Unregistered - M

А ведь за такое его банить полагается.

Может он ожидал, что мы все кинемся просить, чтобы он ничего не стер?

мда. Выпендреж

Юрий, следи за языком.

Не ты написал, клоун, не ты и сотрешь. Мысли не стираются, стираются слова. А их всегда можно повторить. Импотент ты наш моральный

А ты думаешь, что эта "власть" достаточна, чтобы мы тебя боялись?

Приезжай в гости

И мне не жарко. Но противно

Ем картошку жаренную с кетчупом. и радуюсь, что у меня каникулыы

Представляю, что будет.... И мурашки толпами по спине.................

Точно.

Ne znayu.. Ya tam do 6ogo klassa uchilas'.. mnogix dazhe pozabila, mnogix i vspominat' ne xochu ...

несовсем стихи. То есть... Совсем не стихи Վտարում… Դուք երբևէ տեսե՞լ եք թափառականի, որը անհիմն ժպիտը դեմքին նստած սպասի, ինքն էլ չիմանալով, թե ում, կամ ինչի: Երբևէ հարցրե՞լ եք ձեզ, թե ինչի մասին կարող է մտածել մարդը, որի ամբողջ ունեցվացքը տեղավորվում է մաշված վերարկուի գրպաններում: Ո՞չ: Քառասունն անց, բայց երեխայական ժպիտով տղամարդը նստած էր կամուրջից իջնող աստիճանների վրա, և իր ներկայությամբ դժգոհություն էր առաջեցնում անցորդների մոտ: Իհարկե, շատերի համար այդ կամուրջը միայն հերթակա փոքրիկ հաղթանակ էր իրենց հոգնեցուցիչ ճամփի վրա, բայցևայնպես յուրաքանչյուր ամենաաննշան խոչընդոտը նրանց կարող էր հունից հանել: Բավական էր նայել նրանց վրա, ուշադրություն դարձնել նրանց հագուկապին, քայլվացքին, որ զգացվեր սեփական անձի ոչնչությունը: Ինչպե՞ս կարելի է այդքանը հասկանալուց հետո նստել կարևոր մարդկանց էլ ավելի կարևոր գործերի իրականեցման ճանապարհին և մտածել մտածելու անարժան թեմաների շուրջ: Միայն այդ կարևորությունը ու հասարակության բարձր կարծիքն էին խանգարում այդ պատկառելի մարդկանց լխճել, վերացնել այդ հանդուգն արարածը: Նրանք իրենց հանգստացնելու համար քայլերն արագացնում էին, և փնթփնթալով անցնում առաջ, ցանկանալով հնարավորին չափ շուտ մոռանալ և կամուրջը և նրա հետ կապված անհեթեթությունները: Առավել վրդովված, բայց ոչ նվազ պատկառելի մարդիկ գտնում էին իրենց մեջ ուժ, հայհոյանքներով ու ժեստերով պայքարելու այդ անհանդուրժելի երևույթի դեմ` ուղղելով շրջապատի մարդկանց ուշադրությունը նրա վրա: Եվ այսպես, գլխավոր քաղաքի փողոցներից մեկի, որը միացնում էր շուկան և գիշերային ակումբը ինչ-որ համալսարանի հետ, այդ կարևորագույն փողոցներից մեկի վրա նստել էր մի թափառական ու ժպտում էր` խանգարելով շուկաից եկող, կամ գիշերային ակումբ գնացոզ մարդկանց անցնել կամուրջը և շարունակել ճանապարհը այգու ստվերի տակ: Վերջապես անցող-գնացող մարդկանցից մեկը հավաքեց իր ամբողջ քաջությունն ու կոկորդիլոսի կաշվից կոշիկի սուր քթով հարվածեց թափառականի կողերին: Անցորդների փրկիչը շարունակեց իր ճանապարհը նրանց շնորհակալ հայացքների տակ, իսկ թափառականը կանգնեց, ժպտաց վերջին անգամ և հեռացավ: Ու նա, անժպիտ, մինչև կյանքի վերջը թափառելով գլխավոր փողոցի ու այգու միջև, ոչ մի ուրիշ կամուրջ չգտավ: Իսկ գետը մրրկում էր…

:lol: :lol:

:lol: :lol: :lol:

Вы все еще спорите?

А Я и тогда не пойду

Вообще

...И как?

Иногда ем

Нет, просто я слишком маленькая

ацтой полнейший...

2 раза... Бывает что 3, но очень редко. Завтрак после школы в 3-4 дня, и обед поздно вечером В 11-12...

За сколько?

Раз уж уже замечаешь такие мелочи, как цены в баре или букетик... Лучше расстанься. И как можно быстрее. Ты (думаю что) молода, красива, по-своему умна, почему тратишь время на "интеллектуально не очень развитого" человека? Если расстанешься, и будет трудно, приходи в общем к нам в форум)) мы поддержим. Лучше расстаться и какое-то время сожалеть об этом, чем выйти за него, и упустить настоящую любовь. На приятных поцелуев и обьятий отношения не строят. Брось его, и найди человека, кто сделает тебя по-настоящему счастливой...