АРМ-КА

Ноемберян (Армения)

Не за что Тадеу, и я рада что ты рад. Конечно можно, чем смогу, помогу!

Томск

Какая-то непонятная девушка, …не нравится человек, не хочешь строить отношения, зачем тогда человека мучить? Сразу твердое НЕТ!... никаких встреч и свиданий! Некрасиво играть чувствами других людей.)

Լաս -Վեգաս Աշխարհի շատ երկրներում եմ եղել, Գեղեցիկ, շքեղ քաղաքներ եմ տեսել, Եվ մի օր էլ եկա ես Ամերիկա, Լաս -Վեգասը տեսա մի պահ խենթացա: Լաս -Վեգաս չքնաղ, Լաս -Վեգաս դու գեղեցիկ, Աշխարհիս վրա Դու դրախտ ես մի փոքրիկ: Լաս -Վեգասում ողջ աշխարհն է կառուցված, Եվ հրաշք լույսերով է նա ողողված, Թե Փարիզ կամ Եգիպտոս ուզեզ գնաս, Հեռու մի փնտրիր, դու գնա Լաս -Վեգաս: Լաս -Վեգաս չքնաղ, Լաս -Վեգաս դու գեղեցիկ, Աշխարհիս վրա Դու դրախտ ես մի փոքրիկ...

Добро пожаловать saten

Есть такой город, думаю Фрося подтвердит ))) Торонто Осло

Димитровград

Пуся джан, поздравляю тебя! С Днем Рождения! Желаю тебе счастья, радости, исполнения всех желаний всего самого наилучшего!

Поздравляю форумджаники!

Hasmik, Egern, mianum em bolor shnorhavoranqnerin

Как видишь... нет. Я новоиспеченная хазарапетша

Эх ну и затенулась эта тема!))) Что вы мучаетесь, измена не измена, все равно к общему знаменателью не придете!

ԱՎԱՂ, ԻՆՉՈ՞Ի ՆՈԻՅՆՆ է ՆԱԵՎ Նույն երկինքն է գլխիս վերև, Ու ոտքիս տակ նույն կածանը, Բայց ուրիշ են ամպ ու անձրև, Եվ ուրիշ է ծիածանը։ Նույն արևն է գլխիս վերև, Ու ոտքիս տակ նույն մարգերը. Բայց ուրիշ են ծաո ու տերև, Եվ ուրիշ է այգու տերը։ Նույն աստղերն են գլխիս վերև, Ու ոտքիս տակ նույն ափերը. Բայց ուրիշ է ջուրն, արդարև, Եվ ուրիշ է նրա բեոը։ Նույն տանիքն է գլխիս վերև, Ու ոտքիս տակ նույն հատակը. Ավա՜ղ, ինչո՞ւ նույնն է նաև Մեզ րաժանող ամբարտակը։ ԵԹԵ ԱՇԽԱՐՀԸ ՆՈՒՅՆՆ ԷՐ ՄՆԱԼՈՒ Եթե աշխարհը նույնն էր մնալու, Եթե քո ջանքից Նրա բեռը չէր թեթևանալու, Էլ ո՞վ էր ասում, Որ այնքան ծանր հոգսերը նրա Առնեիր քո թույլ ուսերի վրա։ Եթե քո առաջ դուռ էր փակելու Եվ չէր դնելու ականջը լանջիդ, Եվ գլուխ չուներ՝ արձագանքելու Ամեն մի կանչիդ. Էլ ինչո՞ւ էիր այդքան թրթռում, Էլ ինչո՞ւ էիր դու քեզ քրքրում, Էլ ինչո՞ւ էիր ականջդ սրում, Որ նրա ամեն շշուկը բռնես, Որ նրա ամեն խորհուրդն ըմբռնես, Նրա հետ ընկնես, նրա հետ թռնես, Մեռնես, համբառնես... Էլ ինչո՞ւ էիր, Բոբիկ ոտներդ մաշում քարերին, Փորձում անհնարն ու անկարելին, Եթե աշխարհը նույնն էր մնալու, Եվ ինչ-որ չափով Չէին մաշվելու հոգսերը նրա։ Բայց էլի, սիրտ իմ, Շնորհակալ եմ ես հազար անգամ, Որ գոնե ինքդ բեռ չմնացիր Աշխարհի հոգնած ուսերի վրա։ ԿՈՒԶԵՍ ՊԱՅԹԻՐ Կուզես պայթիր, կուզես ճչա, Քեզ մարդու տեղ դնող չկա, Զգույշ, գլխիդ փորձանք չգա, Սի՛րտ, անցել է սրտի դարը։ Էլ չեն երդվում քո արևով, Չեն տաքանում քո բարևով, Էլ չես վառում դու վառվելով Սի՛րտ, անցել է քո հազարը։ Ինչքան տխրես, ինչքան ժպտաս Ինչքան խփես ու թպրտաս, Միևնույն է, տանուլ կտաս, Էլ չի բերում, սի՜րտ, ք՛ո զարը։ Միտքն է հիմա սերն աշխարհի, Աշխարհակալ տերն աշխարհի, Բեռնակիրն ու բեռն աշխարհի Եվ աշխարհի ճանապարհը։

ՊՏՈԻՂԴ ՔԱՂՈՂ ՉԿԱ Պտուղդ քաղող չկա, Մասրենի, սարի մասրենի, Պատիվդ պահող չկա, Մասրենի, բարի մասրենի։ Ասում են՝ էլ մարդ չկա, Որ փնտրի քնքշանքդ փշոտ, Քեզ գրկի ու տաքանա, Մասրենի, ժայռի մասրենի։ Երեսիդ նայող չկա, Մասրենի, վայրի մասրենի, Կրքերիդ կրակը քեզ Թող այդպես այրի, մասրենի... Կանգնել ես քո բարձունքին, Մեկուսի, մենակ, մենավոր... Իմ երես առած դարում Դու լքված այրի, մասրենի։

ՄԻ ՏԵՂ ԻՇԽԱՆ ՈՒ ՏԵՐ Մի տեղ իշխան ու տեր, Մի տեղ համեստ հովիվ, Մի տեղ ճորտ եմ եղել, Մեկին մոտ-մտերիմ, Մեկին հազիվ ծանոթ, Մեկին խորթ եմ եղել: Մի օր զարթնած անտառ, Մի օր հնձած հովիտ, Մի օր կորդ եմ եղել: Ինչ եղել եմ, եղել,— Միայն չասեք, թե ես Ավելորդ եմ եղել: Ես կատարյալ մարդու, Մարգարեի, աստծո Հավակնորդ եմ եղել: Ես և բարձր եմ եղել, Եվ շիտակ եմ եղել Իմ երազի նման, Եվ իմ անցած երկար Ճանապարհի նման Խորդուբորդ եմ եղել:

Спасибо Амарас

Верю, верю, :lol: особенно после того, как ты отредактировала свою подпись... честно!

Խրճիթում Մանուկները գոռում-գոչում, Լալիս էին աղեկեզ. -Նանի', նանի', հաց ենք ուզում, Վե՜ր կա'ց նանի, հաց տուր մեզ: Հիվանդ նանը տեղի տակին Ծանր տընքաց տըխրալի. -Մենք հաց չունենք, ես ձեզ մատաղ. Ապին գնաց հաց բերի: Չէ', խաբում ես, սուտլիկ նանի, Դու ասացիր՝ քարափին Երբոր զարկի շողքն արևի, Հաց կբերի մեր ապին: Արևն եկավ անց էլ կացավ. Մենք սոված ենք դեր էսպես. -Նանի', նանի', հաց ենք ուզում, Վե՜ր կա'ց նանի, հաց տուր մեզ: -Հաց չի գտել ձեր ապին դեռ. Տուն չի գալիս սևերես. Քիչ էլ կացեք, իմ բալիկներ, Հիմի այնտեղ կերթամ ես.... Մի մեծ ապի կա երկնքում Նա շատ ունի այնտեղ հաց Նա ձեզ այնքան շատ է սիրու՜մ... Նա չի թողնի ձեզ սոված... Կերթամ այնտեղ, նրան կասեմ, Որ սոված եք, իմ բալեք, Ձեզ համար շա՜տ-շա՜տ հաց կուզեմ, Որ դուք ուտեք, լաց չըլեք...

Ну... можно и так считать, почему нет

Да нет Пчелка джан, он здесь

Максим)

Неужели и автор не узнал свой почерк

Привет Vita, добро пожаловать, заходите к нам по чаще!