Армянский танец

[Nazel]

Հայկական պարերի կատարման տեղը և ժամանակը

Հայկական պարերը կատարվում էին բաց երկնքի տակ և ծածկված շինություններում:

Բաց երկնքի տակ կատարվում էին համաժողովրդական տարեկան կրոնական տոների ժամանակ. Տրնդեզ, Համբարձում, Վարդավառ, Բարեկենդան և այլն:

Հայկական պարերը բաց երկնքի տակ էին կատարվում նաև ուխտավայրերում:

Հարսանեկան ծիսակատարության ժամանակ պսակադրության ժամանակ դեպի եկեղեցի գնալու ամբողջ ճանապարհին, պսակադրության ժամանակ և փեսայի տան ճամապարհին մասնակիցների պարերը նախկինում չար ոգու խարդավանքից և չար աչքից պաշտպանելու խնդիր էին կրում:

Բաց հրապարակում էր կատարվում նաև հուղարկավորության պարային երթը և թաղման պարերը:

Հայերը պարերը կատարում էին նաև ծածկված շինություններում:

Հեթանոսական ժամանակ Հին Հայաստանի տաճարներում կատարվում էին ծիսական Տաճարային պարեր - Պարք Մեհենականք:

Փակ շինություններում բնակչությունը ավելի շատ պարում եմ ձմեռը:

Տարվա տաք եղանակին դա տեղի էր ունենում այն ժամանակ, երբ պարերով ծեսերը պետք է կատարվեին կացարաններում:

Յուրաքանչյուր գյուղում և քաղաքում գոյություն ուներ հրապարակ կամ պարապ տեղ, որտեղ տարբեր տոնակատարությունների ժամանակ կազմակերպվում էին հասարակական պարեր և խաղեր:

Հնում պարերի և թատերականացված գործողությունների, խաղերի և մրցույթների մի ամբողջ շարք կանոնակարգված էր, ըստ կատարման ժամանակի: 20-րդ դարի սկզբին արդեն ծիսական մի շարք պարեր սկսեցին կատարվել իրենց ծեսերից դուրս, ցանկացած ժամանակ, ծանկացած տեղում:

Պարերի կատարման հերթականությունը նույնպես խիստ կանոնակարգված էր:

"Կարին" համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գագիկ Գինոսյանի նյութերից:

[Nazel]

Հայ ազգային պարը

Արդյոք գիտեի՞ք որ

- հայ ազգային պարերի տարիքը կազմում է հազարամյակներ:

- պահպանվել է շուրջ 3000 հայ ազգային պար (համեմատության համար հոլանդացիների մաքուր ազգային պարերի թիվը, ըստ իրենց մասնագետների, չի գերազանցում 20-25-ը):

- հայկական պարի հիմքը զիստային (զսպանակավոր)շարժումներն են:

- զիստային շարժումների խորհուրդն է՝ ձգտում առ Աստված:

- իր նախնիներից ժառանգած շարժումային պարային արմատական ֆոնդի հիման վրա հայ ժողովուրդը ստեղծել է իր հիմնական պարային համաժողովրդական շարժումային ֆոնդը, նրա հետագա լրացումներով և զարգացումներով, ինչպես նաև հնացած և այլևս չօգտագործվող շարժումների պարբերական վերացումով:

- աշխարհում պարերը բաժանվում են 2 տեսակի՝ հորիզոնական (կոնքազդրային, հեշտանք խորհրդանշող շարժումներ, որոնք հայ պարի մեջ խստիվ արգելված են) և ուղղահայաց (հոգևոր, որոնք բնորոշ են արիական ցեղերին, հայերի պարային տեսակն է):

- հայտնի է, որ նախկինում հայերի մոտ աղերի կուտակում և օսթեոխոնդրոզ չի եղել հենց պարերի բնույթի շնորհիվ, որովհետև պարերը ծառայել են նաև որպես վարժանք:

- հայոց պարերի մեջ ծունկը մինչև վերջ չի ուղղվում, ի տարբերություն ևրոպական և դասական պարարվեստի:

- հայ կնոջ ձեռքը պարի ժամանակ 90 աստիճանից չպետք է վեր բարձրանա, արգելված է, որ հայ պարի ժամանակ կնոջ թևատակը երևա:

- հայ պարի նպատակներից է եղել ուսուցանել երիտասարդությանը իր ցեղի պատմությունը (առասպելական, էպիկական, Վարդան Մամիկոնյանց պարեր):

- ամեն շարժում հայ պարի մեջ ունի իր խորհուրդը, նշանակությունն ու նպատակը:

- յուրաքանչյուր գյուղում և քաղաքում գոյություն ուներ հրապարակ կամ պարապ տեղ, որտեղ տարբեր տոնակատարությունների ժամանակ կազմակերպվում էին հասարակական պարեր և խաղեր:

"Կարին" համույթի գեղարվեստական ղեկավար՝ Գագիկ Գինոսյանի նյութերից:

[Nazel]

name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="

type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object> ">

[mokheve]

 Я видел эти танцы на YouTube. хорошие танцы. Я думаю, что шалахо и кинтоури являются армянскими танцами не грузинка, потому что эти вещи, которые находятся в этих танцев для купцов и торговцев в Тбилиси только армяне. эти танцы очень сильно отличаются от других грузинских танцев. 

Edited August 16, 2010 by mokheve