Բանաստեղծ...Հոգեկան ծանր ցավեր ու տանջանքներ
վերապրող մի դժբախտ, որի ողբն ու
հառաչանքները փոխակերպվում են հրաշալի երաժշտության:
Նրա բախտը նման է մարդկանց բախտին, որոնց
ողջակիզում էին դանդաղ կրակին՝ Ֆալարիսի պղնձե ցուլի
մեջ. Զոհերի ողբը չէր կարող հուզել բռնապետին, քանզի
նրանց հառաչանքները քաղցր երաժշտությամբ էին
հնչում նրա ականջին:
Եվ մարդիկ խմբված
բանաստեղծի շուրջ, կրկնում են
«Երգիր, էլի երգիր », այլ կերպ ասած,- թող քո հոգին բզկտվի
ցավերից, միայն թե, հոգուդ հառաչանքը դեռևս
հուզի, շոյի մեզ իր չքնաղ հարմոնիայով:
Էդուարդ Գրիգորյան
Վտարանդիներ
Մոսկվա 2003-2004
grig-arian.com
