Vishapakah

А можно за несколких людей голосовать, или надо вибирать одного?

Я назаву, Серж Саргисян)) У нас в стране сейчас диствительно есть корупция, и не справедливость. Серж Саргисян тот лидер, который единственый стримится всё это зло устранить от нашего государства, у него есть программа, и он не рвётся на власть кливитая других, а просто ясно и чётко говорит о своих планах))

Վան Վան, (Ван, Van), Բիաինա, Բիայնա, Բիանա, Դուսպաս, Երվանդավան, Իրան, Շամիրամակերտ, Շամիրամաշեն, Շամիրամա քաղաք, Շամիրամի քաղաք, Շամիրամկերտ, Վանաբերդ, Վանական, Վանակերտ, Վանդու, Վանտոսպ, Վիյանավանդա, Վյան, Վուանա, Տոպիա, Տոսբ, Տոսպ, Տոսպիա, Տոսպհտիս, Տուշպա, Տուշպանի, Տոսպ, Տուսպա, Տուսպաս, Տուրշուպա, Տուրուշպա, Տուրուսպա, Տուրուսպաս, Քաղաքն Շամիրամա – Քաղաք Մեծ Հայքի Վասպուրական աշխ-ի Տոսպ գավ-ում, Վանա լճի արլ կողմում, լճափից 2-3 կմ հեռավորությամբ: Ք լճի հետ է կապվում Ավանց նավահանգստային գ-ի միջոցով: Վ կառուցված է հարթավայրում, կլիման չոր է ու շոգ: Ձմեռը տևում Է 4-5 ամիս: Ունի արգավանդ մշակվող հողեր ու փարթամ պտղատու այգիներ, խմելու և ոռոգելու առատ ջուր, բխում Էին 60-ի չափ աղբյուրներ (Սոֆի, Խիննոն են): Ք հիմնադրել է հին Հայաստանի՝ Ուրարտուի թագավոր Սարդուրի Ա-ը՛(835-825 թթ մթա), անվանել Տուշպա և դարձրել պետության մայրաքաղաքը, ավելի ընդարձակվել Է 8-7-րդ դդ (մ.թ.ա.): Այն ժամանակ ք-ում կառուցվել են 2-3 հարկանի քարաշեն տներ, ընդարձակ փողոցներ, բաղնիքներ և հասարակական ու այլ շինություններ: Գտնվելով Հայկական պետության գրեթե երկրաչափական կենտրոնում, Վ ճանապարհներով կապված էր երկրի բոլոր կարևոր շրջ-երի հետ և ուներ ռազմատնտեսական առանձնահատուկ նշանակություն: Ք արմ կողմից պաշտպանված էր Վանա լճով, իսկ հր-ից Հայկական Տավրոս լհմկ-ի արլ հատվածներով: Ռազմական կարևորագույն նշանակություն ուներ ք-ի կենտրոնում վեր խոյացած քարաժայռի վրա կառուցված միջնաբերդը, որն իր նշանակությունը պահպանել էր մինչև 1915 թ: Այսպիսով, Վ հին աշխարհի անառիկ ու մարդաշատ ք-ներից էր, որն իր հիմնադրման օրից գոյություն ու:նի մինչև այժմ: Վ 6-րդ դ (մ.թ.ա.) Երվանդունիների հայկական թագավորության մայրաաղաքն էր, իսկ պարսիկ Աքեմենյանների տիրապետության ժամանակ (6-րդ դ վերջերից մինչև 4-րդ դ կեսերը մ.թ.ա.)՝ 13-րդ սատրապության կենտրոնը: 4-3-րդ դդ (մ.թ.ա.) այն կրկին անցնում է Երվանդունիների, իսկ 1-5 դդ Արշակունիների գերիշխանությանը: Վերջիններիս անկումից հետո (428 թ), Վ-ում իշխել են Արծրունի, ապա Ռշտունի նախարարները: Ք-ի նոր վերելքը սկսվում է 9-րդ դ վերջերից ու շարունակվում մինչև 11-ի սկզբները, երբ հատկապես 908-1021 թթ այն դարձավ Վասպուրականի հայկական ֆեոդալական թագավորության կենտրոնը: Այդ ժամանակ ք-ում կառուցվել են եկեղեցիներ, վերակառուցվել է միջնաբերդը (Ամրական քարանձավ), Վարագի լ-ներից ստորգետնյա քարաշեն ջրմուղ է անցկացվել դեպի ք, միջնաբերդում ավարտվել է Դերենիկ Արծ֊րունու (875-885 թթ) պալատի շինարարությունը ևն: Արծրունիների թագավորության անկումից հետո (1021 թ) Վ անցել է Բյուզանդական կայսրության տիրապետության տակ և դարձել Վասպուրականի կատապանության կենտրոնը: Սակայն 11-րդ դ կեսերին այն գրավել են սելջուկ֊թուրքերը, իսկ 13-ին՝ մոնղոլները: 15-րդ դ և մինչև՛ 16-ի սկզբները այստեղ փոխնիփոխ իշխել են կարակոյունլու և աղկոյունլու վաչկատուն ու բարբարոս թուրքմենական ցեղերը, իսկ հետո այն գրավել են պարսիկ Սեֆյանները: 1555 թ Ամասիայի և 1639 թ Կասրե Շիրինի պարսկա-թուրքական հաշտության պայմանագրերով Վ անցավ օսմանցի թուրքերին և դարձավ վանի նահ-ի և նույնանուն գավ-ի կենտրոնը: Օտարների ավերիչ արշավանքների ու ծանր տիրապետությունից բացի ք զգալիորեն տուժել է նաև 1276, 1441, 1646 (ապրիլի 2-ին), 1648, 1649, 1701 (մարտի 7– ին), 1704 (հունվարի 13-ին), 1715 (մարտի 8–ին), 1791 թթ կործանարար երկրաշարժերից և 1606 թ ու մյուս տարիների ահավոր սովից: Ստորերկրյա ցնցումները հաճախ շարունակվել են մի քանի օր և փլատակների վերածել բազմաթիվ տներ, հասարակական ու կրոնական շինություններ, խլել հազարավոր մարդկային կյանքեր: Քաղաքի արմ մասը, որին տրված էր Բուն քաղաք կամ Քաղաքամեջ անունը, երեք կողմից շրջապատված է հղել պարիսպներով (մինչև 20-րդ դ սկզբները), իսկ հս-ից բլուրներով: Ունեցել է քաղաքային 4 դուռ արլ կոչվում էր Թավրիզի դուռ, հր-ները՝ Նոր կամ Սարայի և Միջին դուռ, հս-արմ կողմում գտնվում էր Նավահանգստի (Իսքելեի) դուռը: Հս-արլ կողմում 1 կմ երկար ձգվում է 100-120 մ բարձր ուղղածիգ մի քարաժայռ, որի վրա գտնվում են հին բերդի (Շամիրամի բերդ) պարիսպների և այլ շինությունների մնացորդներ ու բազմաթիվ սեպագիր արձանագրություններ: Այստեղ ք-ի հատակագիծը անկանոն է, փողոցները՝ նեղ, տները՝ միմյանց կպած, բուսականությունը՝ աղքատ: Քաղաքամիջում էին գտնվում շուկան, կառավարչատունը, փոստ-հեռագրատունը, զորանոցն ու հայկական առաջնորդարանը: Ք-ի արլ մասը ուներ հարուստ բուսականություն, փարթամ այգիներ և կոչվում էր Այգեստան, որը ձգվում էր մոտ 4.5 կմ: Այստեղ էր ուռենիներով, կաղամախիներով զարդարվսւծ Խաչփողանի փողոցը՝ նույնանուն հրապարակով: Մյուս փողոցները անկանոն էին, նեղ և ծուռումուռ, տները՝ հողաշեն և ոչ բարետես: Այգեստանը այն ժամանակ իր մեջ էր առնում Արարք, Կլորդար, Հայկավանք, Հանկույսներ, Նորաշեն և Սուրբ Հակոբ քաղերը: Այգեստանում էին գտնվում անգլիական, պարսկական, ռուսական և ֆրանսիական հյուպատոսությունները, բողոքական հայերի դպրոցն ու որբանոցը: Ըստ ավանդության՝ բերդի ու պալատի հետ, Ասորեստանի թագուհի Շամիրամը Այգեստանում էր կառուցել նաև իր ամառանոցը: Ք-ի տարածքով հոսում և լիճն են թափվում Կուռուբաշի և Հանկույսների գետակները, իսկ Մենուայի ջրանցքի (Շամիրամի առու) ջրերով ոռոգվում էին ք-ի հր մասի արտերն ու այգիները, որտեղ մշակում էին հացահատիկներ, խաղալ և պտուղ-բանջարեղեն, հատկապես ծիրան, խնձոր, դեղձ, տանձ և ընկույզ: 19-րդ դ վերջերից ՛մինչև 20-ի սկգբները Վ-ից կահույքի համար ընկույզի փայտ էր արտահանվում Ֆրանսիա (Մարսել): Վ-ի անվան ծագման գիտական ու ստույգ բացատրություն գոյություն չունի: Երբեմն այն կապում են Հայոց թագավոր Վանի անվան կամ հայերեն Վանք բառի հետ կամ էլ գտնում, որ Վ ծագել է Սևան անունից, կամ Ուրարտուի Բիտինիլիի տարբերակի հնչյունափոխված ձևն է: Արմ Հայաստանի շատ ք-ների նման, Վ-ի ազգաբնակչության թվի մասին եղած վիճակագրական տվյալները նույնպես ճշգրիտ ու գիտական չեն: Փավստոս Բուզանղի (5-րդ դ) վկայությամբ, օրինակ, 4-րդ դ իբր պարսիկները Վ-ից բռնագաղթեցրել են 18000 միայն հրեա ընտանիք, որը չափազանցություն է: Հետագայում այդ մասին այլևս ոչինչ չի հաղորդվում: 19-20-րդ դդ վերաբերյալ եղած տվյալները թեև հակասական ու գիտական չեն, սակայն իրարից շատ չեն տարբերվում: Ըստ այդ տվյալների՝ Վ-ի ազգաբնակչությունը հիշյալ ժամանակաշրջանում հասել է 30-50000-ի, որի կեսից ավելին հայեր էին, մնացյյալը՝ այլազգիներ: Վ-ում հայերը անասնապահությունից, երկրագործությունից և այգեգործությունից բացի, մեծ չափով զբաղվում էին արհեստագործությամբ և առևտրով: Արհեստներից ամենից շատ տարածված էին ոսկերչությունը, գորգագործությունը, կտավագործությունը, ձեռագործությունը, զինագործությունը, ներկարարությունը, կոշկակարությունը, կաշեգործությունը, ատաղձագործությունը, դերձակությունը, ձկնորսությունը ևն: Վ-ի հայերի արհեստագործական արտադրանքները աչքի էին ընկնում բարձր ճաշակով ու որակով և մեծ պահանջարկ ունեին հարևան ու հեռավոր գավ-ներում ու բնակավայրերում: Վ-ի գորգերը, ձեռագործ նրբին արտադրանքը, շալը, արծաթե ու ոսկյա զարդերը և աղ դրած կամ ապխտած տառեխ ձուկը արտահանվում Էր նաև արտասահման: Ըստ տեղեկությունների՝ 20-րդ դ սկզբներին Վ-ում կային 500 առևտրականներ ու վաճառականներ, որոնց ճնշող մասը հայեր էին: Ք ուներ շուրջ 1500 1-2 հարկանի քարաշեն ու փայտաշեն խանութ, կրպակ, արհեստանոց, թեյարան ու ճաշարան: Թուրքական ծանր տիրապետության օրոք Վ այնուամենայնիվ մինչև 1915-16 թթ պահպանում էր տնտեսական ու մշակութային նշանակությունը: Ք այդ ժամանակ զբա¬ղեցնում Էր 9 կմ երկար և 7 կմ լայն ունեցող տարածք: 19-րդ դ երկրորդ կեսերից հայերի նախաձեռնությամբ Վ-ում սկսում Է զարգանալ նաև կապիտալիստական մանուֆակտուրային տնտեսությունը: 1870 թ Թոխմախյան եղբայրների նախաձեոնությամբ Վ-ում հիմնվեցին կտավագործական, 1880-ականին Գափամաճյանների, Չթչյանների և Պարթևյանների կաշեգործական և այլ արհեստանոցները: 1890-ական թթ վարպետ Ալեքսանը (Ալեքսանդր) արտասահմանից բերված սարքավորումներով Վ-ում կառուցեց աոաջին մեքենաշինական գործարան–արհեստանոցը, որն արտադրում էր ջրհան մեքենաներ, գյուղատնտեսական գործիքներ և երկաթյա այլևայլ շինվածքներ: 20-րդ դ սկզբներին Վ ուներ 100 կտավագործական արհեստանոց՝ 300 դազգահով: Գործարան-արհեստանոցների բանվոր-ծառայողների թիվը հասնում էր 1500 մարդու: Սակայն Թուրքիայի նման հետամնաց, ռազմաֆեոդալական բռնակալական կարգերի պայմաններում հայերի տնտեսական թե մշակութային ամեն մի ձեռնարկում ոչ միայն զարգացման պայմաններ չուներ, այլև իշխանությունների կողմից խափանվում և արգելակվում էր: Դրա լավագույն օրինակը 1876 թ նոյեմբերի 30-ի գիշերը թուրքական իշխանությունների կազմակերպած ք-ի շուկայի հրկիզումն Էր, որի հետևանքով մոխրակույտերի վերածվեցին գերազանցապես հայերին պատկանող շուրջ 500 խանութ ու արհեստանոց՝ իրենց մեծարժեք պարունակությամբ: 1911 թ Վ-ի ռուսական փոխհյուպատոսը հաղորդում Էր, որ թուրքական իշխանությունները հայերից հարկերը հավաքում են նույնիսկ հին ռեժիմի ժամանակ չեղած խստությամբ, որ նրանք աճուր¬դով վաճառում են հայերից խլած տները, խանութները, անասունը, կահկարասին և այլ ապրանքներ: Վանեցի հայերը հայտնի Էին զուսպ, հաշվենկատ ու բարձր մակարդակի կուլտուրական կենցաղավարությամբ: Նրանք տոգորված էին խոր հայրենասիրությամբ և ջերմորեն պահպանում էին ազգային ավանդներն ու սովորությունները: Վանեցիների մեջ տարածված էր այն ասացվածքը, թե «Վանը այս աշխարհում Է, դրախտը՝ այն», իսկ ամերիկացի միսիոներ Էյնոլդսը ասել է՝ «Դժբախտություն պիտի լիներ առանց Վանը տեսնելու մեռնեսլ»: Ավելի ջերմ են հայտնի հայագետ Լինչի, խոսքերը՝ «Նեապոլից հետո անպայման մեկ անգամ պետք է տեսնել Վանը և հետո մեռնել»: Վանեցիները, թեև օտարի տիրապետության տակ, մեծ ջանքերի գնով պահպանում և զարգացնում էին իրենց կրոնամշակութային գործունեությունը: 20-րդ դ սկբներին ք ուներ 8 եկեղեցի՝ ս Տիրամայր, ս Աստվածածին կամ ս Նշան, ս Պողոս–Պետրոս (Սրբոց Առաքելոց), ս էջմիածին, ս Սահակ, ս Ստեփանոս, ս Վարդան, ս Ծիրանավոր: Ք-ի շրջակայքում էին գտնվում նաև Հայկավանք կամ Հայկավանից ս Աստվածածին, ս Հակոբ, Մծբնա, Անկուսներաց Աստվածածին կամ Հանկուսներաց եկեղեցի, Արարք կամ Արարուց եկեղեցիները: Վ-ում թուրքերն ունեին 4 մզկիթ, որոնցից ամենախոշորը Մեծ մզկիթն էր: 19-20-րդ դդ Վ-ի հայերի մշակութային կյանքի մի կարևոր բնագավառն էլ դպրոցն ու կրթական ասպարեզն էր: 20-րդ դ սկզբներին ք-ի 8 հայկական դպրոցներից բացի գործում էին նաև բողոքականների, գերմանական՛ և ամերիկյան օրիորդաց և դոմինիկյանների դպրոցները, որտեղ նույնպես միայն հայերի երեխաներն էին սովորում: Հատկապես աչքի էին ընկնում 1870 թ հիմնված Հայկազյան վարժարանն ու Սանդխտյան իգական դպրոցը: 1878-80 թթ ք-ում գործում էին Վարժապետանոցը (Կեդրոնական վարժարան) և Երեմյան վարժարանը, որոնք առանձին-առանձին ունեին 6 հիմնական դասարաններ: Հիշարժան են նաև Արարքի երկսեռ, Նորաշենի, Հանկույսների, ս Հակոբի, Հայկավանքի թաղային դպրոցները՝ բոլորը միասին 4000 աշակերտներով ու հարյուրավոր ուսուցիչներով: Մինչև 1915 թ Վ-ի դպրոցները տվել են 3000 շրջանավարտ: 1905-14 թթ Վ-ում գործող թատերախմբերից առաջատարը Արտաշես Սոլախյանի գլխավորած Երեմյան թատերախումբն էր: Թատերական կյանքի համար մեծ իրադարձություն էր 1911 թ նշանավոր դերասան Հովհաննես Զարիֆյանի խմբի ժամանումը, որը ներկայացումներ տվեց Վ–ում և Աղթամարում: Վ-ի հայության հասարակական-քաղաքական կյանքում նշանակալից դեր է կատարել մամուլը: Այստեղ 19-20-րդ դդ լույս են տեսել «Երկունք», «Նոր սերունդ» (1906 թ-ից), «Հայացք», «Հորձանք», «ժայռ», «Տիգրիս», «Ծովակ», «Գավառի ձայն» մեծ մասամբ խմորատիպ թերթերն ու ամսաթերթերը: Հրատարակվել և տարածվել են տարբեր բովանդակության տեղեկատուներ, թռուցիկներ, կոչեր: Արմ Հայաստանի հայության նման, Վ-ի հայերը նույնպես հաճախ իրենց իրավունքների համար ոտքի են ելել թուրքական բռնակալության դեմ: Ուշագրավ է 1862 թ ըմբոստությունը, երբ մի պահ հայերը նույնիսկ կարողացան գրավել Վ-ի բերդը: Այս դեպքերը, անշուշտ, կրում էին այն ժամանակ Զեյթունում բռնկված դիմադրական շարժման և հայերի ազատագրական պայքարի ազդեցությունը: Թուրքական օրավուր սաստկացող բռնապետական լուծը հայերի վրա ավելր ծանրացավ 19-րդ դ 2-րղ կեսերից, և Վ դարձավ Արմ Հայաստանի ագգային-ազատագրական շարժումների կենտրոններից մեկը: Ազատագրական շարժման գաղափարների պրոպագանդման և Արմ Հայաստանի ազատագրման համար 1872 թ Վ-ում հիմնվել էր «Փրկություն ի միություն» գաղտնի ընկերությունը: Այդ ասպարեզում զգալի գործ է կատարել ազգագրագետ Գ. Սրվանձտյանը: Նույն նպատակներն էին հետապնդում նաև Մկրտիչ Փորթուգալյանի ջանքերով 1878 թ հիմնված «Հայրենասեր» ընկերության այսպես կոչված Վարժապետանոցի և մեկ տարի հետո՝ 1879-ին, ձևավորված «Սև խաչ» գաղտնի կազմակերպության անդամները: Իսկ «Զինակիր» ընկերությունը երիտասարդներին սովորեցնում էր ռազմագիտություն: Թուրքական իշխանությունների հակահայկական քաղաքականությունը առանձնապես ուժեղացավ 1878 թ Բեռլինի կոնգրեսից՝ «Հայկական հարցը» միջազգային դիվանագիտության կողմից ճանաչվելուց հետո, ու իր ծայրակետին հասավ 1890-ական թթ: Սուլթան Աբդուլ Համիդի կարգադրությամբ ստեղծված «համիդիե» կոչվող ջարդարարական հրոսակախմբերը ամենուրեք սկսեցին հայերի կոտորածն ու նրանց ունեցվածքի կողոպուտը: Կոտորածը սկսվեց 1896 թ հունիսի 3-ին: Կարճ ժամանակամիջոցում ք-ի հայաբնակ շատ թաղամասեր ու մոտակա գ-հր ավերվեցին, սպանվեցին հազարավոր մարդիկ: Վ-ի և շրջակայքի հայերը Մ. Ավետիսիանի, Մարտիկի (Մարտիրոս Սարախանյան) և ուրիշների գլխավորությամբ ինքնապաշտպանական հերոսական կռիվներ էին մղում թուրք մարդասպանների դեմ: Անհավասար պայքարին մասնակցում էին մոտ հազար զինված մարտիկներ: Այս իրադարձությունները հայտնի են «Վանի մեծ դեպքեր» անունով: Հայերի հալածանքներն ու բռնությունները շարունակվեցին նաև 1890–ական թթ հետո: Տնտեսական ու ֆիզիկական միանգամայն անապահով վիճակը վանեցիներին հարկադրում էր պանդխտության դիմելու: 20-րդ դ սկզբներին Վ-ից միայն Պոլիս էին պանդխտել 3000 հայեր: 1907-09 թթ Վ–ի հայ արհեստավորները մի քանի անգամ ցույցեր ու գործադուլներ են կազմակերպել թուրքերի կամայականությունների դեմ պահանջելով անձի և գույքի ապահովություն: Իսկ 1915 թ հայկական ցեղասպանության ժամանակ Վ՝ իր Այգեստան թաղամասով, դարձավ ինքնապաշտպանական կռիվների մի կատարյալ շտաբ: Դրան, անշուշտ, նպաստում էին առաջին համաշխարհային պատերազմում, թուրքական ճակատում ռուսական զորքերի ու հայկական կամավորական ուժերի հաջողություններն ու առաջխաղացումը Վ-ի ուղղությամբ: Ինքնապաշտպանական կռիվները Վ-ում սկսվեցին փաստորեն ապրիլի 7-ին: Թուրքերի 10-12 հազարանոց քանակի դեմ, որոնք զինված էին նաև հրանոթներով, Վ-ում դիրքավորվել էին ընդամենը 1500 հայ մարտիկներ, որոնք ունեին 605 հրացան և մոտ 1000 մաուզեր: Այս պայքարում դաշնակցական, ռամկավար ու հնչակյան կուսակցությունները հանդես էին գալիս համերաշխ ու միավորված: Թուրքերի կողմից ինքնապաշտպանության ակտիվ կազմակերպիչներ Վռամյանի (Օնիկ Դերձակյան) և Իշխանի (Նիկողայոս Մհքայելյան) չարանենգ սպանությունից հետո, ք-ում կազմվեց «Վանի հայ ինքնապաշտպանության զինվորական մարմինը», որի ղեկավարներն էին Արմենակ Եկարյանը (նախագահ), Կայծակ Առաքելը, Բուլղարացի Գրիգորը և խորհրդականներ Արամ Մանուկյանը (Արամ փաշա), Գաբրիել Սեմիրճյանը, Հրանտ Գալիկյանը և Փանոս Թերլեմեզյանը (հետագայում հայտնի նկարիչ): Ինքնապաշտպանական մարմնին կից ստեղծվել էին նաև պարենավորման, զինաբաշխման, հայթհայթման, սանիտարական, դատական և այլ մասնաճյուղեր: Պաշտպանական այս խմբերը խստագույն հսկողության տակ էին պահում պարենն ու զինամթերքը: Հայ հմուտ վարպետների միջոցով կազմակերպել էին վառոդի, փամփուշտների և անգամ թնդանոթի արտադրություն, արագ վերականգնում էին ավերված ամրություններն ու դիրքերը, կառուցում էին նորերը: Դժվարությունը այն էր, որ Վ-ում էին ապաստանել նաև շրջակա գ-երի հազարավոր փախստականներ: Կանայք, դեռատի աղջիկները կռվող մարտիկներին ուտելիք էին հասցնում, հագուստները կարում և վիրավորներին խնամում, իսկ պատանիներն ու նույնիսկ երեխաները անձնազոհաբար դիրքից դիրք անցնելով, հավաքում էին թուրքերի նետած չպայթած ռումբերը և արկերը, վնասազերծ անում և հանում նրանց վառոդի պարունակությունը: Վ այսպիտւվ դարձել էր մի անառիկ ամրոց՝ ընդդեմ թուրքական բռնակալության: Տեղին էին Ա. Եկարյանի Վ-ի քաջամարտիկներին ուղղած հետևյալ խոսքերը. «Մեր ուզելով չէ, որ պիտի կռվենք, ան մեզի պարտադրվեցավ: Երկու ճամփա ունինք. կամ գլուխ ծռել բռնավորին առաջ, և բնաջնջվիլ անպատիվ մահով և կամ անվեհեր ու բաց ճակատ դուրս գալ անոր առջև Ն ՝ նախընտրել մեր նախնիքներուն պատվավոր ճամփան»: Եվ Վ-ի քաջարի ժողովուրդը, ընտրելով վերջինը, կռվեց, հաղթեց, վերապրեց և հայ ժողովրդի ազատագրական պայքարի պատմությունը հարստացրեց նոր ոսկե էջերով, հետագա սերունդների համար դարձավ անմահ օրինակ: Այգեստանից բացի, հայերը հաջող դիմադրություն էին կազմակերպել նաև Քաղաքամեջում: Հերոսա֊ կան կռիվներում ՛Աչքի ընկած շատ զինվորներ ու հրամանատարներ պարգևատրվեցին զինվորական մարմնի սահմանած «Պատվո խաչ» շքանշանով: Վերջապես մայիսի 19–ին վրա հասած ռուսական զորքերն ու հայ կամավորները՝ զորավար Անդրանիկի գլխավորությամբ ազատագրեցին Վ և ք-ի բերդի վրա բարձրացրեցին հայկական հաղթական դրոշը: Որպես Հայաստանի հնագույն ք-ներից մեկը, Վ և նրա շրջակայքը հարուստ են պատմական ամենատարբեր ժամանակներին վերաբերող հուշարձաններով ու հնություններով, որոնց նկատմամբ հետաքրքրությունը սկսվել է դեռևս 19-րդ դ սկզբներից: 1827-29 թթ Վ-ում հնագիտական ուսումնասիրություններ է կատարել Փարիզի «Առիական ընկերության» անդամ, արևելագետ Ֆ. Շուլցը, որի ընդօրինակած 42 սեպագիր արձանագրություններ փոխադրվեցին Եվրոպա: Հետագայում նույնանման աշխատանքներ կատարել են նաև Ա. Լեյարդը (1850 թ), Օ. Ռասսամը (1877 թ) և ուրիշներ, որոնք զգալիորեն լրացրել և ուղղումներ են արել հավաքված հնագիտական նյութերի մեջ: Սրանք Վ-ի հնությունների լավագույն սկզբնաղբյուրներն են, որոնք մեծ մասամբ այժմ պահվում են Բեռլինի և Բրիտանական թանգարաններում: Հիշյալ սեպագիր արձանագրությունները գլխավորապես վերաբերում են 9-6-րդ դդ (մ.թ.ա.) Վանի թագավորների շինարարական և ռազմական գործունեությանը: Վ-ի թագավորության հնագույն պատմությունը զգալիորեն հարստացավ ակադ Ն. Մառի և Հ. Օրբելու 1916 թ ք-ում և նրա շուրջը կատարած պեղումների շնորհիվ հայտնաբերված նոր նյութերով: 1916 թ հետո, մինչև այժմ, թուրքական իշխանությունների կողմից արգելված է Վ-ում հնագիտական հետազոտություններ կատարելը: Առաջին համաշխարհային պատերազմը և հայերի նկատմամբ թուրքերի գործադրած ցեղասպանությունը ճակատագրական նշանակություն ունեցան նաև Վ-ի ու Վանի նահ-ի հայության համար: 1915-18 թթ սովից, հիվանդություններից ու կռիվներից այստեղ զոհվեցին հազարավոր մարդիկ: Աղետը կրկնապատկվեց այդ ժամանակ ռուսական բանակի երկու անգամ կատարած դավաճանական նահանջի պատճառով: 1915-18 թթ տասնյակ հազարավոր հայեր ստիպված, թողւսծ տուն, հարստության, հարազատների գերեզմաններն ու ազգային հազարամյա սրբությունները, բռնեցին գաղթի ճանապարհը: Դրանից անմիջապես հետո թուրք ջարդարարները հիմնահատակ տվերեցին ք-ի հայկական թաղամասերը և կողոպտեցին թողնված ողջ ունեցվածքը: Վ վերածվեց համատարած գերեզմանի: Հաղթահարելով գաղթի ճանապարհի անասելի դժվարությունները, վանեցիների մեծ մասը հանգրվանեց Արևելյան Հայաստանում, մի մասն էլ՝ արտասահմանում: Ռուս բանաստեղծ և լրագրող Սերգեյ Գորոդեցկին (1884-1967 թթ) 1916 թ այցելելով Վ, դառնորեն ու սրտի անհուն կսկիծով երբեմնի քաղաքակրթության կենտրոն Վ նմանեցնում է մի մեծ գերեզմանի: Եվ թեև թուրքական վիճակագրական տվյալներով Վ այսօր ունի շուրջ 50000 բնակչություն, նրա ընդարձակ տարածություն գրավող ավերակները դեռևս մնում են որպես արյունոտ բարբարոսության խորհրդանիշ: Վ եղել է միջնադարյան հայ գրչության ու մշակույթի խոշորագույն կենտրոնը: Այստեղ ապրել ու ստեղծագործել են գրչության ու արվեստի շատ ու շատ վարպետներ, որոնց գրած բազմաթիվ ձեռագրերից պահպանվել են 13 Ավետարան, 4 Մաշտոց, 3 Հայսմավուրք, 2 Ճաշոց, 2 Գանձարան, 2 ճառընտիր և բազմաթիվ հիշատակարաններ ու ձեռագրական պատառիկներ: Վանեցիների տոկալու, արարելու և տոեղծագործելու անսպառ եռանդը չի մարել նույնիսկ թուրքական արյունոտ բռնատիրության ձիգ ու երկարատև ժամանակաշրջանում: Դրա համար էլ ամենևին պատահական չէ, որ ուրիշ ոչ մի ք Հայաստանում չի տվել գրականության, արվեստի, գիտության ու հասարակական-քաղաքական բնագավառների այնքան շատ թվով գործիչներ, որքան Վ: Վ-ում են ծնվել հայ գրականության, արվեստի, գիտության և հսաարակական-քաղաքական բնագավառի բազմաթիվ երախտավորներ՝ մշակութային գործիչ Գևորգ Արծրունին (1771-1830) ռուսական բանակի գնդապետ Երեմիա Արծրունին (1804-1877), բանաստեղծ Հովհան Միրզայան Վանանդեցին (1772-1840), Հայոց կաթողիկոս Մկրտիչ Խրիմյանը (Խրիմյան Հայրիկ, 1820-1907), թատերագետ, մանկավարժ Տիգրան Ամիրխանյանը (1835-1897), ազգագրագետ Գարեգին Արվանձտյանը (1840-1892), հեղա փոխական, հասարակական գործիչ և գրող Արսեն Թոխմախյանը (1843-1892), մանկավարժ, բանաստեղծ Խաչատուր Սուրենյանը (1848-1896), ազատագրական շարժման գործիչ Մկրտիչ Ավետիսյանը (Թերլեմեզյան, 1864-1896), ՀՀ ժող նկարիչ Փանոս Թերլեմեգյանը (1865-1941), գրող Վրթանես Փափազյանը (1866-1920), հայ ազգային-ազատագրական պայքարի քաջամարտիկ Արմենակ Եկարյանը (1870-1925), նկարիչ, ՀՀ արվեստի վաստ գործիչ Վրթանես Ախիկյանը (1872-1936), կուսակցական գործիչ, գրող Ավետիս Թերզիբաշյանը (1873–1950), պատմաբան, պրոֆ Հովհաննես Հակոբյանը (1876-1937), հայազգի ամերիկյան քանդակագործ Հայկ Բադիկյանը (1876–1950), փիփսոփ գիտ դ-ր Վ. Նալբանդյանը, հրապարակախոս, հասարակական գործիչ Արտակ Դարբինյանը (1878-1950), նշանավոր երգիչ Տիգրան Նալբանդյանը (1878– 1954), նկարչության և քանդակագործության միջազգային ու Փարիզի գեղարվեստների ազգային ընկերությունների անդամ Հովհաննես Ալխազյանը (1881-1958), գյուղատնտ գիտ դ-ր, պրոֆ Ե. Մովսիսյանը (1876-1950), ամերիկահայ ճարտարապետ ու գրականագետ Արամ Թորոսյանը (1884–1941), գրող, երգիծաբան Լեռ Կամսարը (Արամ Թովմասյան, 1888-1965), հասարակական գործիչ, իրավաբան, պրոֆ Հրանտ Գալիկյանը (1889-1938), մանկավարժ, երկրաբան, պրոֆ Տիգրան Ջրբաշյանը (1889–1937), գրող, բանասեր Ղևոնդ Փիրղալեմյանը (1830-1891). բանաստեղծ Ազատ Վշտունին (1894-1958), կոմպոզիտոր, ՀՀ ժող արտիստ Կարո Զաքարյանը (1895-1967), գրող Ծերուն Թորգոմյանը (Դեղտրիկյան, 1896–1986), ՀՀ ժող արտիստ Այուզան Գարազաշը (1897-1944), գրականագետ՝ դ-ը, պրոֆ Վահրամ Թերզիբաշյանը (1898-1964), իրանահայ գրող, դերասան Մանվել Մարությանը (1901), կուսակցական, պետական գործիչ Աղասի Խանջյանը (1901-1936), ճարտարապետ, գիտ դ-ր, պրոֆ Վարազդատ Հարությունյանը (1909թ), ՀՀ լուսավորության ժողովրդական կոմիսար Լևոն Արիսյանը (1903-1938), գրող Գուրգեն Մահարին (1903-1969), գրող Վահրամ Ալազանը (Գաբուզյան, 1903–1966), գրականագետ, պյոֆ Նորայր Դաբաղյանը (1904-1955), թարգմանիչ Լեմվել Մարությանը (1904-1968), ԽՍՀՄ ժող արտիստ, թատերագետ, ռեժիսոր Վարդան Աճեմյանը (1905), անվանի լուսանկարիչ, ՀՀ կուլտ վաստ գործիչ Նեմրութը (Բաղդասարյան, 1905-1988), գրականագետ, դ-ր, պրոֆ Մինաս Հյուսըանը (1904), գրող Լյուսի Թարգյուլը (Թարգյուլյան, 1905-1955), ՀՀ արվեստի վաստ գործիչ, կինոօպերատոր Գարեգին Ասլանյանը (1906), ֆրանսահայ հասարակական գործիչ Աղասի Դարբինյանը (1906), ՀՀ ԳԱ ակադեմիկոս Մանվել Մանվելյանը (1913) ՀՀ ԳԱ թղթանդամ, գրականագետ Մկրտիչ ատյանը (1907-1983), պատմաբան, կուսակցական աշխատող, ՀՀ գիտ վաստակավոր գործիչ Վարդան Ավետիսյանը (1911), ՀՀ վաստակավոր ճարտարապետ Վալենտինա Աճեմյանը (1913), և շատ ուրիշներ: Վ-ի 1915 թ հերոսամարտի նահատակների հիշատակին է նվիրված ՀՀ-ում, Աշտարակ-Գյումրի ավտոմայրուղու ձախ կողմում (Աշտարակ ք-ից հս-արմ) կանգնեցված «Արծիվ Վասպուրականի» հոյակապ հուշարձանը (ճարտարապետ Ռ. Իսրայելյան): Թեև Վ-ի հերոսական ինքնապաշտպանության ժամանակներից անցել են տասնամյակներ, սակայն այսօր, այս տագնապալի պահին, մեզ՝ հայերիս համար, վանեցիների սխրանքները պետք է օրինակ դաոնան: http://www.armeniapedia.org/index.php?titl...%8E%D5%A1%D5%B6

Что я только не читал в етом теме, ужос. ну не буду писать вам: не думойте что может родина вам довать, думоете что вы можете ей довать, чтобы быт идеалним армянином... ой, уже написал таму же это Кеннеди говорил, но говорят не сам придумовал, для него речы другие люди писали, за кое какую сумму конечно... вот таким патриотом был Кеннеди, ну у него был один не достаток, он не был армянином)) Что хочу сказать, быть армянином это уже идеал, не легко быть богом среди богов.

То что дашнакы Карс оставили, это лож которий придумоли коммунисты, они так грязу поливали и белих гвардейцов, и муставаканцов и украинских наценальистов... сегоднешние люди оснавном учились в советских школах, и продалжают повтарять то, что им учили в прошлом веке)) читаете совримение книгы, там обавсем написано, и о Брест-Литовсек, и о Карсе в том числе, узнате правду, а не повтаряете то, что вам заставили коммунисты.

Грузинская оппозиция выбирает единого кандидата на выборы Грузинская оппозиция намерена выдвинуть единого кандидата на президентских выборах, которые пройдут в начале следующего года. Об этом, как передает радиостанция "Эхо Москвы", объявила лидер республиканской партии Тинатин Хидашели. Оппозиционные партии начали обсуждать единого кандидата. Договориться пытаются 10 политических сил, среди которых консерваторы, лейбористы, республиканцы, представители "Движения за единую Грузию" и другие. Вместе с оппозицией за столом переговоров находятся депутаты грузинского парламента и бывший госминистр по урегулированию конфликтов Георгий Хаиндрава. В партии республиканцев настроены оптимистично и надеются, что выбрать единого кандидата в президенты Грузии от оппозиции удастся без проблем. На шестой день акций протеста в Грузии произошли массовые столкновения представителей оппозиции со спецназом и полицией. Для разгона митинга были применены водометы, слезоточивый газ и резиновые пули. В результате пострадали около 600 человек. В тот же вечер власти закрыли оппозиционные телеканалы "Имеди" и "Кавкасия". В стране ввели чрезвычайное положение сроком на 15 дней. Однако, скорее всего, уже сегодня его отменят. Сегодня на 16.00 по тбилисскому времени (15.00 мск) назначено заседание парламента Грузии. Вполне возможно, что именно там решится вопрос о снятии чрезвычайного положения, т.к. сегодня вечером истекают 48 часов, в течение которых, согласно Конституции, депутаты должны утвердить решение главы государства. Ситуация стабилизировалась после того, как накануне М.Саакашвили объявил о досрочных выборах президента, которые должны пройти 5 января. Беспорядки на улицах прекратились, но в больницах все еще остаются около 20 пострадавших. В МВД Грузии признали факты чрезмерного применения силы со стороны спецназа во время разгона митинга. Как сообщил официальный представитель ведомства Шота Утиашвили, сейчас возбуждаются уголовные дела по каждому такому факту. Сколько именно было таких случаев, он не уточнил. 09 ноября 2007г. http://top.rbc.ru/politics/09/11/2007/125324.shtml

Саакашвили покинет пост президента Грузии 22 ноября Президент Грузии Михаил Саакашвили в соответствии с Конституцией должен покинуть свой пост 22 ноября — за 45 дней до предстоящих 5 января президентских выборов. Обязанности главы государства до подведения итогов голосования будет исполнять спикер парламента Нино Буpджанадзе — второе по рангу лицо в стране. Об этом сообщил сегодня вице-спикер парламента, один лидеров правящей в стране партии «Единое национальное движение» (ЕНД) Михаил Мачавариани. Буpджанадзе уже во второй раз будет и.о. президента. После отставки Эдуарда Шеварднадзе 23 ноября 2003 года и до инаугурации Саакашвили 25 января 2004 года она также исполняла обязанности главы государства. Решение Саакашвили о переносе президентских выборов с осени 2008 года на январь еще подлежит утверждению парламентом, однако никто не сомневается в положительном вердикте депутатов, поскольку значительное большинство мест в парламенте имеет правящая партия. Не дожидаясь вердикта парламента, несколько политических деятелей уже высказали намерение баллотироваться на пост главы государства. Первым заявил об этом накануне лидер одной из крупнейших оппозиционных партий «Новые правые», 43-летний депутат Давид Гамкрелидзе. Сегодня решил также баллотироваться один из бывших ближайших соратников Саакашвили, известный экономист Гия Маисашвили. Он высказал уверенность в победе, поскольку располагает «конкретной программой стратегического развития Грузии и решения проблем, стоящих перед страной. Бывшая глава МИД Саломе Зурабишвили, ныне возглавляющая оппозиционную партию “Путь Грузии”, в интервью французским СМИ не исключила возможности выдвижения ее в качестве единого кандидата оппозиции на пост президента Грузии. “Мы постараемся выдвинуть единого кандидата на предстоящих президентских выборах. Однако еще рано говорить о том, кто может им стать. Если лидеры оппозиции предложат, то я соглашусь стать единым кандидатом оппозиции”, — заявила она журналистам. Накануне Саакашвили заявил: “Я сознательно решил пойти на сокращение срока своих полномочий на посту президента для того, чтобы, долго не дожидаясь, вновь получить мандат поддержки населения в борьбе за возрождение Грузии, за утверждение независимости, защиты страны от любого давления извне и предотвращение попыток аннексии какой-либо части нашей территории”. В декабре 2006 года по инициативе Саакашвили парламент принял решение об одновременном проведении президентских и парламентских выборов осенью 2008 года. Срок полномочий Саакашвили на посту президента истекает в январе 2009 года, напоминает ИТАР-ТАСС. http://news.mail.ru/politics/1479170/

Այդ գործի հետաքննությունը շարունակվում է. Жертвами банды националистов стали десятки человек Московское управление Следственного комитета при прокуратуре (СКП), как пишет сегодня "Время новостей", забрало к себе из подразделения ведомства по Юго-Западному округу столицы скандальное дело о серии нападений на людей с "нерусской внешностью", совершенных подростками 20 октября на юго-западе Москвы. Связано это с тем, что расследование принимает все более масштабный характер. Оказалось, что в тот день жертвами националистов стали вовсе не два человека, в том числе уроженец Якутии, известный шахматист Сергей Николаев, а, возможно, несколько десятков человек. Следствие при этом не исключает, что совершены все эти нападения были членами той же неформальной группировки, некоторые участники которой были задержаны за убийство С.Николаева. В ходе расследования этого дела выяснилось, что многие из приятелей задержанных, разделившись на небольшие группы, в тот день целенаправленно отправились в другие районы Москвы искать себе жертв. Подобные нападения там действительно были зафиксированы, но правоохранительные органы поначалу не связывали их с событиями на юго-западе. Как сообщил источник, близкий к следствию, установлено, что в те выходные в городе было совершено 27 нападений на граждан с внешностью выходцев из Азии или южных регионов. Пока следствие только проверяет, были ли все эти преступления совершены именно националистами. Однако почерк злоумышленников почти везде одинаковый - многочисленные удары наносились ножом, а очевидцы и выжившие потерпевшие вспоминают, что молодые люди выкрикивали националистические лозунги. Напомним, 20 октября 2007г. на юго-западе Москвы около Воронцовского парка группа молодых людей напала на прохожего, который после полученных побоев скончался на месте. Затем они совершили нападение еще на двух мужчин, которые получили серьезные ножевые ранения. Нападавшие скрылись с места происшествия до прибытия сотрудников милиции. Совершаемые преступления подростки снимали на телефонные видеокамеры. При обыске квартир задержанных следователи нашли националистическую литературу. В настоящий момент оперативники разыскивают еще троих участников нападений. 09 ноября 2007г. http://top.rbc.ru/society/09/11/2007/125282.shtml

Ես սրանից 10-15 տարի առաջ գիտեի որ ԼՏՊ-ի կինը հրեա է, ինչպես Պարույր Հայրիկյանի առաջին կինը. Ընդանրապես շատ կասկածելի է, ինչու են հայտնի մարդկանց շատերի կանայք հրեա, նամանավադ երբ այդ մարդկանցից ավելի հայրենասիրական դրսևորում ունեցողները շատ վատ վախճան են ունեցել. Եթե չեմ սխալվում Ոստանիկ Ադոյանն էլ էր հրեայի հետ ամուսնացած...

Это не дашнакы оставили Карс. Можеш читать причини вот здесь. http://www.ararat-center.org/upload/...Anvtang_16.pdf Еще я в интернете с одним человеком познакомился, которий писал обэтом статю, если хочеш через e-mail магу статя отправить.

Это что крик отчаяния саакашфилов. Был в стране такой прогрес, что народ на улицу вишел, факт. Думою не надо жить в Грузии, чтобы видеть элементарние вещи, да и там жить тоже не обизателно, чтобы все это не видеть. Саака такой демократ, что в стране все телекенали закрил, это я к таму, что некоторие слишком много о свободе слова последный время говорили, а как избили людей перед телеканала Имедия, наверно даже Голивудские боевики завидовать будут. Они могли протест просто разганять, но нет, обизателно было избивать, разбить, мозгы поправить, выть без внутреного приказа так не избивают, но причем здесь демократия, это же жестокость, тоесть Саака не только не демократ, ну варвар по отнашению сваего же народа. Он так много обвинял русских, что его обвиненям уже никто не верит, устали люди, а решения дасрочних виборов, это было победа людей, победа опазиции, под давлением инастраних стран, которие были шакировани дествиями грузинских властей. Если хочеш видеть что думоют о Сааке инастранци, приходи в гости пасмотрим голландский телеканал или ключи CNN. Посли незаконних виходок Сааки, его не на руках, а головой вперед надо насить.

Շիրակացի, անընդատ քննադատում ես Սարգսյանին, ինձ էլ ամոթանկ տվեցիր նրան պաշտպանելու համար օրինակ ես նրա հարցազրույցը «Թայմս»-ին տված չեմ կարդացել, որը երկրորդ անգամ ես շեշտում. Եթե համապատասխան կայք գիտես նրա այդ հարցազրույցով, տուր մենք էլ կարդանք, որ իմանանք ինչի մասին ես խոսում, թե չէ գրածներդ շատ ապստրակտ են, էլ չասեմ, որ նա շատ էլ լավ հայերեն է խոսում.

Հատուկ Գարեգինի համար. Նրանում, որ նա ԼՏՊ-ին համեմատած սեփական փողերը ժողովուրդի թալանի վրա չի կուտակել, այլ նարկոբիզնեսի միջոցով և այդ գումարները ներդնում է սեփական երկրում)) Գումարները ոչ մի տեղից հայթայտում է և ներդնում երկրի մեջ, այդ պատճառով էլ իրավունք ունի ծախսելու որտեղ և ինչպես կցանկանա, իսկ ՀՀՇ-ականները դա տեսել են և «լոզերը» գնում են, ինչպես շուտ նրանք գլխի չէին ընգել, ահա և այդպիսի ՀակաՍերժական աղմուկ են բարցրացրել, չի ստացվի))

Ես ուրախ կլինեի եթե դա այդպես լիներ, բայց ԼՏՊ-ի վերադարձը Ս.Սարգսյանի հետ կապելը, ընդամենը եզրակացություն է և շատերը հակված են նրա վերադարձը պայմանավորել Ս.Դեմիրճյանի և Ա.Սարգսյանի ջանքերի հետ, որոնք իրենց պոտենցիալը ժողովուրդի առջև որպես ընդիմություն սպառելով, լավագույն ալտերնատիվային տարբերակ ընտրեցին ԼՏՊ-ին, գուցե և անգիտակցաբար այդպիսով հեշտացնելով գլխավոր նախագահական հավակնորդի շանսերը. ...բայց արի ու տես Հայաստանի ներքաղաքական կյանքում ՀՀԿ-ականները ընդանրապես աշխատում են զերծ մնալ Սարգսյան/ԼՏՊ համեմատությունից և մեկնաբանություններից, որը ցույց է տալիս, որ համեմատությամբ կամ քննադատությամբ ինչ որ բանի հասնել կամ ցույց տալ չեն էլ ցանկանում. Դե դու ապացույց չունես, որ Հայաստանի եկամուտների 70% տոկոսը գրպանվում է, այդ վարկածը շրջանառության մեջ են դրել ընդիմականները և եթե նրանք լինեին ՀՀԿ-ի դրածոները, դժվար այդպիսի մահացու մեղքերի մեջ մեղադրեին Սարգսյանին.

Ну и что там не понятного, для внимателно читавшего человека)) если ты что то не знаеш, это еще не означает, что это обсурд)) и постарайся на апер не обращатся))

Половина курдов на самом деле армяне, и курды обэтом знают, их численость доходит до 8 милионов людей, их називают Курды-Алавы, так что земльи пустовать не будут.

В том что он посравненюсь лтп свои деньги не на грабёж собственого народа делол, а на тарговле наркотиков, и это деньки кладивает в эканомику своей страни)) деньги не откуда берёт и кладивает, вот и есть у него права тратить куда и как хочет, а АОДовцы это видели, и слюни идут, как они ранше не догадались, вот и такой анти-Сержиковский шум подняли, не получется))

МИД РФ объявил о высылке троих грузинских дипломатов Министерство иностранных дел (МИД) РФ объявило о высылке троих грузинских дипломатов. Ранее сегодня в российское внешнеполитическое ведомство был вызван временный поверенный в делах Грузии в РФ Гиви Шугаров. Как сообщили РБК в МИД РФ, беседу с грузинским дипломатом провел заместитель министра иностранных дел России Александр Лосюков. Решение о высылке троих сотрудников грузинской дипмиссии в России было принято как адекватный ответ на действия официального Тбилиси, объявившего троих сотрудников посольства РФ в Грузии персонами нон грата в связи с обвинениями в их адрес относительно организации беспорядков в грузинской столице. Во вчерашнем телеобращении к грузинскому народу президент страны Михаил Саакашвили пообещал представить "неопровержимые доказательства" вины российских дипломатов "в ближайшие дни". Он также сообщил, что из Москвы для консультаций отозван посол Грузии. М.Саакашвили также обвинил спецслужбы РФ в организации массовых акций протеста в столице Грузии, которые накануне были жестко подавлены полицией. Россия назвала обвинения в свой адрес "очередной выходкой" и расценила их как "политически безответственную провокацию". Напомним, что столкновения демонстрантов с полицией в Тбилиси продолжались весь вчерашний день, после чего М.Саакашвили ввел в стране режим чрезвычайного положения сроком на 15 дней. Минувшая ночь в грузинской столице, по последним данным, прошла спокойно. 08 ноября 2007г. http://top.rbc.ru/politics/08/11/2007/125235.shtml

Слушайте, по моему автор забил кто есть кто, вот почему пропал. Ну я всетоки счасте попитаю, вдруг таго кто угадает ждет подарк путёвка на курорты монголских остравов. И так, значит мужики. 1.Армянин, причём богатий. 2.Азер, бровы потерял на карабахском войне, ну одну нашли и клеели обратно. 3.Простой грузин. Женская часть розгадки. 1.Красавица бакинка, фоткался посли таго как изменяла мужу, по глазам видно. 2.Грузинка. 3.И девушка которого я люблю (армянка)

Ну да, Серж плохой дядка)) Кто нить заметил что кроми него у нас другого кадра нет, только не начинаете опять лтп сюда сунуть)) Откудо помнить, ми там не разу не были.

Фидаин, я тоже хочу научится розговаривать как ты.

Գուցե և ես սխալվում եմ, բայց ցանկալի կլիներ ֆորումի նախնական նախագահական ընտրություններ կազմակերպել մի քանի թեկնածուների միջև (Ր.Հովհաննիսյան, Վ.Օսկանյան, Ա.Բաղդասարյան, Վ.Մանուկյան...) և միայն առաջին երկու տեղեր գրավված թեկնածուների միջև կազմակերպել երկրորդ փուլ, որովհետև ընդանուր ընտրություններում, այս երկու թեկնածուներից (Ս.Սարգսյան և Լ.Տեր-Պետրոսյան) ոչ մեկը կարող էր և առաջին երկրորդ հորիզոնականները չզաբեցնել. Вполностю согласин, я тоже мой голос отдам ему, потамучто другого лутше него в списке просто нет.

А ты не знал, что каждий азер себя во сне турком видет)) это у него не мировозрения с шиитоми совпал, просто в турции все сунити, вот и он туда же, долго не думол, да зачем ему думоть, он же тюрк))

Кстати о профессионализме, профессионалние новички обично до таго как громко ворожатся, хорошенка изучают своих нових собиседников, и по любому стараются корректно излажить свои мислища)) Так что из за не профессионализм, тут растреляют тебя!!!

Сегодно поговорил с людми, все шакировани вчерашними кадромы)) Вся международная пресса показала истиная литцо грузинский демократии в лице Саакашвили, думою его уход будет вигодним не только России, ну и Европи и США, его приход на власть собой не принес демократии и стабилности в регион, он теперь не вигоден даже США. Кстати, о свободе слова, вчера надеюсь все видели какой беспридел творили саакашвилники в телеканале Имедия, а то некоторие грузинские патриоти нам тут внушать хотели, что в Грузии это свобода всетоки есть)) Надо же, довать приказ так избивать собствений народ, с людми так обращатся нилзя, и не важно они грузины или кто)) Нету, но скоро там будет парк имени Тер-Петросяна.