Jump to content

Arm_Lionne

Hazarapet
  • Posts

    3,224
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by Arm_Lionne

  1. Ես էլ մի քիչ էդ պրոբլեմն ունեմ, դե ասա ինչ անենք: Մենակ չասես, Ինտերնետի մոտից վեր կաց, հենց կակ րհազ Ինտերնետի համար ժամանակս չի հերիքում: :lol:

    Ինչ հետաքրքիր պացիենտներ եք : Դուք ձեր պրոբլեմի պատճառն ու լուծումը գիտեք, բայց էլի ինձ եք դիմում, էն էլ նախորոք ապահովագրելով ձեզ բուժման ճիշտ ճանապարհից: :ranting:

    Նայեք կոմպի դեմը կյանքներդ կանցնի կգնա... չեք հասցնի վայելել, ապրել :haha:

  2. Понимаю что некоторые тут очень догадливы, НО когда я говорила что не получается голосовать я имела в виду этот чертовый messag

    Մի փորձեք ֆոռումում գրառումներ կատարել առանց գրանցման , դա հնարավոր է միայն "4guests" բաժնում

    You are trying to reply in this forum as a guest without registration, this is possible in topics of "4guests" only

    Ненадо пытаться писать на форуме небудучи форумджаником, это возможно только в отделе "4guests"

  3. Ուժասպառ ճամփորդը քարշ էր գալիս ծովափով։ Հետ նայելով՝ նա ավազի վրա տեսնում էր իր ոտնահետքերի միայնակ հետագիծը։ Գիտակցությունը կորցնելով՝ ճամփորդը հանկարծ տեսավ ոտնահետքերի ևս մի շարան։ Նա բարձրացրեց աչքերը և իր կողքին տեսավ Աստծուն։ «Մի՛ հուսահատվիր։ Ես քեզ երբեք չեմ լքի։ Քո գոյության ամեն մի ակնթարթ, նույնիսկ ամենածանր պահերին ես միշտ կողքիդ կլինեմ»։

    Կյանքն արագ անցավ։ Ալեհեր ու տանջահար ճամփորդն էլի թափառում էր Կյանքի Օվկիանոսի ափով։ Վերջին անգամ հետադարձ հայացք գցելով իր տարիներին՝ նա տեսավ, որ երբեմն ոտնահետքերի երկու շավիղներն ընդհատվում են, և միայնակ ձգվում է միայն մի ոտնահետքը. միայնակություն կյանքի ամենադժվարին պահերին։ Այնժամ ճամփորդը գոռաց Աստծո վրա. «Աստվա՜ծ իմ, դու ստախո՛ս ես։ Դու լքե՛լ ես ինձ։ Նայի՛ր իմ կյանքի ամենավտանգավոր օրերին. այնտեղ միայն ի՛մ ոտնահետքերն են»։

    «Սիրելի՛ս,- հանգիստ պատասխանեց Աստված,- Դու սխալվում ես. Դրանք ոչ թե քո ոտնահետքերն են, այլ իմ, որովհետև կյանքիդ ամենադժվարին պահերին ես քեզ ձեռքերիս վրա եմ տարել»։

  4. :hi: Ես համամիտ եմ այն մտքի հետ, որ խանդը (եթե չափազանց չէ իհարկե) նույնպես սիրո նշան է:

    Ես կասեի խանդը ապացուցում է, որ խանդողը անտարբեր չէ խանդվողի նկատմամբ: Բայց դա պարտադիր չէ, որ սեր համարվի

    Իսկ համամի՞տ եք այն խոսքի հետ, թե ով խանդում է, նա նախանձ է:

    Ո´չ:

  5. Աստղիկ ջան կարմիր "բազմոցը" նևրոզով տառապողների համար է, քո ընտրությունն ինձ դուր եկավ : Վաղուց լուրջ դեպքերով չեմ զբաղվել :doctor: :haha:

    Համեցիր, պառկիր :brows: ... հիմա կասեմ կարմիր պաղպաղակ կբերեն

    Բժիշկ ջան, անընդհատ ինձ թվում է ժամանակս ոչնչի չի հերիքում, :hm: ինչու՞:

    Իսկ էս պահը ավելի մանրամասնի խնդրում եմ

  6. .... просто очень грустно стало от слов:"ЛЮБОВЬ слепа и СУМАСШЕСТВИЕ водит её за руку." Задело за живое...

    Kое-что подобное. Только не грустите LowSpirit джан :flower:

    Давным-давно, все чувства заключили договор между собой. Они условились поровну повелевать людьми – ТРУСОСТЬ сменяла СМЕЛОСТЬ, МИЛОСЕРДИЕ шло после ЖЕСТОКОСТИ, и все чувства шли строго друг за другом, следуя определенной очереди. Но однажды ТРУСОСТЬ слишком долго пробыла рядом с РАЗОЧАРОВАНИЕМ, и появилось новое, самое страшное чувство – РАВНОДУШИЕ. Оно приходило к людям и завоевывало их эмоции, тем временем сея раздор между чувствами. Маленький мальчик увидел, как хулиганы обижают соседскую собаку. СМЕЛОСТЬ пришла к нему, но в сердце у него уже царило РАВНОДУШИЕ. ТРУСОСТЬ же испугалась, что СМЕЛОСТЬ не будет больше соблюдать очередность, и решила уйти от нее в пару к ОБИДЕ.

    Один юноша потерял друга. ГРУСТЬ хотела приласкать его, забрать в свои объятия, но он уже был в ледяных тисках РАВНОДУШИЯ. РАДОСТИ не понравилась эта несправедливость, и она ушла к ГЛУПОСТИ.

    Раздор настал между чувствами.

    Молодая девушка была абсолютно счастлива, все мечты ее исполнились, не хватало в ее жизни лишь ЛЮБВИ. Тогда СЧАСТЬЕ пришло к ЛЮБВИ и попросило ее согреть, приласкать эту девушку. Но ЛЮБОВЬ была очень занята, она чувствовала, что нужна еще очень многим людям и поэтому она не откликнулась на призыв СЧАСТЬЯ. Но СЧАСТЬЕ не забыло эту обиду. Когда в следующий раз ЛЮБОВЬ пришла к нему и попросила сделать любовь этой девушки счастливой, как это было до сих пор, СЧАСТЬЕ ответило: «ты не откликнулась на мой призыв в прошлый раз. Теперь я всегда буду приходить только тогда, когда мне этого захочется». А место СЧАСТЬЯ осталось пустым, и ЛЮБОВЬ девушки встретила лишь РАВНОДУШИЕ.

    С тех самых пор СЧАСТЬЕ лишь иногда ходит в паре с ЛЮБОВЬЮ, но очень часто страстная ЛЮБОВЬ встречает холодное РАВНОДУШИЕ.

  7. Տիգրանը շփեց ճակատը, ոտքի ելավ ու քայլեց դեպի դուռը: Նա ամուր գոցեց սենյակի դռան սողնակը և նորից մոտեցավ թախտին: Բարձի տակից հանեց Մեծ Արտաշեսի պատգամենրը տարեգրող հաստափոր մատյանը, շրջեց առաջին մագաղաթն ու սկսեց բարձրաձայն կարդալ.

    " Եվ դու պայազատդ հայկազուն, որ բախտ կունենաս թերթելու մատյանն այս, գիտցիր, որ հայրենիքը քո բաժանված է երեք մասի:

    Ես ջանացի անդուլ, որ Ծոփքը միանա մեր բնաշխարհին, բայց Զարեհը ցանկանում էր իր գլխին ունենալ այնպիսի թագ, ինչպիսին իմ գլխին է:

    Ես կռիվ տվի Զարեհի դեմ, բայց Գամիրքը օգնեց Զարեհին, և իմ այրուձին նահանջեց:

    Ես կռիվ տվի Պոնտոսի սահմանակից Փոքր Հայքի դեմ, բայց այստեղ էլ մեր արյունակիցները նախընտրեցին մնալ Պոնտոսից կախյալ վիճակում, քան մտնել հայրենիքի գիրկը:

    Չհաջողվեց ինձ, ով դու, պայազատդ հայկազուն, միավորել հայոց ծվատված հողերը: Փորձիր այդ բանն անել ինքդ, և եթե քեզ էլ չհաջողվի, ավանդիր քո որդոց նույնը: Կկորչի աշխարհի վրա հայ ազգը, եթե ի մի չձուլվի, կկորչեն հայրենախոս մեր լեզուն ու երգը, եթե հայերը շարունակեն անջատված մնալ իրարից:

    Հայը շնորհաշատ է: Աստվածները նրան՝ այս հին աշխարհի հին բնակչին, պատվիրել են քայլել դեպի հեռավոր գալիքները, իր հարևան ազգերի հետ դառնալ հավերժության ուղեկիցը: Նա քաջայր է և կռվի մեջ ետ չի մնա ոչ պարթևից, ոչ էլ հելլենից: Նա գիտե երկնահաս տաճարներ կառուցել և շարժել հին ու նոր աստվածների նախանձը: Նա կարող է անտաշ քարի վրա այնպես գեղազարդել աստվածներին, որ վերջիններս պապանձվեն գոհունակությունից: Հայը կարող է ժայռը դնել ժայռի գլխին, ուսել հսկա գերանը և ելնել Մասիսն ի վեր: Նա կարող է նաև ուսել ամենածանր տառապանքը, հելլենի ու պարթևի հետ դուրս գալ մրցասպարեզ և հաղթել:

    Եվ դու, պայազատդ հայկազուն, մի թողնիր, որ հայն իր շնորհները շաղ տա աշխարհի բոլոր անկյուններում: Օտար երկրում հայը թեկուզ կառուցի ամենաշքեղ պալատը, միևնույն է, այդ երկրի սերունդները չեն տա նրա անունը: Բայց թե նա իր երկրում թողնի թեկուզ մի սրբատաշ քար, դարերի փոշին չի կարող նստել նրա անվան վրա:

    Հայը օտարի համար չափազանց լավ հարևան է: Բայց դու, պայազատդ հայկազուն, սովորեցրու նրան, որ նա միայն լավ հարևա լինի, որ հարևանին դուր գալու համար չհանդերձափոխվի նրա պես, խոսի նրա լեզվով, ամեն ինչում աշխատի նմանվել նրան: Այս մեծ աշխարհում մարդու ամենամեծ արատը նմանվելու գայթակղությունն է: Ով աշխատում է նմանվել, նա կորցնում է իրեն " :

    Արքայազնը հայացքը կտրեց մագաղաթից և գլուխն առավ ափերի մեջ:

    Նա նորից ձեռքը տարավ դեպի մատյանը և բացեց հաջորդ մագաղաթը: Հուշել է Մեծն Արտաշեսը, և արքայական մատենագիրը ողորկ մագաղաթի վրա հունատառերով քերթել նրա մտքերը:

    " Իմ կյանքն անցավ կռիվների մեջ, ով դու, պայազատդ հայկազուն: Տեսա ես թշնամուն առերես, հարվածեցի նրան, որ մաքրեմ մեր տունը, բայց մի քանի սենյակներում նա թաք կացավ: Ես գիտեմ, նա նորից կգրոհի: Եվ դու մի սպասիր, թե կգրոհեն միայն մի կողմից: Թշնամին կարող է Հայոց աշխարհի վրա հարձակվել բոլոր կողմերից, քանզի պարսպապատ չէ այն ":

    Արքայազն Տիգրանը շուռ տվեց հաջորդ մագաղաթը, հայացքը դարձրեց փոքրիկ սենյակը հազիվ լուսավորվող ճրագը ու սկսեց երազել:

    _Թող վկա լինեն հայոց բոլոր աստվածները. ես երդվում եմ ի կատար ածել իմ մեծագույն պապի սուրբ պատգամենրը: Ներիր ինձ, պապ, Մեծդ Արտաշեսյան, ես ստիպված եմ հիմա յոթանասուն հովիտ զիճել պարթևին, բայց հենց վերադառնամ Հայոց աշխարհ՝ գիտեմ, թե ինչ լեզվով կխոսեմ պարթևի հետ:

    Մի պահ լռեց ու նորից շարունակեց:

    _Դու լսո՞ւմ ես, պապ: Չէ´, Հայոց աշխարհը այսպես չի մնա: Ես չեմ հանդուրժի, որ հայկական տան սահմաններում հրամաններ արձակեն պարթևն ու հելլենը: Թող նրանք նստեն իրենց տներում, հանգիստ պահեն իրենց և աչքը չտնկեն մեր լեռների վրա: Դու լսո՞ւմ ես, պապ:

    Լեռներ ու լեզու, ուրիշ էլ ի՞նչ է ավանդել Հայկ նահապետը: Կորցնես լեռները, կկորչի և լեզուն, կորցնես լեզուն՝ այդ լեռներն աչքիդ հարթություն կերևան: Ես կպահեմ մեր լեռների պես հպարտ ու անկոտրում մեր լեզուն, ես կպահեմ հայոց լեզվի պես հպարտ ու անկոտրում մեր լեռները:

    Գիշերն ալարկոտի պես փռվեց Տիսբոնի վրա և խոր քուն մտավ: Երրորդ աքլորականչին նա հազիվ ճպճպացրեց աչքերը և սկսեց շարժվել տեղից:

    Գիշերի պես երկարեցին Տիգրանի խորհրդածությունները:

    Լուսադեմին արքայազնը լսեց դռան փափուկ թխթխկոց: Նա ետ տարավ սողնակը: Պարթևի համազգեստով շեմին կանգնել էր զինավառ մի երիտասարդ: Տիգրանը ներս հրավիրեց նրան:

    _Դու գունատ ես երևում,_ հայացքը չկտրելով երիտասարդի դեմքից, ասած Տիգրանը:

    _ Ես շտապում էի, տեր իմ:

    _ Եվ:

    _Դավադիրները մտադրվել են քո շքախմբի առաջը կտրել Խուլփի ափին:

    _Ո՞վ պետք է նրանց տեղյակ պահի, թե երբ եմ ես դուրս գալու Տիզբոնից:

    _Տիզբոնում գտնվող նրանց լրտեսները:

    _Իսկ եթե ես Արտաշատ վերադառնամ Կապուտանի ափով:

    _Բայց Հայոց արքունիքն ու բանակը քեզ սպասում են Աղձնիքում, Տիզբոնից Աղձնիք կարելի է հասնել մի քանի օրում, իսկ Արտաշատի վրայով...

    _Այդպես են համոզված նաև դավադիրնե՞րը:

    _Նրանք չեն էլ կասկածում, թե դու ուրիշ երթուղի կընտրես:

    _Եվ նրանք չեն էլ սխալվում:

    _Ի՞նչ, դու որոշել ես ընդառաջ գնալ վտանգին:

    _Այո:

    _Այդ դեպքում դու ստիպված կլինես Միհրդատից պահանջել, որ մի ամբողջ զորամաս նա ուղեկից դարձնի քո շքախմբին:

    _Ոչ, Միհրդատ Մեծին ես չեմ հայտնի այդ մասին: Այս նամակը դու պետք է հասցնես եղբորս ՝ արքայազն Գուրին: Ես Տիզբոնից դուրս կգամ այն ժամանակ, երբ դու իմաց տաս, որ Գուրն ստացել է նամակը:

    Զինավառ երիտասարդը ժպտաց, գլխով համաձայնության նշան արեց և, հրաժեշտ տալով արքայազնին, դուրս եկավ նրա ննջարանից:

    Երկու օր հետո պալատում Միհրդատ Մեծը արքայական հրովարտակով ազդարարեց Տիգրանի պատանդությունից ազատվելը և Հայոց արքա դառնալը: Տիգրանն ստորագրեց այն պայմանագիրը, որով նա հրաժարվում էր Կապուտան ծովակի շրջակա աշխարհի յոթանասուն հովտից: Միհրդատ Մեծին յոթ հազար պայտ հանձնելու ժամկետը սահմանվեց տասը տարի: Արքայից-արքան խոստացավ իր թիկնապահ զորամասերից մեկը տալ, որը պետք է ուղեկցեր նրան դեպի Հայոց աշխարհը:

    Գահաժառանգը իր շքախմբով և պարթևաց թիկնապահ զորքով որոշեց Տիզբոնից դուրս գալ և դեպի հայրենիք ուղևորվել այն ճանապարհով, որն ուղիղ տանում էր Աղձնիք, և որտեղ նրան սպասում էր Գուրը:

    Մի քանի օր հետո, երբ արքայազն Տիգրանը ճամփա ընկավ դեպի Հայոց աշխարհ, Արշամը ոտքը ձիու ասպանդակին դնելով, մտքում ասած . " Առյուծի ձագը փրկվեց գայլի ճանկերից" :

    Վերջ (այս հատվածին)

  8. Չէ, Արաքսյա ջան, մի հարցրեք իմ իսկական անունը, այն Ձեզ շատ բան չի ասի: :) Իսկ իմ բնավորության գծերը ես էլ կարող եմ ասել որտեղից են գալիս: :) Բացի մասնագիտություններն ու աշխատանքը, նախ և առաջ գեներով: Հետո նոր կյանքում ձեռք բերած փորձից ու գիտելիքներից, ծնողներիցս ստացած դաստիարակությունից, մեր բակից, դպրոցից, բուհից, շրջապարից ստացած դաստիարակությունից, և իհարկե ամուսնուցս: Ամուսինները հսկայական դեր են խաղում կնոջ բնավորության ձևավորման հարցում:

    Բնավորությունը ձևավորվում է նաև կյանքում տարած դժվարություններից ու դրանք հաղթահարելու ճանապարհներից:

    Դե ես հենց դա էլ նկատի ունեի : Քանի որ նման մասնագիտություն ձեռք բերելու համար հարկավոր է համառություն, կամքի ուժ և նպատակասլացություն: Հասնելու ընթացքում էլ կյանքի հարվածներն ու դժվարությունները հաղթահաելու ընդունակություն... Չէ որ էս ամենն էլ է ( ներառյալ գեներն ու ծնողներից ստացած դաստիարակությունը ) դաստիարակում :

    Լավ անցնեմ առաջ : :) Ձեր գրական ճաշակի մասին որոշակի պատկերացում ունեմ ( դատելով ֆորումում Ձեր կողմից բացած թեմաններից) , բայց ինձ հետաքրքիր է, ո՞ր ՀԱՅ գրողներին չեք սիրում և ինչու ( եթե իհարեկ կան այդպիսիք)

  9. Նախ բարև, վաղուց չէի "տեսել" քեզ ֆորումում

    Վահագ իսկ ի՞նչ տեսակի դասախոս ես դու:

    Այ իմ ամենասիրելի տեսակը դասախոսների ՝ կատակասեր, ասոխ-խոսող, հետաքրքրություն առաջացնող, անմիջական ( ընկերականի հասնող) , բայց այնուհանդերձ խիստ: Քեզ կհաջողվի արդյոք դասի ժամանակ անեկդոտ պատմել ( թեկուզ թեմայի հետ կապված) ու մեկ ակընթարթում էլ լրջացնել հռհռասող ուսանողներին: Մեր ( սովետի) կողմի դասախոսները շատ նամռոտ են ու անհետաքրքիր , հուսով եմ դու էդպիսին չես :)

  10. Ոչ մի դեպքում:

    Շատ դեպքերում :

    Կարելի է շատ վստահ լինել ինքն իրենում, բայց նորից խանդել:

    Կարելի է

    Այդ դեոքում, այո, սեփականատիրությունն է:

    Այդ դեպքում ՝ գուցե, ԲԱՅՑ հնարավոր է նաև մարդը վստահ չէ ինքն իր վրա , անտեղի տեղը սկսում է խանդել ... գիտակցելով , կամ գուցե վախենալով , որ կգտնվի իրենից էլ ավելի լավը:

    Ինչո՞ւ ես ժխտում խանդի բազմաբնույթ լինելը : Խանդը իր մեջ մի ամբողջ զգացմունքների խումբ է պարունակում, որոնց մասին մարդիկ չեն էլ գիտակցում:

  11. Խանդը սեփական անձի թերարժեքության, անվստահության ( ինչպես իր անձի նկատմամաբ, այնպես էլ սիրվողի ) , սեփականատիրական զգացմունքներից առաջացած նոր զգացմունք է : Եթե այն չափից դուրս է, ապա կարող է նաև կործանարար ազդեցություն գործել սիրո համար: Համ էլ խանգարվածության հասցնել... ( երկուսին էլ)

    Բայց կա նաև ծնողական, եղբոր, քրոջ... հարազատի խանդ: Դա արդեն մի քիչ ուրիշ է:

    Համենայն դեպս զգույշ պետք է լինել խանդի հետ

    а если они не вместе? он говорит, что любит ее как сестру или что любит ее, но у него нет присягательств на ее? И все таки явно ревнует?

    Մարո ջան ուրեմն էստեղ մի բան էն չի, բայց ոչ ոք տեղյակ չի ...

  12. Hamadzayn chem ays ///pritchayi/// het,vorovhetev im karciqov himarutyun e asel vor astvac chi stexcel chare,vorovhetev inch mitq unen ayd ayspes asac chlusavorvac texer@ ays ashxarum,ete da astco kamqov chi stexcvel.Nra karoghutyan mecher lusavorel amen mi ashxari cayre bayc inch oqut ayspes lsic ev ayspes baruc...Barin petq e inqnahastavi ev inqnapndvi vorpisi nra eutyune aktiv lini ayl depqum na klini merac bari anuzh ev an mit/......Urish dzevov asac barin petqe hzorana voch te lini hzor ayl HZORANA,ev ayd karogh e linel payqari oqnutyamb ayspes vor astvac chi stexcel voch char voch el bari Na stexcele PAYQARE!

    Tanatos ջան Աստված ստեղծել է մարդուն՝ արարելու, ընտրելու, ՊԱՅՔԱՐԵԼՈՒ .... հնարավորություններով: Եվ թեկուզ Աստված էլ ստեղծած լինի չարը, ապա մարդն է այն կատարելագործության հասցրել ( ըստ իս)

    Մեկ էլ Tanatos ջան, կխնդրեի օգտվել տրանսլիտի... որ այս թեման գոնե գեղեցիկ ու մաքուր մնա :flower:

  13. Arm_Lionne, очень хочется почитать продолжение....

    Գոռն ջան շուտով կտպեմ: Կներեք դանդաղ առաջանալու համար, պարզապես ուսումնական տարին սկսվել է, ազատ ժամանակ շատ չունեմ:

    Չէի սպասում Ձեզ էլ ընթերցողների շարքում տեսնել: Շատ ուրախ եմ :flower:

  14. Սաթենիկ շնորհակալություն հարցիս պատասխանելու համար: Հիմա արդեն հասկանալի է Ձեր բնավորության որոշ գծեր որտեղից են գալիս : Բա հիմա ես ո՞նց անձնական բնույթի հարց չտամ: Օրինակ՝ չհարցնեմ Ձեր իսկական անունը, որն ինձ շատ է հետաքրքրում :hehe:

  15. Говорят, что однажды собрались в одном уголке земли вместе все человеческие чувства и качества.

    Когда СКУКА зевнула уже в третий раз, СУМАСШЕСТВИЕ предложило:

    - А давайте играть в прятки!?

    ИНТРИГА приподняла бровь:

    - Прятки? Что это за игра??

    И СУМАСШЕСТВИЕ объяснило, что один из них, например, оно, водит, закрывает глаза и считает до миллиона, в то время как остальные прячутся. Тот, кто будет найден последним, станет водить в следующий раз и так далее.

    ЭНТУЗИАЗМ затанцевал с ЭЙФОРИЕЙ, РАДОСТЬ так прыгала, что убедила CОМНЕНИЕ, вот только АПАТИЯ, которую никогда ничего не интересовало, отказалась участвовать в игре. ПРАВДА предпочла не прятаться, потому, что в конце концов ее всегда находят, ГОРДОСТЬ сказала, что это совершенно дурацкая игра (ее ничего кроме себя самой не волновало), ТРУСОСТИ очень не хотелось рисковать.

    - Раз, два, три, - начало счет СУМАСШЕСТВИЕ.

    Первой спряталась ЛЕНЬ, она укрылась за ближайшем камнем на дороге, ВЕРА поднялась на небеса, а ЗАВИСТЬ спряталась в тени ТРИУМФА, который собственными силами умудрился взобраться на верхушку самого высокого дерева.

    БЛАГОРОДСТВО очень долго не могло спрятаться, так как каждое место, которое оно находило казалось идеальным для его друзей:

    Кристально чистое озеро для КРАСОТЫ;

    Расщелина дерева - так это для СТРАХА;

    Крыло бабочки - для СЛАДОСТРАСТИЯ;

    Дуновение ветерка - ведь это для СВОБОДЫ!...

    Итак, оно замаскировалось в лучике солнца.

    ЭГОИЗМ, напротив, нашел только для себя теплое и уютное местечко. ЛОЖЬ спряталась на глубине океана (на самом деле она укрылась в радуге), а СТРАСТЬ и ЖЕЛАНИЕ затаились в жерле вулкана. ЗАБЫВЧИВОСТЬ, даже не помню, где она спряталась, но это не важно.

    Когда СУМАСШЕСТВИЕ досчитало до 999999, ЛЮБОВЬ все еще искала, где бы ей спрятаться, но все уже было занято. Но вдруг она увидела дивный розовый куст и решила укрыться среди его цветов.

    - Миллион, - сосчитало СУМАСШЕСТВИЕ и принялось искать.

    Первой оно, конечно же, нашло ЛЕНЬ. Потом услышало как ВЕРА спорит с Богом, а о СТРАСТИ и ЖЕЛАНИИ оно узнало по тому как дрожит вулкан, затем СУМАСШЕСТВИЕ увидело ЗАВИСТЬ и догадалось, где прячется ТРИУМФ. ЭГОИЗМ и искать было не нужно, потому что местом, где он прятался оказался улей пчел, которые решили выгнать непрошеного гостя. В поисках СУМАСШЕСТВИЕ подошло напиться к ручью и увидело КРАСОТУ. СОМНЕНИЕ сидело у забора, решая, с какой же стороны ему спрятаться.

    Итак все были найдены:

    ТАЛАНТ - в свежей и сочной траве,

    ПЕЧАЛЬ - в Темной пещере,

    ЛОЖЬ - в радуге (если честно, то она пряталась на дне океана).

    Вот только любовь найти не могли.

    СУМАСШЕСТВИЕ искало за каждым деревом, в каждом ручейке, на вершине каждой горы и, наконец, он решило посмотреть в розовых кустах, и когда раздвигало ветки, услышало крик.

    Острые шипы роз поранили ЛЮБВИ глаза. СУМАСШЕСТВИЕ не знало что и делать, принялось извиняться, плакало, молило, просило прощения и в искупление своей вины пообещало ЛЮБВИ стать ее поводырем.

    И вот с тех пор, когда впервые на земле играли в прятки... ЛЮБОВЬ слепа и СУМАСШЕСТВИЕ водит её за руку.

  16. Если ты знаешь, что ты глупец, то изменения уже начались

    К одному мудрецу пришел человек и сказал: «Что мне следует делать, чтобы стать мудрым?» Учитель ответил: «Выйди и постой там». А на улице шел дождь. И человек удивился: «Ну как это может помочь мне?» Он вышел из дома и стал там, а дождь лил и лил. Человек полностью промок, вода проникла под одежду. Через десять минут он вернулся и сказал: «Я постоял там, что теперь?»

    Мудрец ответил: «Что случилось? Когда ты там стоял, дано ли тебе было какое-нибудь открытие?»

    Человек ответил: «Открытие? Я просто думал, что выгляжу как глупец!»

    Мудрец сказал: «Это великое открытие! Это начало мудрости! Теперь ты можешь начинать. Ты на правильной дороге. Если ты знаешь, что ты глупец, то изменения уже начались»

×
×
  • Create New...