Jump to content

Recommended Posts

Աշնան քամի էիր, եկար ու անցար

Պոկելով ծառի տերևը դեղնած

Դառնություն տալով նրան մոռացար

Մեռավ տերևը անտես, մթագնաց:

Սարնությամբ լցված ձմռան հետ եկար

Մեռած տերևին դարձրիր սառեցրած

Ձյան փաթիլներով ծածկեցիր նրան

Դարձյալ հեռացար սառնություն թողած:

Եկար գարնան հետ առվակներ դարձար

Հալեցրիր ձյունը ու շնչեց սառած

տերևը դարձյալ երկնեց ու խնդաց,

Կենդանացավ նա ցուրտը մոռացած:

Քնքշահնքով բեղված ամռան հետ եկար,

Ջերմություն բերիր տերևին լքված

Փնտրեցիր, սակայն նրան չգտար

Նա չքացել էր ու կորել անհայտ:

Երկար փնտրեցիր ու հանկարծ տեսար

Գետի եզերքին տկար խոնարհված

Փորձեցիր գրկել, ջերմացնել, սիրել...

Բայց ցավոք արդեն շատ էիր ուշացել:

Edited by Annulik
Link to post
Share on other sites

Տեսնում եմ քեզ երազիս

Ամեն գիշեր քնելիս

Գալիս ես ու միշտ ասում

Որ միայն ինձ ես սիրում

Ասում ես ու հեռանում

Համբուրել ես մոռանում

Բայց մի բան չես մոռանում

Թողնում ես ու հեռանում

Կանչում եմ քեզ Սիրելիս

Բայց մի արի երազիս

Արի ու մի հեռացի

Դու իմ սրտին տիրացի

Արի ասա սիրում ես

ՈՒ անհամբեր սպասում ես

Թե երբ պետք է միանանք

ՈՒրախանանք ու ժպտանք:

Edited by Annulik
Link to post
Share on other sites

Առանց քեզ ասես

ՈՒժասպառ եղած թռչուն եմ անտուև

Հուսահատ եղած փնտրում եմ արև...

Լքված ցուրտ քամուց մի աշնան տերև,

Բարին կորցրած , անիմաստ բարև

Փնտրում եմ ես քեզ ասես խելագար.

Սակայն ամայի է իմ ճամփեն, խավար,

Բայց հույսս միշտ կա, կլինի անմար

Թեկուզ չլինես դու ՍԵՐ ինձ համար.

Edited by Annulik
Link to post
Share on other sites

Հեռացար դու ինձանից

Արցունք թողած աչքերիս

Հրաժարված ինձանից

Մոռացար իմ աչքերս

Անցան օրեր, տարիներ

Վերադարձար դու իմ սեր

Այժմ դու էիր արցունքոտ,

ԵՎ աչքերտ էին թախծոտ

Խնդրում եմ ինձ չտանջես

Արցունքներով չխաբես

Առանց այն էլ քեզ համար

Տանջվել եմ անհամար:

Edited by Annulik
Link to post
Share on other sites

Կյանքիս Հուրն ես

Ծաղկիս բույրն ես

Ամեն օրվա տանս հյուրն ես

Ակունքներից բխող ջուրն ես

Այգուս մեջի այգեպանն ես

Սրտիս գրված մագաղաթն ես

Փոքրիկ հոգուս պահապանն ես

Սիրող սրտիս տիրականն ես

Որ չլինես կմարեմ ես.

Edited by Annulik
Link to post
Share on other sites

Թախծոտ է հոգիս

Ամպոտ է հոգիս

Ձգրում է դեպի կանաչ Օազիս

Ձգտում է նրան, կանչում անդադար

Բախելով կյանքի դռներ անհամար

Մեկ ընդունում են մեկել դուրս անում

Իմ կարոտ հոգին միշտ քեզ է ձգտում

Մարմինս արդեն ուժասպառ եղած

ՈՒ հոգիս արդեն հուսահատ եղած

Կյանքիս օրերը կիսով կրճատված

Միշտ քեզ կլինեմ սիրով նվիրված

Թախծսոտ է հոգիս

Ամպոտ է հոգիս

Ձգտում եմ դեպի կանաչ Օազիս

Link to post
Share on other sites

Annulik, իսկ ինչու չտեղադրել գրական բաժնո՞ւմ, ասենք «մեր ստեղծագործությունները» վերնագրով:

Սարսափելի շատ են տառասխալները, էլ չեմ ասում կետադրության մասին: Կարելի է չշտապել ու հղկել ուշադրություն դարձնելով նաև չափի, ոտքի և հանգավորման վրա:

Բոլոր դեպքերում գովելի է: Կան մտքեր և զգացմունքներ: :flower:

Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...