Вооружённые силы Армении!

[Sir Christopher]

Все происходящее в армянской Армии есть производная от уровня развития системы управления в а рмении в целом.

Дело в том, что один раз пустив целую армию люмпенов и отморозков во все ячейки системы управления вы уже не сможете поправить положение дел без создания абсолютно новых структур управления на базе совсем иной системы управления.

Весь вопрос сводится к тому: кто именно будет создавать эту новую систему.

Есть особый набор знаний о реальной природе вещей благодаря которому можно организовать общество таким образом, дабы избежать столь явного и опасного проявления феномена Оборотней в мальчишковых организациях. Агрессивность Лекан (см Ундерворлдь 3) не есть новость и тот кто выстраивает Архитектуру системы управления мальчишковых организаций должен учитывать весьма специфические ньюансы устройства мироздания.

К сожалению а рмении явно не повезло т.к. некому иниициировать процес трансформации в системе управления. Это жутчайшая национальная трагедия армянского народа.

Я внимательно прочитал сегодняшнее выступление левона акоповича на митинге, фактически получается, что если бы не данные ВикиЛикс с размышлениями Пенингтона, то к моменту на сеньтябрь месяц у него ничего существенного нет чтобы сказать общественности. Хотя, если как следует вчитаться а материалы ВикиЛикс по левону акоповичу лично, то складывается весьма забавное впечатление, даже более чем забавное впечатление, в частности если в Конгрессе решения принимаются единолично, то это полный крах для армянского общества, это даже больше чем крах, т.к. получается что столь огромное количество партий лишь фантики.

Я являюсь публичным автором идеи о Неизбежности Установления Внешнего Управления над а рменией, она частично уже реализовывается благодаря приквартированным к каждому министерству экспертам из Евросоюза. Что касается Русских, то им самим еще надо пройти очень большой путь, это уже совсем другая Россия: на саммите в Ярославле Дмитрий Анатольевич выступил с уникальной програмной речью, причем на трибуне во время его выступления сидел лучший друг Русского народа мистер Збигнев Бжезинского, не говоря о том самолетно-хокейном месседже который не долетел до Минска из Ярославля за день до этой конференции из того же города где шла конференция (фактически повторяется эффект Пермского самолета с Трошиным на борту с пилотом по фамилии Медведев, с падением на Транс Сиб в день рождения тоже Медведева, Дмитрия Анатольевича), т.е. сложилась совсем, совсем новая реальность. Сразу после того как он попросил почтить память молчанием он сказал, что террористы будут уничтожены, т.е. дал понять, что ...

Edited September 10, 2011 by Sir Christopher

[Adabas]

...

Я внимательно прочитал сегодняшнее выступление левона акоповича на митинге, фактически получается, что если бы не данные ВикиЛикс с размышлениями Пенингтона, то к моменту на сеньтябрь месяц у него ничего существенного нет чтобы сказать общественности.

...

Точно подмечено

[Sir Christopher]

С утра ищу выступление Бжезинского на форуме в Ярославле, кое Я слушал по ТиВи и никак не могу найти, он очень скромно представил идею о Новой Трансконтинентальной Архитектуре Мироздания.

[ХичКОК]

Որպես ԶՈՒ գլխավոր շտաբի պետ` Դուք պատասխանատու եք բանակի անձնակազմի կարգապահության, բարոյահոգեբանական մթնոլորտի եւ մի շարք այլ հարցերի համար: Մեր բանակում կատարվող միջադեպերի, սպանությունների առնչությամբ, սակայն, Դուք որեւէ պարզաբանում չեք ներկայացրել հանրությանը: Ինչո՞ւ է Ձեր պատասխանատվության տակ գտնվող համակարգում այս իրավիճակը: Խոսքը վերջերս զորամասերում կատարված սպանությունների մասին է:

- Անշուշտ, ես պատասխանատու եմ: Մեր կառույցը շատ մեծ է, այնտեղ ծառայում է Հայաստանի երիտասարդությունը: Բոլոր այն խնդիրները, որոնք կան մեր հասարակության մեջ, գոյություն ունեն նաեւ բանակում: Այնպես չէ, որ եթե բանակ է, ուրեմն ոչ մի կանոնի խախտում չպետք է լինի, եւ այնպես չէ, որ բանակում մեկ խոսքով, հրամանով ամեն ինչ հնարավոր է կարգավորել: Ծանր է բանակում ծառայելը: Այստեղ ամեն օր պետք է զինվորին, սպային ասել՝ այ սա՛ պետք է անես, այնտե՛ղ պետք է գնաս, այսքան ժամ այսի՛նչ տեղում պետք է կանգնես, եւ այլն: Շատ դժվար գործ է: Այդ պատճառով էլ կոնֆլիկտներ են լինում. չէ՞ որ ջահել տղաներ են, սկսում են իրար հետ վիճել: Խոսքը մասնավորապես վերջին դեպքի մասին է: Չեմ համարձակվի ասել, թե դա դիտավորյալ սպանություն է եղել: Դա պահի հարց է: Բուժկետում պառկած այդ զինվորը դուրս է եկել եւ ոչ նախատեսված տեղում արել մի բան, որը չէր կարելի անել: Մեկ այլ զինվոր նրան ասել է` այդ բանը այդտեղ անել չի կարելի: Նա վատ բան չի ասել, բայց շատ վատ բան է արել՝ մարդ է սպանել: Նրա ասելով` այդ դիտողությունից հետո Ա.Աբրահամյանը իրեն շատ կոպիտ է պատասխանել, եւ ինքը չհամբերելով` 2-3 անգամ խփել է նրան եւ, քանի որ կարատեիստ է, հարվածը շատ ուժեղ է ստացվել: Ա.Աբրահամյանը վատացել է, եւ նրան բերել են բուժկետ, որտեղ ավագ լեյտենանտը միանգամից օգնություն ցուցաբերելու փոխարեն, ինքն էլ է նրան հարվածել` կարծելով, թե ձեւանում է: Եթե մարդուն վատ վիճակում տարել են բուժկետ, ապա պարտավոր են բուժօգնություն ցուցաբերել: Այժմ նրանք երկուսն էլ կալանավորված են, երկուսն էլ սրիկա են, երկուսն էլ վատ հայեր են ու անպայման պետք է կրեն իրենց արժանի պատիժը: Բացի նրանցից, կալանավորված են նաեւ այն երկու բժիշկները, ովքեր այդ ժամանակ բուժկետում են եղել ու պետք է մի բան անեին նման միջադեպը կանխելու համար, բայց չեն արել: Այսինքն, կալանավորված են երեք սպա եւ մեկ զինվոր: Հիմա այդ գործով ՊՆ քննչական ծառայությունն է զբաղվում, նոր տվյալներ չունենք: Դուք չեք կարող պատկերացնել, թե որքան ծանր ենք տանում բանակում տեղի ունեցած նման դեպքերը: Ամեն զոհը մեզ համար ողբերգություն է: Անկեղծ եմ ասում, այլ կերպ մտածել չեմ կարող, չէ՞ որ ես էլ երեխաներ ունեմ: Հայրը կորցրել է իր որդուն, ի՞նչ մխիթարանքի խոսք ասեմ նրան, ինչ ասում ենք` չի ընդունվում, նա որդի է կորցրել...

- Բայց այդ դեպքերը չեն կրկնվի, եթե անպատժելիության մթնոլորտ չլինի բանակում:

- Ի՞նչ անպատժելիություն, ո՞վ է ասում, թե անպատժելիության մթնոլորտ է տիրում բանակում: Միայն գլխավոր շտաբում մենք 53 անգամ ծառայողական քննություն ենք անցկացրել այս տարի: Եթե փոքր միջադեպեր են լինում, եւ վնասը մեծ չէ (աչքի կապտուկներ եւ այլն) տվյալ զորամասի հրամանատարը մեզ գրավոր զեկուցում է, եւ մենք վերլուծում, քննարկում ենք այն: Եթե դանակահարություն կամ հրազենային վիրավորվածություն է լինում, եթե մահացության դեպք է լինում, անպայման գլխավոր շտաբից մեկնում են զորամաս եւ զբաղվում տվյալ գործի քննությամբ: 53 քննության արդյունքում 50 հրաման է արձակվել նախարարի եւ իմ կողմից: 149 զինվոր, սպա տույժ են ստացել այս տարի, 10 հոգի աշխատանքից հեռացվել ու զորացրվել են, 27-ը պաշտոնանկ է արվել:

- Իսկ ինչո՞ւ է նորից այս վիճակը, ինչո՞վ եք բացատրում: Օրինակ, «Եղնիկներ» զորամասը համարվում է ամենավտանգավոր զորամասը:

- Այդպես չէ: «Եղնիկները» մեր լավագույն զորամասերից է եղել: Պաշտպանության բանակում այդ գունդը եղել է ամենալավը: Այս տարվա մեջ այդտեղ երկու դեպք է եղել: Բայց այդ զորամասը մարտունակ է: Եթե ասեմ, որ այդ գնդում ամեն ինչ լավ է, ճիշտ չի լինի, բայց այնքան էլ վատ չէ, ինչպես ներկայացվում է:

- Իսկ ինչո՞ւ չեք փոխում վատ անձնակազմին:

- Հենց վատ անձնակազմից են հեռացվել այն 10 հոգին, որոնց մասին ասացի: ԼՂՀ-ում հրամանատարներից կեսին փոխել ենք:

- Ամեն առիթով հայտարարվում է, որ մեր բանակը ամենամարտունակն է տարածաշրջանում: Բայց փաստն այն է, որ այսօր շատերը վախենում են իրենց երեխաներին բանակ ուղարկել: Դուք` որպես ԶՈՒ գլխավոր շտաբի պետ, կարո՞ղ եք երաշխավորել, որ բանակում նման միջադեպեր չեն լինի: Կամ, որ Դուք անձամբ կզբաղվեք զորամասերում, մարդիկ կունենաք այնտեղ, որոնք կկարողանան կանխել նման միջադեպերը:

- Ես ամսվա մեջ մեկ օր հանդիպում եմ ծնողների հետ. 70-80 մարդ եմ ընդունում, ովքեր իրենց երեխաների հետ կապված խնդիրներ են ունենում զորամասերում: Ես չէի ասի, թե մարդիկ նման վախ ունեն: Երեւի ամենաշատը ձեր թերթն է վախենում, ես այդպես եմ մտածում: Ծնողներ են գալիս, նորմալ ձեւով խնդրում, որ իրենց երեխաները գնան ու ծառայեն ամենավտանգավոր դիրքերում: Այո՛, նման ծնողներ էլ կան: Եթե համեմատենք նախորդ տարվա հետ, բանակում սպանությունները կրճատվել են` 40, մահվան դեպքերը՝ 37%-ով:

- Բայց չեք կարող թաքցնել ՀՀ կառավարության, ՀՀ նախագահական շենքերի դիմաց որդեկորույս ծնողների բողոքի ցույցերը, որոնք այսօր արդեն պահանջում են ՀՀ պաշտպանության նախարարի հրաժարականը, պահանջում են, որպեսզի բանակում կարգուկանոն լինի, քանի որ իրենք իրենց երեխաներին չեն մեծացնում բանակում սպանվելու համար:

- Հասկանում եմ, իրենց երեխան է մահացել, իրենք պետք է ըմբոստանան, պետք է բողոքեն, իսկ մենք պետք է իրենց հետ հանդիպենք, բացատրենք, որ զբաղվում ենք այդ ցավոտ խնդիրներով:

- Շատ ծնողներ բողոքում են, որ իրենց երեխաների դիակների վրա բռնության հետքեր կան, սակայն մահվան եզրակացության մեջ նշված է լինում` որպես ինքնասպանություն:

- Եկեք կոնկրետ փաստերով խոսենք, որպեսզի ես ձեզ կոնկրետ պատասխանեմ: Ես դատաբժշկական փորձագետ չեմ, ոչ էլ փորձագիտության ղեկավարը: Նա՛ պետք է պատասխանի, թե ինչ է գրել եւ ինչու է գրել: Ես նույնիսկ նրա հեռախոսահամարը չունեմ, ես չգիտեմ, թե նա ով է, որ ասեմ՝ այսպես կամ այնպես գրի: Ինքն է իր գործի պատասխանատուն, եթե տվյալներ ունեք, գնացեք իրեն հարցրեք, թե ինչու է այդպես գրել: Իմ դիրքորոշումն այն է, որ ամեն ինչ լինի պարզ ու ճիշտ, որ յուրաքանչյուր մեղավոր իր պատիժը ստանա:

Մեզ մետ կադրային լուրջ պրոբլեմներ կան: Օբյեկտիվ պատճառներով այս տարի զորակոչիկները քիչ են, մենք պայմանագրային զինծառայողներին փոխելու համար զինվորներ չունենք: Կարո՞ղ ենք այդ գործը այնպես անել, որ դրանից վնաս չկրի բանակը, չէ՞ որ ուզես թե չուզես` նրանց փոխարեն նոր մարդկանց պետք է նշանակես: Մենք ստիպված ենք ընտրություն կատարել եղածների մեջ, անկախ նրանց պատրաստվածության աստիճանից: Դուք միայն վատ բաներ եք գրում բանակի մասին, բայց ես ձեզ վստահեցնում եմ, որ մեր բանակի սպաների 99%-ը լավ սպաներ են, որոնք Հայաստանը շատ են սիրում եւ պատրաստ են զոհվել իրենց հայրենիքի համար: Սա 100% ճշմարտություն է: Մեր սպայական կազմը՝ բանակի ողնաշարը, լավ է ձեւավորված, շատ լավ տղաներ կան: Այնպես չէ, որ բանակում այդքան վատ է վիճակը, ու մենք կարողանում ենք այդ վատ վիճակով մեր դիրքերը ամուր պահել, եւ թուրքը չի կարողանում ոչինչ անել, որ մեզանից ավելի ուժեղ լինի: Ամեն օր փորձում է, բայց չի կարողանում: Եթե մենք կազմակերպված բանակ չունենայինք, մեր թշնամին իր նպատակը կիրագործեր, բայց չի կարողանում: Մենք ադրբեջանական դիրքերի մեջտեղում գտնվող շատ դժվար դիրքեր ունենք. աջից, ձախից ադրբեջանցիներն են, բայց միեւնույն է` չեն կարողանում վերցնել: Ես սպասում եմ, որ գոնե թերթերից մեկում մի լավ բան գրեն բանակի մասին, բայց չեն գրում: Կարծես ուրախանում են, որ մի դեպք է գրանցվում: Երբ մի վատ դեպք է արձանագրվում, չեք պատկերացնում, թե այդ ժամանակ մեզ մոտ ինչ է կատարվում: Գիտե՞ք, թե ես քանի անգամ եմ թուրքի կողմից սպանված զինվոր հանձնել ծնողներին, ներողություն եմ խնդրել, իրենց հետ լացել եմ: Եվ այսքանից հետո, երբ բանակի մասին միայն վատն են խոսում, շատ դժվար է, որ դու քեզ լավ զգաս եւ կարողանաս լավ բանի մասին մտածել ու լավ բան անել: Ղեկավարների մասին վատ բաներ գրելը մամուլի սիրած զբաղմունքն է. նախարարի դեմ գրում եք, շտաբի պետի դեմ գրում եք: Գոնե իմացեք, թե ովքեր են նրանք, ինչեր են արել: Դուք միայն գիտեք, որ ես Հայաստանի հետ ընդամենը կապ եմ ունեցել, որ ես հայ եմ: Չգիտեք, որ ես ծառայել եմ Բելառուսիայում, բրիգադի հրամանատար եմ եղել, որ երեք անգամ՝ 1991թ., 1992թ. եկել եմ այստեղ եւ ասել, որ պատրաստ եմ Հայկական բանակի զինվոր դառնալ, չնայած, որ երեք երեխա ունեմ: Ոչ մի ծանոթ չունենալով` եկել եմ ու 1992-98թթ. դիրքերից չեմ իջել: Թող որեւէ մեկն ասի, որ կռվի դաշտում ինձանից առաջ է գնացել: Թող մեկն ասի, որ ես ինչ-որ մեկի հետեւից եմ գնացել: Դուք չեք ուզում դրանք իմանալ: Դուք միայն գրում եք, թե իմ տղան փողեր է հավաքել զորամասում: Գիտե՞ք, որ դրանք սուտ են:

- Իսկ ինչ է իրականում տեղի ունեցել Արարատի մարզի Վազգեն Սարգսյանի անվան զորամասում, որտեղ նշվում էր Ձեր որդու հրամանատարության տակ գտնվող զորամասի գումարտակի հրամանատար Վարդան Մարտիրոսյանի մասին, ում մականունը «Ռոժ» է:

- Վ.Մարտիրոսյանը ակադեմիա ընդունվելու համար քննություններ հանձնելիս է եղել, երբ այդ դեպքը տեղի է ունեցել: Սպայական կազմից գումար են հավաքել՝ 130.000 դրամ, եւ համակարգիչ գնել զորամասի համար, որն, ի դեպ, գրանցված է զորամասի հաշվեկշռում: Հաջորդ անգամ հավաքել են 150.000 դրամ դիրքերի հրշեջ վահանակների համալրման համար: Յուրաքանչյուրի համար վճարել են 15.000 դրամ, սա նույնպես փաստաթղթերով ձեւակերպված է: Այս ամենն արել է գումարտակի շտաբի պետը` Վ.Մարտիրոսյանի բացակայության ժամանակ: Նա չի իմացել, որ նման բան է արվում: Ակադեմիա ընդունվելուց հետո ծառայակիցները նրան կանչել են զորամաս՝ շնորհավորելու: Բանակում դա ընդունված է, նման դեպքերում բոլորս հավաքվում ենք մեր գործընկերների հետ, սեղան նստում: Նման դեպքերում ընդունված է նաեւ ծառայակից ընկերների կողմից նվեր տալը: Վ.Մարտիրոսյանն իր միջոցներով է սեղան գցել, սպաները դեռ աշխատավարձ ստացած չեն եղել, ցանկացել են իրենց հրամանատարի համար մի լավ բան անել եւ, իմանալով, որ գնդի հրամանատարի՝ անձնակազմի հետ տարվող աշխատանքների գծով տեղակալը վարկով «նոութբուք» է գնել, խնդրել են. «Պարո՛ն փոխգնդապետ, այդ համակարգիչը մեզ տվեք, որպեսզի նվիրենք գումարտակի հրամանատարին, իսկ դրա ամենամսյա վճարը` 30.000 դրամ, մենք կվճարենք»: Իսկ մամուլում գրում են, թե սպաներին ասել են, որ 1,5 մլն դրամ վարկ վերցնեն ու տան իրեն, եւ որ դրա հետեւում կանգնած է Խաչատուրովի տղան: Սո՛ւտ է: Դուք ընդհանրապես տեսե՞լ եք Խաչատուրովի որդուն, հետաքրքրվե՞լ եք, նա կարո՞ղ էր զինվորից, սպայից փող վերցնել: Գիտե՞ք ինչպիսի մարդ է նա:

- Իսկ ինչո՞ւ է իր անունը շոշափվում:

- Շատ բարդ հարցեր եք տալիս: Այդ պատմությունից հետո երկու սպայի կալանավորեցին: Հետո, երբ տղաս որպես հրամանատար` պահանջել է պարզել գործի էությունը, պնդելով, որ հնարավոր չէ նրանք նման բան արած լինեն, նրան պատասխանել են` դա քո գործը չէ: Դրանից հետո նա հրաժարական տվեց, որպեսզի կարողանա պաշտպանել իր սպաներին: Նրանց անմեղ ճանաչեցին ու ազատ արձակեցին: Ի՞նչ եք կարծում, եթե մեղավոր լինեին, կազատվեի՞ն: Նրանք երկուսն էլ ազատվել են ծառայությունից: Որդիս գտավ, որ այս պարագայում մարդկայնորեն ճիշտ չի լինի իր` համակարգում մնալը: Նա գտնում էր, որ իր պատճառով են նրանց զորացրել, քանի որ ցանկանում են իրեն «կպչել»: Դա իր որոշումն է, գնդապետ մարդ է, ես չեմ կարող նրա որոշումը փոխել:

- Իսկ ինչո՞ւ եք հունիսի 23-ի կոլեգիայի նիստի ժամանակ ՀՀ զինդատախազ Գեւորգ Կոստանյանին մեղադրել բարձրաստիճան սպաների հանդեպ «ոչ մարդկային», խիստ վերաբերմունք ցուցաբերելու մեջ` ասելով. «Որպեսզի դատես սպային, ինքդ պետք է սպա լինես»:

- ՀՀ զինդատախազն ասաց, թե սպաները պետք է պատիվ ունենան, ես էլ ասացի. «Այստեղ նստած են այնպիսի հրամանատարներ, ովքեր մեծ պատիվ ունեն, ու պետք է սպա լինել` սպայի պատվի մասին խոսելու համար»: Դա եմ ասել: Զինդատախազը հետո ասաց, թե վատ սպաների մասին էր խոսքը: Ես պատասխանեցի, որ իր խոսքից այն տպավորությունն էր ստեղծվում, թե ասվածը բոլորի մասին է: Հիմա իրար նորմալ բարեւում ենք ու միասին աշխատում: Կարո՞ղ է ես նրան վիրավորել եմ: Ի՞նչն է Ձեզ այդքան զարմացրել, մի՞թե իմ եւ զինդատախազի հարաբերությունները Ձեզ այդքան անհանգստացնում են:

- Ըստ օրենքի` զորակոչից առաջ նախապատրաստական աշխատանքներ պետք է տարվեն զորակոչիկի հետ: Զորակոչիկն ի՞նչ պատրաստվածությամբ է մտնում զորամաս: Ի՞նչ եք անում:

- Այդ աշխատանքները կատարում են բժիշկներն ու զինկոմիսարիատները: Հիմա ընթանում են հաշվառման աշխատանքները, մի քանի օրից ինձ կզեկուցեն, թե որքան է լինելու աշնան զորակոչիկների թիվը: Այնուհետեւ կորոշվի, թե յուրաքանչյուր զորամասին որքան զորակոչիկ է պետք, եւ այդ թվերը կներկայացվեն նախարարի հաստատմանը: Ծնողազուրկ զորակոչիկները ծառայում են բնակավայրից մինչեւ 100կմ հեռավորության վրա տեղակայված զորամասերում, դա պարտադիր պայման է, հնարավոր է` հետագայում հարց բարձրացվի եւ հեռավորությունը հասցվի մինչեւ 200կմ:

- Իսկ հնարավո՞ր է վերահսկել այդ գործընթացը, որպեսզի ծնողազուրկ երեխային չտանեն սահման ծառայության եւ նրա փոխարեն մեկ այլ երեխայի ուղարկեն մոտիկ զորամաս` «լավություն» անելու հայտնի սովորության համաձայն:

- Նման բան չի կարող լինել: Այդպիսի լուրերը շատ արագ են տարածվում: ՀՀ նախագահն իր հերթին խիստ հսկողություն է սահմանել զորակոչի ընթացքին: Բոլորին կդատեն: Բացառվում է: Գուցե նման խոսակցությունների պատճառն այն է, որ մարդիկ ծնողազուրկ եւ միայնակ ծնողի զավակ հասկացությունները շփոթում են: Միայնակ ծնողի զավակ հանդիսացող զորակոչիկի վրա այդ օրենքը չի տարածվում: Զորակոչիկի փաստաթղթերում պետք է լինի ծնողներից մեկի մահվան վկայականը կամ անհետ կորչելու մասին դատարանի որոշում:

- Նաեւ քիչ չեն դժգոհությունները բանակում տիրող կոռուպցիայի մասին:

- Կոռուպցիան ներքեւից վերեւ փոխանցվող երեւույթ է, իսկ մնացած բոլորը սովորական գողություններ ու խարդախություններ են: Գողություն եւ խարդախություն, իհարկե, բանակում կա, եւ մշտապես պայքարում ենք դրա դեմ: Բոլոր նրանք, ովքեր գողություն են կատարել, անպայման վերադարձնում են մինչեւ վերջին լուման: Եթե կատարվածը կանխամտածված գողություն է, ապա մեղավորը կալանավորվում է, իսկ եթե դա անփութության հետեւանք է, ապա տվյալ զինծառայողը հեռացվում է:

- Ես նկատի ունեմ նաեւ զորակոչի ժամանակ տեղի ունեցող կաշառակերության դեպքերը, երբ ծնողներից գումար է վերցվում իրենց երեխաներին հարմար զորամաս ծառայության ուղարկելու համար:

- Չեմ ուզում գլուխ գովել, բայց այդ իրավիճակները փոխվել են: Այն, ինչ դուք նկատի ունեք, այսօր ավելի շատ նման է վիճակախաղի: Այսպես. ծնողին ինչ-որ մեկը ինչ-որ բան է խոստանում, ստացվելու դեպքում ասում է` ես եմ արել, հակառակ դեպքում` ներողություն է խնդրում եւ վերադարձնում վերցրած գումարը: Սրա դեմ էլ են, իհարկե, պայքարում, բայց սա ԶՈՒ ԳՇ պետի գործը չէ: Դրանով զբաղվում են զինվորական իրավապահ մարմինները: Զորակոչի արդար կազմակերպումը իմ պատվի հարցն է, եւ եթե ես իմանամ, որ ինչ-որ մեկը այդ հարցում անազնիվ խաղեր է խաղում, հավատացեք.....:

Կարծում եմ, որ մամուլը պետք է գրի նաեւ սպայի պատվի մասին: Սպայի պատիվը բոլորս պետք է բարձրացնենք: Այնպես է ստացվել, որ շատ սպաներ են դատվել: Դատված, ազատազրկված սպաներ բանակում չպետք է լինեն, բայց մենք այլ կադրեր չունենք: Սպաները հաճախ դատվում են նաեւ փոքր պատճառներով` ապտակելու, շարքում ճիշտ չկանգնելու համար մեկի ոտքին խփելու, եւ այլն:

- Ի՞նչ է, ապտակելու պատճառով դատո՞ւմ են:

- Այո՛, 1,5- 2 տարի պայմանական ազատազրկման են ենթարկում: Դա էլ է դատվածություն: Դատված սպան լավ երեւույթ չէ: Պետք է այնպես անենք, որ սպայի ասածը զինվորը կատարի: Պատկերացրեք այսպիսի իրավիճակ. վաշտի հրամանատարը 27 տարեկան է, եւ նա, իր երկու սպաները 70- 80 զինվորի հետ պետք է պահպանեն սահմանի` իրենց հատկացված 6-7 կմ հատվածը: Գիշերը ստուգում է եւ տեսնում, որ հենակետը դատարկ է, սահմանը ոչ ոք չի հսկում, բարկանում է, մի բան պետք է անի՞, թե՞ ոչ: Զինվորները քանակով շատ են, սկսում են վիճել, հակառակվել հրամանատարին, չկատարել նրա հրամանները: Կան զինվորներ, որոնք, տեսնելով, որ սպաները ցանկանում են կարգուկանոն պահպանել, այսպես ասած` «սարքում են» նրանց գլխին. կռիվներ են սարքում, նկարում են ու վարկաբեկում նրանց: Եթե լսեն սպաներին` հավատացե՛ք, բանակում վատ դեպքերը էապես կնվազեն: Այսօր մենք պաշտպանում ենք միայն զինվորներին, բայց մոռացել ենք սպաների մասին: Չեմ ասում, թե զինվորին պետք չէ պաշտպանել: Ծեծողը, հրմշտողը, հայհոյողը պետք է դատապարտվի, սպանություն կատարած սադիստը պետք է մինչեւ կյանքի վերջ նստի: Բայց սպայի մասին էլ պետք է մտածել: Այլապես հետո դժվար է լինելու: Ամեն օր գտնվում ենք պատերազմի վերսկսման վտանգի տակ: Պատերազմի դեպքում սպան է զինվորին առաջնորդում մարտի: Նա պետք է պատիվ եւ հարգանք ունենա, հարգված լինի հասարակության ու պետության կողմից: Ինձ մոտ այնպիսի տպավորություն է, որ սպաներին չեք սիրում:

- Սեպտեմբերի 21-ի տոնակատարության զինվորական շքերթին պատրաստվո՞ւմ եք:

- Այո: Ես եմ պատասխանատու զորահանդեսի համար եւ վստահեցնում եմ, որ սեպտեմբերի 21-ին Ձեր կարծիքը մեր բանակի մասին էապես կփոխեք դեպի լավը: Լավ անակնկալներ են լինելու: Նման շքերթ չենք ունեցել: Մեր զորահանդեսը հակառակորդին էլ շատ կզարմացնի:

- Այսինքն` բանակի մարտունակությո՞ւնն եք ցույց տալու:

- Այո՛: Վաղը փորձեր ենք անելու, մյուս օրն էլ ենք անելու, փողոցներ ենք փակելու այդ նպատակով, որովհետեւ մեծ տեխնիկա է անցնելու:

- Իսկ սահմանի վրա ինչպե՞ս է վիճակը:

- Ադրբեջանական կողմից հինգշաբթի օրվա տվյալներով 55 կրակոց է եղել, մեր կողմից` 4 պատասխան: Գրեթե ամեն օր այդպես է: Նրանց դիպուկահարներ&#

[ХичКОК]

1in.am/arm/armenia_society_33230.html

[ХичКОК]

Բուժմասում ո՞ւմ զանգի պատճառով է ծեծված Աղասին կորցրել գիտակցությունը

Զորամասից ո՞վ է զանգել այնտեղ ծեծված և բուժման տեղափոխված Աղասի Աբրահամյանին, որից նա կորցրել է գիտակցությունը, ապա` ցնցումներ ունեցել: Այս և մի քանի այլ հարցերի վերաբերյալ նախաքննական մարմինը պետք է որոշ պարզաբանումներ տա հանրությանը, քանի որ նոր մանրամասներ են ի հայտ գալիս` ժամկետային զինծառայող, «Եղնիկներում» ծեծից սպանված Աղասի Աբրահամյանի դեպքի հետ կապված:

Հիշեցնենք, որ օգոստոսի 26-ին, ժամը 20:30-ի սահմաններում անգիտակից վիճակում զինվորական հոսպիտալ էր տեղափոխվել ԼՂՀ պաշտպանության բանակի ժամկետային զինծառայող, 18-ամյա Աղասի Գեղամի Աբրահամյանը, որտեղ մեկ ժամ անց նա մահացել էր: Նրա վրա առկա էին եղել բռնության բազմաթիվ հետքեր, վերքեր, կոտրվածքներ, թեև հենց սկզբից ինչ-որ անձանց կողմից տեղեկություն էր դրվել շրջանառության մեջ, թե իբր նա թունավորվել է, բուժմասում մահճակալից է ընկել: Պաշտոնապես այդ վարկածները զինդատախազի կողմից հերքվեցին, և քրեական գործ հարուցվեց` դիտավորությամբ ծանր մարմնական վնասվածք հասցնելու փաստով:

Կալանավորվեց մեկ ժամկետային զինծառայող, ում մեղադրանք առաջադրվեց ՀՀ քրեական օրենսգրքի 359 հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված հանցագործություն կատարելու համար (զինծառայողների փոխհարաբերությունների կանոնները խախտելը, ստորադասության բացակայության դեպքում, որն արտահայտվել է անձի պատիվն ու արժանապատվությունը ստորացնելով, նրան ծաղրուծանակի ենթարկելով կամ զուգորդվել է բռնություն գործադրելով), և մի սպա, որին մեղադրանք առաջադրվեց 375 հոդվածի 1-ին մասի հատկանիշներով` իշխանազանցություն: Ավելի ուշ ՊՆ քննչական վարչությունը տեղեկություն տարածեց, որ այդ սպան զորամասը սպասարկող բուծառայության պետ Վարդգես Պողոսյանն է, ով բուժմասում ծեծի է ենթարկել Աղասիին:

Հիշեցնենք նաև, որ ՀՀ զինդատախազ Գևորգ Կոստանյանը լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ նշել էր. «Մենք ունենք ծեծի, բռնության էպիզոդ` գումարտակում, որի արդյունքում, ըստ նախաքննության այս պահի դրությամբ ձեռք բերված տվյալների, մեր տուժողը սկսել է իրեն վատ զգալ, արդյունքում գիտակցությունը կորցրել է և վայր ընկել: Որոշ ժամանակ անց տեղափոխվել է զորամասի բուժկետ, որը մոտ 30 կմ հեռու է գումարտակից: Մոտ 10 ժամ գտնվել է բուժկետում` բացարձակ անօգնական վիճակում, ինչին գումարվել է բուժկետի պետի կողմից բռնության կիրառման էպիզոդը: Մի քանի ժամ անց մեր տուժողը տեղափոխվել է զինհոսպիտալ, և մենք ունենք գրանցված մահվան փաստ»:

«Առաջին լրատվական»-ին հասած տեղեկություններով` Աղասի Աբրահամյանին օգոստոսի լույս 26-ի գիշերը մոտավորապես ժամը 04.00 զինմասից պատգարակով բուժկետ են տեղափոխել զորամասի շտաբի պետը և ևս երկու զինվորներ: Աղասին եղել է գրեթե անգիտակից վիճակում: Այդ օրվա հերթապահը, մեր աղբյուրի փոխանցմամբ, ամենայն հավանականությամբ, Սուրեն Թադևոսյանն է եղել, ով այժմ կալանավորված է և գտնվում է Շուշիի քննչական մեկուսարանում: Վերջինս է առաջին բուժօգնությունը ցուցաբերել` ցավազրկող սրսկել: Առավոտյան ժամը 10-ին Աղասիի գիտակցությունն այնքան է վերականգնված եղել, որ զինմասից ինչ-որ մեկը զանգահարել է նրան և հետը խոսել: Թե ինչ է խոսել` դեռ հայտնի չէ, սակայն այդ խոսակցությունից հետո Աղասի Աբրահամյանը կրկին կորցրել է գիտակցությունը և առողջության հետ կապված` ինչ-որ պրոցեսներ են նրա մոտ սկսվել:

Չի բացառվում, որ նա ցնցումների մեջ է ընկել և այդ պատճառով է վայր ընկել մահճակալից: Հետո այլևս չեն բարձրացրել, պարզապես գետնին պառկած վիճակում ծածկել են նրան: Մոտավորապես ժամը 16.00-ին եկել է բուժմասի պետը` Վարդգես Պողոսյանը, և Աղասիին դիմելով` ասել. «Ի՞նչ ես սաչկավատ անում», ապա ոտքի է կանգնեցրել և սկսել ոտքերով հարվածել: Սուրեն Թադևոսյանն ասել է, որ նա «սիմուլյանտություն» չի անում, սակայն բուժմասի պետը շարունակել է ծեծը: Ամենայն հավանականությամբ` հենց այդ հարվածներից մեկի ժամանակ է Աղասիի գլուխը ինչ-որ տեղ դիպել, և նրա գիտակցությունը կրկին կորել է: Ծեծված զինվորին միայն այդ ժամանակ են բուժմասից տեղափոխել հոսպիտալ, որտեղ էլ արդեն նա մահացել է:

Այդուհանդերձ, շատ լավ կլիներ, որ նախաքննական մարմինը նախաքննության օբյեկտիվությունն ապահովելու համար մի քանի հարցերի վերաբերյալ պարզաբանումներ տար: Նախ` ո՞վ է զորամասի շտաբի պետը և ի՞նչ հանգամանքներում է հայտնվել դեպքի վայրում: Արդյո՞ք նրանից բացատրություններ վերցվել են: Ովքե՞ր են եղել նրա հետ Աղասիին պատգարակով ուղեկցող երկու զինվորները:

Որ բուժմասի պետի պատասխանատվությունն առկա է` արդեն ակնհայտ է: Սակայն մի տեսակ անհասկանալի է, թե կոնկրետ ո՞ր գործողությունների համար են կալանավորվել բուժմասի մյուս աշխատակիցները, որոնք ենթարկվել են զինվորին ծեծող բուժմասի պետին: Արդյո՞ք իրավական ճիշտ գնահատական է տրվել նրանց գործողություններին:

Նշենք նաև« որ «Լրագրին» տված հարցազրույցում Աղասիի հայրը պնդել էր, որ որդուն դաժան ձևով են սպանել. «Տղայիս սպանել են դաժան ձևով: Գլուխը ջարդած էր, գանգոսկրի վրա բժիշկը 7 սանտիմետրանոց կարծրատիպ ջարդվածք է տեսել և գրանցել»: Երբ գլխավոր դատաբժիշկ Շոթա Վարդանյանը շոշափել է Աղասիի երիկամների հատվածը, «մեջքը փոս է գնացել...Հետո բացեց, տեսավ, որ տրաքել են երիկամները... ամենասարսափելին գլուխն էր, ահավոր մեծացած»: Իսկ ծեծկռտուքի պատճառը, ըստ զինվորական աղբյուրների շրջանառության մեջ դրած տեղեկատվության` Աղասին միզելու համար ճիշտ տեղ չի ընտրել:

Հ.Գ. Այս զորամասում կատարված մյուս այլանդակություններին կանդրադառնանք առաջիկայում:

1in.am/arm/armenia_society_33322.html

[ХичКОК]

1in.am/arm/armenia_society_33417.html

Ինչո՞ւ են զինվորները ինքնախեղվել, որ չվերադառնան «Եղնիկներ»

Որպեսզի հանրությունը կարողանա հասարակական վերահսկողություն իրականացնել բանակի վրա` բանակում կատարվող յուրաքանչյուր աղմկահարույց դեպքից հետո պետք է իմանա, թե ով է տվյալ զորամասի հրամանատարը, հրամանատարական կազմը, ի՞նչ հանցագործություններ են եղել այնտեղ և ինչո՞ւ են գրեթե միշտ զինվորները դատվում, իսկ հրամկազմը մնում անձեռնմխելի: Ո՞վ է այդ անձանց «նառուշիլովկա» տալիս` բանակում հայրենիքի պաշտպան սպանելու, ծեծելու ու չդատվելու համար: և այդ ամենի մասին իմանալուց հետո հասարակությունը պետք է հետևողական լինի և պայքարի, որ այդ անձինք ենթարկվեն քրեական պատասխանատվության, որ այլևս փակ լինի նրանց ճանապարհը դեպի բանակ: Հատկապես այն զորամասերում (ինչպես արդեն աղմկահարույց դեպքերով հայտնի դարձած «Եղնիկներն» է), որոնք գտնվում են ադրբեջանցիների քթի տակ, պետք է զգոնությունն ու կարգապահությունը բարձրագույն մակարդակի վրա լինեն: Իսկ ի՞նչ է կատարվում Մարտակերտի հյուսիսում գտնվող «Եղնիկներում:

Ընթերցողների հիշողությունը թարմացնելու համար սկսենք YouTube-ում հայտնված աղմկահարույց տեսանյութից, որում նույն զորամասի 2-րդ մոտոհրաձգային գումարտակի հրամանատարի սպառազինության գծով տեղակալ, մայոր, 32-ամյա Սասուն Գալստյանը, 2010թ. հուլիս ամսին, գտնվելով ոգելից խմիչքի ազդեցության տակ, գումարտակի ավտոհավաքակայանի տարածքում ծեծի և ծաղրուծանակի էր ենթարկում նույն գումարտակի ժամկետային զինծառայողներ` սերժանտ Գարիկ Հարությունյանին և շարքային Բակուր Եղիկյանին` ջուր լցնելով նրանց ականջների մեջ, հարվածելով և նվաստացնելով նրանց: Սասուն Գալստյանը հետագայում դատապարտվեց 3 տարվա ազատազրկման` իշխանազանցության համար:

Դատելով վերոնշյալ վիճակից` տրամաբանական է, որ զորամասից փախուստներն էլ շատ կլինեն: Բավականին վերջերս ժամկետային զինծառայողներից մեկին` արմավիրցի Հարություն Մեսրոպյանին դատել էին երկու ամսվա ընթացքում 3 անգամ զորամասն ինքնակամ լքելու համար և դատապարտել պատժի` 4 ամիս ժամկետով` պահելով կարգապահական գումարտակում: Երկու անգամ փախել էր զորամասից, մեկ անգամ էլ` Ալաշանի զինհոսպիտալից: Թե կոնկրետ ինչն է զինվորին ստիպել` այդպես հաճախակի փախուստի փորձ անել զորամասից և ինչու է հայտնվել զինհոսպիտալում, հայտնի չէ, բայց սպաները երեք դեպքերում էլ հայտնաբերել էին նրան` Չլդրանում, Մատաղիսում և վերադարձրել զորամաս:

Այս զորամասի հաջորդ տուժողը Մուսայելյան Գեորգին է. չգիտես ինչու` մարտական հերթապահության ժամանակ նրա կողոսկրերն էին կոտրվել: Դատվեցին համածառայակիցներ Սերգեյ Ղազարյանը և Սուրեն Գևորգյանը. նրանք խախտել էին կանոնագրքի կետերը և վիճաբանության մեջ մտել մարտական հերթապահություն կատարող կրտսեր սերժանտ Մուսայելյանի հետ` ձեռքերով ու բռունցքներով մարմնական բազմաթիվ վնասվածքներ հասցնելով նրան: Անցյալ տարի հոկտեմբերին նրանք երեքն էլ ընդգրկված են եղել մարտական հերթապահության մեջ և գտնվել հարևան տարբեր դիրքերում: Վաշտի հրամանատարությունից թույլտվություն են ստացել, և Սերգեյ Ղազարյանն ու Սուրեն Գևորգյանը գնացել են հարևան դիրք` տուն զանգելու համար: Այնտեղ գետնատնակում տղաներից ծխախոտ են ուզել, և իմանալով, որ ծխախոտը միայն այդ պահին առաջին գծում գտնվող Գեորգի Մուսայելյանի մոտ է` գնացել են ուզելու: Տեղ հասնելուն պես, իբր, տեսել են, որ նա քնած է` սաղավարտն ու զենքն էլ կողքը դրած:

Դա էլ առիթ է դարձել, որ մի լավ ծեծի ենթարկեն նրան: Համենայնդեպս, պաշտոնական աղբյուրներից բաց թողնված տեղեկատվությունն է դա, իսկ թե որքանով է դա ճիշտ` խիստ կասկածելի է, քանի որ զինվորական հանցագործությունները «բացահայտելիս» նախաքննական մարմինը մի վարկած ու հանգամանքներ է ներկայացնում, իսկ երբ փաստերը դնում ես իրար կողքի, լրիվ ուրիշ` հանցագործ աշխարհին բնորոշ պատկեր է ստացվում: Մարտական հերթապահությունից վերադառնալուց հետո Գ. Մուսայելյանին «տուբերկուլյոզ» հիվանդության կասկածանքով տեղափոխել են դիսպանսեր, որտեղ բուժզննության ընթացքում պարզվել է, որ նրա մոտ կողոսկրերի կոտրվածքներ կան, որոնք առաջացել են մարտական հերթապահության ընթացքում: Դատարանը նրանց դատապարտել էր 2-ական տարվա ազատազրկման` զինծառայողների փոխհարաբերությունների կանոնակարգը խախտելու, երկրի համար անակնկալ հարձակման վտանգ ստեղծելու համար և ԱԺ-ի հայտարարած համաներմամբ ազատել պատժի կրումից:

Անցյալ տարվա վերջին էլ ժամկետային զինծառայող Վոլոդյա Պողոսյանն էր «սիմուլյացիա» արել և ծառայությունից խուսափելու համար ասեղ կուլ տվել ու տեղափոխվել Ալաշանի զինհոսպիտալ: Հետո ինչ-որ դեղահաբեր խմել, դիզվառելիք սրսկել իրեն` ինքնազգացողությունն արհեստականորեն վատացնելու համար, որպեսզի չվերադառնա զորամաս: Դրանից հետո նրա նկատմամբ խափանման միջոց էր ընտրվել հրամանատարության հսկողությանը հանձնելը, սակայն վերջերս նրան էլ համաներմամբ ազատեցին: Շարքային Արթուր Ղազարյանն էլ չի ցանկացել վերադառնալ նույն զորամաս: Անցյալ տարի` օգոստոսին, երբ լրացել է նրան հատկացված արձակուրդի ժամկետը, զորամաս հետ գալու ճանապարհին կանգ է առել Գորիս քաղաքում, դանակով ծանր մարմնական վնասվածք հասցրել իրեն և տեղափոխվել Ալաշանի զինհոսպիտալ:

Շարքային Պողոս Այրիյանն էլ անցյալ տարվա օգոստոսին, շարահրապարակում գտնվելու ժամանակ անզգուշորեն կրակել էր ինքնաձիգից և մոտ 3 մետր հեռավորությունից վիրավորել նույն դասակի շարքային Կտրիճ Դադայանին` նրան պատճառելով միջին ծանրության վնասվածք: Զորամասը լքելու այլ դեպքեր էլ են եղել, և այս ամենը գալիս է ապացուցելու, որ այս տղաները հավանաբար չարիքի փոքրագույնն են համարել ինքնախեղումը, քան ծառայությունը այդ զորամասում, որը չգիտես թե ինչով կավարտվի: Այս տարվա օգոստոսի 26-ին զորամասի մի քանի տղաների ձեռքով ծեծված, խոշտանգված ու մահացած Աղասի Աբրահամյանի օրինակը միայն հաստատում է այդ վարկածը: Հարց. հիմա ո՞վ է էս բարդակի պատասխանատուն:

ԶՈՒ գլխավոր շտաբի պետ Յուրի Խաչատուրովը «168 ժամ» թերթին տված հարցազրույցում, անդրադառնալով բանակում կատարված դանակահարություններին, հրազենային վնասվածքներին և մահվան դեպքերին, նշել էր, որ ծառայողական 53 քննության արդյունքում 50 հրաման է արձակվել իր և պաշտպանության նախարարի կողմից: 149 զինվոր ու սպա տույժ են ստացել այս տարի, 10 հոգի աշխատանքից հեռացվել ու զորացրվել են, 27-ը պաշտոնանկ են արվել: Թե ովքեր են նրանք` անվանապես չի նշվում, որպեսզի հասարակությունն իմանա, թե կոնկրետ ում` ինչի համար հանեցին կամ դատեցին: և ինչ երաշխիք, որ նրանք այլևս բանակ չեն վերադառնա: Չկա նման երաշխիք: Հենց «Եղնիկների» զորամասի մասին ասում են, որ հրամանատարներն այստեղ հաճախակի են փոխվում, և սովորաբար այստեղ ծառայության են ուղարկում վատ պահվածք ունեցող սպաներին, և որպեսզի նրանք միմյանց շատ «չգզեն»` որոշ չափով էլ թիկունք չունեցող զինվորներին են այնտեղ ուղարկում: Իսկ ո՞վ է զորամասի հրամանատարը. ԳՇ պետ Խաչատուրովի որդու` բանակից դուրս շպրտված Գրիշա Խաչատուրովի ընկերը` Համլետ Սևոյանը: Նրանք Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ակադեմիայի առաջին շրջանավարտներից են և, փաստորեն, զինվորների առաջին դահիճներից:

Հ.Գ. Թող գլխավոր շտաբի պետը հրապարակի, թե այսքան հանցագործությունների արդյունքում, զորամասի հրամկազմից որևէ մեկի լիազորությունները գոնե կասեցրե՞լ է, և եթե այո, ապա` ո՞ւմ և ինչի՞ համար:

[ХичКОК]

ռազմական ակադեմիայի առաջին շրջանավարտներ

Adabas как их звали?Группу друзей сынка хачатурова.Золотая пятерка?

[ХичКОК]

хотел тут написать "азики вашу мать!" но не буду!

[ХичКОК]

[zymosthenic]

хотел тут написать "азики вашу мать!" но не буду!

эт парад что-ли?

Терминаторы даже шагать не умеют)) смотри с 2:05

[LOUIS V*]

эт парад что-ли?

Терминаторы даже шагать не умеют)) смотри с 2:05

Идиот, видео длится всего 2 минуты А ты что-то там увидел на 2:05 минуте. ну не баран же ты?

Цуска!

[ХичКОК]

баран с испуга обкакался )

[zymosthenic]

Идиот, видео длится всего 2 минуты А ты что-то там увидел на 2:05 минуте. ну не баран же ты?

Цуска!

Баран сам. Цуска тоже. Открой видео хотя бы.

Ты конкретный дебил.

Edited September 17, 2011 by zymosthenic

[LOUIS V*]

Баран сам. Цуска тоже. Открой видео хотя бы.

Ты конкретный дебил.

не, ну у меня руки опускаются перед такой безнадежной тупости. Ай хиар, видео длится 2 минуты, ты же что-то увидел на 2:05. Как ты это делал? А?

Не порть у меня настроение, ты же знаешь на что я способен.... )))

[zymosthenic]

не, ну у меня руки опускаются перед такой безнадежной тупости. Ай хиар, видео длится 2 минуты, ты же что-то увидел на 2:05. Как ты это делал? А?

Не порть у меня настроение, ты же знаешь на что я способен.... )))

Открой видео на ютубе. Узнаешь кто из нас хиар.

[LOUIS V*]

Открой видео на ютубе. Узнаешь кто из нас хиар.

открыл. И?

Послушай, твой мозг видимо еще в детстве на удобрение баклажан вынули... а баклажаны повезли и продали в черкизоне.

цыска, если сцылка на ютуб, какая разница, на этом сайте проигрывать или на ютубе, видео же ОДНО И ТОЖЕ!

[zymosthenic]

открыл. И?

Послушай, твой мозг видимо еще в детстве на удобрение баклажан вынули... а баклажаны повезли и продали в черкизоне.

цыска, если сцылка на ютуб, какая разница, на этом сайте проигрывать или на ютубе, видео же ОДНО И ТОЖЕ!

Открыл и нажал на плей, дебил.

Никак не хочешь признаться, что ты хиар?

ссылка на фото: http://i050.radikal.ru/1109/37/0ac3bc340a01.jpg

[LOUIS V*]

.чучмек, тут 2:05 невозможен.

.

[Groznenskiy]

эт парад что-ли?

Терминаторы даже шагать не умеют)) смотри с 2:05

Зимо.. Расскажу тебе жуткую хайскую притчу о том. как в 1991-1994 годах, не умеющие маршировать карабахские крестьяне, сапожники, трактористы, а также ужасные наёмники (правда, почему-то все на удивление - армянского происхождения) из Сирии, Ливана, США, России, не умевшие маршировать строем, в пух и прах раскукарекали петушающиеся стройными носочками балетные дивизии ВС Азербайджана... На фиг ты приплёл умение шагать, скажи?... Кстати, ты с отпуска вышел? А то соседняя тема без тебя умирает))))

[Admin]

эт парад что-ли?

Терминаторы даже шагать не умеют)) смотри с 2:05

Почему вы не обясните гостю, что это репетиция.

[Kars]

[...] а также ужасные наёмники (правда, почему-то все на удивление - армянского происхождения) из Сирии, Ливана, США, России, не умевшие маршировать строем, в пух и прах раскукарекали петушающиеся стройными носочками балетные дивизии ВС Азербайджана...

Да.

У меня тут есть один близкий знакомый - Завен (тоже "наемник"), рассказывает, как начал: 2 дня был в своих дорогих итальянских туфлях, которые обычно - под костюм и в которых обычно в рестораны ходил. Военная обувь была нарасхват - большой дефицит. Своей не было, а с турков кто первый снял - себе. Пока не нашел, наконец, сапоги под свой размер, с пришлепнутого турка.

А вы говорите: «не совсем в ногу» шагают!

[Groznenskiy]

Перелистывая иногда прессу (в большинстве своём - российскую) начала 90-х годов, постоянно приходится сталкиваться со сравнением противостоящих на тот момент армий - армянской и азербайджанской. И вот поразительно - практически все журналисты видели в армянской армии (вернее, в карабахской), как бы продолжение советской армии. Поправка делалась лишь на сугубо национальный состав подразделений. Всё остальное, как уверялось - чистой воды СА. Так вот, Советские войка грешили всегда излишней помпезностью, особенно в крупных воинских частях, в преддверии парадов. Это, возможно, было одним из негативных моментов всей подготовки...Видать, именно это привлекло азербайджанские вооружённые силы, что они с таким неистовством решили совершать те же ошибки... В одном Зимо прав - пусть не в этом видео, но на других нестройность шеренг армянской армии наблюдать приходилось... Вот только не поймёт наш прикаспийский товарищ, что не этот балет решает исход сражений, и не разряженные, как петухи, барабанщики в красных подштанниках (как на том же ю-тубовском, но азербайджанском параде годичной давности). Странно, что он, недавно отслуживший, цепляется именно к этой мелочи...)))

[LOUIS V*]

Почему вы не обясните гостю, что это репетиция.

Какой он гость, уже два года его имеем, а он все "гость"? ))

[simple]

ЛУИ джан, он не гость, он "лезгинка" по вызову