Jump to content

Վահե Ավետյան


Recommended Posts

բայց արի ու տես, որ այդ նույն Ձեր ասած լակոտները այնքան էլ չեն երկնչում, ու վերջին իրադարձությունները, կապված Իմփիչմենթի լիդերների ծեծի ու ձերբակալությունների հետ, ապացուցում են հակառակը...

Եվ ի վերջո, տպավորություն է ստեղծվում թե ազգի փրկչի դերն եք ստանձնել..

Միակ խնդիրը լեգիտիմության մեջ ա ու նախադեպի առաջացման, այս տարիների ընթացքում ժողովուրդը երբեք ետ չի վերցրել իշխանությունը նրանից, ում իրոք ընտրելիս անգամ հետագայում սխալվել է..Թող նույնիսկ այդ «լակոտները» գան, ինչպես դուք եք ասում, բայց չէ որ նրանց ետևից ժողովուրդն է գնում...Համենայն դեպս, կստեղծվի նախադեպ, որով պարզ կլինի՝ Հայաստանում բռնապետությունը նույնպես հնարավոր է տապալել...

ես դնում եմ ընտրական կեղծիքների ձևերի մասին եմ գրում, դուք ձեր հաջողություններն եք գրում շվեդերի շրջանում..բա կլինի՞

Link to post
Share on other sites
  • Replies 1.1k
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

բայց արի ու տես, որ այդ նույն Ձեր ասած լակոտները այնքան էլ չեն երկնչում, ու վերջին իրադարձությունները, կապված Իմփիչմենթի լիդերների ծեծի ու ձերբակալությունների հետ, ապացուցում են հակառակը...

Եվ ի վերջո, տպավորություն է ստեղծվում թե ազգի փրկչի դերն եք ստանձնել..

Միակ խնդիրը լեգիտիմության մեջ ա ու նախադեպի առաջացման, այս տարիների ընթացքում ժողովուրդը երբեք ետ չի վերցրել իշխանությունը նրանից, ում իրոք ընտրելիս անգամ հետագայում սխալվել է..Թող նույնիսկ այդ «լակոտները» գան, ինչպես դուք եք ասում, բայց չէ որ նրանց ետևից ժողովուրդն է գնում...Համենայն դեպս, կստեղծվի նախադեպ, որով պարզ կլինի՝ Հայաստանում բռնապետությունը նույնպես հնարավոր է տապալել...

ես դնում եմ ընտրական կեղծիքների ձևերի մասին եմ գրում, դուք ձեր հաջողություններն եք գրում շվեդերի շրջանում..բա կլինի՞

Impichmenti ghekavarnerin voch voq chi tsetsel. Hajastanum verjin 20 tarva mej mi qani nakhadep e eghel dikatornerits ishkhanutjun vercnelu, skzbum komunistnerits vertrec joghovurdy ishkhanutjuny, hetro vertsrec levonic, Vazgen Manukjany pakhav iren matutsvats pashtonits, heto joghovurdy vertsrec ishkhanutjuny Robertsits, pakhan Ardarutyan jojery toghnelov mardkants tsetsivelu. Mardik chsharunaketsin krivy parzapes, vorovhetev tesan vor hertakan angam jojery taknery lcrel en...

Shvedneri mot im hajoghutjunnerits che vor grum em, duq eq akcenty dra vra dnum. Es akcenty dnum em nra vra, vor LAKOTNERY erkrits vaghuts vrndel en nakhadep arajatsnoghnerin. Da sksvel e nrants hajrik LTP i jamanaknerits, vorovhetev vakhneum ein, vor karogh en LTP its el vertsnel.

Hamarelov vor ekel en ishkhanutjan u haverj mnalu en, aztvetsin mer hasarakutjan vjrakan masits.

Ajd prces avartin hascrin Robertn u Serjy, erkusn el HHSH akan.

Im hajoghutjunnerits chem gru, bazum uirsh banits em grum, inchin duq ushadrutjun dardznel cheq uzum parzapes.

Ev es hskanum em inchu...

Neghutjun mi qasheq pataskhanelu, ete iharke elujt unenaly che dzer npatakay ev dzer gaghaparnery haghtanakats cucadrely.

Bnavejy hamarum em avartvatsa, indz partvats...

Duq haghtel eq! indz, mi mardu vorin ov ases, vorteghits aases hajhojum e (vcoch dem ar dem iharke, u anuny azganuny nshelov).

Shat qajutjun petq che dra hamar, vorovhetev dzer ognakannern en anvtangutjunn u vostikanutjuny.

Tesnenq inchpes en haghtelu dzer gaghparnern u pashtpanjalnery amsi 12 in.

Link to post
Share on other sites
  • 4 weeks later...

Քարիբու սրճարանը, հաիթցի Գլենն ու աշխարհումս չքաշած ախը

Նստած եմ Վաշինգտոնի «Ռոդ Այլենդ» ու «14-րդ» փողոցների խաչմերուկում հարմարավետ տեղավորված «Քարիբու» սրճարանում, որտեղ ինձ տրամադրում են անվճար ինթերնետ ու սուրճ, որովհետև այստեղ աշխատող սևամորթ Գլենը հարգում է գրողներին։

- Իմ երկրում ինձ շան տեղ դնող չկա Գլեն։ Ես վատ գրող եմ։ Ինձ քրեապես հետապնդում են արդեն մի քանի տարի, համաքաղաքացիներիցս ոչ ոք բողոքի ձայն չի բարձրացրել, իմ մասին չի գրել ոչ մի թերթ։ Ես բոլորովին այն չեմ ինչ դու կարծում ես, բոլորովին հարգանքի արժանի չեմ իրականում։

- Ես Հաիթիից եմ Վահե, հրաշալի տեղյակ եմ երրորդ կարգի երկրներում կատարվող երևույթներին, ինքս գրել եմ ժամանակին ու արհամարվել հայրենակիցներիս կողմից, երբ ինձ հալածում էր երկիրս գրավված խունտան։ Քո ժողովուրդը քո կարիքն ունի։ Գրիր անպայման, մի դադարիր։ Ես ինքս չկարողացա շարունակել ու սաստիկ մեղավոր եմ զգում ինձ այդ պատճառով։

Սևամորթ եղբորս վերաբերմունքը չի փոխում կարծես իրերի դրությունը, առաջին հայացքից նայելիս իհարկե, բայց ջերմությունը, անվճար ինթերնետն ու սուրճը հնարավորություն են ընձեռում ինձ այստեղ գտնվել, նստել որքան սիրտս ուզի, կարդալ, գրել, ծանոթանալ բազում մարդկանց հետ, զրուցել, ճանաչել աշխարհն ու համոզվել ամեն անգամ, որ իրարից տարբեր չեն երկրներն ու ժողովուրդները և որ եթե երբևէ գնահատի գրածս իմ սիրելի ժողովուրդը, երախտագիտության զգացումով պետք է լցվի ոչ թե Մեսրոպ Մաշտոցի, Նարեկացու, ոչ անգամ հայերենիս ուսուցիչների ու ոչ էլ ագիտացիայի ու պրոպագանդայի տարբեր հաստատությունների նկատմամաբ, այլ սևամորթ հաիթցի Գլենի, որն այնքան բարի էր հայ ժողովրդի նկատմամաբ, որ նպաստեց նրանց գրողի ստեղծագործությանն իր հյուրասիրած սուրճով, անվճար ինթերնետով, ջերմ վերաբերմունքով ու մարդկային ըմբռնումով, այնպիսի բաներով մի խոսքով, որ համարյա չեմ տեսել հայրենակիցներիցս, ոչ միայն իմ նկատմամաբ, այլ նաև մեկ մեկու։

Գլենն այսօր ինձ ֆոտոնկարեց ու խնդրեց, որ թույլ տամ իրեն հետագայում նկարս կախել սրճարանի պատից ու տակը գրել, որ այստեղ ստեղծագործել է արտաքսված հայ •րող Վահեն, Հանրապետական կուսակցության հիմնադիր, Անկախության Բանակի հրամանատար, Շվեդական խորհրդարանի նախկին թեկանծու, որն այսօր իր համար երջանկություն կհամարեր, որ իրեն թույլ տային վերադառնալ հայրենիք, ապրել որևէ գյուղում ու բացարձակապես գործ չունենալ որևէ մեկի հետ այլևս։

Գիտեմ իհարկե, որ երազածս հնարավոր չէ, որովհետև եթե անգամ Սերժ Սարգսյանն անձամբ ինձ զանգահարի ու հայտնի, որ «հարց չկա», «կարող ես գալ ու գնալ գյուղ ու չերևալ աչքերիս այլևս», վստահ եմ, որ կերևամ շուտով իմ կամքից անկախ, որովհետ կլռեմ ընդամենը մեկ ամիս միայն, ինչպես բոլոր նախկին անհաջող փորձերի ժամանակ, որովհետև անպայման կթքի մայթին կողքս որևէ մեկը, կամ աղբամանից ուտող ծերուկներ կտեսնեմ, կամ փողոցներում պոռնկություն անող, ֆիզիկապես չձևավորված դեռատի աղջնակներ, կամ մուրացկան ՄԵՆԹ, որը հայրենիք է վաճառում ամեն անգամ մի քանի հազար դրամով, կաշառք վերցնելիս, տվողը նույնպես, կամ պարզապես երկու ոտքի վրա կանգնելը մարդ լինելու փաստարկ համարող որևէ տխմար կասի, որ իրեն դուր չի գալիս իմ նայելու ձևը։

Այդ ամենը նկատելուց ինձ հաջողվել է լուռ առաջ անցնել ոչ ավել քան մեկ ամիս միայն։ Փորձված բան է։ Մեկ ամիս հետո մոտս սկում է չկառավարվող մոլագարություն, մեկն ու մեկի գլուխը ջարդելու ընգծված սևեռուն գաղափարով։ Սկզբում ուզում եմ ջարդել նկատվող սուբեկտինը, հետո հասկանում անմիջապես, որ անասունը մեղավոր չէ, կամ միակ մեղավորը չէ իր անասուն լինելում, այլ մեղավոր են նրա ծնողները, ուսուցիչները, թաղային և այլ հեղինակությունները, որոնք ոչ միայն չեն ասել, որ այդպես վատ է, այլ ընդհակառակը՝ որքան շատ այդպես վարվի, այնքան մարդ է ու առավել հարգելի։

Երկու ամիս հետո ուզում եմ կոտորել սեփական ցեղս արդեն ու սկսում եմ հասկանալ ու կարեկցել Սուլթան Համիդին, որն հավանաբար ապրել է նույն զգացողությունը, ինչ որ ես, սեփական մայրիկի, հետևաբար իր ցեղակից հայերի ճղճիմ վիճակը տեսնելիս: Նա խելագարվել է անդառնալիորեն ու անվանվել «Եվրոպայի հիվանդ մարդ»։ Դժբախտը ցավոք սուլթան էր, բացարձակ միապետ ու նրա շուրջն եղածներից ոչ ոք նրան չի կարողացել հիվանդանոց տանել, ոչ մինչև ջարդերը, ոչ էլ ջարդերից հետո։

Իմ գործը հեշտ է այդ առումով։ Ինձ ով ասես, երբ ասես կարող է անվանել խելագար, անգամ թմրամոլ ու չանհանգստանալ իրավաբանական և այլ հետևանքների համար։ Ես աննշան գրչակ եմ, կարող եմ մեկնել Վաշինգտոն կամ ուր ասես, նստել «Քարիբու», կամ այլ կաֆեում, վայելել անվճար սուրճ, ջերմ վերաբերմունք ու հյուրասիրություն, գրել ամբախ-զամբախ ու սիրվել, որովհետև գուսանները աշխարհումս ախ չին քաշում:

Ուրիշ է սուլթանների բանը, որը բուրդ է, ու բուրդ է նաև նրանց ժողովուրդների բանը, որովհետև նրանք ու նրանց ժողովուրդները ախ են քաշում սեփական տանը։

Վերջին երկու տասնամյակում Հայաստանից պակասել է միլյոնն անց մարդ, բայց ինչպես Համիդը ժամանակին, մեր սուլթանները չեն հասկանում որ գժվել են, իսկ հպատակներից ոչ ոք չի համարձակվում հայտնել դա նրանց, կամ հիվանդանոց տանել։ Վտանգավոր է։ Չէ՞ որ բացարձակ միապետներ են սուլթանները և աստծո կամք է համարվում նրանց մոլագարության ցանկացած դրսևորում, իսկ հակառակ կարծիքն ու ընդիմությունը այլասերություն, դավաճանություն, կամ խելագարություն լավագույն դեպքում:

04.06.2007, Վաշինգտոն

Link to post
Share on other sites

Հույժ շտապ.

Վաշինգտոն, խաչմերուկ Ռոդ Այլենդ х14,

Ինտերսրճարան «Քարիբու»,

Սևամորթ Գլենին.

Իմ հաշվին Վահեին

Դու լցրու «Մալիբու»:

Հարգանքով՝

Սերժ Սարգսյան :flower:

Link to post
Share on other sites
Հույժ շտապ.

Վաշինգտոն, խաչմերուկ Ռոդ Այլենդ х14,

Ինտերսրճարան «Քարիբու»,

Սևամորթ Գլենին.

Իմ հաշվին Վահեին

Դու լցրու «Մալիբու»:

Հարգանքով՝

Սերժ Սարգսյան :flower:

:)

ԵԱՀԿ-ի նախագահ Միգուել Անջել Մորաինոսը հորդորել է ադրբեջանցի ու հայ հասարակություններին շատ ակնկալիք չունենալ նախագահներ Ալիևվի ու Քոչարյանի հանդիպումից, որպեսզի հետագայում չհիասթափվեն։

Սա ոչ այլ ինչ է քան հայտարարություն այն մասին, որ Ալիևն ու Քոչարյանը ոչինի չեն որոշում։

05.06.2007, Վաշինգտոն

“One should not expect much from the meeting of presidents Aliev and Kocharyan as not to be disappointed then” told OSCE Chairman-in-Office Miguel Angel Morainos to Azeri and Armenian public through media.

This is nothing else than a declaration that Aliev and Kocharyan decide nothing.

05.06.2007, Washington DC

Link to post
Share on other sites
  • 2 weeks later...

Հորդոր

Ըստ Հայաստանի ինքնանշանակ կառավարության պատասխանի, որը տրվել է Սահմանադրական Դատարանին, արտասահմանում ապրում է Հայքի 4900 քաղաքացի:

Դա նշանակում է, որ մնացյալ քաղաքացիների քվեները չարաշահվել են ընտրություններում ու չարաշահվելու են։

5000 քաղաքացի ապրում է միայն Շվեդիայի թագավորությունում, որտեղ իմ հասարակական դիրքը թույլ է տալիս ունենալ ճշգրիտ տեղեկություն այդ ու նաև այն մասին, որ այդ քաղաքացիների բացարձակ մեծամասնությունը հանգրվան է գտել այդ երկրում, նկարագրելով հայրենիքում կատարվող մարդակերությունը, կապելով դա իր սեփական ճակատագրի և անձամբ իր դեմ իրականացվող հետապնդումների հետ։ Եվրոպական բոլոր երկներում փախստական ընդունելու մեխանիզմը նույնն է, ԱՄՆ-ում նույնպես, այնպես որ բոլոր հանգրվան գտածներն էլ հայտնել են իրենց ներկայիս իշխանություններին վերոհիշյալ բոլոր հանցագործությունների մասին ու թողել գրավոր փաստատուղթ այդ մասին։

Եթե արտասահմանում ապրող Հայքի քաղաքացիները այսուհետև էլ մնան անտարբեր հայրենիքում կատարվող հարատև հնացագործության նկատմամաբ, լռեն ու թույլ տան իրենց անունները չարաշահելով հանցագարծության շարունակությունը, ստախոս սրիկաներ են, փոքրոգի պատեհապաշտներ, որոնք սեփական հայրենիքը առուվաճառքի են հանել տաքուկ անկյունի ու լափի համար։

Հայքում ապրող քաղաքացիներին խնդրում եմ հետամուտ լինել, սեփական ազգակից-ազգականներին հորդորելուն, պարտադրելուն քաղաքացիական դերքորոշման արտահայտման։

Հայքում տիրող ֆաշիստական ռեժիմն ու դառը չքավորությունը կարող են լինել բացատրություն քաղաքացիների ընկճվածության ու հարմարվողականության, բայց ժողովրդավարություններում ապրող քաղաքացիների անտարբերությունը ոչ մի արդարացում չունի և համարվելու է դավաճանություն և անգամ քրեական հանցագործություն։

15.06.2007, Վաշինգտոն

Վահե Ավետյան

Link to post
Share on other sites

ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ` ԺՈՂՈՎՐԴԱԳՐԱԿԱՆ ԱՂԵՏԻ ԵԶՐԻՆ

Հ ա յ ո ց Ա շ խ ա ր հ, չորեքշաբթի, 13 Հունիսի 2007, #110/2418

Այն, որ հետխորհրդային տարիներին Հայաստանի ժողովրդա•րական իրավիճակի կտրուկ փոփոխությունները պետության եւ ազ•ային անվտան•ությանը սպառնացող լուրջ վտան•ի են վերածվել, փաստում եւ ահազան•ում են մասնա•ետները։ Բայց ահազան•ելուց զատ, այսօր քիչ բան է արվում։

ՈՒՆԵՆՔ ԱՅՆ, ԻՆՉ ՈՒՆԵՆՔ

Հայաստանից բնակչության արտա•աղթի ամենամեծ հոսքը բաժին է ընկնում 1991-1994 թվականներին։ Ըստ աշխատանքի եւ սոցիալական ապահովության նախարարության մասնա•իտական •նահատականի, եթե 1991-2004 թվականին Հայաստանից դուրս էր եկել ավելի քան 900 հազար մարդ, ապա 1991-94թթ., այսինքն՝ այսպես կոչված, ցրտի եւ խավարի տարիներին երկիրը լքել է շուրջ 600 հազար մարդ։ Ընդ որում, ցավալին այն է, որ երկրից հեռացողների զ•ալի մասը վերարտադրողական տարիքի անձինք են։

Ահա այս պատճառով նաեւ մեզանում այսօր լրջորեն առկա է թե՛ բնակչության ծերացում, թե՛ սեռատարիքային համամասնությունների խաթարում։ Ճիշտ է, սկսած 2001-2002թթ. կենսաթոշակային տարիքի մարդկանց թվաքանակի նվազում է տեղի ունեցել, բայց դա եղել է ընդամենը այն պատճառով, որ կենսաթոշակի են անցել պատերազմական (Մեծ հայրենականի) տարիներին ծնված սերունդը, որը առավել փոքրաթիվ է եղել։

Եթե մոտակա տարիներին դեպի երկիր էմի•րացիոն հոսքեր չլինեն, ապա առաջիկայում Հայաստանում թոշակառուների տեսակարար կշիռը չի ավելանա։ Բայց սա կտեւի մի ընթացք միայն։ Ընդամենը 4-5 տարի անց կացությունը կտրուկ կփոխվի, քանզի կենսաթոշակային տարիքի են դառնալու 50—ականներին ծնվածները, ապա` նաեւ 60—ականների սերունդը։ Մասնա•ետների •նահատմամբ, այս շրջանում եթե մեզանում ծնելիության կտրուկ աճ տեղի չունենա, ապա առանց այն էլ ծերացող Հայաստանի բնակչության ծերացման երեւույթը ավելի կահա•նանա։

ՏՂԱՄԱՐԴԻԿ՝ 41 ՏՈԿՈՍ, ԿԱՆԱՅՔ՝ 59

Ժողովրդա•րական առումով այսօր անբարենպաստ է իրավիճակը կին—տղամարդ հարաբերակցության հարցում։ Մասնա•ետների հավաստմամբ, երկրի բնակչության սեռատարիքային իրողությունները այս կամ այն կերպ պայմանավորված են էմի•րացիոն •ործընթացներում տղամարդկանց ակտիվությամբ, որը զ•ալիորեն •երակշռում է կանանց համեմատությամբ։ Ի դեպ, սրանով է բացատրվում նաեւ այն իրողությունը, որ բնակչության ընդհանուր նվազող թվաքանակի մեջ տղամարդկանց տեսակարար կշռի նվազումը ավելի է աչքի զարնում։

Ի դեպ, բնակչության սեռային անհամամասնությունն ավելի ընդ•ծված է ավա• տարիքային խմբերում։ Երկրում 60 եւ բարձր տարիքի բնակչության շրջանում տղամարդկանց տեսակարար կշիռը կազմում է 41 տոկոս, կանանցը՝ 59 տոկոս։

Նկատենք, որ միջազ•այնորեն ընդունված ժողովրդա•րական նորմերի համաձայն, եթե որեւէ հասարակության բնակչության 65 եւ ավելի բարձր տարիք ունեցողների տեսակարար կշիռը 12 տոկոսից բարձր է, ապա այն համարվում է այլեւս ծերացած։ Այս համատեքստում մեր հասարակությունն արդեն զառամյալ է։

Ի դեպ, մասնա•ետները հավաստում են, որ եթե չլիներ զան•վածային էմի•րացիան, ապա 2001թ. վերջին արդեն երկրի 30-34 տարեկան յուրաքանչյուր 1000 կնոջը բաժին կընկներ 1031 տղամարդ, փաստացի 940—ի եւ առկա՝ 872—ի փոխարեն։ Բնականաբար, այս տարբերությունները եթե ոչ շտկելը, ապա •ոնե դրանց հետա•ա վատթարացումը կանխելը լրջա•ույն խնդիր է, ուր նախեւառաջ կարեւորվում է մի•րացիոն արտահոսքի ծավալների կրճատումը։

ԾՆՈՒՆԴՆԵՐԸ ՆՎԱԶԵԼ ԵՆ

Ակնհայտ է, որ մեկ տասնամյակից ավելի մեզանում ծնելիության անկում է արձանա•րվում։ Բայց դրա պատճառը չի կարող լինել միայն արտա•աղթը։ Չի կարող, քանզի մեր երկրում այսօր մնացող—ապրողներն էլ ծնելիության առումով դե•րադացիա են ցուցանում։ Այսօր հայ հասարակությունը իր համար նախապատվելի համարվող 2-3 երեխայով ընտանիքի մոդելից անցում է կատարել պարզ վերարտադրության համար ոչ բավարար 1-2 երեխայով ընտանիքի մոդելին։ Եթե առաջին եւ երկրորդ կար•ի ծնունդները նվազել են 34 եւ 47 տոկոսով, ապա երրորդ եւ բարձր կար•ի ծնունդները 3 եւ ավելի ան•ամ են նվազել։

Այս առումով պրոբլեմները դեռ նոր են զ•ացնել տալու իրենց։ Մասնավորապես շուտով արդեն զ•ալի կլինի զորակոչային տարիքի երիտասարդության թվաքանակի սակավությունը, ինչը լուրջ հիմնախնդիր է ազ•ային բանակի համար։ Բայց սա դեռ ամբողջը չէ. բանն այն է, որ մասնա•ետները արդեն տեւական ժամանակ է արձանա•րում են թե՛ ազ•ային արժեքների, թե՛ ավանդական հայ ընտանիքների քայքայման •ործընթաց։ Ընդ որում, ոչ միայն ծնելիության ցուցանիշներն են մեր իրականության մեջ հուսահատեցնող, այլեւ ընտանիքների կազմավորման բնութա•րիչ ցուցանիշները. մասնավորաբար, ամուսնությունների եւ ամուսնալուծությունների թիվը, ինչպես նաեւ դրանք ձեւավորող պայմանները լավատեսություն չեն ներշնչում։ Մասնա•ետների դիտարկմամբ, 2000թ. արձանա•րվել է ամուսնությունների ամենացածր ցուցանիշը՝ 10986, որից հետո այս ցուցանիշը դրական փոփոխության է ենթարկվել՝ տարեկան միջինը 10 տոկոս աճի արձանա•րումով, իսկ 2005թ. կազմել է 16624։

Ինչ վերաբերում է ամուսնալուծությանը, ապա, սկսած 1991 թվականից, վերջինս ամուսնությունների նվազմանը զու•ահեռ, տարեցտարի նվազել է՝ 2000թ. կազմելով շուրջ 1,3 հազար, կամ 1990թ. համեմատ նվազել է 3,2 ան•ամ։ 2001թ. արդեն արձանա•րվել է այս ցուցանիշի աճ եւ 2005թ. կազմել է •րեթե 2,5 հազար։ 2005թ. երկրում նոր կազմավորվող 1000 ամուսնական զույ•ին բաժին է ընկել 148 ամուսնալուծություն՝ 1980թ. 105—ի եւ 1990թ. 154—ի համեմատ։

Շարունակելի

ՇՈՒՇԱՆ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆ

Հորդոր

Ըստ Հայաստանի ինքնանշանակ կառավարության պատասխանի, որը տրվել է Սահմանադրական Դատարանին, արտասահմանում ապրում է Հայքի 4900 քաղաքացի:

Դա նշանակում է, որ մնացյալ քաղաքացիների քվեները չարաշահվել են ընտրություններում ու չարաշահվելու են։

5000 քաղաքացի ապրում է միայն Շվեդիայի թագավորությունում, որտեղ իմ հասարակական դիրքը թույլ է տալիս ունենալ ճշգրիտ տեղեկություն այդ ու նաև այն մասին, որ այդ քաղաքացիների բացարձակ մեծամասնությունը հանգրվան է գտել այդ երկրում, նկարագրելով հայրենիքում կատարվող մարդակերությունը, կապելով դա իր սեփական ճակատագրի և անձամբ իր դեմ իրականացվող հետապնդումների հետ։ Եվրոպական բոլոր երկներում փախստական ընդունելու մեխանիզմը նույնն է, ԱՄՆ-ում նույնպես, այնպես որ բոլոր հանգրվան գտածներն էլ հայտնել են իրենց ներկայիս իշխանություններին վերոհիշյալ բոլոր հանցագործությունների մասին ու թողել գրավոր փաստատուղթ այդ մասին։

Եթե արտասահմանում ապրող Հայքի քաղաքացիները այսուհետև էլ մնան անտարբեր հայրենիքում կատարվող հարատև հնացագործության նկատմամաբ, լռեն ու թույլ տան իրենց անունները չարաշահելով հանցագարծության շարունակությունը, ստախոս սրիկաներ են, փոքրոգի պատեհապաշտներ, որոնք սեփական հայրենիքը առուվաճառքի են հանել տաքուկ անկյունի ու լափի համար։

Հայքում ապրող քաղաքացիներին խնդրում եմ հետամուտ լինել, սեփական ազգակից-ազգականներին հորդորելուն, պարտադրելուն քաղաքացիական դերքորոշման արտահայտման։

Հայքում տիրող ֆաշիստական ռեժիմն ու դառը չքավորությունը կարող են լինել բացատրություն քաղաքացիների ընկճվածության ու հարմարվողականության, բայց ժողովրդավարություններում ապրող քաղաքացիների անտարբերությունը ոչ մի արդարացում չունի և համարվելու է դավաճանություն և անգամ քրեական հանցագործություն։

15.06.2007, Վաշինգտոն

Վահե Ավետյան

Link to post
Share on other sites

Ծախվեցիք պնակալեզ սողուններ, հաստահետույք գաճաճներ

Այսօր մամուլից հայտնի դարձավ, որ իրենք իրենց Ժառանգություն և Օրինաց Երկիր հորջորջող մուրացկանները, սոված երկրում զարմանալիորեն հաստահետույք իրենց ղեկավարների գլխավորությամբ, ստացան պատգամավորական մանդատները, որոնք ծառայության դիմաց թերմացք որպես, թողել էին կերուխում արած հարբեցողներն իրենց կերակրատաշտում, լիզելու համար։

Այդով տականքները օրինականացրին ընտրություններն ու կատարվեց այն, ինչ պնդել էինք երիցս, որ կատարվելու է.

Ծախվեցիք պնակալեզ սողուններ, հաստահետույք գաճաճներ:

15, 06.2007, Վաշինգտոն

Edited by Vahe Avetian
Link to post
Share on other sites

Հանցագործության լռության մատնում

Հայկական թերթերում կարդում եմ տեղեկություն այն մասին, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը եւ «Ժառանգություն» կուսակցության խորհրդարանական խմբակցության մյուս 6 պատգամավորները երաշխավորել են Ալեքսանդր Արզումանյանի, Ժիրայր Սէ‎ֆիլյանի եւ Վարդան Մալխասյանի ազատ արձակումը։

Ես այդ արարքը գնահատում եմ որպես պատեհապաշտություն, բանտարկված մարդկանց հաշվին քաղաքական կապիտալ ձեռք բերելու անամոթ նկրտում։

Րաֆֆի Հովհաննիսյանն ու մնացյալը դիմում են ինքնագովազդային պրիմիտիվ հնարքի այդով, վարկաբեկված իրենց պատիվը վերականգնելու նպատակով, որովհետև չեն կարող հերքել երբևէ, որ օրինախախտ և ինքնանշանակ խորհրդարանի անդամներ են դարձել, այդով մասնակցելով անօրինականության քողարկմանը:

Այդ նպատակով Րաֆֆի Հովհաննիսյանն ու մնացյալ մեղսակիցներն ընտրել են երեք բանտարկված մարդ, որոնց նեղ վիճակն ու ճակատագրերը կարող են տնօրինել իրենց օգտին ծառայեցնելով, հրաշալի հասկանալով, որ բռնատիրությունում համատարած լռության մատնված մարդիկ հավանաբար երախտապարտ կլինեն անգամ նման ստահոդ հայտարարությունների համար ու չեն հրաժարվի վարչակարգի հետ հանցավոր գործակցության մեջ մտածների կասկածելի օգնությունից։

Ի հավելում և ապացույց պնդումիս, այստեղ, գրավոր արձանագրում ու թողնում եմ սերունդների ու պատմության դատին տեղեկություն այն մասին, որ անձամբ հայտնել եմ քաղաքականապես հետապնդված լինելուս փաստը Րաֆֆի Հովհաննիսյանին ու նրա մնացյալ հանցակիցներին ու նրանք բոլորը մինչ օրս լռում են, որն ոչ այլ ինչ է, քան հանցագործության լռության մատնում։

Վահե Ավետյան

20.06.2007, Վաշինգտոն

Link to post
Share on other sites

Ենիչերի

Մոշին Համիդն իր «Ակամա արմատական» գրքում տալիս է ենիչերի բառի բացատրությունը հետևյալ կերպ.

«Պարտված ազգերի զավակները, որոնք ծառայել են իրենց հաղթած ազգի բանակում, սեփական քաղաքակրթությունը ոչնչացնելու համար»։

Սա վերաբերում է ոչ միայն օսմանյան կայսրության բանակում կռված որբերին, այլ նաև սովետական բանակում, ոստիկանությունում ու անվտանգության մարմիններում ծառայած ու ծառայող մեր հայրենակից ենիչերիներին։

22.06.2007, Վաշինգտոն

Link to post
Share on other sites

АРА БАЛИОЗЯН

Канада

Перевод с aанглийского Ваге Аветяна

Диктатура идиотов

В последнем номере "Нюсуика" читаю следующий риторический вопрос: неужели ми обречены на демократию идиотов? Можем ли мы наедятся на то что когда нибудь настоящие сливки общества поднимутся на верхушку?

- Вряд ли: подумал я. То что поднимается на верх, часто не сливки а говно. Вспомните немцев при Гитлере, итальянцев при Мусолини, советских при Сталине, китайцев при Мао, Американцев при Мккарти и так далее, и до сих пор.

Вспомните кто поднимался на верхушку в нашей родной стране, и в Диаспоре в том числе. Я персонально знаком с несколькими джентльменами из верхов, которые считают себя сливками общества, но на самом деле они не лучше чем обыкновенное говно.

Инфантильная болезнь

Эйнштейн: национализм инфантильная болезнь, зараза человечества.

Армянские националисты слепы и забивают что геноцид которому подверглись их предки, националистическое преступление. Они слепи потому что живут не в истории а в собственном воображении, которая совершенно не имеет ничего общего с реальностью.

Ми хвастаемся тем что 98% населения нашей страны армяне, но неужели этим стоит хвастаться на самом деле? Не означает ли это что мы не толерантные. Не означает ли это что как буржуа Молиера которые говорили прозой всю жизнь не подозревая об этом, мы практикуем апартеид не подозревая?

А что если на самом деле турки более толерантные к иноземцам, более космополитичные и прогрессивный народ?

Не похожи ли мы на южных американцев расисткого толка, которые говорят что не хотят "монголизировать" свою нацию, как они это называют?

Почему армяне которые родились от смешанных браков скрывают этот факт в армянских кругах?

Как я могу простить когда либо армянского националиста который назвал моего самого близкого друга турецкой сукой, потому что узнал что его мать азербайджанка.

ОПТИМИЗМ

Меня часто называли пессимистом. Я продолжаю писать, потому что верю что здравый смысл и благопристойность победят однажды. Если это не оптимизм, я хотел бы знать: что такое оптимизм вообще?

Если Вы верите всему что читаете в газетах, у вас не хватает воображения и не чувствуете никакой потребности думать самостоятельно, можете быть счастливыми

ПИСАТЕЛИ, ЧИТАТЕЛИ И ШАРЛАТАНЫ

Мы имеем больше писателей чем читателей, и больше шарлатанов чем те и другие.

ЭГО И МОЗГ

Чем больший эго, тем меньший мозг. Когда эго говорит, мозг молчит.

ФАНАТИКИ И ХУЛИГАНЫ

Все фанатики, как все хулиганы трусы, потому что боятся быть выставленными как фанатики. оттуда их боязнь свободы слова.

Боязнь свободы слова плоха; непонимание этого намного хуже.

Дети предвзятых родителей не будут думать об ущербных. То же самое можно говорить о нации во главе которого предвзятые лидеры.

В голове среднего идиота с промытыми мозгами, коллективные фобия и предубеждения не порок, а достоинство и патриотическая обязанность.

***

Большинство того, что мы о себе говорим ложно и не имеет никакого смысла. Когда мы говорим о других, о которых мы знаем меньше чем о нас, мы производим ещё большее количество ерунды.

Что может быть более абсурдным, чем то что ми говорим что историки Арменофилы люди достоинства, а историки Туркофилы - недостойные наёмники, шарлатаны, и патологические лгуны? Неужели наша история настолько сомнительна, что мы нуждаемся в охаивании других, чтобы чувствовать себя хорошо?

В книге Мира Макферсона "Государства лгут! - ЖИЗНЬ ЖУРНАЛИСТА МЯТЕЖНИКА И.Ф. СТОУНА"(Нью-Йорк, 2006) читаю следующее: "любой, кто пробует быть хорошим человеком, зарабатывает неприятности со своим собственным племенем."

***

Дураки и лгуны тратят так много времени, доказывая другим что они не дураки и не лгуны, что им остаётся очень мало времени для самоусовершенствования.

НАЦИОНАЛИСТИЧЕСКИЙ АБСУРД

И.ф. Стоун: "этаблированные репортёры знают намного больше чем я несомненно, но многое из того, чего они знают - ложь."

Чтобы доказать что я неправ, турецкий друг приводит цитату от Ататюрка. Я сопротивляюсь искушению доказывать его неправоту, цитируя генерала Андраника.

Принятие антиармянской или антитурецкой позиции естественна для некоторых Турок и Армян. Это не делает тех или иных правыми и не увеличивает нашу правдоподобность в глазах мира.

Судить других легко: понимать намного труднее. По этому последнее менее популярно.

Принятие нравственно превосходящей позиции не значит что ты превосходишь нравственно. Напротив!

После высказывания, "что то гниёт в государстве Дания," принц Гамлет умер в усилиях направить всё в правильное русло. Судьба всех реформаторов.

НАЦИОНАЛИЗМ

Национализм нравится некоторым Армянам потому что это позволяет им делить нацию на националистов(хорошие парни) и антинационалистов(низшая форма животного мира).

Если национализм - хорошая вещь, значит то что сделали немцы и турки правильно и хорошо, и вообще все фашистские режимы были молодцами. Может быть хорошим то что делит нас? Если армянский национализм хорош, в праве ми говорить что все неармянские национализмы плохи? Если тот, который делит нас, хорош, значит ли это, что тот, который объединяет нас, плох? Сегодня есть только одна вещь, которая объединяет нас армян - это Геноцид. Не значит ли это что убивая нас, Турки сделали нам услугу?

Мы очень не хотим быть обманутыми, и все же, самообман - наиболее широко распространённая форма обмана. Национализм учит нас хвастаться, утверждать нашу уникальность и превосходство над всеми другими народами. Мы уникальны, потому что уникальны все народы. Путать уникальность с превосходством - высший самообман.

ПРОШЛАЯ НЕСПРАВЕДЛИВОСТЬ И БУДУЩИЕ ВОЗМОЖНОСТИ

Самые глубокие раны это те, которые нанесены самому себе.

Человек, поглощённый прошлой несправедливостью будет слепым к будущим возможностям.

Плохое урегулирование конфликта лучше чем никакое урегулирование.

В течение прошлого столетия, мы были не в состоянии достигнуть согласия с Турками. Вещи могут измениться в следующем столетии, и мы можем добиться большего успеха, но надежда на это не политика.

Мы может быть терпели неудачи, потому что позволяли неправильным людям представлять нас. Кто должен представлять нас? Не политические деятели, идеологи и националистические историки, а адвокаты, предпочтительно адвокаты из других народов, не потому что они лучше, а потому что они меньше заботятся о правде (метафизическое понятие) и больше о свидетельстве.

Вести переговоры и идти на компромисс лучше чем не вести переговоры. Если мы достигаем согласия с Турками, то сможем однажды достигнуть согласия между нами, потому что этот вопрос разделяет нс больше чем что либо другое. Если это случится однажды, будущие историки могут открыть новую главу в нашей истории которую назовут "Рождение Нации."

Link to post
Share on other sites

Ո՞վ է տնօրինում մեր շուկայում

Ճանաչածս լավագույն հայերից մեկը կիսով ադրբրջանցի է:

Մեր ազգայնականներից շատերը, սկսած Աբովյանից, վերջացրած Զարյանով, ամուսնացած են եղել օտարազգիների հետ։

Մեր ավագ գործիչներից մեկն ինձ ասաց մի առիթով, որ մեզանում կան մարդիկ, որոնք զբաղեցնում են որոշիչ դիրքեր մեր կազմակերպություններում, որոնք թուրքեր են, այլ ոչ հայեր։ Նրանք խոսում են վարժ հայրեն, արտասանում են հայրենասիրական ճառեր, գրում են կատաղի հակաթուրքական հոդվածներ ու խմբագրականներ, բայց թուրքեր են։

Սովետական նախկին մի գործակալ, որն ապրում է ներկայումս ԱՄՆ-ում, իր հուշերում գրում է, որ ՀՅԴ-ի բարձր էշելոններում գործում են ԿԳԲ-ի բազում գործակալ։ Փա՞ստ է դա, թ՞ե հնարանք։ Չգիտեմ ու ձև էլ չունեմ իմանալու, բայց ինքս բազում անգամ մեղադրվել եմ այս կամ այն հակահայ կազմակերպության անդամ լինելու մեջ։ Ինձ մեղադրել են ընթերցողներս, որոնք երևակայում են, որ հայ են, որովհետև կրում են Մամիկոնյան (չինական ծագմամբ) ու Բագրատունի (հրեական ծագմամբ) ազգանունները։

Խորենացի կարդալուց հետո այլազգի բարեկամներիցս մեկը զարմանք հայտնեց այն փաստով, որ մեր թագավորների, թագուհիների, արքայազների ու արքայադուստրերի մեծ մասը ոչ թե հայեր են եղել, այլ պարսիկներ ու ասորիներ։

Ֆրանսիացի մի հայտնի մանկագիր կա Մամիկոնյան ազգանունով, որը ոչինչ չի գրում հայերի մասին ու հայերի համար: Տիկինը մասնակից չէ հայկական որևէ գործունեության կամ դրսևորման հետ։

Անրի Թրուայան (իրական անունը Տարասով կամ Թորոսյան), հայտնի ֆրանսիացի նովելիստ՝ ճանաչվում է որպես ռուս, ֆրանսիական բոլոր աղբյուրներում։ Հիշում եմ մի հարցազրույց նրա հետ, որտեղ նա հերքում էր իր հայկական ծագումը։ Վերջերս նա հերքել է իր նախկին հերքումը, բայց փաստն այն է, որ նա իր կյանքի ամբողջ ընթացքում հետաքրքրված չեր իր հայկական ծագումով, կամ հայերի պատմությամբ ու մշակույթով և արեց ամեն ինչ հայերից հնարավորինս հեռու մնալու համար։

Վերջապես հիշենք մեր բոսերին, ղեկավարներին, սրբազաններին ու բարեգործներին

Զարյանը մեր բոսերի, ղեկավարների մասին. - «Նրանցից ոչ ոք քաղաքականապես օգտակար չեղավ մեզ: Նրանց ամենաոխերիմ թշնամին խոսքի ազատությունն է»:

Պարոնյանը սրբազանների մասին.- «Ուզու՞մ է սիրտդ գինի և ընթրիք ամեն օր. սրբազան դարձիր»։

Րաֆֆին բարեգործների մասին. - «Մեր հարուստներն ու վաճառականները ամենակաշառված ու այլասերված անդամներն են հասարակության: Ոչ մի լավ բան նրանցից սպասելի չէ։ Նրանց միակ աստվածը դրամն է։ Նրանք մարդիք են առանց երկրի և աշխարհիս երեսին ոչ մի ազգի չեն պատկանում։ Շահույթն է նրանց միակ հայրենիքը»:

Հայե՞ր էին արդյոք Րաֆֆին, Զարյանն ու Պարոնյանը: Չգիտեմ ու բոլորովին հետաքրքրված էլ չեմ դրանով։ Ես գիտեմ միայն, որ նրանք ազնիվ մարդիկ էին և ես պատրաստ եմ համարել ազնիվ մարդուն եղբայր, անգամ եթե պարզվի որ նա թուրք է։

Արա Բալիոզյան - Կանադա

Անգլերենից թարգմանեց Վահե Ավետյանը

Link to post
Share on other sites

Еврейские пословицы

За хорошего друга надо платить, а враги достаются бесплатно.

Полуправда полная ложь.

Лжец рассказывает свою историю так часто что сам в конце концов верит себе.

Один бог и много врагов.

Одна ложь - ложь, две лжи - лжи, три лжи - политика.

Когда мудрый говорит с дураком, два дурака говорят.

Правда самая безопасная ложь.

Когда бог хочет сломать сердце человеку, даёт ему чувства.

Богатые не имеют чувства справедливости.

Тяжелейшая ноша пустой карман.

Link to post
Share on other sites

Նրանց հասակը միասին, երկու մետրից չի անցնում

Սովետական տարիներին մի խումբ քաջ կար միայն Հայքում, որոնք բարձրաձայն կարող էին անկախություն բառն օգտագործել, բանտեր և աքսորավայրեր քշվելու վախն անտեսած։ Մնացյալը հոգու խորքում գիտեին, որ դրանք են քաջերն իրական, բայց վախենում էին խոսել։ Վախենում էին, բայց ծածուկ նախանձում նրանց քաջությանը, ինչպես ցանկացած վախկոտ է նախանձում քաջին։ Երբ անկախացանք արդեն փաստացի, Պարույրին քշեցին երկրից, բանսարկեցին, վատաբանեցին ու զբաղեցրին անկախակամիտների շարքերը միտինգավորների առաջ, օպերայի հարթակում ու գերագույն խորհրդում, դարձան քաղաքական այրեր, դիվանագետներ, կոնֆերանսների ու միջազգային հավաքների մասնակցող կարկառուն դեմքեր: Սովետական տարիներին այս ստվար բանակի ոչ ձայնն էր լսվում, ոչ ծպտունը, բացառությամբ կոմսոմոլի ու կոմկուսի ամբիոններից:

Անկախանալու տարիներին հարյուրավոր շարքային քաջեր հարձակվեցին սովետական ոստիկանների վրա ու զինաթափեցին նրանց։

Ոչ մի պաշտոնյա չեր կարող այդ մի քանի տարում որևէ մեկին վիրավորել, նսեմացնել, որովհետև անմիջապես նրա հախից կգային մեր երկրի տղամարդ տղերքը, որոնք հետո պատերազմ էին գնալու, հաղթելու էին։ Նրանք ընդամենը մի քանի հազար էին, միամտաբար իրենց ավտոմատներն էին տալու բուֆետչիկներին ու սահմանագիծ ծխախոտ ու պահածո հասցնող պահեստապետներին, որ նկարվեն զենքով ու ցույց տան իրենց լուսանկարները, զինվորների հետ նկարված, ռազմաճակատում։

Մեր բարեսիրտ ու միամիտ եղբայրները խնդմնդալով տալու էին զենքերը, չկասկածելով, որ քաքլանի այդ ցեղը հայտարարելու է իրեն հետագայում պատերազմի վետերան, ի վկայություն դրա ցույց տա լուսանկարները ու ստանձնի սոված ու մրսած երկրում բենզինի ու լափի վաճառք-վերավաճառքը, հետագայում դառնա օլիգարխ, ափլփի սոված կանանց ու պատմի տասնամյակներով, կատարած սխրանքների ու հայրենիքին մատուցած իր բացառիկ ծառայությունների մասին, ռազմի և այլ դաշտերում։

Մեր բոլոր լրագրողներին մի շնչով հեռացրին հեռուստատեսությունից, թերթերից, ասելով, որ նրանք բոլշևիկներին են ծառայել, որպեսզի տեղավորեն աշխատանքի իրենց բոզերին, սիրեկաններին, լավագույն դեպքում հորքուրի-մորքուրի դպրող չգնացած տգետ լակոտներին, ասելով, որ անկախ տեղեկատվություն են ստեղծում նորանկախ հայրենիքում, բայց իրականում ազատվելու համար նրանցից, ովքեր գիտեին հատ-հատ, թե ովքեր էին պանիկովսկիները հեղափոխությունից առաջ ու նաև ընթացքում: Դա արվեց նրա համար, որ չհիշվի այսօր, որ ողջ էսթաբլիշՄԵՆԹը, նախկին ու ներկա և անգամ գալիք, մուրացկան կույրեր էին, երկիը կոնվենցիայով կիսկսած լեյտենանտ Շմիդտի ապօրինի զավակներ ու նախկին սագագող:

Մեր վաստակաշատ գիտնականները մեռան սովից ու ցրտից և աշխատազուրկ։ Մեր արվեստագետները ընկան վերնիսաժ, ու նվագեցին մետրոյի կայարաններում:

Նրանց փոխարինելու եկան մի քանի հարյուր դոլլարով դկտորական վկայական գնած տգետները, գերեզմանաքար տաշողները, մեռել նկարողներն ու անսպառ ռաբիզը, իսկ սրանց սերուցքը դասախոսներն են, կոնսերվատորիայի ու մշակութային ուսումնական հաստատությունների պրոֆեսորները, սերունդ խեղողները։

Գորբաչև խեղճացնող Համբարձումյաններին, Ղազարյաններին փոխարինեցին թաղային մենթից սարսափող տհաս գաճաճները:

Սփյուռքից հայրենադաձված Մարուխյան-Տասնապետյաններին փոխարինեցին ախպարստաններից ներթափանցած հաստահետույք-հաստակաշի-հաստագլուխները, դպրոց չավարտած, բայց դոկտոր հորջորջվող քաղաքագետ վերլուծաբանները։

Այսօր ստորացնում են բոլորին Հայքում, այնպես ինչպես հարկավ օսմաններն հայերին սուլթան Համիդի ու նախորդող ժամանակներում, երկրում լի են հեղափոխական անցյալով բազում անկախական, մի քանի տասնյակ հազար խրոխտ վետերան, կըկնակի անգամ առավել թվով լրագրող, ոչ պակաս գիտնական, դասախոս, դոկտոր-պրոֆեսոր, արվեստագետ, ախպար տեսաբան ու իրավաբան, բայց ոչ ոք ոչինչ անել չի կարողանում:

Ի՞նչ պատահեց ձեզ քաջեր ու խրոխտներ։ Ինչպե՞ս հասկանալ ձեր քաքլանությունը, երբ 15 տարի առաջ ընդամենը առյուծի ցեղ էիք ըստ ձեր բարբաջ-մարմաջի։

Բոլորդ սուտ եք, բոլորդ տականք, վիրավորանքից, սեփական ցեղի ճղճիմությունից հուսահատ, երկիրը լքած կորյունների սրտերը վառած, նրանց վտարած, անարժանորեն նրանց տեղերն ու վարկը գրաված վախկոտ ստահակներ։

Դրա ապացույցն այն է, որ կորյունները ծնկի բերեցին մի ամբողջ կայսրություն, իսկ ձեզ հլու հնազանդ շան պես պահողներն ընդամենը երկուսն են, ու նրանց հասակը միասին, երկու մետրից չի անցնում։

02.07.2007, Վաշինգտոն

Link to post
Share on other sites

Սիրով ներկայացնում եմ նոր գիրքս.

ԲԱՂԴԱՍԱՐ, ԼՈՔԻ, ՆԻԼՍ ԿԱՄ ԱՆԿԱԽՈՒԹՅԱՆ ԲԱՆԱԿԻ ԱՆԱԳԵ ՔԱՋԱՐԻ ԶԻՆՎՈՐԻԿ ՇՎԵՅԿԻ ԱՐԿԱԾՆԵՐԸ ԼԱՓԼԱՆԴԻԱՅՈՒՄ՝ ՍԱԳԵՐԻ ՎՐԱ

http://www.bahnhofbredband.se/~wb642761/Va.../baghdasar.html

Link to post
Share on other sites

Միակ առաքինությունը

Ռուսներն ու գերմանացիները երկու համաշխարհային կոչված պատերազմներում կոտորել են փոխադարձաբար տասնյակ միլյոն գերմանացի ու ռուս։ Այսօր Գերմանիան Ռուսաստանում ամենամեծ ներդնողն է, ռուսների մեջ արված հացումներում այն մասին թե ում չեն սիրում ազգերից, գերմանացիներն անգամ չեն հիշատակվում։

Անցյալ դարի կեսերին ճապոնացիները ռմբակոծեցին ամերիկյան Պորտ Հարբորն ու համարյա ոչնչացրին նրաց ամբողջ նավատորմը։ Ի պատասխան դրա ամերիկացիք միջուկային առաջին ռմբակոծությունն իրականացրին Ճապոնիայի տարածքում, որտեղ զոհվեցին հարյուր հազարավոր մարդիկ։

Այսօր այդ երկրները գործընկերներ են, իսկ ժողովուրդները վայելում են ամուր բարեկամություն։

Վերոհիշյալ պատերազմներում ֆրանսիացիք, անգլիացիք, իտալացիք, իսպանացիք և էլի ուրիշներ կոտորել են միմյանց, լինելով ռազմական միությունների տարբեր բանակներում։ Զոհերի թիվն հասնում է միլյոնների։

Այսօր նրանք միավորված են Եվրոպական Միության մեջ, իրենց համարում են եվրոպական ընտանիք, չունեն սահմաններ։

Շոտլանդացիների և իռլանդացիների մեծամասնությունը լքել են իրենց հայրենիքները և իջևանել են ԱՄՆ-ում, որովհետև հարյուրամյակներով նրանց կոտորել ու նսեմացրել են անգլիացիները։

Նրանք երբևէ չեն անվանել իրենց նկատմամաբ իրականացվածը ցեղասպանություն, որովհետև ապրում են հիմա, ներկայում, իրենց համարում են տակավին կենսունակ, ատելությամբ ու հիշողությամբ միայն ապրող ֆանտոմային ցեղ։

Միլյոնավոր զոհեր տված վերոհիշյալ ազգերից ոչ մեկի մտքով չի անցել երբևէ համարել իրենց ցեղասպանված։

Ցեղասպանված են, միմյանց փոխադարձաբար մեղադրում են ցեղասպանություն իրականացնելու մեջ միայն հայերը, հրեաները, ադրբեջանցիք, պաղեստինցիներն ու թուրքերը։

Սա հարկավ բացատրվում է այս ցեղերի հազարամյա օսմանյան ընդհանուր ժառանգություն-հոգեբանությամբ, որտեղ չմարող ու անընդհատ բորբոքվող ատելությունը կյանքի միակ մղիչ ուժն է, նախանձն էությունը, իսկ ցեղային ինքնասիրահարվածությունն ու սնապարծությունը՝ միակ առաքինությունը:

03.07.2007, Վաշինգտոն

Link to post
Share on other sites

Единственное достоинство

Русские и немцы истребили обоюдно несколько миллионов людей в двух так называемых мировых войнах. Сегодня Германия самый крупный инвестор в России, а в ответах на опросы в России о народах которых русские не любят больше всего, немцы даже не вспоминаются.

В середине прошлого столетия японцы разбомбили Порт Харбор и почти полностью уничтожили американский морской флот. В ответ американцы осуществили первую в истории ядерную бомбёжку на территории Японии где погибли несколько сот тысяч.

Сегодня эти государства партнёры а народи связаны крепкой дружбой.

В вышеупомянутых войнах французы, англичане, немцы, итальянцы, испанцы и много других истребляли друг друга, будучи в разных военных лагерях. Число погибших несколько миллионов.

Сегодня они объединены в Европейском Союзе, считают себя европейской семьёй, у них нет границ между собой.

Большинство шотландцев и ирландцев покинули свои страны и нашли приют в США, потому что их истребляли и унижали веками англичане.

Они никогда не называли случившееся геноцидом, потому что живут сейчас, в настоящем, считают себя дееспособными, а не фантомным племенем живущим только памятью и ненавистью.

Ни кто из давших миллионами жертв вышеупомянутых народов не считали себя истреблёнными, потерпевшими геноцид.

Геноциду подверглись и обвиняют взаимно в осуществлении этого только армяне, евреи, азербайджанцы, палестинцы, курды, ассирийцы и турки.

Это объясняется наверно общим, тысячелетним оттоманским наследием-психологией этих народов, где неперестающая и постоянно разжигаемая ненависть единственный стимул жизни, зависть является сутью бытия, а племенная самовлюблённость и бахвальство - единственное достоинство.

03.07.2007, Вашингтон

Link to post
Share on other sites

Երեք գործոն

Երեք գործոն է ազդել մեր երկրում ինքնանշանակ խուժանի իշխանությունը պահպանելու վրա։ Դրանք են.

1. Միջազգային հանրության ուղարկած դիտորդների հանցավոր վարքը, որը բացատրվում է կաշառակերությամբ, կամ նրանց երկրների ազգային շահերով։

2. Հայաստանի քաղաքացիների վրա ներգործելը սարսափով, կամ կաշառքով։

3. Արտասահման մեկնած քաղաքացիների քվեները չարաշահելով։

Քաղաքական-հասարակական այն կազմակերպությունները, որոնք ազնվորեն ծառայում են իրենց ժողովրդին, հետամուտ են իրենց հայտարարած ծրագրերին ու խոստումներին, պետք է զբաղվեն երեք վերոհիշյալ գործոնների չեզոքացման երաշխիքը ստեղծելով և ուրիշ ոչ մի բանով, մինչև նախագահական ընտրություններ։ Դա պետք է արվի բաց, հասարակությանն իրազեկ պահելով անընդհատ ու մասնակից անելով։

Մնացյալ հարցերով զբաղվելն այսօր պնակալիզությունն արդարացնող աչքին թոզ փչոցի է, սեփական գովազդն ապահովող միջոցառում, ու չի կարող բերել որևէ փոփոխություն երկրում, որովհետև չեկիստներն ու կոմսոմոլները բացարձակ մեծամասնություն են իշխանական լծակներ պարունակող բոլոր կառույցներում։

Նրանք իշխանությունը չեն տալու, դա ակնհայտ է, որովհետև տալուն պես կանգնելու են ազգային անկախ դատարանի արջև, որ պատասխան տան մարդկության հանդեպ գործած բոլոր հանցագործությունների համար, ցմահ զրկվեն հասարակական-քաղաքական գործունեության մասնակցության իրավունքից ու հարստությունից։

Այն կազմակերպությունները, որոնք անմիջապես չեն սկսի վերոհիշյալ երեք գործոնը չեզոքացնելու ուղությամբ գործունեությունը, ծախու սրիկաներ են, ներկա վիճակից օգտվող պնակալեզներ, նշանակովի ընդդիմություն, չեկիստ-կոմսոմոլներ։

03.07.2007, Վաշինգտոն

Link to post
Share on other sites
  • 2 weeks later...

Եվ լինի տերը մեզ պահապան և մեր ազնիվ ծառային՝ ԱՄԵՆ

Տողերս գրելու առիթը հանդիսացավ Հրայր Ավետիսյանի հեղինակած «Նույն փոցխի վրա՝ երկրորդ անգամ» հոդվածը, «Չորրորդ Իշխանություն» թերթում հրապարակած, որտեղ հեղինակը քննադատում է Վազգեն Մանուկյանին, գալիք նախագահական ընտրություններում ինքն իրեն ընդդիմադիր միասնական թեկնածու հռչակելու համար, պնդում է, որ «ԱԺՄ» նախագահի քայլերը «մեղմ ասած չեն տեղավորվում ընդդիմադիր դաշտի առկա զարգացումների տրամաբանության մեջ» ու կոչ է անում ընթերցողին՝ մեզ, որ դատենք ինքներս, նետելով հրապարակ նախապես Վազգեն Մանուկյանի վերջերս արած հայտարարությունն այն մասին, որ «նրանք, ովքեր փորձում են հող նախապատրաստել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի վերադարձի համար, իրականում աշխատում են հօգուտ այսօրվա իշխանությունների, որովհետեւ քննադատում են մյուս բոլոր ընդդիմադիրներին»: Սրան հետևում է քամահրական «Բանից պարզվում է` Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի «կողքին կանգնածներն» են մեղավոր, որ ընդդիմությունը ձախողվել է ե՛ւ 1999-ին, ե՛ւ 2003-ին, ե՛ւ 2007-ին» նախադասությունը, որով ըստ էության ամբողջանում է հոդվածի քաղաքական պատվերը, որն է՝ ով մեր պապային կպնի, մենք կկպնենք նրան:

Սիրելի Հրայր Ավետիսյան, կողքին, տակը, վերևը կամ որևէ անկյունով կանգնածներ, անգամ պարկածներ. առաջարկում եմ թողնել մի պահ Լևոն ՏերևՊետրոսյանին, Վազգեն Մանուկյանին, նախկինում կայացած ու արդեն ծերացած մարդկանց այդ կույտը, հիշել մի պահ, որ լավ, կամ վատ նրանք իրենցն արեցին, մտան պատմության մատյանները, անցան, այսօր էլ բավականին լավ տեղավորված են։ Առաջարկում եմ հետևել սիրելի հոդվածագիր եղբայր Հրայր Ավետիսյանի հորդորին ու դատել ինքուրույն։

Նախ՝ Վազգեն Մանուկյանն ինքնին մի երևելի կերպար չէ ու բոլորովին հարկավոր չէ նրան քարկոծել Լևոն Տեր-Պետրոսյանին «կպնելու» կոնտեքստում, եթե «ՊՌ»-ով զբաղվելը չէ մեր նպատակը, այլ լուծում գտնելը մեր հազար ու մի ցավերին, որոնց ժառանգորդն ու սեփական մաշկի վրա կրողները մենք ենք, հոդված գրողներս ու ընթերցողներս ու մեր զավակներն ու անգամ նրանց սերունդները, բայց ոչ մի դեպքում Լևոնն ու Վազգենը ու մնացյալ ջոջերը «Ղարաբաղ կոմիտեի» իր ածանցյալ մետաստազներով, որոնց շոշափուկները ձգվում են մինչ Ռոբերթ ու Սերժ։ Բավարար կլինի, որ մի անգամ ֆիքսենք, որ վարչապետ Վազգենի հավաքագրած նախարարները խուժան ու գրպանահատ դուրս եկան անխտիր, որ նրան սկուտեղի վրա մատուցվեց նախագահություն, որից նա ծլկեց, թողնելով սկուտեղը մատուցած հայրենակիցներին ծեծ ու ջարդի մեջ և որ նախկին խորհրդարանի մանդատի ու չորս տարվա աշխատավարձի դիմաց, համաձայնվեց անգործության մատնվելու և ընդդիմության կատարյալ խեղաթյուրման պատվերին։ Այսքանը բավական է, որ նրա վրա խաչ քաշենք անցնենք առաջ և այլևս չհիշենք, որովհետև ըստ պապենական ավանդույթի հանգուցյալների մասին վատ բան չեն ասում, բա՜յց, այս ամենով հանդերձ, իրավացի է հանգուցյալը մասամբ, ասելով, որ «կողքին կանգնածները» ջուր են լցնում Ռոբերթի ու Սերժի ջրաղացքարին։ Մասամբ, որովհետև դրանով խանգարում են ոչ թե Վազգենին, կամ մնացյալ քաղաքական ծերակույտին, այլ խիստ անհրաժետ, անհամբեր սպասվելիք երիտասարդ ընդիմությանը, որն այդպես էլ չի առաջանում և անգամ չկան նշանները առաջին ծիլերի։ Իզուր է հոդվածագրի սարկազմը նաև Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ու «կողքին կանգնածների» մեղավորության վերաբերյալ այն բանում, որ ընդդիմությունը ձախողվել է ե՛ւ 1999-ին, ե՛ւ 2003-ին, ե՛ւ 2007-ին։ Սարկազմը տեղին կլիներ իհարկե, եթե վերաբերեր միայն «կողքին կանգնածներին», որովհետև նրանք ոչ Տեր-Պետրոսյանի իշխանության օրոք, ոչ առավել ևս հետագայում, որևէ բանի վրա ազդել չեն կարողացել, բայց այն որ ընդդիմությունը հարատև ձախողվում է անկախության օրվանից սկսած, դա միայն ու միայն Տեր-Պետրոսյանի մեղքն է, իր ստեղծած պապայական ավտորիտար համակարգով, որը մինչ օրս շարունակվում է, ընդունում է քրեագավառական, կոմսոմոլ-չեկիստական ձևեր, բայց անփոփոխ նույնն է։ Լևոն Տեր-Պետրոսյանն է Սերժ Սարգսյանին նշանակել ազգային անվտանգության նախարար, Լևոն Տեր-Պետրոսյանն է հետագայում տվել վարչապետական աթոռը Ռոբերթ Քոչարյանին, այդով զարգացնելով իր հիմնադրած ավտորիտարիզմը գավառականությամբ, չեկիզմով ու կոմսոմոլ-կոմիսարիզմով։

Սրանք անհերքելի փաստեր են, որոնք հերքել չեն կարող հանրապետության բոոլոր թեթերը միասին, անգամ եթե հակառակը պնդեն 50 տարի շարունակ, առավոտից գիշեր։

«Մեզ, անկեղծ ասած, բացարձակապես չի հետաքրքրում, թե ընդդիմության ներսում ով կլինի առաջինը: Կարեւորը` որ կարողանա հաղթել».- գրում է Հրայր Ավետիսյանն իր հոդվածի վերջում, և ես դա համարում եմ կենարար միտք, հույսի փայլատակում, անձնական և անգամ ազգային հաշտեցման ուղենիշ:

Սիրելի Հրայր, պարոն Ավետիսյան, եթե կուզեք, կամ հարազատ եղբայր, որի երակներում հոսում է նույն արյունը ինչ իմ ու բազում ուրիշ հոդվածագիր ու ընթերցող հայորդիների ու դուստրերի. եթե իսկապես կարևոր չէ թե ով կհաղթի, եթե անկեղծ եք եղել վերոհիշյալ տողերը գրելիս ու չեք կատարել ձեր կուսակցության, կամ թերթի խմբագրի, կամ որևէ ուրիշ թայֆայի պատվերը այդով, եկեք մոռանանք հին անունները, առաջին հերթին Տեր-Պետրոսյանի, հետո Վազգենի, հետո մնացյալ կարծրացած դեմքերի, հիշենք վերջապես, որ բոլոր այդ այրերի միսիան եղել է մեր ծառան լինելը, իսկ երկրի տերերը մենք ենք, շարքայիններս ու համաձայնենք, որ անուններով հայրենիք կերտելը ենթարկվեց խայտառակ ֆիասկոի, որ դրանից հրաժարվել է պետք ամբողջովին, անկախ նրանից ինչ կուսակցության ու աղանդի ենք դավանում և ովքեր են մեր մտերիմներն ու ազգականները։ Եկենք համաձայնենք վերջապես, որ ոչ թե պապան է մեզ ղեկավարելու, այլ գաղափարը, և որ մեր ընտրյալ ծառան կլինի նա, ում մենք կվստահենք ոչ թե «ՊՌ»-ով սարքած անունով զմայլված, այլ նրա տված երաշխիքով, որ հավատարմորեն կիրականացնի գաղափարը, որը ոչ մի դեպքում չպետք է լինի բարդ ու քաղաքացիներիս իմացականությանն անհասու։

Ո՞րն է այդ պարզ գաղափարը, նախագահի նախընտրական ծրագիրը, եթե կուզեք։ Խնդրեմ՝

1. Սովետական Միության լրտեսական կազմակերպության, ներկայումս «ԱԱԾ» զեղծափոխված «ԿԳԲ»-ի արխիվների գաղտնազերծում, սովետական, հետագայում ռուսական և այլ երկրների անվտանգության մարմինների հետ համագործակցած մարդկանց անխտիր հեռացում, լրտեսական ամբողջ ցանցի բացահայտում ու բոլոր նշյալների քաղաքական-հասարակական գործունեությամբ զբաղվելու ցմահ արգելում։

2. Խորհրդարանի ու կառավարության լուծարում, վարչական ժամանակավոր կառավարման անցում։

3. Անկախության հռչակումից մինչ օրս խոշոր և հանցավոր ճանապարհով սեփականաշնորհումների ազգայնացում, գործող ձեռնարկությունների ղեկավարման համար պետական տնօրենական խորհուրդների ստեղծում, որոնց նպատակը լինելու է աստիճանական սեփականաշնորհումը կրկին, մասնաբաժինների ձևով, քաղաքացիների տնտեսական վիճակի ու գնողունակության զարգացմանը համընթաց։

4. Կաշառակեր պաշտոնյաների հեռացում կառավարման, մշակույթի, կրթության, առողջապահական, սոցիալական ու հասարակական բոլոր ոլորտներից։

5. Քրեական հեղինակությունների ու կազմակերպված հանցախմբերի վնասազերծում, մեկուսացում։

6. Վեց ամիս անց, խորհրդարանական նոր ընտրությունների անցկացում, կառավարության ձևավորում, սահմանադրության փոփոխություն՝ նախագահի պաշտոնի վերացում ու խորհրդարան-վարչապետական կառավարման անցում, և նախագահի հրաժարական։

Սիրելի Հրայր Ավետիսյան և մնացյալ ընթերցող. որպես պատասխանատու քաղաքացի, այս ծրագրի տակ պատրաստ եմ ստորագրել, երդվել և անցնել ծառայության այս վայրկյանից սկսած և տերը լինի մեզ պահապան։ Եթե դուք կստորագրեք ու կերդվեք, անմիջապես կհրաժարվեմ հավակնություններիցս, կքվեարկեմ ձեր օգտին ու կծառայեմ ձեզ հավատարմաբար։ Եթե մեկ ուրիշը ստորագրի ու ստանձնի ծառայությունը, կհորդորեմ ձեզ հրաժարվել ու զիջել ու միասին ծառայել նրան և այդ ծառայությունում պատրաստ եմ զբաղեցնել ամենաանշան տեղը, որովհետև իրավացի եք ասելով, որ «բացարձակապես կարևոր չէ, թե ընդդիմության ներսում ով կլինի առաջինը: Կարեւորը` որ կարողանա հաղթել»: Սա, ի դեպ, նաեւ Վազգեն Մանուկյանին է վերաբերում, ինչպես նաև Լևոն Տեր-Պետրոսյանին, ինչպես նաև հայտնի ու անհայտ ցանկացած մեկին, որը չի համարի իր անունը նախընտրական ծրագիր, այլ կորդեգրի գաղափարը, կերդվի իրականացնել ու ազնվորեն կիրականացնի։

Եվ լինի տերը մեզ պահապան և մեր ազնիվ ծառային՝ ԱՄԵՆ

Եղբայրական սիրով՝

Վահե Ավետյան

15.07.2007, Վաշինգտոն

Link to post
Share on other sites

АРА БАЛИОЗЯН

Канада

Перевод с aанглийского Ваге Аветяна

Диктатура идиотов

В последнем номере "Нюсуика" читаю следующий риторический вопрос: неужели ми обречены на демократию идиотов? Можем ли мы наедятся на то что когда нибудь настоящие сливки общества поднимутся на верхушку?

- Вряд ли: подумал я. То что поднимается на верх, часто не сливки а говно. Вспомните немцев при Гитлере, итальянцев при Мусолини, советских при Сталине, китайцев при Мао, Американцев при Мккарти и так далее, и до сих пор.

Вспомните кто поднимался на верхушку в нашей родной стране, и в Диаспоре в том числе. Я персонально знаком с несколькими джентльменами из верхов, которые считают себя сливками общества, но на самом деле они не лучше чем обыкновенное говно.

Инфантильная болезнь

....

ОПТИМИЗМ

Меня часто называли пессимистом. Я продолжаю писать, потому что верю что здравый смысл и благопристойность победят однажды. Если это не оптимизм, я хотел бы знать: что такое оптимизм вообще?

Если Вы верите всему что читаете в газетах, у вас не хватает воображения и не чувствуете никакой потребности думать самостоятельно, можете быть счастливыми

ПИСАТЕЛИ, ЧИТАТЕЛИ И ШАРЛАТАНЫ

Мы имеем больше писателей чем читателей, и больше шарлатанов чем те и другие.

ЭГО И МОЗГ

Чем больший эго, тем меньший мозг. Когда эго говорит, мозг молчит.

ФАНАТИКИ И ХУЛИГАНЫ

Все фанатики, как все хулиганы трусы, потому что боятся быть выставленными как фанатики. оттуда их боязнь свободы слова.

Боязнь свободы слова плоха; непонимание этого намного хуже.

Дети предвзятых родителей не будут думать об ущербных. То же самое можно говорить о нации во главе которого предвзятые лидеры.

В голове среднего идиота с промытыми мозгами, коллективные фобия и предубеждения не порок, а достоинство и патриотическая обязанность.

ԷՇԻ ՈՌԸ մտնես դու, արա բարլեիոզյան չգիտեմ ինչ

....թուրքը երբեք չի փոխվում, թուրք էլ մնում է...դու լավ, վարժ հայերեն էս խոսում բայց թուրք ես, քո ասածն է ապացուցում....

շարունակիր հայերին խայտառակ անել, քո նման " ՀԱՅ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆԸ" շատ է ունեցել...

Link to post
Share on other sites
ԷՇԻ ՈՌԸ մտնես դու, արա բարլեիոզյան չգիտեմ ինչ

....թուրքը երբեք չի փոխվում, թուրք էլ մնում է...դու լավ, վարժ հայերեն էս խոսում բայց թուրք ես, քո ասածն է ապացուցում....

շարունակիր հայերին խայտառակ անել, քո նման " ՀԱՅ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆԸ" շատ է ունեցել...

Հայերը խայտառակ են լինում ոչ թե նրանից, որ Արա Բալիոզյանը գրում է նրանց մասին, այլ նրանից, որ այն ամենը ինչ նա գրում է իրավացի է և անհերքելի և դա տեսնում են բոլորը։ Որպես ապացույց, ներակայցնում եմ ձեզ վերաբերող նրա «Ֆանատիկոսներն ու խուլիգանները»:

Բոլոր ֆանատիկոսները, ինչպես խուլիգանները, վախկոտ են, որովհետև վախենում են բացահայտվել որպես ֆանատիկոս։ Դրանով է բացատրվում նրանց վախը խոսքի ազատությունից։

Խոսքի ազատությունից վախենալը վատ է, դա չհասկանալն անհամեմատ ավել վատ։

Ամբարտավան ծնողների զավակները չեն տեսնի երբեք իրենց որպես ամբարտավան։ Նույնը կարելի է ասել ցեղերի մասին, որոնց ղեկավարում են ամբարտավանները։

Ուղեղը լվացած միջին ապուշի գլխում հավաքական ատելությունը ոչ թե թերություն է, այլ արժանապատվություն և հայրենասիրական պարտականություն։

Link to post
Share on other sites
  • 2 weeks later...

Իմ ցեղն անվանեց…

Ճապոնացի զրուցակիցս, որի հետ հանդիպել էի Վաշինգտոնի սրճարաններից մեկում պատահականորեն այսօր, գովաբանեց հայերի պետական ու սփյուռքյան ղեկավարությունը իրենց ցեղասպանությունը աշխարհին համառորեն ճանաչել տալու ու հայոց սերունդների մեջ դրա վերաբերյալ հետևողականորեն հիշողություն սերմանելու համար։ Դրանից հետո նա փնովեց սեփական իշխանությունները, որոնք աշխատում են ամենուր մոռացության մատնել Հիրոշիման ու Նագասակին և իրենց սերունդների մեջ չեն սերմանում հիշողություն ճապոնական ամենամեծ ողբերգության մասին, որի հետևանքով մի քանի հարյուր հազար մարդ է զոհվել մի քանի րոպեում ու միլյոնավոր ուրիշները հետագայում, միջուկային ճառագայթման հետևանքով։ Ըստ զրուցակցիս, Ճապոնիայի ղեկավարությունն իր մոտեցումն այդ հարցին պատճառաբանում է նրանով, որ չի ցանկանում կրթել խղճուկների սերունդներ, որոնք իրենք իրենց կհամարեն մեղք ու կոտորված, որի հետևանքով կկոտրվեն հոգեբանորեն ու կկորցնեն իրենց մարտունակությունը և որ նման վարկը կվնասի Ճապոնիայի «իմիջին» արտերկրում։

Ես ոչինչ չպատասխանեցի զրուցակցիս, մի քանի րոպեից ներողություն խնդրեցի ու հեռացա ինչ որ կարևոր գործ ունենալու պատճառաբանությամբ, բայց ամբողջ օրն այսօր չեմ կարողանում դադարեցնել միտքը գլխումս այն մասին, որ չնայած թվացյալ գովաբանությանը, ճապոնացին իմ ցեղն անվանեց խղճուկ սերունդներ, մեղք ու ջարդված, հոգեբանորեն կոտրված, մարտունակությունն ու վարկը կորցրած և «իմիջն» արտերկրում պախարակած։

26.07.2007, Վաշինգտոն

Link to post
Share on other sites

Վահե, հայերի հետ կատարվածը ոչ մի պարագայում նման չէ ճապոնացիների հետ կատարվածի հետ:Եվ փոխանակ անհիմն վիրավորվելու փոխարեն,բացատրեիր քո զրուցակցին,այն ինչ որ կատարվել էր հայ ժողովրդի հետ:Դու դրա փոխարեն դեռ չամանչելով գրում ես ,որ քո զրուցակիցը հայ ազգին անվանել է խղճուկ:

Ես կասեի ավելի շատ հավանական է,որ դու պարզապես ուզում ես վիրավորած լինես հայ ազգին:Այդ հետևության եկա,երբ կարդացի քո անհիմն փոստերը,որտեղ դու միայն փորձում ես պախարակել հայ ազգին:

Քո մոտ ինչ որ նոր տեսակի հիվանդության ֆենոմեններ են զգացվում,ամեն ինչում միայն վատը նկատել,իսկ եթե թեկուզ լավն է,փորձել լավը վատ դարձնել և դրա համար խորհուրդ կտաի դիմերիր հոգեբուժարան:

Պատմությունը ճիշտ իմանալը,թեկուզ ինչ անենք,որ հայ ժողովուրդը տեսել է եղեռն,դա չի նշանակում որ մենք խղճուկ ենք:Ընդհակառակը դա մեզ տալիս է ավելի մեծ ուժ,եռանդ ու կորով,որ չփորձենք կրկնենք անցյալի սխալները:

Եվ վերջում խորհուրդ կտայի, աշխատի շատ հանգամանքներում մի ասա քո հայ լինելը,եթե դու ամաչում ես դրա համար:

Link to post
Share on other sites

Մարդ սրտնեղում է առաջին հերթին ոչ թե նրանից որ մեզ ուրիշները կհամարեն խղճուկ, այլ նրանից, որ ինքդ ել ես տեսնում որ իրոք խղճուկությունը գերազանցում է։

Բայց շատերը դա չեն ել տեսնում։ Օրինակ շատ քչերն են տեսնում թե որքան խղճուկ է փողոցում կռվելիս/վիճելիս բարձրաձայն հահոյող երիտասարդը, որն իրականում դա անում է ծայրահեղ վախից ազատվելու համար։ Կամ նա որ ամենաչնչին խնդիրի քննարկումն սկսում է ծայրահեղ ագրեսիվ, ու միայն համոզվելուց հետո որ չի կարող ճնշել, սկսում է երկու կողմերի համար նվաստացուցիչ ձևով հարթել միջադեպը։

Չեն տեսնում նաև որ կորչում է իրոք մարտական ոգին։ Ով տեսնում է, սրտնեղում է ու սկսում է Վահեի նման, միգուցե ուռճացնելով կամ գրական հնարքներով ուշադրություն հրավիրել դրա վրա։

Կոնկրետ այս հարցի կապակցությամբ, կարծում եմ շատ օգտակար կլիներ եթե մենք եղեռնի տարեդարձին նվիրված ծախսերի չափ գոնե ծախսեինք Սարդարապատը հիշելու վրա, իսկ ապրիլի քսանչորսին՝ միջոցառումների և հաղորդումների մեծամասնությունը նվիրված լինեն այդ նույն ժամանակաշրջանի հերոսամարտերին, լուսաբանվեն մյուս, չկռվող, շրջանների խղճուկության պատճառները՝ ոչ թե այդ խղճուկությունն արդարացնելու նպատակով, այլ դրանից ներկայումս և մոտ ապագայում խուսափելու համար։

Բանը նրանում է որ ջարդը մի օրում չի եղել։ Բազմաթիվ անգամներ է եղել մի քանի տասնամյակների ընթացքում։ Եղել են շրջաններ որտեղից հազարներով մարդանց քշել են մի խումբ զինված քուրդ ու թուրք, ու միաժամանակ ՝ շրջաններ որտեղից ամեն մեկին հանելու համար մի խումբ զինված ուղեկցող է պետք եղել։

Մի քիչ էլ մտածելու տեղիք է տալիս թե ինչու օրինակ իռլանդացիք ու շոտլանդացիք ազգովի չեն փորձում սրան-նրան ապացուցեն որ անգլիացիք իրենց նկատմամբ եղեռն են իրագործել։ Եվ չգիտեմ ինչու եք այդքան վստահ թե ճապոնացիների դեպքում դա ուրիշ էր և չի կարելի դա եղեռն անվանել։ Ուղղակի իմաստ չկա դա անելու, ու չի էլ սազում ճապոնացուն, որ ընկնի աշխարհով մեկ, սրան նրան համոզել տա որ իրեն կոտորել են ու որ ամերկիան հանցագործություն է կատարել։

Բայց այս ամենն իրոք շատ երկրորդական է։ Առաջնայինն ու դժվարագույնն այն է որ իրոք խղճուկ չլինենք և վերականգնենք մարտական ոգին։

Link to post
Share on other sites

Բայց եթե Վահեի նմաներն,որոնք փորձում են ամեն ձևով միայն փննովել և վիրավորել հայ ազգին,ինչ Է դրանով են փորձում բարձրացնել հայ ժողովրդի մարտական ոգին:Ինչու միայն վատը խոսանք,որ խղճուկ ենք,այս ենք, այն ենք,դրանով ոչ մի խոսացողի թող չթվա,թե ինքը հասկանումա,իսկ մյուսները ոչ:

Յուրաքանչյուրս էլ հասկանում ենք որ Հայաստանի վիճակը,շատ վատ է,հետո ինչ անենք,նստենք լացենք,Վահեի նման բոլորին պիտակ կպցնենք ու դրանով բավարարվենք:

Կամ ինչա նշանակում իմ ազգին վիրավորեցին,ես թողեցի հեռացա,որ գամ իմ ազգին ասեմ որ մեզ վիրավորել են:Ես կասեի որ դա նորմալ մարդու մտածելակերպ չէ,այդպես են շարժվում միայն դավաճանները ու խառնակիչները, կամ էլ հոգեկան հիվանդները:

Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


×
×
  • Create New...