Satenik

:lol:

Ծննդատունն է: Համար մեկ: Պլանի գլխի:

Бой объявляйте женам своего хозяина, в гареме которого евнухом работаете.

А я и не участвую.

Համենայնդեպս ոչ թուրք Թաթուլի...

Мне глубоко наплевать на Ваше впечатление, извините.

ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ ՍԱՐԿԱԻԱԳԻ ԻՄԱՍՏԱՍԻՐԻ ԵԻ ՎԱՐԴԱՊԵՏԻ ԱՍԱՑԵԱԼ ԲԱՆ ԻՄԱՍՏՈՒԹԵԱՆ Ի ՊԱՏՃԱՌՍ ԶԲՕՍԱՆԱՑ ԱՌ ՁԱԳՆ ՈՐ ԶԱՂՕԹԱՆՈՑԱԻ ՆՈՐԱ ՃՌՈՒՈՂԵՐ ՔԱՂՑՐԱՁԱՅՆ ՈՐ ԿՈՉԻ ՍԱՐԵԿ Արթուն և զուարթուն թըռչուն հըսկող և բարբառող, Անդառասէր միայնակեաց և ձեռնընդել համբուրասէր, Կանչող և կարկաչող, ճճուող ձայնիւ պաշտօնասէր, Արդ` ե'կ ինձ մերձ ի գովութիւն, զի արարչին փառք մեծասցին, Մեծն ի փոքուդ քարոզեսցի և քաջ արուեստըն ծանիցի: Ազգաւ թըռչուն մեզ թևաւոր, ի ջուրց բըղխեալ ընդ հոմասեռս, Բայց տեսակաւ դու անջատեալ ընդ փանաքիս և աննըշանս. Ի նոյնսըդ յամրաշարժ և զի գեղով անվայելուչ, Ըստ հասակի յոյժ անարգիկ և յօդայինս վերջադասեալ, Աղքատ և անհամբար ընդ այլսն և դու ես կոչեցեալ, Անհոգ և անարար, որպէս ուսաք ի Քրիստոսէ. Այլ ըստ անձին ես քաջավարժ, բոլոր մասամբ անձնականաւդ, Խոհեմ և ողջախոհ, իրաւացի և քաջասիրտ. Իսկ արուեստիւ դու երաժիշտ ամենահնար, անվարդապետ. Ինքնաբաւ և ինքնուսումըն, վայրաբնակ և անքաղաք, Անմերձ և մերձաւոր, ուրախարար լըսասիրաց, Քաղցրաձայն դաշնակաւոր` որպէս կարծեմ ըստ արուեստիդ, Սաստիկախօս և հարթավանկ, խանդաղատող և ողբերգակ, Հրամայող և ողոքող, ըզխրատականըս ներադրող, Սպառնացող և հեզախօս, գըգուող, կոչող և հրաժարող, Կականող և ձայնարկու, յոյժ խընդացող և զուարճացեալ: Արդ գիշերըն քեզ ի տիւ, և խաւարն որպէս ըզլոյս, Տքնասէր, մշտապաշտօն, անմարմնոցըն սարասի, Յոժարախորժ յաշխատութիւն և վաստակօքըն հանգուցեալ, Պիտոյիւք ողագունիւք իբր անճաշակ մարմին լըցեալ, Նըւագօքըն կերակրեալ որպէս ունող զայն զօրութիւն, Պարպեալ միայն երգոց ընդ գերակայսըն կենդանիս: Անգիր օրէնք ես միանձանց և կըշտամբիչ հեղգացելոց Ոչ միով, այլ յոլովիւք, որպէս տեսաք ի նախերգեալսդ: Ո՜վ պարող դու անձանձիր և կաքաւիչ յոգնանուագ, Աննշան երևելի, և անպատիւ փառաւորեալ. Սքանչելի ի քեզ խորհուրդ, որոնց ընրեաց տէր յաշխարհէ. Բայց չառեր դու զօրութիւն, որով դիւրաւ խօսին լեզուք. Ոչ մըտեր ի վերնատունն ընդ հրաւիրեալսըն յաւետիսն. Արդ ուստի՞ իցէ քեզ խօսել յայլալեզուս և յընտանիս. Ե'կ ուսո' ինձ զի ծանեայց կիսակատար իմաստակիս. Մի պատճառեր զանբանութիւն դու յօդաձայնըդ վերծանող. Այնօդ ձայնիւ վարդապետեա, և ըստացիր զիս աշակերտ. Զի հատուցից քեզ փոխարէն ընդ ուսելոյ իմաստութեանն, Արձակեալ քեզ ներբողեան թողից ըզկնի անապական, Առ հանդերձեալըն ժամանակ անջնջելի քաջայարմար, Յորդորականս և վայելուչս, յորմէ օգտին իմաստնացեալքն: շարունակելի

Спасибо, Шуртвац джан! И большой Вам шалом!

Да, девочки, вы не поверите, но я уже для себя фиксирую закономерности! Но сказать так на словах не смогу наверное . Увижу, тогда смогу сказать. Решающую роль играет часть ног от стопы до коленок. Сколько там информациии.... обалдеть! Тирольд, по себе судите?

Торгаш он опытный, а не служитель.

Այո

Лицемерить как-раз не надо, Диана джан. Нужно просто подумать несколько раз (!) что стоит говорить, а чего нет. А еще надо всегда помнить, что возможно мы ошибаемся, и не настаивать в том, чего точно не знаешь. Я, например, стараюсь следовать этим правилам всегда. Правда, иногда не получается, но это вопрос тренинга

Ну лицо, ясно, что показывает суть человека во многих случаях. Но вся хохма в том, что я могу по женским ногам(!) определить ее характер!

:lol:

Զարզանդուշայի դեպքում չէի էլ թաքնվում: Համոզված եմ որ ՍԱՍը միանգամից հասկացավ որ դա ես եմ: Իսկ Դուք ո՞վ էիք:

Я была уверена что Монсеньор действительно мужчина! :lol:

Пельмяшечка, как приятно убеждаться лишний раз в своем хорошем вкусе! :lol:

Եթե չեմ սխալվում Գարսևանը Монсеньор Ламанчский-ի հետ պիտի մենամարտեր հոմոսեքսուալիզմի հողի վրա:

Շնորհակալություն:

Մի հատ ցուցակ չկա՞, կարդանք տեսնենք ով ում բարեկամն էր:

Իսկ Դո՞ւք:

Էս արդեն հանո՞ւմ եք դիմակները: Դե լավ, ասում եմ: Ես Գարսևանն էի ու Զարզանդուշան:

Пламя ԾԻՐԱՆԻ ԾԱՌ Ջիվանի Ես մի ծառ եմ ծիրանի, Հին արմատ եմ անվանի, Պտուղներս քաղցրահամ, Բոլոր մարդկանց պիտանի: Հին ծառ եմ արևելյան, Չունիմ որոշ այգեպան, Տունկերս ամեն երկիր Ընկած են բաժան-բաժան: Ապրում եմ խեղճ, միայնակ, Որոշ ծառի շքի տակ, Հյութս որդունքն է ծծում Իմ տունկերուս փոխանակ: Տունկերս ուր էլ որ գնան, Թեպետ նույնը կմնան, Բայց օտար հողի վրա Չեն աճիլ, կչորանան: Արևելքում ինձ տնկեց, Երբ որ տերը ստեղծեց. Ասավ` աճե, բազմացիր, Մի այգի էլ ինձ տվեց: ՈՒղարկեց մի այգեպան` Հարավից հսկա իշխան, Այն հսկայի անունով Կոչվեցա ծառ հայկական: Չորս հազար տարվա ծառ եմ, Մարմինս պինդ, կայտառ եմ. Թեև ուժս պակաս է, Բայց անունով պայծառ եմ:

А Вы чего ждали, Вотер, интересно, что все начнут аплодировать этому за антисемитизм? Вот теперь и беседуйте с ним. САМИ.

Только за тем чтобы умереть. Хребет ломается, человек превращается в инвалида и вскоре умирает. То же и с нациями, и со странами.