Jump to content

Իրական փոփ&#1400


Recommended Posts

Նայելով անհիշելի ժամանակներից մնացած(երբ ես ևս ուսանող էի) իմ լսած դասախոսությունների տետրը ահա թե ինչ գտա բանաձևների հետ միախառնված: :lol:

Ընկ. Թալալյան,

Իհարկե լավն է քո առարկան.

Բայց դժվար է յուրացնելը՝

Անիրական «իրական»:

Լսելու փոխարեն այդ բարդ առարկան,

որ այլ խոսքով կոչվում է «իրական»,

Կուզենայի մի աղջիկ դուրեկան,

Որ լիներ սիրուն, ինչպես Վենրան:

Փարվեի ու գգվեի նրան,

Համբուրեի նրա այտքն ու բերան:

Զզվել եմ ես բառերից այս շարան-շարան,

Թվերից այս կեղծ կամ իրական,

բացասական կամ դրական,

որ կոչվում են բնական:

«Սեպարաբել» ու «կատարյալ»

Բազմություններ հազար տէսակ,

Հեղինակներ հազարանուն.

Լուի Կոշին կամ թե Դարբուն

Շատ լսելուց մարդու գլուխ են պտտում:

Թեորեմաներ անվերջ ու անհատնում,

Ապացույցներ՝ հազարվարիանտ,հազարպատում:

..........

..........

(շարունակությունը չգտա)

Edited by Romeo
Link to post
Share on other sites
  • Replies 55
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Տարիների հեռավորությունից նայել անցածին, հիշել լավ ու վատ օրերը, տուրք տալ կարոտախտին պատահում է բոլորիս հետ: Այստեղ կներկայացնեմ իմ վաղեմի գրառումներից մեկը, գրված իմ ծննդյան օրը, մենակության ու թախիծի պահին: :hm:

(Ներկայացրել եմ առանց որևէ փոփոխության ու խմբագրման)

Այսօր փետրվարի մեկն է, օրը երեքշաբթի:

Այսօր իմ ծնունդն է: Լրանում է իմ 21 տարին, անցնում եմ 21+1-ին: Հետաքրքիր է, որ 21 անգամ եղել է այդ օրը, բայց ես հիշել եմ միայն անցնելուց հետո, կամ շատ առաջ: Իսկ այսօր բոլորովին ուրիշ է: Առավոտվանից այդ է մտքումս: Նույնիսկ որոշեցի այն արժանավայել դիմավորել, թեկուզ միայնակ:

Միայնակ եմ հանրակացարանում, միս մենակ: Դեմքս հպել եմ պատուհանի սառը ապակուն ու խորհում եմ: Դրսում սառնամանիք է, Երևանի համար բացառիկ ցուրտ: 21 տարի առաջ էլ ձմեռ է եղել, ընդ որում մեր գյուղի ձմեռը խիստ է այստեղից բազմապատիկ անգաամ: Կարծես տեսնում եմ, զգում ցուրտն ու լսում բքի ոռնոցը: Ամեն ինչ շատ պատկերավոր է, բայց չի գրվում, այլ զգացվում է: Իսկ այստեղ անշարժ սառնամանիք է, նման չէ մեր գյուղի ձմռանը: Չգիտեմ, ես գիշերն եմ ծնվել, թե ցերեկը, այժմ դա ինձ համար շատ կարևոր է թվում: Եթե չմոռանամ ու չամաչեմ, մորիցս կհարցնեմ:

Սառն ու հաճելի է ապակին, իսկ օրը մթնում է: Ավանից լսվում է շների հաչոց ու ինձ հիշհցնում մեր գյուղը: Ինչպես ես վախվորած դուրս կգայի այս ժամերին ու խորհրդավոր կնայեի սառցե երկնքից պլպլացող, կարծես ցուրտ ճառագող լուսնին ու աստղերին:

Երկար ու մութն էր մեր միջանցքը: Ես սիրտ չեի անի միայնակ ներս գնալ, կամ դուրս գալ: Իսկ եթե ստիպված էի, ապա անպայման շտապելուց ու վախից ճակատս կխփեի միջանցքի ճիշտ կենտրոնում կանգնած երկու սյուներից գոնե մեկին: Մինչև այն քանդելը, ես վախենում էի մեր միջանցքից:

Հետաքրքիր է ի՞նչ արձականք է գտել իմ ծնվելը ցյուղում, տանը: Պարզ է, որ տանը այնքան էլ տհաճ չի եղել, չնայած, ինչպես պատմում են, ապրուստը դժվար է եղել, պատերազմի վերքերը՝ թարմ:

Սառն է ապակին,իսկ սենյակը կատարելապես մութ է: Ես չեմ ուզում միացնել լույսը: Այսպես ավելի լավ է, պատերը չեն երևում, իմ մտքերին ու հիշողություններին չեն խոչնդոտում:

Հիշում եմ անցած օրերը մեր սարերում ու ակամա ձեռքս գնում է դարակի անկյունը, որտեղ իմ սրինգն է, իմ անբաժան ընկերը: Փչում եմ այն առանց նախօրոք որևէ բան մտածելու: Շատ տխուր է ստացվում: Հազիվ նկատում եմ, որ այդ մեղեդին ինձ շատ ծանոթ է ու մտերիմ: Դա մայրս էր երգում իմ օրօրոցի մոտ: Ես ոչ մի ջանք չեմ թափել այն հիշելու համար, և երբեք չեմ նվագել, բայց ահա ինքնստինքյան եկել է այն, իմ ամենավաղ հուշերից մեկը: Ես այնքան կուզենայի այժմ մորս մոտ նվագեի այն ու ինքն էլ երգեր, օրօրեր ինձ իր թախծոտ ու տխուր, միալար ձայնով:

Այնքան տխուր է: Քիչ է մնում լաց լինեմ: Բայց և լաց լինելու որևէ պատճառ չկա ու ես էլ արդեն մի տարով մեծ էմ: Համենայն դեպս մի ժամանակ մեծ ոգևորությամբ առանց պատճառի լաց կլինեի: Շատ եմ ափսոսում, որ այլևս այդ հնարավոր չէ:

Սենյակի խավարում էլեկտրական սալիկի ռոմանտիկ լույսի առկայությամբ անցնում են մտապատկերներ, տարբեր ժամանակների ու տարբեր նշանակության, նշանավոր ու աննշան:

Մենակ եմ: Իսկ եթե որևէ մեկը լիներ, ես կխմեի հարբելու աստիճան ու լաց կլինեի՝ հարբած մարդու համար հեշտ է լաց լինելը:

Link to post
Share on other sites

:lol: У меня и похуже найти можно...однажды по русскому какой то тест писали...я его написала потом повернула странницу и начала стихи писать и рисовать...учительница была в шоке :D ей понравилось, но сказала что в моем возросте нужно писать светлые добрые стихи... :)

Link to post
Share on other sites
:lol: У меня и похуже найти можно...однажды по русскому какой то тест писали...я его написала потом повернула странницу и начала стихи писать и рисовать...учительница была в шоке :D ей понравилось, но сказала что в моем возросте нужно писать светлые добрые стихи... :)

Azura jan, stixi v studiu! :flower:

Edited by Romeo
Link to post
Share on other sites

Стихи можно найти в теме "Наши стихи", вот парочка... :blush:

Я притворюсь, как будто мне не важно,

И повернувшись выйду через дверь

Слезу смахну, рукой, не смело

И позабуду о Вас всех.

В объятьях равнодушия и бессилия,

Уйду туда где нет предел мечтам

Где страстный океан покроет одеалом...

И спрячет под волной своей от всех.

Непорочная жертва

Окровавленные руки

И румянец побледневший

Опустилось на пол тел

И сомкнулись ее очи.

Белый пол покрылся кровью

А в крови лежала дева

Холодна и неподвижна

Словно белая голубка.

Уходя она из жизни,

Не познав любви взаимной,

Алой кровью написала

"Я люблю тебя,мой милый!"

Поцелуй в холодные уста

И рукой не смелой опусти мне веки,

Ты не бойся, я не умерла,

Я лишь бросилась в объятия свободe.

Ты не плачь, ну чтож ты?! Улыбнись

Ведь теперь ты знаешь я свабодна.

Я не бросиа тебя, Не злись.

Просто Богу было так угодно.

Сон

опять мне снится,будто бы ты умер,

и стою у гроба твоего,

улыбается лицо твое мне нежно,

только веял холод от него.

Я стою...вокруг цветы и крики,

плачут все...и плачу я,

опускают гроб...темно и сыро,

холод пробирает всю меня.

И лежу я рядом с твоим телом,

обнимаю нежно и любя...

и целую мраморные губы,

крепко держа за руку тебя.

Link to post
Share on other sites
Сон

опять мне снится,будто бы ты умер,

и стою у гроба твоего,

А в крови лежала дева

Холодна и неподвижна

Oy, kak strashno stalo! :o

Uchitel'nica bila prava. :yes:

Link to post
Share on other sites
...ayo.:)..chishte mtker@ dzerneyin...indz harazat vorosh baner tesa.zgaci....bayc inchevice  ;) hetaqrqirer......taxcot,txur bayc miyevnuyn jmanak @mbrneli... ete ays chyuxum,bnagavarum duq dzez gteleq...asem vor shat lav e stacvum,te mtkeri artahaytum@ ev te pahi [email protected] em maxum! :flower:

SoRT!K_AnUL!K ջան, եթե գրականությունը ի նկատի ունես ճյուղ կամ բնագավառ ասելով, ապա իմ գործը և մասնագիտությունը շատ հեռու են դրանից: Իսկ վերոհիշյալը գրել եմ «տարիներ առաջ, երբ ես ևս ուսանող էի»: Հետաքրքիր է, որ մեր մեջ նման տրամադրություններ առաջանում են:

Շնորհակալություն գնահատականի և բարի ցանկությունների համար: :flower:

Link to post
Share on other sites

SoRT!K_AnUL!K ջան, եթե գրականությունը ի նկատի ունես ճյուղ կամ բնագավառ ասելով, ապա իմ գործը և մասնագիտությունը շատ հեռու են դրանից: Իսկ վերոհիշյալը գրել եմ «տարիներ առաջ, երբ ես ևս ուսանող էի»: Հետաքրքիր է, որ մեր մեջ նման տրամադրություններ առաջանում են:

Շնորհակալություն գնահատականի և բարի ցանկությունների համար: :flower:

xndrem,noren hameceq

Link to post
Share on other sites
Այնքան տխուր է: Քիչ է մնում լաց լինեմ: Բայց և լաց լինելու որևէ պատճառ չկա ու ես էլ արդեն մի տարով մեծ էմ: Համենայն դեպս մի ժամանակ մեծ ոգևորությամբ առանց պատճառի լաց կլինեի: Շատ եմ ափսոսում, որ այլևս այդ հնարավոր չէ:

вонц вор им сртиц покац линек ес хоскере :)

Link to post
Share on other sites
вонц вор им сртиц покац линек ес хоскере :)

:flower:

Հետաքրքիրն այն է, որ այս անգամ էլ ինձ վիճակված է նշել անիվների վրա: :hm:

Ուրեմն խմենք նրանց կենացը, ովքեր ճանապարհին են:

:drunk:

Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


×
×
  • Create New...