Jump to content

AYG

Forumjan
  • Posts

    604
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by AYG

  1. Недавно в интернете встретил статью иеромонаха иерусалимского Гевонда, под названием «Этновера и есть Христианство! Обращение к Армянской Молодежи!!!»

    Желающие могут ознакомиться здесь:

    http://fr-ghevond.livejournal.com/46010.html

    Автор статьи довольно красноречиво излагает свою точку зрения в духе неопровержимой «истины». Из читателей мало кому будет ясно, что его статья является продуктом диалога между человеком и его же воображением.

    Человек между прочим не поленился приписать к Армянским Родоверам хулиганские проявления российской действительности, что якобы Родоверы избивают христиан и снятые видеоролики выставляют в интернет. На самом деле в России хулиганы избивают не по религиозному признаку. И те, которые этим занимаются даже не скинхеды, а шайки малолеток!

    И это не единственная «святая» погрешность иеромонаха!

    Он всё твердит, что Родоверы вселяют ненависть к христианской церкви. В психологии данное явление называется «манией преследования».

    Откуда ненавидящим знать, что есть такая категория сознания, для которой ненависти быть не может? И такое сознание присуще именно Родоверам(независимо от национальности)!

    Может быть, некоторые представители церкви, таким образом, пытаются добиться взаимности в своей ненависти?

    Неужели умеющий любить будет искать ненависть?

    Есть все основы твердить, что из числа христиан только Христос знал значение слова «Любовь»!

    И то про эту Любовь пятью веками раньше Христа Великий Мыслитель Платон глаголил!

    И насколько человек должен быть поверхностным, чтоб в изобилии христианских сект обвинить Родоверов?

    Ещё Гевонд пытается представить Нжде в христианском свете, что якобы для него Христос был идеалом! Неужели Нжде своего идеала назвал бы «дуромыслящим(цнорамит) назаретянином»?

    Иеромонах преподносит своей аудитории 3 причины, якобы из-за которых «неоязычники» отвергают его «господа» и предлагают вернуться к Родовым Богам.

    1. Христианство насаждалось силою.

    2. Христос это еврейский Бог, а не наш национальный.

    3. Идеология этноверы.

    Видимо Гевонд считает своим долгом не беспокоить такими пустяковыми вопросами Армянских Родоверов, и на свои же вопросы отвечает сам(не согрешил ли он своим скверным умозрением перед своим господом?)!

    Думаю, весьма гуманно будет нашими ответами вытащить иеромонаха и заодно и его аудиторию из заблуждений.

    По поводу первого пункта:

    Только представители иудокорневых религий могут подумать, что они силой чего - то добились.

    Родоверы придерживаются к мнению, что не силой насаждалась христианство, а коварством и интригами! При необходимости можем более подробно описать эти интриги, также ссылаясь на Агатангелоса и других христианских историков-идеологов. Кстати, труды этих историков-идеологов содержат много доказательств об агрессивной сущности предводителей христиан!

    По поводу второго пункта:

    Ни один Родовер не считает, что Христос еврейский Бог!

    Для Родоверов он вообще не Бог, а человек с еврейским происхождением!

    Ни один Родовер не верит, что обрезанный может быть Богом, или Бога возможно обрезать!

    Родоверам не приемлемо, к какому либо Богу обратиться на чужом, в данном случае греческом языке!

    По поводу третьего пункта:

    Гевонд путает Родоверие с религией, поэтому ему кажется, что Родоверие также основано на идеологии.

    Родоверы идею не глаголят, а осуществляют!

    Причин неприятия христианской идеологии намного весче и больше, чем иеромонах может себе представить! При надобности можем и с этим помочь!

    Отчасти исправляя ответы блуждающего ума также даём свои ответы на (детские)вопросы, которыми Гевонд в конце своей статьи задаётся:

    1. Как «умерший еврей» смог победить «армянских богов», и покорить сердца нашего народа?

    Никто не был очевидцем битвы мертвого еврея и Армянских Богов! Видимо, под «победой» «мертвого еврея» подразумевается вероломная резня армянских шинаканов в 317-ом году!

    Среди Богов есть Бог ветра по имени Марут. Желающие могут попробовать плюнуть против него. Заодно и убедятся живой Он или мёртвый!

    2. Почему «армянские боги» не защитили своих поклонников от чужого?

    Армянские Боги никогда за людей не бились! Они олицетворяют Истину, и соответственно не вмешиваются в человеческие решения! Люди должны следовать за Богами, а не Боги за людьми!

    Но на этот вопрос есть встречный:

    Почему «христианский «бог»» позволяет от своего имени создавать так много сект?

    3. Почему «армянские боги» оставили свой народ на произвол судьбы в течение 17 веков, а только сегодня вспомнили о нем?

    Повторюсь:

    Люди должны следовать за Богами, а не Боги за людьми!

    А те, которые следовали, себя предметом демонстрации не выставляли!

    Это трудно понять, имея за экваториальное мышление!

    Опять встречный вопрос:

    А почему «обрезанный» оставил наш народ и никогда не вспомнил?

    4. Что дали нашему народу «армянские боги» на протяжении последних 17 веков, и что могут дать сегодня?

    Здравый рассудок! Но не насильно, так как не возможно насильно Просветить!

    Они всегда давали и дадут! Кто прозреет – обретет!

    5. Как Вы себе представляете национальный образ в свете языческой идеологии?

    Честный, Сильный, Здоровый, без небесных и наземных господ, но не в свете какой либо идеологии, а в Идее!

    6. От чего должны отказаться и что новое принять?

    Отказаться от суеверного и тщеславного «духовного» материализма и принять Живую Природу, а не пустыню!

    7. Будут ли использоваться «богоданные письмена» ниспосланные нам «евреем»?

    Во первых письмена не ниспосланные и не евреем! Они придуманы Гением Армянской Мысли(предубеждённым этого не понять)!

    Во вторых - будут!

    P.s. От имени всех Родоверов хочу побдагодарить иеромонаха Гевонда, что он всему миру предоставил очередное доказательство того, что христиане не обладают малейшим представлением о Родоверии!

    AYG

  2. Հրէաների երգն էք երգում...

    Հիմնավորի'ր

    Կամ էլ տաջիքների պէս մնում է երգեք- Ալլահ ակբար

    Քո ալելույան ի՞նչ է, եթե ոչ ալլահ: Թե՞ հնչեղության տարբերությունը հնարավորություն է ընձեռում «գողառաբիզական» խոսքային խաղեր տալ:

    Գենտտիկա - մէկ բան ասէմ, որ Հայկի գենետիկան Ձեր մէջ հաստատ չկա

    Ղևոնդ, էս երբվանի՞ց ժառանգաբան դարձար:

    Ինչ է, ուզում ես ասել Հայկ Նահապետն է՞լ է մոլլա նազարեթդինին երկրպագել: :lol3:

  3. Շարունակիր "փառաբանել ԸՆԿԵՐՆԵՐԻՏ" а там выдно будет

    "Լավ տղուտ" վրով մի հատ անեկդոտ հիշեցի:

    Մի քանի հոգով նստած խմում են ,դրանցից մեկը բայակը բարձրացնումա որ կենած ասի

    _Ախպեր էս բաժակով էլ ուզում եմ խմեմ լավ տղեքի կենածը cbf226ea5184912bf24bdea1d0eed75e.gif

    Նստածներից մեկը կիսախմած _Մերսի ախպերս 7b6738f0afc45a228686920ed7dba73b.gif :D

    Ես էլ «Քաջ Նազար» մուլտից մի դրվագ հիշեցի:

    «Հրամայում եմ, որ լեռները դաշտերից բարձր լինեն: Ստուգելու եմ հաա՜ա»

  4. Եղբայր եթե դու երջանիկ էս քո զբաղմունքով քեզ հաջողություն եմ ցանկանում , քո "ԸԿԵՐՆԵՐԻ" հետ միասին: :flower:

    Իսկ եթե դա ազգանվեր գործ է առավել ևս ուրախ եմ ,համոզված եմ ,որ մեզ տենց Մարդիք էլ են պետք:

    Քանի որ շատ բան չեմ հասկանում քո բռնած գործից, դաշտը թողնում եմ մասնագետներին: :cool:

    Իսկ եթե մոլորված կամ հակա-հայկական գործունեությունն է քո զբաղմունքը ապա ընդհունիր իմ խորին կարեկցանքները քեզ ու քո հանապազորդ ապահովող ՏԵՐԵՐԻՆ!

    Հայր մեր

    Նախորդ զրուցակցիս հետ երկխոսությունից պետք է որ պարզ լիներ, որ ինքնավկայություն տալ չեմ սիրում:

    Պատճառը բացահայտ կամ քողարկված ինքնավկայություններին չհավատալս է:

    Շնորհակալ եմ, որ սեփական հարցերի տարբերակներին սեփական պատասխաններով խնայել ես իմ ժամանակը:

    Մաղթում եմ նույն տնտեսվարությունը սեփական ժամանակի հանդեպ:

    Իրարամերժ ենթադրությունները ժամանակի խոշորագույն թշնամիներից են:

    Հ.գ. Եղբայրս, լավ տղայի համար լավ գործունեություն չէ թեկուզ լավ քողարկված վիրավորանքներ հասցնելու միտումը:

  5. Ձեր "փիլիսոփայական վեճից" հազարամյակների ձգվող նախապատպական դարաշրջանից եկող բորշի հոտ է գալիս :D

    Հարցը խաղաղությամբ լուծելու համար առաջարկում եմ չհակադրել իրար (հեթանոս-նն ու քրիստո-ը) այլ լրացնել մեկը միուսին, չէ որ երկուսնել մերն էն վերջի վերջո:

    Երբ փայտն ունի երկու ծայր, դժվար է ասել, թե որն է կարեվոր ծայրը :lol3:

    Սենց թե նենց հայերը դեռ օգտվում են հեթանոսներից մեզ հասած բարքերն ու ադաթները....

    "կեցությունն է որոշում գիտակցությունը"

    Մարդու գիտակցությունը, միտքը, փիլիսոփայական աշխարհայացքը, բարոյական արժեքները ձևավորում են այն իրականությունը, որում նա ապրում է: Բայց և միևնույն ժամանակ այդ իրականությունը կամ կեցությունը, իր հերթին, ներազդում է մտածողության և հոգեբանության վրա և, ուրեմն, արժեքային այն համակարգի վրա, որը թեև համակարգ է, բայց դոգմա չէ և ենթակա է բնության ամենահզոր օրենքին՝ փոփոխությանը!!! :hat:

    Շատ լավ կոչ է, սակայն պարզ չէ, թե ովքե՞ր են վիճող կողմերը:

    Մեռած ծառից վերցրած և մշակած փայտը իսկապես ունի երկու ծայր, և երկուսն էլ կարող են խուտուտ տալ:

    Այդ պատճառով կարևոր Ծայրը հարկավոր է Կենաց Ծառի վրա փնտրել, որը պետք է որ ակնհայտ լինի, քանզի Արևին ամենամոտն է լինելու:

    Փոփոխությունը իսկապես անփոփոխ հասկացություն է:

    Սակայն փոփոխությունն էլ է ենթակա պատճառա-հետևանքային կապ օրինաչափությանը:

    Ցեղասպանությունների կազմակերպման մեջ մեղավորը փոփոխությունները չեն:

  6. Ավելի մանրամասն ինչ-որ տեղ գրած ունե՞ք: Մանրամասն ասելով, ի նկատի ունեմ ոչ թե միայն եզրահանգումները, այլ կոնկրետ օրինակները, սկզբնաղբյուրների վրա հղումները, օգտագործված մեթոդիկան, գրականության ցանկը և այլն, այսինքն արդյո՞ք եղել է գիտական հետազոտություն, թե՞ պարզապես անձնական հետաքրքրությամբ դրդված եք աշխատել:

    Այն համոզմանն եմ, որ սուտը ծնվում է ապացուցելու ցանկությունից:

    Ավելի մանրամասն դեռ չունեմ գրած: Սակայն հպանցիկ մի անդրադարձ: Հուն. թեո, հայ. դի, պարս. դև, սանսկրիտ դևա բառերի հնչեղական մերձավորությունը և նշանակության նույնությունը:

    Գիտական հետազոտությունները ընկերներս են անում (Դիցերից բացի ուրիշ ընկերներ էլ ունեմ):

    Եթե դժվար չի, բառարանները կնշե՞ք:

    Աճառյանի արմատականի վրա էլ կարելի է հենվել:

  7. Այգ, երևի հարցս ավելի հստակ ձևակերպեմ: Դուք պնդում եք, որ բնության երևութական ու աներևույթ ուժերը համարվում էին դից: Այլ բառերով ասված, դից հասկացությունը սահմանվում է որպես "բնության երևութական ու աներևույթ ուժ": Հարց.- Ո՞րտեղից վերցրիք այս սահմանումը:

    Սահմանումը իմն է, հիմքը՝, հին ժողովուրդների,և հատկապես հնդարիների Դիցաբանական զուգահեռները:

    Եվ երկրորդ հարց - իսկ ի՞նչ է այդ դեպքում աստված հասկացությունն ըստ Ձեզ:

    «Աստված» բառի երեք ստուգաբանական մեկնության եմ հանդիպել:

    Աս - խոսք տված, ազ-ծնունդ տված, և ազդ տված:

    Երեքի հետ էլ հակասություն չունեմ:

  8. Այսինքն դիցերն իրե՞նք են Ձեզ այդ մասին ասել:

    Այդ պատճառով էի մատչելիության հարցը տվել:

    Հոդվածս ուշադիր կարդացողների համար ամեն ինչ պետք է որ պարզ լինի:

  9. Նեոհեթանոսներին հաց չտաս, թողնես տեղի-անտեղի Նժդեհին հիշեն:

    Նեոհեթանոսները նեոկռապաշտներից հաց ոչ ուզել են, ոչ էլ վերցրել:

  10. Մի ժամանակ ազգականիս, ընկերոջս, հարևանիս,... ասած սուտը իմը չէի համարում: Կարծում էի, թե անմասն եմ նրանց ստից: Կարևորն այն է, որ ես չեմ խաբում:

    Խոսքով և մտքով բացառում էի նրանց ստի՝, դեպի ինձ չնչին իսկ ուղորդվելու հավանականությունը: Եւ ինձ համար նրանց ոչ միայն սուտն էր անսպասելի, այլ նաև կասկածը: Եւ երբ փորձեցի հասկանալ իմ հանդեպ առաջացած կասկածների պատճառները, գտա լոկ մեկը՝, իմ հավատը:

    Ու հասկացա, որ Ճշմարտությունը ընկալելու համար հավատս չափազանց մեծ է ու դրանից էլ ծանր:

    Հավատը գիտակցությունը բացող բանալի է, գիտակցությունն էլ Ճշմարտության ընկալման նախապայման:

    Սակայն հավատով գիտակցությունը բացվում է ոչ միայն Ճշմարտության առջև:

    Հավատի ուղորդիչը առ Ճշմարտություն հանդիսանում է Ողջախոհությունը:

    Իսկ առանց Ողջախոհության հավատը սկսում է ձևականանալ, և վերածվում տպավորություն գործելու խաղի: Ինչով և զրկվում է Ճշմարտությունը կրելու Որակներից:

    Ճշմարտությունից դուրս հավատը փոխակերպվում է սնահավատության և գահավիժում դեպի անհավատություն:

    Սնահավատությունը՝, անհավանականի հնարավոր համարելն է, - անհավատությունը՝, հավանականի բացառումը:

    Հավատը Ճշմարտությունը հասցնում է մինչև սրտի խորքերը:

    Սակայն սիրտը փակ է Ճշմարտության առջև, եթե այնտեղ տիրում է վախը:

    Վախի կամ նրա աղբյուրի հանդեպ եղած հավատը չի կարող հանգեցնել Ճշմարտության:

    Քանզի Ճշմարտությունից գիտակցությունը պարզվում է, իսկ վախից այլայլվում:

    Ճշմարիտ հավատը չի ենթարկվում սադրանքների ու բանսարկությունների:

    Ճշմարիտ հավատը ուղեկցվում է զգայարանների ներդաշնակությամբ, ուշադրության կայունությամբ, վերլուծելու ընդունակությամբ, փորձի կուտակմամբ, Ոգու անսասանությամբ,...:

    Ճշմարիտ Հավատին միջնորդներ պետք չեն:

    Սուտն է լոկ լինում միջնորդավորված: Սուտն է, որ հավատացող ականջ է փնտրում, և հավատի արժանանալու ջանք չի խնայում:

    Գայլին ոտքերն են կերակրում, իսկ մերօրյա փոքրատառով մարդուն՝, լեզուն: Եւ ստի գրգռած ախորժակից խանգարված մարսողություն ու մարմնային տառապանք: Եւ կտակված ու ժառանգված տառապանքի խելացնոր փոխանցումավազք:

    Եւ Հավատի բացակայությունից առաջացած հավատի մասին շատախոսություն:

    Եւ շատախոսությունից ծնված ճարտասանական մրցակցություն:

    Եւ մրցակցության հետևանք՝, հյուծված ու լարված նյարդեր:

    Եւ լարված նյարդերից չռված աչքեր ու «հանուն հավատի»անհանգիստ վիճակ:

    Արթնացի'ր Հայ Մարդ:

    Բեռնաթափիր Շունչդ կասկածների ծովի վրա խարսխված հավատքից:

    Հաստատվիր Հավատում աչքիդ և ականջիդ հաշտեցմամբ:

    Թող ստացածդ բույրը թուքդ չհեղեղի:

    Թող բերանիդ քաղցրը ստամոքսդ չդառնացնի:

    Թող ցանկություններդ Կամքդ չկոտրեն, այլ նրան հավատարիմ ծառայեն:

    Ընտրի'ր՝, Հավատ ես ուզում, թե՞ հավատացնել:

    Երկու երանի մեկ տեղ չի լինում:

    «Ամեն սերունդ նախ և առաջ մահանում է կասկածելով »

    Սևակ

  11. Ամենայն պարզությամբ հավատացած եմ` այս հրաշալի մտքերի հեղինակը դուք եք հարգարժան AYG! :flower:

    Շնորհակալ եմ Քույրիկս: :flower:

  12. Հոգու մասին շատերն են խոսել և շատախոսել:

    Եւ մարդը այդպես շատախոսելով, իր էությունից շատ է հեռացել:

    Եւ շատ խոսելով սկիզբը մոռացել, փափկակեցության մոլոր մոլության ծառան է դարձել և ունայնացել:

    Հոգու գոյության թե պնդողները, թե ժխտողները չգիտես ինչո՞ւ ջղաձգվում են նույն դիմածռությամբ և նույն հույզերով:

    Հոգու մասին շատերն են խոսում ծանրաշունչ հևքով ու շինծու դեմքով:

    Ու չեն հասկանում, որ շատ խոսելով վատնում են շունչը հոգեճանաչման:

    Ու չեն էլ զգում, որ շատ խոսելով վատնում են իզուր հոգեզգացական խոկումի ժամը:

    Ինչ կարգի ասես փորձեր չէն անում՝, պատկեր են փնտրում սուրճի նստվածքում, մոմ են հալեցնում, եղունգի վրա մեռոն կաթեցնում, մեռնելուց առաջ և այնուհետև հիվանդ կշռում, գերեզմանոցում դարանակալում, մութ սենյակներում պնակներ շրջում՝, հոգի են կանչում, և երկյուղալից մտքերից կառչում: Հետո դժնդակ, անլույս մտքերը իրար են հյուսում ու հավատ կոչում: Եւ այդ հավատից աստծո զանազան կերպարներ կերտում ու այդ կերտվածքը բոլորից ծածուկ «գերիմաստության» մշուշով պատում: Ու չեն հասկանում, որ այդ արթմնի մղձավանջներով սեփական Հոգին Ճշմարտությունից են ցանկապատում:

    Արթնացի'ր Հայ Մարդ.

    Բա'վ է անսկիզբ ու անվերջ Հոգուդ սկիզբ - ավարտ փնտրես:

    Բա'վ է ենթադրես դրախտ ու դժոխք կյանքիցդ հետո:

    Բա'վ է կտրվես Բնության Շնչից, ու փնտրես Հոգիդ քո իսկ շնչից դուրս:

    Բա'վ է գրերին հարցերդ ուղղես, ու պատրանքներով քեզ մխիթարես:

    Ճշմարտությունը Շնչովդ չափիր ու նրան ամուր՝, ողջ Սրտով կապվիր:

  13. տա Աստված, որ դուք ինքներդ այդ տեսակ զվարճանքի պատճառը չդառնաք և ոչ մեկի համար...

    Աստված նոր չէ, որ պիտի տա:

    Եւ ես նոր չէ, որ պիտի ստանամ և Աստծուն(Իրական և Ճշմարիտ) Շնորհակալ լինեմ:

  14. Շատ ճիշտ եք. մարդու որդի մարդ է, և Աստծու որդի Աստված: Մաման մարդ է, Պապան Աստվածը,

    Միթե՞ մաման կին չի եղել:

    ձեր դուրը ի՞նչը չի գալիս: :)

    Ինչպե՞ս թե դուրս չի գալիս:

    Ընդհակառակը, գնալով ավելի զվարճալի մանրամասներ են բացահայտվում: :lol3:

  15. Մի անգամ երբ Երևանի թանգարանում շրջում էի, ականջիս դիպավ, թե ինչպե՞ս է աշխատակցուհին զբոսաշրջիկների խմբին բացատրում խաչքարի մի նմուշի նախշերի նշանակությունը.«այստեղ ներքևում դուք տեսնում շրջան, որը խորհրդանշում է արևի սկավառակը, իսկ նրա վերևի խաչը խորհրդանշում է քրիստոնեության հաղթանակը հեթանոսության նկատմամբ: Այսինքն խաչի հաղթանակը արևի հանդեպ:»

    Ու այդ ոգով շարունակում է ներկայացանել «խավարամոլ» Արևապաշտության հանդեպ ինչոր հզոր լուսավորչության հաղթանակը մոտավորապես որ,«հեթանոսները պաշտում էին արևը, իսկ քրիստոնեությունը բերեց նրա ստեղծողի պաշտամունքը»:

    Միանշանակ այս մտածելակերպի հեղինակը թանգարանային աշխատակցուհին չէ, և այդ տրամաբանությունը մեկ սերունդ առաջ չէ, որ թևածում է մեր Հայրենիքում և մնացած հուդարմատ կրոնների երկրնրում:

    Այդ տրամաբանությամբ դուրս է գալիս, որ ստեղծողին պաշտելով, կարելի է արհամարել նրա ողջ ստեղծագործությունը: Եւ ստեղծողը դա կարող է բարձր գնահատել:

    Պատկերացնո՞ւմ եք, նկարչին, քանդակագործին, ճարտարապետին, բանաստեղծին, ... ասում եք, որ պաշտում եք իրեն, և զզվում նրա արվեստից:

    Եւ հետո մեկ այլ տեղ պարծենում, որ արվեստի այսինչ ճյուղի ներկայացուցչին անձամբ ճանաչում և պաշտում եք, բայց զզվում եք նրա ստեղծագործությունից, ու գալու է ժամանակ, որ նա իր գործի հասույթից ձեզ էլ է բաժին հանելու, և անհոգ կյանք ապահովելու:

    Իհարկէ, հարթությունը չի կարող ընկալել գունդը այլ կերպ, քան շրջան:

    Հարթությունը որպես շրջան է ընկալում նաև կոնը: Իսկ շրջված վիճակում այն կարող է ընկալվել ոչ ավել, քան եռանկյունի:

    Եւ հիմա հարթության, ավելի ճիշտ նրա հոմանիշ՝, տափակության քմահաճույքին է տրված առհասարակ Տիեզերքի ընկալումն ու մեկնաբանումը: Նյութական Տիեզերքը դեռ ոչինչ:

    Տափակությունը արդեն քանի դար Հոգևոր Տիեզերքի պատկերն է փորձում իր ուսին դաջել, և իր անկանոն խզբզոցները հպարտությամբ ի ցույց դնել:

    Արթնացի'ր Հայ Մարդ:

    Քո Արի Նախնիք Բնությունը ճանաչում և նրան պաշտում էին ամենայն պարզությամբ, խորությամբ ու մեծությամբ:

    Նրանք տեղյակ էին, թե երկրի գունդ լինելուն, թե նրա Արևի շուրջ պտտվելուն, թե նրա շուրջ պտտվող Լուսնին, թե Բևեռային Աստղին, թե...(կասկածողները թող ուսումնասիրեն Շիրակացու Գործերը):

    Ճիշտ է Հին Հայքում էլ կռապաշտներ կային, բայց այն տարբերությամբ որ չէին գերիշխում:

    Կային նաև վայրագ հավատից չհեռացած հայացած տոհմեր, որոնք մարդկային գաղտնի զոհաբերություններ էին անում: Բայց շատ հազվադեպ:

    Ազատ էր Հայքը, Հզոր, Ինքնիշխան: Եւ այդ պատճառով Խաղաղ ու Անպարտ:

    Եւ Բնությանը լիարժեք մասնիկ, ոչ թե ախոյան:

    Եւ Բնության երևութական ու աներևույթ Ուժերը բազում, համարվում էին Դիք(ոչ թե Աստվածներ) ու պաշտվում Անկեղծ:

    Եւ այդ Դիցերը Ընկերներ էին, այլ ոչ թե տերեր կամ էլ ծառաներ:

    Արթնացի'ր Հայ Մարդ:

    Նորից Բնության Զարկերակն զգա: Եւ զգացածիդ միայն հավատա:

    Եւ զգացածդ պահիր ու Պաշտիր և անզգայության Դարը թոթափիր:

  16. չի էլ կարող լինել, քանի որ քրիստոնյան նա է, ով հետևում է Քրիստիսին:

    Ավաղ, քրիստոնեան նա է, ով խայտառակում է քրիստոսին:

    Իսկ հարցին, որով թեման է բացվում, հնարավոր է պատասխանել միայն ճշտելուց հետո, թե Ով է պատվիրան թողել:

    Օրինակ, թե այն ինչ առարկան գնահատվում է ստուգարքով, կարող է ասել ուսանողներից մեկը կամ դեկանը: Շարժվելու եք ըստ դեկանի, ոչ թե ուսանողի խոսքի: Իշխանության նույն խնդիրն է այստեղ: Ո՞վ ասաց, թե ինչպես պետք է շարժվել: Դա է խնդիրը:

    Միանգամայն համամիտ եմ:

    Դեկանը ասում էր, որ ինքը «մարդու որդի մարդ է», ուսանողնրն էլ, թե աստծու որդի աստված:

    Ու՞մ հավատալ:

  17. Մի անգամ Արարիչը մոտն է կանչում Լույսին, և հայտնելով, որ խավարը նրանից գանգատվում է, հանդիմանում է վերջինիս հալածելու համար:

    - Օ Արարիչ,- պատասխանում է Լույսը,- ես խավարին չեմ հալածում: Ընդհակառակը լսել եմ նրա մասին, փնտրում եմ ընկերություն առաջարկելու համար, բայց ուր նայում եմ՝, նա չկա:

    Առակս ի՞նչ ցուցանէ:

    Դիմակի չափազանց երկար գործածությունից դեմքը գանգ դարձավ:

    Գարնանը թուզ չտվող թզենին էլ անեծքից չորացավ:

    Էլ ինչո՞վ պիտի եհովայի որբերը ծածկեն իրենց հոգևոր մերկությունը:

    Միակ փրկությունը մնում է ծակծկված յուրտը կարկատելը, որ հանկարծ Արևի մի շող իսկ չթափանցի և աղաղակել ալլահ ալլահ(ալելույահ)

    Սևակի խոսքով ասած. «Ասպետությունից զուրկ խավար ամպերը մութ գրոհ են տալիս Արևի վրա»:

    Մնացեք բարյավ

  18. Չնայած մկրտված երբեկ չեմ եղել, սակայն կյանքումս եղել է ժամանակաշրջան, որ քրիստոնեության ճամփան եմ բռնել: Սակայն ընթացքն այդ ճամփով դադարեց, երբ հասկացա, որ Քրիստոսն ինքը քրիստոնեա չի եղել(չնայած Նիցշեն նրան համարում է միակ քրիստոնեա):

    Այդ ճամփան հանգեցրեց ճամփաբաժանի, որ կամ պետք է Քրիստոսին հավատալ, կամ էլ քրիստոնեաներին:

    Ընտրեցի առաջինը, և հավատացի նրան այնպես՝, ինչպես ինքն է իր մասին վկայում:

    Եւ նրան հավատալով, նրա գաղափարները մերժեցի:

    Քանզի այդպես էլ չկարողացա սիրել թշնամուս:

    Եւ չհանդիպեցի թշնամուն սիրող գեթ մեկ քրիստոնեայի:

    Եւ չգիտեմ թշնամու ի՞նչը կարելի է սիրել, բա՞րքը, խարդավա՞նքը, յաթաղա՞նը, ազգիս ու հայրենիքիս տիրելու ձգտու՞մը..., թե՞ ինչ որ անհայտ բան, որ կարող է թվարկածս ու չթվարկածը վերացական դարձնել:

    Թշնամուն սիրող քրիստոնեաների չեմ հանդիպել, սակայն Քրիստոսի կողմից Իրական Սերն ու Հավատը կաթվածահար անող գաղափարների չգիտակցված հետևորդների՝, ավաղ շատ եմ հանդիպել:

    Եւ մերկապարանոց չորակվելու համար նրանցից մեկը մեջբերեմ:

    49 «Երկրի վրայ կրակ գցելու եկայ• եւ ինչքա՜ն եմ կամենում‚ որ արդէն իսկ բորբոքուած լինի։

    50 Եւ մի մկրտութիւն ունեմ մկրտուելու եւ ինչպէ՜ս եմ շտապում‚ որ կատարուի։

    51 Կարծում էք‚ թէ երկրին խաղաղութի՞ւն տալու եկայ• ո՛չ‚ ասում եմ ձեզ‚ այլ՝ բաժանում•

    52 որովհետեւ մէկ տան մէջ այսուհետեւ հինգ հոգի իրարից բաժանուած պիտի լինեն• երեքը՝ երկուսի դէմ‚ եւ երկուսը՝ երեքի։

    53 Հայրը պիտի բաժանուի որդու դէմ‚ եւ որդին՝ Հօր‚ մայրը՝ աղջկայ դէմ‚ եւ աղջիկը՝ մօր‚ կեսուրը՝ հարսի դէմ‚ եւ հարսը՝ իր կեսրոջ»։

    Ղուկաս գլ.12

    Միթե՞ սա չէ մեր գլխով անցածը: Միթե՞ այս խոսքերը չէն, որ շարունակում են մեր Հայրենիքի հիմքերն ու կերտվածքները քայքայել:

    Դեռ որքա՞ն պիտի քրիստոնեական տարբեր ծագումների ու հոսանքների քարոզիչները նման տմարդի ու հակամարդկային արտահայտությունները ճարտասանական փոխակերպումների ենթարկելով, իրենց «հանապազօրյա» հաց ապահովեն:

    Հարգելի ընթերցող, Հայկ Նահապետի Արյունն ու Անունը կրող սիրելի Եղբայր կամ Քույր:

    Քեզ եմ դիմում Մեծն Նժդեհի խոսքով.

    Արթնացի'ր Հայ Մարդ:

    Արթնացիր սիրո դիմակով հոգիդ մտած ատելության թմբիրից:

    Գժտվա՞ծ ես հարազատիդ՝, մոռացիր պատճառը և գտիր առիթ կամ պատրվակ հաշտվելու:

    Տգե՞տ է մտերիմդ՝, կիսվիր նրա հետ Իմաստությունովդ:

    Խոսքդ չի՞ ընդունում՝, լռել սովորիր:

    Արթնացի'ր Հայ Մարդ:

    Քեզ բաժանել են տիրելու համար:

    Եթե երկնքում դու տեր չփնտրես, երկրի վրա տեր չես ունենա :

    Եւ մի վախեցիր անտեր լինելուց:

    Ինքդ քե'զ տիրիր, և քեզ եղիր Տեր:

    Եւ Ընտանիքիդ ու Հայրենիքիդ Տիրություն արա՝, ոչ տիրապետում:

    Կայացի'ր Հայ Մարդ որպես Ինքնիշխան:

    Եւ ոչ մի ստրուկ իր ծառայության բացառիկությամբ թող քեզ չխաբի, ու քեզ իրենից կախման մեջ գցի:

    Բնության կողմից քեզ տրված ձեռք - ոտք բավական են քեզ:

    Հաստատվի'ր Հայ Մարդ Ընկերության մեջ:

    Եւ Ընկեր գտիր ամեն տարածքում: Նույնիսկ Երկնքում, նույնիսկ Բնության ամեն տեսակում:

    Արթնացի'ր Հայ Մարդ

  19. Эх Тереза джан, не важо какого цвета глаза!

    Важно, чтоб они были Честные!

    По поводу вампиров:

    Кроме некоторых видов носекомых, других вампиров не знаю!

    Если энергетические вампиры существуют, они бы могли давно догадаться получить(сосать) силы у первоисточика всех Энергий!

    Человек может надумать, а после пугать и бояться своего же надуманного!

  20. AYG джан привет!

    Привет Гевонд джан

    Это для того, чтобы читать или смотреть по воскресениям... :p

    Ну да, конечно, по христианскому календарю всё можно!

    Месяц считается девятым, десятым,... а читается седьмой, восьмой,....! :lol3:

    А если прочтут или просмотрят не в воскресенье, этот грех им недорого простят? :D

×
×
  • Create New...