Adlenus
-
Posts
533 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Calendar
Profiles
Forums
Gallery
Posts posted by Adlenus
-
-
2010-02-09
Խրիմյան Հայրիկից հետո Ջավախք չեն գնացել
Ջավախահայության հարցը հասել է մինչեւ Անթիլիաս
Կուսանանց սբ. Ստեփանոս, Բեթղեհեմի սբ. Աստվածածին, Ձորաբաշի սբ. Գեւորգ, Շամքորեցոց Կարմիր Ավետարան, Նորաշենի սբ. Աստվածածին եկեղեցիները, Սուրամի, Նախշիգորայի, Շահնապատի, Լիսի, Աղնախի, Թելավի, Վելիսցխեի եւ հայկական այլ գյուղերի եկեղեցիները, Խոջիվանքի գերեզմանատունը եւ 300-ից ավելի հայալեզու արձանագրություններ. սրանք այն հայկական պատմական կոթողներն են, որոնք Վրաստանի անկախացումից ի վեր «վերականգնման» պատրվակով վրացականացվել են: Վրաստանի՝ բարեկամության քողի տակ թաքնված հակահայկական քաղաքականության մասին բազմիցս խոսվել ու գրվել է: Ու փաստվել է, որ ԶԼՄ-ների անդրադարձները լուրջ արդյունքներ չեն տալիս Վրաստանի տարածքում հայկական հուշարձանների պղծման եւ Սամցխե-Ջավախք-Ծալկա նահանգի հայ ազգաբնակչության խնդիրների լուծման առումով, քանի որ հաճախ չի նկատվում ՀՀ քաղաքական եւ հոգեւոր իշխանությունների պատշաճ վերաբերմունքը: Թերեւս սա է պատճառը, որ ջավախահայության հիմնախնդիրների վերհանմամբ եւ լուծման ճանապարհներ գտնելու գործով զբաղվող Ազգային նոր պահպանողական շարժման (ԱՆՊՇ) կոմիտեն փետրվարի 6-ին բաց նամակ էր ուղղել Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոս Արամ Առաջինին՝ Սամցխե-Ջավախք նահանգում առանձին հոգեւոր թեմ ստեղծելու խնդրանքով: Կոմիտեն խնդրում է կաթողիկոսին մեկ անգամ այցելել Ջավախք եւ տեղում տեսնել, թե ինչ իրավիճակում է իր հայրենիքում՝ Ջավախքում ապրող հայ ազգաբնակչությունը:
ԱՆՊՇ նախագահ Էդուարդ Ափրամյանը երեկ «Առավոտին» տեղեկացրեց, որ իրենք էլեկտրոնային փոստով պատասխան են ստացել Սփյուռքի որոշ հոգեւորականներից: Պարզվում է, Կիլիկիո կաթողիկոսարանը կիսում է ջավախահայերի մտահոգությունները: «Իմ կարծիքով՝ սա նախնական նամակ է եւ ինձ թվում է, որ մոտ ժամանակներս ավելի հստակ պատասխան կլինի, կարծում ենք, որ ջավախահայության հարցը ոչ միայն Էջմիածնի, այլեւ ողջ հայության հոգեւոր վերնախավի ուսերին պետք է դրված լինի»,- վստահ է Էդուարդ Ափրամյանը:
«Առավոտի» այն հարցին՝ թե խնդիրը ծայրաստիճան սրվել է, դրա՞ համար են դիմել Արամ Առաջինին, թե՞ կա այլ պատճառ, Էդուարդ Ափրամյանը պատասխանեց. «ՀՀ պասիվ քաղաքականությունից ելնելով՝ մեր Էջմիածինը ստիպված զգույշ եւ որոշ չափով պասիվ դիրքերից է հանդես գալիս Ջավախքի եւ ջավախահայության հիմնախնդիրների հարցում: Ուստի, ելնելով նրանից, որ Անթիլիասի կաթողիկոսարանը հայաստանյան կառույց չէ, պասիվության, զգուշավորության ազդեցության տակ չի ընկնում, ձեռքերն ազատ են հայ ազգային գործունեության շրջանակներում ավելի ակտիվ գործելու, դրա համար էլ դիմեցինք Արամ Առաջինին, որ գոնե Սփյուռքի շրջանակներում ակտիվանա հիմնախնդրի արդիականությունը: Ի վերջո, հայաստանյան բազում իշխանավորներ բազմիցս նշում են, թե Ջավախքը սփյուռք է: Եթե այդպիսին է մեր պատմական հայրենիքի մի հատվածի հանդեպ դիրքորոշումը, ապա Սփյուռքի առաքելական հոգեւորականությունն էլ պետք է աջակցի հայ ազգաբնակչությանը: Կրկնեմ, որ այս հարցի ծանրությունը չի կարելի թողնել միայն Ամենայն հայոց կաթողիկոս Գարեգին Երկրորդի վրա, անշուշտ, պետք է աջակցել: Համոզված եմ, որ Էջմիածնի հոգեւոր խավը նույնպես դրական դիրքորոշում ունի նշված հիմնախնդիրների լուծման վերաբերյալ, իսկ Վեհափառին ավելի մոտ կանգնած հոգեւորականները հայտարարում են, որ այս հարցը բավականին լուրջ է, եւ ցանկություն չկա խնդիրներ ունենալ Իլյա 2-րդի հետ: Այնինչ, մենք բազմիցս մատնանշում ենք բազում փաստեր, որ այսօրվա դրությամբ Ջավաքում հայ ազգաբնակչությունը միայնակ է վրաց ուղղափառ եկեղեցու ագրեսիայի դեմ: Որոշ հոգեւորականների պատասխանը մեկն է, թե մենք չենք ուզում խնդիրներ ունենալ, քանի որ Իլյա 2-րդը բացարձակ հեղինակություն է: Նա կարող է քայլեր անել, որի դիմաց մենք կանգնել չենք կարող: Սակայն նկատենք, որ այդ քայլերն արդեն արվում են: Հայկական եկեղեցիների մասսայական բռնազավթում, ագրեսիվ գործողություններ, հոգեւոր ագրեսիա հայ ազգաբնակչության հանդեպ. վրաց հոգեւորականներն ամեն կերպ փորձում են հային Ջավախքում կոտրել ու նսեմացնել»:
Հետաքրքրվեցինք «սպիտակ եղեռն» կոչվածի վերջին զարգացումների մասին: Զրուցակիցս հայտնեց. «Հիմնականում հայաբնակ Բարալեթ գյուղ ակտիվորեն այցելում են վրաց հոգեւորականներ, հավաքում վրաց փոքրաթիվ բնակչությանը եւ ասում, թե դուք եք գյուղի տերերը, առանց ձեզ որեւէ հարց լուծվել չի կարող, մենք բոլոր հարցերում կանգնած ենք ձեր կողքին: Վերջին շրջանում այս գյուղ վրաց հոգեւորականների մուտքն էլ ավելի հաճախ է դարձել, ինչի արդյունքում տեղի վրացիներն իրենց բավականին ագրեսիվ են պահում հայերի հանդեպ: Օրինակ՝ իրենք տեսնում են, որ հանձին վրաց հոգեւորականության՝ իրենք թիկունք ունեն եւ անում են ամեն ինչ, որ հայերի հոգեւոր ինքնագիտակցությունը թուլացնեն: Նրանք հայերին հերետիկոս են անվանում, ու եթե հայ աղջիկն ամուսնանում է վրացու հետ, նա նորից է կնքվում, ստանում վրաց ուղղափառ եկեղեցու տված անուն, հետո նոր միայն՝ ամուսնանում: Տեսեք, թե իրավիճակն ինչ աստիճան է սրվել»:
Էդուարդ Ափրամյանն այս հարցերի լուծման ճանապարհներից մեկը համարում է Ջավախք նահանգում առանձին թեմ ստեղծելը. «Ղարաբաղն ու Ջավախքը ազգաբնակչության առումով գրեթե հավասարվում են, սակայն Ղարաբաղում 10-15 անգամ ավելի շատ հոգեւորական կա, քան Ջավախքում: Էլ չենք խոսում այն մասին, որ մեր Վեհափառը տասնյակ անգամ այցելում է հեռավոր հայ համայնքներ, բայց երբեւէ չի գնում Ջավախք: Հայոց կաթողիկոսներից վերջին անգամ Ջավախքում եղել է Խրիմյան Հայրիկը»:
ՏԱԹԵՎ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
-
ԲԱՑ ՆԱՄԱԿ ՄԵԾԻ ՏԱՆՆ ԿԻԼԻԿԻՈ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍ ԱՐԱՄ 1-ԻՆ
Վեհափա’ռ Տեր
Դիմում ենք Ձեզ, նախ որպես Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոսի, հայոց հոգևոր հոր, ապա` որպես ազգանվեր ու հայրենապաշտ մարդու: Հայոց Սամցխե-Ջավախք-Ծալկա երկրամասը, որ սովետական հակահայ քաղաքականության պատճառով այժմ գտնվում է Վրաստանի կազմում, հայտնվել է հոգևոր շրջափակման մեջ: Վրացական իշխանություններն ամեն ինչ անում են վաղնջական ժամանաներից մեր հայրենի բնօրրանը եղած Ջավախք աշխարհը հայաթափելու համար: Այս ծրագրի իրականացումը ավելի է հեշտանում հայկական կողմից համապատասխան հակաքայլերի բացակայության պայմաններում:
Վեհափա’ռ Տեր
Ջավախքի 7 շրջաններում 2002թ. պաշտոնական տվյալներով ապրում են 124.198 հայեր (ընդհանուր բնակչության 54%-ը, 230.198 ընդհանուր բնակչության թվակազմի 42,6%-ը (97.995 մարդ) կազմում են վրացիները)։ Բնականաբար՝ Արցախից իր բնակչության թվաքանակով գերազանցող Ջավախքին մի քանի (թեկուզև՝ հայրենանվեր) քահանաների գոյությունը չի կարող մեծապես նպաստել հոգևոր – մշակութային շրջափակման մեջ պահվող տարածաշրջանի զարգացմանը։
Ջավախքում հոգևորականների պակասը բերում է նաև մի շարք պատմաճարտարապետական արժեքների՝ եկեղեցիների, վանքերի, հոգևոր համալիրների լքմանն ու ոչնչացմանը, իսկ դրանցից լավագույնները արագորեն բռնազավթվում են վրացի հոգևորականների կողմից։ Վրաստանի անկախացումից ի վեր “վերականգնման” պատրվակով վրացականացվել եւ ոչնչացվել են մոտ երեք տաս¬նյակ եկեղեցիներ` այդ թվում. Կուսանանց սբ. Ստեփանոս, Բեթղեհեմի սբ. Աստվածածին, Ձորաբաշի սբ. Գեևորգ, Շամքորեցոց Կարմիր Ավետարան, Նորաշենի սբ. Աստվածածին եկեղեցիները, ինչպես նաեւ Սուրամի, Նախշիրգորայի, Շահնապատի, Լիսի, Սղնախի, Թելավի, Վելիսցխեյի եւ հայկական այլ գյուղերի եկեղեցիները, Խոջիվանքի գերեզմանատունը և 300-ից ավելի հայալեզու արձանագրություններ: Ավելորդ չենք համարում նշելու, որ Ջավախքում վխտացող վրացի հոգևորականների քանակը սնկի նման աճում է՝ իր հետ բերելով նորանոր հիմնախնդիրներ։
Կարծում ենք, որ վերոհիշյալ խնդիրները որոշ չափով կմեղմվեն միմիայն այն ժամանակ, երբ Ջավախքը ոչ թե գտնվի վիրահայոց թեմում, այլ ունենա իր առանձին հոգևոր թեմը։ Դրանով՝
1. զգալի կշատանա հոգևորականների թիվը Ջավախքում, որն իր հերթին կավելացնի հոգևոր – մշակութային միջոցառումների թվաքանակը
2. բարձրաստիճան հոգևորականները կլինեն մշտապես Ջավախքում և ամենօրյա հոգածության առարկա կդարձնեն Ջավախքի խնդիրները, այլ ոչ թե առիթից առիթ կայցելեն Թիֆլիսից Ջավախք
3. զգալիորեն կավելանա Ջավախքի ինքնուրույնությունը, մի հանգամանք, որն այսօր օդ ու ջրի նման անհրաժեշտ է Ջավախքին
4. Ջավախքը կհայտնվի ուշադրության կենտրոնում, որը ջավախահայության վրա կգործի բարոյահոգեբանական մեծ ազդեցություն
5. ինչ-որ չափով հակակշիռ կստեղծվի վրացական հոգևոր էքսպանսիոնիստական գործողությունների նկատմամբ
Վեհափա’ռ Տեր
Վերոգրյալ խնդիրների լուծմանը միտված քայլեր ձեռնարկելու և Ջավախքում ՀԱԵ հոգևոր Թեմ բացելու խնդրանքով մենք դիմել ենք նաև Հայոց Կաթողիկոս Գարեգին 2-րդին, սակայն պատասխանի չենք արժանացել ու մեր խնդրանքի բավարարմանը միտված քայլեր առ այսօր չենք նկատել:
Վեհափա’ռ Տեր
Ձեր Հովվապետության ամբողջ ժամանակահատվածում, Դուք միշտ առանձնացել եք որպես հայրենանվեր ու հայանվեր անձ, որպես ժողովրդի բախտը անձնական առաքելություն դարձրած Հայր, ուստի, որպես Հայրենիքի ու ազգի նվիրյալ զավակներ` դիմում ենք Ձեզ, խնդրելով, որպեսի այցելեք հոգևոր սովի ու շրջափակման մեջ գտնվող çավախահայությանը և Ձեր Հայրական օրհնությամբ ու Սուրբ ներկայությամբ խրախուսեք çավախահայությանն ու պայքարի նոր լիցք հաղորդեք` հանուն ազգի ու հավատքի պահպանման գոյամարտում:
Վեհափա’ռ Տեր
Ջավախքի հայրենապաշտ ժողովուրդը մինչ այժմ վառ է պահում ավելի քան մեկ դար առաջ տեղի ունեցած դարակազմիկ իրադաձությունը, երբ Կաթողիկոս Մկրտիչ Խրիմյանն այցելեց Ջավախք։ Լուսահոգի կաթողիկոսի այցի պատվին Ջավախքում շաբաթներ անց դեռ շարունակվում էին տոնախմբությունները։ Մենք Ձեզ հավատացնում ենք, որ նույնն է սպսավում Ձեզ, կրկնում ենք՝ նույն պատվին կարժանանաք նաև Դուք՝ եթե ... այցելեք Ջավախք։ Ավելորդ չենք համարում ավելացնելու, որ վրացական մամուլի տեղեկություններով (<<Ռեզոնանսի>> թիվ 161, 21.06.2001թ.) Ջավախքի Փոկա հայաբնակ գյուղի հայաթափ տներից մեկում է գրանցված Վրաստանի կրոնական առաջնորդ Իլյա 2-րդը, իսկ գյուղի անտեր հայությունն արդեն կամաց - կամաց այցելում և մկրտվում է Փոկայի վրացականացված եկեղեցում։ Ջավախքի առավել վրացաշատ վայրերում վրացական եկեղեցիներ հաճախելը այլևս զարմանք չի հարուցում ոչ մեկի կողմից։
Նամակը ավարտում ենք նույն տողերով, ինչ տողերով ավարտվում էր Գարեգին 2-րդին ուղղված նամակը. Ջավախքում հոգևոր մշակութային սով է, շրջափակում…
Որդիական խոնարհութեամբ մատչինք ի համբոյր Ձերդ Սրբութեան Օծեալ Սուրբ Աջոյն`
Ազգային նոր պահպանողական շարժման Կենտրոնական կոմիտե
-
Ազգային Նոր Պահպանողական Շարժում
Национальное Неоконсервативное Движение
National Neo-Conservative Movement
ԲԱՑ ՆԱՄԱԿ
ՀՀ Նախագահ Ս. Սարգսյանին
ԼՂՀ Նախագահ Բ. Սահակյանին
ՀՀ ԱԳ նախարար Է. Նալբանդյանին
ԼՂՀ ԱԳ նախարար Գ. Պետրոսյանին
Արցախյան հակամարտության խաղաղ կարգավորմանն ուղղված հայ-ադրբեջանական բանակցությունների վերջին շրջանի զարգացումները լուրջ անհանգստություններ են առաջացրել հայ ժողովրդի շրջանում: Ակնհայտ է, որ ադրբեջանական կողմն ամեն կերպ փորձում է կապել այդ խնդիրը հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացի հետ: Իսկ Թուրքիայի իշխանությունները, որոնք արցախյան հակամարտությանն ադրբեջանամետ լուծում տալու համար շատ ավելի մեծ ջանքեր են թափում, քան պաշտոնական Բաքուն, որդեգրել է միջազգային հանրությանը շանտաժի ենթարկելու քաղաքականություն, ինչի հետևանքով մի շարք ազդեցիկ երկրների առաջնորդներ արդեն իսկ տեղի են տալիս ադրբեջանա-թուրքական պահանջներին:
Հաշվի առնելով այս իրողությունը` մենք` քաղաքական–հասարակական կազմակերպությունների ուսանողական միությունների ներկայացուցիչներս.
- գիտակցելով հայ-ադրբեջանական ներկայիս «բանակցային» գործընթացի խիստ անցանկալի ու վտանգավոր ընթացքը,
- հաշվի առնելով, որ հայ-ադրբեջանական հակամարտության զինված փուլի ուշ թե շուտ վերսկսումն անխուսափելի իրականություն է,
- բարձր գնահատելով ազատագրված` ԼՂՀ սահմանադրությամբ ամրագրված տարածքների կարևորությունը տարածաշրջանում հայ ժողովրդի քաղաքական, տնտեսական և ռազմական հզորությունն ապահովելու գործում,
Պահանջում ենք Հայաստանի Հանրապետության և Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության իշխանություններից.
- Ակտիվ աշխատանքներ տանել Արցախի ազատագրված տարածքների վերաբնակեցման ուղղությամբ, ստեղծելով համապատսխան ենթակառուծվածքներ, տնտեսական զարգացման հնարավորություններ ու հարկային արտոնույուններ վերաբնակների համար:
- Միմյանց միջև կնքել միջպետական պայմանագրեր ռազմական, քաղաքական, տնտեսական և սոցիալական ոլորտներում:
- Նպաստել Արցախի պետականության ներկա սահմաններում ճանաչմանը միջազգային հանրության կողմից` ստեղծելով ՀՀ Ազգային Ժողովի ու նախագահության կողմից անհրաժեշտ պահին ԼՂՀ-ն ճանաչելու նախադրյալներ: Այս հիմնախնդրի իրականացման նպատակով ակտիվ աշխատանքներ սկսել Սփյուռքի հետ:
Ազգային Նոր պահպանողական շարժման ուսանողական միություն
Հայ Յեղափոխական Դաշնակցության “Նիկոլ Աղբալյան” ուսանողական միություն
“Ժառագություն” Կուսակցության “ՀԱՅՔ” ուսանողական-երիտասարդական միություն
Երևան - 20.12.09թ.
ОТКРЫТОЕ ПИСЬМО
Президенту РА С. Саркисяну
Президенту НКР Б. Саакяну
Министру ИД РА Эд. Налбандяну
Министру ИД НКР Г. Петросяну
Последние события во время армяно-азербайджанских переговоров по вопросу урегулирования арцахского конфликта возбудили серьезное беспокойство среди армянского населения. Очевидно, что азербайджанская сторона всеми способами пытается связать эту проблему с процессом урегулирования армяно-турецких отношений. А власти Турции, которые в вопросе урегулирования арцахского конфликта в пользу Азербайджана прикладывают больше сил, чем официальный Баку, усвоили политику шантажа международной общественности, в результате чего лидеры ряда влиятельных государств уже уступают азербайджано-турецким требованиям.
Учитывая эту реальность, мы, представители студенческих объединений общественно-политических организаций:
- осознавая нежелательное и опасное течение нынешнего армяно-азербайджанского “переговорного” процесса;
- понимая, что возобновление вооруженного армяно-азербайджанского конфликта рано или поздно является неизбежной действительностью,
- высоко оценивая всю важность освобожденных территорий – закрепленных конституцией НКР, для обеспечения политической, экономической и военной мощи армянского народа в регионе,
Требуем от властей Республики Армении и Нагорно-Карабахской Республики:
- Активно вести работы по заселению освобожденных территорий Арцаха, создавая инфраструктуры, возможности для развития экономики и налоговые льготы для переселенцев.
- Заключить между собой межгосударственные договора в военной, политической, экономической и социальной областях.
- Способствовать признанию Арцахской государственности в нынешних границах со стороны международной общественности – создавая необходимые предпосылки для дальнейшего признания независимости НКР Национальным Собранием и Президентом Республики Армения. Для осуществления этой цели начать активную работу с армянской диаспорой.
Студенческий союз Национального Неоконсервативного движения
Студенческий союз «Никол Агбалян» АРФ «Дашнакцутюн»
Студенческо-молодежный союз «АЙК» Партии «Наследие»
Ереван – 20.12.09 г.
-
Բաց նամակ
Ն. Ս. Օ. Տ. Տ. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գարեգին Երկրորդին
Վեհափա’ռ Տեր
Հաշվի առնելով մեր հյուսիսային հարևան Վրաստանի՝ Ջավախքի նկատմամբ իրականացվող եկեղեցական հարձակողական քաղաքականությունը, հայ պատմաճարտարապետական արժեքների նկատմամբ նման վերաբերմունքը, ՀԱԵ հանդեպ նման դրսևորումները, և, վերջապես՝ Ձեր, որպես հայության կրոնական առաջնորդի խոշոր դերակատարությունը մերօրյա իրականության վրա՝ դիմում ենք կրկին Ձեզ:
Նախ և առաջ ուզում ենք հայտնել մեր ուրախությունը՝ Ջավախքում վերջին շրջանում Ձեր կողմից մի քանի երիտասարդ քահանաներ գործուղելու կապակցությամբ։ Որպես Ջավախքի վերաբերյալ ուշադրություն դրսևորող կազմակերպություն՝ կցանկանայինք նշել, որ այդ քահանաները՝ Ախալցխայից մինչ Ախալքալաք և Նինոծմինդա, առանձնակի հայրենասիրությամբ են իրականացնում իրենց վրա դրված սուրբ առաքելությունը։ Վերջիններս հիմնականում չլինելով ջավախքցի, արագորեն նվիրվել են Ջավախքի ոչ միայն կրոնական, այլև հագևոր զանազան միջոցառումների իրականացմանը։ Տեր Մանուկ քահանա Զեյնալյանն անգամ իր ջերմեռանդությամբ վերանորոգեց իր նստավայր՝ Ախալցխայի Ս. Գևորգ եկեղեցին, առանձնակի նվիրվածությամբ է պաշտպանում «վիճելի» համարվող Ախալցխայի Ս. Նշանը, իր հերթին հայրենասիրությամբ աչքի է ընկնում նաև Նինոծմինդայի հոգևոր հովիվ Տեր Արմաշ քահանան։
Վեհափա’ռ Տեր
Այս ամենից հետո կուզենայինք հիշեցնել Ձեզ մի քանի տվյալներ. Ջավախքի 7 շրջաններում 2002թ. պաշտոնական տվյալներով ապրում են 124.198 հայեր (ընդհանուր բնակչության 54%-ը, 230.198 ընդհանուր բնակչության թվակազմի 42,6%-ը (97.995 մարդ) կազմում են վրացիները)։ Բնականաբար՝ Արցախից իր բնակչության թվաքանակով գերազանցող Ջավախքին մի քանի (թեկուզև՝ հայրենանվեր) քահանաների գոյությունը չի կարող մեծապես նպաստել հոգևոր – մշակութային շրջափակման մեջ պահվող տարածաշրջանի զարգացմանը։
Ջավախքում հոգևորականների պակասը բերում է նաև մի շարք պատմաճարտարապետական արժեքների՝ եկեղեցիների, վանքերի, հոգևոր համալիրների լքմանն ու ոչնչացմանը, իսկ դրանցից լավագույնները արագորեն բռնազավթվում են վրացի հոգևորականների կողմից։ Ավելորդ չենք համարում նշելու, որ Ջավախքում վխտացող վրացի հոգևորականների քանակը սնկի նման աճում է՝ իր հետ բերելով նորանոր հիմնախնդիրներ։
Կարծում ենք, որ վերոհիշյալ խնդիրները որոշ չափով կմեղմվեն միմիայն այն ժամանակ, երբ Ջավախքը ոչ թե գտնվի վիրահայոց թեմում, այլ ունենա իր առանձին հոգևոր թեմը։ Դրանով՝
1. զգալի կշատանա հոգևորականների թիվը Ջավախքում, որն իր հերթին կավելացնի հոգևոր – մշակութային միջոցառումների թվաքանակը
2. բարձրաստիճան հոգևորականները կլինեն մշտապես Ջավախքում և ամենօրյա հոգածության առարկա կդարձնեն Ջավախքի խնդիրները, այլ ոչ թե առիթից առիթ կայցելեն Թիֆլիսից Ջավախք
3. զգալիորեն կավելանա Ջավախքի ինքնուրույնությունը, մի հանգամանք, որն այսօր օդ ու ջրի նման անհրաժեշտ է Ջավախքին
4. Ջավախքը կհայտնվի ուշադրության կենտրոնում, որը ջավախահայության վրա կգործի բարոյահոգեբանական մեծ ազդեցություն
5. ինչ-որ չափով հակակշիռ կստեղծվի վրացական հոգևոր էքսպանսիոնիստական գործողությունների նկատմամբ
Վեհափա’ռ Տեր
Այս շարքն էլի կարելի է շարունակել, սակայն բավարարվենք այսքանով։ Կուզենայինք հատուկ ավելացնել նաև մի կարևոր հանգամանք. Ջավախքում առանձին թեմի ստեղծումը վերջ կտա Ձեր հասցեին մինչ այժմ շրջանառվող ոչ պակաս մտահոգիչ լուրերին, այն է՝ իբր դուք Ջավախքին ուշադրություն չեք դարձնում ելնելով անձնական նկատառումներից (խոսքը վերաբերում է Ձեր եղբոր՝ Նոր Նախիջեւանի և Ռուսաստանի Հայոց Թեմի առաջնորդ Տ. Եզրաս եպս. Ներսիսիյանի և ռուսաստանաբնակ ջավախահայերի միջև եղած հակասություններին)։ Մենք գտնում ենք, որ այս ամենը հերյուրանքներ են, և ընդհանրապես կապ չունեն իրականության հետ։
Վեհափա’ռ Տեր
Ջավախքի հայրենապաշտ ժողովուրդը մինչ այժմ վառ է պահում ավելի քան մեկ դար առաջ տեղի ունեցած դարակազմիկ իրադաձությունը, երբ Կաթողիկոս Մկրտիչ Խրիմյանն այցելեց Ջավախք։ Լուսահոգի կաթողիկոսի այցի պատվին Ջավախքում շաբաթներ անց դեռ շարունակվում էին տոնախմբությունները։ Մենք Ձեզ հավատացնում ենք, որ նույնն է սպսավում Ձեզ, կրկնում ենք՝ նույն պատվին կարժանանաք նաև Դուք՝ եթե ... այցելեք Ջավախք։ Ավելորդ չենք համարում ավելացնելու, որ վրացական մամուլի տեղեկություններով («Ռեզոնանսի», թիվ 161, 21.06.2001թ.) Ջավախքի Փոկա հայաբնակ գյուղի հայաթափ տներից մեկում է գրանցված Վրաստանի կրոնական առաջնորդ Իլյա 2-րդը, իսկ գյուղի անտեր հայությունն արդեն կամաց - կամաց այցելում և մկրտվում է Փոկայի վրացականացված եկեղեցում։ Ջավախքի առավել վրացաշատ վայրերում հայերի վրացական եկեղեցիներ հաճախելը այլևս զարմանք չի հարուցում ոչ մեկի կողմից։
Վեհափա’ռ Տեր
Մեկ անգամ ևս նշում ենք, որ Ձեզ դիմում ենք վերջին անգամ, հետագայում այլևս անիմաստ համարելով այսպիսի խնդրագրերի կազմումը։ Դիմում ենք՝ պարզապես մի այսպիսի վերջաբանով. Ջավախքում հոգևոր – մշակութային սով է, շրջափակում։
Մեր համար առաջնայինը Ջավախքի շահն է, որը մենք ստորադասում ենք համայն հայության վրա կաթողիկոսական ազդեցությունների տարածման պատմական խնդրից։ Եթե դուք կարճ ժամանակում չանդրադառնաք այս վիճակին, մեր հաջորդ քայլը լինելու է բանակցությունների սկսումը Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոս Արամ Առաջինի հետ։ Հուսով ենք, որ նրա լուսապաշտ ձեռքը օգնության կհասնի հայրենի Ջավախքին։
Որդիական խոնարհութեամբ մատչինք ի համբոյր Ձերդ Սրբութեան Օծեալ Սուրբ Աջոյն`
Ազգային նոր պահպանողական շարժման Կենտրոնական կոմիտե
03.12.2009թ.
ОТКРЫТОЕ ПИСЬМО
Его Святейшеству Католикосу всех армян Гарегину Второму
Ваше Святейшество,
Исходя из агрессивности церковной политики Грузии по отношению к Джавахку, подобное отношение к армянским историко-архитектурным ценностям, подобное отношение к Армянской Апостольской Церкви и, наконец, Ваше большое влияние, как духовного лидера армян, на нашу сегодняшнюю действительность, обращаемся к Вам.
Во-первых, хотим выразить нашу радость по поводу того, что в последнее время Вы отправили в Джавахк несколько молодых священников. Как организация, обращающая внимание на Джавахк, мы хотим отметить, что эти священники от Ахалцхи до Ахалкалака и Ниноцминды с особым патриотизмом осуществляют возложенную на них святую миссию. В основном не являясь джавахкцами, они очень быстро посвятили себя осуществлению в Джавахке не только церковных, но и других различных духовных мероприятий. Иерей Манук Зейналян своим усердием в своей резиденции в Ахалцихе отремонтировал церковь Св. Геворка, с особой преданностью защищает считающуюся “спорной” церковь Св. Ншана в Ахалцхе, в свою очередь своим патриотизмом отличается и духовный пастырь Ниноцминды иерей Армаш.
Ваше Святейшество,
После всего этого хотим напомнить Вам некоторые данные: по официальным данным 2002 года в Джавахке проживает 124.198 армян (54% от общего населения, из 230.198 общего числа населения 42,6% (97.995 человек) составляют грузины). Естественно, в Джавахке, превышающем по своему численному составу население Арцаха, существование нескольких (пусть даже преданных отечеству) священников не может значительно повлиять на духовно-культурное развитие находящегося в блокаде региона.
Нехватка священнослужителей в Джавахке приводит также к опустению и ликвидации историко-архитектурных ценностей - церквей, храмов, духовных комплексов, а лучшие из них очень быстро захватываются грузинскими церковнослужителями. Не считаем лишним отметить, что число кишащих в Джавахке грузинских церковнослужителей с каждым днем увеличивается, принося с собой все новые проблемы.
Считаем, что вышеперечисленные проблемы в какой-то мере смягчатся только тогда, когда Джавахк будет иметь отдельную духовную епархию, а не будет находиться в составе грузинской армянской епархии. Этим:
1. в Джавахке значительно увеличится число священнослужителей, что в свою очередь увеличит количество духовно-культурных мероприятий,
2. высокопоставленные священнослужители постоянно будут находиться в Джавахке и проблемы Джавахка станут предметом их ежедневной заботы, а не будут приезжать из Тбилиси в Джавахк время от времени,
3. значительно увеличится самостоятельность Джавахка, обстоятельство, которое сегодня как воздух и вода необходимы Джавахку,
4. Джавахк окажется в центре внимания, что будет иметь большое морально-психологическое воздействие на джавахкских армян,
5. в какой-то мере создастся противовес по отношению к грузинской духовной экспансионистской деятельности.
Ваше Святейшество,
Этот ряд можно еще продолжить, однако удовлетворимся этим. Хотим особо добавить еще одно важное обстоятельство: создание в Джавахке отдельной епархии положит конец существующим до сих пор слухам, вызывающим озабоченность о Вас: будто бы Вы не обращаете внимание на Джавахк исходя из личных соображений (речь идет о разногласиях между Вашим братом-настоятелем Новонахичеванской и Российской армянской епархии епископом Езрасом Нерсисяном и проживающими в России джавахкскими армянами). Мы считаем, что все это ложные слухи и не имеют никакой связи с действительностью.
Ваше Святейшество,
Патриотичный народ Джавахка до сих пор ярко хранит в памяти событие века, произошедшее сто лет назад, когда Католикос Мкртич Хримян посетил Джавахк. В честь визита светлой памяти католикоса в Джавахке несколько недель продолжались празднества. Мы уверяем Вас, что то же самое ждет Вас, повторяем, той же чести удостоитесь Вы, если … посетите Джавахк. Нелишне будет добавить, что по данным грузинской прессы (“Резонанси” номер 161, 21.06.2001 год) в одном из покинутых армянами домов в армянской деревне Пока в Джавахке прописан церковный лидер Грузии Илья Второй, а безхозные армяне деревни уже постепенно посещают и крестятся в огрузиненной церкви Поки. В наиболее населенных грузинами районах Джавахка посещение грузинской церкви уже ни у кого не вызывает удивления.
Ваше Святейшество,
Обращаемся к Вам в последний раз, считая уже бессмысленным составление подобных прошений впоследствии. Обращаемся просто с таким заключением: в Джавахке духовно-культурный голод, блокада.
Для нас первостепенными являются интересы Джавахка, которые мы отделяем от исторической проблемы распространения католикосского влияния на всех армян. Если Вы в ближайшее время не решите вышеуказанные вопросы, нашим следующим шагом будет начало переговоров с Католикосом Киликийским Арамом Первым. Надеемся, что его светлая рука поможет родному Джавахку.
Центральный комитет Национального неоконсервативного движения
03.12.2009г.
-
ясно... усёк
-
Ազգային շահը, «երրորդ ուժն» ու վրացական լոբբին
Վերջերս Հայաստանի մամուլում տարածվեց Լոռու մարզի ու Հյուսիսային Լոռու մի շարք հասարակական-քաղաքական կազմակերպությունների հայտարարությունը, որում Հայաստանի և Վրաստանի իշխանություններից պահանջվում էր։
1. Իսկույն դադարեցնել Հարավային և Հյուսիսային Լոռու միջև անօրինական ճանապարհով սովետների կողմից ժամանակին պարտադրված սահմանի վերագծման աշխատանքները։
2. Վրաստանի հետ որպես իրական պետական սահման դիտարկել պատմականորեն սահման համարվող ու ժողովրդագրորեն առկա Հայաստան-Վրաստան բնական սահմանը (որն անցնում է բացառապես Խրամ գետի երկայնքով)՝ հիմնվելով 1920 թ. Փարիզի վեհաժողովում ամրագրված իրավական հիմքերի վրա։
3. Դադարեցնել սահմանային խստացումներն ու ամրապնդումը Հյուսիսային Լոռու «սահմանամերձ» համարվող գյուղերի երկայնքով։ Հաշվի առնել սահմանի ճշգրտման ու խստացման պատճառով ստեղծված տեղի հայ ազգաբնակչության սոցիալ-տնտեսական ծանր ու կործանարար վիճակը։
4. Ուշադրության կենտրոնում պահել Հյուսիսային Լոռու հայ ազգաբնակչության հանդեպ մարդու իրավունքների (հատկապես ազգային պատկանելությունից բխող) խախտման բազմաթիվ փաստերը, հետևողական աշխատանք տանել պատմական ու իրավական արդարության վերականգնման ուղղությամբ:
Հետաքրքրական է այն փաստը, որ Հայաստանի մի շարք լրատվամիջոցներ, ինչպիսիք են, օրինակ, Lragir.am էլեկտրոնային կայքը կամ «Ժամանակ Երևան» թերթը, քաղաքական և սոցիալական ծանր իրավիճակում հայտնված մեր հայրենակիցների այս պարզ պատճառներն ընկալել են իբրև երրորդ ուժի «սև գործի» հետևանք. «Հայաստանի և Վրաստանի իշխանություններին, թերևս, ժամանակն է լրջորեն անդրադառնալ Հայաստան-Վրաստան հարաբերությանը: Այլապես, ինչպես ցույց են տալիս վերջին շրջանի իրադարձություններն ու հասարակության մեջ սերմանվող տրամադրությունները (ինչպես, օրինակ, այս հայտարարությունը), ինչ-որ երրորդ ուժեր խիստ շահագրգիռ են հայ-վրացական հարաբերության նվազագույնը վատթարացմամբ, եթե ոչ առավել ծանր հետևանքներով», - Հյուսիսային Լոռու հայերի պահանջն այսպես է մեկնաբանել Lragir.am կայքի խմբագրությունը:
Իսկ «Ժամանակ» թերթում այս հարցի կապակցությամբ իր մտորումներն արտահայտած ոմն Արթուր Խեմչյանը, որն ակնհայտորեն անհուն սիրով է լցված Վրաստանի հանդեպ, Հայաստանում արտահայտվող հակավրացական բոլոր մտքերը կապում է «մեկ կենտրոնի»հետ. «Ուղղակի ծիծաղելի է Թբիլիսիում հայկական եկեղեցու փլվելը համարել այն պատճառը, որը հիմք է տալիս տարածքային պահանջներ ներկայացնել Վրաստանին կամ հակավրացական կոչեր հնչեցնել», - իր հոդվածում գրում է Խեմչյանը: Իսկ «երրորդ ուժի» առկայության մասին իր թեզն ապացուցելու համար հոդվածագիրը դիմել է նույնիսկ Վրաստանի դիվանագիտական ակադեմիայի ռեկտոր, քաղաքագետ Սոսո Ցինցաձեին: Վերջինիս «օբյեկտիվության» մասին պատկերացում կազմելու համար մեր ընթերցողներին խորհուրդ ենք տալիս ծանոթանալ ադրբեջանական մամուլին տրված Ցինցաձեի հարցազրույցներին ու մեկնաբանություններին:
Հատկանշական է, որ Արթուր Խեմչյանի, մեղմ ասած, ոչ այդքան հաջողված մտազեղումները փորձել է հարթել նույն թերթին թղթակցող Վարդան Օնանյանը: «Դարձյալ հայ-վրացական հարաբերությունների մասին» հոդվածում վերջինս հանգել է միանգամայն ճշմարիտ եզրակացության. «Հայաստանի անկախության գրավականը Վրաստանի անկախությունն է կամ հակառակը»: Վերլուծելով պատմական անցյալը' հոդվածագիրը եկել է այն եզրակացության, որ Հարավային Կովկասը նվաճելու համար հարևան տերությունները սկզբից հրահրում են ներկովկասյան պատերազմներ: Ուստի, ելնելով այդ իրողությունից, Օնանյանը զգուշանում է հայ-վրացական հարաբերություններում լարվածության առաջացումից: Սակայն նշանակո՞ւմ է դա արդյոք, որ վրացիներին կարելի է ներել հայ ժողովրդի դեմ ցանկացած ոտնձգություն:
Խորհրդային միության փլուզումից հետո Հայաստանն ու Վրաստանը հայտնվել են բարիկադների տարբեր կողմերում: Պաշտոնական Թբիլիսին գործուն աջակցություն է ցուցաբերել Հայաստանը շրջափակող թուրք-ադրբեջանական քաղաքական և տնտեսական բոլոր նախագծերին: Վրաստանի իշխանություններն իրականացնում են հայատյաց քաղաքականություն Սամցխե-Ջավախքում: Նրանք հավակնում են մեր հոգևոր-մշակութային արժեքներին ինչպես Վրաստանի Հանրապետության տարածքում, այնպես էլ Արևմտյան Հայաստանի և նույնիսկ Հայաստանի Հանրապետության: Վրացիներն արգելում են Հայաստանի տնտեսության ազատ զարգացումը, ձերբակալում Ջավախքի հայ ակտիվիստներին և այլ, և այլն: Հայ ժողովրդի դեմ ուղղված Վրաստանի հանցավոր քաղաքականության մասին կարելի է գրքեր գրել: Նյութն ավելի քան բավական է: Սակայն Հայաստանի որոշ լրատվամիջոցներ և լրագրողներ այդ ամենը չեն նկատում, չեն տեսնում: Փոխարենը նրանք տեսնում են «երրորդ ուժի» շահագրգռվածությունը հայ-վրացական հարաբերությունների փչացման մեջ:
Իհարկե, կա նաև «երրորդ ուժի»' Ռուսաստանի գործոնը: Եվ դա բնական է: Պաշտոնական Մոսկվան տարածաշրջանում հետամուտ է լինում իր շահերին ու թքած ունի թե՛ հայերի և թե՛ վրացիների վրա: Եվ ուրեմն հայերը նույնպես պետք է թքած ունենան Ռուսաստանի վրա: Մենք պարտավոր ենք տարածաշրջանում լուծել մեր խնդիրները: Իսկ եթե Մոսկվան փորձի միջամտել, ուրեմն անհրաժեշտ է հեռու պահել նրան ազգային առաջնահերթություններից ու շահերից: Սակայն այս պարզ գիտակցությունը, ցավոք, դեռևս հասու չէ մեր լրատվական դաշտի մեծ մասին: Մեղադրելով սեփական շահերը հետապնդող հասարակական-քաղաքական կազմակերպությունների ներկայացուցիչներին «երրորդ ուժերի» շահերը սպասարկելու մեջ' հայ լրագրողները թերևս չեն էլ գիտակցում, որ նույն հաջողությամբ նրանց կարելի է մեղադրել Վրաստանի շահերը Հայաստանում սպասարկելու մեջ: Չէ՞ որ նման ճանապարհով նրանք պարզապես վերածվում են մեր երկրում Վրաստանի լոբբինգի ներկայացուցիչների: Լոբբինգ, որի արտահայտած ամեն մի բառ խիստ համահունչ է Միխայիլ Սահակաշվիլու հիստերիկ ելույթներին, լոբբինգ, որը զրկված է ինքնուրույն մտածելու և վերլուծելու կարողությունից:
Հրանտ Մելիք-Շահնազարյան, «Միտք» վերլուծական կենտրոն
www.natnews.info , www.7or.am
Кстати, некоторые фотографии селений Северного Лори я выложил на сайте - http://www.natnews.info/2009/09/06/%d5%b0%...0%d5%a8-%d5%a3/
-
Javakhk - какую цель по вашему они приследуют? не думаю, что это может иметь серьезные последствия. Я это в шутку называю "кибер-ананизмом" некоторых азербайджанских и грузинских зивак
-
вот именно... в основном требуется не ужесточать границу, что спертельно для армян этих деревень, по скольку они находяться в фактическом и юридическом анклаве, и заметье - не по своей воле, а по воле советский властей.
Так что если и наше руководство хочет закрепить "каприз советов" и увековечить эти страшные границы, то хотя бы пусть сделают минимум - потребуют включения хоть реально вымирающих деревень.
Я лично осознаю страх тех организаций которые подписали этот призыв - говотя с одним из подписывающих ее, они мне в качестве примера привели два селения - Опрет и Бртадзор... там раньше проживали армяне и греки, которые не выдержав экономических трудностей - мигрировали, а в замен им уже переселяются туда азербайджанцы из Молаоглы.
Иными словами, нашей пассивной политикой в отношении Северного Лори мы позволяем, что бы к нашим северным границав взамен армянам и грекам заселялись азербаджанцы.
-
Ghazaryan - защиту своих национальных интересов и требование местных жителей вы называете демагогией?
Поезжайте в Сев.Лори, посетите приграничные армянские селения, которые с трех сторон окружены границей Армении, ознакомьтесь с катастрофической ситуацией этих людей, которую создают грузинское руководство и местные азербайджансаие власти и скажите им в лицо, что они демагоги, а их требования - демагогия.
Может Вам поехать сразу в Карабах и там в Кашатахе встретиться с местными жителями и объяснить им, что они демагоги и что та земля, на которой они дивут - будет сдана. Скажите и им тоже, что они демагоги.
-
Հայտարարություն–Պահանջ
ՀՀ Նախագահ Ս.Սարգսյանին
ՀՀ Վարչապետ Տ.Սարգսյանին
ՀՀ Արտաքին գործերի նախարար է. Նալբանդյանին
ՀՀ-Վրաստան սահմանագծման հարցերը համակարգող, ԱԳ նախարարի տեղակալ Շ. Քոչարյանին
Հայոց Լոռի աշխարհը դարեր շարունակ եղել է հայ մշակույթի, պատմության, ազգային ինքնագիտակցության ձևավորման ու զարգացման կարևորագույն բնօրրաններից մեկը։ Լոռի աշխարհն իր տարածքային, քաղաքական ու հայ ազգային ինքնագիտակցության վերելքին է հասնում Տաշիր–Ձորագետի կամ Լոռի–Տաշիրի թագավորության գոյության տարիներին, երբ հստակեցվում են ու անփոփոխ մինչև մեր օրերն են հասնում Լոռի աշխարհի թե՛ բնական սահմանները և թե՛ Լոռվա հայ ազգաբնակչության տեղայնացված էթնոհոգեբանական ինքնագիտակցությունը։
Ելնելով իր բարդ աշխարհագրական դիրքից՝ Լոռին մինչև քսաներորդ դարի քաղաքական ու ժողովրդագրական փոփոխությունները, եղել է անբաժանելի։ Ներկայումս Լոռին աշխարհագրորեն բաժանված է Հարավային (Լոռու մարզ՝ ՀՀ) և Հյուսիսային (Քվեմո Քարթլի՝ Վրաստան) մասերի, որի անարդար ու կործանարար բաժանումն ավելի ու ավելի է ուժեղանում Հայաստանի Հանրապետություն–Վրաստան սահնամագծի անօրինական վերագծման, սահմանների ամրապնդման ու խստացման միջոցով։
Ելնելով վերոգրյալից և շահագրգռված պատմական արդարության վերականգնմամբ՝ Լոռու մարզի ու Հյուսիսային Լոռու հասարակական, քաղաքական կազմակերպությունները Հայաստանի Հանրապետության ու Վրաստանի Հանրապետության իշխանություններից պահանջում են՝
1. Իսկույն դադարեցնել Հարավային և Հյուսիսային Լոռու միջև անօրինական ճանապարհով սովետների կողմից ժամանակին պարտադրված սահմանի վերագծման աշխատանքները։
2. Վրաստանի հետ որպես իրական պետական սահման դիտարկել Հայաստան–Վրաստան պատմականորեն համարվող ու ժողովրդագրորեն առկա բնական սահմանը (որն անցնում է բացառապես Խրամ գետի երկայնքով)՝ հիմնվելով 1920 թ. Փարիզի վեհաժողովում ամրագրված իրավական հիմքերի վրա։
3. Դադարեցնել սահմանային խստացումներն ու ամրապնդումը Հյուսիսային Լոռու «սահմանամերձ» համարվող գյուղերի երկայնքով։ Հաշվի առնել սահմանի ճշգրտման ու խստացման պատճառով ստեղծված տեղի հայ ազգաբնակչության սոցիալ–տնտեսական ծանր ու կործանարար վիճակը։
4. Ուշադրության կենտրոնում պահել Հյուսիսային Լոռու հայ ազգաբնակչության հանդեպ մարդու իրավունքների (հատկապես ազգային պատկանելությունից բխող) խախտման բազմաթիվ փաստերը, հետևողական աշխատանք տանել պատմական ու իրավական արդարության վերականգնման ուղղությամբ։
1. Ազգային նոր պահպանողական շարժման Լոռու մարզային կոմիտե (ք. Վանաձոր)
2. “Ցեղակրոն ուխտեր” հայրենասիրական հ/կ (ք. Վանաձոր)
3. Քվեմո-Քարթլիի հայ երիտասարդական միություն (ք. Վանաձոր)
4. “Լալվար” հայրենակցական բարեգործական միություն
5. Բոլնիսի հայերի միություն (ք. Թբիլիսի)
6. “Ջավախք” հ/կ Լոռու մասնաճյուղ (ք. Վանաձոր)
7. “Դեբետ” բնապահպանական հասարակական կազմակերպություն (ք. Ալավերդի)
8. “Ասպար” հ/կ (ք. Վանաձոր)
9. Բորլիս–Մառնեուլ հայ երիտասարդական ֆորում հ/կ (Մառնեուլ–Երևան)
10. «Բնության պահապաններ» հ/կ (ք. Վանաձոր)
11. «Լրագրողներն ընդդեմ բռնության» հ/կ Լոռու մասնաճյուղ (ք. Վանաձոր)
12. «Կանաչների միություն» հ/կ Լոռու մասնաճյուղ (ք. Վանաձոր)
13. «Գուգարք» լրագրողական ասոցացիա (ք. Վանաձոր)
14. «Լոռի» հայրենակցական միություն (ԱՄՆ)
-
2008 թվականը ճակատագրական նշանակություն ունեցավ համաշխարհային քաղաքական գործընթացների հետագա զարգացման համար: Չնայած այն հանգամանքին, որ նախկինում ևս աշխարհի առաջատար պետությունների միջև հարաբերությունները շարունակում էին մնալ լարված, այնուամենայնիվ անցած տարում գերտերություններն անցան այն սահմանը, որտեղ դեռևս հնարավոր էր հարցերի քննարկման քաղաքակիրթ տարբերակը: Դրա հետևանքը դարձավ նախկինում կուտակված, սակայն «սառեցված» կարգավիճակ ստացած բոլոր վիճահարույց խնդիրների վերակենդանացումն ու արդիականացումը: Իրավիճակն էլ ավելի դրամատիկ տեսք ստացավ, երբ ի հայտ եկավ համաշխարհային ֆինանսական ճգնաժամը, ինչն առավել անզիջող դարձրեց հակամարտող կողմերի դիրքորոշումները հակառակորդի նկատմամբ: Եվ, բնական է, որ գերտերությունների միջև առաջացած նոր լարվածությունը պետք է պատճառ դառնար երկրագնդի տարբեր տարածաշրջանների քաղաքական նշանակության փոփոխության:
Որպես Կովկասյան տարածաշրջանում ստեղծված քաղաքական նոր իրավիճակի սկզբնակետ շատ ուսումնասիրողներ համարում են 2008 թվականի օգոստոսին տեղի ունեցած ռուս-վրացական հնգօրյա պատերազմը: Սակայն, մեր կարծիքով, այս տեսակետի հետևորդները պարզապես ուշադրություն չեն դարձնում այն հանգամանքին, որ վերոնշյալ պատերզամը ինքնին հանդիսանում էր Արևմուտքի և Ռուսաստանի միջև լարվածության ուժեղացման հետևանք: Եթե փորձենք հետադարձ հայացք նետել նախապատերազմյան շրջանին, ապա կտեսնենք, որ դրան նախորդել են օր-օրի տնտեսապես ուժեղացող Ռուսաստանի ճնշումն եվրոպական երկրների վրա, Արևելյան Եվրոպայում ամերիկյան հակաօդային պաշտպանության հրթիռների կայանների ի հայտ գալու խնդիրը, Կոսովոյի ճանաչումն արևմտյան մի շարք երկրների կողմից և այլն: Նշված պատճառներից յուրաքանչյուրը բավարար էր, որպեսզի քաղաքական զարգացումներին ուշադիր հետևող անձը հասկանար, որ եկել է համաշխարհային ուժերի վերաբաշխման ժամանակը: Եվ հենց այդ գործընթացն է, որ լիովին նոր քաղաքական իրավիճակի սկիզբ դրեց Հարավային Կովկասում:
продолжение читать тут- http://mitq.org/?l=arm&id=12&news=2419
интересны мнения форумчан...
-
Конфессиональная политика официального Тбилиси в отношении армянонаселенного региона Самцхе-Джавахк имеет давнюю историю. На данный момент религиозный аспект усвоения армянского региона и ассимиляция армянского населения доказанный факт, если не сказать большего. Грузинская Православная Церковь (ГПЦ) постепенно, под предлогом якобы восстановления и реставрации выбирает в Самцхе-Дхавахке те церкви или монастыри, имеющие чисто армянскую принадлежность, построенные в средневековый период. ГПЦ при сотрудничестве с МВД и спецслужбами страны четко разрабатывают проекты по освоению армянских церквей именно в тех селениях, которые являются полностью армянонаселенными и в стратегическом плане считаются важными для контроля дорог и населенных пунктов. Кроме того, после освоения этих церквей в армянские села активно заселяются священнослужители, которые нередко являются или бывшими заключенными или же настроены откровенно антиармянски, дабы своим явным присутствием и деятельностью деморализировать местное население и посеять чувство постоянного страха к грузинскому присутствию.
По некоторым данным, грузинская сторона планирует «восстановление» и «освящение» средневекового армянского монастырского комплекса неподалеку от армянского села Гюмбурда Ахалкалакского района. Отметим, что местные армяне отличаются своей агрессивностью в отношении грузинского проявления в регионе. После освящения, как это было в селе Пока Ниноцминдского района, ГПЦ вероятно огородит ее от армян и заселит там несколько, ото и несколько десяток грузинских «священнослужителей». Они, также как и в Поке вероятно будут вооружены, и их права и любые похоти будет защищать местная милиция.
Подобная политика по созданию религиозных военизированных лагерей уже дает свои ощутимые плоды. К примеру, в Поке население полностью находиться в напуганном состоянии, армяне нередко видят вооруженных монахов и монашек, в свою очередь местные власти периодически терроризируют население в вопросе безопасности этих вооруженных лиц.
Кроме своеобразной политики выдавливания и усиления страха, ГПЦ преследует цель полностью избавиться от ощутимых следов армянского средневекового наследия в Самцхе-Джавахке, оставив в регионе лишь те религиозно-культурные памятники, которые были построены после 1830-х гг., таким образом, армянам и международному сообществу можно будет без особого труда доказать, что армяне в регионе пришлые, а средневековые церкви и крепости – полностью являются грузинскими.
Кроме армянской церкви в Гюмбурда, ГПЦ планирует «восстановить» церкви в селах Гандза, Сагамо, Чечерек и Самсар, также находившихся на территории Самцхе-Джавахка. Также не прекращаются попытки овладеть армянской церковью «Сурб Ншан» в городе Ахалцых. Необходимо отметить, что грузины с 2003 по 2005 годы неоднократно пытались грузинизировать рад армянских историко-религиозных памятников в частности в Гюмбурде, Самсаре и в Ахалцихском районе. Однако жесткая позиция и действия армянских активистов заставили грузинской стороне отступить. Также отметим, что во время из таких попыток, армяне села Самсар застали грузинских священнослужителей в тот момент, когда они пытались выбить из стен комплекса армянские письмена.
Таким образом, армянские общественно-политические и религиозные круги в Армении должны с пристальным вниманием следить за новыми проявлениями агрессивной и антиармянской политики духовного и светского руководства Грузии, дабы не допустить подобных шагов и дать адекватный ответ.
Эдуард Абрамян – эксперт аналитического центра «Митк»
Специально для Analitika.at.ua.
-
ок, понятно, я их в дальнейшем распределю по тематикам
-
я же не постоянно ставлю темы. кроме того, даю ссылки на новые статьи для обсуждений тех или иных процессов. Eсли Вам безразлична политика Азербайджана в Грузии и Джавахкские проблемы, можете просто не входить, но правил как я понимаю, не нарушал. В разделе политики ставлю актуальные темы и ссылки на статьи и высказывания.
-
Азербайджан пытается усилить свое присутствие в Аджарии
http://www.mitq.org/?l=rus&id=14&news=1930
Прошлое, настоящее и будущее «связи» Джавахк – Республика Армения
-
-
«Митк»: Турецкие архитекторы Кавказа - сотрудники турецкой разведки
mitq.org/?l=rus&id=14&news=1839
-
Էդուարդ Աբրահամյան. Հայի բարոյական սահմաններից դուրս է Ջավախքն անվանել «վիրահայ համայնք»…
http://www.natnews.info/index.php?news=1737
Ваге Саркисян: Забытые и героические армяне села Ацхор региона Самцхе-Джавахк-Цалка сегодня
-
Лезгинский вопрос в контексте российско-азербайджанских взаимоотношений
-
-
-
Հայտարարություն
Սիրելի բարեկամ, տեղեկացնում ենք Ձեզ, որ ս/թ փետրվարի 25-ին, ժամը 12.00-ին` ՀՀ-ում Վրաստանի դեսպանատան առջև (Արամի 12) տեղի է ունենալու բողոքի ցույց, որտեղ վրացական իշխանություններից պահանջվելու են Ջավախքի քաղբանտարկյալների ազատ արձակումն ու ընդհանրապես Ջավախքի մի շարք սուր խնդիրներին բավարար լուծումներ տալը: Ձեր ներկայությամբ աջակցեք Ջավախքի հարցին հասարակական հնչեղություն հաղորդելու գործընթացին:
Տեղեկացնենք, որ բողոքի ցույցն արտոնված է Երևանի քաղաքապետարանի 2009թ. փետրվարի 20-ի N 5 որոշմամբ:
-
Հրաժարական է ներկայացրել Սամցխե-Ջավախքի նահանգապետարանի ազգությամբ հայ միակ աշխատակիցը` փոխնահանգապետ Սամվել Օվեյանը
-
ԲԱՑ ՆԱՄԱԿ ՄԵԾԻ ՏԱՆՆ ԿԻԼԻԿԻՈ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍ ԱՐԱ
in Javakhk
Posted
НДА возьмет на себя часть расходов при открытии Джавахкской епархии ААЦ
10.02.2010 12:17 GMT+04:00
/PanARMENIAN.Net/ Грузинская епархия Армянской Апостольской церкви с большим трудом справляется со всеми вопросами армянства Грузии. Об этом корреспонденту PanARMENIAN.Net заявил лидер Неоконсервативного движения Армении Эдуард Абрамян. По его словам, важность создания Джавахкской епархии состоит в том, то проблемы региона для армянских священнослужителей станут предметом их ежедневной заботы, тогда как на сегодняшний день высшее духовенство Грузинской епархии посещает армянонаселеный регион лишь время от времени. «Кроме того, при создании отдельной епархии в Джавахке значительно увеличится самостоятельность региона, что само собой усилит регион как этнополитический фактор. Это в первую очередь будет иметь большое морально-психологическое воздействие на джавахкских армян. Открытие джавахской епархии ААЦ вопрос национальной безопасности Армении. Этот шаг станет адекватным ответом на создание на территории Армении Лори-Таширской епархии Грузинской Православной Церкви. НДА при открытии Джавахкской епархии ААЦ, все расходы на содержание одного или двух священнослужителей возьмет на себя», - подчеркнул Абрамян.