Jump to content

Մենք ընտրություն չունե՛նք


Recommended Posts

Ամեն չորս հինգ տարին մեկ մեզ մոտ «ընտրություններ են», և մեզ հնարավորություն է տրվում ընտրել՝ ձախերի, աջերի կամ կենտրոնամետ թեկնածուների և կուսակցությունների միջև: Բոլորը սկսում են առատորեն լիաբեռնել մեզ իրենց իմաստություններով, պայծառ առաջարկություններով ու ծրագրերով:

Բայց ի՟նչ է մեր ընտրությունը

Ընտրությունները պետք է մեզ ներշնչեն այն, թե մենք քվեարկության միջոցով, ինչ - որ կերպով կարող ենք ազդել հասարակական հարաբերությունների վրա, այսինքն` ընտրել այն ուղին, որով կզարգանա հասարակությունը: Սակայն հենց դա՛ է ընտրության պատրանքը(իլյուզիա): Այս ամբողջ քաղաքական խեղկատականոցը ոչինչ չի փոխում մեր թշվառ գոյության մեջ, որպես` վարձու աշխատավորների, գործազուրկների կամ պարզապես դժգոհ մարդկանց: Մեր գոյությունը որպես` աշխատավորներ, գործազուրկներ, և այլն, ինչպես նաև այս հասարակության գործնական հիմքը, քննարկության առարկա չէ: Այս հասարակության գործնական հիմքը կապիտալիստական տնտեսությունն է, որը մեր աշխատուժի շահագործման դեպքում ծծում է մեր արյունը, իսկ ոչ պիտանիության դեպքում դարձնում գործազուրկ: Ընտրությունների ժամանակ, մեզ հնարավորություն է տրվում ընտրել արդեն իսկ առկա առաջարկի միջև՝ կուսակցությունների տարբերակների, ծրագրերի, թեկնածուների, կարգախոսների, և այլն, որոնք ներկայացվում են մեզ, նույնպես, ինչպես ցանկացած սեզոնային ապրանք: Նրանց հանդես գալու ձևը ոչինչ չի փոխում հասարակության գործնական հիմքի և կապիտալիստական տնտեսության գոյության ապագայի հարցում: Կուսակցությունների և քաղաքական գործիչների նախընտրական կարգախոսները, տեսահոլովակները նման են լվացքի փոշու գովազդի. Տվյալ արտադրանքը ավելի լավ է մաքրում, իսկ տվյալ կառավարությունը ավելի «արդար է» բաշխում և ավելի «սոցիալական է» գործից հեռացնում:

Ազատ ընտրությունների հիմնական սկզբունքը

Մենք կարող ենք ընտրել SAS-ի կամ «ՍԹԱՐ»-ի միջև, Կոկա-Կոլաի և Պեպսի-Կոլաի միջև Սևանի և ջրոցիի միջև, ինչպես մենք ընտրում ենք «ՀՀԿ», «ՀԱԿ» կամ «Ժառանգության» միջև, «ձախ» - երի կամ «աջ» - երի միջև, առևտրային հասարակության բոլոր առաջարկների միջև: Բայց առաջին հերթին մենք պետք է իվիճակի լինենք այդ ամենը մեզ թույլ տալ, որովհետև մենք ենք վճարում այդ ամենի համար, թող լինի այն որոշակի ապրանքի կամ կուսակցության ընտրություն: Համապատասխանաբար, նման ընտրությունը` պատրանքի տարբեր աստիճանների միջև ընտրություն է, կախված նրանից, թե ինչքանով է ճշմարտացի այդ պատրանքի ներկայացումը:

Ազատ ընտրությունը հանդիսանում է այս հասարակության հիմնական սկզբունքը: Թեև մենք այդ երբեք չունենք, սակայն կապիտալը փորձում է համոզել այդ պատրանքի առկայությունը, որն իրականում գոյություն չունի: Ընտրությունների պատրանքը, այսինքն` ընտրությունների միջոցով հասարակության փոխելու ազդեցության և ունակության հնարավորությունը, հետևում է կապիտալիստական տնտեսության տրամաբանությանը: Ընտրությունը դա բուրժուական հասարակության անհատի ազատ որոշումն է: Ընտրությունների դեպքում` քվեարկությամբ, ապրանքի դեպքում` գնումով: Այս կամ այն թեկնածուի, կուսակցության կամ ծրագրի օգտին քվեարկությունը նման է խանութում ապրանքի գնման որոշմանը: Այդ կեղծ քաղաքական կրկեսի քննարկումներին և ընտրությունների բեմադրության մասնակցելու փոխարեն խելամիտ կլիներ ավելի հանգիստ մոտեցումը:

Չարյաց փոքրագույնի տրամաբանությունը

Հենց չարյաց փոքրագույնի տրամաբանությունն է դարձնում մեր առօրյան տանելի, կամ էլ գոնե նրան տանելիության տեսք է տալիս: Օրինակ, քանի մենք դեռ ունենք աշխատանք, ապա իհամեմատ գործազուրկներին, մենք մեզ ավելի լավ ենք զգում: Մինչ դեռ պատերազմը սահմանամերձ գոտիում է մենք մեզ ապահով ենք զգում «թիկունքում»: Իհամեմատ Աֆրիկաի որոշ շրջանների աշխատավորների աշխատավարձին մեր աշխատավարձը ավելի բարձր է, իսկ իհամեմատ սովի մատնվածների՝ մեր վիճակը շատ ավելի լավ է: Ընտրությունների ժամանակ մեզանից շատերին արդեն նախապես պարզ է, որ նրանք, ովքեր դեռ գնում են ընտրությունների, ստիպված են ընտրել չարյաց փոքրագույնը միջև: Այս տրամաբանությունը, որը համաչափության ոչ մի նշան չունի, պետք է դարձնի մեր առօրյան տանելի: Այսինքն, մեղմի ակնհայտ չարիքը` գործազրկությունը, իշխանության ու կապիտալիստների կամայականությունը և այլն:

Փոքր չարիքը, ինչպես նաև մեծը դեռևս չարիք է, իսկ ձախ, աջ կամ կենտրոնամետ «այլընտրանքները» ընտրությունների ժամանակ բացառություններ չեն հանդիսանում, այլ կազմում են իշխող քաղաքական կրկեսի անբաժանելի մասը: Բոլոր այդ «այլընտրանքներն էլ» օգտագործում են գոյություն ունեցող «ծաղրածուի ազատությունը հանդուգն խոսքեր ասել տիրոջը», որպեսզի մեզ կեղծ վստահեցնեն ընտրության ազատությունը: Մեզ կեղծ վստահեցնում են, որ մենք կարող ենք որոշումներ կայացնել, կամել գոնե քվեարկությամբ ազդել որոշումների ընդունման վրա: Այս ամենը անվանվում է ազատ ժողովրդավարական ընտրություններ: Իրականում հենց ժողովրդավարությունն է պատճառը, որ մենք որոշումներ կայացնելուց զրկված ենք: Յուրաքանչյուր քվեաձայն, անմիջապես քվեարկությունից հետո, արդեն կորցրած ձայն է:

Ձախերը և ընտրությունները

Կապիտալիզմը քննադատել լավ է, սակայն կոչ անել մասնակցել ընտրություններին, նշանակում է ակտիվորեն մասնակցել համակարգի պահպանմանը, ապահովել նրա անվտանգությունն ու երկարատևությունը: Ընտրությունների մասնակցությունը պետք է մեզ ներշնչի այն, որ համակարգը կարող է վերացնել քվեարկության միջոցով, և որ հնարավոր են փոխոխություններ, եթե մենք մեր պատասխանատվությունը լիազոր ենք քաղաքական գործիչներին: Ընտրությունների կեղծման մեղադրանքը իլյուզիա է առաջացնում նրանով, որ նախընտրական քարոզարշավը ինչ-որ բանով տարբերվում է ապրանքային հասարակության իրականությունից: Այսինքն` իբրև քաղաքական գործիչները կարող են ընտրարշավի ընթացքում վարվել առանց ստի և խաբեության, իբր թե ամբողջ կապիտալիստական տնտեսությունն ու հասարակությունը մի մեծ խաբեություն չե: Այլ խոսքերով ասած` ամբողջ խնդիրը քաղաքական գործիչների «ազնվության» վրա է հիմնված, իբր թե եթե քաղաքական գործիչները իրենց խոստումը կատարեն, ապա այդ ինչ-որ բան կփոխի հասարակությունում իշխող և իշխվող դասակարգերի հարաբերակցության ու բովանդակության մեջ:

Նախընտրական խոստումներ

Ընտրություններից հետո, նախընտրական խոստումների և հաջորդող իրատեսական քաղաքականության միջև տարաձայնությունը, ընտրողների մոտ մեծ դժգոհություն է առաջացնում: Անմիջապես երևան են գալիս նախընտրական խոստումների չկատարման մեղադրանքները: Սակայն նման պահվածքը լիովին համապատասխանում է ապրանքային հասարակության տրամանաբանությանը: Ինչպես ինչ-որ ապրանքի սպառումից հետևում է մյուս ապրանքի սպառումը, այնպես էլ մի կառավարությունից հետևում է մյուս կառավարությունը, քանի-որ այն չի կարող լուծել գոյություն ունեցող պրոբլեմները: Քաղաքականությունն, ինչպիսին էլ որ նա լինի` «սոցիալական», «ձախ», «առաջադիմական» կամ «կոմունիստական», չի կարող մեզ ազատել կապիտալիստական հասարակության աղքատությունից: Այդ մենք պետք է ձերբազատվենք ցանկացած քաղաքականության աղքատությունից:

Մենք ընտրություն չունենք

Մենք սովոր ենք միշտ մտածել, չարյաց փոքրագույնը սահմաններում: Ամեն օր մենք տեսնում ենք, և զգում, որ «չարյաց փոքրագույնը» նույնպես չարիք է: Ո՟վ կմտածի ընդհանրապես ընտրել ժանտախտի և խոլերայի միջև, երբ խոսքը գնում է մեր լինել չլինելու մասին:

Նոր քաղաքական դաշինքները հանդիսանում են այլընտրանք համակարգի մեջ, այլ ոչ թե այլընտրանք համակարգի վերաբերյալ: Այլընտրանքային կուսակցությունները ուզում են քաղաքականությանը տալ այլընտրանքային տեսք, այսինքն` որպեսզի վարձու աշխատանքի միջոցով մարդու շահագործումն ավելի «մարդկայնորեն» լինի, գործից հեռացնելը ավելի «սոցիալական» լինի, հարկերը հավաքումը ավելի «արդար» և այլն: Սակայն այս ամբողջ գործընթացը վերջ չունի: Այս ամենը պարզապես կերպարանափոխվում և ձևավորվում է ճարտար բառերով: Ամենօրյա մղձավանջը ձևավորվում է «այլընտրանքային» փաթեթում, բայց չի դադարում: Մեզ պետք չէ ոչ հետագա նվաստացումներ, ոչ էլ ամենօրյա բթություն: Մենք չենք ուզում ո՛չ սոցիալական պետություն, ո՛չ էլ երաշխավորված թոշակ, և ո՛չ էլ լիովին զբաղվածություն վարձու աշխատանքի տեսքով: Այս ամենը մենք չե՛նք ուզում:

Ընտրությունների միջոցով հնարավոր չէ հասնել լիարժեք կյանքի առանց ամենօրյա նվաստացման: Այդպիսի կյանք կարելի է հասնել միայն մարդկանց մեծամասնության գիտակցաբար գործողության միջոցով, որոնք չեն ցանկանում այլևս տանել ամենօրյա գոյատևումը և վերարտադրել իր գործողության կամ անգործողության միջոցով կապիտալիստական հարաբերությունները: Նման կյանքը հնարավոր է միայն մարդկանց գիտակից խզումով նրանց ներկայիս վարձու աշխատավորների թշվառ գոյության և ապրանքային հասարակության սուբյեկտների հետ: Այսինքն` կապիտալիստական հարաբերությունների վերացումով և դրանց փոխարինումով մարդու հարաբերությունների միջև ինքնակազմակերպչական ձևերով: Այս տեսակ խզումը այսօրվա իրականությունից, ենթադրում է մեր կյանքի, կազմակերպված արդյունաբերական ուժերի, տեխնոլոգիաների և գիտելիքների կոլեկտիվ յուրացում:

Սոցիալական հեղափոխությունը հնարավոր չե՛ ընտրել, այն հնարավոր է միայն կատարե՛լ

Edited by rgfront
Link to post
Share on other sites
...

Սոցիալական հեղափոխությունը հնարավոր չե՛ ընտրել, այն հնարավոր է միայն կատարե՛լ

Уважаемый Rgfront,

спасибо за эмоциональный и довольно содержательный текст.

У меня пока два вопроса, если позволишь.

1. О какой "социальной революции" идет речь? Подразумевается смена социальной формации (на какую именно?) или все-таки утверждение на деле действительной рыночной экономики с институтами социальной поддержки нуждающихся в ней?

2. Не кажется ли уважаемому автору, что до "исполнения" революции, необходимо совершить "выбор" революции как метода достижения целей (каких? - об этом 1-й вопрос) ?

Edited by Adabas
Link to post
Share on other sites
Уважаемый Rgfront,

спасибо за эмоциональный и довольно содержательный текст.

У меня пока два вопроса, если позволишь.

1. О какой "социальной революции" идет речь? Подразумевается смена социальной формации (на какую именно?) или все-таки утверждение на деле действительной рыночной экономики с институтами социальной поддержки нуждающихся в ней?

2. Не кажется ли уважаемому автору, что до "исполнения" революции, необходимо совершить "выбор" революции как метода достижения целей (каких? - об этом 1-й вопрос) ?

Спасибо за положительную реакцию. Конечно речь идет о социальной революции, которая разрушит все основы капиталистической системы. А именно, отменит наемный труд, товарное производство и конечно разрушит государство. Такую формация можно назвать бесклассовым, безгосудрственым обществом, но конечно дело не в названии, а в сути. В возможном бесклассовом обществе будут отменены эксплуатация человека человеком, производство товаров для продажи, а не удовлетворения человеческих потребностей, а также конечно частная собсвеность и деньги, которые служат фундаментом и движущей силой капитализма. Конечно, все эти радикальные преобразования возможны только по-средством активного участия трудовых масс и не могут быть делом какой-нибудь партии, профсоюза или отдельных политиков.

Link to post
Share on other sites
Спасибо за положительную реакцию.

Я бы назвал ее не положительной, а вежливой.

Однако, в свете ответов на мои вопросы, она таковой и остается, не став положительной.

Тем не менее, благодарю за прямые, честные ответы.

Link to post
Share on other sites
Спасибо за положительную реакцию. Конечно речь идет о социальной революции, которая разрушит все основы капиталистической системы. А именно, отменит наемный труд, товарное производство и конечно разрушит государство. Такую формация можно назвать бесклассовым, безгосудрственым обществом, но конечно дело не в названии, а в сути. В возможном бесклассовом обществе будут отменены эксплуатация человека человеком, производство товаров для продажи, а не удовлетворения человеческих потребностей, а также конечно частная собсвеность и деньги, которые служат фундаментом и движущей силой капитализма. Конечно, все эти радикальные преобразования возможны только по-средством активного участия трудовых масс и не могут быть делом какой-нибудь партии, профсоюза или отдельных политиков.

и сколько народу хотите положит ради этого несусветного бреда ?

30 процентов, двадцать, сорок? Сколько?

Link to post
Share on other sites
и сколько народу хотите положит ради этого несусветного бреда ?

30 процентов, двадцать, сорок? Сколько?

Если это попытка вступить в разговор, то научитесь сначала культуре дискуссии и аргументировать.

Link to post
Share on other sites

Мне думается, концепция уважаемого Rgfront должна звучать, дискутироваться и популяризироваться.

Люди должны знать, какая альтернатива ждет их в случае, если действующие в Мире социальные модели не будут приведены к приемлимости для большинства народонаселения.

Невозможно полагать систему приемлимой, если она позволяет одному человеку владеть состоянием, равным годовому бюджету целого государства с многомиллионным населением.

Link to post
Share on other sites
Мне думается, концепция уважаемого Rgfront должна звучать, дискутироваться и популяризироваться.

Люди должны знать, какая альтернатива ждет их в случае, если действующие в Мире социальные модели не будут приведены к приемлимости для большинства народонаселения.

Невозможно полагать систему приемлимой, если она позволяет одному человеку владеть состоянием, равным годовому бюджету целого государства с многомиллионным населением.

Вообще то, нашей статьей, я хотел завести дискуссию о никчемности, для нас простых смертных, буржуазных выборов, а не о "альтернативных концепциях будущего". Интересно было бы поговорить о предвыборном шоу-балагане тотального отупления людей, и что выборы, в вопросе нашего нищенского существования ничего не решают. Кто бы на них бы не победил, просто так нам например зарплату не поднимут, т.е. в социальном плане выборы ни так и важны.

Link to post
Share on other sites
Вообще то, нашей статьей, я хотел завести дискуссию о никчемности, для нас простых смертных, буржуазных выборов, а не о "альтернативных концепциях будущего". Интересно было бы поговорить о предвыборном шоу-балагане тотального отупления людей, и что выборы, в вопросе нашего нищенского существования ничего не решают. Кто бы на них бы не победил, просто так нам например зарплату не поднимут, т.е. в социальном плане выборы ни так и важны.

В подобных случаях, как правило, главный вопрос состоит не в согласии людей с такими констатациями, а в их готовности пожертвовать привычным.

В общем, на первый план всегда в таких случаях выходит вопрос "цены".

Link to post
Share on other sites
Если это попытка вступить в разговор, то научитесь сначала культуре дискуссии и аргументировать.

какая ж это "дискуссия" когда один из сторон мягко говоря летает в облаках ?

Ладно, скажу честно, я бы вам памятник поставил, если бы вы всю эту херню сотворили бы в..... азербайджане ))

Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...