-
Posts
5,087 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Events
Profiles
Forums
Gallery
Everything posted by Satenik
-
Ա՜Յ ՍԱՐ ՈՒ ՍԵՅՐԱՆ ժողովրդական ձայնագրումը Ա. Բրուտյանի Ջաղացս մանի մանի, Քունս անուշ կըտանի, Ա՜յ սար ու սեյրան ու յար, Մարալ ու ջեյրան ու յար. Իմ յարը սարում, քոլում, Իմ քունը ո՞նց կըտանի: Ա՜յ սար ու սեյրան ու յար, Մարալ ու ջեյրան ու յար. Սարից գալիս ա քամի, Դու չես մնում մի համի, Ամեն աժող-չաժողի Մի' թողնի հոգիս հանի: Աղջի, ինադ մի' անի, Վեր կաց կայնի դու բանի, Ձեռդ տար սրտիս մեջը, Դարդերս մեկ-մեկ հանի:
-
Եղբայր ջան, շատ փնտրեցի, բայց չգտա այդ երգը : Դա այն ե՞րգն է, որ Լուսիկ Քոշյանն է երգում: Գուցե մի քանի խոսք էլ գրեյի՞ք այդ երգից... Տեքստերով եմ նայել իմ երգարաններում, ոչ միայն անվանումներով: Սարի ու յարի թեման շատ երգերում է շոշափվում... Բայց, ինձ թվում է Ձեր ուզածը Լուսիկ Քոշյանինն է... Ֆլորան, Վալյան ել են երգել... Ճի՞շտ եմ հիշում:
-
LeoMins ջան, աշխարհի մարդուկթյան գերակշիր մեծամասնությունը ոչ իր մշակույթն է ճանաչում, ոչ էլ ուրիշինը: Որևե երկրում մարդկանց մեջ չես հանդիպի այդպիսի հակում, որ ասեն մենք ավելի վատն ենք քան բոլորը, ամեն մեկին էլ իր շապիկն է մոտ: Ինչքան էլ ուրիշը լավը լինի, սեփականն ավելի լավն է: Այնուամենայնիվ, եկեք բառարաններ էլ նայենք մեկ-մեկ ու տեսնենք, որ "ազգայնամոլ" նշանակում է, ոչ թե "նացիոնալիստ", այլ "շովինիստ", և սրա մասին վերևում մի քանի անգամ գրվել է: Ինչ վերաբերվում է հայերին... Գիտեք, քանի որ ես ինքս հայ եմ, իսկ հայերն էլ իմ ազգն են, ուստի ես չեմ պատրաստվում մտնել բանավեճի մեջ, որովհետև ինձ այնպես են դաստիարակել, որ ազգը սրբություն է և ինչպես ցանկացած սրբություն քննադատությունից վեր է: Բացի դա չեմ թույլ տա ինձ վիրավորել իմ ազգակիցների ազգային արժանապատվությունը: Առանձին մարդկանց մասին կարող եմ ինձ թույլ տալ խոսել, այն էլ պիտի իմանամ անունը, այսինքն ում մասին է խոսքը: Հ.Գ. Խնդրում եմ բոլոր մասնակիցներին ծանոթանալ ֆորումի օրենքենրին, մասնավորպապես 3.3.3. կետին.
-
Արին-Բերդ ջան, այո', խոսքը մեկ, Աստված մեկ: Բա որ մեր բոլոր հայ մեծերը անդադար հայոց լեզվից են խոսում, նույնիսկ նրանք, ովքեր հայերեն կարգին չեն էլ իմացել (Սարոյան, Խաչատրյան, Փառաջանով ևն), էլ հայերեն իմացողների մասին չեմ ասում: Հո դա իզուր չէ՞, Աստծո շնորհքով օժտված հանճարներ են, ոնց էլ լինի, մեզնից` սովորական մահկանացուներիցս ավելի լավ կհասկանան, չէ՞, ինչն ինչոց է: Դրա համար էլ, բոլորի պատգամը բոլոր ժամանակներում մեկն է եղել - հայեր, ձեր լեզուն պահեք: Նույնն էլ անում են մյուս բոլոր ազգերի մեծերը, լինի ռուս, թե հրեա, թե ճապոնացի... Իսկ թե ինչ լեզու է հայերենը, սրա մասին ես ավելի լավ է բազմանշանակ լռեմ... Հայերենը սահմաններ չի Ճանաչում, տիեզերք է: Ես էլ պարծենալու ոչինչ չունեմ, որպես հայ անդրադարձա լեզվին, ոչ որպես լեզվագետ: Գիտե՞ք ոնց է շփոթված մանկիկը վազում դեպի մայրը, գլխով սուզվում մոր գիրկը, որ պաշտպանվի, ուժեղանա, փրկվի վտանգից: Այնպես էլ մենք, մեծերս, երբ ինչ-որ շփոթության առաջ ենք կանգնում, պիտի վազենք դեպի մեր արմատները, գլխով սուզվենք նրանց մեջ, ու մեր այդ մղումը անպասխան չի մնա, մեր արմատները մեզ, ինչպես մայրը իր ձագուկին, այնպես կպաշտպանեն, ամեն ինչը իր տեղը դնելով, էն տեսակ ուժ, սթափություն կտան , որ թուրներս համ աջ կկտրի համ էլ ձախ: Հանցագործի աչքը անտեր ու տերով երեխեքի միջև անտերին է ընտրում որպես զոհ... Վայ, էս ինչքան շատ խոսեցի, հլա դեռ պիտի Տարագիրին էլ պատասխանեմ... Տարագիր ջան , բա' , պատկերացնո՞ւմ եք, ես էլ եմ ինձ հաճախ հենց նացիոնալիստ համարել : Բայց այդ բառը այնքան ծամածռվեց, այնքան տարբեր իրարամերժ իմաստներ ստացավ, որ համը դուրս եկավ: Ժողովուրդն ասում է` ծամոն ծամելով բան կուլ չես տա: Հիմա մերն է, այնքան ծամծմվեց այդ բառը, ոչինչ չհասկացանք, համն էլ դուրս եկավ: "Դեմոկրատիա" բառի պես մի բան է, էլի , ոնց կուզես ուր կուզես քաշիր, գալիս է: Արհեստական բառեր են, ես էլ արդեն զզվում եմ դրանցից, որ ճիշտն ասեմ.... Նույնն էլ "ազգայնամոլ" բառը, նոր բառարաններում շովինիստն է դա: Նույնպես երիտասարդ բառ է, եսիմ ո՞վ է հորինել, ինչո՞ւ համար է հորինել... Մոլի նշանակում է կատաղի, խելացնող, դիվահար, այսահար, սարսափելի, վատաբարո ևն: Այս բառից են առաջացել "մոլախոտ", "մոլոր"(մոլորություն), "մոլորակ" և այլ բառեր: Հայ ազգը միակն է այս աշխարհի երեսին, որ նույնիսկ կայսրության տեր եղած ժամանակ երբևե ո'չ սպանդ է կազմակերպել, ո'չ էլ անհանդուրժողականություն տիրապետության տակ եղած այլ ազգերի նկատմամբ: Սա պատմական փաստ է: Իդիոտիզմ, կրետինիզմ, ևնուխոիդիզմ, հոմոսեքսուալիզմ, մազոխիզմ, սադիզմ, մարքսիզմ, լեինիզմ, ֆաշիզմ, աթեիզմ, անարխիզմ,.... Շարունակելի : Չգիտեմ ինչ են այդ "իզմ"-երը, լեզվագետներից է պետք հարցնել, բայց որ դրանց մեջ ինչ-որ ծայրահեղություն կա դա փաստ է: Ով ինչ փորացավ ունի, իր փորացավի վերջում "-իզմ" է ավելացնում ու ընկնում մարդամեջ: Նայաց ինչ նկատի ունես նացիոնալիստ ասելով : Կարող է և դա լինել, իսկ կարող է և չլինել: ՈՒ քանի որ այլևս հասկանալ հնարաոր չէ, ուստի պիտի ուզենք թե չուզենք անցնենք հայերենի: Սա էլ Արամիսին: Գայանե ջան , էս էլ քեզ , համամիտ եմ հետդ , ինչպես համարեա միշտ: Տեսնես ինչի՞ց կլնի... Իսկ հիմա, եթե դեմ չեք, ես գնամ իմ Գրականության բազհինը, էլի...
-
Նկատե՞լ եք, որ հայերեն լեզվի մեջ "նացիոնալիստ" բառի լիարժեք թարգանություն չկա: "Ազգայնական" բառն ենք օգտագործում թարգմանության համար, այն էլ այնքան էլ ճշգրիտ չի համապատասխանում "նացիոնալիստ" բառին: "Նացիոնալիզմ" բառը առաջացել է լատինական "natio" - ժողովուրդ բառից և "izm" վերջավորությունից: Այս վերջավորություններով ավարտվում են նայև շատ-շատ հոգեկան հիվանդությունների ու շեղումների անվանումներ : Իսկ "ազգայինական" բառը - կազմված է "ազգ" - բառից, որը բացի ժողովրդից նշանակում է նաև - տեսակ, ցեղ, տոհմ, սերունդներ, ամբոխ, սեռ, կարգ, դաս... և "-ական" վերջավորությունից, որը ոչ մի կապ չունի հոգեկան հիվանդությունների վերջավորությունների հետ ու ցուցանում է պատկանելիություն որևէ բանի (որսորդ-ական, ռուս-ական, ճապոն-ական, նյութ-ական, պատմ-ական ևն): Այսինքն, հայերը չունեն "նացիոնալիստ" բառի համարժեք բառը: Նշանակում է, հայերը այդ երևույթը նույնպես չեն ունեցել երբևէ, և եթե ունենային, բնական է; որ բառն էլ կլիներ: Իսկ այդ "ազգայինական" բառը ընդհանրապես երիտասարդ բառ է: Էլ չեմ ասում, որ իսկի "ազգ" բառի ծագումն էլ հայկական չէ, այլ պահլավերեն է: Ինչու՞ եմ ասյ բոլորը ասում: Այս ամբողջ անհանդուրժողական վեճի պատճառն այն էր, որ հայ մարդիկ հայերեն չեն խոսում: Ամեն մեկը խոսում է ԻՐ անձնական լեզվով, ԻՐ աշխարհահայացքով, ԻՐ մտածելակերպով, ԻՐ իմացածով, բայց հայկական նյութի շուրջ ու ոչ հայերեն ու հայեցի: Եթե հայ ենք, ու քննարկում ենք հայկական որևէ խնդիր, ապա պետք է նաև մի լեզվով խոսենք ու մտածենք: Թե չե կյանքում իրար չենք հասկանալու, իսկ մեր թշնամիները, բացի ուրախանալուց ու խնդալուց մեր վրա, դեռ ահագին նյութ կհավաքեն իրենց համար, որ հետո իմանան, ոնց խփեն, որ լավ սպանեն... Հույսով եմ հասկանալի է, ինչ էի ուզում ասել...
-
Չեմ հիշում, բայց կնայեմ ու եթե լինի կտպեմ:
-
Կոմիտասի ինքնակենսագրությունը (կրճատումներով)
-
GRAYSTONE hay e u shat lav tgha e. Ughaki otar erkrum e dzevavorvum, inchqan haskanum em, isk da aynqan el lav che... Eminich, inchu cheq ancnum haykakan shrifti?
-
Գրեյստոունը հայ է ու շատ լավ տղա է: ՈՒղակի օտար երկրում է ձևավորվում, ինչքան հասկանում եմ, իսկ դա այնքան էլ լավ չէ...
-
Эминыч, Вы же вырвали слова ENV из общего контекста, он ведь говорит Вот его слова ENV не против знания армянами иностранных языков, он считает, что владеть теми языками целесообразней чем другими. Вообще, я во многом соглашусь с ним, а в кое-чем - нет. Но мы ведь сейчас не об этом разговариваем? Но отнять у меня мое время Вам все же удалось... Я не поняла Вашу просьбу относительно САСа и Ваших вопросов. Если можно поконкретней, потому что не понимаю о чем речь. Я не успеваю следить за всеми дискуссиями. И еще просьба , пожалуйста, если Вас не затруднит, не называйте меня больше никогда интеллигентом.
-
Как то Бетховен с приятелем идут по улице и видят, где-то в луже валяется пьяный человек, весь в грязи, мокрый, в лохмотьях... Но с блаженным лицом. Бетховен останавливает приятеля, показывает на пьяного и говорит: - Посмотри на этого, а ведь он счастлив!..
-
Френч, когда Вы делаете заявления не соответствующие истине, пропадает охота к серьезному разговору. Теперь будьте добры и сосредоточьтесь. На вопрос Тарагира Вы отвечаете Во-первых, Ваш пример не только не яркий, это вообще не пример. Во-вторых, в том разделе откровенное огорчение по-поводу закрытия русских школ выражали не только Эминыч и Тирольд, как Вы изволили заметить, но еще и Marianka, и Мирзоян Кроме того, там нет ни одного участника дискуссии, который бы поливал всех чужих вокруг, либо сказал, что знание русского языка для армянина нежелательно. То что Вы ищете, то есть доказательств тому, что армяне шовинсты, либо националисты, Вы этого не найдете, потому что этого на самом деле нет. Если надумаете поупорствовать в своем МИМО , будьте добры, попробуйте обосновать и подкрепить серьезными аргументами то что заявите. И, если можно, без излишних отвлекающих демагогий. Да, слышала. Есть такой народ - украинцы, слышали? А знаете ли Вы как относятся на Украине к русскому языку? Есть еще такой народ - белорусы. Там тоже почему-то предпочли учиться на своем языке, при том, что он не сильно отличается от русского, но все же они русский отложили как иностранный. Прибалтийские страны, всю жизнь были и будут связаны с Россией и русским народом - и исторически, и политически, и экономически. Вы бывали в какой-либо прибалтийской стране, сталкивались с их "любовью" к к русскому языку? .... Меня тоже.
-
И правда, а что такое счастье?
-
:lol: Пол часа не прошло, уже столько понаписали! Господа, у меня нет времени даже читать все посты, тем более, что многие из них вообще МИМО. Будет время и энтузиазм - всем отвечу. А пока прошу прощения.
-
Френч, Вы хотите сказать, что огорчение и непримиримость армян по поводу закрытия части русских школ в Армении есть признак национализма? Вот мне интересно, Вы когда-нибудь слышали такое, чтобы люди другой национальности так терзали себя по-поводу закрытия иностранных школ в своей стране, как это могут делать армяне? И еще интересно, как обстоят дела с русскими школами в других союзных республиках, ну даже в тех же славяноязычных (кроме России), там после развала Союза стали открываться русские школы?
-
Я же говорю, мимо.
-
Про себя не уверена, но что Вы мимо проходите сомневаться не приходится.
-
Грей джан, ты в курсе, что нарушаешь правила форума?
-
Интересно-то кааак..... Тут можно вспомнить и тот факт, что все президенты США были протестантами. За исключением одного - Кеннеди, он был католиком. Но его убили и всю семью истребили. И убийцы тоже не нашлись... А еще мне вспомнился храм всех религий в Чикаго. Внешне - это потрясающе красивое аритектурное здание. Но когда заходишь в него - нет никакого чувства, что зашел в храм. Обычно в армянских храмах когда входишь, такое чувство что перевоплощаешься. В этом чикагском - ну совсем никаких чувств и мыслей в голову не приходят. Более того, когда мы своей компанией сели на стулья в специальном зале, где можно помолиться и помедитировать , после того как я изучила стены и потолок этого помещения, поглядела на людей и на все что там было еще, вдруг на меня нашел смех , а при мысли, что тут нельзя смеяться, стал совершенно неудержимым . И сейчас, когда вспоминаю, опять смешно. Я не могла успокоиться, уже начинала привлекать внимание, наша компания была вынуждена прекратить "медитацию" и выйти из зала. В-общем, потом я уже всю компанию заразила этим смехом... Единственное приятное воспоминание от этого так наз. "храма"...
-
Ժողովրդական է, հավանաբար դրանից է...
-
Вот-вот. Уж не знаю - к сожалению ли, к счастью...
-
Главное, оба понятия не имеют что такое армяне. :lol: Но рассуждают с таким умным видом, хоть стой, хоть падай.