Atifa, лиха беда начало......

[Atifa]

Ты путвешь буквы: ձ = дз: ձմեռ, ձյուն, ձմերուկ

ծ = тс: ծաղիկ, ծառ, ծիծեռնակ, խորոված, ծունկ- ծնկան, ծոռ - ծոռան

сравни:

ձ и ծ

Ай-я-яй! как же это я так! а главное в тетрадке правильно написала, только неразборчиво... поэтому и напутала наверно...

Позор, алфавит путаю!!!

[Atifa]

Для закрепления и в помощь ко второму заданию:

Возьми, например, послелог մասին, который употребляется с формой род.пад. существительных и такие существительные, как գիրք, կինոնկար, պատմվածք, հեքիաթ, վեպ, հոդված и глаголы типа պատմել, խոսել, կարդալ, գրել, մտածել (перевод за учащимся!) и составь с ними хоть целый рассказ, связную историю.

Вопросит. местоимение род. п. одушевл. ու՞մ Вопросит. местоимение род. п. неодушевл.ինչի՞

Можно спросить (и ответить):

Ու՞մ կամ ինչի՞ մասին է այս գիրքը:

Ու՞մ կամ ինչի՞ մասին եք խոսում:

Например: - Ու՞մ մասին ես մտածում: - Մորս մասին:

(Вместо մայրս поставь: այն աղջիկը / քույրս / եղբայրդ / Արագած լեռ / նրա ամուսինը / մեր կատուն / Թասիլդայի ծովախոզուկը / Թադեուի հայ ընկերը / Աիդա Սուրենովնայի շունը / հայրիկի թոռը / մեր նոր տունը / այս կինը / խոսող ձուկը / այն մարդը… )

Наверно слова պատմել и պատմվոծք одного корня...

Рассказ я уже придумала, но сначала это задание выложу:

- ՈՒ՞մ մասին ես մտածում:

- Այն աղջկա մասին:

- ՈՒ՞մ մասին է այս հոդվածը:

- Քրոջս մասին:

- ՈՒ՞մ մասին է այն կինոնկարը:

- Եղբորդ մասին:

- Ինչի՞ մասին ես կարդում:

- Արագած լեռան մասին:

- ՈՒ՞մ մասին եք խոսում:

- Նրա ամուսնու մասին:

- ՈՒ՞մ մասին է այս գիրքը:

- Մեր կատուի մասին:

- ՈՒ՞մ մասին ես պատմվում:

- Թասիլդայի ծովախոզուկի մասին:

- ՈՒ՞մ մասին է այս վեպը:

- Թադեուի հայ ընկերոջ մասին:

- ՈՒ՞մ մասին է այս հեքիաթը:

- Աիդա Սուրենովնայի շան մասին:

- ՈՒ՞մ մասին է այս պատմվոծքը:

- Հայրիկի թոռան մասին:

- ՈՒ՞մ մասին է այդ տղամարդը մտածում:

- Այս կնոջ մասին:

- Ինչի՞ մասին է այս պատմվոծք:

- Մեր նոր տան մասին:

- ՈՒ՞մ մասին է այս հեքիաթ:

- Խոսող ձկան մասին:

- ՈՒ՞մ մասին ես կարդում:

- Այն մարդու մասին:

[Atifa]

- Ինչի՞ մասին է այս պատմվոծքը:

- Մեր նոր տան մասին:

- ՈՒ՞մ մասին է այս հեքիաթը:

- Խոսող ձկան մասին:

Ну вот...

[Аида Суреновна]

Ну вот...

Молодец!

Наверно слова պատմել и պատմվածք одного корня...

Конечно!

- ՈՒ՞մ մասին է այս գիրքը:

- Մեր կատվի մասին:

См. http://hayeren.hayastan.com/uch8.html вторую таблицу сверху

Существительные, оканчивающиеся на -ու, изменяют ու на վ перед падежными окончаниями. (5, 14)

կատու -կատվի - կատվից

լեզու - լեզվի - լեզվից - լեզվով - լեզվում

и т.д.

И еще:

- ՈՒ՞մ մասին ես պատմվում:

- Թասիլդայի ծովախոզուկի մասին:

- ՈՒ՞մ մասին է այս պատմվածքը:

- Հայրիկի թոռան մասին:

[Atifa]

Конечно!

Значит, պատմել и պատմվածք...

а у պատմվածք и հոդված тоже есть общее...

См. http://hayeren.hayastan.com/uch8.html вторую таблицу сверху

да, спасибо! а ведь чувствовала, что что-то не то, когда писала, "катуи" ну нельзя так сказать...

Цитата(Atifa @ Dec 2 2008, 02:15) - ՈՒ՞մ մասին ես պատմվում:

- Թասիլդայի ծովախոզուկի մասին:

- ՈՒ՞մ մասին է այս պատմվածքը:

- Հայրիկի թոռան մասին:

պատմվածք

պատմել

Обещанный рассказ, точнее диалог. Постаралась в него впихнуть все новые слова, поэтому сразу предупреждаю - смысл бредовый!

А) - Բարև, վո՞նց ես: Ի՞նչ ես անում:

Б) - Բարև, լավ եմ: Ես Հայաստանի մասին կինոնկար եմ տեսնում: Իսկ դու ի՞նչ ես անում:

А) - Ես ու քույրս կարդում ենք: Ես Երևանի մասին հոդված եմ կարդում:

Б) - Իսկ քույրս ի՞նչի մասին է կարդում:

А) - Նա վեպ կնոջ ու տղամարդու է կարդում:

Б) - Ես ընկեր ունեմ, նա գրողն է:

А) - ՈՒ՞մ մասին է ըկերս գրում:

Б) - Նա երեխայի մասին է հեքիաթ գրում:

А) - Դու այն գիրքը կարդու՞մ ես:

Б) - Ոչ, ես կարդալ չեմ սիրում: Ես լսել եմ սիրում: Հայրս շան մասին պատմվածք է ամեն երեկո պատմում, իսկ ես լսում եմ:

А) - Սա վատ է, որ դու կարդալ չես սիրում: Ի՞նչի մասին աշխատանքում է խոսում:

Б) - Ես աշխատանկում շեմ խոսում: Ես աշխատանքում աշխատանքի մասին եմ մտածում:

И 2 вопросика:

Какой порядок слов правильнее: Ես խոսող ձկան մասին եմ պատմվածք կարդում: или Ես պատմվածք խոսող ձկան մասին եմ կարդում:

(сдается мне, что первый,..).

И еще: если я говорю խոսող ձկան մասին պատմվածք (ну или պատմվածք խոսող ձկան մասին, как там правильнее) - это же не значит, что պատմվածք становится безальтернативной? это же просто повесть про говорящую рыбу, то, что она про говорящую рыбу - это ведь ее характеристика, а не данность?

PS : Если это не так, то тогда у меня куча ошибок...

Edited December 2, 2008 by Atifa

[Аида Суреновна]

А) - Բարև, վո՞նց ես: Ի՞նչ ես անում: начало слова!

Б) - Բարև, լավ եմ: Ես Հայաստանի մասին կինոնկար եմ տեսնում: Իսկ դու ի՞նչ ես անում:

А) - Ես ու քույրս կարդում ենք: Ես Երևանի մասին հոդված եմ կարդում:

Б) - Իսկ քույրսդ ի՞նչի մասին է կարդում:

А) - Նա վեպ կնոջ ու տղամարդու մասին է կարդում:

1) տեսնել - видеть, նայել - смотреть

2) Если А. говорит "моя сестра..", то для Б. естественно спросить "твоя сестра ...?" Не так ли?

3) - Նա վեպ կնոջ ու տղամարդու մասին է կարդում: Это не нейтрально. Здесь говорится о том, что роман-то он читает (не в этом вопрос), а в том, что читает-то он про женщину и мужчину! Во как! Ударение падает а) на կնոջ, б) на տղամարդու или в) на մասին с разными смысловыми оттенками.

Нейтральный порядок слов был бы такой: Նա կնոջ ու տղամարդու մասին վեպ է կարդում: с ударением на վեպ.

Б) - Ես ընկեր ունեմ, նա գրողն է:

А) - ՈՒ՞մ մասին է ընկերսդ գրում:

Б) - Նա երեխայի մասին է հեքիաթ գրում:

А) - Դու այն գիրքը կարդու՞մ ես:

Б) - Ոչ, ես կարդալ չեմ սիրում: Ես լսել եմ սիրում: Հայրս շան մասին պատմվածք է ամեն երեկո պատմում, իսկ ես լսում եմ:

А) - Սա վատ է, որ դու կարդալ չես սիրում: Ի՞նչի մասին ես աշխատանքում խոսում:

Б) - Ես աշխատանքում չեմ խոսում: Ես աշխատանքում աշխատանքի մասին եմ մտածում:

1) նա գրողն է: это классификация: он (просто) писатель, не единственный, не тот самый, а, как и многие писатели, относится к классу писателей.

2) ՈՒ՞մ մասին է ընկերսդ գրում: Так же, как выше: "моя сестра - твоя сестра"

3) Նա երեխայի մասին է հեքիաթ գրում: Это не нейтрально. Это высказывание о том, что было известно, что он сказку пишет, и сообщается о том, что сказку-то он пишет не о чем или о ком попало, а о ребенке.Такая фраза должна произноситься со следующим ударением: Նա երեխայի մասին է հեքիաթ գրում: Или по крайней мере Նա երեխայի մասին է հեքիաթ գրում:

4) Սա վատ է, որ դու կարդալ չես սիրում: Я бы сказала: Դա վատ է, որ դու կարդալ չես սիրում:

5) աշխատանքում խոսել: как-то коряво. Лучше աշխատանքի տեղում или աշխատանքի վայրում

И 2 вопросика:

Какой порядок слов правильнее: Ես խոսող ձկան մասին եմ պատմվածք կարդում: или Ես պատմվածք խոսող ձկան մասին եմ կարդում:

(сдается мне, что первый,..).

Здесь нет неправильного варианта. И так и так можно сказать. Пожалуй, первый вариант лучше. Здесь вопрос смысловых оттенков. Выше я проанализировала другие твои примеры, они помогут тебе здесь?

Добавлю только, что нейтралным порядком будет: Ես խոսող ձկան մասին պատմվածք եմ կարդում: с ударением на պատմվածք

И еще: если я говорю խոսող ձկան մասին պատմվածք (ну или պատմվածք խոսող ձկան մասին, как там правильнее)

И так, и так В армянском языке действительно гибкий порядок слов

И еще: если я говорю խոսող ձկան մասին պատմվածք (ну или պատմվածք խոսող ձկան մասին, как там правильнее) - это же не значит, что պատմվածք становится безальтернативной? это же просто повесть про говорящую рыбу, то, что она про говорящую рыбу - это ведь ее характеристика, а не данность?

PS : Если это не так, то тогда у меня куча ошибок...

Нет, это так. Ты права.

Но сделаю два замечания. Во-первых, խոսող ձկան մասին не պատմվածք, а հեքիաթ. Во всяком случае, я знаю эту историю, это не рассказ и не повесть, а сказка. Еще бы! не каждый день встечаешь говорящую рыбу. В этом смысле (и только в этом смысле) речь может идти о той конкретной сказке. во-вторых, эта сказка достаточно известна людям, это не очередная история про мужчину и женщину, которых (как мужчин и женщин, так и историй про них) - пруд пруди. И о любой такой истории очень верны твои рассуждения о том, что они не единичны, их много и определенный артикль не нужен.

К тому же, ЭдгаРо, например (или кто-то там) не знает эту сказку про говорящую рыбу, в таком случае и она - одна из многих.

[Atifa]

2) Если А. говорит "моя сестра..", то для Б. естественно спросить "твоя сестра ...?" Не так ли?

Да, конечно, напутала...

1) նա գրողն է: это классификация: он (просто) писатель, не единственный, не тот самый, а, как и многие писатели, относится к классу писателей.

я подумала, что речь же идет про конкретного друга, что он писатель! но нет, писатель тут не при чем...

Սա վատ է, որ դու կարդալ չես սիրում: Я бы сказала: Դա վատ է, որ դու կարդալ չես սիրում:

Хорошо! запомним!

Նա երեխայի մասին է հեքիաթ գրում: Это не нейтрально. Это высказывание о том, что было известно, что он сказку пишет, и сообщается о том, что сказку-то он пишет не о чем или о ком попало, а о ребенке.Такая фраза должна произноситься со следующим ударением: Նա երեխայի մասին է հեքիաթ գրում: Или по крайней мере Նա երեխայի մասին է հեքիաթ գրում:

То есть дело в акценте при произношении... Понятно

Но сделаю два замечания. Во-первых, խոսող ձկան մասին не պատմվածք, а հեքիաթ. Во всяком случае, я знаю эту историю, это не рассказ и не повесть, а сказка. Еще бы! не каждый день встечаешь говорящую рыбу. В этом смысле (и только в этом смысле) речь может идти о той конкретной сказке. во-вторых, эта сказка достаточно известна людям, это не очередная история про мужчину и женщину, которых (как мужчин и женщин, так и историй про них) - пруд пруди. И о любой такой истории очень верны твои рассуждения о том, что они не единичны, их много и определенный артикль не нужен.

Точно, где-то на форуме я читала эту сказку, значит это конкретная сказка, всем известная, как про колобка или Ивана дурака, тогда понятна ситуация с артиклем

[Аида Суреновна]

То есть дело в акценте при произношении... Понятно

Ну да. А ударение зависит от того, куда ты поставила всп. глагол. Это в устной речи.

А на письме? Читающий по армянский ищет вспомогательный глагол и "определяет" после какого слова он стоит, чтобы на это предшествующее слово сделать акцент.

Например, если даже ты про себя читаешь эту фразу Նա երեխայի մասին հեքիաթ գրում է: с таким ударением: Նա երեխայի մասին հեքիաթ գրում է: ты не можешь рассчитывать, что хоть кто-нибудь ее так и прочитает. Наоборот, все 100 % армян, владеющих языком поставят ударение в другом месте: Նա երեխայի մասին հեքիաթ գրում է:

Но если мы хотим сказать, что он пишет сказку о ребенке, (я это понимаю, как "он пишет сказку о ребенке", а не "он пишет сказку о ребенке"), тогда надо так: Նա երեխայի մասին հեքիաթ է գրում: Здесь автоматически акцентипуется հեքիաթ.

Edited December 5, 2008 by Аида Суреновна

[Atifa]

Продолжаем учить склонение.

Задание. Поставьте существительное в нужном падеже:

ինստիտուտի դուռը Вместо слова "ինստիտււտ" поставьте: դպրոց, տուն, այգի, պարտեզ, բակ

դպրոցի դուռը

տան դուռը

այգու դուռը

պարտեզի դուռը

բակի դուռը

լոլիկի գույնը Вместо слова "լոլիկ" поставьте: դուռ, նկար, գինի, հաց, վարդ, լոբի, մատանի

դռան գույնը

նկարի գույնը

գինու գույնը

հացի գույնը

վարդի գույնը

լոբու գույնը

մատանու գույնը

վարդի հոտը Вместо слова "վարդ" поставьте: կատու, մուկ, շուն, լավաշ, կանաչի, խորոված

կատվի հոտը

մկան հոտը

շան հոտը

լավաշի հոտը

կանաչու հոտը

խորովածի հոտը

Назрел вопрос: почему в первых трех словсочетаниях употребляется артикль?

Այս շան անունը ի՞նչ է: Вместо слова "շուն" поставьте: ձուկ, ոզնի, կղզի, բժիշկ, բժշկուհի, ուսուցիչ, ուսուցչուհի, նկարիչ, նկարչուհի, երգիչ, երգչուհի

Այս ձկան անունը ի՞նչ է:

Այս ոզնու անունը ի՞նցհ է:

Այս կղզու անունը ի՞նչ է:

Այս բժշկի անունը ի՞նչ է:

Այս բժշկուհու անունը ի՞նչ է:

Այս ուսուցչի անունը ի՞նչ է:

Այս ուսուցչուհու անունը ի՞նչ է:

Այս նկարչի անունը ի՞նչ է:

Այս նկարչուհու անունը ի՞նչ է:

Այս երգչի անունը ի՞նչ է:

Այս երգչուհու անունը ի՞նչ է:

Դա իմ աշակերտի անունն է: Вместо слова "աշակերտ" поставьте: աշակերտուհի, թշնամի, բժիշկ, բժշկուհի, ուսուցիչ, ուսուցչուհի, կին, ամուսին, քույր, եղբայր, ընկեր, ընկերուհի, որդի

Դա իմ աշակերտուհու անունն է:

Դա իմ թշնամու անունն է:

Դա իմ բժշկի անունն է:

Դա իմ բժշկուհու անունն է:

Դա իմ ուսուցչի անունն է:

Դա իմ ուսուցչուհու անունն է:

Դա իմ կնոջ անունն է:

Դա իմ ամուսնու անունն է:

Դա իմ քրոջ անունն է:

Դա իմ եղբոր անունն է:

Դա իմ ընկերոջ անունն է:

Դա իմ ընկերուհու անունն է:

Դա իմ որդու անունն է:

[Аида Суреновна]

կատվի հոտը

մկան հոտը

շան հոտը

լավաշի հոտը

կանաչու հոտը

խորովածի հոտը

Назрел вопрос: почему в первых трех словсочетаниях употребляется артикль?

Не понимаю, в чем вопрос. А почему не быть артиклю?

Այս ոզնու անունը ի՞նցհ է:

[Atifa]

ինչ

очепятка

Не понимаю, в чем вопрос. А почему не быть артиклю?

Ааа, ок! раз разницы нет, то и вопрос снимается

[Atifa]

Чтобы дальше учить склонение надо пройти тему "календарь и часы" , а чтобы пройти тему "календарь и часы" ...... хааа... надо пройти тему "числительные" ....

Вообщем, я решила начать учить числа и все остальное, а из склонения пока буду повторять то, что прошли, послелоги и склонения личных местоимений.... вообщем буду параллельлно выкладывать задания и с числами и со склонениями, которые уже знаю, чтоб не забыть

[Аида Суреновна]

Чтобы дальше учить склонение надо пройти тему "календарь и часы" , а чтобы пройти тему "календарь и часы" ...... хааа... надо пройти тему "числительные" ....

Чем дальше в лес, тем больше дров

[Atifa]

Чем дальше в лес, тем больше дров

Ես չեմ վախենում:

[Atifa]

Учу числа! Вроде не сложно, только если медленно их повторять друг за дружкой, а в разнобой и быстро пока путаюсь, тормозить начинаю... , но еще денька 2 и все будет.....

Вот несколько примеров с послелогами, чтоб не застаиваться... по-хорошему вообще надо каждый день заниматься, эххх... потом еще побольше выложу, просто спать уже нужно...

Սա քեզ համար է լավ, ինձ համար չէ:

ՈՒ՞մ հետ է քույրս զբոսնում: Յնկերուհու հետ:

Դու քեզ նման ես սովորում:

Եղբայրս քո տան մոտ է ապրում:

Խնձորենին այգու մեջ է: ("растет" не знаю какое значение выбрать, в словаре 3 даны...)

Я читала вашу книжку, там написано про настоящие и ненастоящие предлоги и послелоги, последние могут склоняться и получать артикль... Насчет "склоняться" я так понимаю это, например: Իմ մոտի մարդը. (человек, который около меня). Это я в теме про местоимение прочитала. А если поставить вот так: Իմ մոտով մարդը, что будет? "Человек, которым около меня"? Вот так склоняются предлоги? А что же будет если они получат артикль...? Как это? Я что-то запуталась...

Скажите, может мне вообще пока в такие дебри не лезть, но я посмотрела - столько много предлогов и послелогов, и ко всем какие-то правила... может это и не надо сразу? (но если надо - я выучу)!!!

[Аида Суреновна]

Учу числа! Вроде не сложно, только если медленно их повторять друг за дружкой, а в разнобой и быстро пока путаюсь, тормозить начинаю... , но еще денька 2 и все будет.....

Вот несколько примеров с послелогами, чтоб не застаиваться... по-хорошему вообще надо каждый день заниматься, эххх... потом еще побольше выложу, просто спать уже нужно...

Սա քեզ համար է լավ, ինձ համար չէ:

ՈՒ՞մ հետ է քույրս զբոսնում: Ընկերուհու հետ:

Դու քեզ նման ես սովորում:

Եղբայրս քո տան մոտ է ապրում:

Խնձորենին այգում է աճում: ("растет" не знаю какое значение выбрать, в словаре 3 даны...)

Я читала вашу книжку, там написано про настоящие и ненастоящие предлоги и послелоги, последние могут склоняться и получать артикль... Насчет "склоняться" я так понимаю это, например: Իմ մոտի մարդը. (человек, который около меня). Это я в теме про местоимение прочитала. А если поставить вот так: Իմ մոտով մարդը, что будет? "Человек, которым около меня"? Вот так склоняются предлоги? А что же будет если они получат артикль...? Как это? Я что-то запуталась...

Скажите, может мне вообще пока в такие дебри не лезть, но я посмотрела - столько много предлогов и послелогов, и ко всем какие-то правила... может это и не надо сразу? (но если надо - я выучу)!!!

Не читай подряд четвертую книжку!

Если хочешь, учи сначала 9-й урок (там пространственные послелоги), затем, где-то в конце основного курса идет склонение послелогов. и не сочиняй то, чего не может быть: Իմ մոտով մարդը :lol:

[Atifa]

Не читай подряд четвертую книжку!

Если хочешь, учи сначала 9-й урок (там пространственные послелоги), затем, где-то в конце основного курса идет склонение послелогов. и не сочиняй то, чего не может быть: Իմ մոտով մարդը :lol:

Да, я уже тоже об этом подумала... Все по порядку же надо! И терпения побольше....

[Аида Суреновна]

Да, я уже тоже об этом подумала... Все по порядку же надо! И терпения побольше....

А четвертую книжку (часть которой на сайте "учим армянский") вообще не следует "читать". Это справочник, к которому надо обращаться за справками мо мере необходимости.

[Atifa]

А четвертую книжку (часть которой на сайте "учим армянский") вообще не следует "читать". Это справочник, к которому надо обращаться за справками мо мере необходимости.

Образец:

– Ալլո, դա հիսունվեց քսանհինգ երեսունվե՞ցն է:

- Ոչ, սա հիսունվեց հիսուներկու վաթսուներեքն է:

- Շնորհակալություն: Ներեցե՛ք:

- Խնդրեմ:

Продолжайте, пожалуйста

52—67—89 /// 27—48—64 /// 22—86—37 /// 26—98—76 /// 63—47—51 /// 56—00—01

58—72—14 /// 53—16—30 /// 25—69—08 /// 44—28—93 /// 45—81—62 /// 39—56—87

52—67—89, (25 - 76 - 89)

- Ալլո, դա հիսուներկու վաթսունյոթ ութսունի՞նը է:

- Ոչ, սա հիսուներկու վատսունյոթ ութսունիննը չէ: Սա քսանհինգ յոտանասունվեց ութսունինը է:

- Քսան հինգ յոտանասունվեց ութսունի՞նը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞ք:

- Խնդրեմ:

27—48—64 , (27 - 84 - 46)

- Ալլո, դա քսանյոթ քառասունութ վատսունչո՞րսն է:

- Ոչ, սա քսանյոթ քառասունութ վատսունչորսը չէ: Սա քսանյոթ ութսունչորս քառասունվեցն է:

- Քսանյոթ ութսունչորս քառասունվե՞ցը: Շնորհակալություն: Ներեցեք:

- Խնդրեմ:

22—86—37, (22 - 68 - 73)

- Ալլո, դա քսաներկու ութսունվեց երեսունյո՞թն է:

- Ոչ, սա քսաներկու ութսունվեց երեսունյոթը չէ: Սա քսաներկու վատսունութ յոտանասունրերքն է:

- Քսաներկու վատսունութ յոտանասուներե՞քը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

26—98—76, (62 - 89 - 67)

- Ալլո, դա քսանվեց իննսունութ յոտանասունվեցն է:

- ՈՒչ, սա քսանվեց իննսունութ յոտանասունվեցը չէ: Սա վատսուներկու ութսունինը վատսունյոթն է:

- Վատսուներկու ութսունինը վատսունյո՞թը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

63—47—51, (36 - 74 - 15)

- Ալլո, դա վատսուներեք քառասունյոթ հիսունմե՞կն է:

- Ոչ, սա վատսուներեք քառասունյոթ հիսունմեկը չէ: Սա երեսունվեց յոտանասունչորս տասնհինգն է:

- Երեսունվեց յոտանասունչորս տասնհի՞նգը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

56—00—01, (65 - 00 - 10)

- Ալլո, դա հիսունվեց զրո զրո (?երկու զրո?) զրո մե՞կն է:

- Ոչ, սա հիսունվեց զրո զրո զրո մեկը չէ: Սա վատսունհինգ զրո զրո տասն է:

- Վատսունհինգ զրո զրո տա՞սը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

58—72—14, (85 - 27 - 41)

- Ալլո, դա հիսունութ յոտանասաներկու տասնչո՞րսն է:

- Ոչ, սա հիսունութ յոտանասաներկու տասնչորսը չէ: Սա ութսունհինգ քսանյոթ քառասունմեկն է:

- ՈՒթսունհինգ քսանյոթ քառասունմե՞կը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

53—16—30, (35 - 61 - 03)

- Ալլո, դա հիսուներեք տասնվեց երեսու՞նն է:

- Ոչ, սա հիսուներեք տասնվեց երեսունը չէ: Սա երեսունհինգ վատսունմեկ զրո երեքն է:

- Երեսունհինգ վատսունմեկ զրո երե՞քը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

25—69—08, (58 - 96 - 80)

- Ալլո, դա քսանհինգ վատսունինը զրո ու՞թն է:

- Ոչ, սա քսանհինգ վատսունինը զրո ութը չէ: Սա հիսունութ իննսունվեց ութսունն է:

- Հիսունութ իննսունվեց ութսու՞նը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

44—28—93, (44 - 82 - 39)

- Ալլո, դա քառասունչորս քսանութ իննսուներե՞քն է:

- Ոչ, քառասունչորս քսանութ իննսուներեքը չէ: Սա քառասունչորս ութսուներկու երեսունինը է:

- Քառասունչորս ութսուներկու երեսունի՞նը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

45—81—62, (54 - 18 - 26)

- Ալլո, դա քառասունհինգ ութսունմեկ վատսուներկու՞ն է:

- Ոչ, սա քառասունհինգ ութսունմեկ վատսուներկուն չէ: Սա հիսունչորս տասնութ քսանվեցն է:

- Հիսունչորս տասնութ քսանվե՞ցը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

39—56—87, (93 - 65 - 78)

- Ալլո, դա երեսունինը հիսունվեց ութսունյո՞թն է:

- Ոչ, սա երեսունինը հիսունվեց ութսունյոթը չէ: Սա իննսուներեք վատսունհինգ յոտանասունութն է:

- Իննսուներեք վատսունհինգ յոտանասունու՞թը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

[Аида Суреновна]

52—67—89, (25 - 76 - 89)

- Ալլո, դա հիսուներկու վաթսունյոթ ութսունի՞նը է: непроизносимо

- Ոչ, սա հիսուներկու վատսունյոթ ութսունիննը չէ: Սա քսանհինգ յոտանասունվեց ութսունինը է: непроизносимо

- Քսան հինգ յոտանասունվեց ութսունի՞նը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞ք: вместе

- Խնդրեմ:

27—48—64 , (27 - 84 - 46)

- Ալլո, դա քսանյոթ քառասունութ վատսունչո՞րսն է:

- Ոչ, սա քսանյոթ քառասունութ վատսունչորսը չէ: Սա քսանյոթ ութսունչորս քառասունվեցն է:

- Քսանյոթ ութսունչորս քառասունվե՞ցը: Շնորհակալություն: Ներեցեք:

- Խնդրեմ:

22—86—37, (22 - 68 - 73)

- Ալլո, դա քսաներկու ութսունվեց երեսունյո՞թն է:

- Ոչ, սա քսաներկու ութսունվեց երեսունյոթը չէ: Սա քսաներկու վատսունութ յոտանասունրերքն է: ???

- Քսաներկու վատսունութ յոտանասուներե՞քը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

26—98—76, (62 - 89 - 67)

- Ալլո, դա քսանվեց իննսունութ յոտանասունվեցն է:

- ՈՒչ, սա քսանվեց իննսունութ յոտանասունվեցը չէ: Սա վատսուներկու ութսունինը վատսունյոթն է:

- Վատսուներկու ութսունինը վատսունյո՞թը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

63—47—51, (36 - 74 - 15)

- Ալլո, դա վատսուներեք քառասունյոթ հիսունմե՞կն է:

- Ոչ, սա վատսուներեք քառասունյոթ հիսունմեկը չէ: Սա երեսունվեց յոտանասունչորս տասնհինգն է:

- Երեսունվեց յոտանասունչորս տասնհի՞նգը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

56—00—01, (65 - 00 - 10)

- Ալլո, դա հիսունվեց զրո զրո (?երկու զրո?) զրո մե՞կն է:

- Ոչ, սա հիսունվեց զրո զրո զրո մեկը չէ: Սա վատսունհինգ զրո զրո տասն է:

- Վատսունհինգ զրո զրո տա՞սը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

58—72—14, (85 - 27 - 41)

- Ալլո, դա հիսունութ յոտանասաներկու տասնչո՞րսն է:

- Ոչ, սա հիսունութ յոտանասաներկու տասնչորսը չէ: Սա ութսունհինգ քսանյոթ քառասունմեկն է:

- ՈՒթսունհինգ քսանյոթ քառասունմե՞կը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

53—16—30, (35 - 61 - 03)

- Ալլո, դա հիսուներեք տասնվեց երեսու՞նն է:

- Ոչ, սա հիսուներեք տասնվեց երեսունը չէ: Սա երեսունհինգ վատսունմեկ զրո երեքն է:

- Երեսունհինգ վատսունմեկ զրո երե՞քը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

25—69—08, (58 - 96 - 80)

- Ալլո, դա քսանհինգ վատսունինը զրո ու՞թն է:

- Ոչ, սա քսանհինգ վատսունինը զրո ութը չէ: Սա հիսունութ իննսունվեց ութսունն է:

- Հիսունութ իննսունվեց ութսու՞նը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

44—28—93, (44 - 82 - 39)

- Ալլո, դա քառասունչորս քսանութ իննսուներե՞քն է:

- Ոչ, քառասունչորս քսանութ իննսուներեքը չէ: Սա քառասունչորս ութսուներկու երեսունինը է: непроизносимо

- Քառասունչորս ութսուներկու երեսունի՞նը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

45—81—62, (54 - 18 - 26)

- Ալլո, դա քառասունհինգ ութսունմեկ վատսուներկու՞սն է:

- Ոչ, սա քառասունհինգ ութսունմեկ վատսուներկուսը չէ: Սա հիսունչորս տասնութ քսանվեցն է:

- Հիսունչորս տասնութ քսանվե՞ցը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

39—56—87, (93 - 65 - 78)

- Ալլո, դա երեսունինը հիսունվեց ութսունյո՞թն է:

- Ոչ, սա երեսունինը հիսունվեց ութսունյոթը չէ: Սա իննսուներեք վատսունհինգ յոտանասունութն է:

- Իննսուներեք վատսունհինգ յոտանասունու՞թը: Շնորհակալություն: Ներեցե՞կ:

- Խնդրեմ:

А почему над Ներեցեք вопросительный знак?

Следи за произношением придыхательных ք и թ. Ты, по-видимому, их произносишь без придыхания, как կ и տ.

[Atifa]

А почему над Ներեցեք вопросительный знак?

Я думала, что это вопросительный, даже удивилась, а оказывается это восклицательный... Я просто не знаю знаков препинания, кроме двоеточия и вопросительного, надо посмотреть!!!

Следи за произношением придыхательных ք и թ. Ты, по-видимому, их произносишь без придыхания, как կ и տ.

Я не знаю правильно ли я произношу.Я болтаю с подружкой иногда, она все понимает, смеется... Недавно говорила ей по телефону счет... Может она просто не обращает внимания на какие-то моменты... А вообще, я же устно начала учить сначала, а письменно так по памяти написала, вот и ошибки...

Исправляю, только не всё, можно, а то я чокнусь (там ведь похожие ошибки )

52—67—89, (25 - 76 - 89)

- Ալլո, դա հիսուներկու վաթսունյոթ ութսունի՞նն է:

- Ոչ, սա հիսուներկու վաթսունյոթ ութսունինը չէ: Սա քսանհինգ յոթանասունվեց ութսունինն է:

- Քսանհինգ յոթանասունվեց ութսունի՞նը: Շնորհակալություն: Ներեցե՛ք:

- Խնդրեմ:

22—86—37, (22 - 68 - 73)

- Ալլո, դա քսաներկու ութսունվեց երեսունյո՞թն է:

- Ոչ, սա քսաներկու ութսունվեց երեսունյոթը չէ: Սա քսաներկու վաթսունութ յոթանասուներեքն է:

- Քսաներկու վաթսունութ յոթանասուներե՞քը: Շնորհակալություն: Ներեցե՛ք:

- Խնդրեմ:

26—98—76, (62 - 89 - 67)

- Ալլո, դա քսանվեց իննսունութ յոթանասունվեցն է:

- Ոչ, սա քսանվեց իննսունութ յոթանասունվեցը չէ: Սա վաթսուներկու ութսունինը վաթսունյոթն է:

- Վաթսուներկու ութսունինը վաթսունյո՞թը: Շնորհակալություն: Ներեցե՛ք:

- Խնդրեմ:

63—47—51, (36 - 74 - 15)

- Ալլո, դա վաթսուներեք քառասունյոթ հիսունմե՞կն է:

- Ոչ, սա վաթսուներեք քառասունյոթ հիսունմեկը չէ: Սա երեսունվեց յոթանասունչորս տասնհինգն է:

- Երեսունվեց յոթանասունչորս տասնհի՞նգը: Շնորհակալություն: Ներեցե՛ք:

- Խնդրեմ:

45—81—62, (54 - 18 - 26)

- Ալլո, դա քառասունհինգ ութսունմեկ վաթսուներկու՞ն է:

- Ոչ, սա քառասունհինգ ութսունմեկ վաթսուներկուն չէ: Սա հիսունչորս տասնութ քսանվեցն է:

- Հիսունչորս տասնութ քսանվե՞ցը: Շնորհակալություն: Ներեցե՛ք:

- Խնդրեմ:

Edited December 10, 2008 by Atifa

[Atifa]

Ну вот, наконец добралась до компьютера, днем занята, вечером братья не дают, а учиться очень хочется, приходится сон урезать..., зато потом армянские слова сняться и числа

Задание: дайте ваши примеры.

Քսաներկուսին յոթանասունմեկ ի՞նչ է անում, իննսունվե՞ց:

Յոթին գումարած ութ կլինի տասնհինգ: Ճիշտ է, չէ՞:

Ութին գումարած ութ կլինի տասնչորս:

И так далее.

Если вы помните арифметику, то вполне можете заходить друг к другу в гости и проверить примеры. А я пока посплю:

25+62=87

Ինչքա՞ն կլինի քսանհինգին գումարած վաթսուներկու:

Քսանհինգին վաթսուներկու ութսունյոթ կլինի:

50+50=100

Հիսունին գումարած հիսուն հավասար է հարյուրի:

72+110=282

Յոթանասուներկուսին գումարած հարյուր տաս կանի երկու հարյուր ութսուներկու: ճիշտ է, չէ՞:

162+531=693

Հարյուր(ին?) վաթսուներկուսին գումարած հինգ հարյուր երեսունմեկ հավասար է վեց հարյուր(ի?) իննսուներեքի: ճի՞շտ է: спрашиваю, потому что в русском получилось бы "к ста шестидесяти двум прибавить 531 равно шестистам девяноста трем"

500+504=1004

Հինգ հարյուրին գումարած հինգ հարոյուր չորս ինչի՞ է հավասար:

Հինգ հարյուրին գումարած հինգ հարյուր չորս հավասար է հազար չորսի:

4+11=15

Չորսին տասնմեկ կանի տասնհինգ:

А вот это правильно?

Երկուսի ու վացի գումար(ն?) ութն է: хотела сказать дословно "двух и шести сумма - восемь".

Edited December 10, 2008 by Atifa

[Аида Суреновна]

Ну вот, наконец добралась до компьютера, днем занята, вечером братья не дают, а учиться очень хочется, приходится сон урезать..., зато потом армянские слова сняться и числа

25+62=87

Ինչքա՞ն կլինի քսանհինգին գումարած վաթսուներկու:

Քսանհինգին վաթսուներկու ութսունյոթ կլինի:

50+50=100

Հիսունին գումարած հիսուն հավասար է հարյուրի:

72+110=282

Յոթանասուներկուսին գումարած հարյուր տաս կանի երկու հարյուր ութսուներկու: ճիշտ է, չէ՞:

162+531=693

Հարյուր(ին?) վաթսուներկուսին գումարած հինգ հարյուր երեսունմեկ հավասար է վեց հարյուր(ի?) իննսուներեքի: ճի՞շտ է: спрашиваю, потому что в русском получилось бы "к ста шестидесяти двум прибавить 531 равно шестистам девяноста трем"

Ոչ, ճիշտ չէ: Հայերեն այսպես է՝

Հարյուր վաթսուներկուսին գումարած հինգ հարյուր երեսունմեկ հավասար է վեց հարյուր իննսուներեքի:

500+504=1004

Հինգ հարյուրին գումարած հինգ հարոյուր չորս ինչի՞ է հավասար:

Հինգ հարյուրին գումարած հինգ հարյուր չորս հավասար է հազար չորսի:

4+11=15

Չորսին տասնմեկ կանի տասնհինգ:

А вот это правильно?

Երկուսի ու վեցի գումար(ն?) ութն է: хотела сказать дословно "двух и шести сумма - восемь".

Почему бы и нет? Երկուսի ու վեցի գումարն ութ(ն) է:

[Atifa]

Вернусь к склонению!

Я написала предложения со всеми послелогами, которые вы давали в 3 уроке (посмотрим, что из этого правильно :lol: ), а еще я выучила местоимения, которые там даются...

ՈՒ՞մ մոտ է իմ շանը:

Ինձ մոտ:

Քո մատի վրա ի՞նչ է:

Իմ մատի վրա մատանին է:

ՈՒ՞մ համար ես դու այս վեպը գրում:

Քեզ համար:

ՈՒ՞մ հետ եք դուք ուտում:

Մեր ընկերոջ հետ:

Տատիկը մոր նման է հաքիաթ մեզ ամեն երեկո պատմում:

Եղբայրս ինձ պես է դպրոց գնում: (какая разница между պես и նման?)

Ինչի՞ առաջ ես տեսնում:

Լեռ:

Քո տունը իմ(նի) դիմաց է: (не знаю как сказать "напротив моего", вот придумала "модификацию"...)

Ես հայերեն վատ եմ խոսում մի հայ աղջկա նկատմամբ:

Մենք հայերեն Աիդա Սուրենովնայի շնորհիվ ենք սովորում:

Որտե՞ղ ես ամեն առավոտ վազում:

Դպրոցի շուրջ:

Դու իմ չափ ես աշխատում:

Մասկվա ու՞մ պատճառով չես գնում:

Քրոջս պատճառով:

Ո՞վ է դա սեղանի տակ:

Մորս լակոտն է:

ՈՒ՞մ փոխարեն է նա այս հոդվածը գրում:

Իմ փոխարեն:

Edited December 12, 2008 by Atifa

[Аида Суреновна]

Вернусь к склонению!

Я написала предложения со всеми послелогами, которые вы давали в 3 уроке (посмотрим, что из этого правильно :lol: ), а еще я выучила местоимения, которые там даются...

Те фразы, которые я оставила без внимания, правильные.

Но интересно, то ли ты хотела сказать? Т.е. интересно, они случайно правильные или по-задуманному?

ՈՒ՞մ մոտ է իմ շունը:

Ինձ մոտ:

Прямая форма, подлежащее

Քո մատին վրա ի՞նչ է: или Քո մատին վրա ի՞նչ կա:

Իմ մատին վրա մատանին է: или Իմ մատին վրա մատանի կա:

Да, вот такой ёмкий этот падеж. Это тот же второй падеж (косвенная форма) с артиклем.

Տատիկը մոր նման է հեքիաթ մեզ ամեն երեկո պատմում:

Такой порядок слов возможный, но тяжеловатый.

Եղբայրս ինձ պես է դպրոց գնում: (какая разница между պես и նման?)

Понятия не имею. Затрудняюсь объяснить. Я употребляю не задумываясь, то так, то так.

Ինչի՞ առաջ ես տեսնում:

Լեռ:

Не поняла.

Քո տունը իմ(նի) դիմաց է: (не знаю как сказать "напротив моего", вот придумала "модификацию"...)

Отлично придумала!

Ես հայերեն վատ եմ խոսում մի հայ աղջկա նկատմամբ:

Как это понять?

Я бы поняла: Ես հայերեն վատ եմ խոսում: или Ես վատ եմ խոսում մի հայ աղջկա մասին: (о ком)

նկատմամբ - здесь не годится, это по отношению к

Մոսկվա ու՞մ պատճառով չես գնում:

Քրոջս պատճառով:

По-армянски надо так и произносить: Москва

Ո՞վ է դա սեղանի տակ:

Մորս լակոտն է:

А это что такое?