Եթե մեկը հաŒ

[Шалапунька]

«Եթե մեկը հավատացյալ է, չի կարող արդարացնել ոչքրիստոնեական սկզբունքի գոյությունն իր կյանքի մեջ»

- Հեթանոսական դիցաբանությունից տեղեկանում ենք, որ նրա ավանդություններն իրենց մեջ պարունակում են քրիստոնեական հավատքին վերաբերող տարրեր: Արդյո՞ք քրիստոնեությունն իր գաղափարները չի վերցրել այդ դիցարանի ավանդություններից:

- Քրիստոնեական ավանդությունները հիմված են Հին Ուխտի՝ հրեական ավանդությունների վրա, բայց միաժամանակ պիտի ասեմ, որ քրիստոենությունը չի ձերբազատվել իրեն ընդունող ժողովուրդների մշակույթից:

- Ի՞նչ կասեք աստվածային նախախնամության մասին:

- Հստակ կարող եմ ասել, որ աստվածային նախախնամությունը սուրբգրային հիմնավորում ունի: Ամենագլխավոր հիմնավորումը մեր Տիրոջ կյանքն է, խաչելությունը, մահը, Հարությունը:

- Աստված կարո՞ղ է նախախնամությամբ ծրագրել յուրաքանչյուր անհատի կյանքը:

- Ես ինքս ինձ ոչնչություն եմ զգում, որ Աստված իմ մասին նախախնամական տնօրինություն արած լինի, ես ինքս արժանի չեմ դրան: Բայց ենթադրում եմ, որ Աստված որոշ ծրագիր ունի թերեւս ժողովուրդների, բազմությունների կյանքի մեջ: Իսկ առանձին անհատի մասին չեմ կարող ասել: Թերեւս չի բացառվում: Ես խորհում եմ, որ անհատի եւ ժողովրդի նախախնամության ծրագիրը կհամընկնի, եթե անհատը պիտի նպաստի ժողովրդի նպատակի համար եղած տնօրինության իրականացմանը:

- Ի՞նչ է ճակատագրապաշտությունը՝ ֆատալիզմը:

- Ճակատագրապաշտությունը ամենաանտեղի եւ ամենախոտելի երեւույթներից մեկն է քրիստոենության մեջ: Հեթանոսական է եւ Աստծո գործելու ազատությունն է կաշկանդում: Մարդկանց կյանքում շատ հրաշքներ են պատահում: Իմ կյանքում էլ են մի քանիսը պատահել: Աստված այդ պահին այդպես է կամեցել: Դա համարել ճակատագիր՝ անընդունելի է: Ես կրոնների մասնագետ չեմ, եւ ճակատագրի վերաբերյալ մյուս կրոնների մոտեցման պատճառաբանությունն ինձ ծանոթ չէ: Ճակատագրապաշտությունը քրիստոենական երեւույթ չէ: Մեր ժողովուրդը պետք է հեռու մնա դրանից: Եթե մեկը հավատացյալ է, չի կարող արդարացնել ոչ քրիստոնեական սկզբունքի գոյությունն իր կյանքի մեջ:

- Շատերի մոտ այն թյուր պատկերացումը կա, թե գուշակների միջոցով էլ կարելի կանխորոշել իրենց ապագան, նույնիսկ մահվան օրը:

- Եթե Հիսուս Քրիստոսի խոսքը աշխարհի վերջի մասին ընդհանրացնենք այս պարագայի համար, դժվար թե ճիշտ լինի: Կան մարդիկ, որ ավելի սուր զգացողություններ ունեն, քան ուրիշները: Բայց թե կարող են իմանալ, դիմացինը որքան պետք է ապրի, ինչպես պետք է մեռնի, իմ փորձառության ծիրից դուրս է: Քրիստոենական կրոնը հավատքի ավելի մեծ, զորավոր պահանջներ ունի, քան այսպիսի առօրեական թեմաները:

- Քրիստոնեության մեջ ամենասքանչելի խոստումը հավիտենական կյանքն է: Ուրեմն ա՞յլ կերպ պետք է նայենք մահվանը:

- Ես պատրաստ եմ մահվանը: Կարծում եմ, որ յուրաքանչյուր քրիստոնյա անմահության հույսն ու ակնկալությունը պետք է ունենա: Ես՝ որպես հոգեւորական, երեսուն տարվա հովվական ծառայության փորձ ունեմ: Եւ շատ հաճախ մահամերձի ձեռքը բռնած՝ այդ խոսքերով եմ նրան քաջալերել եւ առաջնորդել մահվան:

Տ. Փառեն եպիսկոպոս Ավետիքյան՝ Մայր Աթոռի թանգարանների տնօրեն