Jump to content

Հայ երգանի


Recommended Posts

ՁԱԽՈՐԴ ՕՐԵՐ

Ջիվանի

Ձախորդ օրերը ձմռան նման կուգան ու կերթան,

Վհատելու չէ, վերջ կունենան, կուգան ու կերթան,

Դառն ցավերը մարդու վերա չեն մընա երկար,

Որպես հաճախորդ` շարվե-շարան կուգան ու կերթան: (2)

Փորձանք, հալածանք և նեղություն ազգերի գըլխից,

Ինչպես ճանապարհի քարավան` կուգան ու կերթան,

Աշխարհը բուրաստան է հատուկ, մարդիկը` ծաղիկ,

Որքան մանուշակ, վարդ, բալասան կուգան ու կերթան: (2)

Ոչ ուժեղը թող պարծենա, ոչ տկարը տխրի,

Փոփոխակի անցքեր զանազան կուգան ու կերթան,

Արևը առանց վախենալու ցայտում է լույսը,

Ամպերը դեպի աղոթարան կուգան ու կերթան: (2)

Երկիրը ուսյալ զավակին է փայփայում մոր պես,

Անկիրթ ցեղերը թափառական` կուգան ու կերթան,

Աշխարհը հյուրանոց է, Ջիվան, մարդիկը` հյուր են,

Այսպես է կանոնը բնական` կուգան ու կերթան: (2)

Link to post
Share on other sites
  • Replies 386
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Posted Images

ՄԱԶԵՐ

Ջիվանի

Գույներդ փոփոխվեց, եղաք ցրտահար

Աշնան վարդի նման, սպիտակ մազեր.

Ձեր դուրս գալու տեղը իմ հոգիս դուրս գար,

Չընկնեի այս օրվան, սպիտակ մազեր:

Կանայք երես են դարձնում ձեզանից,

Ձեր պատճառով չեն ախորժում ինձանից,

Աշ######ժ երիտասարդներու շրջանից

Զրկեցիք, անպիտան, սպիտակ մազեր:

Ձնոտ ամպի նման չոքեցիք գլխիս,

Արևս բռնվեց, տխրեցավ հոգիս,

Այդքան շուտով չէիք գտնի անբախտիս,

Թե լինեիք լավ բան, սպիտակ մազեր:

Ջիվանու քնարին մեծ հարված տվիք,

Ձեզ տեսնելով ինձ չեն կանչում հարսանիք:

Իմ գործիս ահագին վնաս հասցրիք,

Ձախորդության նշան սպիտակ մազեր:

Link to post
Share on other sites

ՄԱՅՐԻԿ

Ջիվանի

Ջխտակ շամամներըդ դրախտ ծոցիդ մեջ,

Կաթնաղբյուր են եղել ինձ համար, մայրիկ,

Տատրակի պես շատ եմ արել ելևէջ,

Կրծքիդ վրա մաքուր` սուրբ տաճար մայրիկ,

սուրբ տաճար մայրիկ:

Ինձ համար հոյակապ կազմդ ես մաշել,

Հրճվել, ուրախացել, վրաս ես աշել.

Մինչև մեծանալըս, ինչե՜ր ես քաշել,

Մնացել ես անքուն, անդադար, մայրիկ,

անդադար, մայրիկ:

Ջիվանին եմ, ես քեզ ոչինչ չեմ արել,

Մոտըդ չեմ մնացել, չեմ մխիթարել,

Քու լավ պատվերներըդ ճիշտ չեմ կատարել,

Թողել եմ իղձերըդ անկատար, մայրիկ,

անկատար, մայրիկ:

Link to post
Share on other sites

Ո'Վ, ՍԻՐՈՒՆ, ՍԻՐՈՒՆ

Ջիվանի

Աշխարհն ընդհանուր քո սիրույդ համար քաշում է փափագ, ո'վ սիրուն, սիրուն.

Չի լինի քեզ պես ամենայն երկիր, փայլուն արուսյակ, ո'վ սիրուն, սիրուն.

Կստանաս համբավ, քիչ էլ սպասե, կուգա ժամանակ, ո'վ սիրուն, սիրուն.

Փարք ու պատիվս քեզի' կըհանձնեն քույրիդ նմանակ, ո'վ սիրուն, սիրուն.

Եդեմյան ծաղիկ, հայրենի հողով սնված մանուշակ, ո'վ սիրուն, սիրուն.

Հոգիդ անարատ, տեսքդ գերազանց, մեկ հատ օրինակ, ո'վ սիրուն, սիրուն.

Իշխանուհիներ աշխարհիս շատ կան` բայց մեզ անօգուտ, իմացիր հաստատ.

Նոքա օտար են, չեն սիրեր սրտով, կեղծ ու պատիր են, արտաքին և վատ,

ՈՒրեմն մոտ եկ, դո'ւ իմ սիրելի, իմ արենակից տիկին հարազատ.

Քո սերդ սուրբ է, ո'վ սիրուն անմեղ, վարքով ու բարքով, սրտով անարատ.

Մաղթում եմ սրտով` մնաս անխափան միշտ վեհ անունով, անկախ ու ազատ,

Խղճալի երգիչ Ջիվանու համար մնաս հաջողակ, ո'վ սիրուն, սիրուն:

Link to post
Share on other sites

ՊԱՂ ԱՂԲՅՈՒՐԻ ՄՈՏ

Ջիվանի

Պաղ աղբյուրի մոտ կանգնած մի աղջիկ,

Ձեռին սափոր բռնած, ջուրն էր անուշիկ,

Աչք ունքը ղալամով քաշած գեղեցիկ.

Մայրիկ զարնվեցա` սիրում եմ նորան.

Մի փոքրիկ ակնարկով արավ ինձ նշան:

Պաղ աղբյուրի մոտ պարտիզում նստած.

ՈՒնեինք լավ գինի, գառան խորոված,

Երգում էին պարում շրջան բոլորած.

Մայրիկ զարնվեցա` սիրում եմ նորան.

Մի փոքրիկ ակնարկով արավ ինձ նշան:

Ման էր գալիս ընկերներով միասին,

Կարծես հրեշտակ էր, չէր նա հողածին,

Մազերն ոսկեգույն, ճակատը լուսին.

Մայրիկ զարնվեցա` սիրում եմ նորան.

Մի փոքրիկ ակնարկով արավ ինձ նշան:

Երանի այն ավուր, հազար երանի,

Տեսության ես կրկին լինեմ արժանի,

Առանց նորան երբեք չեմ մնալ կենդանի.

Մայրիկ զարնվեցա` սիրում եմ նորան.

Մի փոքրիկ ակնարկով արավ ինձ նշան:

Link to post
Share on other sites

ՍԱՍՈՒՆԱ ՍԱՐ

Ջիվանի

Առանց վախի, առանց ահի,

Քաջերու տուն` Սասունա սար,

Քեզնից հրդեհ կըպատահի,

Կրակի բուն` Սասունա սար:

Եկավ ողջ Արաբիստանը,

Որ նվաճե Հայաստանը,

Քեզ չըհաղթեց Չինկիզ-խանը,

Կեցար կանգուն, Սասունա սար:

Հայաստանը նոր կանաչեց,

Թշնամին տեսավ, ամաչեց,

Աշխարհը քեզի ճանաչեց,

Առար անուն` Սասունա սար:

Թշնամաց դուք դահիճներ եք,

Թունավորող կարիճներ եք,

Սարերու մեջ կտրիճներ եք,

Դու և Զեյթուն, Սասունա սար:

Վերացավ խավար գիշերը,

Քայլեց երկնային լապտերը,

Կըսպասեն քո կտրիճները,

Քեզնից գարուն` Սասունա սար:

Link to post
Share on other sites

ՍԵՎԻԿ ԱՉԵՐ

Ջիվանի

Վրդովեցիր խաղաղ կյանքս, սիրական,

Անցուդարձովդ ինձ նայելով մշտական,

Չէի տեսել մեկ հոգեհատ քեզ նման,

Սևիկ աչեր, դու իմ կյանքս մաշեցիր,

Կանգնար դեմս, ստեպ-ստեպ աշեցիր:

Ինչպե'ս մնամ ես առանց քեզ միայնակ,

Դուն ձգել ես սրտիս մեջը վառ կրակ,

Ակնարկելով գաղտնի ամեն ժամանակ,

Սևիկ աչեր...

Անուշ անուշ խոսալովդ, սիրուն կույս,

Մաշված սրտիս նորից տվիր կյանք ու հույս,

Առանց գինո հարբեցուցիր խղճալույս,

Սևիկ աչեր...

Սիրույդ սուր-սուր նետերովը խոցվեցա,

Իբրև ծաղիկ դեռ չըբացված գոցվեցա,

Երբ քեզ տեսա, կրակովդ լեցվեցա,

Սևիկ աչեր...

Սիրույդ լարը պարանոցես տվիր կախ,

Օր ու արև չունեմ, գործս է ա՜խ ու վա՜խ,

Կրկին խոսե, գոնե լինեմ ես ուրախ,

Սևիկ աչեր...

Link to post
Share on other sites

Անգել, ունեմ ինչ-որ տեղ, հիշում եմ, բայց հիմա նայեցի չգտա: Միտս կպահեմ, հենց որ գտա, կտպեմ:

ՎԱՌԱ, ՎԱՌԱ, ԵՍ ՎԱՌԱ

Ջիվանի

Ես քեզ տեսա մեջը այգուն,

Ճտվտալով, ինչպես թռչուն,

Սըրտիս սաստիկ դուր եկար դուն.

Ա՜խ, իմ սիրեկան, անուշ սիրեկան,

Կյանքիս հատորը դու ես, աննման:

Վառա, վառա, ես վառա,

Կրակիդ ճարակ դառա,

Հանգսություն չունեցա`

Մինչ իմ կարոտըս չառա: (2)

Այն օրվանից չունիմ դադար,

Ինչ քեզ տեսա գեղատիպար,

Իսկապես եղա սիրահար.

Ա՜խ, իմ սիրեկան, անուշ սիրեկան,

Կյանքիս հատորը դու ես, աննման:

Վառա, վառա, ես վառա...

Աչքերիցդ մի կայծ թռավ,

Թռավ, սրտիս մեջը ընկավ,

Ինչ կանեմ, չի հանգչիր բնավ.

Ա՜խ, իմ սիրեկան, անուշ սիրեկան,

Կյանքիս հատորը դու ես, աննման:

Վառա, վառա, ես վառա...

Փասիան ես ոսկեփետուր,

Աչքերիդ մեջը կըցոլա հուր,

Թագուհին ես թռչնոց հանուր.

Ա՜խ, իմ սիրեկան, անուշ սիրեկան,

Կյանքիս հատորը դու ես, աննման:

Վառա, վառա, ես վառա...

Link to post
Share on other sites

ԻՄ ԵՐԳԸ

Ջիվանի

Պանդխտության մեջ լրացավ իմ երեսունամյակս,

Ինձանից դեռ չի հեռացել հավատարիմ ջութակս,

Քառասուն և իննի մեջը մտավ արդեն հասակս,

Գնում եմ դեպի ծերություն, դառնանում է վիճակս,

Հետզհետե մազերուս մեջն շատանում է ճերմակս,

Սկսում է նսեմանալ լուսատու աշտանակս:

Քննում եմ իմ անցյալս, տեսնում եմ ես անկատար,

Իմ թողած հետքս վաղանցուկ, ծաղկի պես թույլ ու տկար,

Մանկությունից մինչև այսօր բռնել եմ մեկ ճանապարհ,

Հետևել եմ իմ արվեստին, նվագել եմ ես քնար.

Նշանավոր, օգտավետ գործ չեմ թողել ազգիս համար,

Մի քանի հատ չոր ու ցամաք երգեր է հիշատակս:

Թանկագին ու անդառնալի թարմությունս շուտ գնաց,

Ոչ մի օգուտ ես չունեցա, խոստովանեմ բացեբաց.

Հանգամանքից չօգտվեցի, չեղա ես շրջահայաց.

Առավոտյան բացվիլը՝ բութ աքլորս չարավ իմաց.

Իմ մտավոր աշխարհի մեծ բաժինը խավար մնաց,

Մթամած սև ամպի տակից դուրս չեկավ արեգակս:

Բնության գաղտնիքը մութ է, ծովի անդունդից խոր է,

Ընկնողը դուրս չի գալիս, վիհ է, անատակ հոր է.

Աշխարհը անփոփոխ է, լուսնյակը հին ու նոր է,

Մեկը անբախտացել է նոր, մյուսը՝ բախտավոր է,

Չէի կարծում և մտածում՝ ամենը անցավոր է,

Ժանգոտված պղինձ կդառնա, ոսկի է ժամանակը:

Ես, Ջիվանս ամենին աղաչել եմ, պաղատել եմ,

Որ լինին սիրով, միաբան, մեջս այսպես դատել եմ.

Ինչ տեղում ատելության հոգու ծնունդ նկատել եմ,

Պատճառին առանց վախի՝ հանդիմանել, նախատել եմ,

Ինչքան իմ ուժս պատել է, այնքանով աշխատել եմ,

Ժողովրդին մի օգուտ տալ՝ եղել է նպատակս:

Link to post
Share on other sites

ՓԱԽԻ'Ր ԱՅԾՅԱՄ

Ջիվանի

Անհոգ ես, չես գիտեր ինչ կա քո մասին,

Պըտըտվում են քո խեղճ անձիդ վնասին,

Գամբռներով, բարակներով միասին,

Փախի'ր, այծյամ, փախի'ր որսկան է գալիս,

Ձագուկներդ տխուր լալիս են լալիս:

Որսկանը ճըրագով քեզի ման կուգա,

Կուզե յուր ձեռքը քո արյունով լվա,

Խղճալի քո տեղյակ սար ու ձոր կուլա

Փախի'ր այծյամ...

Որսկանը գութ չունի, կանե կրակը,

Կամ քեզի կըսպանե կամ քո զավակը,

Զուր չի անցնիլ հրացանի գնդակը,

Փախի'ր այծյամ...

Դաշտումը չես ման գար, թե մտածես լավ.

Քեզ կըվիրավորեն, կստանաս մեծ ցավ,

Դուրս մի ելնիր խիտ անտառից դու բնավ,

Փախի'ր այծյամ...

Ձորեր մի' մտնիր` այնտեղ վտանգավոր է,

Որսկանը ման կուգա այնտեղ` սովոր է,

Քարայրից խփելով քեզ կըգլորե,

Փախի'ր այծյամ...

Link to post
Share on other sites

ՔՈ ՓԱՓԱԳՈՎ

Ջիվանի

Քո փափագով վառվում եմ.

Արի, սիրական, ո՞ւրտեղ ես,

Երկնային ամպերու մեջ

Նըստող ծիածան, ո՞ւրտեղ ես:

Ճանապարհըդ նայելով`

Աչքերումս լույս չըմնաց,

Ե'կ երևույթ տեսանեմ,

Ազնիվ սիրական, ո՞ւրտեղ ես:

Ի՞նչ պատահավ, անուշիկ,

Որ դու հեռացար ինձանից,

Քաղցրախոս անուշ լեզու,

Անվամբ գովական, ո՞ւրտեղ ես:

Թող միայն ասեն` Ջիվա'ն,

Սիրականդ կուգա,

Թող տատանիմ քո սիրով

Մինչև հավիտյան, ո՞ւրտեղ ես:

Link to post
Share on other sites

ՕՏԱՐԱԿԱՆԻ ԵՐԳ

Ջիվանի

Օտարրության մեջը զուր անցավ ջանքս.

Կարոտդ քաշելով մաշեցի կայնքս.

Կրկին դեպի քեզ է սիրտս, բաղձանքս.

Ախ իմ երկիր, անուշ երկիր հայրական,

Պապիս, մամիս, նախնիներուս օթևան:

Ծննդավայր, երբ քեզանից հեռացա,

Կարծես դրախտիցը դժոխքը ընկա.

Համդ ու արժեքդ ես նոր իմացա.

Ախ իմ երկիր, անուշ երկիր հայրական...

Օտարության հացը ասացին մեծկակ,

Բայց գնացի, տեսա փոքր նմանակ,

Դառնահամ, անաճուն, սպառող քսակ,

Ախ իմ երկիր, անուշ երկիր հայրական...

Link to post
Share on other sites

ՀԱՅՈՑ ԱՂՋԻԿ

Խոսք՝ Ռ. Պատկանյանի

Դու տեսե՞լ ես երկընքումը

Պայծառ լուսին ծագելիս,

Կամ թե՝ կանաչ տերևի մեջ

Կարմիր ծիրան փայլելիս:

Դու տեսե՞լ ես ծաղկոցումը

Կարմիր վարդը փըթըթած,

Շուշան, մեխակ ու նունուֆար

Չորս բոլորքը պար բըռնած:

Նազուք մեջքը ծառի նըման

Տատանում է գեղեցիկ,

Մե'կ թռչում է նա անգուման,

Մե'կ գընում է խիստ հեզիկ:

Հալվում է խեղճ կարիճների

Սիրտը՝ նորան տեսնելով,

Ծերը իրան անիծում է,

Որ ծերացավ խիստ շուտով:

Բայց լուսինը խիստ խավար է

Հայ աղջկա առաջին,

Ծիրան, մեխակ ու նունուֆար

Չարժեն նորա մեկ պաչին:

Link to post
Share on other sites

ԻՄ ՓԵՐԻՆ

Խոսք՝ Ավ. Իսահակյանի, երաժշտ.՝ հեղ. անհայտ

Կես գիշերին գետի ափին

Ես նըստած եմ սիրավառ.

Գետն հոսում է, - և հոսանքին

Ես նայում եմ միալար:

- Ո՞վ է խաղաղ մեջ-գիշերին

Քընած գետը վարդովում.

Ալիքները խըփում ժայռին, -

Ծերուկ ժայռը լըվանում:

- Ո՞վ է աստղոտ, զով գիշերին

Լուսնի շողով զարդարվում,

Շուշան-կըրծքին, սև մազերին

Գոհար ցողեր սըրսկում:

- Ո՞վ է չքնաղ բարի-լուսին

Ծաղիկները համբուրում.

Մըշուշային փըրփուրի մեջ

Արշալույսին ողջունում:

- Նա հեղ գետի լուռ փերին է,

Ցնորքներիս սիրելին,

- Նա իմ սըրտի դիցուհին է,

Վառ երգերիս նազելին...

Եվ մինչև լույս գետի ափին

Ես նըստած եմ քարացած.

Գետն հոսում է, - և հոսանքին

Ես նայում եմ շիվարած:

Link to post
Share on other sites

ՅԱՐԻՍ

Խոսք՝ Մ. Մելիքյանի, երաժշտ.՝ Կարո Զաքարյանի

Մի յար ունեմ շիկահեր,

Լուրթ աչքերով կապուտակ,

Կըրծքում անհուն ջերմ ու սեր,

Ծովերի պես անհատակ:

Ջահել է նա գարնան պես,

Գարնան անուշ հովի պես,

Սրտում վարար խինդ ու սեր,

Ալ ու ալվան ծաղիկներ:

Մի յար ունեմ շիկահեր,

Լուրթ աչքերով կապուտակ,

Կըրծքում անհուն ջերմ ու սեր,

Ծովերի պես անհատակ:

Link to post
Share on other sites

Hayer jan, barev! Iskapes anchap hacheli er verhishel ais bolor harazat yergere.

Shat shnorhakalutiun :flower:

Mi harts: Eerebuni-Yerevan yergi barere chgta....gutse bats em toghel? Baits vonts-vor te chkar ejerits voch mekum....? :ermm: Yete hnaravore, xndrum em avelatsrek.

Link to post
Share on other sites
Hayer jan, barev!  Iskapes anchap hacheli er verhishel ais bolor harazat yergere. 

Shat shnorhakalutiun  :flower:

Mi harts: Eerebuni-Yerevan yergi barere chgta....gutse bats em toghel?  Baits vonts-vor te chkar ejerits voch mekum....?  :ermm:  Yete hnaravore, xndrum em avelatsrek.

Բարև ձեզ Gina :hi: Իրոք այստեղ չկա : :) Բայց կա Երևանին նվիրված բաժնում: Ես բերեցի այստեղ ,թող այստեղ էլ լինի: :flower:

ԵՐԵՎԱՆ-ԷՐԵԲՈՒՆԻ

Խոսք՝ Պ.Սևակի, երաժշտ.՝ Էդգ. Հովհաննիսյանի

Երևան դարձած իմ Էրեբունի,

Դու մեր նոր Դվին, մեր նոր Անի,

Մեր պոքրիկ հողի դու մեծ երազանք,

Մեր դարե կարոտ, մեր քարե նազանք:

Երևան դարձած իմ Էրեբունի,

Դարեր ես անցել, բայց մնացել ես պատանի,

Քո Մասիս հորով, քո Արաքս մորով

Մեծանաս դարով, Երևան:

Մենք արյան կանչեր ունենք մեր սրտում,

Անկատար տենչեր ունենք դեռ շատ:

Մեր կանչն առանց քեզ` իզուր կկորչի,

Առանց քեզ` մեր տաք տենչն էլ կսառչի:

Կյանքում ամեն սեր լինում է տարբեր,

Իսկ մենք բոլորս ենք քեզանով արբել,

Տաք է սերը մեր` շեկ քարերիդ պես,

Հին է սերը մեր` ձիգ դարերիդ պես :flower: :flower: :flower:

Link to post
Share on other sites

Gina, բարև :flower: բարով եկաք մեզ մոտ :flower:

Գայանե :girlkiss: :flower:

ԳԱՐՈՒՆ Է ԳԱԼԻՍ

Խոսք՝ Հ. Սահյանի, երաժշտ.՝ Ա . Հեքիմյանի

Ձմեռը հալվել դարձել է առու,

Դարձել է առու, դարձել է վտակ,

Արաքսի հունով նա գնում է հեռու,

Գնում է, լցվում է ծովը անհատակ:

Հոգնած թևերը քսելով ամպին,

Կրծքին դեռ խոնավ ծվենը նրա,

Արագիլն իջել Արաքսի ափին՝

Հանգստանում է մի ոտքի վրա:

Երկինք ու երկիր մեզ ձայն են տալիս,

Դռները բացեք, գարուն է գալիս:

Աղբյուրն աղբյուրին իր գիրկն է կանչում,

Իրար են փարվում հովերն արթնացած,

Ծաղկունքից արբած բնությունն է շնչում,

Քանդում է մեղուն ժիր ակնամոմը թաց:

Հողն է մայրության հրճվանքից դողում,

Թող որ հավիտյան միշտ ազատ մնա,

Թող որ ոչ մի ծիլ չմնա հողում,

Ոչ մի բույն հավքի թափուր չմնա:

Երկինք ու երկիր մեզ ձայն են տալիս,

Դռները բացեք, գարուն է գալիս:

Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


×
×
  • Create New...