Jump to content

Վահե Ավետյան


Recommended Posts

ԿԱՆԱՉ ՎԻՇԱՊ

Ալեքսանդր Արորդի Վարպետյան

…Մհեր որ իր ձեռ կը թալեր Սիպտակ Դևին,

Մհերի ձեռ խոր կը խրվեր էնոր մարմին.

Գիտես թե` խըմորից ըլներ էդ Սիպտակ Դև …

«Սասնա Ծռեր», ( Ջոջ Մհերի կռիվը Կենաց ջրերի ակունքը փակող Սիպտակ Դևի հետ…)

Հոկտեմբեր 27-ի պետական ոճրագործության վերաբերյալ մեր նախորդ քննախուզության մեջ ռուսաստանյան և Հայաստանի «հոկտեմբերյան» այս մեկ հեղափոխությունը, ինչպես նաև Վ.Պուտինի և Քոչարյան-Սարգսյան տանդեմի իշխանության գալը մենք վերագրեցինք ԽՍՀՄ փլուզումից հետո ընդհատակ անցած ԿԳԲ-ական համակարգին, այլաբանորեն` «հին գվարդիային» կամ աներևույթ Կանաչ Վիշապին: Այդ ինքըստինքյան կռահելի էր, սակայն այս իրողության «ինչպեսը» ընդունակ է մեզ օժանդակելու գնահատել Կանաչ Վիշապի զորությունը, հասկանալ նաև գործելակերպը, ընթացիկ դերակատարությունը ու դրանց հեռանկարները: Այդ իսկ նպատակով որպես պատկերավորում արժե դիտարկել մեկ քանի նման հանգամանքներ և վկայություններ:

«Բեռլինյան պատի» և 1991թ. ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո, հետախույզ փոխգնդապետ Վ. Պուտինը հայտնվում է հարկադրական պարապուրդի մեջ, Դրեզդենից վերադառնում Լենինգրադ ( Սանկտ Պետերբուրգ), և փորձում «վերացիկլավորվել» իրավաբանության իր նախկին դասախոս և քաղաքապետի թեկնածու Ա. Սոբչակի շրջանակում: Սակայն, ըստ այդժամ Սանկտ Պետերբուրգի ԿԳԲ-ի տնօրեն, ավելի ուշ ԱՄՆ-ում քաղաքական ապաստան գտած գեներալ Օլեգ Կոլուգինի կենդանի վկայության , այդ Ա. Սոբչակն է Օ. Կոլուգինին դիմում առաջարկել իրեն վստահելի մի գործակալ, ապահովելու համար քաղաքապետարանական իր ընտրարշավը և հետագա գործունեությունը հատուկ ծառայությունների օժանդակությամբ: Օ.Կոլուգինը առաջարկում է հենց Վ.Պուտինին, ով հաջող ընտրությունից հետո դառնում է քաղաքապետ և Բ.Ելցինի զինակից Ա. Սոբչակի օգնականն ու Սանկտ Պետերբուրգի փոխքաղաքապետը, առաջ քաշելով իր ծառայողական գործընկերներին:

Ըստ պատմաբան Յ. Ֆելշտինսկու, այդ հատուկ ծառայությունների կողմից ընդունված գործելակերպ է ( և ոչ միայն նրանց…). նկատել և ուղեկցել քաղաքական այն այրերին, որոնք առաջիկա 5-10-20 տարիներին կարող են դառնալ պետական առաջին-երկրորդ դեմքեր և նրանց հետ զբաղեցնել բարձրաստիճան պաշտոններ: Այդպես է ԿԳԲ-ն ապահովում իր տեղը իշխանությունում և հենց այդ է եղել նաև Վ. Պուտինի պարագան: Այդպես էլ 1996 թ., երբ Ա. Սոբչակը ձախողում է քաղաքապետարանում իր վերընտրությունը, վերստին «գործազուրկ» դարձած Վ. Պուտինը բիզնեսում հնարավոր ներդրման փոխարեն գալիս է Մոսկվա և դառնում Կրեմլի անդմինիստրատոր, հայտնի զեղծարար Պ. Բորոդինի տեղակալը: Ըստ վերջինիս, Վ. Պուտինը անձամբ է եկել, ըստ ոմանց նրան ու այլոց Կրեմլում տեղավորել է պետերբուրգցի նախարար Ա. Չուբայսը, ինչը ավելի հավանական է: Զի, դժվար թե ամեն մի կգբական փոխգնդապետ ինքնագլուխ գար և տեղավորվեր Կրեմլի ադմինիստրացիայում, այն էլ հենց որպես պետի տեղակալ: Վստահաբար եղել են նաև ծանրակշիռ այլ միջնորդություններ:

Այսպես թե այնպես Վ. Պուտինը երկու տարի անց միանգամից նշանակվում ԿԳԲ-ФСБ ծառայությունների տնօրեն, մեկ տարի անց` վարչապետ, իսկ մի քանի ամիսներ հետո դառնում Ռուսաստանի նախագահ: Եվ որքան էլ կայծակնային այս վերելքի մեջ որոշակի դեր են խաղացել կրեմլյան ինտրիգները, կասկածից վեր է, որ դրանում իր աներևույթ գործն են արել ընդհատակյա ծառայությունները: Նրանք մեղադրվում են անգամ չեչենական երկրորդ պատերազմի սանձազերծման պատճառ դարձած չարաբաստիկ 1999թ. մոսկովյան բնակելի շենքերի պայթունների մեջ, նախագահական աթոռ մղելու համար իրենց թեկնածուին, ինչն էլ հիրավի տեղի ունեցավ հաղթական գործողությունների հետևանքով: Զի դժվար թե նորանշանակ վարչապետը անձամբ նման հրահանգ տար, այն էլ դեռևս զորեղ և արևմտամետ լիբերալների իշխանության մեջ:

Այդ մասին իր կարծիքն է հայտնում Նյու-Յորքում Ն.Խրուշչևի թոռնուհի, պատմաբան Նինա Խրուշչևան: Ըստ նրա. «Պուտինի շրջապատում կան մարդիկ, որոնք պատրաստ են գործողություններ ձեռնարկել հենց նրա քաղաքականության ուղղությամբ, առանց որ հարկ լինի այդ նրանց հրահանգել: Արդյոք Պուտինն է հիմնել այդ ավանդույթը, թե այն գալիս է դեռևս ստալինյան ժամանակներից, կամ էլ այն այդ երկուսի համադրումն է» - եզրահանգում է բավականին իրազեկ տեսաբանը (վավերագրական նշյալ կինոժապավենից):

Սակայն առանց այս դիտարկումների և մեկնությունների, Վ.Պուտինի առաջխաղացման մեջ ԿԳԲ-ФСБ որոշիչ դերը, ոչ առանց հեգնանքի և բուռն ծափահարությունների ներքո խոստովանում է անձամբ ինքը` դեռևս վարչապետ Վ. Պուտինը, 1999թ. դեկտեմբերի 20-ին երբեմնի ՉԿԱ- ի հոբելյանին նվիրված մոտ 800-1000 սպաների հանդիսավոր հավաքում. «ФСБ-ի մի խումբ աշխատակիցներ, որոնք ձեր կողմից գործուղվել էին կառավարության հովանու ներքո աշխատանքներ տանելու, առաջին փուլում իրենց պարտականություններից կարողանում են գլուխ հանել…» ( կից լուսանկարը վավերագրական նշյալ կինոժապավենից):

Եվ բնականաբար ոչ պատահականորեն արդեն նախագահ Վ. Պուտինը պետական բարձրաստիճան պաշտոնների 60% ` անգամ տնտեսական, կրթական և մշակութային բնագավառներում, վստահում է կգբական իր գործընկերներին: «Ստեղծված իրավիճակում ավելի վստահելի անձեր չկային» - անթաքույց արդարացնում են նրա կողմնակիցները:

Մինչդեռ այլք, ինչպես ԿԳԲ նախկին գեներալ, ապա պետդումայի ընդդիմադիր պատգամավոր Ա. Կոնդորովը էական տարբերություն է դնում «կուսակցության զինյալ ձեռք» երբեմնի ԿԳԲ-ի և արդի ФСБ-ի միջև, որն ի տարբերություն նախորդի պուտինյան շրջանակի «անձնական գվարդիան» է, և որի վրա այլ հսկողություն չկա: Իսկ ըստ Լոնդոնում ապաստանած այլախոհ Վ. Բուկովսկու. «Պուտինը չի տնօրինում բոլոր լծակներին, իրականում երկիրը ղեկավարում է կգբական համակարգը», այսինքն` նույն այդ աներևույթ Կանաչ Վիշապը, որի ընդամենը գլուխներից մեկն է Վ. Պուտինը: Նրա հեռացմամբ Կանաչ Վիշապը չի անհետանա, կերևակվեն դրա այլ կառափները: Այս առումով Դ. Մեդվեդև, Վ. Պուտին թե այլ մեկը որոշակի նշանակություն չունեն, ինչպես երբեմնի կուսակցության, ռեժիմի և Կենտկոմի վրա հիմնվող ԽՍՀՄ ղեկավարները, մինչև Յ. Անտրոպովը, ապա` Մ. Գորբաչևը… Եվ հասկանալի է, որ ԽՍՀՄ փլուզումից հետո փորձառություն ձեռք բերած և երկրի ճակատագիրը ստանձնած այդ համակարգը իշխանության լծակները այլևս ոչ ոքու չէր կարող վստահել, ոչ անգամ կոմունիստական կուսակցությանը:

Մեկ խոսքով, եթե ԽՍՀՄ փլզումամբ կուսակցությունը և ռեժիմը համարյա չեզոքացան, կգբական սիստեմը մնաց ու դեռ հզորացավ: Որոշ հանրապետություններ և սոց-երկրներ բացեցին դրանց արխիվներն ու հիմնականում չեզոքացրին նաև այդ համակարգը, այլերը` ոչ: Ուստի նրանք Արևմուտքի համար մնացին անվստահելի և չներառվեցին արևմտյան խմբակցություններում: Հասկանալիորեն, ոչ ոք «թունավոր թխվածք» չէր ցանկանա ընդունել:

Դրանցից մեկը Հայաստանն է, որի բուն իրականությունը լուսաբանելու համար էլ հպանցիկ կատարվեցին այս թռուցիկ դիտարկումները ( ավելի հանգամանալից այն ներկայացված է 28.03.2009 թ. Գլենդելի Կենտ. գրադարանում ցուցադրված վերոնշյալ տեսանյութերում): Այստեղ ևս ԿԳԲ-ի արխիվները չբացվեցին, իսկ ՊԱԿ-ի հհշական նախարարը հասկանալիորեն չէր կարող ամբողջովին «արյունափոխել» համակարգը, որից հեռացվածները հիմնականում անցան ընդհատակ, մասամբ հաստատվեցին արտերկրում (զգալիորեն հենց ԱՄՆ-ում…), մինչդեռ`ըստ հենց հետագայում թունավորված Ա. Լիտվինենկոյի խոստովանության, «կենտրոնը» շարունակում էր զորագրել նորանոր գործակալներ նախկին հանրապետությունների բարձրաստիճան շրջանակներում:

Նա այդ արել է Ադրբեջանում, Հայաստանում նման պրակտիկան որևէ խնդիր պիտի չհարուցեր: Առավել ևս, որ սահմանապահ զորամասները ФСБ-ԱԱԾ ծառայությունների կցորդներն են, դրանք` երբեմնի КГБ/ՊԱԿ-ի անմիջական ժառանգորդները, իսկ հայ «չեկիստները», իրենց արտերկրյա ցանցով և «արտահաստիքային շարասյուններով» հիմնականում գտնվում էին Ռուսաստանի ենթակայության տակ:

Վստահաբար այդ է եղել նաև Ռ. Քոչարյանի և Ս.Սարգսյանի պարագան դեռևս արցախյան իրենց գործունեության շրջանում (Մաս Ե, կետ Բ: Հիշենք նաև Ս. Սարգսյանի պարգևատրումը ФСБ-ի շքանշանով): Եվ որքան էլ Ռ. Քոչարյանի ՀՀ վարչապետ նշանակումը կատարվել է Վ. Սարգսյանի առաջարկով, այսուհանդերձ նա օգտվել է տեղական և ռուսաստանյան համակարգի սքող աջակցությունից: Եվ այդ հատկապես 1998 թ. նախագահական ընտրարշավում, երբ նա Հայաստանում քաղաքական հենարան համարյա չուներ, բացի ռուսամետ դարձած և համակարգի մերձ «դաշնակից» ՀՅԴ-ից: Ինքնին հասկանալի է, որ առանց ընդհատակյա այդ զորեղ աջակցության ոչ ոք նրան Հայաստանում 10-ամյա բնակության կեղծ տեղեկանք չէր տա, իշխանական լծակները չէին գործի այդքան արդյունավետ, չէին լինի այդքան զեղծարարություններ և Հայաստանում անհայտ ղարաբաղցին չէր կարողանա հաղթել մեծ քաղաքականություն վերադարձած և իշխանություններից հիասթափված զանգվածների լայն ժողովրդականությունը վայելող Կ. Դեմիրճյանին, որը հաջորդ գարնանը խորհրդարանական ընտրություններում Վ. Սարգսյանի հետ տարավ փայլուն հաղթանակ, Ռ. Քոչարյանին թողնելով «անգլիական թագուհու» կարգավիճակում: Այս դեպքում Կանաչ Վիշապը ավելին անել չէր կարող:

Իսկ մինչ այդ, 1998 թ.Լ. Տեր-Պետրոսյանի հրաժարականից հետո 1 առանց համակարգի սքող միջամտության անհնար է պատկերացնել խորհրդավոր և ցայսօր չբացահայտված սպանությունների շարքը հենց Վ.Սարգսյանի շրջանակներում, մինչև հոկտեմբեր 27-ի այդքան կատարյալ ոճրագործությունը: Այսպես գրավվեց «Թմբկաբերդը»…

Մեկ խոսքով երբեմնի ԿԳԲ-ական համակարգի ընդհատակյա գործունեությունը, որը իրականացրեց «հոկտեմբերյան» այս մեկ հեղափոխությունը Ռուսաստանում, միջինասիական հանրապետություններում և Հայաստանում ապացուցման կարիք չունի: Եվ մեր նպատակն էլ բոլորովին այդ չէ, այլ այդ իրողությամբ բացատրելու վերջին տասնամյակում կատարված ու կատարվող բոլոր իրադարձություները, հատկապես նվիյալ հայորդիների հալածաքները, որոնց մեջ Քոչարյան-Ս.Սարգսյան տանդեմի առաքելությունը զուտ կատարողական է: Նրանք այսբերգի երևացող գագաթն են միայն, ոչ անգամ Կանաչ Վիշապի կառափները` այլ պարզապես դրանց մեծ ու փոքր «եղջույրները»: Այլ կերպ չէր էլ կարող լինել, երբ Հայաստանը որպես ֆորպոստ տարածաշրջանում ՌԴ-ի միակ հենարանն է, Հայաստանում ունի ռազմավարական ու տնտեսական կարևոր « օբյեկտներ», որոշում է նրա ներքին ու արտաքին քաղաքականությունը և դեռ տնօրինում սփյուռքի ղեկավարման լծակներին 2: Այն նրա համար ոչ միայն լոբբինգ է, «հինգերորդ շարասյունների» մեծ պոտենցիալ` այլև Հայաստանը իր ազդեցության գոտում պահպանելու ապահովություն: Հակառակ դեպքում Սփյուռքի զորակցությամբ Հայաստանը երբևէ դուրս կգար այդ գոտուց: Մինչդեռ, նույն այդ Կանաչ Վիշապի զորությամբ է Ռուսաստանը կարողանում ոչ միայն թելադրել հայրենի իշխանությունների ներքին-արտաքին անելիքները` այլև խաղարկում ընդդիմադիր կողմը, այսինքն թելադրում թե’ դիմության և թե’ ընդդիմության խաղաքայլերը:

Այդ բավականին ակնհայտ դրսևորվեց 2008 թ. նախագահական ընտրությունների առնչությամբ: Գոտեպնդված զանգվածների աջակցությունից, Լ. Տեր-Պետրոսյանը վճռականորեն վերադարձավ մեծ քաղաքականություն: Բավական է հիշել 2007 թ. հոկտեմբեր 26-ին Ազատության հրապարակում նրա պայթուցիկ ելույթը` մասնավորապես հոկտեմբեր 27-ի ոճրագործության համարձակ հնչեցմամբ ( թեև առանց ռուսական թե կգբական գործոնի չնչին ակնարկի…), ապա ՌԴ-ի հետ սքող բանակցություններն ու այցելությունը Մոսկվա, այնուհետ հաղթանակի կատարյալ վստահությունը («Երկու օր էլ դիմացեք և դուք կունենք ձեր ուզած նախագահը»… ), փետրվար 19-ի քվեարկության արդյունքներն ու… մարտի 1-ը, երբ առավոտյա հարձակման անսպասելությունից խիստ մոլորված, միայնակ նստած ծխում և մտահոգ խորհում էր հրապարակում…: Իսկ որպես արդեն առավել իրազեկ և փորձված քաղաքագետ, նա նախ պիտի աստիճանաբար անթեղեր հոկտ. 27-ի թեման, ապա մոտ մեկ տարի անց կամաց-կամաց հրաժարվեր սուր առճակատումներից, ապավինելով իրավիճակի ու հասարակության հասունացմանը: Այդ անշուշտ ողջամտություն էր, զի ուժերը անհավասար էին, իշխանական կողմը վստահորեն խրամատված, որի զորությունը ոչ այնքան ուժային կառույցներն էին կամ ռուսական ռազմակայանները` այլ այդ աներևույթ և անորսալի Կանաչ Վիշապը, առկա անգամ թունդ ընդդիմության շարքերում: Իսկ ինչո՞ւ հատկապես Կանաչ: Որովհետև խիստ թունոտ է, «կամուֆլյաժավոր» և տարրալուծված «բնության» մեջ, այսինքն իրականության բոլոր ասպարեզներում: Ուստի, հայ քաղաքական թե ոչ բոլոր իրադարձությունների ընդերքում, բացի Մոսկվայի ակնհայտ գործողություններից, հարկ է միշտ նկատի ունենալ այդ համակարգի առկայությունն ու գործելաոճը: Դրանով են բացատրվում առերևույթ, անտրամաբանական ու անբացատրելի թվացող շատ ու շատ հանգամանքներ, երբ իրականում հայ քաղաքական գործիչներին և անգամ պետական կառույցներին` ներառյալ ուժային թե ԱԱԾ-ին, շատ քիչ ինքնագործունեություն է թողնված:

Գոնե այսքանը չտեսնելը նշանակում է մարտնչել հողմնաղացների դեմ, իսկ այս իրողության մեջ անկախության մասին խոսելը առնվազը մոլորություն է, առավելագույնը` խարդավանք, երբ առկա ենք գաղութարարության նոր ու նրբացված մի տարատեսակին և ավանդական թատերախաղերին փոխարինած «տիկնիկային թատրոնի» ներկայացումներին, որին ակամա ու անգիտակից մասնակիցներն են հենց հանդիսատեսները` այսինքն տկարամտացած հասարակությունը: Այստեղից էլ «հաց ու հանդեսի», արտագաղթի, ապատեղեկությունների, բթացման, բռնությունների ու բարոյազրկման, ըմբոստ հայորդյաց չեզոքացման և ազգային բուն գերխնդրականների շրջանցման քաղաքականությունը, երբ անգամ ընդդիմադիր կողմն ու մամուլը լոկ առերևույթ խնդրականներ են բողոքարկում, ողջ հայությունը` ԱՄՆ նախագահի «ցեղասպանություն» բառը ասել-չարտասանելը…

Ինչ վերաբերում սփյուռքին, ապա այստեղ Կանաչ Վիշապի շոշափուկներն են հանդիսանում ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո պատեհապաշտորեն սփյուռքում հայտնված թե գործուղված «չեկիստները», իսկ որպես հենարան` խորհրդամետ-ռուսամետ շրջանակները, իշխանական «դիմափոշուն» կարոտ դեմքերն ու քաղքենիները, հայրենիք հետ տնտեսական, մշակութային թե զուտ ազգակցական կապեր ունեցող զգուշավոր հայորդիք և արտերկրում կեցական խնդիրներ ունեցող դիվիդենդները: Առավել ևս, որ օտարամոլ հայերի մոտ 70% ռուսամետ է կամ հոգեբանորեն «մուտանտ» ( հիշենք ռուսական կրթություն ստացած խորհրդահայ երբեմնի մտավորականությանը…):

Այս առումով անչափ ուսանելի եղավ 28.03.2009 թ. Գլենդելի Կենտ. գրադարանի դահլիճում հոկտեմբեր 27-ի վերաբերյալ մեր միջոցառումը: Լոկ դրա հայտարարությունը փոթորկեց համայնքը, խիստ զգուշացրեց շատերին, միայն մի քանի լրատվամիջոցներ համաձայնեցին ազդեր և եթեր տրամադրել 3 : Ի հակադրություն հայտարարված միջոցառման, եղան նաև հակամետ հեռուստաելույթներ ոճրագործությունը Լ. Տեր-Պետրոսյանին և Վ. Սիրադեղյանին վերագրելու խարդավանքով: Այդպես միջոցառմանը դահլիճում ներկաները բաժանված էին հիմնականում երկու բանակի` ռուսամետ և ոչ ռուսամետ ( բայց ոչ անպատճառ արևմտամետ), ներկա էին նաև պրոֆեսիոնալ «չեկիստներ», իշխանամետ խռովարկուներ և դաշնակցական մի խումբ, որոնք փորձեցին բանավեճային շփոթ, շեղումներ և անհաջող խառնակչություն բորբոքել:

Մեկ խոսքով, միմիայն հոկտեմբեր 27-ի արծարծումն ու դահլիճի տարամետ տրամադրվածությունը լակմուսի պես երևակեց պատմական ոճրագործության նկատմամբ հայոց պառակտումը, բայց առավել` այն ռուսական գործոնին վերագրելու գիտակցությունը հենց ռուսամետ շրջանակներում, ինչը ինքնին անչափ խոսուն է և նույնքան մտահոգիչ…

Այս ամենը ևս նորություն չէ, այլ միայն ախտաբանական ապացույց: Հայ զանգվածը այս բոլորը գիտե: Գիտե, բայց լռում է կա’մ աներևույթ Վիշապին տեսնելու անկարողությունից, կա’մ անզորությունից, կա’մ էլ ընդունում որպես ռուսական և Կանաչ Վիշապի հովանու տակ հայոց գոյատևման միակ լուծում, թեև առանց հարց տալու, որ եթե ծայրահեղ դեպքում այդ մի կերպ բացատրելի է Հայաստանի համար (այն էլ շատ վիճարկելի…), ապա ինչո՞ւ է սփյուռքը դատապարտված մնալու Վիշապի ոստայնացանցում 4…

Իսկ առավել սահմռկելին, որ այդ Կանաչ Վիշապը արմատապես ներթափանցել է նաև ազգային ներաշխարհ, այսինքն հավաքական բանականություն և հոգեդաշտ, որպես գլխուղեղում ներդրված արհեստական մի «միկրոսխեմա» և «զոմբիացում»: Իսկ այդ ամենայնի վերջն է, հայոց վերջնական մահացումը 5 :

Ըստ Նիկոլո Մաքիավելու. «Եթե, գրավյալ պետությունը անհիշելի ժամանակներից ապրում է ազատ և սեփական օրենքներով, ապա այն պահպանելու համար կա երեք միջոց: Առաջինը- փլուզել, երկրորդը- վերաբնակվել այնտեղ ու հաստատվել, երրորդը - քաղաքացիներին իրավունք տալ ապրելու իրենց օրենքներով, այդուհանդերձ բեռնելով նրանց տուրքերով և կառավարությունը վստահելով փոքրաքանակ անձանց, որոնք տիրակալի նկատմամբ «բարեկամություն» կերաշխավորեն»:

Վերջին հազարամյակներում այս բոլորն անցել են Հայաստանի գլխով, արդ` միաժամանակ երեքն էլ և հատկապես վերջինը: Սակայն կա նաև չորրորդ մի հնար - ազգաբնակչության հետ նույնացումը մինչև վերջնական ուծացում, «Հոգին առաք` մարմինը ձերն է ու ձերը» սկզբունքով յուրացնելով նաև նրա ինքնությունը, գենոֆոնդն ու ժառանգական ողջ հոգեֆոնդը` դիմադրության պարագայում` այն ապականելով, բթացնելով ու չեզոքացնելով:

Եվ միջոցների այս ամբողջության հետ առավելաբար հենց այդ է այժմ փորձարկվում ողջ հայության վրա` ներառյալ սփյուռքի, ի դեմս իբր «թունդ ազգայնական կոմիսարների», վա~յ «հայագետների, ռազմավարների ու գաղափարախոսների», նման կուսակցությունների, քաղքենի մտավորականության և ողջ տնտեսա-քաղաքական վերնախավի:

Հազարամյակներ ի վեր պատմական Հայաստանից ու հայությունից ով կարողացել` վերցրել է ինչ «ակռան կտրել» է: Այս վերջին պատառը «հավերժ բարեկամի» բաժինն է: Ուստի ազնվաբարո չէր լինի, որ մեծ ու քաղաքակիրթ տերությունները այդ պատառիկը խլեին նրա ձեռքից, երբ այն այլևս առանձնապես որևէ արժեք չի էլ ներկայացնում…

Այդ իսկ պատճառով հոկտեմբեր 27-ի պետական ոճրագործությանը նրանք մնացին կատարելապես անհաղորդ, թեև դրա վերաբերյալ ունենալով անսահման փաստեր ու ապացույցներ: Մինչդեռ մեզ, հայերիս այն ընդունակ է դեռ շատ ենթաշերտեր ու հանգամանքներ լուսաբանել, նման ախտաբանությունից հետո բացահայտել նաև հնարավոր ապաքինման «դեղատոմսերը», եթե իհարկե մենք կարողանայինք ըստ արժանվույն գիտակցել այս բոլորը: Բայց ,

ՈՐՈՆՅԱԼԸ ԳՏՆԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ ՆԱԽ ՀԱՐԿ Է ԳՏՆԵԼ ՈՐՈՆԵԼԻՆ…

մինչդեռ,

ԱԶԳԵՐԸ ՄԵՌՆՈՒՄ ԵՆ… ՏԽՄԱՐՈՒԹՅՈՒՆԻՑ…

«ՀԱՅՐԵՆԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ…» Ալեքսանդր Արորդի Վարպետյան Մարսել, 12 ապրիլի 2009 թ.

ՀԵՏԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ

Ինչպես ողջ քննախուզությունը, այս դիտարկումները ևս բոլորովին նպատակ չէին հետապնդում քաղաքական գնահատականներ տալ ընթացիկ դեպքերին և դեմքերին ( ի վերջո նման «վիշապներ» ունեն բոլորը, թեև ավելի քաղաքակիրթ, բայց Ռուսաստանը գաղութարար վերջին տերություններից մեկ է…), առավել ևս բորբոքել վախճանաբանական խուճապ, այլ միայն ազգաբանական կտրվածքով ներկայացնել իրավիճակը էությունների մակարդակում, հորդորել հայոց ողջամիտ շրջանակների ազգային ինքնագիտակցությունն ու արժանապատվությունը` նախապատրաստելով նրանց հնարավոր լուծումների` անգամ անհավասար թվացող «վիշապամարտում»: Վիշապները ևս չեզոքացվում են կամ սանձահարվում, որի այլաբանական փորձն ունեին մեր թե այլոց նախնիք: Հիշենք Վահագն վիշապաքաղին և ռուսական Կաշչեյ Անմահի ասքը ( բառացի` «Անմահ գերի»), որի վախճանը գտնվում էր Տիեզերածովի մեջ գտնվող կղզու, նրա կաղնու տակ գզրոցի, գզրոցի մեջ` նապաստակի, նրա մեջ`սագի, սագի մեջ` ձվի, ձվի մեջ` նետասեղի ծայրին… »:

Հեքիաթ հիշեցնող այս դիցամոտիվը հայտնվում է անգամ խեթական ծիսատեքստերում և պարունակում է գաղտնագիտական իմաստ: Ոմանք թերևս կռահեցին…

—————————————————————————————————————————————

1 Իր հրաժարականից առաջ Լ. Տեր-Պետրոսյանը նախապես այդ մասին տեղեկացրել էր դաշնակից երկրներին` այդ թվում ՌԴ նախագահ Բ. Ելցինին: Վերջինս խորհուրդ չի տալիս և նույնիսկ առաջարկում է իր օգնությունը: Մնում է հարցնել, բայց այդ ինչպիսի՞ ( հղում Մաս Ա): Պարզ է, որ գործողության մեջ չէին դրվելու Հայաստանում ՌԴ ռազմակայանները, ոչ էլ «կենտրոնից» ուղարկվելու էին հատուկ ջոկատներ: Ուրեմն, մնում էին ներքին ռեսուրսները , որոնք էլ ավելի ուշ իրականացրին հոկտեմբեր 27-ը…

2 Ըստ «չար լեզուների» ՀՀ ԱԳ արդի նախարարի հայրը եղել է բարձրաստիճան «չեկիստ», իսկ երբեմնի ՀԼԿԵՄ առաջին քարտուղար` արդ Սփյուռքի նախարար «ֆեյա գեստապոյի», հայտնի Գ. Իսագուլյանի և նման մի շարք պետպաշտոնյաների վերաբերյալ մեկնություններն ավելորդ են…

3 Առավել արտառոցը այն է, որ անգամ ընդդիմադիր ԶԼՄ-ները, բացի ընդհատակյա www.payqar.net կայքից, չհամաձայնեցին կամ չհամարձակվեցին սույն նյութը հրապարակել, ինչը ևս խորը խորհրդածության առիթ է տալիս, եթե միայն այդ «Վիշապին» չգրգռելու նույն ռազմավարության արտահայտությունը չէ…

4 Ընդհանրապես ամբոխը խուսափում է դժվարամատչելի գաղափարներից, նախընտրում չտեսնել անլուծելի թվացող հանգամանքները: Նրան պարզ կարգակոչներ, գործնական «ակցիա» և մատչելի թիրախներ են պետք:

«Бей его, я его знаю»- այդքանը բավական է, ավա~ղ, բռնակալներին` նույնպես…

5 Այդ մասին առանձին, հանգամանալից և խիստ որոշակի փաստերով, հաջորդ զեկուցման մեջ, որը երևան կհանի հոգևոր-գաղափարական դաշտում Կանաչ Վիշապի աներևակայելի գործունեությունը հետխորհրդային շրջանում և հայրենիքից մեր արտաքսման ու ամենուր հետապնդումների բուն պատճառները…

Edited by Vahe Avetian
Link to post
Share on other sites
  • Replies 1.1k
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

QUOTE (Ղազա@ Apr 7 2010, 01:06) <{POST_SNAPBACK}>Уже надоело,что мы пытаемся поставить себя на чьё то место и смотреть с их позиции,у нас есть своя позиция,и давайте смотреть с неё,через прицел АК.У азиков нет прав человека,потому что они сами нелюди,на массово-менталитетном уровне.С волками нельзя вести переговоры,их надо нейтрализовывать,и чем жестче,тем эффективнее.Aj Ghazanchyan jan ba ur eir e minchev hima, 20 tari e chenq karoghanum ed hartsy lutsel prtsnel... Ba mi hat avtomatd ar u araj anci, hartsy lutsi prtsni gna eli... Inch el spasum, mez el spasacnel talis?
О каком вопросе вообще идет речь?Нет никакого вопроса,есть Армянский ответ на азеро-турецкие выходки,и этот ответ заключается в том,что сейчас Армянская земля Арцах в руках Армян Арцахцев,кого не устраивает этот ответ,милости просим еще раз прочувствовать их анусом нашу стойкость и волю к победе.Для меня,как и для многих моих соотечественников данный вопрос давно решен-ЗЕМЛЯ НАША.А в случае очередной агрессии со стороны азеро-турецких животных все Армяне имеют право и должны ещё раз дать достойный ответ,включая Вас,в противном случае,приставка оглу будет более уместной,чем ян. Edited by Ղազանչյան
Link to post
Share on other sites

Գյուտը հետաքրքրել է գերմանացիներին

71-ամյա նախկին ուսուցիչն առաջարկում է կաթսայատուն, որից ծուխ դուրս չի գալիս: Հեղինակը 14 գրանցված գյուտերի հեղինակ, մաթեմատիկայի նախկին ուսուցիչ Հենրիկ Մխիթարյանն է, ում տան հասցեն Սիլիկյան թաղամասում բոլորը գիտեն:

Նրա գյուտը թիթեղյա թեք ծածկ է: Թեք տարածության դեպքում տաք օդն անպայման բարձրանում է վեր, ուստի գյուտարարն առաջարկում է տաք օդից ջերմությունը կլանել ջրի միջոցով: Ըստ նրա` այս մեթոդով մի ամբողջ քաղաքի բնակչության կարելի է ապահովել տաք ջրով: Նա նշում է, որ այս գյուտը մեր երկրում կարելի է կիրառել բացառությամբ ձմեռվա` մնացած բոլոր եղանակներին:

Գյուտի մոդելը տեղադրված է Սիլիկյան թաղամասի դպրոցում, ուր երկար տարիներ աշխատել է Հենրիկ Մխիթարյանը:

Վերջինիս այս գյուտն արտոնագրված է, մյուս 8 գյուտերը Մտավոր սեփականության գործակալությունում են, բայց նա ֆինանսներ չունի` դրանց արտոնագիրը ստանալու համար:

«Գազը թանկացել է, էլեկտրաէներգիան թանկ է, իսկ իմ գյուտերի շնորհիվ էներգիայի այլընտրանքային աղբյուր կստեղծվի,- ասում է գյուտարարը` տեղեկացնելով, թե,-Արտոնագրերի տարեկան արժեքը 5000-ից դարձրել է 15000 դրամ: Առաջ կարողանում էի թոշակիցս տրամադրել, իսկ հիմա արդեն հնարավորություն չունեմ եռակի անգամ վճարելու: Բայց չէ՞ որ այս ամենը պետության համար է արվում»:

«Գերմանացիների հետ արդեն պայմանագիր եմ կնքել, հետո չասեք ես հայրենիքի դավաճան եմ, քանի որ այստեղ, ոչ ոք չի ապահովում ինձ այն անհրաժեշտ իրերով, որով ես կկարողանամ աշխարհին ապացուցել, որ գոյություն ունի «հավերժական» շարժիչ»,- «Ա1+»-ին ասաց Հենրիկ Մխիթարյանը:

Ըստ պայմանագրի` շահույթի միայն 20 տոկոսն է գերմանական կողմը տրամադրելու Հենրիկ Մխիթարյանին:

http://a1plus.am/am/social/2010/04/12/henrik-mkhitaryan

Link to post
Share on other sites
Թեք տարածության դեպքում տաք օդն անպայման բարձրանում է վեր, ուստի գյուտարարն առաջարկում է տաք օդից ջերմությունը կլանել ջրի միջոցով:

Թեք տարածությունը՝ ապուշություն է, տարածությունը չի կարող թեք, ուղիղ, ուղղահայաց կամ հորիզոնական լինել:Այդպիսի հասկացություն չկա նույնիսկ մաթեմատիկայում և ֆիզիկայում: Տարածությունը կարող է լինել փակ, բաց, սահմանափակ, անսահման և այլն:

Իսկ տաք օդը, անկախ «թեքությունից», միշտ էլ վերև է բարձրանում:Լինի հյուսիս, թե հարավ, լինի սենյակ(փակ տարածություն), թե դուրս(բաց տարածություն):

Հետաքրքիր է, ի՞նչ «թեք համալսարան» է ավարտել այդ տեքստի հեղինակը: Մեկ-մեկ մարդ երազում է Ստալինի երկրորդ գալուստը: :)

Edited by SAS
Link to post
Share on other sites
Թեք տարածությունը՝ ապուշություն է, տարածությունը չի կարող թեք, ուղիղ, ուղղահայաց կամ հորիզոնական լինել:Այդպիսի հասկացություն չկա նույնիսկ մաթեմատիկայում և ֆիզիկայում: Տարածությունը կարող է լինել փակ, բաց, սահմանափակ, անսահման և այլն:

Իսկ տաք օդը, անկախ «թեքությունից», միշտ էլ վերև է բարձրանում:Լինի հյուսիս, թե հարավ, լինի սենյակ(փակ տարածություն), թե դուրս(բաց տարածություն):

Հետաքրքիր է, ի՞նչ «թեք համալսարան» է ավարտել այդ տեքստի հեղինակը: Մեկ-մեկ մարդ երազում է Ստալինի երկրորդ գալուստը: :)

SAS jan bayc sa karox e lragroxi sxal linel che vor lragrox voch fizikos e voch el matematoikos. gyutarar karox e lav chkaroxana bacatrel ir arac isk lragroxn el karox e ir uxexi prizmayov anckancnelov aydpisi text stanal

Link to post
Share on other sites
SAS jan bayc sa karox e lragroxi sxal linel che vor lragrox voch fizikos e voch el matematoikos. gyutarar karox e lav chkaroxana bacatrel ir arac isk lragroxn el karox e ir uxexi prizmayov anckancnelov aydpisi text stanal

SAS-n el e pastoren lragroghin meghadrum angraget texti hamar, baits hetaqrqir e tesnel, te ov inchi vra e ushadrutyun dardznum.

SAS-y texti, erexan hertakan korsti u mardkayin mtavor u hogevor resursi vatnman.

Link to post
Share on other sites

Վահե, տա Աստված, որ Մխիթարյանի գյուտը մխիթարություն բերի նախ՝ հայերին,հետո՝ մնացյալներին: :) Ամեն ինչ այդքան պարզ ու միանշանակ չէ, ինչպես թվում է առաջին հայացքից:Նոր տեխնոլոգիաների(գյուտերի) կիրառումը կախված է գնից և ՕԳԳից(օգտակար գործողության գործակից): Վերջերս հեռատեսիլով ցույց տվեցին, թե Նորվեգիայում ինչպես են տները ջեռուցում՝ օգտագործելով հողի և օդի ջերմաստիճանների տարբերությունը: Շատ հետաքրքիր ու բարդ տեխնոլոգիա էր և մի սովորական առանձնատուն ջեռուցելու համար պահանջվում էր առպակաս 100000 եվրո ներդրում: Ծախսերի փոխհատուցման ժամկետն էլ յոթից տաս տարի: Պարզ է, որ Հայաստանում այդպիսի տեխնոլոգիաներ հնարավոր չէ կիրառել:

Edited by SAS
Link to post
Share on other sites
Վահե, տա Աստված, որ Մխիթարյանի գյուտը մխիթարություն բերի նախ՝ հայերին,հետո՝ մնացյալներին: :) Ամեն ինչ այդքան պարզ ու միանշանակ չէ, ինչպես թվում է առաջին հայացքից:Նոր տեխնոլոգիաների(գյուտերի) կիրառումը կախված է գնից և ՕԳԳից(օգտակար գործողության գործակից): Վերջերս հեռատեսիլով ցույց տվեցին, թե Նորվեգիայում ինչպես են տները ջեռուցում՝ օգտագործելով հողի և օդի ջերմաստիճանների տարբերությունը: Շատ հետաքրքիր ու բարդ տեխնոլոգիա էր և մի սովորական առանձնատուն ջեռուցելու համար պահանջվում էր առպակաս 100000 եվրո ներդրում: Ծախսերի փոխհատուցման ժամկետն էլ յոթից տաս տարի: Պարզ է, որ Հայաստանում այդպիսի տեխնոլոգիաներ հնարավոր չէ կիրառել:

SAS mkhitaryanin chem chanachum bayc chanachum em shat ayl gyutararneri u gitnakanneri u karox em vstahecnel nman gumarneri masin mardik iski chen el yerazum. u irenc gyutern el irenc yeraznerin en hamapatasxanecvac. ndhanrapes axqat mardu gitakan haytnagorcutyun arzeqavor e nranov vor ed mardu mot gumari pakas mi tesak aryan makardakov nstac e u hetazotutyunner, banadzever havasarumner greluc lutzeluc ed axiomatikayi vra en himnvum. aysinqn gumarayin optimizacian meronc mot aryan meja. nenc vor chem karum stex mec poxeri masina xosq

mi angam mi akademikos er mer xekavarneric boxoqum vor lurj xndirnera lutzel, chaponaciq ira lutzac xndirner TOSHIBA um ogtagorcum en (u tenc el ka, yes henc ed chaponaciqic gitem) isk ira uzacn en er vor mi 1000 $ pox tayin porcararakan voroshaki dasht stexcelu u tesutyun zargacnelu (mi ban vor chaponaciq arel en havanabar 100 000 caxselov qani vor ed genetik pox chunenalu axiomatikan mejner chi exel)

nuynn el es Mxitaryanna. es mardu het vor xosas aveli manramasn kparzvi vor ira uzac mi 1000-2000 kargi poxer en vor asenq ira gyut karoxana konkret mi erku tex porcnakan nerdni tesnen inch oguta talis. voch te 100 000 evro SAS jan ayl mi 1000-2000 $. ba yexbayr.

mi gumar vor mer oligarxneri 1 angamva nstel mi kes beran hac utelu poxna ...

Link to post
Share on other sites

Լավ զրույց է: Շնորհակալություն արձագանքի համար:

Նախ խնդրում եմ բոլորիցդ մի շատ կարևոր բանի վրա ուշադրություն դարձնել:

Փողի հոգնակին էլ է փող: Հետևաբար շատ փող, ոչ թե շատ փողեր:

Կրկնակի բազմակի ենք սարքում համարյա բոլորս: Ինձ այս դեպքում անհանգստացնում է ոչ թե լեզվական խնդիրը (սա վերապահումով), այլ ենթագիտակցություն գնացող ու պատսպարվող հետևանքը, որն է, հայերի քրոնիկ կախվածությունը դրամից ավելի, քան շատ ուրիշներինը:

Կարող եք ասածիս մեջ միստիկ բան էլ տեսնել եթե կամենաք, ես բոլորովին դեմ չեմ:

ՍԱՍ, Նորվեգիայի մասին հաղորդումը ճիշտ է, հարևաններս են, շվեդներն էլ են էներգիա քամում հողից, ստորգետնյա ջրերից, քամուց, արևից:

Մեկ բավականին մեծ տան սարքավորումները, որոնք բավարար են նաև կից ֆերմայի կարիքներին, արժեն մոտ 30 000 եվրո, ոչ 300 000:

30 000 եվրոն շվեդին, կամ նորվեգացուն մատչելի են, մեկ հոգու մեկ տարվա եկամուտն են, իսկ սեպական մեծ տանյ ապրում են 4-6 առնվազն մարդ, որոնց առնվազն կեսը աշխատող է: Եթե կարիք ունենան վարկ էլ կվերցնեն ցածր տոկոսով ու մի 25 տարով:

Փաստ է, որ 60 %-ը ալթերնատիվ էներգիա է ոգտագործում, մնացածն ել չեն ոգտագործում ոչ թե որ չեն կարող, այլ զահլա չունեն դրանով զբաղվելու:

Բազում յնկերություն հասցնում է էներգիան ուր կուզես, որքան կուզես:

Ալթերնատիվ էներգիաջի ամենակարևոր հատկությունը ստրատեգիական է, ոչ տակտիկական: ՈՒզում է թանկ, ուզում է էժան. սեփական էներգիա արտադրողն անկախ է ներմուծուղ հարևանի քմահաճույքից:

Շվեդիայում ու մնացյալ Սկանիդնավիայում սարքավորումներյ թանկ են, որովհետև այստեղ ամեն ինչ է թանկ, մարդիկ վճարունակ են, շուկան հարմարեցնում է գները պետություններն էլ մի 100 % հարկ են ավելացնում: Անգամ այդ պայմաններում սկանդինավների բացարձակ մեծամասնությունն իրեն կարող է թույլ տալ գնել սարքավորումներն ու գնում են, ով է չկարողանա նրան պետական դոտացիայով, կամ ուրիշ մի այլ կերպ կտան: Վստահեցնում եմ, որ նույն սարքավորումները հարյրապատիկ էժան կարելի է գտնել Չինաստանում, Պակիստանում, Հնդկաստանում, Մալայզիայում: Կարելի է արտադրել Հայաստանում էլ:

Բոլորովին բարդ չեն:

Պետական ֆինանսավորում էլ կարելի է անել Հայաստանում, վստահեցնում եմ, որ ավելի քիչ կծախսվի, քան տանում են գազպրոմն ու տարբեր նավթային յնկերությունները:

Դրամնէ հո լիքն է Հայաստանում: Յնդամենը պետք է ազգայնացնել ոլիգարխների ու նախկին 20 տարում բոլոր իշխածների կողոպտածը, ինչը նրանք կարծում են, իր իրենցն է:

Edited by Vahe Avetian
Link to post
Share on other sites
  • 3 weeks later...

Անասնաբուժական տրակտատ

Ինձնից միլյոնատեր դուրս չեկավ: Ստիպված եմ տնային կառավարիչ դառնալ: - Օստապ Իբրահիմիչ Բենդեր

Ինձնից հրապարակախոս դուրս չեկավ, բայց անգամ տնային կառավարիչ չեմ կարող դառնալ, մնում է շարունակեմ անասնաբուժությունը:

Գայլ

Գայլը գիշատիչ մի կաթնասուն է, որը շատ ուրիշ կաթնասունների ու անասունների պես միլյոնավոր տարիներով էվոլուցիոն ազատ ընտրության միջոցով զարգացել էր նրան ինչ որ էր, մինչև հոմո սապիենս պրիմատի մտքով անցավ նրանց ցեղից մի փոքր խումբ առանձնացնել, խաչասերել իրար մեջ, իրեն ցանկալի տեսակ ստանալու համար, որի անունը հետագայում շուն դրեց:

Նախաշունն իհարկե գայլից համարյա չեր տարբերվում, բայց հազարամյակներով նրա սերունդները փակ խմբով իրար հետ խաչասերելով մարդու զավակները սկսեցին ստանալ գայլ-շան սերունդներ, որոնց ներկա տեսակների մեծ մասին նայելիս կռահել անգամ հնարավոր չէ, որ թշվառը գայլի ազգականն է, իսկ առանց մարդու ողորմածության կվերանան իսպառ աշխարհի երեսից, որովհետև հազարամյակների ընթացքում այլասերել են ոչ միայն նրաց մարմիններն ու գաճաճեցրել, այլ նաև սպանել են գիշատիչ բոլոր բնազդները, փոխարինելով տիրոջ նկատմամբ անհուն սիրով ու ստրկական հավատարմությամբ:

Մի փոքրամասնությունն է շների այսօր պահպանել քիչ թե շատ նմանություն իր նախնուն`գայլին, ու շնային ապոկալիպսիսի դեպքում նրանցից մի մասը կսովորեն հավանաբար որս ու կձուլվեն դեռ ապրող գայլերի ոհմակներում: Մնացած բոլոը կոչնչանան:

Մարդ

Հոմո սապիենսը նույնպես կաթնասուն է գայլի ու շան պես: Այն նույնպես միլյոնավոր տարիներով ազատ ընտրությամբ էվոլուցվել էր նախնի պրիմատից ու առանձնացել ցեղակից օրանգուտանգներից, շիմպանզեներից, գիբոններից և այլոքից, մինչև արարչական այն պահը, երբ տեր աստվածը մեզ շունչ պարգևեց ու կերտեց իր կերպով ու պատկերով, իսկ մեր մանկական շուրթերից դուրս թռավ ազատություն..., և մենք կոչվեցինք մարդ:

Դա հավանաբար մարդկության աստեղային պահն էր, երբ մարդը մարդ էր այնքան, որքան գայլ էր գայլը...

Դրանից հետո մարդն իր ազատությունը բանեցրեց գայլերի և ուրիշ արարածների վրա, նրանցից առանձին խմբեր կազմելով, իրար հետ խաչասերելով, նախնուց այլասերելով սերնդե սերունդ իր կենցաղային կարիքներին հարմարեցնելով...

Էվոլուցիոն նույն տրամաբանությամբ, ինչպես գայլը շուն, շունը պեկինես, խուա-խուա ու տուզիկ, վայրի գոմեշը կով, վայրի վարազը 20 հատ այլանդակ ճուտ բերող և աղբ լափող կեղտոտ խոզ, այնպես էլ հոմո սապիենսը սկսեց փակվել փոքր խմբերում, իրար հետ խաչասերվել, դարձավ ասորի, հույն, մոնղոլ, չինացի, հայ, ղարաբաղցի անգամ, և ախալքալակցի, էրևանցի ու ապարանցի...

Եվ այսօր արդեն, այդքան տրոհվելուց ու նեղ խմբերով խաչասերվելուց հետո անկասկած նորագուն տեսակներ ենք առաջացրել, բայց անասնաբույժները մասնագիտությամբ զբաղվելու փոխարեն սկսել են զբաղվել քաղաքականությամբ ու թողել էվոլուցիոն տրամաբանությամբ տեսակառաջացման խնդիրները բարձիթողի վիճակում:

ՈՒղղում եմ սխալս սիրելի ցեղակիցքս:

Եվ ահավասիկ հայերս: Սոդոմ-գոմորից ու Հայկ-Բել (Կայեն-Աբել) եղբայրասպանությունից մինչ օրս տրոհումները չհաշված, միայն վերջին դարում 10 միլյոն անդադար ցիր ու ցան եղածներից միայն մի երկու-երեք միլյոնն են լավագույն դեպքում իրար հետ ապրում ու խաչասերվում: Ասել կուզե մի փոքրամասնությունը միայն, ինչպես վերը նկարագրածս շների, խոզերի, կովերի դեպքում էր:

Ի տարբերություն կենդանիների մյուս տեսակների, որոնց հոմո սապիենսն է այլասերում ներցեղային փոքր խմբերով խաչասերելով, հայտնի չէ տակավին ճշգրիտ գիտությանը, թե ով է ստիպում մարդուն նեղանալ ու մանրանալ փոքր խմբերում և այլասերվել խաչասերվելով:

Հավանաբար հենց դա էլ եղել է արարչությունը...

Կարծում եմ, որ ապացուցված կարելի է համարել թեզս, հենվելով բերածս փաստերի շարանից, որ Հայաստան կոչվող ազգային արգելանոցում առանձնացված մարդու հավաքը արդեն կայացած ինքուրույն տեսակ է, որը հայտնաբերելու հեղինակային իրավունքս ճանաչելուց հետո խնդրում եմ անվանել այն հոմո սապիենս արմենիկուս իմբեցիլուս, իսկ նախկին հայերից սերած մոլորակով մեկ տարածված թափառաշրջիկներին` հայուս իմբեցիլուս փողոցայինուս:

Ինչպես վերը նշված շների մոտ, այնպես էլ նկարագրածս վերջին տեսակի կենդանու ապոկալիպսիսից հետո, կմնան անշուշտ մի փոքր խումբ արմենիկուսներ, հատկապես նրանք որոնք հմուտ որսորդ են, որ կհարմարվեն ու կշարունակեն ապրել ինտեգրվելով ու ձուլվելով ցեղակից օրանգուտանգների, շիմպանզեների, գիբոնների, կամ մնացյալ պրիմատների մեջ:

Սիրելի խմբագրություն,

խնդրում եմ հրապրակումից հետո ուղարկել տրակտատս Անասնաբուժական ակադեմիա, հանտնաբերածս կենդանու նոր տեսակը գրանցելու ադմինիստրատիվ հարցերը կարգավորելու նպատակով, ինչպես նաև հաշվիս համարը, որտեղ կփոխանցեն հոնարարս:

Հարգանացս հավաստիքով, հավերժ ձեր`

Վահէ

02.05.2010, Սթոքհոլմ

Edited by Vahe Avetian
Link to post
Share on other sites
  • 1 month later...

Սխալ ծերից ենք բռնել էլի տղերք (և աղջկերք իհարկե)

Tert.am-ի հարցին, թե ի՞նչ են անելու նախաձեռնության անդամները, եթե ամեն դեպքում օրինագիծն ընդունվի, Արմեն Հովհաննիսյանը պատասխանեց, որ նախ բոլոր հնարավոր միջոցներով պայքարելու են օրինագծի ընդունման դեմ, իսկ եթե ընդունվի՝ կպայքարեն, որ փակվեն օտարալեզու դպրոցները։

Տղերք (և աղջկերք իհարկե), ձեր ջանքերն ազնիվ են, նպատակը վեհ, մղումն արդարացի, բայց տապալվելու են այնպես, ինչպես մինչ օրս տապալվել են հայերի բոլոր նախաձեռնությունները: Գաղութարարներն իրենցն անելու են ու հանգիստ մարսելու են:Եթե մինչ օրս ամեն ինչ հենց այնպես չի եղել ինչպես ասում եմ, ուրեմն շարունակեք անվարան նույն կերպ, հուսով եմ հաջողվեք, բայց չեմ հավատում:Ես հավատում եմ տարրական, պարզ մեթոդներին, որոնք հասանելի են բոլոր մահկանացուներին և անգամ երեխաներին..., երբեմն հատկապես երեխաներին:Ես հավատում եմ Մոլոտովի կոկտեյլին: Փարիզի արվարձաններում վերջերս վառված հազարավոր մեքենաներն ինձ կրկին անգամ համոզեցին որ դա այդպես է:Անչափահաս երեխաները ճշգրտորեն հաշվեցին (կամ նրանց համար ավագները հաշվեցին, կապ չունի), որ հարստահարիչներին լավագույն հարվածը նրանց տնտեսապես քայքայելն է: Հայաստանում կան բազում թանկարժեք մեքենաներ, շատ լավ վառվում են, բռնվելն համարյա անհնար է: Կոկտեյլը գցում ես հեռվից, ոչ ոք չի տեսնում:Բազում են գիշերային շքեղ ակումբները: Հիմնականում նկուղներում են: Բավարար է մեկ-երկու կոկտեյլ նետել, այրվող հեղուկը ինքը կհոսի սրահ աստիճաններով:Շքեղ առանձնատները նույնպես հրաշալի թիրախ են: Դուք միայն հասկացրեք երեխաներին, որ հեշտ է, անպատիժ, և ամենակարևորն արյուն չի թափվում: Ոչ մի դեպքում չի թափվում:

Այն ամենն ինչ առաջարկում եմ առանց մեծ ջանքի ու զոհողության մատնել կրակի, պատկանում են հենց հարստահարող գաղութարարներին, այնպես որ կանխավ սաստվեք ձեր բարոյախոսությամբ, եթե այպիսիքդ կաք ընթերցողներում:

Մոլոտովի կոկտեյլը մեկ ապակե շիշ բենզին է, մի բուռ օճառի փշուր, և լաթէ խծուծ, որն այրելուց հետո նետում ես այնտեղ ուր որ հարկն է: Բռնկումը տեղի է ունենում շիշը կոտրվելուն պես, օճառն օգնում է, որ հեղուկը թափանցի անգամ միկրոսկոպիկ ճեղքերը:

Եվ եղեգան փող բոց ելաներ...

Վահէ

Edited by Vahe Avetian
Link to post
Share on other sites
  • 3 weeks later...

Նախաձեռն սարդարապատցիներին

«Հայաստան–Իրան. Անտեսված հնարավորությունների տասնամյակ» թեմայի շուրջ այսօր մամուլի ասուլիս են հրավիրել «Սարդարապատ» նախաձեռնության անդամներ Հայկ Բալանյանն ու Տիգրան Խզմալյանը, որտեղ երկար բարակ խելքներին զոռ տալուց հետո ասել են հետևյալը.

«Հայաստանի իշխանություններն ի վիճակի չեն եղել և առ այսօր ի վիճակի չեն դիմակայել օտարերկրյա քաղաքական և տնտեսական ճնշումներին, արգելքներին, և ստորադասում են Հայաստանի ազգային շահը օտար պետությունների շահերին՝ հանուն իրենց իշխող խմբավորման անձնական շահերի և սեփականության»:

Նախաձեռն սարդարապատցիներն անշուշտ իրավացի են, բայց ինքանշանակ ավազակների մասին հատորներով գիրք է գրվել արդեն, ինթերնետը լեցուն է պարսավանքով, լուտանքով ու մեղադրանքով նրանց հասցեին, ու եթե մի օր հնարավոր լինի նրանց դատարան քարշ տալ, ամեն մեկի դեմ մի 300 տարվա դատապարտման վկայություն արդեն արտադրված է, գրված ու տարածված: Սարդարապատցիները նոր մտքով պետք է հանդես գան և մեր իրականությունում միակ նոր միտքը, որով քաղաքական որևէ կազմավորում կարող է հանդես գալ, հնագույն չարտահայտվածն է, այն որ բոլորը գիտեն, բայց էթնիկական ստատուս քվոյոյով անտեղյակ են ձևանում: Ավելի կարճ. հայ հասարակությանն այսօր կարելի է զարմացնել միայն պարզ, ազնիվ խոսքով, որն է.

Սարդարապատ անվանված նախաձեռնությունն Հայաստանի անվտանգության ու մնացյալ հարցերից խոսելուց առաջ պետք է հստակեցնի իր դիրքորոշումն Հայաստանի նկատմամբ ու հայտարարի, որ իրենք Հայաստանի, Հայքի մի համեստ մասինկն են: Հայքը 10 միլյոն հոգին են, գուցե ավելին...

Սարդարապատ անվանված նախաձեռնությունը պետք է հայտարարի, որ վտարանդի մեկ ու կես միլյոն ՀՀ քաղաքացի կա սփռված աշխարհով մեկ, ու նրանք ունեն անսահմանափակ իրավունք քաղաքականությանը մասնակից լինելու, ընտրելու և ընտրվելու:

Հակառակ դեպքում Սարդարապատ նախաձեռնությունը հերթական մուտիլովկա է, համալրված չեկիստների կրթած վերջին մոհիկան ստուկաչներով, ու հետապնդում է ամենահին ու միակ նպատակը, որն է. իրական անկախականներին քաղաքականությունից մեկուսացնելը: Արատավոր այս երևույթի հիմքը դրեց ԼՏՊ-ն, մնացյալը մինչ այսօր կապկել են:

Սարդարապատ նախաձեռնությունը պետք է հասկանա, որ այլընտրանք չունի, քան ներկայացված հայտարարությունները ճշգրտորեն կրկնելն ու տարածելը մամուլով, որովհետեև հակառակ դեպքում ինքաբացահայտված է, և անէացված:

Սարդարապատ նախաձեռնությունը պետք է հասկանա, որ «Այլընտրանքային խորհրդարանի» արտաքին քաղաքականության հանձնաժողովի անդրանիկ զեկույցը նվիրված պետք է լինի ոչ թէ Իրանին, այլ վտարանդի համաքաղաքացիներին ու ցեղակիցնեին:

2010, 06, 25, Սթոքհոլմ

Վահէ

Link to post
Share on other sites

Ճշմարտությունյը, միայն ճշմարտությունյը, և ոչինչ բացի ճշմարտությունը, կամ հայոց բարքեր 2010

Վերջերս մի ինքնասիրահարված ավանակ, որն հայտնի է գրող որպես ու լուսավորիչ, մեկ ուրիշ գրողի մասին ասեց որ նա իր բազում սալիերիներից մեկն է: Սալիերի անվանվածն երկու տող անգամ չի կարդացել առաջինի գործքից, իր ասելով ձանձրալիության պատճառով:

Ըստ հայտնի վարկածի, Սալիերին ծանոթ էր Մոցարտի յուրաքանչյուր նոտային ու նախանձում էր հանճարին: Ինչի՞ն կարող է նախանձել մեկը, որ ոչինչ չգիտե նախանձվողի գործքից: Սա Մոցարտ - Սալիերի ֆենոմենը չէ: Սա հայոց ավանդական ինքնասիրահարված ավանակության ֆենոմենն է:

Կոնկրետ անուններ մի փնտրեք: Ես ինքասիրահարված ավանակ հայս առաջին հերթին ինձ նկատի ունեմ ամբողջ քննադատությունումս:

***

Հայաստանում գրողական շուկան համառորեն մխրճվող բազում մերժված ու դեռ չճանաչված հանճարներից ոմանք բացատրում են իրենց լռությունը գրչակիցներին երկրից աքսորելու վերաբերյալ նրանով, որ անձամբ ճանաչել են վտարանդի գրողին ու նա լավ մարդ չեր (գուցե ավելի հաջողակ էր, կամ ավելի տաղանդավոր):

***

Ավելի հասունները, նրանք որ անգամ արժանի վաստակ ունեն նախկինից և անգամ ներկայում, իրենց լռությունը բացատրում են ձանձրույթով ու հանգիստ շարունակում են բարեկամությունը գրողներին երկրից վտարողների հետ: Ավելի հասուն լինելը նշանակում է նաև շուկայական հարաբերություններին էլ ավելի հասու լինելը հավանաբար:

***

Այս ֆենոմենի վրա ուշադրությունս հրավիրել է սիրելի եղբայր ու վաստակաշատ գրող, վարպետ Վահրամ Սահակյանը: Չքավորության դեմ դաժան պայքարի պայմաններում հարատև ապրող հայ ստեղծագործողների միջավայրերում ընդունված բան է, որ խմբային աշխատանքի արդյունքով որևէ մեկն ընկնում է արտասահման ու վաճառում այն սփյուռքահայ միջավայրերում ու մաս չի հանում Երևանում ծվարած իր գործընկերներին:

Առք ու վաճառքի, կամ լոկալ որևէ բիզնեսի արդյունքը սովորաբար լինում է այն, որ գցողը հայտնվում է մի քանի ամսից Երևանում, հետը բերում է մի հատ տշած ԲՄՎ, մի քանի հատ օգտագործած ԴՎԴ, մի հատ կոմպ, մի քիչ էլ չուլ ու փալաս ու մի ժամանակ դառնում գեղի ցենտր տղեն, կամ նանարը կազիրյոկում:

Ստեղծագործ հասարակությունը հանգիստ շարունակում է հետը շփվել, ոնց որ արժանապատիվ մարդու հետ: Բոլորը գիտեն, որ գցել է, մեկը չի ասում հասարակավ, այ մարդ ամոթ է, վերադարձրու, եսիմ ինչ..., չէ: Չկա հայերի մեջ նման բան: Բացատրությունը հարկավ հարատև չքավորությունն է: Չկա: ՈՒ չկա երևի, որովհետև արդեն նորմալ է, ամոթ չէ: Ասել կուզե առանց բացառության շուրջ բոլոր գցողներ են, ու եթե չեն գցել նրանից չէ որ չեն ուզել: Առիթը դեռ չեն ունեցել:

***

Հարատև չքավորության մեջ ծռմռված հոգեբանությունները դյուրին բացատելի են: Ավելի բարդ է մի երկու տասնյակ տարի աշխարհի տաք վայրերում բարվոք ու պարարտ տեղավորված ստեղծագործողին հասկանալը, որովհետև վերջինս ոչ միայն գիտէ գցողի երևանյան գործունեությունը իր գցված ընկերներից, այլ անձամբ տեղյակ է նրա գործունեությունից Գլենդելում, Հոլիվուդում, Մարսելում կամ մեկ այլ ուրիշ հայկական գետտոյում, կորած մոլորած մայր ցամաքների մոռացված որեևէ հետնախորշում: Նա լավ տեղյակ է, որ Երևան գնալուց առաջ վերոհիշյալ սուբեկտը գցեց տշած ԲՄՎ-ն պարսիկ Համիդից, ԴՎԴ-ները գտավ աղբանոցում, կոմպը պաղատեց Կարմիր Խաչի լոկալ գրասենյակից որբերի համար, իսկ չուլ ու փալասը գողացավ:

Այս ամենը իմանալով հանդերձ ստեղծագործական բոլոր հանդիպումներում նկարվում է գցողների հետ, տարածում ինտերնետում, երևանյան նոստալգիկ այցերի ժամանկ նստում նրանց հետ կազիրյոկներում, պապլավոկներում ու տհաս մանկությունից մնացյալ այլ պատրանազերծումներում...

Չհարցնեք ինձնից թե ինչ է նշանակում վերջին բառը: Ես այն լսել եմ վաստակաշատներից մեկից, բոլորովին վերջերս:

***

Բացատրվու՞մ է արդյոք այս ֆենոմենը միայն չքավորությամբ ու շուկայական հարաբերություններով: Ոչ: Հասարակական հաբիտուսները նույնպես մեծ գոծոն են, եթե ոչ ամենամեծը:

Հայ ստեղծագործողների բացարձակ մեծամասնությունը մեծացել է պարտադրվելով դեռ վաղ հասակից մշակել հողը, աճեցնել բիբար-բադրջան կամ ուրիշ մի բան, կրել աճածը սեփական մեջքին ու վաճառել շուկայում, ֆիզիոլոգիական գոյությունը ծերից ծեր հազիվ հասցնելով պահպանելու համար:

Ես անչափ ցավում եմ:

Այս ամենը պատմում եմ ոչ միայն ցույց տալու համար թե որտեղից է թափանցել շուկան, կամ մեր դեպքում բազարը ստեղծագործ ոլորտ, այլ նաև հիշեցնելու, որ այդ միջավայրերում նաև գեղամեջ դուրս գալն ու մի քիչ չանա տալը միակ զբաղմունքն էր:

Դա է հիմնական բացատրությունն իմ կարծիքով էն ֆենոմենի, որը քաղաքացիական ու մարդկային դիրքորոշում արտահայտել թույլ չի տալիս հասուն ստեղծագործող, բայց հոգեբանորեն տհաս գեղացի հայրենակցիս...

Որ հանկած դիրքորոշում հայտնի, հետը չանա չեն տա գեղամեջում...

***

Արա Բալիոզյանի գրքերից մեկում կարդացել եմ հետևյալը. - Հայերին կարելի է տեղահանել Օսմանյան Կայսրությունից, բայց Օսմանյան Կայսրությունը հայից` երբեք:

Վարպետը խոսում է հին, լավ ժամանակներից, երբ հայերը կայսերական ժողովուրդ էին ու հետևաբար կայսերական նշանակության:

Ներկայիս հայությունը աննշանության ու անէության սահմանագծում է: Ասացվածքը պետք է վերաձևակերպվի հարկավ ու ասվի.

Կարող ես հանել հային գեղից, բայց գեղը հայից` երբեք:

***

Վերջերս պատահաբար հանդիպեցի մեր հայտնի իրավապաշտպաններից մեկին, որն ինձ քարոզում էր նպաստել իր իրավապաշտպան գործունեությանը, դրամական նվիրատվության միջոցով նույնպես բնականաբար:

Հարցրի նրան վտարանդի հայ գրողների հայտարարություններից, որոնք տարածվել են 2006 թվականից: Պատասխանեց, որ երբեք չի լսել, բայց ծանոթանալուն պես կարտահայտի դիրքորոշումը: Ես նրան հրամացրի երեք հայտարարություն, 20 երկրից 200 գրողների և այլոց ստորագրությամբ հաստատված: Իզով-թոզով անհետացավ, մինչ օրս չկա, վստահ եմ այլևս չի հայտնվելու: Այդպես վարվել են առանց բացառության բոլոր իրավապաշտպանները, լրագրողներն ու քաղաքական գործիչները նույնպես, բացառությամբ երկու - երեք հոգու:

***

Վերջերս հասարակավ հայհոյեցի մի հանցագործ լրագրողի, որը տարիներ շարունակ մասնակցել է գրողների քաղաքական հետապնդումների կազմակերպված լռության մատնմանը, ու ներկաներն իմ մասին մտածեցին անշուշտ, որ անկիրթ եմ ու լկտի: Գրողների հետապնդման դեպքերը նրանց չհետաքրքրեցին: Գրող անէացնելը հայերի մեջ վսեմ ու ազնվագույն գործ է, անէացնողն էլ օրինակելի կերպար, որը չի հայհոյում:

Խոսքս վերաբերում է հայոց մեջ ներկայումս անկախ կամ ընդդիմադիր նշանակված բոլոր թերթերի խմբագիրներին, առանց բացառության:

***

Նկարագրածս ամեն ինչը սերտ կապ ունի վերևում հիշատակածս բողկ ու բիբարի, կամ բադրջանի, կամ բանջարաբոստանային որևէ կուլտուրայի հետ, և իհարկե գյուղատնտեսական ողջ արտադրության: Ես դրանում վստահ եմ որպես փորձված անասնաբույժ:

Որքան էլ ցինիկ թվա ձեզ եզրահանգումս, ակադեմիական ինտեգրիտետն ու բժշկական էթիկետը պահանջում են, որ պացիենտին ասվի ճշմարտությունյը, միայն ճշմարտությունյը, և ոչինչ բացի ճշմարտությունը:

26.06.2010, Սթոքհոլմ

Վահէ

Link to post
Share on other sites

Հետևանքները սպասել չտվեցին.

Լիզա Ճաղարյան Զգուշացնում եմ իմ ընկերներին, որ ֆեյսբուք է խցկվել Vahe Avetian անուն-ազգանունը կրող գարշահոտ բերանով մի կիսագրագետ խուլիգան: Խորհուրդ եմ տալիս ՄԵՐԺԵԼ ընկերանալու նրա առաջարկը:

Edited by Vahe Avetian
Link to post
Share on other sites

Armenian authorities and the so called “Elite” of last 20 years, don’t speak English not only because of the absence of the ability of learning among other disabilities, but also if they do so one day, the entire world will see what kind of stupid jerks they are.

Vahe

2.06.2010, Stockholm

Link to post
Share on other sites

Սատանի մայլի քյանդրբազները

Երեք տարի շարունակ հղել եմ բազում նամակ Հայաստանի բոլոր ընդդիմադիր թերթերի խմբագիրներին, հայտարարություններս տեղադրել եմ ինթերնետում, հղումներն ուղարկել եմ բոլոր մայր ցամաքների հայկական կազմակերպություններին ու պարբերականներին, այն մասին, որ ինձ տարիներ շարունակ հետապնդում են չեկիստները, անգամ Սթոքհոլմում են ահաբեկելու փորձ արել, կողոպտել են հայրենիքումս սեփականությունս և խափանում են տանս հաստատվելն ու քաղաքական-հասարակական-մշակութային գործունեությամբ զբաղվելը։

Պատեհապաշտ տխմարների այս կաստան սկսել է հասկանալ, որ այևս չեն կարողանալու որևէ քաղաքական նկրտում հռչակել այլևս, որովհետև մեն մի հատիկ իմ դեպքը հերիք է լինելու, որ բոլորի բերանին անմիջապես ծեփվի.

- Էս ի՞նչ ես քլոզում գլուխներիցս ներս այ սրիկա ամբարտավան, երբ մենք բոլորս գիտենք, որ Վահե Ավետյանի ձերբակալման մասին տեղյակ ես եղել տարիներ շարունակ, նա քեզ անձամբ ամեն ինչի մասին տեղյակ է պահել հանգամանորեն, իսկ դու լռել ես։ Բացատրի սրիկա, ինչու՞։

Հայսկացել են, որ եկել է Ղարաբաղ կոմիտեի ՀՀՇ ֆալանգի վերջը իր մետաստազներով ու ընդդիմադիր ու անկախ թերթերով, իսկ ոմանք, ամենաբջուկները նոր-նոր սկսել են հասկանալ, որ այս բոլոր որոգայթները լարված են նրանց համար դեռ վաղ 90-ականներից, որպեսզի ոչ մի չեկիստ հանկարծ չանէանա նարնջագույն, դարչնագույն կամ ուրիշ ռանգի մուտիլովկի մեջ։ Հասկանում են, որ արմատախիլ են լինելու և եղած են արդեն։

Վերջին գալարումներով, մի երկու լակոտ գրող ու խմբագիր չարաշահելով փորձում են հասարակական աչքում ինձ վատաբանել հիմա, պատմելով, որ այս ամենը արել ու անում եմ եվրոպայում ապաստան ստանալու համար։

Պատմվածք գրող, սիրուհի աղջնակն ինձ չի ճանաչում և լավ է անում, որ քննադատում է երևույթը, երբ ստախոսները հայրենիք են պախարակում, այս կամ այն վայրում խանութ թալանելու նպատակով հաստատվելու համար, բայց լակոտ խմբագիրը գիտե հրաշալի, որ ես նման խնդիր չունեմ, որ ես քաղաքացի եմ, բավարար պատվավոր,օտար այդ երկրում խորհրդարանական ընտրությունների մասնակցելու համար, փլել եմ մի քաղաքապետարան, իսկ այսօր իմ երկարատև սադրանքներից հետո, վերջապես ծեծկռտվեցին քաղաքի կենտրոնում մի քանի հազար հոգի ու ես անչափ ուրախ եմ։

Լակոտ խմբագիրը(ները) գիտե, որ ես օր առաջ կհրաժարվեմ շվեդական քաղաքացիությունից ու կզբաղեցնեմ իմ տեղը երկրումս, եթե փոքր ինչ հնարավութություն ունենամ և ամենակարևորը, չվտանգեմ այնտեղ ապրող սիրելիներիս, որոնց անգամ զանգահարել արդեն վախենում եմ, որպեսզի մարդկանց չվնասեն։

Լակոտներ, դուք ինձ փորձում եք վարկաբեկել, ՀՀՇ-աչեկիստական ձեր հին մեթոդներով, պատրանք ունենալով, որ կփրկեք երեսներդ։ Բացառվում է սրիկաներ։ Բացառվում է, որովհետև ձեր մեթոդներն իմ վրա չեն ազդելու ինձ միայն հայտնի պատճառներով առայժմ, ես դրանք ստեղծելով եմ զբաղվել բոլոր այս տարիներին, իսկ ձեզանից ամենակատաղիներին ձերբակալելուց կանգնած եմ լինելու մոտերքում ու ծիծաղեմ վրաներդ։

Թերթերից մեկը տեղադրել է ինձ վարկաբեկող այդ պատվածքը, մի քանի շաբաթ ընդամենը խմբագրի և իմ հեռախոսային զրույցից հետո, երբ ես բարեկամիս հարցնում էի.

- Նիկոլ, ախպեր ջան, ինչու՞մն է բանը, երեք ամիս անյդհատ լսում եմ այսօր-վաղը, ինչու՞ ես լռում։ Վախեցնու՞մ են քեզ։ Ստիպու՞մ են։ Ինչու՞մն է բանը։

- Չէ Վահե ջան, ախպեր ջան, ի՞նչ ես ասում ցավդ տանեմ: Դու մեր լավ ախպերն ես, ինչ լռել: Տեխնիկական խնդիրների պատճառով լուրը դուրս չեկավ: Վաղը, խոստանում եմ:։ Հեսա պատվիրել ենք: Խմբով գրում են։

Եվ ահավասիկ՝ Արփենիկ սիրուհի Ոսկանյանի պատմվածքը, «ընդդիմադիրագույնս ու ազատագույնս» թերթում…

- Ք...մ տիրոջդ մերը…

Վերաբերում է վերը թվարկած բոլոր թշվառ սրիկաներին՝ անխտիր։

Վահե Ավետյան

2006-06-07, Սթոքհոլմ

Edited by Vahe Avetian
Link to post
Share on other sites

Համբուրեք ու լիզեք հիմա Սերժ Սարգսյանի ամորձիները

Ինտերնետից մի քանի տարի օգտվելուց ու գրանտային միջոցներով քիչ դուրս ու ներս անելուց հետո երիտՀՀՇ-ական թափթփուկը որը վերանվանվել է ՀԱԿ, ընդդիմադիր ու անկախ մամուլ, իրավապաշտպան դաշտ կամ հասարակություն, Հիմա-Հետո-Երբեմն-Երբեք կամ Սարդարապատ շարժում, երրորդ-չորորդ, կամ քառորդ ուժ, հասկացել են, որ չեն կարողանալու երբևէ քաղաքական հավակնություն ունենալ Հայաստանում, որովհետև մերկացված են արդեն որպես սեփական գրողներին, հասարակական-քաղաքական գործիչներին երկրից արտաքսողների ու մեկուսացնողների ճորտեր ու հարճեր:

Հիմա թվարկածս տհասների մի մասը կարծում են, որ արհեստականորեն կարող են երկարեցնել իրենց գրանտալափ մուրացկան կյանքը, եթե ձևանան, որ տարիներ շարունակ տեղյակ չեն եղել սեփական երկրից գրողների ու քաղաքական-հասարակական գործիչների վտարմանը, ու չեն հասկանում, որ դա անգամ չի փրկելու նրանց խայտառակությունից, որովհետև ցանկացած չորս դասարանի կրթություն ունեցողը վաղ թե ուշ ասելու է նրանց.

- տո ապուշ, ինչպե՞ս կարող ես ձևանալ իրավապաշտպան, ընդդիմադիր գործիչ կամ լրագրող, երբ տեղյակ չես տարիներով, որ երկրիցդ աքսորում են համաքաղաքացիներիդ և այդ մասին հազարավոր էջ կա ինթերնետում: Ինչից ես տեղյակ այդ դեպքում, որ քեզ դարձնում է այն, ինչ անամոթաբար ներկայանում ես:

Բացի այդ, վտարանդի գրողների ոստայնը իր արխիվներում պահում է բոլոր նամակներն ուղված վերոհիշյալ թափթփուկին ու նրանց պատասխանները, որ հանկարծ ահեղ դատաստանի անցուդարձում ու թոհ ու բոհում ոչ մեկն այս սողուններից հանկարծ չանհետանա:

Ճիվաղների այս հավաքանիում կան իհարկե առավել բճերը, որոնք հասկացել են ծուղակի խորությունն ու երբեք չեն հերքել հասարակավ, որ չկան վտարանդիներ, ի տարբերություն սեփական թիմի մեծամասն տգետ խուժանի, բայց միակ խելոք բանը որ ասել ու ասում են այն է, որ վտարանդին կամ վատ գրող է, կամ էլ գրող չէ բոլորովին:

Այս ապուշների տկար հոգեբանությամբ նորմալ է մարդուն աքսորելն ու անէացնելը, եթե մարդը գրող չէ, կամ քաղաքական գորցիչ, ու կարելի է այդ փաստը լռության մատնել, կամ էլ աքսորվածին բանսարկել ու մնալ անպատիժ, եթե ասենք նա խառատ է, կամ անգամ անասնաբույժ:

Ավանակների զավակ ու ծնող ՀՀՇ-ականներ, կոնգրեսականներ, սարդարապատականներ և ընդդիմադիր լրագրող ու գործիչ բաշիբոզուկներ. ձեզ սատկացրել ու սատկացնում են թիզուկեսանոց չեկիստ գաճաճները, որպես ապացույց ձեր անզօրության ու անճարության:

Համբուրեք ու լիզեք հիմա Սերժ Սարգսյանի ամորձիները, որ հնարավորինս երկար մնա ու արածեցնի ձեզ, ձեր ծնողներին, զավակներին ու մնացյալ ձեր ցեղակից-բարեկամներին, որովհետև այն օրը որ երկիր դառնան վտարանդիները կդառնա ձեր Արմագեդոնը:

Վահե Ավետյան

06.07.2010, Սթոքհոլմ

Հ.Գ. ՀՀՇ-ական վերոհիշյալ համայն խուժանը մի ընդհանրություն էլ ունի. նրանցից ոչ մեկը չի եղել պատերազմում ինչպես նաև նրանց քուռակները: Թե ինչի են ունակ այդ սինլքորները կտեսնենք բոլորս, երբ ադրբեջանցիները շարժեն իրենց զորքերը: Այդ ժամանակ Արմագեդոնը կթվա նրանց ավելի նախընտրելի միջոցառում:

Չեմ կարծում, որ այս անգամ կկարողանան չարաշահել ազատամարտիկներին, որովհետև բոլորը գիտեն արդեն, որ թափթփուկն առաջին իսկ օրը պատերազմի կկրակի նրանց վրա թիկունքից, ինչպես վարվեցին Մովսես Գորգիսյանի ու նրանից հետո մնացյալ բոլորի հետ:

Link to post
Share on other sites

Self appointed ”oppositional” imbeciles in Armenia filled up the media with long articles and boring thoughts about the reasons of madam Clinton for not meeting the Armenian opposition, when the simple truth is that she didn’t so because of the absence of any opposition at all.

No one can refuse to meet a real opposition when it wants so, even a US secretary of state.

Link to post
Share on other sites

‎20 տարի ֆուտբոլ չնայելուց հետո առաջին անգամ ուզեցի նայել աշխարհի առաջնության ֆինալն այսօր, երեխաներիս երկարատև հորդորից հետո, բայց հենց տեսա որ իսպանացիների մարզիչը Խոսրով Հարությունյանն էր, զահլես գնաց ու էլ չկարողացա նայել մինչև վերջ:

Link to post
Share on other sites

ֆութբոլ (վերամշակած)

Ավարտվեց Ֆութբոլի աշխարհի առաջնությունն ու ես փառք տվեցի տիրոջը, որ հայերս դեռ այնտեղ չենք հասել։ Այսօրվանից կդադարեն փողոցներում ֆանատիկ, շուրջները վատ հոտ տարածող մեծահասակ տհասների արշավները, վայնասունն ու հարբեցողությունը։ Տավարի նախիրը ազգային գերագնահատման էքստազի է հասնում, որովհետև ուրիշ դպրոց չգնացած 11 տավարի հաջողվել է մեկ ու կես ժամ ավելի լավ վազել, քան օպոնենտ նախրին։

Ես ատում եմ ֆութբոլն այն օրից, երբ մարդակերության պրոպագանդայի խառնարանն այն գողացավ բակերից։

Սթոքհոլմ, 2004.06.27

Link to post
Share on other sites

Կարդացի Արամ Սարգսյանի հետ հարցազրույցը «Ա1+»-ում, որտեղ նա ասում է հետևյալը.

«Եթե Հիլարի Քլինթոնը հանդիպեր Սերժ Սարգսյանի հետ, հետո էլ ինձ հետ, ես կդառնայի Սահակաշվիլի, իսկ ինձ դա պետք չի»:

Դոկտոր Նիկողոս Սահակաշվիլու և դոկտոր Գիուլի Ալասանիայի որդի Միքաել Սահակաշվիլին գերազանց ավարտել է դպրոցը Թբիլիսիում, համալսարանի միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետը Կիևում, Կոլումբիայի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը Նյու Յորքում, դոկտորական թեզը է գրել Վաշինգտոնի համանուն համալսարանում, Ստացել է Ստրասբուրգի համալսարանի պատվավոր դիպլում ու գիտական հետազոտություններ արել Նորվեգիայի մարդու իրավունքների ինստիտուտում:

Նա միակ գործիչն է հետսովետական տարածքում, ում հաջողվել է գահընկեց անել չեկիստ առաջնորդ ու սովետական պոլիտբյուրոյի անդամ, ու պահել այդուհետ իշխանությունը մոտ տասը տարի:

Զարմանահրաշ այդ մարդու մասին կարելի է խոսել ու գրել բազում էջ, բաց այսքանն անշուշտ բավարար է, որ ասենք իրեն Սահակաշվիլու հետ համեմատող Արամ Սարգսյանին.

- ով ես դու այ գավառամիտ ամբարտավան, որ կյանքի որևէ հանգրվանում կարողանաս դառնալ Սահակաշվիլի, ու չկամենաս, ինչպես ասում ես:

Միակ "վերելքդ" եղել է եղբորդ սպանողից կարճ ժամանակով վարչապետություն կաշառք ստանալը, որպեսզի հանկարծ ավել-պակաս չխոսես այստեղ-այնտեղ, մինչև մարդասպաններն իրենց հարցերը լուծեն, դու էլ համագործակցել ես:

Դու այդ ինչ ես պատրաստվում դառնալ, որ Սահակաշվիլի դառնալը համարում ես քո համար ոչ պատվաբեր մի բան:

12.07.2010, Սթոքհոլմ

Link to post
Share on other sites
  • 2 weeks later...

ՈՒրբաթը շաբաթից շուտ եկավ

Կան քաղաքական գործիչներ, որոնց գնահատականներից եւ մեկնաբանություններից հանրությանը պետք է հնարավորինս զերծ պահել: Պետք է թողնել, որ այդ մարդիկ իրենց համար հանգիստ զբաղվեն քաղաքականությամբ, գնահատականներ տան, իրադարձություններ ուսումնասիրեն, հետազոտեն, մեկնաբանեն, եզրակացություններ, հայտարարություններ անեն: Իսկ լրատվամիջոցների դերը թերեւս պետք է լինի այն, որ այդ մարդկանց գործունեությունը լուսաբանելու փոխարեն, փորձեն հնարավորինս խնամքով թաքցնել այդ գործունեությունը հասարակությունից: - ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ

Էս մարդն ինքն իր ձեռքով, մեծատառերով ստորագրությամբ, հաստատում է, որ ֆիլտրի դեր է ստանձնել ու որոշում է ում պետք է լուսաբանել, ում ոչ:

Վատ չէ, հաշվի առնելով այն, որ երբ հերթը հասնի ծախու լրագրողներին ֆիլտրելուն լրատվական դաշտից, էս մարդն իր վերաբերյալ բոլոր կասկածներն ինքն անձամբ փարատել է իր իմաստնագույնս հոդվածով:

Ես արդեն մի կես վեպի չափ գաղափարական հոդված էի նախատեսել, որ քաղաքական վտարանդիության խնդիրը լուսաբանեմ մանրամասն, երբ լրագրող Հակոբ Բադալյանի նյարդերն հավանաբար տեղին տվեցին ու իր թերթում հանդես եկավ ինքնամերկացնող խոստովանությամբ: Վերևում բերածս մեջբերումը կարդացիք արդեն, իսկ ամբողջ հոդվածը կարող եք գնտել Լրագրում:

Այս երիտասարդ լրագրողը ձևավորվել է համեմատաբար վերջերս, նրան կրթել են շրջափակված հայրենիքում և այդ պատճառով է հալած յուղի տեղ ընդունել մամուլի միջոցով մարդկանց վարկաբեկելու, իսկ ավելի սարսափելին` անէության մատնելու արհեստը, ու փոքր անգամ չի անհանգստանում:

Նրա հոգևոր տերերը դա բացատրել են հայրենասիրությամբ, մարդասիրությամբ հարկավ, որովհետև տղան անգամ չի կասկածում հոդվածից դատելով, որ քրէական հանցագործության մասնակից է ու շարունակելու է լինել իր համառ պնդմամբ. քաղաքական դաշտը պատվերով ֆիլտրելու միջոցով:

Բավարար է միայն ապացուցել, որ նրա տերերը չեկիստներ են, իսկ դա անխուսափելիորեն պատահելու է, որպեսզի մի օր անկախ Հայաստանի ազգային անվտանգության մարմինները նրան մեղադրանք ներկայացնեն օտար ծառայությունների պատվերով սեփական հայրենակիցներին երկրից արտաքսելուն մասնակցելու համար:

Այս տղայի արարքը դասական կերպն է քաղաքական արտաքսման:

Քաղաքական վտարանդին մամուլից բացի ուրիշ ոչ մի մեխանիզմ չունի ինքնապաշտպանության, և անելանելի է նրա վիճակը, եթե մամուլը ծախու է ու մասնակից անէացման դավադրությանը::

Այս տղան խոստովանում է որ դրան մասնակցել է, մասնակցում է, շարունակելու է մասնակցել, դեռ մյուս թերթերին է հորդորում է անպայման շարունակել դրանով զբաղվել:

Միթե ավելին գրելու կարիք ունեմ այս թեմայով: Ամեն ինչ պարզվեց ավելի շուտ, քան ակընկալում էի:

Մենք արդեն նոր սերունդ ունենք երկրում աճած, որոնք առանց անգամ կռահելու որ հանցագործներ են, շարունակելու են քաղաքական օպոնենտներին լռության մատնել իրենց վերահսկողությանը հանձած մամուլով:

Հակոբ Բադալյան և այլոք ծախու լրագրողներ.

Ես ձեզ ներում եմ քաղաքական աքսորի պատճառով կորցրածս տունը հայրենիքում, գործս ու մնացյալ նյութական միջոցներս:

Ես ձեզ ներում եմ ԱՄՆ-ում զրպարտությամբ բանտարկվելու պատճառով կորցրածս տունն ու գործս Շվեդիայում և կորցրացս ընտանիքը:

Ես ձեզ ներում եմ այն, որ ձեր կազմակերպված, հանցավոր լռության պատճառով չեմ կարողանում դատի հասցնել իմ դեմ կիրառվող քաղաքական հետապնդումը, տասնամյակից ավելի տարի:

Բայց ես չեմ ներում ձեր համագործակցությունը օտարների հետ, սեփական երկրի քաղաքական դաշտն ամայացնելու տմարդի գործում: ՈՒ չեմ ներելու, քանի ձեզ չի հաջողվել մեղա գալ, խոստովանել հանցագործությունը, մերկացնել հանցակիցներին:

Վայ ձեզ ու ձեր սիրելիներին, եթե դուք լավ չհասկանաք թե ինչ ասել է չեմ ներելու...

20.07.2010, Սթոքհոլմ

Link to post
Share on other sites

Political exile explained

If you want to explain the phenomenon of the political exile from Armenia and the mechanisms of it’s realization, read the editorial of the newspaper ”Lragir”, written by the ”journalist” Hakob Badalyan. The material can be useful for anyone who is interested in human rights issues in Armenia, especially for the donor organizations who keep alive such newspapers by their “generous” support to democracy.

Here is Hakob Badalyan’s confession in his own article:

There are political figures among us, whose political views and analyzes shall be thoroughly hidden from the attention of the society. They (exiled political figures) shall be allowed to think, to analyze, to write articles, declarations, but it is the duty of the media to do so, that nothing from them reaches the public.

Hakob Badalyan

Lragir form 20.07.2010 – Editorial

Edited by Vahe Avetian
Link to post
Share on other sites

And being critical, also means being critical towards one’s friends, specially the friends

There are cultures on this Earth (Nordic cultures are an ex.) that are considered as being “cold” in their social life and communication by my fellow Armenians and all other former ottomans who are considered as being middle easterners today, or balkanise and east-Europeans. I met many Latin-Americans as well, and almost each of them had the same stereotype about “northerners” in their “world views”.

I think they (ottomans) just don’t know (never had the tradition) that some of those cultures introduce their kids to critical thinking in early years and encourage them to develop that quality by any means possible and socially acceptable, inclusive the very big part of their collective (state) budget, invested in education.

And being critical, also means being critical towards one’s friends, specially the friends.

Link to post
Share on other sites

Հակոբ Բադալյան և այլոք ծախու լրագրողներ.

Ես ձեզ ներում եմ քաղաքական աքսորի պատճառով կորցրածս տունը հայրենիքում, գործս ու մնացյալ նյութական միջոցներս:

Ես ձեզ ներում եմ ԱՄՆ-ում զրպարտությամբ բանտարկվելու պատճառով կորցրածս տունն ու գործս Շվեդիայում և կորցրացս ընտանիքը:

Ես ձեզ ներում եմ այն, որ ձեր կազմակերպված, հանցավոր լռության պատճառով չեմ կարողանում դատի հասցնել իմ դեմ կիրառվող քաղաքական հետապնդումը, տասնամյակից ավելի տարի:

Բայց ես չեմ ներում ձեր համագործակցությունը օտարների հետ, սեփական երկրի քաղաքական դաշտն ամայացնելու տմարդի գործում: ՈՒ չեմ ներելու, քանի ձեզ չի հաջողվել մեղա գալ, խոստովանել հանցագործությունը, մերկացնել հանցակիցներին:

Վայ ձեզ ու ձեր սիրելիներին, եթե դուք լավ չհասկանաք թե ինչ ասել է չեմ ներելու...

Vahe,

Es voch mekin e'l chem nerum veronshyal 3 nerumneri hamar, qani vor qo nman qristonya chem.

U hreakan ar'aspelabanuthyan struk Narekac'u girqn e'l petqarani t'ght'i het chem p'oxanakum.

Galu e' ayn or^ vor ays qreakan hanc'aqorcnern irenc' 7-port tereri het p't'elu en zntannerum.

Hayastani petuthyunic' e'l pahanj'um em $100,000,000 AMN dolari vnasuc' hatuc'um im dem iragorcvac vochirneri dimac'.

Oligarxnerov thogh havaqven, u ayd dram^ mej'tegh beren, ethe chen uzum aveli medz hetevanqneri ar'j'ev kangnel.

Shun Shan Vordi

Edited by shun
Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


×
×
  • Create New...