Unregistered - M

Прощаю, как не простить.

Нет что ты лость джан. Просто переспросила. Мне когда-то одна очень хорошая девочка отправляла эту фотку... Будет случай - познакомлю. Только не надо со мной на вы. (-:

Асем? Чем аси.

Такое ощущение, что я эту фотку уже видела, уважаемая лостя. (-:

+ Bellka

Vonts er anune? emm... ha! German.

voter - nationalist? ... + Karmir

Арсен, мы не мамы.

Voch.

byl'-byl' nastojash'ii...

Автора - не помню... Полпятого - светло. И белый пепел ночи Свой тихий, робкий след оставил на стене. Мы сами для себя лишь свет в окне пророчим, А ищем в нем страну, что видели во сне. Проросшие мечтой, согретые любовью Задержимся на век или, хотя бы, миг. Оставь свой ключ в замке. Мы встретимся с тобою На той тропе, где свеж звезды поющей блик. Без четверти рассвет. И первых птиц намеки Торопятся позвать с собою только нас. Но мы еще не здесь, а в той стране далекой, Мерцающей во тьме между соцветий глаз. Доверь сплетенью трав свое прикосновенье. Примета так ясна, что трудно не найти Тот ласковый туман, то чистое мгновенье, Ту радужную нить заветного пути. Без трех минут. Пора. И запах дня несмело Протягивает край неузнанной зари. Но все, что есть у нас, лежит в иных приделах, Которых дотемна уже не отворить...

Белл, а что? Старый нелюд?

ИСИХИЯ - Господи возвай (можно послушать тут - http://www.bulgarvoice.com/index.cfm?locat...sicAlbum&id=150 )

Միանում եմ բոլոր բարեմաղթանքներին: Շնորհակալություն, Հայր Ղեւոնդ:

Ապրես, ջան: Հոգիս տակն ու վրա արեցիր նորից..

Չէ, էն ժամանակ ինձ դեռ չէր ճանաչում: Հարցերը վերջացան? Դե դիագնոզ դիր:

Չէ, բայց անընդհատ ունենում եմ ցանկություն խելագառ չլինել:

Ասեմ մատաղ: Կփոխեի ապրելավայրս, մեկ էլ անտաղանդությունս մի երկու լավ-լավ տաղանդների հետ:

Ես ոչ միայն նրա հոգեվիճակի, այլեւ ընդհանրապես նրա մասին չեմ մտածում: Դալշե՛: Բայց աշխատի հարցերը բանբասանքի նման չլինեն:

Հա լավ, մթոմ չգիտեիր, որ գիժ եմ: Դե տեստիդ հարցերը ցույց տուր, տեսնենք:

Միշտ պատրա՛ստ: Հեսա կարմիր գալըստուկս կապեմ` ու տուր հարցերդ: Բայց սկզբից ազդեցիկության համար փոքր մուրճով ծնկիս խփիր, հետո ակնոցների վերեւից նայիր, ու ասա` "Պատմեք ինձ ձեր մոր մասին..."

Անձրեւ է ձեր մոտ? Համ էլ ինչ սատելիտ, տելեպատիան բա ինչի համար է? Դավայ, սիգնալը ժդու:

Ինչ ուզում ես ասա, բայց էն պուլտով երազը դզեց: Հլը խորը մտածի` հնարավոր չի՞ մի բան անել:

Էտ ասա. բա ես որպես մոդերատոր ոնց ըտենց բան թողնեմ: Ուր էինք հասել? Հա... քո հնարավորություններն ո՞վ ունի: ©