Unregistered - M Posted April 26, 2005 Report Share Posted April 26, 2005 И так, родные мои, в связи с назначением нового модератора об'являю конкурс. Пишем стихи. Причем совсем неважны профессиональность, язык (Арм/ру/анг/нем - лишь бы я понимала), длина, стиль.... Важно одно. Стихи должны быть про Армению. Желаю удачи. Победителя ждет приз Quote Link to post Share on other sites
†Azura† Posted April 27, 2005 Report Share Posted April 27, 2005 когда конкурс заканчивается, а точнее до какого числа стихи принимаются? и какой приз? Quote Link to post Share on other sites
Unregistered - M Posted April 27, 2005 Author Report Share Posted April 27, 2005 Азур, посмотрим. Так как поэту нужно время, то у вас оно будет достаточно. Quote Link to post Share on other sites
Aksel.V Posted April 28, 2005 Report Share Posted April 28, 2005 Не люблю слово конкурс, но как бы мы не хотели, все, чем занимается человек, это предмет состязании. Мне иногда кажется, что Диоген в бочке состязался самым собой В конце концов, все познается путем сравнения... Что касается конкурсу стихов, это самый относительный конкурс Единственно, что от жюри требуется очень разносторонний, тщательный и беспощадный подход к каждому произведению, словом, нужна Злая мудрость!)) Так что затея уместная и хорошая! Вот сейчас пишу для конкурса, когда и что будет готово сразу размещу. Quote Link to post Share on other sites
Karmir Posted April 28, 2005 Report Share Posted April 28, 2005 Пусть это будет не конкурс а фестиваль, то есть без соревнования чтобы никого не обидеть. И пусть стихи будут только на армянском языке Quote Link to post Share on other sites
Nikkitta Posted April 28, 2005 Report Share Posted April 28, 2005 Джана поздравляю тебя с повышением!!!!! :brows: Quote Link to post Share on other sites
Unregistered - M Posted April 28, 2005 Author Report Share Posted April 28, 2005 Конни джан, спасибо Կարմիր, միայն հայերեն գրելը այդքան էլ լավ միտք չէ, ինձ թվում է, պոետին չի կարելի պարտադրել գրել այս կամ այն լեզվով Իհարկե Հայերենը ցանկալի կլիներ Aksel будем ждать Quote Link to post Share on other sites
M.Vahe Posted April 28, 2005 Report Share Posted April 28, 2005 (edited) А сам стих должен быть новый или из старых тоже можно? Edited April 28, 2005 by M.Vahe Quote Link to post Share on other sites
Unregistered - M Posted April 28, 2005 Author Report Share Posted April 28, 2005 Можно и старые Потом если появятся новые, напишешь и эти. К стати, необязательно 1 стих, пишите сколько не лень Quote Link to post Share on other sites
hayastan Posted May 5, 2005 Report Share Posted May 5, 2005 (edited) Еs verchin angam grel em, erb 15-16 tarekan ei. Shat xist chdatek indz es ayd zhamank siraharvac erexa ei, vor aprum er ir verchin amisner@ Hayreniqum, otar erkir texapoxveluc araj. Im ayd zhamanakva gracneric mek@: Es chigitem sirum em qez Te chem sirum es chgitem Miayn gitem gnum em es Heru heru anveradarc Es chem uzum heru linel Heru qeznic, qo ashxaric Heru erkric im hayrenya Hoxic, jric, tun u texic Dazhan kyanq@ hax e anum Im hogus het, im srtis het Hosqer chunem qez aselu Uzh el chunem dimanalu Verj@ inch e chem imanum Indz ksires chem imanum Miayn gitem gnum em es Heru heru anveradarc Erevan 3-6.07.2000 Edited May 5, 2005 by hayastan Quote Link to post Share on other sites
Kompot.sys V1.02 Posted May 6, 2005 Report Share Posted May 6, 2005 (edited) Представляю на конкурс стихи неизвестного автора середины двадцатого века. Ленин папин мерела Мези совац тохела Пстик балек мецацек Ирар керек кштацек Edited May 6, 2005 by Kompot.sys V1.02 Quote Link to post Share on other sites
Karmir Posted May 6, 2005 Report Share Posted May 6, 2005 Представляю на конкурс стихи неизвестного автора середины двадцатого века. Ленин папин мерела Мези совац тохела Пстик балек мецацек Ирар керек кштацек Думаю, это скорее конец 20 века Quote Link to post Share on other sites
Unregistered - M Posted May 6, 2005 Author Report Share Posted May 6, 2005 Quote Link to post Share on other sites
Karmir Posted May 6, 2005 Report Share Posted May 6, 2005 (edited) Փոքր ժամանակվա (3 տարի առաջվա, բայց մեկ է փոքր ինչ անկապոտ) բանաստեղծություններիցս (շատ չծեծեք, դե չի ստացվում ինձանից պոետ էլի վայ )՝ Իմացի՜ր իմ եղբայր, իմացի՜ր... Մարտի ժամանակը եկել է, Համբերության գավաթը լցվել Մեր գործն է այժմ կռվելը Մեզ պետք է կռվել և. հաղթել։ Ուժեղ է թշնամին, խորամանկ Ալդ մասին դու մի մոռացիր Մեզ պերք է մի ալն հաղթանակ Մենք կստանանք այն, իմացիր: Եվ ավարտին, միև֊նռւլն է ճանապարհի դժվարին կծածանվի եռագույնը Սուրբ Մասիսի կատարին։ Եվ անպայման ետ կխլենք Գազանից չար, մեր երկիրը Մուշը, Վանը, Անին վերձնենք, Սասուն, Խարբերդ, Դիարբեքիրը։ Հերիք է թշնամու ոտքերը, Մեր խաչքարները տրորեն, Պետք է; մեր հայ հերոսները Հողերն ազատեն բռնորեն։ Եվ հենց այդժամ կհաղթի Արդարությունը իսկական Եվ ծովից ծով թող լինի Հզոր Երկիրն Հայկական։ Մեր ժամանակը եկել է, Սուրբ կովում գնալ մարտնչել Մեզ պետք է մի ալն հաղթել ու Մեր Հայրենիքը ազատել։ Վերադարձ Հայաստան Իմ հարազատ սարերից, Երբ վերջին ձյունը կհալի, Ուրախ առուն զրնգուն Սարի լանջից կվազի, Երբ դաշտերը կանաչ հագնեն, Ծածկվեն գորգով ծաղկազարդ, Ձնծաղիկներ նուրբ կզարդնեն, Ծաղկեն նարգիզ ,մեխակ, վարդ, Դարձած թոչունները պես-պես Կերգեն երգեր աննման Հավատում եմ, այդժամ ես Կվերադառնամ Հայաստան: Մնացած անկապությունները այստեղ են՝ http://karmir.narod.ru/Poetry.htm Ավելի լավ է գնամ մի օգտակար գործով զբաղվեմ :lol: Edited May 6, 2005 by Karmir Quote Link to post Share on other sites
Unregistered - M Posted May 6, 2005 Author Report Share Posted May 6, 2005 Կարմիր, այնպես եմ սիրում ինքնաքննադատությունը տղամարդկանց մոտ :lol: Ասեմ, որ լավ էր: Quote Link to post Share on other sites
Karmir Posted May 7, 2005 Report Share Posted May 7, 2005 Զլյուկա ջան, դե ես էլ, տաղանդ չունեմ՝ ինքնաքննադատությունով եմ առաջ գնում :lol: Quote Link to post Share on other sites
Romeo Posted May 7, 2005 Report Share Posted May 7, 2005 Karmir, քո վերաբերմոունքը սեփական գործի նկատմամբ երևում է Ավելի լավ է գնամ մի օգտակար գործով զբաղվեմ :lol: ← քո իսկ արտահայտությունից: Ինքնախարազանման փոխարեն կարելի էր ավելի լուրջ վերաբերվել ու առաջին հերթին մաքրել տառասխալներից, չանտեսել կետադրությունը: Կարելի է նաև ստուգել բառերի օգտագործման նպատակահարմարությունը: Օրինակ՝ հաղթանակը չեն ստանում, այլ նվաճում են: Կամ ինչպես հասկանալ «հողերն ազատել բռնորեն» : Հուսով եմ, չես ընդունի որպես «ծեծօ: Quote Link to post Share on other sites
Karmir Posted May 7, 2005 Report Share Posted May 7, 2005 Ռոմեո ջան համամիտ եմ: Հենց այդ պատճառով էլ ասում եմ որ ինձանից բանաստեղծ չի դուրս գա Քանի որ հիմա որ կարդում եմ, ուզում եմ ճղեմ դեն նետեմ, իսկ ուղղելու կամ «դզել-թչելու» ժամանակ ու հավես չունեմ Որպես «ծեծ» չեմ ընդունի, որովհետև մի տարի առաջ ես արդեն նույնպիսզի «ծեծ» Ստեմարից կերել եմ, ինչից հետո այս մի տարվա ընդացքում վախենում էի ոտանավորներս այստեղ տպել Quote Link to post Share on other sites
Unregistered - M Posted May 11, 2005 Author Report Share Posted May 11, 2005 Aksel.V նորից գրեք ձեր բանաստեղծությունները, եթե դժվար չէ.. Quote Link to post Share on other sites
Aksel.V Posted May 11, 2005 Report Share Posted May 11, 2005 Հավերժ Հայաստան Վայրագ ազգերի քյալան ձիերի՛ Սմբակների տակ տրորված իմ հող, Դու բոցկլտացող բի՛բն ես արևի, Լուսափայլության շողեր հորինող: Անըմբռնելի ներող ու բարի, Իմ աստվածային երկիր վանքերի, Լռության լեզուն քո խաչքարների Այբենոթյունն է իմ մրմունջների: Ժայռերի կրցքին արմատներ խրող, Արևից դեղին անթառամ ծաղիկ, Սրաթև Փյունիք հողմեր նվաճող, Երկի՛ր Նաիրի, հույսերիս գալիք: Շեկ արևելքի մինուճար փիրուզ, Երկինքը ցայող հույսերի հավույզ, Բոլոր ջրերից ուրիշ իմ Սևան, Հույսերի օվկյան, Սայաթ Նովական: Ու ծիրանագույն բուրաստանների Բակունցյան թռիչք գեռագույն մտքի, Ճյուղերդ միշ վե՛ր, սլացիկ բարդի՛, Ինքնամփոփ՛, հպա՛րդ, անգուշակելի՜: Մատյան նաիրյան, հայոց պատմություն, Մաքառումների հիշատակարան, Մրրկահավքի երգ, վերածնություն, ԵՎ խռովահույզ, և անդենական: Ոգու կորով իմ առյուծ արծվաթև, Ոսոխի անհագ կոկորդին չոքած, Իմ փետուրը քո թևից եմ պոկել, Քո ճիրաններով իմ սի՛րտն է զինված: Խա՛յթն եմ արևի շեկ Ավարայրի, Որտեղ պարսկական փղերն են չոքել, Հրավիրում եմ ձեզ մենամարտի, Հրեշ թայլատներ ու՞ր էք թաքնվել: Մենք ստեղծել ենք դուք հափշտակել, Հայտնագործել ենք իսկ դուք գողացել, ԵՎ ո՛չ մի անգամ ասպետ չե՛ք եղել, ԵՎ սողացե՛լ եք, և ողորմաց՛ել: Անկումիտ, դաժան ու ոճրախնդիր, Մարդու նմանվող թշվառականներ, Ձեր գոյությունը արդեն մի ոճիր, Զարմանալի է, ու՞ր էք աստվածնե՜ր: Ես լերկ ձեռքերով ինչպես վայրենի Հադեսի կուրցքը կպատառոտեմ, Եթե նա նորից գլուխ բարձրացնի Իմ բազմաչարչար ժողովրդի դեմ: Ու երբ մուրճերը ժամանակների Մտներն այս գրող դարձնեն փոշի, Կկազմեմ մի գունդ ուրվականների Մինչև Նաիրին չազատագրվի: Հազարամյակներ ես կվոլորեմ, Ես ամեն գարուն կգամ Կիլիկիա, Ու ձնծաղիկներ քեզ կնվիրեմ, Հոգիս հողիտ մեջ թող արմատնե՜ր տա: Հողի՛տ մեջ մնա քեզ ջերմացնելու, Ինչպես կայծկլտուն օջախն հայկական, Անքակտելի՛ է ջիղն արիացու, Իմ հավերժահարս, հավերժ, Հայաստան: Արտույտ Այսոր առավոտ իմ գործի ճամփին, Մի արտուտյիկ երգուիմ է քօ մասին, Կանաչ դաշտի մեջ ննջում է քամին Ու երգ է թառել կանուխ երազին: Բարի լույս արտույտ, բարի լույս թռչնակ, Իմ կարօտ սիրտը առ թևերիտ տակ, Հորինիր մի երգ կարոտիս նման Ու երգ ասելով թռի Հայաստան: Քամի դեռ վաղ է, չարթնանա՝ս, Արտույտը պատմում է երա՛զ, Թող արտույտիկը երգի՛ Հեռու ե՜րգը կարոտի: Բարի լույս արտույտ, բարի լույս թռչնակ, Իմ կարօտ սիրտը առ թևերիտ տակ, Հորինիր մի երգ կարոտիս նման Ու երգ ասելով թռի Հայաստան: Գարունն է հևում Գարունն է հևում անպերի պաղով, Իմ սերը հեռու՝, մնացի գալով: Էս լուսաոր հեռուներում, ...............ամպերի մեջ որպես ճրագ, Արարատի ձյունը չի փայլում: Ու երկնաքեր ամրոցների, Գոթական վեհ տաճարների, Պաղ քարերի ճակատներին Խոր Վիրապի պատերի պես մամուռ չի բռնում, Ու իմ կարոտ սրտի համար ոչի՛նչ չե՛ն պատմում, Համր կարոտն է հոգիս ճանկռում: Գարունն է հևում ամպերի պաղով, Իմ սերը հեռու՝, մնացի գալով: Սարերը կապույտ Շիրակի դաշտը հորիզոն չունի, Ինքնամփոփ է ու ամպերին մոտիկ, Շորջպար են բռնել սարերը հեռվի, Կապույտ սարերը, խոհուն ու բարձրիկ: Սարերը հեռվից կապույտ են թվում, Ամպերից մի քիչ ավելի կապույտ, Իհա՝րկ է, գուցե այդպես է թվում, Ես գույները լավ չե՝մ ճանաչում, Բայց սարերը կապույտ են: Մի զարմանք Ո՞ր սիրողը քեզ կասի, Ինչի՛ համա՝ր է սիրում Սրի՜նգը Կոմիտասի, Կամ ուռցը մեր սարերում: Ո՞ր անցորդը քեզ կասի, Թե հավքերն ու՝ր են թռչում, Թեև պա՛րզ է, ու՞ր պիտի, Հարա՝վ, հարա՛վ են թռչում: Ու թռչում են դեպի սեր, Արևին հավատալով, Հավքերը չունեն մտկեր, Ու սիրում են բնազդով: Թող որ չունեմ ես թևեր, Աներևույթ են նրանք, Բայց սրտիս մեջ կա մի սեր, Մի՛ Հայաստան, մի զարմա՛նք: *** Իսկ ղարիբը աչքը հեռուն, Անտարբեր է նայում երկինք, Աստղերն այստեղ հեռու են: Ակսել Վարդանյան Mudrost ջան, շրիֆտը սրանից մեծ չի ստացվում Quote Link to post Share on other sites
Unregistered - M Posted May 11, 2005 Author Report Share Posted May 11, 2005 Ակսել ջան Իսկ տառասխալնե՞րը: Quote Link to post Share on other sites
Angel Posted May 11, 2005 Report Share Posted May 11, 2005 Երեխեք ջան, էսել ուղղիղ հինգ տարի առաջ եմ գրել. :lol: Ասեմ որ կյանքում ընդամենը 2 հատ բանաստեղցություն ( եթե կարելի այդպես անվանել) եմ գրել երկուսնել Հայաստանի-կարոտի մասին Կարոտ Պոկեցին քեզ իմ սրտից Բայց մնաց մի մեծ բեկոր Բեկոր թախծի, բեկոր վշտի, Հողի կտոր ,շողի կտոր: Տանջող, այրող, սիրտս մաշող Կարոտը սև, կարոտը վառ, Սերը դեպ քեզ ,սերը դառ, Որ միշտ պահեց իմ ականջում, Ճոխ դուդուկիդ մեղեդին Ու ծեր ուռուն լացակում Քո վշտերի անտառում: Գույնդ վարդի Չեմ մոռանա ես երբեք, Սիրտս Հայի Ինձ կբերի նորից հետ: Quote Link to post Share on other sites
Unregistered - M Posted May 11, 2005 Author Report Share Posted May 11, 2005 Մյուսն էլ գրի, Հրեշտակ ջան Quote Link to post Share on other sites
Angel Posted May 11, 2005 Report Share Posted May 11, 2005 էսել մյուսը Երազ Սլանալով երկնքում, Ես կգտնեմ իմ կյանքում Սքանչելի մի հատված, Երբ պատուհանին նստած Ես նայում էի հեռուն- Երևում էր փայլփլուն Դարից մաշած, Խոսքից հոգնած, Թուրքից նեղված Հանգիստ քնած Գագաթը սեգ Խորհրդավոր Մասիսի… ժամանակ էր դա անհոգ Եվ գիտենալ չէի կարող, Որ կհիշեմ այս պատկերը Անցած այսքան տարիները… Հիմա չկա չի երևում, Մնացել է նա Հեռվում: Տափաստանն է տեսարանս՝ Հորիզոն մի ամայի: 8.12.2000 Quote Link to post Share on other sites
Unregistered - M Posted May 11, 2005 Author Report Share Posted May 11, 2005 Լավն եր ջան, շատ լավը: Quote Link to post Share on other sites
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.