Aksel.V

Տառասխալ չկա

Հավերժ Հայաստան Վայրագ ազգերի քյալան ձիերի՛ Սմբակների տակ տրորված իմ հող, Դու բոցկլտացող բի՛բն ես արևի, Լուսափայլության շողեր հորինող: Անըմբռնելի ներող ու բարի, Իմ աստվածային երկիր վանքերի, Լռության լեզուն քո խաչքարների Այբենոթյունն է իմ մրմունջների: Ժայռերի կրցքին արմատներ խրող, Արևից դեղին անթառամ ծաղիկ, Սրաթև Փյունիք հողմեր նվաճող, Երկի՛ր Նաիրի, հույսերիս գալիք: Շեկ արևելքի մինուճար փիրուզ, Երկինքը ցայող հույսերի հավույզ, Բոլոր ջրերից ուրիշ իմ Սևան, Հույսերի օվկյան, Սայաթ Նովական: Ու ծիրանագույն բուրաստանների Բակունցյան թռիչք գեռագույն մտքի, Ճյուղերդ միշ վե՛ր, սլացիկ բարդի՛, Ինքնամփոփ՛, հպա՛րդ, անգուշակելի՜: Մատյան նաիրյան, հայոց պատմություն, Մաքառումների հիշատակարան, Մրրկահավքի երգ, վերածնություն, ԵՎ խռովահույզ, և անդենական: Ոգու կորով իմ առյուծ արծվաթև, Ոսոխի անհագ կոկորդին չոքած, Իմ փետուրը քո թևից եմ պոկել, Քո ճիրաններով իմ սի՛րտն է զինված: Խա՛յթն եմ արևի շեկ Ավարայրի, Որտեղ պարսկական փղերն են չոքել, Հրավիրում եմ ձեզ մենամարտի, Հրեշ թայլատներ ու՞ր էք թաքնվել: Մենք ստեղծել ենք դուք հափշտակել, Հայտնագործել ենք իսկ դուք գողացել, ԵՎ ո՛չ մի անգամ ասպետ չե՛ք եղել, ԵՎ սողացե՛լ եք, և ողորմաց՛ել: Անկումիտ, դաժան ու ոճրախնդիր, Մարդու նմանվող թշվառականներ, Ձեր գոյությունը արդեն մի ոճիր, Զարմանալի է, ու՞ր էք աստվածնե՜ր: Ես լերկ ձեռքերով ինչպես վայրենի Հադեսի կուրցքը կպատառոտեմ, Եթե նա նորից գլուխ բարձրացնի Իմ բազմաչարչար ժողովրդի դեմ: Ու երբ մուրճերը ժամանակների Մտներն այս գրող դարձնեն փոշի, Կկազմեմ մի գունդ ուրվականների Մինչև Նաիրին չազատագրվի: Հազարամյակներ ես կվոլորեմ, Ես ամեն գարուն կգամ Կիլիկիա, Ու ձնծաղիկներ քեզ կնվիրեմ, Հոգիս հողիտ մեջ թող արմատնե՜ր տա: Հողի՛տ մեջ մնա քեզ ջերմացնելու, Ինչպես կայծկլտուն օջախն հայկական, Անքակտելի՛ է ջիղն արիացու, Իմ հավերժահարս, հավերժ, Հայաստան: Արտույտ Այսոր առավոտ իմ գործի ճամփին, Մի արտուտյիկ երգուիմ է քօ մասին, Կանաչ դաշտի մեջ ննջում է քամին Ու երգ է թառել կանուխ երազին: Բարի լույս արտույտ, բարի լույս թռչնակ, Իմ կարօտ սիրտը առ թևերիտ տակ, Հորինիր մի երգ կարոտիս նման Ու երգ ասելով թռի Հայաստան: Քամի դեռ վաղ է, չարթնանա՝ս, Արտույտը պատմում է երա՛զ, Թող արտույտիկը երգի՛ Հեռու ե՜րգը կարոտի: Բարի լույս արտույտ, բարի լույս թռչնակ, Իմ կարօտ սիրտը առ թևերիտ տակ, Հորինիր մի երգ կարոտիս նման Ու երգ ասելով թռի Հայաստան: Գարունն է հևում Գարունն է հևում անպերի պաղով, Իմ սերը հեռու՝, մնացի գալով: Էս լուսաոր հեռուներում, ...............ամպերի մեջ որպես ճրագ, Արարատի ձյունը չի փայլում: Ու երկնաքեր ամրոցների, Գոթական վեհ տաճարների, Պաղ քարերի ճակատներին Խոր Վիրապի պատերի պես մամուռ չի բռնում, Ու իմ կարոտ սրտի համար ոչի՛նչ չե՛ն պատմում, Համր կարոտն է հոգիս ճանկռում: Գարունն է հևում ամպերի պաղով, Իմ սերը հեռու՝, մնացի գալով: Սարերը կապույտ Շիրակի դաշտը հորիզոն չունի, Ինքնամփոփ է ու ամպերին մոտիկ, Շորջպար են բռնել սարերը հեռվի, Կապույտ սարերը, խոհուն ու բարձրիկ: Սարերը հեռվից կապույտ են թվում, Ամպերից մի քիչ ավելի կապույտ, Իհա՝րկ է, գուցե այդպես է թվում, Ես գույները լավ չե՝մ ճանաչում, Բայց սարերը կապույտ են: Մի զարմանք Ո՞ր սիրողը քեզ կասի, Ինչի՛ համա՝ր է սիրում Սրի՜նգը Կոմիտասի, Կամ ուռցը մեր սարերում: Ո՞ր անցորդը քեզ կասի, Թե հավքերն ու՝ր են թռչում, Թեև պա՛րզ է, ու՞ր պիտի, Հարա՝վ, հարա՛վ են թռչում: Ու թռչում են դեպի սեր, Արևին հավատալով, Հավքերը չունեն մտկեր, Ու սիրում են բնազդով: Թող որ չունեմ ես թևեր, Աներևույթ են նրանք, Բայց սրտիս մեջ կա մի սեր, Մի՛ Հայաստան, մի զարմա՛նք: *** Իսկ ղարիբը աչքը հեռուն, Անտարբեր է նայում երկինք, Աստղերն այստեղ հեռու են: Ակսել Վարդանյան Mudrost ջան, շրիֆտը սրանից մեծ չի ստացվում

Не люблю слово конкурс, но как бы мы не хотели, все, чем занимается человек, это предмет состязании. Мне иногда кажется, что Диоген в бочке состязался самым собой В конце концов, все познается путем сравнения... Что касается конкурсу стихов, это самый относительный конкурс Единственно, что от жюри требуется очень разносторонний, тщательный и беспощадный подход к каждому произведению, словом, нужна Злая мудрость!)) Так что затея уместная и хорошая! Вот сейчас пишу для конкурса, когда и что будет готово сразу размещу.

Իհարկ է դեմ չեմ

Молодцы հայեր ջան

Գարունն է հևում Գարունն է հևում անպերի պաղով, Իմ սերը հեռու,՜ մնացի գալով: Էս լուսաոր հեռուներում, Ամպերի մեջ որպես ճրագ, Արարատի ձյունը չի փայլում: Ու երկնաքեր ամրոցների, Գոթական վեհ տաճարների, Պաղ քարերի ճակաթներին Խոր վիրապի պատերի պես ..................մամուռ չի բռնում, Ու իմ կարոտ սրտի համար .................ոչի՛նչ չե՛ն պատմում, Համր կարոտն է հոգիս ճանկռում: Գարունն է հևում ամպերի պաղով, Իմ սերը հեռու,՜ մնացի գալով:

*** Вздыхает весна прохладою туч Любовь далеко, в морщинах дорога Возникнуть бы как солнечный луч, Пасть бы с неба у родного порога, Не излечимы невзгоды тоски О белой вершине Арарат горы, Что как свеча искрит в небесах, Жаль, не виднеется в этих краях, Вздыхает весна прохладою туч, Любовь далеко, я у дороги...

Հավերժ Հայաստան Վայրագ ազգերի քյալան ձիերի՛ Սմբակների տակ տրորված իմ հող, Դու բոցկլտացող բի՛բն ես արևի, Լուսափայլության շողեր հորինող: Անմբռնելի ներող ու բարի, Իմ աստվածային երկիր վանքերի, Լռության լեզուն քո խաչքարների Այբենոթյունն է իմ մրմունջների: Ժայռերի կրցքին արմատներ խրող, Արևից դեղին անթառամ ծաղիկ, Սրաթև փյունիք հողմեր նվաճող, Երկի՛ր նայիրի, հույսերիս գալիք: Շեկ արեվելքի մինուճար փիրուզ, Երկինքը ցայող հույսերի հավույզ, Բոլոր ջրերից ուրիշ իմ Սևան, Հույսերի ովկյան, Սայաթ Նովական: Ու ծիրանագույն բուրաստանների Բակունցյան թռիչք գեռագույն մտքի, Ճյուղերտ միշ վեր, սլացիկ բարդի, Ինքնամփոփ, հպարդ, անգուշակելի՜: Մատյան Նաիրյան հայոց պատմություն, Մաքառումների հիշատակարան, Մրրգահավքի երգ, վերածնություն, ԵՎ խռովահույզ, և անդենական: Ոգու կորով իմ առյուծ արծվաթև, Ոսոխի անհագ կոկորդին չոքած, Իմ փետուրը քո թևից եմ պոկել, Քո ճիրաններով իմ սի՛րտն է զինված: Խա՛յթն եմ արևի շեկ Ավարայրի, Որտեղ պարսկական փղերն են չոքել, Հրավիրում եմ ձեզ մենամարտի, Հրեշ թայլատներ ու՞ր էք թաքնվել: Մենք ստեղծել ենք դուք հափշտակել, Հայտնագործել ենք իսկ դուք գողացել, ԵՎ ո՛չ մի անգամ ասպետ չե՛ք եղել, ԵՎ սողացե՛լ եք, և ողորմաց՛ել: Անկումիտ, դաժան ու ոճրախնդիր, Մարդու նմանող թշվառականներ, Ձեր գոյոթյունը արդեն մի ոճիր, Զարմանալի է ու՞ր էք աստվածնե՜ր: Ես լերկ ձեռքերով ինչպես վայրենի Հադեսի կուրցքը կպատառոտեմ, Եթե նա նորից գլուխ բարձրացնի Իմ բազմաչարչար ժողովրդի դեմ: Ու երբ մուրճերը ժամանակների Մտներն այս գրող դարձնեն փոշի, Կկազմեմ մի գունդ ուրվականների Մինչև Նաիրին Չազատագրվի: Հազարամյակներ ես կվոլորեմ, Ես ամեն գարուն կգամ Կիլիկյա, Ու ձնձաղիկներ քեզ կնվիրեմ, Հոգիս հողիտ մեջ թող արմատնե՜ր տա: Հողի՛տ մեջ մնա քեզ ջերմացնելու, Ինչպես կայծկլտուն օջախն հայկական, Անքակտելի՛ է ջիղն արիացու, Իմ հավերժահարս, հավերժ, հայաստան: Ակսէլ Վարդանյան

Злая_Мудрость

http://armenianhouse.org/forum/viewtopic.php?t=2332

Հիշատակը միշտ հաղթում է Մի կյանք է անցել, իննսուն տարի, Իմ հիշողություն, չա՞ր էս թե՞ բարի, Ի՞նչ պատասխանեմ, երբ արյունն հայի Հրեշի պնչից կաթում է արդի: Հանցանքն ապրել է իննսում տարի, իչի՞ մասին է օրենքն աշխարհի, Երևի սառած, անքույթ աչքերի Հառաչանք է, որ չարը վերջ չունի: Մի՞ թե հիմա այլ ժամանակներ են, Սատանեքն իրենց գործը թողե՞լ են, Պոչերը կտրին, դարձան դեմոկրա՞տ... Պետք է արգելել վաճառել մկրատ: Ու խաբեության ոսկե դիմակը Ստում, քողարկում է հանցանքը, Դեղին հրջվանքը թշերի վրա, Քրքջում է. -Հա -հա, հի- հի, հա- հա: Քրքջում է խեղկատակ, Որովհետև դեռ տևում է, Բայց գիտի՛, արևի տակ, Հիշատակը միշտ հաղթում է: Ակսել Վարդանյան

Ты прав Виген Исправляю, спасибо!

Стихи мои griGKar ջան Аксел Варданян

Ты убивал Народ не сеет разлад, Никогда не виноват, Пантюркистский политик! Ты виноват, преступник! На колени убийца! Никто так не приказал, Это твоя позиция, Чтоб ты европейцем стал. Ходи на четвереньках, Зверь, который кровь лакал, В зарезанных деревнях Как гиена промышлял. Мусульманам ты не друг, Кровопивец у христиан, С чего же ты сегодня вдруг Не хочешь пить кровь армян. Может ты сытый вдоволь? Или рацион поменял? Так чего же ты падаль? Не скажешь, что убивал?

Спасибо asdf джан Нет asdf джан, мне уже один раз спросили об этом, Я не футбольный аналитик Аксел Варданян, но тоже Аксел Варданян. А в настоящий момент безработный

Անգել ջան, http://hayeren.hayastan.com/ սաիտը ծերիից ծեր ուսումնասիրեցի բաից չհասկացա վորտեղ տեղադրեմ և վոնց

Մեծ ուրախությամբ Անգել Ջան Տեղադրում եմ

Նորից (Татуированный сон) տոպիկը չի բացբում, Delete cokki, delete file, էլ սա էլ չի օգնում

Շնորհակալ եմ Ռոմեո ջան , ինչ ասեմ, իհարկ է խմբագրելն անհրաժեշտ է, համամիտ եմ, ճիշտն ասած ես էտ հարցերով զբաղվել չգիտեմ, ախր բանաստեղծները ամենա վատ ադմինիստրատորներն են

Vind 2000 profesonal Ես դիսկը ստուկում եմ, ոչ մի սխալ չքա, իսկ ավելի մանրամասն գործողություններ, ասենք DOS ում բաներ փոխել չգիտեմ, OS մի ժամանակ դոսով էր դրած, ես ջնջել, ֆոռմատել, սովորական դրել եմ, էլ չգիտեմ ինչ ասեմ

Радио "Ей ду - ду" На радио "Ей ду - ду" Аномальное интервью, Представитель всех волков Против Бульдога Нюхпсов. Волк представляет "ЛВ", То есть либеральный волк. Пес представляет "СБ", То есть свободный бульдог. Волк сказал, что пес ау, Не объяснив почему, Пес твердил, что волк гаф-гаф, А сам как раз волкодав. Бульдог, как храбрый боец, Сказал: « Волк тебе конец, Сейчас откину намордник, И откушу скальп на парик». -Ах ты, слюнявый крикун, Думал, только ты драчун, А ну-ка бегом к ноге, А то откушу филе. И начал волк бой за брюхо, Схватил бульдога за ухо, Начал трясти и жевать, Бульдог кричал: ать, ать, ать... Цапнул волка в одно место, Закричал волк: «Так не честно!» Тут же ухо отпустил, Был волк на исходе сил. Но волк, вместе с клочком пуха, Откусил кусочек уха. Бульдог затявкал: « Отдай!» Вполне справедливый лай. Бульдог тявкал, а волк выл, Никто его не кормил. Пес как будто рявкнул тост И схватил за волчий хвост. Забыв свое благородство, Бульдог схватил ниже хвоста. Ситуацией правил бульдог, Волк получил электрошок. Зажал челюсть пес как тиски, Во рту кругленькие куски, Волчьи глаза вылезали, Все датчики отказали. Волк решил пойти на попятную, Ибо бульдог сжевал все всмятку, Сделал вид, что отдал коньки, Сделал печальные зрачки. Победитель затявкал: « Хвать!» Жаль, что хвостом не мог вилять, Волк тут же схватил нахала, В том месте, где больше сала. И кружились волк и пес, И у каждого свой спрос: Волк всего лишь хотел кушать, А бульдог не умел слушать. Тут начались дебаты, Каждый добивался правды, И пес двинул свою речь, О том, как людей беречь. -Ты укусил мое ухо, Что очень вредно для слуха. -Это мой грех, и я каюсь, Увы, травой не питаюсь. -Да ты же хищный аппарат, Жрёшь и глотаешь все подряд. -А ты бегаешь за котом, С которым даже не знаком. И что у тебя с мордой, Кто-то съездил сковородкой, Приплюснутый ты, какой-то, Самосознание урода. Выполняешь все команды, Встаешь на задние лапы, Да у тебя паранойя, Будто можешь ходить стоя. -Я за свободу слова, Перегавкаю любого! -Да ты же гоняешь овсов, Вечный слуга пастухов. -На радио "Ей ду - ду" До сих пор гав-гав, ау. Вообщем- то все ничего, Но узнать бы: кто - кого? Аксел Варданян

Spasibo Romeo, otkriiil

Djazzvaz джан, думаю, ты прав, если у всех открывается, а у меня нет, значет у меня что то не то . Может, посоветуете, в чем дело? Мои комп работает нормально, Нортон антивирус стоит, и, кстати, еще две страницы не открывает, топик (книги(что вы сейчас читаете)) который ниже моего, и что довольно странно еще два армянских форума у меня не открываются, еще недавно без проблем заглядывал туда. А так все нормальн, никаких проблам с компом нет Вартаник джан, спасибо