Satenik Posted March 16, 2004 Author Report Share Posted March 16, 2004 Թե՞ Կոմիտասի երգերի առանձին թեմա բացենք: Հայեր, ի՞նչ կասեք: Quote Link to post Share on other sites
Karmir Posted March 16, 2004 Report Share Posted March 16, 2004 Թե՞ Կոմիտասի երգերի առանձին թեմա բացենք: Հայեր, ի՞նչ կասեք: Quote Link to post Share on other sites
mazd Posted March 16, 2004 Report Share Posted March 16, 2004 e?A"YCI, Y?E? ?YanN?I?EaoAUaoY? ?eI ?ao a?CYIaY Ee"E "?e CU ?U"Y?eCn?I "n?"nCo ?n ??nAU?Y i?nCY"nCY AOA"nCe U"c an ?Yin"U, N?ei?i I?iY"U? ao IY"nI?U?oY"U ?Uei"O? Chem haskanum, te inchu hayeren chi stacvum grel (ashxatavayric eghav aysor). Satenik, kecces! Isk "Pchinko" yergy gites? Im amenasireli yergeric er Sharzhman tarinerin... Miguce tghteris mej gtnem u post anem.... Quote Link to post Share on other sites
Satenik Posted March 17, 2004 Author Report Share Posted March 17, 2004 ՊճԻՆԿՈ Խոսք՝ Տ. Չիթունու, երաժշտ.՝ Վ. Սրվանձտյանի Արև ըլլամ՝ ծաթիմ, մարիմ վերևեդ, Կակ շուք ըլլամ՝ աճիմ, հատնիմ քեզի հետ, Դեմքիդ մատաղ, ա'յ սիրական, Քայլերուդ հետ, ծաղկե ծաղիկ վետ ի վետ: Օ՜յ, օ՜յ, օ՜յ, օ՜յ, պճինկո՜, պճինկո՜, պճինկո՜, Օ՜յ, օ՜յ, օ՜յ, օ՜յ, պճինկո՜, պճինկո՜, պճինկո՜... Ես՝ արեգակ, դու ես ծովը ծիրանի, Հալինք, լեցվինք իրար ծոցը հոլանի, Հովը երգե, ա'յ սիրական, Հազար լարով, հազար անգամ երանի: Օ՜յ, օ՜յ, օ՜յ, օ՜յ, պճինկո՜, պճինկո՜, պճինկո՜... Արո'ւ, թե էգ, երկո'ւ, թե մեկ մարմին ենք, Արու և էգ ձագ ու թոռներ կհանենք, Մեր աշխարհի չորս ծագերուն Արևի պես բոց ու բարի կշարենք: Օ՜յ, օ՜յ, օ՜յ, օ՜յ, պճինկո՜, պճինկո՜, պճինկո՜... Quote Link to post Share on other sites
Gayane Posted March 17, 2004 Report Share Posted March 17, 2004 Սաթենիկ ջան ,դու քո ժամանակին նայի: Կազմակերպչական հարցերը կսպասեն: Իսկ ես կամաց կամաց Կոմիտասից կգրեմ Լա՞վ: ԱԼԱԳՅԱԶ Ըստ Կոմիտասի Ալագյազ սարն ամպել ա, Վա՜յ, լե՜, լե՜, լե՜, լե՜, լե՜, լե՜, լե՜, Աղբեր իր ձին թամբել ա: Իմ մա՜յրիկ ջա՜ն, իմ մայրիկ ջան: Աղբեր իր ձին թամբել ա, Յարոջ դռնեն անցել ա: Յարոջ դռնեն անցել ա, Ելե դաշտը` խաղցել ա, Ելե դաշտը` խաղցել ա, Անձրև եկե, թըրջել ա: Անձրև եկե, թրջել ա, Արև զարկե` չորցել ա: Արև զարկե` չորցել ա: Քան կարմիր վարդ բացվել ա: ԱԼԱԳՅՈԶ ԱՉԵՐԴ Ըստ Կոմիտասի Ալագյոզ աչերդ, Կամար ունքերդ, ՈՒզում եմ հեռանամ, Չի թողնում սերդ: Ադե' ջան, ջուրն ընկնեմ, Մայրի'կ ջան, քար կտրեմ Շեկ յարի դարդիցը: Ես քեզ սիրեցի, Որ ինձ յար ըլնես, Էրված-վառված սրտիս Դեղ ու ճար ըլնես: Ադե' ջան, ջուրն ընկնեմ, Մայրի'կ ջան, ծովն ընկնեմ Շեկ յարի դարդիցը: Ես քեզ ի՞նչ արեցի, Ինձնից հեռացար. Քո մեկուճար յարին Ո՞նց շուտ մոռացար: Ադե' ջան, ջուրն ընկնեմ, Մայրի'կ ջան, ծովն ընկնեմ Շեկ յարի դարդիցը: ԱՂՎԵՍ ԳԸՆԱՑ, ՄԸՏԱՎ ՋԱՂԱՑ Ձայնագրումը` Կոմիտասի Աղվես գընաց, մըտավ ջաղաց, Թաթեր վերուց մի բոլ խաղաց: Հարա՜յ, աղվես, պարո՜ն աղվես, Աշխարհքի մեջ չըկա քու պես: (2) Մի կոտ ու կես կորեկ աղաց, Էն էլ շալակն առավ, գընաց: Աղվես կերավ գեղի հավեր, Փարվեզ տըվավ վերի կալեր: Աղվես պառկե բըրչոտ կողին, Թաթեր դըրե սիպտակ հողին: Ասի` բըռնենք կուզ ու աղվես, Աշունք կարգեմ իմ Օհանես: Էլ գին չարավ էլ տարվա պես, - Ազապ մընաց իմ Օհանես: ԱՅ ԱՂՋԻԿ, ԾԱՄՈՎ ԱՂՋԻԿ Մշակումը` Կոմիտասի, Ս. Բարխուդարյանի Ա՜յ աղջիկ, ծամով աղջիկ, Վա՜յ, ծամով աղջիկ, Շաքարից համով աղջիկ. Ընջավոր, փընջավոր, ա'յ ծամով աղջիկ, Կարճըլիկ, կուրճուլիկ, վա'յ համով աղջիկ: ՈՒնքերըդ խելքըս տարավ, Վա'յ, խելքըս տարավ, Թուխ աչքերըդ ծով աղջիկ. Ընջավոր, փընջավոր, ա'յ ծամով աղջիկ, Կարճըլիկ, կուրճուլիկ, վա'յ համով աղջիկ: Կապել ես քիրման գոտիկ, Վա'յ, քիրման գոտիկ, Մարդ չես թողնում քեզ մոտիկ. Ընջավոր, փընջավոր, ա'յ ծամով աղջիկ, Կարճըլիկ, կուրճուլիկ, վա'յ համով աղջիկ: ԳԱՐՆԱՆ ԳՈՒԹԱՆ (Քաղհանի երգ) Երաժշտ. Կոմիտասի Գարնան գութան հանեցի, Յար, նայ, նայ, նա՜յ, նայ, նա՜յ, Արտը բամբակ ցանեցի, Սոնա յար, նա՜յ, նայ, նա՜յ,[2] Ամառն եկավ քաղն ելավ, Յար, նայ, նայ, նա՜յ, նայ, նա՜յ, Քաղհանավոր ճարեցի, Սոնա յար, նա՜յ, նայ, նա՜յ[2] Քաղհան կանեմ հո՝ բարով, Տոլմա կեփեմ բիբարով, Աշնան անի լավ օրեր, Բամբակ քաղեմ նուբարով: Բեռնեմ սայլը, սար հանեմ, Սար հանեմ ու տուն տանեմ, Դուրս գա չարի չար աչքը, Ձմեռ հանգիստ օր անեմ: Quote Link to post Share on other sites
Gayane Posted March 17, 2004 Report Share Posted March 17, 2004 ԳԱՐՈՒՆ Ա Կոմիտաս Գարուն ա, ձուն ա արել, Վա՜յ, լե, լե, վա՜յ, լե, լե, Վա՜յ լե, լե, լե, Իմ յարն ինձնից ա սառել: Ա՜խ, չորնա, վա՜խ, ա՜յ յար, Չար մարդու լեզուն: Քամին փչում ա պաղ-պաղ, Լերդ ու թոքս անում ա դաղ: Յա՛ր, ինձ բեմուրադ արիր,- Սերըդ ինձնե զատ արիր: ԳՆԱՑ ՁՄԵՌՆ Ձայնագրումը Կոմիտասի Գնաց ձմեռն, եկավ գարուն, Հալեց ձնիկ վեր սարերուն, Երթար, լցվեր բարակ առուն. Վա՜յ, լե', լե', լե', ջա՜ն լե', լե', լե', Ջա՜ն, լե', լե', լե', վա՜յ լո՜, լո՜, լո՜: Աղբրանց-արուն* մեջ քարերուն, Դեղին սուսան՝ վեր սարերուն, Փունջ մանուշակ՝ մեջ ձորերուն. Վա՜յ, լե', լե', լե'... Կանաչ կարմիր գույն-գույն ծաղկունք, Դաշտեր ամեն էրունք, թռչունք, Ձենիկ կուգա գառնիկ, մաքուն, - Վա՜յ, լե', լե', լե'.... ______________ * Ծաղկի անուն է, կարմիր գույն ունի ԵՍ ՍԱՐԵՆ ԿՈՒԳԱՅԻ Ըստ Կոմիտասի Ես սարեն կուգայի, Դուն դուռը բացիր. Ձեռդ ծոցդ տարար, Ա՜խ, արիր, լացիր: Վա'յ, վա'յ, վա'յ, վառվում եմ, Վա'յ, վա'յ, վա'յ, հալվում եմ, Հալվում, վառվում եմ: Ես մի պինդ պաղ էի, Դու մըրմուռ լացիր, Քո հրեղեն արցունքով Ինձ հալեցիր: Վա'յ, վա'յ, վա'յ... Ես մի չոր ծառ էի, Դու գարնան արև. Քո սիրով ծաղկեցավ Իմ ճյուղն ու տերև: Վա'յ, վա'յ, վա'յ... Թե ինձ չէիր առնի, Ինչու սիրեցիր. Մի բուռ կըրակ եղար, Սիրտըս էրեցիր: Վա'յ, վա'յ, վա'յ... Quote Link to post Share on other sites
Satenik Posted March 18, 2004 Author Report Share Posted March 18, 2004 Լավ, Գայանե ջան: ԵՍ ՔԵԶ ՏԵՍԱ Երաժշտ.՝ Կոմիտասի Ես քեզ տեսա, Սիրտս էլավ ցիր ու ցան. Յար, արի, արի, արի, Ախ, արի, արի, Վախ, արի, արի, Ես քեզ ի՞նչ արի: Լուսնակ գիշեր Սիրտս կուլա քեզ համար, Յար, արի, արի, արի, Ախ, արի, արի... Գիշեր-ցերեկ Մտածում եմ քեզ համար, Յար, արի, արի, արի Ախ, արի, արի... Սարից իջա, Յարս դռան կանգնած էր Յար, արի, յար, արի, Ախ, արի, արի... ԵՐԱԶ ժողովրդական Խոսք` Ս. Շահազիզի, գրառումը Կոմիտասի Ես լսեցի մի անուշ ձայն, - Իմ ծերացած մոր մոտ էր, - Փայլեց նըշույլ ուրախության, Բայց ափսո՜ս, որ երազ էր: Կարկաչահոս աղբյուրն այնտեղ Թավալում էր մարգարիտ, - Նա հստակ էր, որպես բյուրեղ, Այն երազ էր ցնորամիտ: Եվ մեղեդին տխուր, մայրենի Հիշեց մանկության օրեր. Մորըս համբույրն ես զգացի, Ա՜խ, ափսո՜ս, որ երազ էր: Կըրծքին սեղմեց կարոտագին, Աչքերս սրբեց - շատ թաց էր, - Բայց արտասուքս գնում էին... Ա՜խ, այդ ինչո՞ւ երազ էր... ԷՍ ԱՌՈՒՆ Երաժշտ.` Կոմիտասի Էս առուն ջուր է գալի, Մի տեսեք` ո՞ւր է գալի. Գա'լիս է', գա'լիս է' սե'ր անե': Քենին մահանա արել, Իր յարին հյուր է գալի. Գա'լիս է', գա'լիս է' սե'ր անե': Վարդ եմ քաղել մաղերով, Վեր եմ դըրել շաղերով. Գա'լիս է', գա'լիս է' սե'ր անե': Արի', իմ սիրական յար, Առաջ գամ քեզ տաղերով. Գա'լիս է', գա'լիս է' սե'ր անե': Տանըս տակին կա նըռնի, Ես բարձ բերեմ դու կըռնի. Գա'լիս է', գա'լիս է' սե'ր անե': Ես դու մի բաղում պիտենք, Դու չինարի, ես նըռնի. Գա'լիս է', գա'լիս է' սե'ր անե': ԷՐՎՈՒՄ ԵՄ Երաժշտություն Կոմիտասի Էրվում եմ, էրվում, Կարմիր քարը տաշած ա. Էրվում եմ, էրվում, Բոյս վրեն քաշած ա: Էրվում եմ, էրվում, Ինչ անեմ, որ քաշած ա. Էրվում եմ, էրվում, Սիրտս հալված, մաշած ա: ԻՆՉՈ՞Ւ ԲԻՆԳՅՈԼԸ ՄՏԱՐ Ձայնագրումը՝ Կոմիտասի, երաժշտ. մշակ.՝ Ռոմանոս Մելիքյանի Ինչո՞ւ Բինգյոլը մտար, Դըլե Մըկոնդե', Բաղի բըլբուլը գտար, Ափոն թըխ կոնդե': Թխկոն, թխկոն, թըխ կոնդե', Ափոն կոնդե, թըխ կոնդե', Ափոն կոնդե, թըխ կոնդե'. Դըլե Մըկոնդե. Ափոն թըխ կոնդե': Սուսամ սըմբուլ, Բաղի բըլբուլ. Ինչո՞ւ Բինգյոլը մտար, Դըլե Մըկոնդե', Ափոն թըխ կոնդե': ԼԵ, ԼԵ ՅԱՄԱՆ Ըստ Կոմիտասի Լե, լե, յամա՜ն, Մեր տուն, ձեր տուն դիմաց-դիմաց. Լե, լե, յամա՜ն, Հերի'ք անեմ աչքով իմաց, Յամա՜ն, յամա՜ն, յա՜ր: Լե, լե, յամա՜ն: Դու ելեր ես կայներ ես դուռ, Լե, լե, յամա՜ն, Ես քու սիրյց սավդալի ծուռ, Յամա՜ն, յամա՜ն, յա՜ր: Լե, լե, յամա՜ն, Արև դիպավ Մասիս սարին, Լե, լե, յամա՜ն, Կարոտ մնացի ես իմ յարին, Յամա՜ն, յամա՜ն, յար: ԽՆԿԻ ԾԱՌ ըստ Կոմիտասի Մեր դռանը խնկի ծառ, Գյո'ւլում ջան, Ձեր դռանը խընկի ծառ, Գյո'ւլում ջան, Խնկենին ա բերել բար, Գյո'ւլում ջան, Իմ խորոտիկ, պըզտիկ յար, Գյո'ւլում ջան: Մեր դռանը խնկի ծառ, Նախշուն բլբուլ վրեն թառ, Երթար ու գար, շորոր տար, Սիրուն յարին օրոր տար: Մեր դռանը խնկի ծառ, Մարջան բլբուլ վրեն թառ. Գնար ու գար շվին տար, Անուշ յարի թևին տար: Մեր դռանը խնկի ծառ, Մարջան բլբուլ վրեն թառ. Կարմիր խնձոր անել տար, Ալվան ծաղիկ տանել տար: Quote Link to post Share on other sites
Gayane Posted March 19, 2004 Report Share Posted March 19, 2004 ԾԻԾԵՌՆԱԿ Խոսք` Գ.Դոդոխյանի, երաժշտ.` ըստ Կոմիտասի Ծիծեռնա'կ, ծիծեռնա'կ, Դու` գարնան սիրո'ւն թռչնակ, Դեպի ո՞ւր, ինձ ասա, Թռչում ես այդպես արագ: Ա՜խ թռի'ր, ծիծեռնակ Ծնած տեղս Աշտարակ, Անդ շինիր քո բույնը Հայրենի կտուրի տակ: Անդ հեռու ալևոր Հայր ունիմ սգավոր, Որ միակ իր որդուն Սպասում է օրերօր: Դե'հ, սիրո'ւն ծիծեռնակ, Հեռացի'ր, թռի'ր արագ Դեպ հայոց երկիրը` Ծնած տեղս Աշտարակ: Quote Link to post Share on other sites
Satenik Posted March 20, 2004 Author Report Share Posted March 20, 2004 ԾԻՐԱՆԻ ԾԱՌ Կոմիտաս Ծիրանի' ծառ, բար մի' տա, վա՜յ, Ճըգղերդ իրար մի' տա, վա՜յ. Ամեն մեջըդ ման գալիս Ցավերըս իրար մի' տա: Հա', տըվե'ք, ե'տ տըվեք, սա'րեր, - հովն ընկավ, Սըրտիս խընդում ծովն ընկավ. Գընա, էլ ետ չըգա էս տարվա տարին, - Սև դարդն իմ վըզովն ընկավ: Հո՜վ, հո՜վ, հովն ընկավ, - Սըրտիս խընդում ծովն ընկավ: Մեռա բաղում բանելեն, Մի կողմեն ջուր անելեն. Ծառերին թուփ չըմընաց Դարդիս դարման տանելեն: Սև ամպը գըցել ա հով, Մութը տըվել ա իմ քով. Տեսնում եք ինձ պատել ա Էս անիրավ արյուն ծով: Նըստած տեղիս քար չունիմ, Էրված սըրտիս ճար չունիմ. Ա՜յ անօրեն, փուչ աշխարհ, - Բաղ ունիմ ու բար չունիմ: Quote Link to post Share on other sites
Satenik Posted March 22, 2004 Author Report Share Posted March 22, 2004 ԾՈՎԱԿ Խոսք՝ Րաֆֆու, երաժշտ.՝ ըստ Կոմիտասի Ձա'յն տուր, ո՜վ ծովակ, ինչո՞ւ լռում ես. Ողբակից լինել չկամի՞ս դժբախտիս: Շարժեցե'ք, զեփյո'ւռք, ալիքը վետ-վետ. Խառնեք արտասուքս այս ջրերիս հետ: Հայաստանի մեջ անցքերին վկա, Սկզբից մինչ այժմ, խնդրեմ ինձ ասա', Մի՞թե միշտ այսպես կմնա Հայաստան Փշալից անապատ, երբեմն բուրաստան: Մի՞թե միշտ այսպես ազգը խղճալի, Կլինի ծառա օտար իշխանի, Մի՞թե աստուծո աթոռի մոտին Անարժան է հայն ու հայի որդին: Արդյո'ք գալո՞ւ է մի օր, ժամանակ, Տեսնել Մասիսի գլխին մի դրոշակ, Եվ ամեն կողմից պանդուխտ հայազգիք Դիմել դեպ յուրյանց սիրուն հայրենիք: Դժվա'ր այդ. միայն տեսուչդ վերին, Կենդանացրո'ւ հայության ոգին, Ծագի'ր նոցա դու քո լույս գիտության, Որով իբր էակ նոքա բանական Կճանաչեն մարդուս կյաքի խորհուրդը, Կլինին գործովք տիրոջ փառաբան: ԿԱՅՆԵԼ ԵՄ՝ ԳԱԼ ՉԵՄ ԿԱՐՈՂ Ձայնագրումը՝ Կոմիտասի, մշակումը՝ Ա. Տեր-Ղևոնդյանի Կայնել եմ՝ գալ չեմ կարող, Լցվել եմ՝ լալ չեմ կարող. Քանի որ գնացել ես, յար ջան, Անունդ տալ չեմ կարող: Աչքերս ճամփիդ մնաց, Խելքս ինձանից գնաց. Քո սիրուն, իմ գլխի տեր, յար ջան, Յոթն օր մնացի քնած: Լալվարա ջուրը սառն ա, Օտարությունը դառն ա. Տունդ դարձիր, իմ աղբեր, յար ջան, Բոլորքս պստիկ գառն ա: ԿԱՆՉԵ ԿՌՈՒՆԿ Ըստ Կոմիտասի Կանչե՜, կըռո՜ւնկ, կանչե՜, քանի գարուն է, Ղարիբներու սիրտը գունդ-գունդ արուն է: Կըռո՜ւնկ ջան, կըռո՜ւնկ ջան, գարուն է, Կըռո՜ւնկ ջան, կըռո՜ւնկ ջան, գարուն է, Ա՜խ, սիրտս արուն է: Կանչե՜, կըռո՜ւնկ, կանչե՜, քանի արոտ է, Աշխարհն է արեգակ, սիրտս կարոտ է: Կըռո՜ւնկ ջան, կըռո՜ւնկ ջան, արոտ է, Կըռո՜ւնկ ջան, կըռո՜ւնկ ջան, արոտ է, Ա՜խ, սիրտս կարոտ է: Կանչե՜, կըռո՜ւնկ, կանչե՜, քանի արև է, Աշնան կերթաս երկիր, յարիս բարևե: Կըռո՜ւնկ ջան, կըռո՜ւնկ ջան, արև է, Կըռո՜ւնկ ջան, կըռո՜ւնկ ջան, արև է, Ա՜խ, յարիս բարևե: Quote Link to post Share on other sites
Gayane Posted March 22, 2004 Report Share Posted March 22, 2004 ԿԱՔԱՎԻ ԳՈՎՔԸ Խոսք.` Հովհ. Թումանյանի, երաժշտ.` Կոմիտասի Արև բացվեց թուխ ամպերեն, Կաքավ թըռավ կանաչ սարեն, Կանաչ սարեն` սարի ծերեն, Բարև բերավ ծաղիկներեն: Սիրունի՜կ, սիրունի՜կ, Սիրունիկ, նախշուն կաքավիկ: Քո բուն հյուսած ծաղիկներով, Շուշան, նարգիզ, նունուֆարով, Քո տեղ լըցված ցող ու շաղով, Քընես-կելնես երգ ու տաղով: Սիրունի՜կ, սիրունի՜կ, Սիրունիկ, նախշուն կաքավիկ: Քո թև փափուկ ու խատուտիկ, Պըստի կըտուց, կարմիր տոտիկ, Կարմիր-կարմիր տոտիկներով, Կը շորորաս ճուտիկներով: Սիրունի՜կ, սիրունի՜կ, Սիրունիկ, նախշուն կաքավիկ: Երբ կըկանգնես մամռոտ քարին, Տաղեր կասես ծաղիկներին, Սարեր, ձորեր զըվարթ կանես, Դարդի ծովեն սիրտ կհանես: Սիրունի՜կ, սիրունի՜կ, Սիրունիկ, նախշուն կաքավիկ: ԿՌՈՒՆԿ Երաժշտ՝ ըստ Կոմիտասի Կռո'ւնկ, ուստի՞ կուգաս, ծառա եմ ձայնիդ, Կռո'ւնկ, մեր աշխարհեն խապրիկ մը չունի՞ս, Մի' վազեր, երամիդ շուտով կըհասնիս, Կռո'ւնկ, մեր աշխարհեն խապրիկ մը չունի՞ս: Թողել եմ ու եկել մըլքերս ու այգիս, Քանի որ ա՜խ կանեմ, կը քաղվի հոգիս, Կռո'ւնկ, պահ մի կացիր, ձայնիկդ ի հոգիս, Կռո'ւնկ, մեր աշխարհեն խապրիկ մը չունի՞ս: Աշունն է մոտեցել, գնալու ես թետպիր, Երամ ես ժողովել հազարներ ու բյուր, Ինձ պատասխան չտվիր, ելար գնացիր, Կռո'ւնկ, մեր աշխարհեն գնա', հեռացի'ր: Quote Link to post Share on other sites
Gayane Posted March 22, 2004 Report Share Posted March 22, 2004 (edited) Բա սա ինչ լավն է: ԿՈՒԺՆ ԱՌԱ Երաժշտ. Կոմիտասի Կուժն առա, ելա սարը, Չըգըտա ֆիդան լարը, Ֆիդան լարը ինձ տըվեք Չըքաշեմ ահ ու զարը: Մեծ սարի հովին մեռնեմ, Շեկ տըղի բոյին մեռնեմ, Մի տարի ա չեմ տեսել, Տեսնողի աչքին մեռնեմ: Բըլբուլը դարի վրա, Խընձորի սարի վրա, Սիրած սիրածին տային` Չոր գետնի քարի վրա: Edited August 2, 2004 by Satenik Quote Link to post Share on other sites
Satenik Posted March 22, 2004 Author Report Share Posted March 22, 2004 ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՔԱՅԼԵՐԳ ( Լօ՜, լօ՜, լօ՜) Խոսք՝ Ակադեմ. Մ. Աբեղյանի, երաժշտ.՝ Կոմիտասի Լօ՜, լօ՜, լօ՜, - Սիփանա սեգ սարի վրա, Կտրիճները շտապով գալիս են միանում, Այնտեղ անվախ որդիք հսկա լեռան վերա, Զենք ու զրահի են ընթանում: Ահա' վառվում են՝ զինվում, Սանձակոծ ձի հեծնում անհամբեր, Արյունը նըրանց բորբոք սրտի մեջ եռում, Թռչում, անցնում անհամբեր, Զերթ Սիփանա պինդ քամին, Սլանում են դեպի ցած, Դաշտի միջին թշնամուն Պատահում են - և մեծ վրեժ անմոռաց, Ահեղ կռվում նրանից առնում, Հատու սուսերը հանում, Ցեղապետին են սպանում, Եվ զերթ կիզող հուր վառվում: Այժմ բոլոր ցեղն ոտի կանգնած՝ Թշնամու դեմ մահառիթ մարտի է կանչում, Արյան մեծ վրեժը թշնամուց պահանջում, Եվ թշնամին մարտըված՝ Թողնում փախչում սարե-սար՝ Հետ ձգելով մեծ ավար: Արյուն թափեցին փոխանակ արյան, Արյուն քամեց ծարավի սուսեր, Նրան հագեցած՝ դրեցին պատյան, Ելնում են ի լեռ՝ սեգ Սիփանն ի վեր, Սեգ Սիփանա կանաչ գլխին հաղթող Ցեղն անում է մեծ խնդում, Եվ ամպերի թանձրության միջից Հըսկա Սիփանն ամբողջ թնդում. Էլ չե'ն գալիս մեզ մոտ թշնամիք, Սուր տեսան մեր պողպատիք: ՀՈ՜Յ ՆԱԶԱՆ ԻՄ Ժողովրդական, երաժշտությունը` Կոմիտասի Հո՜յ, Նա'զան իմ, Նազան իմ, Ջա՜ն, Նա'զան իմ, Նազան իմ. Նա'զան, դուն բարով եկար, Կանաչ սարերով եկար, Խոր-խոր ձորերով եկար: (2) Գարնան սիրուն ծաղիկ ես, Հո՜յ, Նա'զան իմ, Նա'զան իմ, Ինձ համար աղունիկ ես, Ջա՜ն, Նա'զան իմ, Նա'զան իմ, Գըլխիս վըրով պըտիտ տուր, Հո՜յ, Նա'զան իմ, Նա'զան իմ, Նաշխուն թև թիթեռնիկ ես. Ջա՜ն, Նա'զան իմ, Նա'զան իմ: Յար ջան, դուն բարով եկար, Կանաչ սարերով եկար, Խոր-խոր ձորերով եկար:(2) ՇՈՂԵՐ ՋԱՆ Երաժշտությունը Կոմիտասի Ամպել ա, ձուն չի գալի, Շողե՜ր ջան. Սարիցը տուն չի գալի, Շողե՜ր ջան. Դու շորորա', դուն օրորա', Շողե՜ր ջան. Ամպի տակին ձուն կերևա, Շողե՜ր ջան: Սիրտս կրակով լցված, Շողե՜ր ջան. Աչքերիս քուն չի գալի, Շողե՜ր ջան. Դու շորորա', դուն օրորա', Շողե՜ր ջան. Ամպի տակին ձուն կերևա, Շողե՜ր ջան: Հուրք ա թափում վերիցը, Ես վառվա քո սերիցը. Վարդավառին ինձ համար Ձուն բեր դու սարերիցը: Սարի գլխին ձյուն եկավ, Շեկլիկ յարս տուն եկավ, ՈՒն կերևա, ձուն կերևա, Բերդի տակին տուն կերևա: Աշունն եկավ սարիցը, Տերև թափեց ծառիցը. Շողոն դարդով լցվել ա՝ Հեռացել ա յարիցը: ՇՈՐՈՐԱ, ԱՆՈՒՇ Երաժշտությունը Կոմիտասի Շորորա, Անուշ ջան, շորորա՜, Անուշի շորորով ես կորա: Ա'նուշ, լուսնակ նորել է, Շորորա՜, Անուշ ջան, շորորա՜, Նորել, բակ բոլորել է, Անուշի շորորով ես կորա: Շարան-շարան ամպի մեջ Շորորա՜, Անուշ ջան, շորորա՜, Մտել ու մոլորել է, Անուշի շորորով ես կորա: Ծամեր ունիս ծիրանի, Քամին տա' թել-թել անի, Էդ կապուտակ ծով աչեր Ո'Ւմ խելքն ասես՝ կհանի: Ալ վարդ բացվել է հովին, Սոխակ կայնել է քովին, Բացի իրնից ձեռ տալու, Մոտ չի թողնում ոչովի: Ո'Վ ՄԵԾԱՍՔԱՆՉ ԴՈՒ ԼԵԶՈՒ Խոսք՝ Մեզպուրյանի, Կոմիտաս Ով մեծասքանչ դու լեզու, Ով հեշտ բարբառ մայրական, Քաղցրահնչյուն բառերուդ Նման արդյոք այլ տեղ կա՞ն: Դու որ նախ ինձ հնչեցիր, Նախ սիրո, ո՜հ, հեշտ խոսքեր, Այն նախ զքեզ թոթովելս Դեռ իմ մտքեն չէ ելեր: Իմ մայրենի քաղցր լեզու, Կյա'ց անսասան, կյա'ց հավետ, Կյա'ց միշտ լեզուդ իմ հայկարժան, Կյա'ց ծաղկալից ծաղկավետ: Ինչ դառն վիշտ է սրտիս, Երբ օտար տեղ ու լեզու Բռնի իրեն զիս քաշե, Սրտես արյուն կը հեղու, Ո՜հ, զայն օտարն ես սիրել Բնավ չեմ կարող ի սրտե, Չէ այն, չէ քաղցր իմ լեզու, Որ սիրով զիս կ'ողջունե: Իմ մայրենի քաղցր լեզու, Կյա'ց անսասան, կյա'ց հավետ, Կյա'ց միշտ լեզուդ իմ հայկարժան, Կյա'ց ծաղկալից ծաղկավետ: Լեզու համակ սիրաշարժ, Քանի ճոխ, պերճ ու պայծառ, Մինչ կը հնչես դուն քեզի, Սրտերն ամեն գողացար. Հնչե', հնչե' հավիտյան Վեհ՝ դյուցազանց պերճ երգ դու, Թոթվե փոշիդ խոր մութեն, Ե'վ երևան պերճ երգ դու: Իմ մայրենի քաղցր լեզու, Կյա'ց անսասան, կյա'ց հավետ, Կյա'ց միշտ լեզուդ իմ հայկարժան, Կյա'ց ծաղկալից ծաղկավետ: Quote Link to post Share on other sites
Satenik Posted March 24, 2004 Author Report Share Posted March 24, 2004 ՉԻՆԱՐ ԵՍ Երաժշտությունը` Կոմիտասի Չինար ես, կեռանա'լ մի, Յա՜ր, յա՜ր, յա՜ր. Մեր դըռնեն հեռանալ մի, Յա՜ր, յա՜ր, յա՜ր. Յա՜ր, նա նա՜յ, նայ, նա՜յ, նա՜յ, նա՜յ: Նայ նա՜յ, նայ, նա՜յ, նա՜յ: Յա՜ր, քո աստված կըսիրես, Յա՜ր, յա՜ր, յա՜ր. Հեռու ես, մոռանա'լ մի: Յա՜ր, յա՜ր, յա՜ր. Յա՜ր, նա նա՜յ, նայ, նա՜յ, նա՜յ, նա՜յ: Նայ նա՜յ, նայ, նա՜յ, նա՜յ: Ձեր բաղի դուռը բաց ա, Ոտներըս շաղով թաց ա. Ինձանից հերացել ես` Աչքերըս լիքը լաց ա: Էս գիշեր երազ տեսա, Հերկերըս վարած տեսա, Ամոթ քեզի, ա՜յ տըղա, Քու յարը տարած տեսա: ՊԱՐ ՆԱՎԱՍՏՅԱՑ Ըստ Կոմիտասի Աշ######ժ նավաստին Անվեհեր ճակատ` Ընդդեմ փոթորկին, Երգե անփույթ զըվարթ: Լառիթ դըմբըլա լա, հա', հա', հա, Լառիթ դըմբըլա լա, հա', հա', հա, Լառիթ դըմբըլա լա, հա', հա', հա, Լառիթ դըմբըլա լա, հա', հա', հա'... Կոհակք փրփրադեզ Չեն սոսկում վախ մեզ, Հողմունք սաստկահար Գըրգռեն մեզ ի պար: Լառիթ դըմբըլա լա... Օ՜ն, խըմենք զըվարթ Գինին մինչ հատակ. Օ՜ն գըրկենք զիրար Պարենք մենք անդադար: Լառիթ դըմբըլա լա... Զանգակն ուժգնապիրկ Կոչե մեզ ի կարգ, Վերջ տանք խընդության, Քաշենք մենք մեր պարան: Լառիթ դըմբըլա լա... ՍԱՐԵՐԻ ՎՐՈՎ ԳՆԱՑ Երաժշտությունը Կոմիտասի Սարերի վրով գնաց, Յա՜ր, յա՜ր. Արոտով, արոտով, Յարիս կարոտով. Իմ յարը խռով գնաց, Յա՜ր, յա՜ր. Մնացիր, մնացիր, Զինվոր գնացիր: Ոչ լոր ելավ, ոչ կաքավ, Յա՜ր, յա՜ր. Արոտով, արոտով, Յարիս կարոտով. Ձեռնես թռնելով գնաց, Յա՜ր, յա՜ր. Մնացիր, մնացիր, Զինվոր գնացիր: Ծաղիկ էր հոտով-մոտով, Եկավ անցավ իմ մոտով, Աչքս տեսավ՝ սիրեցի, ՈՒ մնացի կարոտով: Շեկ յարիս դրի ճամփան, Ապսո՜ս, չասի իրան բան. ճամփին օգնական չունի, Սուրբ Կարապետ՝ պահապան: ՍՈ'ՆԱ ՅԱ՜Ր Երաժշտությունը՝ Կոմիտասի Սո'նա յա՜ր, Սո'նա յա՜ր, Սո'նա սիրուն, Սո'նա յա՜ր, Վարդավառը գալիս ա, Սո'նա յա՜ր, Սո'նա յա՜ր, Ծաղիկը ցնծալիս ա, Սո'նա սիրուն, Սո'նա յա՜ր, Ա՜յ գյուլում կանչող աղջիկ, Սո'նա յա՜ր, Սո'նա յա՜ր, Ձենդ ծլվլալիս ա, Սո'նա սիրուն, Սո'նա յա՜ր: Կանաչ տեղը՝ բաղում ես, Պարի միջին խաղում ես, Կաքավի պես սորալով, Տղաներին դաղում ես: Quote Link to post Share on other sites
Gayane Posted March 24, 2004 Report Share Posted March 24, 2004 ՎԱ՜Յ ԳԻԴԻ ԲԼԲՈՒԼՍ Ձայնագր. Կոմիտասի Մի' գնա, մի' գնա, քեզ բան հարցնեմ, Վա՜յ գիդի բլբուլս, Սիրուհուցս լուր տուր, լուր բեր լուսաբեր, Վա՜յ գիդի բլբուլս, Սարերի գյուլս: Գիշեր-ցերեկ չի հեռանում մտքիցս, Վա՜յ գիդի բլբուլս, Կանչում եմ յար արի', յարս չի գալիս, Վա՜յ գիդի բլբուլս, Սարերի գյուլս: Սիրտս կրակ ընկավ կէրվեմ, կվառվեմ, Վա՜յ գիդի բլբուլս, Ջրի պես ծառավ եմ, ճամփին կնայեմ, Վա՜յ գիդի բլբուլս, Սարերի գյուլս: Quote Link to post Share on other sites
Satenik Posted March 26, 2004 Author Report Share Posted March 26, 2004 Գայանե ՎԱՐԴՆ Ի ԲԱՑՎԵ Վանա շրջանի ժող. երգ, ձայնագր. Կոմիտասի Վարդն ի բացվե Վանա քյաղքի էգեստար, Աստված սիրես՝ մեկ օրոխկի տյու ձիկ տար, Քյա' նազերով, քյա' խորոտիկ, վի՞րն ես տյու, Աշխարհ գիտի, ալամ գիտի, իմն ես տյու: Վարդն ի բացվե առավըտման խավ խուսոց, Իմ յար բախչեն կայնե՝ երկու ձեռն ի ծոց, Քյա' նազերով, քյա' խորոտիկ, վի՞րն ես տյու, Աշխարհ գիտի, ալամ գիտի, իմն ես տյու: Վարդն ի բացվե առավըտման շաղերով, Իմ յար բախչեն վարդ կքյաղի մաղերով, Քյա' նազերով, քյա' խորոտիկ, վի՞րն ես տյու, Աշխարհ գիտի, ալամ գիտի, իմն ես տյու: ՔԵԼԵՐ, ՑՈԼԵՐ երաժշտությունը՝ Կոմիտասի Քելեր, ցոլեր՝ իմ յարը, Արևի տակին Քելեր, ցոլեր՝ իմ յարը, Սարի սովոր, Մեն մենավոր, Շեկ տղա, Շող արեգակ, Թող արեգակ, Ե'կ տղա: Քելեր, ցոլեր՝ իմ յարը, Գերանդին ուսին Քելեր, ցոլեր՝ իմ յարը. Հով ծառի տակ, Զով ծառի տակ, Ե'կ տղա, Հունձ ես արել, Քրտինք դառել՝ Շե'կ տղա: Քելեր, ցոլեր՝ իմ յարը, Ջա'ն աչքի լուսին, Քելեր, ցոլեր՝ իմ յարը. Հով է, քնիր, Զով է, քնիր, Շե'կ տղա, Հունձ ես արել, Շատ բեզարել՝ Շե'կ տղա: ՔԵԼԵ, ՔԵԼԵ ժողովրդական Գրառումը Կոմիտասի Քելե', քելե', քելքիդ մեռնեմ, Քո գովական խելքիդ մեռնեմ: Սիրավոր լորիկ, Վիրավոր լորիկ, Լորիկ, Սևավոր լորիկ, Լորիկ ջան: Քելե', քելե', քողիդ մեռնեմ, Քո լուսընկա շողիդ մեռնեմ: Քելե', քելե', բերնիդ մեռնեմ, Քո սիրունիկ ձենիդ մեռնեմ: Քելե', քելե', ձենիդ մեռնեմ, Քո հուր-կրակ սերիդ մեռնեմ, Քելե', քելե', աչիդ մեռնեմ, Քո անուշիկ պաչիդ մեռնեմ: Quote Link to post Share on other sites
Sentimento Posted March 28, 2004 Report Share Posted March 28, 2004 Բարև Ձեզ , ես շատ եմ հավանում «Հայ երգանի» բաժինը,քանի որ ես ինքս էլ շատ եմ սիրում հայկական ժողովրդական ստեղծագործությունները :Ու ասեմ մի բան էլ՝ ես առաջին անգամ եմ մասնակցում այս Ֆորումին:Եվ հույս ունեմ,որ իմ մասնակցությունը օգտակար կլինի Եվ ուզում եմ գրել Սայաթ-Նովայի Քանի վուր ջան իմ ստեղծագործությունը: ՔԱՆԻ ՎՈՒՐ ՋԱՆ ԻՄ Քանի վուր ջան իմ, յա'ր, քի ղուրբան իմ, աբա ի՜նչ անիմ. Արտասունք անիմ, շատ հոքուց հանիմ, յա'ր, ղադեդ տանիմ. Ասիր. «Ջեյրան իմ». թուղ քե սեյր անիմ, յա'ր, մըտիկ անիմ, Մո'ւտ բաղչեն նազով, քիզ գովիմ սազով, յա՜ր, իլթիմազով: Մազիրըդ դաստա, պըռոշըդ փըստա, հեյրանի վախտ է. Յի'կ նընգնինք չոլը, վուր հասնինք գոլը, ջեյրանի վախտ է. Բըլբուլը՝ վարթին, վարթը՝ բաղաթին, սեյրանի վախտ է, Մո'ւտ բաղչեն նազով, քիզ գովիմ սազով, յա՜ր, իլթիմազով: Շուռ գանք հանդամով, յիրգնային նամով թուփը թացվիլ է. Խաղ կանչինք հանգով, լալեքը ռանգով, վարթը բացվիլ է. Սուսան սըմբուլով, ղարիբ բըլբուլով բաղը լցվիլ է: Մո'ւտ բաղչեն նազով, քիզ գովիմ սազով, յա՜ր, իլթիմազով: Պատվական շինած, նըման նմանած Լեյլու դիդարին. Յա'ր, ուշկըս գընաց, մազիրըդ մընաց վրա մուհաջարին. Բաղը զարթարած, բըլբուլը քընած վարթի սաջարին: Մո'ւտ բաղչեն նազով, քիզ գովիմ սազով, յա՜ր, իլթիմազով: Հաքիլ իս ատլաս, թուրլու զար ու խաս՝ սալբու դալ բովուն. Ձեռիդ ունիս թաս, լըցնիս ու ինձ տաս, ղուրբան իմ մովուն. Թաք դուն բաղչեն գաս, անիս մասնե-մաս քու Սայաթ Նովուն: Մո'ւտ բաղչեն նազով, քիզ գովիմ սազով, յա՜ր, իլթիմազով: Սայաթ-Նովա Quote Link to post Share on other sites
Sentimento Posted March 28, 2004 Report Share Posted March 28, 2004 Մի լավ վեբ սայթ ասեմ,այստեղ կարող եք գտնել հայ գրողների ստեղծագործություններից andranik.de Quote Link to post Share on other sites
Gayane Posted March 28, 2004 Report Share Posted March 28, 2004 Երգի համար շնորհակալություն Շատ եմ սիրում էս երգը : Համ էլ բարի գալուստ համախոհների շարքը: Սա քեզ!!!!! Դա լավ նշան է որ ֆորումյ սկսում ես այս բաժնից :lol: Quote Link to post Share on other sites
Sentimento Posted March 29, 2004 Report Share Posted March 29, 2004 Շնորհակալություն Գայանե ջան:Դուք գրեք ինչ երգ կուզեիք ես կգրեմ այն Ձեզ համար Quote Link to post Share on other sites
Sentimento Posted March 29, 2004 Report Share Posted March 29, 2004 Էս երգը շա՜տ շա՜տ եմ սիրում ՄԵՐ ՍԻՐՈ ԱՇՈՒՆԸ Խոսք՝ Ռուբեն Հախվերդյան Դու կարծում ես այդ անձրևն է արտասվում պատուհանից, Այդ ափսոսանքի խոսքերն են գլորվում հատիկ-հատիկ, Գլորվում են ու հոսում են ապակուց թափվում են ցած, Այս խոսքերը,որ լսվում են իմ երգի մեջ ուշացած: Ու եկեք խոստովանենք այդ ափսոսանքը ուշացած Սերը քո մի հանելուկ է ու գաղտնիք էր չբացված, Դա գուցե աշնան կատակն էր,տերևներն էին մեղմահար, Ծառուղում լուռ արտասվում էր մի աղջիկ մենակ կանգնած: Մեր սիրո աշունը էլ երբեք չի կրկնվի Եվ անցյալն ամեն անգամ աշնան հետ կայցելի Ու պատուհանից լուռ կարտասվի, Ու պատուհանից լուռ կարտասվի(2) Ես հիմա նոր հասկանում եմ անցածը ետ չես բերի, Այս ամենը հատուցումն է գործած իմ մեղքերի, Այն աղջիկը և աշունը բախտն էր իմ,որ կորցրի, Դա ջահել իմ խենթությունն էր,որ երբեք ինձ չեմ ների: Ես գիտեմ երջանկությունը մեկ անգամ է այցելում, Իսկ հետո,երբ հեռանում է,այցետոմսն է իր թողնում Ու հետո ամբողջ կյանքում մեր,մենք նրան ենք որոնում Այն հասցեն,որ նա թողնում է,կյանքում ոչ ոք չի գտնում: Մեր սիրո աշունը էլ երբեք չի կրկնվի Եվ անցյալն ամեն անգամ աշնան հետ կայցելի Ու պատուհանից լուռ կարտասվի, Ու պատուհանից լուռ կարտասվի(2) Quote Link to post Share on other sites
SAS Posted March 29, 2004 Report Share Posted March 29, 2004 Ինչը կփրկի կյանքում հերոսին,եթե չլինեն կինն ու գինին Sentimento, Ինչը կհաղթի կյանքում հերոսին,թե չլինեն կինն ու գինին... Կինը փրկություն??? Quote Link to post Share on other sites
Celtic Posted March 30, 2004 Report Share Posted March 30, 2004 გენაცვალეთ, ձեր ջաներին մատաղ Quote Link to post Share on other sites
Romeo Posted March 30, 2004 Report Share Posted March 30, 2004 გენაცვალეთ Celtic, ինչպե՞ս հասկանալ: Դա վերաբերվում էր ֆորումի վրացի մասնակիցների՞ն, թե ՞... Quote Link to post Share on other sites
Celtic Posted March 30, 2004 Report Share Posted March 30, 2004 չե, Հրոմեո ջան, դա վերաբերվում եր Սաթենիկին, ՍԱՍին եւ Գայանէին Quote Link to post Share on other sites
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.