Jump to content

hracher

Forumjan
  • Posts

    825
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by hracher

  1. Миг джан я не знаю что нам надо для поддержки, если желание поддержать есть то надо стать членами Асамблеи Армян Западной Армении.

    Арчи это декларация прав армян западной Армении. Даём информацию о наших правах. И одновремно создаём орган который будет защищать эти права и претворять их в жизнь.

  2. http://www.haybachdban.org/Arevmdian-Hayas...ratchagakir.pdf

    Արևմտյան Հայաստանի ազգային համագումարի ներկայացուցիչների

    պաշտոնական Հռչակագիրը` կապված Արևմտյան Հայաստանի հայերի

    իրավունքների հետ

    Նկատի ունենալով հետևյալ փաստարկումները.

    • Հազարամյակներ շարունակ հայերի մեծամասնությունը` որպես բուն բնակչություն,

    ապրել է Արևմտյան Հայաստանում, ուր և հիմնադրել է մի կայուն ու ծաղկող պետություն և

    ստեղծել մշակութային բարձրակարգ արժեքներ:

    • Օսմանյան լծի տակ հայերը ենթարկվել են մշտական հալածանքների, ջարդերի ու բռնի

    արտագաղթերի, որոնք 1894-1896թթ. և 1909թ. ջարդերից հետո իրենց գագաթնակետին

    հասան 1915-1923թթ. կոտորածների ժամանակ՝ տալով 2 մլն զոհ: Արևմտյան Հայաստանի

    հայերը, ######ս տալով Եղեռնից, արմատախիլ եղան իրենց պապենական հողից և ցրվեցին

    աշխարհով մեկ:

    • Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ ռուսական ուժերը ազատագրեցին

    Արևմտյան Հայաստանը, բայց 1917թ. Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո

    քեմալաթուրքական ուժերը խորհրդային կոմունիստների օգնությամբ այն վերազավթեցին:

    • 1916թ. մայիսի 9-ին և 16-ին ստորագրված Սայքս-Պիկոյի պայմանագիրը Կիլիկիայում,

    Ֆրանսիային շնորհեց հովանավորության մանդատ՝ Տիգրանակերտի (Դիարբեքիր),

    Խարբերդի և Ադանայի հայկական գավառների ինքնավարության համար`

    համաձայնության գալով Հայ Ազգային Պատվիրակության ներկայացուցիչների հետ, թույլ

    տալով Արևելյան լեգեոնի ստեղծմանը, որը հետո վերանվանվեց Հայկական լեգեոն:

    • Ռուսական կայսրության անկումից հետո հայերի անկախությունը Արևելյան

    Հայաստանի մասով վերականգնվեց՝ անկախ Հայաստանի Հանրապետության

    հռչակումով: Բայց երկու կարճ տարիներից հետո Խորհրդային Ռուսաստանի և

    քեմալաթուրքական բանակները ներխուժեցին նորաստեղծ Հայաստանի

    Հանրապետություն: Նախիջևանի, Կարսի, Ջավախքի և Արցախի (Ղարաբաղ)

    տարածքների մասնատումից հետո ստեղծվեց հայկական փոքրիկ մի պետություն, որը

    մինչև 1991թ. Խորհրդային Միության մաս կազմեց:

    • Այդ իրավիճակը շտկելու և իրենց խնդիրներին լուծումներ գտնելու նպատակով

    Արևմտահայաստանի ներկայացուցիչները հրավիրեցին երկու համագումար` մեկը 1917թ.,

    մյուսը` 1919թ. Երևանում: Այս երկրորդ համագումարը ստեղծեց գործադիր մարմին, որն էլ

    ընտրեց 12 պատվիրակների, որոնք Հայաստանի Հանրապետության Պառլամենտում

    դարձան իրենց ներկայացուցիչները:

    • 1920թ. օգոստոսի 10-ի Սևրի պայմանագիրը` ստորագրված մի կողմից, դաշնակից

    տերությունների, մյուս կողմից` Թուրքիայի միջև, դիմել է «Բանակցող կողմերին` ընդունելու

    2

    ենթարկվել ԱՄՆ-ի նախագահի իրավարարությանը՝ Թուրքիայի և Հայաստանի միջև

    Կարին (Էրզրում), Տրապիզոն, Վան և Բիթլիս վիլայեթների սահմանային հարցերը որոշելու

    հարցում, և այնուհետ այդ որոշումը հաստատել, ապա նաև նշանակել Հայաստանի` դեպի

    ծով ելք ունենալու վերաբերյալ բոլոր հնարավոր պայմանները և վերոհիշյալ

    սահմաններին հատող թուրքական տարածքների ապառազմականացումըե:

    • Այդ ժամանակվանից սկսած՝ Արևմտահայաստանի հայերը հետամուտ են եղել

    աշխարհում արդարության որոնմանը, հետևյալ փաստերի հիման վրա:

    • Ազգային համագումարի և Ազգային պատվիրակության գործունեության դադարումից

    հետո, ինչը կատարվեց 1919թ. փետրվարից մինչև 1920թ. հուլիսը Փարիզում,

    Արևմտահայաստանի հայերին այլևս չհաջողվեց ստեղծել մի պատշաճ

    ներկայացուցչություն, որը կպաշտպաներ իրենց օրինական իրավունքները:

    • Խնդիրների հստակ լիազորությունը, դերերի բաշխումը, համատեղ ջանքերը հայ

    ժողովրդի արևելյան և արևմտյան մասերի միջև կարող են օժանդակել ազգային

    խնդիրների լավագույն լուծմանը:

    Այսպիսով` կոչ ենք անում

    • Հայկական ազգային խորհրդի հովանավորության տակ Արևմտյան Հայաստանի հայերի

    ովքեր միակն են, որ իրավասու են գործունեության շարունակմանը, իրենց ինքնորոշման

    իրավունքի արժևորմանը և իրենց իրավական պետության սահմանադրության

    հաստատմանը` Արևմտյան Հայաստանի ազգային ժողովի սահմանադրության

    շրջանակներում, որի պատվիրակներն ընտրվել են տարբեր երկրներ գաղթած տարբեր

    համայնքներից,:

    Հաստատելով, որ Արևմտահայաստանի հայերն արժանիքներով և իրավունքներով

    հավասար են մյուս բոլոր ժողովուրդներին, ընդունելով բոլոր ժողովուրդների տարբեր

    լինելու և իրենց տարբեր կերպ ինքնագնահատելու իրավունքը և որպես այդպիսին

    հարգված լինելը,

    Հաստատելով նաև, որ բոլոր ժողովուրդներն էլ նպաստում են քաղաքակրթության ու

    մշակույթի հարստացմանը և բազմազանությանը, որոնք համայն մարդկության

    հարստությունն են կազմում,

    Հաստատելով նաև, որ բոլոր տեսությունները՝ քաղաքական և գործնական, որոնք դիմում

    կամ գովաբանում են ժողովուրդների կամ անհատների առավելությունը, հենվելով

    ազգային, ռասսայական, կրոնական, էթնիկ կամ մշակութային տարաձայնությունների

    վրա, ռասսիստական են, գիտականորեն սխալ, իրավաբանորեն անարժեք, բարոյապես

    դատապարտման արժանի և հասարակայնորեն անարդարացի,

    Վերահաստատելով, որ Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրենց իրավունքներն

    իրականացնելիս չպետք է խտրականության առարկա հանդիսանան,

    Մտահոգված այն փաստով, որ Արևմտյան Հայաստանի հայերը զրկվել են իրենց

    մարդկային իրավունքներից և իրենց հիմնական ազատությունից, մյուս հետևանքների հետ

    նաև նրանք բնաջնջվել են, արտաքսվել և զրկվել իրենց հողերից, տարածքներից, բնական

    պաշարներից, որը նրանց խանգարել է կատարելագործել իրենց զարգացման իրավունքը`

    ըստ իրենց սեփական պահանջմունքների և հետաքրքրությունների,

    3

    Ընդունելով Արևմտյան Հայաստանի հայերին իրավունքները բնորոշ առանձնահատկությունն

    երը ճանաչման անհրաժեշտությունը, մասնավորապես նրանց հողերի, տարածքների,

    բնական պաշարների իրավունքները, որը բխում է իրենց քաղաքական, տնտեսական և

    սոցիալական կառուցվածքներից և իրենց մշակույթից, հոգևոր ավանդույթներից,

    պատմությունից և փիլիսոփայությունից,

    Բավարարվելով այն փաստով, որ Արևմտյան Հայաստանի հայերը կազմակերպվում են

    բարելավելու համար իրենց կարգավրճակը քաղաքական, տնտեսական, սոցիալական և

    մշակութային կյանքում և վերջ դնելու ամեն տեսակ խտրություններին և ճնշումներին,

    ամենուրեք, ուր նրանք դրսևորվում են,

    Համոզված, որ Արևմտյան Հայաստանի հայերի կողմից իրենց հողերին, տարածքներին,

    բնական պաշարներին վերաբերյալ հսկողությունը թույլ կտա ամրապնդելու իրենց

    հաստատությունները, իրենց մշակույթն ու իրենց ավանդույթները և առաջ քաշելու իրենց

    զարգացումն` ըստ իրենց ներշնչանքների և պահանջմունքների, գիտելիքների, կրոնական

    ավանդական արարողությունների և մշակույթների,

    Ընդունելով նաև գիտելիքների, ծիսական արարողությունների և մշակութային արժեքների

    հանդեպ հարգալից վերաբերմունքը` նպաստում են շրջապատի տևական և արդարացի

    արժևորմանն ու նրա ճիշտ կառավարմանը,

    Ընդգծելով Արևմտյան Հայաստանի հայերի զավթված հողերն ու տարածքները

    ապառազմականացնելու անհրաժեշտությունը և այդպիսով նպաստելով խաղաղությանը,

    առաջընթացին և սոցիալ-տնտեսական զարգացմանը, ազգերի և աշխարհի

    ժողովուրդների միջև ըմբռնողականությանը և բարեկամական հարաբերություններին,

    Ընդունելով մասնավորապես ընտանիքների և հասարակության պատասխանատվություն

    կրելու իրավունքը դաստիարակության, ուսուցման, կրթության և իրենց երեխաների

    բարեկեցության հարցերում,

    Ընդունելով նաև, որ Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն ազատորեն

    սահմանելու իրենց փոխհարաբերությունները պետությունների հետ՝ համագոյության ոգով,

    փոխադարձ հետաքրքրությամբ և մեծ հարգանքով,

    Նկատի ունենալով, որ պետությունների և Արևմտյան Հայաստանի հայերի միջև

    պայմանագրերը, համաձայնագրերը և մյուս գործարքները միջազգային պատասխա-

    նատվության մտահոգության օրինական թեմա են,

    Ընդունելով, որ Միավորված ազգերի կանոնադրությունը և միջազգային համաձայնագիրը՝

    կապված սոցիալ-տնտեսական և մշակութային իրավունքների հետ, և միջազգային

    համաձայնագիրը՝ կապված քաղաքական և քաղաքացիական իրավունքների հետ,

    հաստատում են բոլոր ժողովուրդների գլխավոր՝ անկախ լինելու իրավունքի

    կարևորությունը, իրավունք, որի շնորհիվ նրանք ազատորեն որոշում են իրենց

    քաղաքական կարգավիճակը և ազատորեն հաստատում իրենց մշակութային և սոցիալտնտ

    եսական զարգացումը,

    Նկատի ունենալով, որ տվյալ Հռչակագրի ոչ մի դրույթ չի կարող պատճառ հանդիսանալ

    ժխտելու մի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքը, ինչպիսին էլ որ այն լինի,

    Կոչ անելով Պետություններին` խորհրդակցելու և համագործակցելու շահագրգիռ

    ժողովուրդների հետ, հարգելու և գործի դնելու միջազգային բոլոր միջոցները`

    4

    մասնավորապես կապված մարդու իրավունքների հետ, որ կիրառելի են Արևմտյան

    Հայաստանի հայերի համար,

    Ընդգծելով, որ ՄԱԿ-ը կարևոր դեր ունի և շարունակում է ունենալ Արևմտյան Հայաստանի

    հայերի իրավունքների առաջ քաշման և պաշտպանման հարցում,

    Համոզված, որ տվյալ Հռչակագիրը մի նոր կարևոր շրջան է Արևմտյան Հայաստանի

    հայերի ազատության ու իրավունքների ճանաչման, առաջքաշման ու պաշտպանման

    ճանապարհին և այս ոլորտում Միավորված ազգերի կազմակերպության մարմինների

    համապատասխան գործունեությունների զարգացման գործում,

    Հանդիսավոր հայտարարում է Միավորված ազգերի Հռչակագիրը բնիկ ժողովուրդների

    իրավունքների վերաբերյալ` կիրառելի Արևմտյան Հայաստանի հայերի վրա, որի տեքստը

    հետևյալն է՝

    Կազմված 9 մասերից, 45 հոդվածներից, որոնք են.

    Մաս առաջին: Արևմտյան Հայաստանի հայերի ազատ լինելու իրավունք

    Մաս երկրորդ: Ազատ ապրելակերպի, մտավոր և ֆիզիկական ամբողջականության և

    անվտանգության իրավունք

    Մաս երրորդ: Լեզվի, մշակույթի և ավանդույթների իրավունք

    Մաս չորրորդ: Դաստիարակության և կրթության իրավունք

    Մաս հինգերորդ: Զարգացման և սոցիալական պաշտպանվածության իրավունք

    Մաս վեցերորդ: Քաղաքացիական պաշտպանվածության, հողային համակարգի և

    առողջության իրավունք

    Մաս յոթերորդ: Քաղաքացիական և քաղաքական իրավունք

    Մաս ութերորդ: Միջազգային համագործակցության և արտաքին կապերի իրավունք

    Մաս իններորդ: Անձի արժանապատվության իրավունք

    Մաս Առաջին: Արևմտյան Հայաստանի հայերի ազատ լինելու իրավունքը

    Հոդված 1

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն լիարժեքորեն և արդյունավետ

    օգտագործելու մարդու հիմնական իրավունքներին ամբողջությունը, որոնք ճանաչվել են

    Միավորված ազգերի կողմից, մարդու համընդհանուր իրավունքների Հռչակագիրը և

    միջազգային իրավունքը՝ կապված մարդու իրավունքների հետ:

    Հոդված 2

    Արևմտյան Հայաստանի հայերը, մարդիկ կամ անհատներ, ազատ են և մյուսներին

    արժանիքներով և իրավունքներով հավասար են և ոչ ցանկալի խտրականության որևէ

    5

    ձևի առարկա չպետք է հանդիսանան, մասնավորապես իրենց ծագման կամ

    անհատականության պատճառով:

    Հոդված 3

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն ազատության: Այդ իրավունքի շնորհիվ

    նրանք ազատորեն սահմանում են իրենց քաղաքական կարգավիճակը և հաստատում

    իրենց սոցիալ-տնտեսական և մշակութային զարգացումը:

    Հոդված 4

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն պահելու և ուժեղացնելու քաղաքական,

    սոցիալ-տնտեսական և մշակութային ոլորտներում իրենց յուրահատկությունները,

    ինչպես և իրենց իրավաբանական համակարգը, իրավունք վերապահելով, եթե այդ է

    իրենց ընտրությունը, լիարարժեքորեն մասնակցելու պետության քաղաքական, սոցիալտնտ

    եսական և մշակութային կյանքին:

    Հոդված 5

    Արևմտյան Հայաստանի բոլոր հայերն իրավունք ունեն, որպես անհատ, ազգային

    պատկանելիության:

    Մաս երկրորդ: Ազատ ապրելակերպի, մտավոր և ֆիզիկական

    ամբողջականության և անվտանգության իրավունք

    Հոդված 6

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն, որպես ժողովուրդ, ազատ, խաղաղ և

    անվտանգ ապրելու, ինչպես մյուս ժողովուրդները, և իրենց պատմության և 1894-1923թթ.

    ցեղասպանության ճանաչումով, և ամբողջովին պաշտպանված լինել ցեղասպանության

    կամ բռնության մյուս ձևերից` ներառյալ ընտանիքներից և համայնքներից երեխաների

    առևանգումը, ինչ պատրվակով էլ որ լինի :

    Նրանք նաև իրավունք ունեն, որպես անհատ, կյանքի, մտավոր և ֆիզիկական

    անձեռնմխելիության, ազատության և անձի ապահովության:

    Հոդված 7

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն որպես ժողովուրդ և որպես անհատ,

    պաշտպանված լինել ազգային արժանիքների ոչնչացումից, իրենց պատմության

    ժխտումից կամ մշակութային ոչնչացումից` հատկապես ուղղված խանգարելու կամ

    փոխելու հետևյալ միջոցներով՝

    ա) յուրաքանչյուր գործողություն, որ նպատակ կամ հետևանք կունենա զրկելու

    իրենց անձեռնմխելիությունից` որպես իրենց մշակութային արժեքներից կամ էթնիկ

    անհատականությունից տարբեր ժողովուրդներ.

    բ) յուրաքանչյուր գործողություն, որ նպատակ կամ հետևանք կունենա զրկելու

    իրենց հողերից , տարածքներից կամ բնական պաշարներից.

    6

    գ) ժողովրդի ամեն տեսակի արտաքսում, որ նպատակ կամ հետևանք կունենա

    խախտելու կամ վերացնելու նրանց իրավունքներից որևէ մեկը.

    դ) ամեն տեսակի առնմանումը կամ միացումը մյուս մշակույթների կամ սահմանված

    ապրելակերպի հետ ՝ օրենսդրական, վարչական կամ այլ ձևերով.

    ե) նրանց դեմ ուղղված ամեն տեսակի պրոպագանդա:

    Հոդված 8

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն, որպես ժողովուրդ և որպես անհատ,

    պահելու և զարգացնելու իրենց առանձնահատկություններն ու անհատականությունները,

    ներառյալ` իրենց բնիկ լինելու իրավունքի հաստատումը և որպես այդպիսին ճանաչումը :

    Հոդված 9

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն, որպես ժողովուրդ և որպես անհատ,

    պատկանել մի համայնքի կամ մի ազգի` ըստ տվյալ ազգի կամ համայնքի լեզվի,

    ավանդույթների և սովորությունների: Յուրաքանչյուր անբարենաստ վիճակ, ինչպիսին էլ

    այն լինի, չի կարող տանել այդ իրավունքի իրականացմանը:

    Հոդված 10

    Արևմտյան Հայաստանի հայերին չեն կարող հարկադրել լքել իրենց հողերը,

    տարածքները կամ բնական պաշարները: Այնտեղ հնարավոր է վերաբնակեցում միայն

    շահագրգիռ ժողովուրդների ազատ արտահայտված համաձայնությամբ և պատճառի

    ամբողջ գիտակցմամբ: Համաձայնությունից հետո տալ ճիշտ և արդարացի

    փոխհատուցում, և եթե հնարավոր է ընձեռել հետդարձի հնարավորություն:

    Հոդված 11

    Արևմտյան Հայաստանի հայերը զինված ընդհարումների ժամանակ իրավունք ունեն

    հատուկ պաշտպանության և անվտանգության:

    Պետությունները պետք է հարգեն միջազգային նորմերը, հատկապես 1949թ. Ժնևի

    չորրորդ համաձայնագիրը` կապված արտակարգ իրավիճակներում և զինված ընդհա-

    րումների ժամանակ քաղաքացիների պաշտպանության հետ, և ձեռնպահ մնան.

    ա) հակառակ իրենց կամքի զինվորագրել Արևմտյան Հայաստանի հայերին իրենց

    զինված ուժեր, հատկապես ուրիշ ժողովուրդների դեմ օգտագործելու համար,

    բ) զինվորագրել երեխաների իրենց զինված ուժեր, ինչ հանգամանքներում էլ որ

    լինի,

    գ) պարտադրել Արևմտյան Հայաստանի հայերին թողնել իրենց հողերը, տա-

    րածքները կամ գոյության միջոցները, կամ նրանց վերահաստատել զինվորական

    նպատակների համար նախատեսված հատուկ վայրեր,

    դ) պարտադրել Արևմտյան Հայաստանի հայերին աշխատելու զինվորական վայրե-

    րում՝ խտրականության պայմաններում, ինչպիսին էլ որ դրանք լինեն:

    Մաս երրորդ: Լեզվի, մշակույթի և ավանդույթների իրավունք

    7

    Հոդված 12

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն հետևելու և վերակոչելու իրենց

    մշակութային ավանդույթները և իրենց սովորույթները: Հատկապես իրավունք ունեն

    պահպանելու, պաշտպանելու և զարգացնելու իրենց մշակույթի անցած, ներկա և գալիք

    միջոցառումները, ինչպես նաև հնագիտական և պատմական

    տեղանքները, արհեստագործությունը, նկարչությունը, մանրակերտները (մոդելներ),

    ծեսերը, կատարման վարպետությունը, տեսողական արվեստները, թատերարվեստը և

    գրականությունը: Նրանք իրավունք ունեն նաև վերականգնելու մշակութային,

    մտավոր, կրոնական և հոգևոր արժեքները, որ նրանցից վերցվել է առանց իրենց

    ազատորեն արտահայտած համաձայնության և պատճառի ամբողջ գիտակցմամբ կամ

    իրենց օրենքների, ավանդույթների և սովորույթների խախտմամբ:

    Հոդված 13

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն հետևելու իրենց ավանդույթներին և

    սովորույթներին, հոգևոր և կրոնական ծեսերին, օգտագործելու, նպաստելու և

    ուսուցանելու դրանք, պահպանելու և պաշտպանելու իրենց հոգևոր և մշակութային

    վայրերը, և հնարավորություն ունենալու այնտեղ մասնավոր գործունեության,

    օգտագործելու, տրամադրության տակ ունենալու իրենց ծիսական առարկաները,

    ինչպես նաև իրավունք` իրենց պատկանող մարդկային մարմինների մնացորդների

    տեղափոխման:

    Համագործակցելով Արևմտյան Հայաստանի հայերի հետ` պետությունները պետք է

    միջոցներ ձեռք առնեն պահպանելու, պաշտպանելու և խնամելու Արևմտյան

    Հայաստանի հայերի համար սրբազան հողերը, ներառյալ՝ թաղումների համար

    նախատեսված տարածքները:

    Հոդված 14

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն վերականգնելու, օգտագործելու,

    զարգացնելու և փոխանցելու գալիք սերունդներին իրենց պատմությունը, լեզուն,

    բանավոր սովորույթները, փիլիսոփայությունը, գրային համակարգը, գրականությունը,

    ինչպես նաև ընտրելու կամ պահպանելու իրենց սեփական համայնքների,

    տեղանքների և մարդկանց անվանումները:

    Ամեն անգամ, երբ Արևմտյան Հայաստանի հայերի իրավունքներից որևէ մեկին

    սպառնան, Արևմտյան Հայաստանի հայերը և Պետությունները պաշտպանական

    միջոցներ ձեռք կառնեն և կջանան, որ շահգրգիռ կողմերը կարողանան հասկանալ

    ընթացակարգերի իրավաբանական, քաղաքական և վարչական առաջընթացը` հարկ

    եղած դեպքում նրանց տրամադրելով թարգմանչի ծառայություններ կամ այլ

    համապատասխան միջոցներ, հասկանալի դարձնելու համար:

    Մաս չորրորդ: Դաստիարակության և կրթության իրավունք

    Հոդված 15

    Արևմտյան Հայաստանի հայերի երեխաները իրավունք ունեն հասնելու պետական

    ուսուցման բոլոր ձևերին և բոլոր մակարդակներին: Արևմտյան Հայաստանի բոլոր

    հայերն իրավունք ունեն նաև իրականացնելու և հսկելու իրենց սեփական

    8

    համակարգերը և ուսումնական հաստատությունները, ուր ուսուցումը կընթանա իրենց

    սեփական լեզվով` ըստ իրենց կրթության, մշակութային մեթոդների:

    Արևմտյան Հայաստանի հայերը, ապրելով իրենց համայնքներից դուրս, պետք է

    կրթության հնարավորություն ունենան` իրենց սեփական մշակույթի համապատասխան

    և իրենց սեփական լեզվով ընթացող:

    Պետությունները կջանան, որ այդ նպատակով տրամադրվեն համապատասխան

    միջոցներ:

    Հոդված 16

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն կրթության և հասարակական

    տեղեկատվության բոլոր ձևերով նվիրաբար արտահայտելու իրենց մշակույթների,

    ավանդույթների, պատմության և նկրտումների արժանիքներն ու բազմազանությունը:

    Պետությունները, համաձայնելով շահագրգիռ Արևմտյան Հայաստանի հայերի հետ,

    միջոցներ ձեռք կառնեն, որ պարտադրեն վերացնել նախապաշարմունքները և

    խտրականությունը, նպաստեն հանդուրժողականությանը և ըմբռնողականությանը և

    լավ հարաբերություններ հաստատեն տեղացի ժողովուրդների և հասարակության

    բոլոր խավերի հետ:

    Հոդված 17

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն հաստատելու իրենց սեփական

    տեղեկատվական մարմինները՝ իրենց սեփական լեզվով: Նրանք հավասարապես

    իրավունք ունեն նաև հասնելու տեղեկատվական միջոցների բոլոր ձևերին:

    Արևմտյան Հայաստանի հայերը և Պետությունները միջոցներ ձեռք կառնեն, որ

    պարտադրեն հասարակական տեղեկատվական մարմիններին` ջանալ ճիշտ մտքեր

    տալ Արևմտյան Հայաստանի հայերի մշակութային բազմազանության մասին:

    Հոդված 18

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն լիարժեքորեն օգտվելու սահմանված

    բոլոր իրավունքներից` հիմնված աշխատանքի իրավունքի միջազգային և ազգային

    չափանիշների վրա:

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն, որպես անհատ, պաշտպանված

    լինելու ամեն տեսակ խտրականությունից՝ աշխատանքային պայմանների,

    պաշտոնների կամ վարձատրության:

    Մաս հինգերորդ: Զարգացման և սոցիալական պաշտպանվածության

    իրավունք

    Հոդված19

    Արևմտյան Հայաստանի հայերը ցանկության դեպքում իրավունք ունեն լիարժեք

    մասնակցելու և տարբեր մակարդակների որոշումներ ընդունելու, ազդեցություն

    ունենալու իրենց իրավունքների, ապրելակերպի և ապագայի վրա` իրենց

    9

    ներկայացուցիչների միջոցով և իրենց ընթացակարգերով: Նրանք իրավունք ունեն նաև

    պահելու և զարգացնելու որոշում ընդունող իրենց սեփական հաստատությունները:

    Հոդված 20

    Արևմտյան Հայաստանի հայերը ցանկության դեպքում իրավունք ունեն լիիրավ

    մասնակցելու իրենց վերաբերող օրենսդրական և վարչական միջոցների ստեղծմանը`

    հետևելով իրենց սահմանած ընթացակարգերին:

    Արևմտյան Հայաստանի հայերին վերաբերող բոլոր միջոցները ընդունելուց և կիրա-

    ռելուց առաջ, Պետությունները պետք է ստանան շահագրգիռ ժողովրդի համաձայնությունը`

    ազատորեն արտահայտված և պատճառի ամբողջ գիտակցմամբ:

    Հոդված 21

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն պահելու և զարգացնելու իրենց

    քաղաքական, սոցիալ-տնտեսական համակարգը, օգտվելու իրենց սեփական

    անվտանգությունից, սեփական գոյության միջոցներից և զարգացումից ու ազատորեն

    զբաղվելու ցանկացած գործունեությամբ՝ տնտեսական, ավանդական և այլն:

    Արևմտյան Հայաստանի հայերը, որ զրկված են եղել իրենց գոյության միջոցներից,

    իրավունք ունեն ճիշտ և արդարացի փոխհատուցման:

    Հոդված 22

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն հատուկ միջոցների` ուղղված արագ,

    արդյունավետ ու շարունակական կերպով բարելավելու իրենց սոցիալ-տնտեսական

    վիճակը, ներառյալ` աշխատանքային, կրթության, մասնագիտական, բնակտարածքի,

    բուժման, առողջության և սոցիալական ապահովագրության ոլորտները:

    Պետք է հատկապես ուշադրություն դարձնել տարեց մարդկանց, կանանց, երեխաների

    և հաշմանդամների իրավունքներին և կարիքներին:

    Հոդված 23

    Արևմտյան Հայաստանի հայերը, իրենց զարգացման իրավունքը իրականացնելու

    նպատակով, իրավունք ունեն սահմանելու և ստեղծելու գերակայություններ և

    ռազմավարություններ: Նրանք, հատկապես, իրավունք ունեն որոշելու և ստեղծելու

    առողջության, բնակտարածքի, ինչպես և իրենց վերաբերող այլ սոցիալ-քաղաքական

    ծրագրեր, նաև հնարավորինս դրանք ղեկավարելու՝ իրենց սեփական

    հաստատությունների միջոցով:

    Հոդված 24

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն դեղագործական ձեռնարկների և

    ավանդական բժշկական փորձերի, ներառյալ` դեղաբույսերի պաշտպանման,

    կենդանիների և կյանքի համար կարևոր հանածոների իրավունքի:

    Նրանք պետք է նաև բժշկական խնամքի թույլտվություն ունենան, առանց որևէ

    խտրականության օգտվեն բժշկական բոլոր հաստատություններից և առողջապա-

    հական ծառայություններից:

    10

    Մաս վեցերորդ: Քաղաքացիների պաշպանվածության, հողային hամակարգի

    և առողջապահության իրավունք

    Հոդված 25

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն պահպանել և ամրապնդել հոգևոր և

    նյութական հատուկ արժեքները, որոնք կապում են նրանց իրենց հողերի,

    տարածքների, գետային և մերձափնյա ջրերի և այլ բնական պաշարների հետ, որոնք

    նրանք տնօրինում կամ զբաղեցնում և ավանդաբար օգտագործում են, ինչպես նաև

    այդ հարցում հետագա սերունդների հետ կապված համապատասխան պատասխա-

    նատվություն վերցնել իրենց վրա:

    Հոդված 26

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն տնօրինել, արժևորել, ղեկավարել և

    օգտագործել իրենց հողերն ու տարածքները, այսինքն ամբողջ միջավայրը, որը

    ներառում է հողերը, օդը, ջրերը` գետային և մերձափնյա, բուսական և կենդանական

    աշխարհը և այլ բնական պաշարներ, որոնք նրանք տնօրինում կամ զբաղեցնում և

    ավանդաբար օգտագործում են: Նրանք իրավունք ունեն իրենց օրենքների լիարժեք

    ճանաչման, ավանդույթների և սովորույթների, իրենց հողային համարակարգի և

    հաստատությունների պատասխանատու օգտագործման և իրենց բնական պաշարների

    կառավարման, ինչպես նաև պետությունների կողմից պաշտպանման արդյունավետ

    միջոցների, որոնք ուղղված են ցանկացած միջնորդության, օտարացման կամ իրա-

    վունքների սահմանափակման կամ իրենց գործում ցանկացած խոչընդոտի դեմ:

    Հոդված 27

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն իրենց հողերի, տարածքների և

    բնական պաշարների վերականգնման, որոնք նրանք տնօրինում կամ զբաղեցնում և

    օգտագործում էին պատմականորեն, և որոնք բռնագրավվել են, զավթվել,

    օգտագործվել և վնասվել` առանց իրենց ազատորեն արտահայտված

    համաձայնության և պատճառի ամբողջական գիտակցմամբ: Մինչդեռ դա անհնարին է,

    արևմտահայերը իրավունք ունեն ճիշտ և արդարացի փոխհատուցման:

    Բացառությամբ, երբ շահագրգիռ ժողովուրդները այլ կերպ կորոշեն, մնացած

    դեպքերում փոխհատուցումը կլինի հողերի, տարածքների և բնական պաշարների

    տեսքով, որոնք իրենց որակով, ծավալով և իրավական տեսանկյունից կլինեն

    համարժեք:

    Հոդված 28

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն իրենց շրջակա միջավայրի

    ամբողջականության պահպանման, վերականգնման ու պաշտպանման և իրենց

    հողերի, տարածքների, բնական պաշարների օգտագործման, ինչպես նաև

    պետությունների և միջազգային համագործակցությունների աջակցությամբ այդ

    նպատակի իրականացման:

    Արևմտյան Հայաստանի հայերը և Պետությունները կջանան, որ ոչ մի վտանգավոր

    նյութ չպահվի կամ չթափվի Արևմտյան Հայաստանի հողերի կամ տարածքների վրա:

    11

    Արևմտյան Հայաստանի հայերը և Պետությունները իրենց կողմից մտածված միջոցներ

    ձեռք կառնեն և կիրականացնեն հսկիչ և կանխարգելիչ ծրագրերի կիրառում և այդ

    նյութերից տուժած Արևմտյան Հայաստանի հայերին նշանակված բժշկական խնամք:

    Հոդված 29

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն, որ ճանաչվի իրենց մշակութային և

    մտավոր ունեցվածքի լիակատար սեփականությունը և հաստատվի դրանց հսկման ու

    պաշտպանման իրավունքը:

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն նախատեսված հատուկ միջոցներով

    իրենց թույլ տալ վերահսկելու, զարգացնելու և պահպանելու իրենց գիտությունը,

    տեխնիկան, մշակութային ցուցադրումները, ներառյալ մարդկային ռեսուրսները և ուրիշ

    գենետիկ ռեսուրսներ, ցանքատարածքները, դեղագործական ձեռնարկները,

    գիտելիքները սեփական բուսական և կենդանական աշխարհի վերաբերյալ, իրենց

    բանավոր ավանդույթները, գրականությունը, նկարչությունը և մանրակերտները, իրենց

    վիզուալ արվեստները և թատերարվեստը:

    Հոդված 30

    Արևմտյան Հայաստանի հայերը իրավունք ունեն գերակայություններ որոշելու և

    ռազմավարություններ մշակելու, արժևորելու և օգտագործելու իրենց հողերը,

    տարածքները և բնական պաշարները: Հատկապես իրավունք ունեն պահանջելու, որ

    Պետությունները ստանան իրենց ազատորեն արտահայտած և պատճառի

    ամբողջական գիտակցմամբ համաձայնությունը, նախքան բոլոր այն ծրագրերի

    փորձարկումները, որոնք ներգործություն կարող են ունենալ իրենց հողերի,

    տարածքների և մյուս պաշարների վրա, հատկապես, երբ խոսքը վերաբերում է

    հանքային, ջրային և այլ պաշարների արժևորմանը, օգտագործմանը կամ մշակմանը:

    Շահագրգիռ արևմտահայերի համաձայնությամբ նրանց կտրվեն ճիշտ և արդարացի

    փոխհատուցումներ` էկոլոգիական, տնտեսական, սոցիալական, մշակութային և

    հոգևոր ոլորտների վրա` այդ գործողությունների կործանարար հետևանքները

    թեթևացնելու նպատակով:

    Մաս յոթերերդ: Քաղաքացիական և քաղաքական իրավունք

    Հոդված 31

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրենց անկախ լինելու իրավունքի հատուկ

    իրականացման ժամանակ իրավունք ունեն ինքնավար լինելու և իրենք իսկ

    ղեկավարելու իրենց տարածքային և ներքին հարցերը, հատկապես մշակույթին,

    կրոնին, դաստիարակությանը, տեղեկատվությանը, տեղեկատվական միջոցներին,

    առողջությանը, բնակտարածքին, աշխատանքին, սոցիալական

    պաշտպանվածությանը, տնտեսական գործունեությանը, հողերի և բնական

    պաշարների կառավարմանը, շրջակա միջավայրին և իրենց տարածք այլ անձանց

    մուտքի թույլտվությանը վերաբերող հարցերը, ինչպես նաև այդ ինքնավար

    գործունեության համար ֆինանսական միջոցների տրամադրմանը:

    Հոդված 32

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն, որպես ժողովուրդ, ընտրելու իրենց

    սեփական քաղաքացիությունը` համապատասխան իրենց սովորույթներին և

    ավանդույթներին: Արևմտյան Հայաստանի հայերի քաղաքացիությունը ոչ մի կերպ չի

    12

    վնասում իրենց իրավունքին ստանալու, որպես անհատ, այն պետության

    քաղաքացիությունը, որտեղ ապրում են:

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն որոշելու իրենց հաստատությունների

    կառուցվածքն ու ըստ իրենց ընթացակարգերի ընտրել անդամներ:

    Հոդված 33

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն նպաստելու, զարգացնելու և

    պահպանելու իրենց հաստատությունների կարգերը, ինչպես նաև սեփական

    սովորույթները, ավանդույթները, ընթացակարգերը ու իրավաբանական փորձա-

    ռությունները, ըստ միջազգային նորմերի` ընդունված մարդու իրավունքների

    ոլորտում:

    Հոդված 34

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն, որպես ժողովուրդ, որոշելու

    անհատների պատասխանատվությունները իրենց համայնքների նկատմամբ:

    Հոդված 35

    Արևմտյան Հայաստանի հայերը, հատկապես նրանք, ովքեր միջազգային

    սահմաններում են սփռված, իրավունք ունեն զարգացնելու և նպաստելու այդ

    սահմանների վրայով շփումներին, հարաբերություններին և կապերին մյուս

    ժողովուրդների հետ, հատկապես հոգևոր, մշակութային, քաղաքական, սոցիալտնտ

    եսական ոլորտներում:

    Արևմտյան Հայաստանի հայերը և պետությունները այդ իրավունքի իրականացումն ու

    իրագործումը երաշխավորող միջոցներ ձեռք կառնեն:

    Հոդված 36

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն պահանջելու, որ պայմանագրերը`

    ինչպես 1920թ. օգոստոսի 10-ին կնքված Սևրի պայմանագիրը, համաձայնագրերը,

    որոնք վերաբերվում են Կիլիկիայի 1916թ. ազատագրմանը, և ուրիշ կառուցողական

    գործարքները` կնքված պետությունների կամ իրենց հետնորդների հետ, լինեն

    ճանաչված, հարգված, պահպանված և կիրառված պետություների կողմից` ըստ իրենց

    նշանակության և սկզբնական նպատակների: Տարաձայնությունները, որ չեն կարող

    կարգավորվել ուրիշ միջոցներով, պետք է ենթարկվեն միջազգային հեղինակավոր

    ատյաններին` ընտրված շահագրգիռ բոլոր կողմերի միահամուռ համաձայնությամբ:

    Մաս ութերորդ: Միջազգային համագործակցության և արտաքին կապերի

    իրավունք

    Հոդված 37

    Պետությունները, խորհրդակցելով շահագրգիռ Արևմտյան Հայաստանի հայերի հետ,

    պետք է անհրաժեշտ միջոցներ ձեռք առնեն, որ տվյալ Հռչակագրի դրույթներին

    լիակատար ընթացք տրվի: Այստեղ արտահայտված իրավունքները պետք է ընդունվեն

    և ընդգրկվեն իրենց ներքին օրենսդրության մեջ այնպես, որ դրանցից Արևմտյան

    Հայաստանի հայերը կարողանան օգտվել:

    13

    Հոդված 38

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն ստանալու ֆինանսական և

    տեխնիկական համապատասխան օգնություն պետությունների կողմից` միջազգային

    համագործակցության նպատակով, որպեսզի կարողանան ազատ շարունակեն իրենց

    քաղաքական, տնտեսական, սոցիալական, մշակութային, հոգևոր զարգացումը և

    օգտվեն տվյալ Հռչակագրում ճանաչված իրավունքներից և ազատություններից:

    Հոդված 39

    Արևմտյան Հայաստանի հայերն իրավունք ունեն ընդունելու փոխադարձաբար

    ընդունելի և արդարացի ընթացակարգեր, կարգավորելու ընդհարումները և

    տարաձայնությունները պետությունների հետ և շուտափույթ որոշում ստանալու տվյալ

    հարցում: Նրանք հավասարապես իրավունք ունեն բողոքարկման` արդյունավետ

    ուղիներով, իրենց անհատական և կոլեկտիվ իրավունքների ցանկացած ոտնահարման

    դեպքում: Յուրաքանչյուր որոշում հաշվի կառնի շահագրգիռ ժողովուրդների

    սովորույթները, ավանդույթները, կանոնները և իրավական կառույցները:

    Հոդված 40

    Միավորված ազգերի համակարգի մարմիններն ու մասնագիտացված հաստատությունն

    երը և մյուս միջպետական կազմակերպությունները պետք է օժանդակեն տվյալ

    Հռչակագրի դրույթների լիակատար իրագործմանը` ակտիվացնելով մյուսների հետ

    ֆինանսական համագործակցությունը և տեխնիկական օգնությունը:

    Հնարավորություններ ընձեռեն, որ Արևմտյան Հայաստանի հայերը մասնակցություն

    ունենան իրենց վերաբերող հարցերի քննարկմանը:

    Հոդված 41

    ՄԱԿ-ը անհրաժեշտ միջոցներ ձեռք կառնի հաստատելու տվյալ Հռչակագրի

    կիրառումը, հատկապես այդ ոլորտում ստեղծելով մասնակի փոխհատուցման ավելի

    բարձր մակարդակի մի մարմին` Արևմտյան Հայաստանի հայերի ուղղակի մասնակցությ

    ամբ: Միավորված ազգերի բոլոր մարմինները կնպաստեն, որ տվյալ Հռչակագրի

    դրույթները հարգվեն և լիարժեք կիրառվեն:

    Մաս իններորդ: Անձի արժանապատվության իրավունք

    Հոդված 42

    Տվյալ Հռչակագրում ընդունված իրավունքները կազմում են Արևմտյան Հայաստանի

    հայերի ապրելակերպի, արժանապատվության և բարեկեցության անհրաժեշտ

    նվազագույն նորմաները:

    Հոդված 43

    Տվյալ Հռչակագրում ընդունված բոլոր իրավունքներն ու արտոնությունները

    հավասարազոր երաշխավորագիր են Արևմտյան Հայաստանի հայերի համար` կանանց

    և տղամարդկանց:

    Հոդված 44

    14

    Տվյալ Հռչակագրի ոչ մի դրույթ չի կարող մեկնաբանման առարկա հանդիսանալ, որևէ

    իրավունք չի կարող կրճատվել և մարվել, որովհետև արդեն կարող են ընդունված լինել

    Արևմտյան Հայաստանի հայերի կողմից:

    Հոդված 45

    Տվյալ Հռչակագրի ոչ մի դրույթ չի կարող մեկնաբանման առարկա հանդիսանալ կամ

    վերագրվել մի պետության, խմբի կամ անհատի` իրավունք տալով զբաղվելու որևէ

    գործունեությամբ կամ փաստաթղթով, որը դեմ կլինի ՄԱԿ-ի կանոնադրությանը:

    Փարիզ, 20.01.2007թ.

    Ա.Ա. – Հ. Փ.

    ANAAO.2007

    Reproduction Interdite par l’article L.111-1 du code de la propriռtռ intellectuelle (CPI)

  3. В Арцахском вопросе надо менять точку отсчёта это 1918 год когда и пол баку был армянским (но не исторически армянским) но и на это у нас есть право в силу отсутствия исторического хозяина.

  4. Насчёт Статуса Арцаха та же проблема. Мы сами уже не верим что это статус не существует но оно уже существует давным давно с 1990 года, с того момента как Арцахцы на референдуме сказали мы независимое государство. Если мы граждане армяне не признаём этот статус или ставим под вопросом то другие так же всё это дело поставят под вопросом.

    Так мы не признаём такое положение дел то наши власти , власти РА они так же не признают эту ситуацию. если мы однозначно сказали что ситуация вот такая то наши власти бы не рыпались и двойную игру они бы не вели. А мы думаем давайте с хитрим , схитрить можно 1 раз или 3 раза потом уже не схитришь.

    Арцах же имеет территориальные претензии к АЗР половина территорий восточной Армении контролируется этим режимом и эти территории они должны вернуть Арцаху. Иными словами Арцах должен стать восточной Арменией а не какой то анклав.

    Поэтому Арцах в принципе безоговорочно должен дать гражданство всем армянам из Юговосточного Кавказа. А закон о гражданстве есть? или нету?

    Конфликт Арцаха началось не 1988 году а с 1905 года обострились в 1918-20 ых годах затем 1988-1995. Ввся восточная Армения была аннексировано в той или в другой форме (с автономией и без автономии), Армянское же население планомерно уничтожалось , депортировалось физическими и экономическими методами. Вот это и есть реальность а не то что представлено на международной арене и на переговорном процессе. И не то что творится в мозгах у многих наших соотечественников.

    надо ясно и чётко говорить и себе и другим что было что наше и что не наше. Арцах не может признать государство АЗР так как это государство искусственно созданное государство для аннексии Армянских територий. Конечно ООН признал АЗР ну что ООН признавал и СССР и Югославию и многих других это его дело но мы то должны делать наше дело.

  5. У армян очень сильное воображение, я бы сказал безкомплексное воображение, это может быть нашей силой но сегодня оно очень часто есть наше слабость.

    например Француз не может себе представить как можно поменять кусок Франции на другой кусок Франции.

    Откуда у нас появляются такие "великие идеи" обмена армянских территорий?

    Источник таких мыслей есть психологический отказ нашего сознания от нашей родины или части нашей родины,

    мы уже от него отказались но зато хитро поменяем его на другое. Герман, дорогой, не знаю какого ты происхождения да и это неважно но пойми одну простую истину вся Армянское нагорье это родина Армян а это значит что Армянское нагорье это наш дом наш семейный очаг и наши родители, это оно нас создало и мы всегда имеем право вернуться домой и вернёмся.

    Мы никого на другого менять не будем так как это аморально это предательство это низко мы вернёмся к себе домой планомерно и верными шагами.

    Многие знают что у армян очень сильное воображение и пока это они используют против нас, но мы знаем теперь где наша слабость и как она станет нашей силой.

  6. Родина армян не подлежит делению. И турки и курды могут жить на этой земле если будут признавать армянские власти на нашей родине и не нарушают армянский закон они так же смогут получать армянское гражданство согласно закона об армянском гражданстве. Если начали тут показывать разные карты это ничего не значит и ни эти карты должны действовать на нашу психику. Мы сами себя ставим в трудную ситуацию, мы решаем что они не вернут нам, что там будет другое государство, мы решаем что надо идти на какие то компромиссы и тем самым идём и против справедливого решения армянского вопроса и предаём наших предков и наше будущее поколение. Мне кажется что чем больше мы будем предавать наших предков всех тех которые жили на этих землях тем больше у нас будут и проблем и потерь. Но решение предавать или нет должны мы принимать все вместе со всеми 8 миллонов Армянами. Мы имеем все права на нашу родину вопрос в том хотим ли мы реализовать наше право на нашей родине или нет. Конечно всё сразу не будет но шаг за шагом мы продвинемся к нашей цели.

  7. Ват оренq чи баытс ес еткан ел лавы чи

    Заявление о приеме в гражданство Республики Армения отклоняется, если данное лицо своей деятельностью наносит ущерб государственной н общественной безопасности, общественному строю, здоровью и нравам общества, правам и свободам, чести и доброму имени других лиц.

  8. Не знаю как назвать это преступление. Грант Динк делал многое находясь в стране где в любой момент могут убить из за взглядов. Вечная память ему.

    Мне кажется цель этого акта одна , не допустить ультра националистов к власти и ослабить их роль в Турции, чтоб турция не поменяло свою политику Евроинтеграции. Чтоб она была более послушной (для США) и для этого надо ликвидировать влияние националистов. В последнее время если вы заметили многие турки говорили "нам не нужна Европа" и за этим стояли ультра националисты так Динк хорошая приманка для этих националистов. Жаль Гранта очень жаль погиб из за политических игр. использовали его взгляды для совсем других целей, сволочи.

  9. Ваагн он что сделал для России и что Россия сделала для него? Что он себе дворец построил за Российские деньги? Или шикарную машину купил?

    Идея этого движения очень проста: они хотят чтоб джавахком правил народ который там живёт народ который живёт на части своей родины. Они участвовали в выборах , выиграли выборы но выборы сфальсифицировал клан , коррумпированный клан который занимается грабежом местного населения.

    Но зарубите себе на насу раз и на всегда народ их избрал и если там официально кто то сказал что это он был избран этому грош цена потому что он самозванец и пока он имеет какие то рычаги но эти рычаги не народные а внешние.

    Движение ваагна не коррумпированы (ни одного примера нету), они патриоты своей родины. я не знаю чем это кончится но сегодня я констатирую этот факт.

    Сегодня в джавахке я признаю одну единственную власть власть тех людей которых на самом деле избрал народ Джавахка.

  10. Давайте не будем говорить про грамотность того или другого между прочим в этом уже есть элементы рассизма и если даже в один момент представим что это даже так то от этого легче не становится. Вопрос надо ставить по другому, какие меры могут способствовать в деле безопасности армян в России.

  11. Ժիրայր Սէֆիլյանի ելույթը

    Նախ ուզում եմ Արային ներկայացնել: Արայիկ Հայրապետյանը մեր զոհված ընկերոջ` Մայոր Հայրապետյանի զավակն է:

    Վերջին տարիներին, ընդհանրապես, հանդես ենք եկել հայտարարություններով, հիմնականում հիշելով, շեշտելով ազատագրված տարածքների շուրջ անցուդարձերը: Բայց արդեն, ինչպես նկատեցինք, միայն հայտարարության կոչով մենք արդեն դուրս ենք եկել այդ նեղ շրջանակից եւ պատկերացնում ենք ամեն իմաստով զբաղվել մեր ազգային բոլոր խնդիրներով: Այդ տարիների ընթացքին շատերն են մեզ մոտենում եւ հարցնում. ՚Տղերք, էս իրո՞ք որ ուզում են տարածքները վերադարձնենՙ: Ես ուզում եմ էդ հարցին հիմա պատասխանել եւ դրանից հետո եկեք չխոսենք դրա մասին: Ես, առիթ եղել է, մամուլով հայտարարել ենք, հիմա նույնպես կրկնում եմ. ով որ համարձակվի հող զիջելու, դրա գլուխը ջարդելու ենք, տրաքացնելու ենք, եւ սա, դուք հավատացեք, որ մեր երկրում կան շատ մարդիկ, որոնք դա կատարելու են:

    Անցանք առաջ: Էլ չենք խոսում ազատագրված տարածքների մասին: Ինչպես մեր ընկեր Աղայանը շեշտեց, որ ՚Հայ Կամավորականՙ ասելով մենք չենք հասկանում միայն պատերազմի մասնակից, ես նույնպես ուզում եմ ընդգծել դա, որովհետեւ գործը այդպես ենք մենք սկսել: Միայն պատերազմի մասնակիցներով չէ, որ մենք սկսել ենք: Այստեղ նաեւ ուզում եմ անդրադառնալ ասելու համար, որ պատերազմի մասնակիցների մեծ մասն էլ, դժբախտաբար, այսօր մեզ պետք չեն: Սա ես ամենայն ցավով եմ ասում, բայց այդպես է: Այսինքն պատերազմի մասնակիցների որակական հատկանիշները մեզ այսօր չեն բավարարի, որ մենք այս պատերազմը կարողանանք հաղթել, մենք այսօր շատ ավելի լուրջ, դժվար խնդրի առաջ ենք կանգնած, ուստի մեր որակը շատ ավելի բարձր պիտի լինի, քան 14 տարի առաջ, որ էր:

    Ուրեմն, մենք պետք է շեշտը դնենք մեր կազմակերպվելու վրա: Այստեղ պարբերաբար ելույթների ընթացքում մտքեր հայտնեցին, որ ՚ի՞նչ անել, հերիք է: Եկեք միջոցների մեջ խտրականություն չդնենքՙ: Ես համաձայն եմ, իրոք, չդնենք, բայց եկեք նախ կազմակերպվենք: Այս 14 տարին, որ մեր երկիրը այս վիճակին է, պատճառը մեկն է, որ չկա մի կազմակերպված ուժ, որն ըստ էության առաջնորդվում է ազգային գաղափարներով, ազգային արժեքներով, այդպիսի ուժ գոյություն չունի, կազմակերպված այդպիսի ուժ գոյություն չունի: Այդպիսի անհատներ կան, մեր խնդիրն է այդ մարդկանց գտնելը, համախմբելը եւ կազմակերպելն անմիջապես: Մենք կազմակերպվել չենք պատկերացնում առանց կարգապահության: Մենք պետք է մեր գիտակցական կարգապահությունը, ինչ ունեինք 90 թվին, 88 թվին, 92 թվին, որ մեր կամավոր շարք կանգնելուց ոչ մեկը մեզ չի ստիպել, որ մենք շարք կանգնենք: Ես տարիքով շատ փոքր եմ եղել 92 թվին, մեր զորամասի, մեր ջոկատների անդամների մեծ մասը ինձնից միգուցե կրկնակի ավելի մեծ էին տարիքով, բայց այդ մարդկանց ես չէի ստիպում, որ իրենք գան կանգնեն իմ առաջ շարքի, իրենք կամավոր եկել էին, գիտակցում էին, որ առանց շարք կանգնելու բանակ ստեղծել հնարավոր չէ: Այսօր մենք նույնպես պիտի հասնենք այդ նույն հոգեվիճակին: Բոլորս պետք հասնենք նրան, որ կանգնենք շարքի: Եթե այդ հոգեվիճակին մենք չհասանք, ոչ մի գործ առաջ չի գնալու:

    Մենք, որպես ազգ, անշուշտ, դրական կողմեր շատ ունենք, բացասական կողմեր էլ շատ ունենք: Դրանցից է այն, որ բոլորս շատ ենք սիրում մեր անձնական մեր տունը, մեր սեփական տունը` փոքրիկ տան մասին է խոսքը: Մեր ընտանիքը վերածում ենք մեր ամրոցի, մեր տունը մեր ամրոցն է, եւ իմ համոզմամբ սա շատ մեծ վնաս է հասցնում մեր ազգային լուրջ խնդիրները լուծելու համար: Ժամանակը եկել է, որ մենք համարենք մեր տունը, մեծ տունը, խոսքը գնում է հայրենիք տան մասին, այսինքն, մենք մինչեւ այն ժամանակ, որ չենք գիտակցում, որ մեծ տան համար եթե զոհողություններ չենք անելու, որ մեծ տունը կառուցենք, փոքր տունը պահպանելը, պաշտպանելն անիմաստ է: Իմ համոզումն է, որ մենք, այո, խնդրեմ, մեր ընտանիքը, մենք հայերս . . . պաշտություն չունենք, բայց անպայման մենք պետք է մեր տան համար գործ անենք, ամեն մեկս` իր չափի: Մեկը կարող է օրը 2 ժամ տրամադրի, մեկը 1 ժամ տրամադրի: Մեկը շաբաթը երկու օր կարող է տրամադրի, ամեն մեկս իր չափի, անպայման, բայց մենք ինչ-որ քայլ, ինչ որ գործողություն պետք է կատարենք, ընդհանուր տունը կառուցելու համար: Այս գիտակցությունը եթե չգերիշխեց, մենք առաջ չենք գնա: Մեր համախմբման կարեւոր հանգամանքներից մեկն նաեւ այն է, որ մենք ուզում ենք գտնել մարդկանց, որոնք չեն վաճառվում: Կա՞ն այդպիսի մարդիկ մեր երկրում: Հարց եմ տալիս ձեզ` կա՞ն: /՚Այո, այոՙ, դահլիճում/: Միլիոնների դիմաց չվաճառվող մարդ կա՞: /՚Այո, փառք աստծո, կանՙ, դահլիճում/: Եկեք գտնենք այդ մարդկանց: Պատկերացրեք դուք, գաղափարական մարդուց հզոր բան չկա այս աշխարհում: Հարյուր հոգի գաղափական մարդը սարեր շուռ կտա: Եկեք գտնենք այդ մարդկանց: Ես համոզված եմ, որ Հայսատանում կան, ոչ թե քաղաքական դաշտում են, հիմնականում քաղաքական դաշտում կարող են բացառություններ լինեն, այլ հիմնականում տներում են, սուսուփուս, ձայն չեն հանում: Հիասթափված, իրենք իրենց հույս/զ/երով են զբաղվում, եւ մարմնապես եւ հոգեպես: Եկեք գտնենք այդ մարդկանց: Մեր խնդիրն է, այս համախմբման խնդիրն է այդ մարդկանց փնտրել ու ի հայտ բերել, եւ, անշուշտ, անմիջապես կազմակերպելը: Նորից եմ շեշտում, մինչեւ չկազմակերպվենք, ոչ մի գործ առաջ չի գնալու: ՚Քոչարյան, Սերժ, հեռացիրՙ կրկնելով, իրենք չեն հեռանա, այս մարդիկ խաղաղ ցույցերով չեն հեռանա, ես ձեզ հավաստիացնում եմ, դրսի ճնշումով չեն հեռանալու: Եթե մենք կազմակերպվեցինք եւ կարողացանք որակական լուրջ ուժ ստեղծել, իրենք հեռանալու են: /՚Ու՞շ չիՙ, դահլիճից/: Ուշ չի երբեք, մինչեւ այն ժամանակ, որ . . . էինք, ուշ չի, տակավին մենք մեր ազգային իդեալների իմաստով շատ ծրագրեր ունենք կատարելու, եւ ես լավատես եմ այս իմաստով: Արցախյան ազատագրական պայքարը վկա, որ մենք պատմության անիվը վերջապես կարողացանք հակառակը պտտացնել` առաջին անգամ լինելով` 2000 տարվա մեջ, եւ պիտի շարունակենք պտտացնել այդ անիվը այդ ուղղությամբ: Անշուշտ, մենք չպատերազմեցինք այսօրվա վիճակը տեսնելու համար, չպատերազմեցինք այսօրվա այս անբարո, այս այլանդակ, այլասերված վիճակի համար, մեր ժողովրդին ստրկացնելու, խեղճացնելու վիճակի համար: Սա մեր համար ցավ է, բայց ի՞նչ ասեմ: Գուցե՞ պիտի այսքան վատանար, որ մենք խելքի գայինք: Գուցե:

    Իմ ընկերներից շատերը շեշտեցին, որ ՚եկեք չմեղադրենք իշխանավորներինՙ, ես լիովին կիսում եմ իրենց կարծիքը: Ռոբիկներ, Սերժիկներ, մեղավոր չեն, պարզապես իրենք մեր ազգի տականքի ներկայացուցիչներն են եւ իրենք իրենց ՚տականքություննՙ են անում: Այստեղ զարմանալու խնդիր չկա, ոչ էլ մեղադրելու խնդիր կա: Մենք պետք է մեղադրենք մեզ, ու՞ր ենք մենք, ինչո՞ւ չենք կազմակերպվում, բոլորս, ամեն մեկս մի առանձին գեներալ ենք: Մեր հայկական հիվանդությունից մեկն է: Ամեն մի հայ` մի գեներալ, իրոք, ես կարծում եմ, որակապես այսպիսին ենք բոլորս, բայց եկեք գիտակցենք, որ այսօր նաեւ զինվորություն անելու խնդիր ունենք: Գեներալ ես, բայց արի ասա, որ ախպերս ջան, եկել եմ այս պահին զինվորություն անեմ: Այս գիտակցությունը եթե մենք կարողանանք վերագտնենք մեր մեջ, մեր գործը առաջ կգնա: Այսպես ասած, իրար հետ անընդհատ վիճելով` այս ձեւն է ճիշտը, այն ձեւն է ճիշտը, այսպես չի լինի, այս գաղափարը, այն գաղափարը: Այդպես չէ’: Եկեք վստահենք մի խումբ մարդկանց: Եթե այսօր ինձ վստահել եք եւ եկել եք այստեղ, եկեք շարունակենք վստահությունը եւ միասին գործ անենք: Եկեք ծառայենք ամեն մեկս մե’ր չափով: Մի խոսքով, ընկերը մոռացավ հուշելու, որ ես կուզեի առիթ տալ, եթե հարցեր կան, ես կպատասխանեմ: Ես մի միտք էլ ասեմ ու անցնենք հարցերին: Մեր համախմբումը ունի գլխավորապես երկու այսպես ասած խնդիր` մեկը հեռահար, մյուսը` կարճաժամկետ: Հեռահարը, որը կորակեի որպես ստրատեգիա, կարճաժամկետը` որպես տակտիկա: Հեռահարն է. վերջ ի վերջո մենք կկարողանանք մեր երկրում ստեղծել գաղափարական զորք, գաղափարականացված քաղաքական միավոր, որում իշխելու է ազգային-գաղափարական արժեքները, ազգային արժեքները, քրիստոնեական ինչու չէ, նաեւ հոգեւոր արժեքները, որը մենք ժառանգել ենք մեր պապերից: Վերջ ի վերջո, ես համառոտ պետք է ասեմ. գաղափարախոսության առանցքը պետք է լինի բարոյականությունը եւ մեր բոլոր ծրագրերը պետք է ծնվեն բարոյականությունից: Ես համարում եմ , որ մենք, հայերս, այս վիճակի ենք, այսպիսի խղճուկ վիճակի ենք այսօր ոչ միայն Հայաստանում, աշխարհով մեկ, որովհետեւ մենք շատ հեռացել ենք մեր էությունից: Մեր էությունը բարոյականությունն է եղել: Ես սա գրավոր չեմ կարող հիմնավորել, ես դա գենետիկորեն զգում եմ, որ մենք, հայերս, գենետիկորեն, մեր անցյալում հազարամյակներ առաջ մեր էությունը եղել է բարոյականությունը: Մենք շեղվել ենք, դրա համար մենք այս վիճակին ենք: Այսօրվա մեր խեղճությունը, այսօրվա մեր ժողովրդի ստրկությունը մենք վաստակում ենք: Եկեք ուղղենք մենք մեզ: Ուստի հեռանկարային խնդիրն այս համախմբման վերջ ի վերջո ազգային գաղափարական շարժում սկսելն է, եւ այդ քաղաքական միավորով հայտ ներակայացնել եւ կամաց-կամաց սկսել մեր բոլոր խնդիրները լուծել: Բայց սա կարող է լինել մի քանի տարի, մինչեւ սա մենք կայացնենք: Մինչեւ սա չկայանա, որակական փոփոխություններ մենք չսպասենք, իսկ ունենք կարեւորագույն մեկ խնդիր, որն է այս իշխանություններից ձերբազատվելը, այսինքն մենք այնքան պետք է կազմակերպվենք այս մի քանի ամիսը, որ կարողանանք չթողնել այս մարդկանց վերարտադրվելը, որովհետեւ եթե վերարատադրվեն, մեր հեռանկարային գործը մենք իրականացնելու համար լուրջ դժվարություն ենք ունենալու: Այս հրեշները վերարատադրվելուց հետո շատ ավելի վտանգավոր են լինելու: Այս մի քանի ամիսը մեզ շատ կարեւոր է, որ մենք կազմակերպվենք: Մեր կազմակերպելով, ինչու չէ նաեւ ընդդիմությանը որոշ չափով կազմակերպենք: Այնպես լինի, որ այս անգամվա ընդդիմության տակտիկան պայքարի, ինչ-որ չափով արդյունքի հասնի: Ինչու չէ, պատկերացնենք, որ մենք ինչքան կազմակերպվենք, այնքան մենք ընդդիմությանը խոսք կարող ենք հասկացնել, սկիզբը խոսքով, եթե պետք լինի նաեւ վախեցնելով, պարտադրելով, ինչու չէ, դա մեզանից է կախված, ես մենակ բան չեմ կարա անեմ, հիսուն հոգով բան չենք կարա անենք, մենք պետք է շատ լինենք, որ մեր խոսքը կարողանանք պարտադրել նաեւ ընդդիմությանը: Մենք այսօր ավելի շատ ասելիք ու բացատրելու խնդիր ունենք ընդդիմությանը, այլ ոչ թե իշխանությանը: Իշխանության մասին որակումներ տալը անիմաստ է, չեմ էլ ուզում խորանալ այսօր մեր երկրում տիրող ահավոր վիճակի մասին: Առանձին-առանձին ոլորտները թվարկելը անիմաստ եմ համարում, որովհետեւ բոլորս էլ գիտենք դա, բոլորս էլ համամիտ ենք: Ես մի բան կարամ ճշտեմ այս իմաստով, որ հայը առաջին անգամ իր երկրում, իր հողի վրա, պատմաբան չեմ, չգիտեմ պատահել է տենց, որ հայը առաջին անգամ իր հողի վրա ձուլվում է: Այսօր Երեւանում մեր երիտասարդներից շատերը ձուլվում են, իրենք անունով հայեր են մեծանում, բայց էությամբ հայեր չեն: Սա, ես կարծում եմ արդեն դանակը ոսկորին հասել է:

    Եթե հարցեր կան ես պատրաստ եմ պատասխանելու:

    Նորից ուզում եմ անդրադառնալ շարժման մեր ընկերների կոչերին. ՚միջոց չխնայենք, ընտրություն չդնենք միջոցների մեջՙ, համամիտ եմ, բայց նախ եկեք կազմակերպվենք: Խոսելով, որ զենքով պիտի լուծենք հարցը, դա ես անիմաստ եմ համարում: Եկեք այսօր չխոսենք, թե ինչ ձեւով մենք պիտի կարողանանք մեր երկիրը, այս մարդկանց, սկսելու համար, հեռացնենք, հետո արդեն լուրջ հարցեր լուծենք: Ես ուզում եմ, որ եկող ամիսներին մենք երբեք ձեւերի մասին չմտածենք, ձեւերի մասին չքննարկենք ու չվիճենք իրար հետ, եկեք միայն կազմակերպվենք: Առանց կազմակերպվելու անիմաստ է զրուցելը: Տաս տարի է զրուցում ենք եւ այսօր տեսնում ենք քաղաքական դաշտում ամեն օր մի նոր օղակ, խնդրեմ, լավ խոսքեր են ասում ՚ավլելու ենք, սրբելու ենք դաշտըՙ, ո՞նց, գնացեք մի հատ սրբեք` տեսնենք, Ռոբերտ Քոչարյանին ո՞նց եք սրբելու, ինչպե՞ս եք սրբելու: Ո՞ւմ եք խաբում, այսինքն` ինչ, հերթական անգամ ժողովրդին տանենք Բաղրամյան փողոց եւ նորից ժողովրդին ծեծեն ու չկարողանք պաշտպանել: Սա ուղղակի անհեթեթություն է: Ես ոչ մեկի չեմ ուզում քննադատել: Բայց ես ուզում եմ, որ մենք, բոլոր այստեղ հավաքվածներս, այս մասով իրար հասկանանք, որ մինչեւ մենք չկազմակերպվենք, մինչեւ մի քանի հազար հոգի մարդ մի մարդու նման ոտքի կանգնել ու նստել չսովորենք, ոչ մի բան չի լինելու, ոչ մի բան չենք կարողանալու անենք: Իսկ ինչ վերաբերվում է իմ նկատմամբ ձեր վստահությանը, որի համար շնորհակալ եմ բոլորիցդ, որ այսօր ներկա եք այստեղ, ես վստահեցնում եմ ձեզ, որ ես զգում եմ պատասխանատվությունը, այն բե&

  12. некоторым кажется что политика это грязь, тогда нам внутри нашей страны не нужна политика, нам не нужна это грязь. нам нужно справедливое и разумное развитие , справедливая и разумная власть который служит своему народу а не унижает зачморяет и делает из них получеловеком.

  13. Возьмите обычную армянскую семью в Ереване. Дома чистые а на улице навалом мусора почему? Да просто мы дом чистим от грязи и это выносим на улицу и не думаем что на этой улице мы тоже живём, главное чтоб в доме было чисто но мухи то собираются вокруг мусора тысячами и потом залетают к нам в наш дом...

  14. А где вы видите связь с Чахаляном?

    Связь очевидно. И Ваагн и Жирайр считают что коррумпированная власть основанная на компраматах где вся власть и чиновники связаны между собой тёмными делами (между прочим и оппозиция) и распределением ресурсов, где установлен феодальная власть не имеют морального права оставаться у власти. Они никогда не смогут создать условия справедливого и здорового развития.

    Можно быть очень большим патриотом но когда патриот погряз в коррупции он должен уступить своё место хотя бы на время для своего морального очищения иначе со временем станет попросту заложником своих грязных дел и эту ситуацию будут использовать как внешние недружелюбные силы так и внутренние недружелюбные силы.

    когда в стране царит атмосфера несправедливости унижения ближнего и обмана ближнего тàо это страна нуждается в изменениях и это страна неспособна выдержать под внешним натиском так внутри она не здорова и больна.

    Надеюсь здесь никто не будет требовать доказательств.

    И как по вашему почему уже более 400 лет ничего путного у нас не выходит? Из за грязи которое мы между словом критикуем но не когда не чистим и наооборот загрязнем ещё больше.

  15. Арцив джан если они задают этот вопрос это означает следующее:

    1) мы не смогли довести до них эту информацию

    2) у них стереотип относительно того кто христианин и мы как то не укладываемся в этот построенный ими стереотип.

    надо и учесть что 70 лет в России было запрещено всякие религии и информация о принадлежности одних к той или иной религии не могла быть широко распростронена.

    как же довести эту информацию до россиян? И чтоб это было недорого?

    например во франции в нотер даме (собор парижской богоматери) 24 апреля всегда идёт армянская месса и это информация мимолётно но всегда проходит по телевидении.

    в третьих наш католикос должен в какой то день по какому то поводу посылать приветствие тем странам где много армян (батси мекиц) типа того что мы в этот день со всем народом с армянами РА НКР России США и Европы и других стран вместе отмечаем этот день. В третьих надо создать день армян России и каждый год это отмечать, пусть историки найдут такой день, но в этом случае не надо забывать и сделать так же день армян США армян Франции , кажется глупая занятие но событие сама прессу приведёт к нам а там уже можно и про религию и про всё что вы хотите, да будет праздник который покажет что Родина Армения не забывает своих соотечественников в разных странах.

  16. Жирайр Сефилян - да, боец.

    Но в последнее время было трудно понять некоторые его действия...

    Власть нынешняя - само собой, криминальная и гнилая. Но, думаю, некоторые действия Жирайра Сефиляна действительно несли в себе угрозу нацбезопасности.

    Арест, естественно, тупорылый...

    какие действия?

  17. Подождите, я не вижу "конкуренции" в вопросе геноцида или геноцидах. Предположим геноцид Руанды признан всем миром как это ущемит евреям? Потеряют роль жертвы? О них будут говорить меньше? Деньги не будут зарабатывать? понятие антисемитизм исчезнет? Не думаю что понятие "конкуренция" здесь уместно и вообще играет роль в признании и в не признании геноцида армян.

    Моё мнение что одно из важнейших причин непризнания это отношение с турками, не хотят с ними портить отношения так как союзники по многим вопросам.

    Другая причина может быть внутренней (Израило израильской) хотя у меня нету знаний про Израильское общество и не могу утверждать это просто версия.

    как Израиль представляет своим гражданам и евреям вообще ситуацию с геноцидом Евреев?

    Оно может представить так: Евреи избранный богом народ поэтому другие нас не любят и хотят уничтожить и поэтому был геноцид и в этом виноваты все. Никто нас не любит значит мы должны защищаться от всех и думать только и только про нас даже если это наносит вред всем другим. при существовании такой доктрины (версия) признание геноцида армян означает что есть другой народ который имел плачевный геноцид которого так же пытались уничтожить следовательно доктрина все против нас и только мы для себя начинает давать трещины.

    И такой подход подразумевает что Израильская общество должна стать более гуманной и общечеловеческой что идёт в разрез с ситуацией в регионе где Арабы хотят уничтожить евреев а еврее хотят уничтожить арабов (война там между прочим).

    Но это для внутреннего потребления а не для внешнего потребления. Так же это доктрина используется ни как причина а как способ чтоб убедить общество не признавать геноцид армян и не портить стратегические отношения с турками.

    А теперь предположим что Израиль признает геноцид, отношения с ТР будут разорваны и хуже турки могут явно стать на стороне Сирии тем самым обеспечить для Сирии глубокий тыл.

    Мне кажется мы всегда должны найти истинную причину и найти способ или орудие.

    Стратегические отношение с турками это причина

    А такие понятия как "конкуренция и тому подобное это орудия для непризнования направленное на внутреннюю публику.

×
×
  • Create New...