Satenik

Аксакалы? А кто они? Только не говорите что горные проститутки

А Вы откуда знаете?

Իհարկե չենք հասկանա, Կարմիր: Ես Ձեզ հետ խոսում եմ որպես հայը հայի հետ, իսկ Դուք ինձ հասարակագիտություն եք պատմում: Զարմացրիք Ձեր հասարակագիտությամբ:

Ну как может стоять выбор между тем кто любит, то есть тем кто есть, и тем кто не любит, то есть которого и нет даже вовсе? В-общем я не понимаю вопроса. Отстала от жизни наверное

Уж не говори, Гаяне джан. Иди и объясни таким людям, что Жещина, да еще и с опытом (жизни, я надеюсь об этом речь), мало того что не занимается завоеваниями, так она еще и невинную всегда поддержит и горой за нее встанет.

Фу какая пошлость Это кто эти вумные философы, интересно? Что касается второго, вопроса, Ангел джан, вот скажите, как можно жить с человеком, который тебя не любит? И вообще, как можно такого сделать своим? Приклеить, что ли? Как бумажку? Ради чего, потому что МЫ любим? Бумажку? А как же мужчины? Мужчину ведь, настоящего, не приклеишь, даже на одну ночь. Расшибись хоть на части.

Ռոմեո *** Արևս առնեմ, երթամ, ի'մ սիրուն, ի յերկիր օտար, աւա՜ղ, Շրջիմ ի լեռնէ լեռ, նազելի, լալով անդադար. Ժամ ի չտեսնելս ըզքեզ, ի'մ սիրուն, է' ինձ օր հազար, աւա՜ղ. Իմ նազելի սիրուն սիրասուն, մի' մոռանար զիս, Իմ աչաց լոյս, սրտիս բերկրութիւն, մի թողուր զգերիս: Անձն իմ եղեալ կամաւ, ի'մ սիրուն, քո սիրոյդ գերի, աւա՜ղ, Ի սար ի ձոր անկեալ, նազելի', շրջի, դեգերի, Խնդրելով զքեզ յարակ, ի'մ սիրուն, միշտ տարաբերի աւա՜ղ, Իմ նազելի սիրուն սիրասուն, մի' մոռանար զիս, Իմ աչաց լոյս, սրտիս բերկրութիւն, մի թողուր զգերիս: Անուշահոտ, կարմիր, ի'մ սիրուն, դու վարդ անթառամ, աւա՜ղ, Ես խըղճալի երգնակ, նազելի, սիրով քո ողբամ, Որ առանց քո տեսոյդ, ի'մ սիրուն, ոչ բընաւ խնդամ, աւա՜ղ. Իմ նազելի սիրուն սիրասուն, մի' մոռանար զիս, Իմ աչաց լոյս, սրտիս բերկրութիւն, մի թողուր զգերիս: Աստեղաց լոյս տըւող, ի'մ սիրուն, արեգակն ես դու, աւա՜ղ, Ես փոքրագոյն փոշեկ, նազելի', եմ քո արևուն, Շրջիմ ի մէջ լուսոյդ, ի'մ սիրուն, ի քո կարօտուն, աւա՜ղ. Իմ նազելի սիրուն սիրասուն, մի' մոռանար զիս, Իմ աչաց լոյս, սրտիս բերկրութիւն, մի թողուր զգերիս:

Հա դե մեռանք աղաչելով պաղատելով, էլ ի՞նչ անենք: Ես արդեն ձեռքս թափ եմ տվել դրանց վրա: Հայաստանի վրա կենտրոնացեք:

Այ Բինգուլ ջան, սրանց հոգեկանները ոնց որ խանգարված լինի: Չէ, վիրավորելու ցանկություն չունեմ, քավ լիցի, ուղակի իսկապես մտահոգված եմ:ՈՒրեմն հերիք չէ հայկականից կտրվել են, փոխանակ ձգտեն ավելի հայկականի մեջ մնալու, որպեսզի չավիրվեն որպես հայ, հերիք չէ չեն ձգտում, դեռ ամբողջ օրն էլ թուրքերի մուղամների մեջ զվռնում են: Էլ դրանցից ի՞նչ խելքը գլխին բան կարող ես սպասել: ՈՒզեն չուզեն պիտի խանգարվեն: Իսկ թուրքերը ուզեն չուզեն՝ կօգտագործեն դա: Ոնց որ բաքվահայերին օգտագործեցին, ուզածների պես քշեցին ու բանացրեցին, ի օգուտ իրանց նորաստեղծ պետության, հետո էլ ծեծով, ջարդով, թալանով զոռով-շառով հանեցին լարեցին...

Է, էլի հասարակագետ եղեք: Դա ի՞նչ կապ ունի հայի ինքնաճանաչության հետ: Հիմա որ ես իմ մասնագիտությունն ունեմ (իսկ իմ մասնագիտությունը նույնպես յուրովի հասարակագիտություն է), ուրեմն չպիտի՞ ազգիս ունեցածով հետաքրքրվեմ: Մասնագետը դեռ չի նշանակում հայ: Հա՞յ ես, պիտի տեղյակ լինես ազգիցդ, գոնե այնքան, որպեսզի ԼՏՊ-դաշնակ-եվրոպա-այլասեռությունների ետևից սխալ բաներ չկրկնես:Ոչ Ձեր, ոչ էլ իմ մասնագիտություններով է եղել, որ այս ազգը հազարամյակներ շարունակ հաղթահարել է աննախադեպ փորձություններ և պահել է իր ուրույն դեմքը, ազգային դիմագիծը: Նույնիսկ առանց պետականության: Նույնիսկ առանց ընտրովի նախագահերի, պարլամենտների, կուսակցությունների և այլ մեյմունությունների: Առանց քաղաքական մտքի այսպիսի հրաշքներ տեղի չեն ունենում: Իսկ սովետի ժողովուրդներին պահեք Ձեր մասնագիտության համար: Սովետի հանրապետություններից և ոչ մեկը բացի Հայաստանից դուրս չեկավ Սովետի կազմից իր սահմանները պահպանած + ազատագրված հողերով: Այնինչ ամենաքիչ շանսը այդպես Սովետից դուրս գալու ուներ հենց Հայաստանը: Մեր շանսերը քիչ էին թե Սովետի փլուզումից առաջ, որովհետև թուրքերի մոտ արդեն պատրաստ ծրագիր կար, թե ինչպես պիտի Սովետի փլուզումից հետո վերացնեն Հայաստանը ու միանան Ադերբեջանին: Նրանք 70 տարի Ադերբեջանի և աշխարհի խոշոր տիրությունների հետ, այդ թվում և Սովետի հետ, պատրաստվում էին այդ օրվան: Սովետի փլուզման գործընթացը սկսվելու հետ մեր փրկվելու շանսերը էլ ավելի պակասեցին, երբ տեղի ունեցավ այդ մեծ ողբերգությունը՝ երկրաշարժը: Հետո, էդ հալներիս, լրիվ ճողված վիճակում, սկսեցինք ընդունել տկլոր ու ահաբեկված փախստականներին Ադերբեջանից, հարյուր հազարներով: Հետո մթան ու ցրտի մեջ էս ազգը Հայաստանի ռմբակոծվող սահմաններն էր պահում ու Արցախ էր ազատագրում: Դա Լևոնը չէր անում (այդ պոռնիկը միայն խանգարում էր դրսի ուժերի հետ միասին ու ասում թե մենք տհաս ենք, քաղաքականությունից բան չենք հասկանում): Բայց միայն լրիվ անտեղյակը չի հասկանա, որ այդ տարիներին ազգը փրկվեց կործանումից նախ և առաջ և հիմնականում մեր ժողովրդի մեջ եղած քաղաքական մտքի ու պատրաստվածության շնորհիվ: Եվ այդպես եղել է հազարամյակներ շարունակ: Եվ այլն, հիմա ամեն ինչ չեմ պատմելու: Օրինակ, Կարմիր, ինչո՞ւ ինձնից այսքան ժամանակ խլեցիք: Չէի՞ք կարող ինքներդ գլխի ընկնել, ախար այնքան պարզ ու հասարակ բան է: Ամո՞թ չէ, հայ եք, այս հասարակ բաները չգիտե՞ք:

Ոչ թե սխալ էր այդ համագործակցությունը, այլ ընդհանրապես թուրքի հետ համագործակցությունն է սխալ: Այլևս ընդմիշտ, առհավետ: Այո, մինչև նրանք կինքնաոչնչանան: Թուրքի հետ միայն փայտ: Զենք: ՈՒժ: Թուրքի հերն անիծեմ: Ո՞նց կարող է հայ մարդը իրեն դնի նույն հարթության վրա թուրքի հետ: ՈՒրեմն էլ հայ չէ:Հրեաների ու պաղեստինցիների հետ համեմատությունը անհեթեթ էր: Ոչ մենք ենք հրեա կամ պաղեստինցի, ոչ էլ նրանք: Ոչ էլ մեր հարաբերություններն են նման: Ոչ մի ընդհանուր եզր չկա: Լրիվ տարբեր բաներ են:Դուք պատկերացնո՞ւմ եք այդպիսի բան, որ Անդրանիկը կամ Նժդեհը նստեյին թուրքի հետ հավասարը հավասարին խոսեին: Երբեք: Դրա համար էլ հաղթեցին, անմահացան, իսկ թուրքը որ թուրք էր ՝ իրենց հարգեց, մինչև հիմա էլ իրենցից ու նոր Անդրանիկ ու Նժդեհներից սարսափում է: Խելք հավաքեք...

Կարմիր, ազերների հետ ավելի մեծ համագործակցություն, քան դա անում էին բաքվահայերը սրանից 15 տարի առաջ (այն է ընդհուպ մինչև անկողնու մեջ գզվրտվելը), Դուք անել չեք կարող: Թե ինչով դա ավարտվեց՝ տեսանք: Հիմա ի'նչ է ուզածներդ, չեմ հասկանում...

Դուք քիչ-քիչ ինձ բերում եք այն համոզմունքի, Կարմիր ջան, որ ընդհանրապես ազգաճանաչ չեք: Դա հայ մարդու համար ամենամեծ թերությունն է:

Հահամիտ եմ:Կարմիր, ինչքա՞ն պիտի թուրքը աչքներդ հանի, որ դուք վերջապես հասկանաք, որ անկախ ամեն ինչից թուրքը մնում է թուրք: Ի՞նչ համագործակցության մասին է խոսքը, տղա ջան: Թուրքը իր օրում ո՞ւմ հետ է համագործակցել, որ հայի հետ էլ գործակցի:Իշու մեկն է էդ Արթուր կոչվածը, որ հերիք չէ զվռնում է թուրքական ֆորումներում, հլա դեռ իրեն էլ դրել է նույն մակարդակի վրա թուրքի պես կեղտի հետ: Եթե հայ է իհարկե: Փոխանակ բռնեք դրան մի լավ բերանը ջարդեք, կանգնել ծափ եք տալիս: Ո՞Ւր է ձեր ինքնասիրությունը: Դուք ազգային արժանապատվություն չունե՞ք:

Ошибаетесь. Важно. А вообще, то что Вы говорите, это все выплескивание комплексов. О чем я писала выше. Одно дело анализировать собственные комплексы, признавать их, отдавать себе отчет. В таком случае люди обычно куда логичней и нравственней.Совершенно иное, понимать всю нелепесть своего положения и упорствовать в том, что все прекрасно.Правда, ни Вам, ни другим этого уже не понять. Вы завязли. Причем добровольно. Продолжаете завязать дальше. Ну и Бог с Вами. А я, с Вашего позволения, останусь при своем. При тоныре (кстати, вещь совершенно гениальная, но Вам, кажется, и этого даже не понять).

Что Вам удосужилось, а что нет расскажете психиатру.

Все мы грешные, Авшар джан. Действительно. Но не все мы пропагандируем свой грех и выдаем его за что-то хорошее только потому, что грех этот - наш.

Это все пишет один и тот же человек. Логика достойная арама асатряна Смотрю я на вас, господа, и только радуюсь, что живете вы далеко от Армении

Те же фразы о том, что народ Армении политически неграмотен, повторяли подлючие ЛТП-шники, теперь повизгивают дашнаки, а все эти международные организации, гомосексуалы в лице европ, те вообще поют про "просвещение населения с целью создания гражданского общества" Это в Армении-то. Но только дурак не отличит зерна от плевел.Армяне, слава Богу, отличают.

Так она еще и сербка, Селтик?! Во дает баба, совсем уже совесть потеряли эти сербы! У них же совсем недавно натуральный геноцид произошел, да и сейчас не закончился. Какой порядочный серб в таких условиях влюбится в чужого, вот скажите? Когда родной народ на глазах погибает-то! Забыть об этом и крутить лубов-морковь с мужчиной-иностранцем, пускай даже и армянином, и в добавок обещать, что родит ему деток-армян?! Любовь во вред своей же нации? Да еще и тыкать пальчиком в небеса, что мол там благословят такой союз? Союз за счет жизни нации, где каждый серб на счету? В угоду интересам тех варваров, которые губят народы и страны, Бог благословит? Этот геноцид, сербский, должен был оставить в сознании любого серба такой глубокий и неизгладимый след (ведь все присходило на их же глазах) на всю жизнь, который доминировал бы над всеми чувствами и служил бы точкой отсчета для каждого шага, совершаемого сербом. Если этого у кого-то не происходит - то можно с уверенностью говорить о моральной несостоятельности, дефективности этого человека. Я понимаю дружбу с сербами, даже приветствую. Сама дружу с одной сербской семьей. Но зачем обязательно все доводить до интима? Ну кому это надо?..

Isk "ham es ham en" linelu mej es shat vnas chem tesnum - իսկ քիչը տեսնո՞ւմ եք: Որո՞նք են դրանք: Ավշար ջան, այդպես էլ պիտի լինի, որ մարդն իր ազգային պատկանելիությամբ հպարտանա ու աշխատի իր ազգի անունը բարձր պահել: Դա անում է ցանկացած մարդ, անկախ նրանից թե խառը ընտանիքի զավակ է թե ոչ: Իսկ որ Ձեր լացը եկավ, ապա ասեմ որ իմն էլ է գալիս: Անկեղծ: Որովհետև այն, ինչով հպարտանում եք Դուք, ես կիսում եմ միայն մասամբ, այսինքն միայն հայկականին վերաբերվող մասով, որն իմ հարազատն է: Եվ Ձեր այդ մյուս, ինձ համար օտար, ազգի ներկայացուցիչներն էլ չեն կիսում Ձեր հայկական հպարտությունը, այլ միայն այն, ինչը իրենց է հարազատ: Դժվար թե ստացվի ուրախանալ այն փաստով, որ Ձեր ազգակիցները Ձեր իսկ ազգային զգացմունքների միայն մի մասն են կիսում: ՈՒ հազիվ թե այդպիսի թերի հասկացվածության հանգամանքը գոնե չկաշկանդի: Իզուր չէ, որ այս հարցերը գրավել են էտնոհոգեբանների ուշադրությունը... Կարծում եմ որ ոչ թե պետք է հակադրվել իրողությանը, այլ ուղիղ նայել իրականության աչքերին և աշխատել ամեն կերպ խուսափել այնպիսի քայլերից, որոնց հետևանքով զավակներդ կարող են կանգնել անլուծելի հարցերի առջև:

Ну что Вы, Шалапунька джан, это я Вас должна благодарить и благодарю за все то хорошее, что Вы делаете в этом разделе. Такого тут еще никогда не было. Низкий поклон Вашим родителям, за то что Вас таким прекрасным человеком воспитали!

Я бы Вас к психиатру направила, только не люблю я этого. Пускай об этом позаботятся Ваши родные....