Шалапунька

Арарат Ааа...ясно. Тут вопрос не в ААЦ. Ставьте вопрос так: "Армяне должны быть иудеями, или христианами". Нравиться Вам это или нет, но они были есть и будут христианами. А шабат..не скажу, вы мое мнение не захотели слушать.

MBA Не ясно тебе Армен джан? Мне ясно. Да к тому, к чему он ведет не против. На эту тему можно размышлять и размышлять. Но, на мой взгляд, дорогой Арарт джан, хочет сказать, а не беседовать

Ябиды Чуть что, так сразу: "Арииии тес" :lol: :lol:

Хотя, я и обещала больше не писать в этой теме, но скажу последнее: на сек попробуйте обстрагироваться от армянства, и подумайте о христианстве.

:lol: :lol: Приват мы не принимаем

Армен.... Ты меня огорчаешь....

Значит он не то сказал.... или пошутил

Это ничуть не упрек, и кстати скажу вам...когда, вы "отказались" узнать мое мнение, Вы мотивировали тем, что: Главное в этой теме, которую создал я, позволю себе напомнить, -- адреса синагог в Ереване и как дополнение точный адрес адвентистов. Так, что же с Вами? Хотя, что это со мной ? Просто хотела действительно остановиться про "шабат"... Не хотите, как хотите

Арарат Я лично не могу ответить, так как целиком Егише не читала... Но может хватит, задавать вопросы из под маски "Егише"... Может, перейдем на более открытий уровень...тогда я кое-что и могу сказать...

А кттьо тебя просит явиться мужчиной?

Ничееее, на "Болокне" поհоворим

Не очень то хорошая шутка про Норайра

Ш-ка, если вы спрашиваете, како веры армянам придерживаться, то это, простите, не вопрос. Вера от Бога и каждому Всевышний дает в меру того, что принять может. Нет такого, чтобы армянин обязан был обязательно посещать храм ААЦ, но, если посещать будет, то не возбраняется. Есть горизонтальная плоскость (социум, нациии-народности, муж, жена, дети) и, условно, вертикальная. Так вот, в "вертикальной" Бог и душа сотворенная. И никто не имеет права встревать, а если попытается кто, то огромный вред нанесет прежде всего своей душе. Это мое понимание и никому не навязываю.... Боже мой, я не про храм и не про ААЦ, Вы путайте меня.... Вы сказали вот что: "И совсем небезынтерсно нам, армянам, полагаю, должно быть, как перевести это предложение из работы признанного Егишэ и знать, что это значит. Хотя, мторгу предположить, что это может и не входить в планы многих из армян. Потому как и они уверены в том, чего придерживаются"...... Вот и я спросила Вас.....по конкретнее ваши мысли Мой вопрос не в том,какой веры они должны придерживаться..... Хотя можете не объяснять, ответ уже для меня очевиден.

А я скажем, Карлсоном, который живет на крыше...

Еще как нужно оказалось P.S. Я не один раз, честно признавалась на форуме, что многие вещи, я сейчас стала понимать и позновать Лучше поздно, чем никогда, правда?

А тко-то сказал, что "булькает"?

Э, Норайр джан, зато я весьма благодарна Сасу... Спасибо Сас Вам большое

Слушаааай, у меня идеяяяя....но тебе в ЛС напишу....

Арарат Неужели Вы с самого начала не поняли, что я не имела ввиду "одну нацию-одну культуру"?... Не понятно, что я о вере.... Все же здесь раздел -религия, и мы тут говорили именно о нем

Вопрос у меня такой( только очень большая просьба, ответьте): а чему же придерживаться тогда армяне по вашему разумению?

Стоп, тразве Артур, Виген, я так думаю, что Бингул и Шеняци тоже....разве они девушки?

Ребят в рабочее время- не реально....Надо, действиттелно подумать... Эх, хорошо, что у меня Стри....интернет-безлимитна

Насчет перевода, я не могу досолвно перевести. А для недословного, нужнен контекст тоже знать( а ее у меня под рукой нет ). А насчет Николая...с чего взяли, что он не заходит больше? Теперь о главном...вам интересно наше мнение о субботе и о Законе Моисея, или как?Да к тому же мнение про "Адвентистов"...?

«Հոգին չի կարող մահանալ, քանի որ անմահ էություն է, ինչպես հրեշտակները». Վահագն ուրարակիր Ազիզյան՝ Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածնի միաբան - Յուրաքանչյուր մարդ վախենում է մահվանից։ Այն համարում է դաժան իրողություն, հատկապես տարաժամ մահը։ Քրիստոնեության տեսանկյունից բացատրեք այս անցանկալի իրողությունը։ - Սուրբ Պողոս Առաքյալը գրում է. «Ինչպես որ մեկ մարդով մեղքը աշխարհ մտավ, և մեղքով էլ՝ մահը, այնպես էլ բոլոր մարդկանց մեջ տարածվեց մահը, որովհետև բոլորն էլ մեղանչեցին» (Հռոմ Ե 12)։ Այսպես, մահը դարձել է հատուկ մարդկության համար, և մենք բոլորս մահկանացու ենք։ Թեև մահը, հատկապես՝ տարաժամ մահն անհամեմատ տխրություն է, որովհետև կորցնում ենք մեր մերձավորին, բայց կորցնում ենք նրան ֆիզիկապես, որովհետև մարդն անմահ է հոգով, և Աստվածորդու՝ Հիսուս Քրիստոսի Բ Գալուստին հարություն ենք առնելու և անմահ ենք լինելու նաև մարմնով, ուստի քրիստոնյան չպետք է վախենա և չի վախենում մահվանից։ Պողոս Առաքյալը փիլիպեցիներին ուղղած իր նամակում գրում է որպեսզի ոչնչով ամոթով չմնամ, այլ լինեմ կատարելապես համարձակ, և ինչպես միշտ, նաև այժմ մեծարվի Քրիստոս իմ մարմնի մեջ թե՛ իմ ապրելով և թե՛ մեռնելով, քանի որ ինձ համար կյանքը Քրիստոսն է, իսկ մեռնելը՝ շահ։ Ապա եթե այս մարմնի կյանքը արդյունավոր գործի համար է, ես չգիտեմ, թե որն ընտրեմ։ Ճնշված եմ երկուսից էլ մարմնից դուրս գալը և Քրիստոսի հետ լինելը ավելի լավ եմ համարում, իսկ մնալ այս մարմնի մեջ՝ առավել կարևոր է ձեզ համար (Փիլիպ Ա 20-22)։ - Ֆիզիկական մահ, հոգևոր մահ հասկացությունները ինչո՞վ են տարբերվում։ Ի՞նչ է, հոգին էլ կարող է մահանալ։ - Հոգին չի կարող մահանալ, քանի որ անմահ էություն է, ինչպես հրեշտակները։ Մահանում է մարմինը, այն էլ ժամանակավորապես։ Հոգևոր մահը կամ երկրորդ մահը տեղի է ունենալու Վերջին կամ Ահեղ դատաստանի ժամանակ, երբ Բարձրյալ Աստծո վճռով սատանան, սուտ մարգարեն, չար հրեշտակները և Աստծուն ուրացած մարդիկ կնետվեն գեհենի կրակի լիճը։ Հոգու համար մահը Աստծո ներկայությունից զրկվելն է։ - Ամեն օր մեռիր, որ հավիտյան ապրես,- ասել է Ս. Անտոն Մեծը։ Ինչպե՞ս կարելի է ամեն օր մեռնել։ - Ամեն օր մեռնելը հասկանում ենք սուրբ Պողոս և Հովհաննես առաքյալների խոսքերով։ «Սակայն քավ լիցի, որ ես պարծենամ այլ բանով, քան միայն մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի խաչով, որով աշխարհը խաչված է ինձ համար, ես էլ՝ աշխարհի համար» (Գաղ Զ 14)։ «Մի՛ սիրեք աշխարհը, ոչ էլ՝ ինչ որ աշխարհի մեջ կա։ Եթե մեկը սիրում է աշխարհը, Հոր սերը նրա մեջ չէ, քանի որ այն ամենը, ինչ աշխարհի մեջ կա, մարմնի ցանկություն է, աչքերի ցանկություն և այս կյանքի ամբարտավանություն, որ Հորից չէ, այլ՝ այս աշխարհից։ Թե՛ այս աշխարհն է անցնում, թե՛ ցանկությունը։ Իսկ ով կատարում է Աստծու կամքը, մնում է հավիտյան» (Ա Հովհ Բ 15-17)։ - Հավիտենական կյանքի և մահվան գոյությունն իրակա՞ն է։ - Այո՛, այնքան իրական, որքան մենք։ Մեր ժամանակավոր կյանքն ու ժամանակավոր մահը հուշում են, որ ոմանք արժանանալու են հավիտենական կյանքի, իսկ ոմանք էլ՝ հավիտենական մահվան (Տես՝ Հայտ. Ի 7-15)։ - Քրիստոնեության առանցքը մեռելների հարությունն է։ Ինչպե՞ս հավատալ և ընդունել դա։ Կա՞ն համոզիչ փաստրակներ դրա վերաբերյալ։ - Հարության բազմաթիվ օրինակներ կան բնության մեջ, ինչպես օրինակ՝ բնության զարթոնքը գարնանը, բույսի փտումը և դարձյալ սերմից նորի աճումը և այլն, սակայն մեզ համար ամենակարևոր փաստն Աստծո սուրբ Խոսքն է՝ տրված առաքյալների կողմից Սուրբ Գրքում։ Սուրբ Պողոս Առաքյալը գրում է. «Եթե քարոզվում է, թե Քրիստոս մեռելներից հարություն է առել, ձեզնից ոմանք ինչպե՞ս են ասում, թե մեռելների հարություն չկա։ Եթե մեռելների հարություն չկա, ապա և Քրիստոս հարություն չի առել, ի զուր է մեր քարոզությունը, ի զուր է և ձեր հավատը: Եթե միայն այս կյանքի համար ենք հույս դրել ի Քրիստոս, ողորմելի ենք, քան բոլոր մարդիկ։ Բայց արդ, մեռելներից հարություն է առել Քրիստոս՝ ննջեցյալների առաջին պտուղը, քանզի մի մարդով մահ եղավ և մի մարդով մեռելների հարություն։ Ինչպես Ադամով բոլորը մեռնում են, նույնպես և Քրիստոսով ամենքը ամենքը պիտի կենդանանան» (Ա Կորնթ ԺԵ 12-14, 19-22)։ - Շատ անամ հանդիպում ենք մարդկանց, որոնք տարաժամ մահվան դեպքերում Աստծուն են մեղադրում։ Մի՞թե Աստված կարող է անարդար լինել։ - Տարաժամ մահվան դեպքում մթագնում է մարդու միտքը, և նա չի կարողանում սթափ մտածել ու մեղադրում է Աստծուն։ Աստված անարդար չի լինում երբեք, այլ մենք հաճախ չենք հասկանում Նրա կամքը։ Այդուհանդերձ, Աստված ներում և մխիթարում է մարդուն։

Հարց Ինչպե՞ս է լինելու հակաքրիսոստի գալուստը ըստ Հայ Եկեղեցու առաքելության (ավելի ճիշտ կլինի՝ վարդապետության)։ Նեռի կամ հակաքրիստոսի հայտնության հարցի շուրջ Հայ Եկեղեցու վարդապետությունը ոչնչով չի տարբերվում Ընդհանրական Եկեղեցու՝ առաջին դարերում իսկ սահմանած վարդապետությունից, որն էլ կատարելապես հաստատված է Աստծո Խոսքով, այսինքն՝ Աստվածաշունչ Սուրբ Մատյանում շարադրված խոսքով։ Նեռ, դերաքրիստոս, հակաքրիստոս, Քրիստոսին հակառակվող անձ, սուտ Քրիստոս, սուտ մեսիա, չար, անօրեն (Բ Թեսաղ Բ ։ Նախքան Հիսուս Քրիստոսի Բ Գալուստը հայտնվելու է մի հայտնի Նեռը։ Ո՞վ է լինելու նա մի՞թե սատանան։ Նեռը մարդ է, և ո՛չ թե սատանան՝ անկյալ հրեշտակը։ Սա վկայում է Ս. Պողոս Առաքյալը, և հաստատում են Եկեղեցու սուրբ հայրերը։ Սակայն, հստակ է, որ նա օժտված է լինելու սատանայի ողջ զորությամբ։ Ս. Եփրեմ Ասորին նրա գալուստը այսպես է նկարագրում Մեր Տերը պիտի գա լուսեղեն ամպերի վրայով, սարսափելի կայծակի նմանությամբ, բայց այդպես չպետք է գա թշնամին, որովհետև նա ուրացող է։ Պղծված կնոջից է ծնվելու նրա (սատանայի) զենքը։ Բայց, չի նշանակում, որ նա (սատանան) կմարմնավորվի ։ Հասակ առնելով՝ նա աստիճանաբար հափշտակելու է ողջ աշխարհի իշխանությունը՝ ի գործ դնելով իր ողջ կեղծավորությունը: Սկզբում նա կծածկի իրեն սրբության քողով։ Իսկ Ս. Եփրեմ Ասորին այսպես է բնութարգում Նեռին: Կլինի խոնարհ, անկողմնակալ, իբրև թե կուռքերից զզվող, աստվածպաշտությունը նախընտրող, բարի, աղքատասեր, վերին աստիճանի ուսյալ, հաստատուն, բոլորի հանդեպ քաղցր։ Իր իշխանության առաջին շրջանում նա իր գործունեությունը կսկսի որպես համաշխարհային ուսուցիչ կամ մարգարե։ Շատ հավանական է, որ այդ օրերին աշխարհը տարուբերված լինի պատերազմներով, և անելք փակուղու մեջ հայտնված լինի։ Այս իրավիճակից ելք է առաջարկելու նա՝ աշխարհում միասնական սոցիալ-քաղաքական կառույցի անհրաժեշտությունն առաջ քաշելով։ Համաշխարհային գովազդը նրա մասին մարդկանց մեջ ստեղծելու է այն կարծիքը, որ նա հանճար է, առաջնորդ և փրկիչ։ Կարճ ժամանակում նրա համբավը տարածվելու է ողջ աշխարհում։ Ով որ կարողանա դիմանալ այդ օրերին, կտեսնի ազգերի տեղափոխությունը, որոնք աշխարհի ծայրերից գալու են տեսնելու Փորձչին, և շատերը երկրպագելու են՝ բարբաջելով Դո՛ւ ես մեր Փրկիչը ։ Սուտ վարդապետություն է քարոզելու, անօրենություններ է գործելու, կեղծ հրաշքներ է գործելու։ Տեսնում ենք, որ մեր օրերում էլ մարդիկ չեն դադարել հրաշքներ փնտրելուց, ինչպես Հիսուսից էլ հրաշք էին պահանջում։ Մարդկային հոգու այս ցանկությունը գիտենալով՝ Նեռը, սատանայի զորությամբ, բազում առաչոք հրաշքներ է գործելու։ Հրաշք տեսնելու անհագ ցանկությունը շատ մարդկանց կործանման պատճառ է դառնալու, ուստի Հայրերը, կարծես, զուշություն ակնկալելով, նախօրոք հայտնում են Նեռի սուտ հրաշքների մասին։ Եվ հրաշքներ կգործի, նշաններ և սարսափելի բաներ Աստծո ընտրյալներին անգամ մոլորեցնելու աստիճան, եթե հնար լինի (Մատթ. ԻԲ 24)։ Շատերի ներկայությամբ, ովքեր իրեն կփառաբանեն կեղծ հրաշքների համար, կաղաղակի ուժեղ ձայնով, որից կսասանվի այն տեղը, ուր իր առջև հավաքված կլինի ամբոխը և կասի Բոլոր ազգե՛ր, ճանաչե՛ք իմ ուժն ու իշխանությունը։ Ի տես հանդիսականների՝ կտեղափոխի լեռները և ծովերից կկանչի կղզիները, բայց այդ ամենը խաբեությամբ և երևութապես, այլ ո՛չ թե իրականում։ Նա ի հայտ կբերի հզոր մի ուժ, բայց դրա մեջ ոչինչ իրական չի լինելու ընդհակառակը, ամեն ինչի նպատակը մոլորեցնելն է լինելու (Առաքյալը) նախօրոք ասաց դա (Բ Թես Բ 9-10), որ այնժամ ապրող մարդիկ չմոլորվեն։ Ինքն իրեն Աստված է ներկայացնելու՝ պահանջելով, որ իրեն երկրպագեն։ Հրամայելու է, որ իրեն պաշտեն որպես աստված։ Նա բազմելու է Աստծո տաճարում՝ ոչ միայն Երուսաղեմի, այլև ամենուրեք՝ բոլոր եկեղեցիներում։ Ամենասկզբում նա ընդունվելու է հրեաների կողմից, հետո նաև տկար հավատք ունեցող քրիստոնյաների։ Բայց ճշմարիտ քրիստոնյաներն այդ ժամանակ զորություն են ստանալու երկնքից։ Նեռը, սակայն, իշխանություն է ունենալու միայն կործանման ենթակաների վրա։ Այս դեպքում հարց է առաջանում, ապա ի՞նչ իմաստ ունի նրա հայտնությունը։ Նրա գալու նպատակը բոլոր նրանց մերկացումն է, ովքեր չեն հավատում Հիսուս Քրիստոսին ճշմարտապես։ Այնուհետև հայտնվելու են Ենովքն ու Եղիան՝ Քրիստոսի Բ Գալուստի նախակարապետները։ Բերելու են Քրիստոսի Գալստյան ավետիսը։ Նրանց շնորհիվ շատերը ապաշխարելու են։ Ի վերջո, Հիսուս Քրիստոս Իր Բ Գլուստին Իր իսկ շնչով սատակեցնելու է նրան՝ վերջ դնելով նրա մոլորությանը և դատապարտելով գեհենի հավիտենական կրակին։ Հարցին պատասխանեց Վահագն ուրարակիր Ազիզյանը