voter

За психологию и оффтоп, глена наказывать ненадо, у него какраз реакция по теме - понятие АСАЛА у многих почему-то стало тем, вокруг чего надо объединяться, но в данном случае они знают о целях и мало осознают методы и средства АСАЛЫ вот и невникая в сущность делают поверхностные обобщения... Да и многие нехотят вникать и причинен брнум - гахтник а!... Но какой гахтник может быть в том, что армяне должны бороться за свои права и наказывать тех, кто прадаёт свою страну за шкурные интересы и строит помехи на дороге ведущей к цели - свободы быть арманином и небояться этого... Может чувство безвыходнности и забытости и толкало многих к примыканию ко всему, что казалось средством сплочения народа. Но на то нам и даны мозги, чтоб думать перед тем как действовать - делаю ли я что-то, что приблизит меня на шаг к моей цели или удалит от неё...

Ну конечно и я хочу, чтоб из за поставленных целей непытались оправдывать глупые и безценные средства АСАЛА. А потомкам просто покажи фильм АРАМ хотябы начало, там об этом и в хорошем виде обяснено, только некоторые ребята это несовсем осознают и армянский народ встаёт перед дилемами типа ХАБ пытающихся силой решать, что-то...

Ну чтож, тогда забудь мой пост пока ненаучишся - а когда научишсям, уверен легко сможеш осознать "ценность" армяно-грузинской "дружби народов" или хотябы прочитаеш мой последний пост со статьёй из Армениан мирор спектейтор ....

ՍԱԴՐԱՆՔ ՎՐԱՍՏԱՆԻ ԿՈՂՄԻՑ ԵՐՎԱՆԴ ԱԶԱՏՅԱՆ Հայ-վրացական հարաբերությունները լավագույն դեպքում կարելի է սահմանել սիրո եւ ատելության եզրագծում: Խորհրդային ժամանակահատվածում ներէթնիկական լարվածությունը մասամբ լռության էր մատնված, եւ Կովկասում ժողովուրդներն ապրում էին պարտադրյալ եղբայրության պայմաններում: Բայց թշնամանքը թաքուն բլթբլթում էր եւ Խորհրդային Միության անկումով սկսեց ուժգին եռալ: Նույնիսկ խորհրդային իշխանության ներքո ադրբեջանցիները զուտ ազգայնամոլական քաղաքականություն էին վարում՝ Նախիջեւանը պարպելով իր հայ բնակչությունից, իսկ Ղարաբաղն ու այնտեղ բնակվող հայերին հետզհետե ավելի ճնշելով: Վրացիները, որոնք դավանակից են հայերին, ավելի լավ չէին վերաբերվում վերջիններիս: Ապացո՞ւյց: Այսօր Ջավախքը, որ մեծ մասամբ հայերով է բնակեցված, մնում է երկրի տնտեսապես ամենաթշվառ շրջանը: Անցնող երկու դարերի ընթացքում երկու հարեւանների միջեւ սեր չի եղել: Նրանք նույնիսկ տարածքային խնդիրներ են ունեցել առաջին անկախության եւ հետագայում խորհրդայնացման տարիներին: Վրաստանի մայրաքաղաք Թբիլիսին, որը նախքան խորհրդայնացումը մշակութային եւ այլ առումներով տարածքի ամենազարգացած կենտրոնն էր, հիմնադրել են հայերը, որոնք կազմում էին բնակչության մեծամասնությունը: Նույնիսկ քաղաքագլուխները մեծամասամբ հայ են եղել: Հայերի գերակայությունը Թբիլիսիում միշտ էլ տեղացի վրացիների նախանձն է շարժել, եւ նրանք միշտ առիթ են փնտրել ձերբազատվելու նրանցից: Իր «Վրաց ժողովրդի կերտումը» գրքում պրոֆ. Ռոնալդ Սյունին հայ-վրացական հարաբերություններին հետաքրքրական մեկնաբանություն է տալիս: Ամբողջ Կովկասում խորհրդային իշխանության հաստատումը դիտվում էր որպես պրոլետարիատի հաղթանակ բուրժուազիայի նկատմամբ: Բայց Վրաստանում դասակարգային այդ պայքարը կոմունիստական դիմակի տակ թաքնված վրացի ազգայնականների համար սոսկ հայերի դեմ կռվելու քող էր: Տարիների ընթացքում նրանք աստիճանաբար քանդեցին երկրում հայկական համայնքի բոլոր ենթակառույցները` գրավելով եկեղեցիներ, փակելով դպրոցներ, թատրոններ եւ թերթեր: Ջավախքի մերօրյա հուսալքված վիճակը երկու էթնիկական խմբավորումների միջեւ գոյություն ունեցող հարաբերությունների վառ օրինակ է: Խորհրդային կայսրության անկումից ի վեր Վրաստանը երեք էթնիկական պատերազմ է մղել, չհաշված ազգայնականների եւ ծայրահեղ ազգայնամոլների միջեւ առաջացած բախումները: Այդ հակամարտությունների հիմքում ընկած են փոքրամասնությունների հանդեպ ցուցաբերված շովինիստական վերաբերմունքը, անհանդուրժողականությունը, որը երկիրը մասերի է բաժանել: Անկախությունից հետո խորհրդային տարիների ժառանգությունը շարունակեց Շեւարդնաձեն, որին փոխարինելու եկավ Գամսախուրդիան` մի մոլեռանդ, որն ավելի քանդեց երկրի էթնիկական կառուցվածքը: Զավեշտական է, որ Շեւարդնաձեի ուժերի կողմից տապալվելուց հետո նա ապաստանեց Հայաստանում նախքան աքսորվելը եւ սպանվելը: Վրաստանի անկախացումից ի վեր մահմեդական Աջարիան կիսաանկախ վիճակ էր վայելում Ասլան Աբաշիձեի ղեկավարության ներքո: Վերջինս չէր հնազանդվում Վրաստանի կենտրոնական կառավարությանը եւ մնում էր անպատիժ մինչեւ որ ռուսների կողմից դուրս մղվեց ասպարեզից: Ռուսները գնացին այդ քայլին, հույս ունենալով արժանանալ երկրի նոր ղեկավարության` «վարդերի հեղափոխության» առաջնորդ Միխայիլ Սաակաշվիլու բարեհաճությանը: Մյուս երկու թեժ կետերը դեռեւս մնում են չլուծված խնդիրներ: Աբխազիան, անկախություն է հռչակել: Աբխազա-վրացական հակամարտության ժամանակ հայերը երկու կրակի արանքում էին հայտնվել եւ տուժեցին կրկնակի, քանի որ կողմերից յուրաքանչյուրը հայերին մեղադրում էր հակառակորդին պաշտպանելու մեջ: Նախքան բախումները հայերն այնտեղ ամենամեծ փոքրամասնությունն էին կազմում: Պատերազմից հետո նրանց թիվը զգալիորեն նվազեց: Խնդիրն ավելի է բարդացել այն հանգամանքով, որ աբխազները վերջին տարիներին ընդունել են ռուսական քաղաքացիություն, որպեսզի որեւէ վտանգի ժամանակ պաշտպանվեն Մոսկվայի կողմից: Վրաստանի հյուսիսում Հարավային Օսիան նույնպես անկախություն է հռչակել: Բախումները դեռ շարունակվում են: Սաակաշվիլին երկրի ղեկն ստանձնեց ամերիկյան քաղաքականության «հենակներով», եւ Աջարիայում Աբաշիձեից ազատվելը սրել է նրա ախորժակը մյուս տարածքներում եւս հաղթանակի հասնելու: Ամերիկայի պաշտպանությունը այնքան է ոգեւորել Սաակաշվիլուն, որ անգամ իր հյուսիսային հարեւան Ռուսաստանին է մարտի հրավիրում: Վրաստանի խնդիրները արդյունք են նրա ղեկավարների եւ դժբախտաբար նաեւ նրա բնակչության օտարատյացության: Ուստի հայերի ներկայությունն այնտեղ անհրաժեշտ է դիտարկել այս շատ բարդ քաղաքական իրավիճակի տեսանկյունից: Ջավախքը, ի տարբերություն Ղարաբաղի, սահմանակից է Հայաստանին: Վրաստանի իրարահաջորդ կառավարությունները դիտավորյալ այդ տարածքը պահել են թերզարգացած վիճակում: Ոչ մի ճանապարհ չի կառուցվել կամ վերակառուցվել: Հասարակական ոչ մի ծառայություն չի մատուցվել: Ո՛չ աշխատանք կա, ո՛չ տնտեսական ծրագիր: Հայերն այդ տարածքում ցարդ կարողացել են դիմանալ եւ ապրել միայն շնորհիվ ռուսական զինվորական բազայի գոյության, որը նրանց աշխատանքի եւ ֆիզիկական անվտանգության երաշխիքն է եղել թշնամական միջավայրում: Այժմ ռուսական այդ բազան դարձել է կռվախնձոր Ռուսաստանի եւ Վրաստանի միջեւ: Վրացական կառավարությունը ցանկանում է ազատվել բազայից, խոստանալով հայերին ցուցաբերել տնտեսական օժանդակություն, ապահովել նրանց անվտանգությունը եւ աշխատանքի տեղավորվելը: Խոստումներ, որոնք երբեք չեն իրականացվել եւ երեւի երբեք էլ չեն իրականացվի: Միայն ռուսական բազայի ներկայությունը կարող էր ապահով եւ կանգուն պահել հայերին այդ տարածքում: Հատկանշական է, որ իբր ժողովրդավարություն ձեռք բերած երկիրը օգտագործում է էթնիկական լարվածության եւ էթնիկական զտումների սպառնալիքները՝ հասնելու իր քաղաքական նպատակներին: Թբիլիսին հայերին աշխատանք չի տալիս պատճառաբանելով, որ վրացերենին լավ չեն տիրապետում: Բայց, մյուս կողմից, վրացի կառավարիչ է նշանակում, որին ներելի է հայերեն չիմանալը: Ավելին, կառավարությունը սպառնում է այդ շրջան վերադարձնել ծագումով թուրք մահմեդական մեսխեթներին, որոնց Ստալինը երկրորդ համաշխարհայինի տարիներին քշել էր Կենտրոնական Ասիա եւ խորհրդային այլ տարածքներ: Վերաբնակեցման այս քաղաքականությունը միջազգային հանրության աչքին կարող է թվալ մարդու իրավունքների վերականգնման դրսեւորում, բայց իրականում ոչ մի բանով չի տարբերվում «դասակարգային պայքարի այն քողից», որ վրացիները ավելի վաղ մղել էին հայերի դեմ: Նման քաղաքականության նպատակն է Ջավախքը բեռնաթափել իր հայ ազգաբնակչությունից: Վերջին ամիսներին Վրաստանի ներքին եւ արտաքին գործերի նախարարները այցելեցին Հայաստան եւ հավուր պատշաճի եղբայրական սիրո քաղցր խոսքեր փոխանակեցին, խոստանալով Հայաստանի շահերին խանգարող որեւէ քաղաքական գործարքի մեջ չմտնել: Այդուհանդերձ Վրաստանի հայերի նկատմամբ պաշտոնական եւ ոչ պաշտոնական հետապնդումները շարունակվում են: Չմոռանանք, որ Վրաստանը օժանդակեց Թուրքիային եւ Ադրբեջանին շրջանցելու Հայաստանը Բաքու-Ջեյհան նավթատարի շինարարության գործում: Խոսք կա, որ Վրաստանում ցանկանում են վերականգնել գնացքների ծառայությունը դարձյալ շրջանցելով Հայաստանը: Սաակաշվիլու կառավարությունը շատ լավ գիտակցում է, որ Հայաստանը դիմակայում է նույն իրավիճակին, ինչ առաջին անկախության տարիներին, նա չի կարող երկրորդ ճակատում արդյունավետ պայքարել, քանի դեռ չի լուծվել ղարաբաղյան հակամարտությունը: Հայաստանից ակնկալվում է մեղմել լարվածությունը, մինչդեռ Վրաստանը շարունակում է զլանալ իր պարտականությունները: Վրաստանի ղեկավարները համոզված են, որ երկրի տարածքային ամբողջականությունը պահպանելու միակ միջոցը դաշնային համակարգի ստեղծումն է, որպեսզի Աբխազիան եւ Օսիան հրաժարվեն իրենց անկախության մտադրություններից: Սա հիանալի առիթ է ջավախեցիների համար, որ պահանջեն ինքնավարության նույն մակարդակը, որ մյուս տարածքներին է տրվելու: Երեւանն, իհարկե, պաշտոնապես եւ բացահայտորեն չի կարող խրախուսել այդ պահանջը, չխաթարելու համար հայ-վրացական հարաբերությունները: Ամերիկյան քաղաքականությունը այս հարցերի վերաբերյալ մնում է միակողմանի: Նրա նպատակն է ռուսական զորքերի դուրսբերումն այդ տարածքից` անկախ հետեւանքներից: Շարունակելով սառըպատերազմյան մտածելակերպը, ամերիկացների նպատակն է սահմանափակել Ռուսաստանի լիազորություններն ու ազդեցությունը տարածաշրջանում: Կարծես այս բոլորը բավական չէր, վրացական ուղղափառ եկեղեցին էլ իր հերթին է նոր սադրանքներ բանեցնում, վստահաբար կառավարության գիտությամբ եւ թույլտվությամբ, ստեղծելով լարվածության մի նոր ալիք երկու երկրների հարաբերություններում: Վրացական եկեղեցին տարիներ շարունակ զավթել է Վրաստանի հայկական եկեղեցիները: Խնդրանքները, կոչերն ու բողոքները ոչ մի արդյունք չեն տվել: Այժմ ավելի առաջ գնալով Վրաստանի ուղղափառ եկեղեցին մի հատուկ հանձնախումբ է կազմել, որը պահանջում է որպես վրացական ճանաչել Հայաստանի հյուսիսային շրջաններում` Տավուշում եւ Լոռիում գտնվող վեց եկեղեցիներ: Այդ վայրերում ոչ մի վրացի չի ապրում: Սա կարծես նոր յուղ է լցնում կրակին: «Հատուկ հանձնախմբի» հայտարարությունը ուղեկցվում էր մեկ ուրիշ սադրանքով: Վրաստանի ուղղափառ եկեղեցու գերագույն խորհուրդը որոշել է Հայաստանում հաստատել վրացական եկեղեցական մի թեմ, առանց այդ մասին տեղյակ պահելու կառավարությանը կամ Հայաստանյայց եկեղեցուն: Նրանց ղեկավարների ասելով, իբր ցանկանում են վերականգնել «Ագարակ-Տաշիր, Դմանիսի աթոռի» պատմական գոյությունը: Այս ամենի հետեւում հստակ թաքնված է որոշակի մի ծրագիր, որովհետեւ՝ ա) այդ վայրերում ոչ մի վրացի չկա, որ հաճախի այդ եկեղեցիները: Չկան նաեւ համապատասխան կրոնական կառույցներ. բ) առավել ծանրակշիռը` այդ տարածքը նշված է 1918-ի քարտեզի վրա եւ վրացի մենշեւիկները դա համարել են իրենցը: Ի՞նչ է ստացվում: Հայաստանում ապրող վրացիները կարող են օգտվել եկեղեցիներից, շնորհիվ Հայ առաքելական եկեղեցու թույլտվության, իսկ Վրաստանի հայկական եկեղեցիները «մահանում են», քանի որ պետություն-եկեղեցի անջատվածության հետեւանքով նրանք որոշակի կարգավիճակ չունեն: Սա չափազանց հարմար իրավիճակ է վրացիների համար. մի կողմից նրանք կարող են անտեսել հայերի պահանջները, մյուս կողմից թույլ տալ, որ վրացական եկեղեցին զավթի հայկական եկեղեցիները: Սա ըստ երեւույթին հակահարված է Ջավախքի հայկական համայնքի ներկայացրած պահանջներին: Դաշնակցությունը ջավախահայությանը մղում է նման քայլերի: Որոշ մարդիկ քննադատում են այս քաղաքականությունը, որը հղի է տարածաշրջանում լարվածությունը սրելու վտանգով: Ժամանակն է, որ Հայաստանը վարի չափազանց նուրբ մի քաղաքականություն: Որեւէ չհաշվարկված հակադարձ քայլ կարող է ցնցել օվկիանոսում հայտնված նավակի հավասարակշռությունը եւ առաջ բերել մի նոր ճգնաժամ, որն առավել անտանելի կդարձնի ջավախահայերի վիճակը: Մյուս կողմից, իհարկե, Հայաստանը չի կարող թույլ տալ, որ Վրաստանը շարունակի վարել իր ամբարտավան քաղաքականությունը: Երեւի լավագույն տարբերակը «մի ձեռքում ախորժաբեր խայծ, մյուսում պաշտպանողական փայտիկ» պահելու քաղաքականությունն է, որ պետք է գործադրվի, մինչեւ կայունություն հաստատվի տարածաշրջանում: The Armenian Mirror-Spectator, Բոստոն

Ֆանսի եթե Հայերեն կարդալ չգիտես ապա վրացիներին չանաճելու գործում ոչնչով օգնել քեզ հնարավոր չէ http://www.azg.am/?lang=AM&num=2006051902

Ну газета Еркрамас уттверждает, что им даже говорили из Стамбула, что турки просто неголосовали ни за кого и основную часть голосования обеспечили этнические нетурки и отруреченные армяне, греки, евреи, курды итд...

БУДЕТ НЕОБХОДИМО, ЧТОБЫ ТУРКИ ПРИЗНАЛИ ГЕНОЦИД АРМЯН" После выступления Андре на состоявшемся 21 мая конкурсе "Евровидения" телеведущий телекомпании "Франс-3" Мишель Дрюкер сказал: "В 1915 году, во время первого геноцида XX века, турки уничтожили полтора миллиона армян. В любом случае, наступит день, когда турки должны будут признать этот геноцид". За концертной программой следили 4 миллиона французов. По материалам публикации Тамар Минасян

Азербайджанцы обиделись на своих "братьев" http://www.azg.am/?lang=RU&num=2006052405

Добро пожаловаться на нашем форуме. Про алфавит - подробно и обширно уже убсуждали Albanian Alphabet а также http://forum.hayastan.com/index.php?showtopic=5740 Тут тема другая и товарищи из Телави уехали в Телавив, тут нет сподвижников дружбы народов от товарища сукина сына коби джугашвили и его товарищей....

Это решение о том, чтоб метить всех тех, кто нетакой как они весьма удручающе. Непонятно кто там и каким местом думает, когда такие порывы в деле рытья ямы для Ирана делает и ещё хуже усугубляет ситуацию...

Там 71 страниц. Если кто знает где опубликована электронная армянская версия киньте в эту тему... Կամ թե կարող էք, խնդրեք պ.Պողոսյանին տրամադրել իր աշխատանքի էլեկտրոնային տարբերակն...

Same in Turkish Тоже самое на Турецком sociologypoghosyanTurk_ermeni_rapor_1_.pdf

Вот весьма интересная работа Турецкого и Армянского социологов, показывающее насколько эти два народа на состояние 2005ого года знают друг друга... Пара примеров: 20% Турков уверены, что Армяне исповедуют иудаизм... 60% Армян уверены, что в Турции власть сконцентрирована в руках президента... более 60% Туркоя знают, что Армяне жили в Турции до прихода турков а 30% уверены, что те Армяне, что сегодня живут в Турции эммигрировали туда после развала СССР Только 0,1% турков сказал, что незнает были ли гонения и убийства Армян в 1910/1920 годах. Никто в Турции неотрицал, что был геноцид. А сколько согласны с фактром неоглашено .... 24% Турков и 30% Армян думают, что лиш предвзятое отношение и суеверия причина неприязни друг к другу 60% Армян и 40% Турков считают государство другого враждебным или недоброжелательным Причиной мешающей улудшению отношений Армении и Турции, 80% армяна считают Армянский вопрос/Геноцид, а турки 30% Проблему Арцаха ни в Армении 9% ни в Турции 6% несчитают проблемой стоящей на дороге к улудшению отношений Армении и Турции... и.т.д sociologypoghosyanARMENIA_TURKEYFINALREPORT_1_.pdf

Политика по теме http://forum.hayastan.com/index.php?showtopic=24559 Кто где сколько в какой диаспоре чего сделал тут http://forum.hayastan.com/index.php?showtopic=24555

Насколько политика сыграла роль в победе Армении на Евровидении 2006, а 8oe место для дебютанта ничем иным как победой неназовёш? Помоему мы были свидетелями: и решительность армян в одночасье сконсолидироваться для общей цели, неговоря о том, что это была лиш консолидация Европейско-Азиатской диаспоры, и решительной поддержки европейских стран Армении, включая турцию, и "недовольство" государствами евросоюза + сосдеи "сверхдержавами" ЕС англии, франции и германии, последний вообще сделал себе харакири выступив с песенькой подстроенной под американсий народный музика - country music. По моим оценкам воздействие армянской диаспоры на мнение простого народа в Европе и сыграло в большей степение роль, что они выразили своё мнение об Армении своей поддержкой. Но будет и ошибочно считать, что это был основным фактором, к примеру исходя из соотношения армянского населения, смотри в другой теме http://forum.hayastan.com/index.php?showto...ew=getnewpost... Я склонен считать 30% - победы была чисто поддержка Армении как дебютанту и готовому к интеграции в европейское общество народу и 20% решение основаны были на музыкальных предпочтениях зрителей, этот аспект обсуждаеться в отделе Музыка сразу в нескольких темах http://forum.hayastan.com/index.php?showtopic=22712 http://forum.hayastan.com/index.php?showtopic=23221 http://forum.hayastan.com/index.php?showtopic=24496 http://forum.hayastan.com/index.php?showtopic=16578 итд

Հնարավոր չէ միառժեքորեն պնդել, որ գնահատականներն Հայաստանին ապահովվել է սփյուռքն, քանի որ կան նման պնդման հետ անհամատեղելի արդյունքներ, ինչպիսիք նույն քանակի միավորներն են Լեհաստանից ու Անգլիայից ու Շվեյցարիայից, այն դեպքում, որ Լեհաստանում և բաձարձակ և համեմատական տոկոսային թվայնությամբ, տասնապատիկ ավելի Հայեր են ապրում քան մյուս երկու նշված երկրներում… ԵՎ ամենահետաքրքիրն, Հոլանդիայից ու Բելգիայից ստացված բարձր գնահատականներն են, որոնք կապել այնտեղի փոքրաթիվ հայկակակն համայնքի հետ շատ դժվար է… Однозначно невидно, что ввиду большого количества Армянской диаспоры, страна получила больше голосов... К примеру сравнивая Польшу и Англию иль Швейцарию, в одной больше армянской диаспоры в 10 раз чем в других и в обсолютном и в процентном соотношении, но пунктов от них получили по одинаковому... Феноменальное явление это Бельгия и Голландия давшие высокие баллы несмотря на ничтожное количество армянской диаспоры... There are more than a simple factor – number of armenian population of given country, that played a role for decisions in given country... For instance in Semi-Final, from Polаnd Armenia got only 3 points, same as UK or Switzerland, but Poland have 10 times more armenian population in absoulute and percental values in compare to UK or Switzerland. Most fenomenal cases are Belgium and Netherlands...

Eurovision Points For Armenia Colums Country Points for Armenia Armenian Population absolute and percental in relation to whole population of given country Սունյակներում Երկիրն տրված միավորներն Հայերի քանակն այդ երկրում քանակական ու տոկոսային ի համեմատ այդ երկրի ամբողջ բնակչության Колонки в списке Страна Отданные пункты Количество Армян в этой стране в обсолютном и процентруальном количестве по сравенению со всем населением данной страны Final Belgium 12 5000 0,05 Russia 12 1700000 1,19 Netherlands 10 3000 0,02 Greece 10 20000 0,19 Turkey 10 80000 0,11 France 10 450000 0,74 Belarus 8 25000 0,24 Spain 8 3000 0,01 Ukraine 8 150000 0,32 Israel 8 3000 0,05 Bulgaria 8 30000 0,41 Cyprus 7 2000 0,26 Moldova 7 7000 0,16 Poland 5 100000 0,26 Germany 3 40000 0,05 Lithuania 2 2500 0,07 Romania 1 10000 0,04 Semi Final Spain 12 3000 0,01 Russia 12 1700000 1,19 Belgium 12 5000 0,05 Cyprus 12 2000 0,26 France 12 450000 0,74 Netherlands 12 3000 0,02 Turkey 10 80000 0,11 Greece 10 20000 0,19 Israel 10 3000 0,05 Bulgaria 8 30000 0,41 Belarus 7 25000 0,24 Ukraine 7 150000 0,32 Germany 7 40000 0,05 Albania 3 500 0,01 Sweden 3 3000 0,03 Switzerland 3 3000 0,04 UK 3 12000 0,02 Poland 3 100000 0,26 Romania 2 10000 0,04 Moldova 2 7000 0,16

http://www.dilitours.de/?gclid=CKru2NSejoUCFUdfEgod0QEiyg Для всех, кто хочет посетить солнечный город Дилижан, где кран открываеш вода течёт второе место в мире занимает

Թեման անխուսափելի է ու ավելի քիչ առնչություն ունի երաժշտության հետ, քան սփյուռքի միասնականության, որն փաստացի ցուցադրվեց ի գիտություն եվրոպայի մայիսի 18-ին ու 20-ին, ապահովվելով Հայաստանի մասնակցին 8րդ հորիզոնականն, առաջ մղելով նրան նույնիսկ Եվրատեսիլի բազմակի հաղթող Իրլանդացիներից ու նույնիսկ տան տերեր Հույներից … Насколько армянская диаспора сыграла роль в том, что на конкурсе Евровидении Армения оказалась впереди и Греции и многократного победителя Ирландии, неговоря о Франции... Eurovision 2006 shows how Armenian diaspora is able to be consolidated and make real the things together, we winn on 18 and 20 May even a permanent favourits multiwinner of Eurovision Irland and got 8th positition before even Germany and France...

Очищать тему с более полторы тысячи постами - сума можно сойти... Просто уношу её в отдел Музыки, чтоб тут перестали писать про политику, вопросы диаспоры, спорта и лове енд романс, для всего этого у нас есть отделения... P.S. Арутр постарался славно, я же говорил, если кому ненравиться пусть сам возмёт и перепишет текс или новый напишет, он предложил идею, а то, что она в Англии не сработало, ещё не факт, нам в полуфинале, когда намного важней было пробиться в 10ку, от Англии было 3 бала...

Жаль, что себя непереборол и денежные ставки несделал на финов, хоть бы матерьяльное удовольствие получил от евровидения - морально и так было обеспечено участием Армении...

Ինչ-որ բան փչացել էր վերականգնեցի… Голосуем снова...

Давайте ребята сами себе помогайте, всё намного проще - просто делайте то, что делали - пишите новые сообщения и всё вернёться незаметно, ну почти всё

Это конечно тоже может быть, о попробуйте выйти "на след" темы просмотрев свои сообщения Find members posts который находиться в вашем профиле в кнопке Options... А пока будем надеяться, что админы найдут и эти "пропажи"...

По сути память, оценка, переоценкы видных сыновей армянского народа, всегда была неблагодарным делом их и предателями и героями считали... Важно во всём этом нетерять основную линию - цель, к чему все действия армянина должны вести - поднятие благосостояния и безопасности для жизни армянского народа. А надо ли ради этого бороться за независимость или продовать Армению с потрохами сверхдержавам лиш вопрос ДЕЙСТВИЙ, которые всегда обсуждать, анализировать и никогда в болноценную правильность этих действий ненадо ВЕРИТЬ...