Arm_Lionne

Մեր տունը մեկ չէ, Մեր հալը մեկ է, Գնալը՝ տարբեր, Բայց գալը մեկ է: Թող որ ծիծաղով Տարբերվենք մեկ-մեկ, Ի՜նչ տարբերություն - Մեր լալը մեկ է: *** Տաքն ի՞նչ իմանա, Թե պաղը ինչ է: Վե'րքը կիմանա, Թե աղը ինչ է: Նա', ով շատերին Կսկիծ է տվել, Ինչպե՞ս իմանա, Թե դաղը ինչ է: *** Հիմար ժպիտով Ծածկում եմ վերքըս - Ներսից սև՜-սև՜ է, Դրսից է ներկըս... Ինքս ո՞նց դառնամ Հեքիաթի տղան Եվ ինձ ո՞նց ասեմ. - Արքա', դու մե՜րկ ես... *** Սարն ի՞նչ գիտե՝ Տուժն ինչ է, Չշտապողը՝ ՈՒշն ինչ է: Թե դատարկ է Անցյալդ, Ի՞նչ իմանաս՝ Հուշն ինչ է: *** Դուք հիշո՞ւմ եք. Գործը միշտ էլ Մեր ձեռքով էր Գլուխ գալիս, Բայց - թե ինչո՞ւ - Նրան էին Մեծարանքով Գլուխ տալիս: *** Շնախոտ լինի, Թե գինձ ու կոտեմ՝ Ինչ էլ տալիս են, Ասում է՝ կուտեմ: Մարսողությունըդ Ասենք թե սուր է, Բայց, խելքի՜դ մեռնեմ, Բա խե՜լքըդ ուր է: *** Նա սուտ է փչում: Թե սուտը բռնես - "Որսորդ եմ" կասի: Անհամի մեկն է: Ասես՝ անհամ ես - "Նոր սորտ եմ" կասի: Մարդ է սպանել: ՈՒ եթե բռնես Հանցանքի տեղում՝ Էլի՜ կգտնի արդարացումը. "Հերոս եմ" կասի:

privet voprosi? ok no problem dlya nachalo otvet' _ kto? gde? zachem? s kem? kogda? davno li?

Կոնկրետ քեզ չէր վերաբերվում : Բայց համաձայնվիր որ Հայաստանում նման տրամադրվածություն է տիրում : Հեռուստատեսությունը միացնում ես , անկապ տալկ շոուներում 15 տարեկան ճիպիզնյակները էնպիսի թշնամանքով լի են խոսում սփյուռքի համար, որ մարդ բարկությունից ......տո ա´յ լակոտ , արի ու մի ասա , դու ի՞նչ ես հասկանում , որ մի հատ էլ ուրիշից լսած խոսքերն ես կրկնում : Իսկ ինչ վերաբերում է հայ մնալուն, իմ նկատելով մնում են անգամ 5 սերունդ հետո: Գիտես ինչո՞ւ, որովհետև հայերը օտարության մեջ չեն ադապտացվում , շփվում են ու ընկերություն են անում մեկը մյուսի հետ : ծնված երեխայի հետ մինչև դպրոց գնալը, ոչ ոք հայերենից բացի ուրիշ լեզվով չի խոում, մտնում ես տուն, պատերը Արարատի նկարներն են զարդարում : Եվ իսկական պապենական ավանդութները հենց էս դրսի հայերն են պահպանում , որովհետև տարինե՜ր առաջ հայրենիքից դուրս գալուց այդպես են տեսել և դրսում այպես էլ շարունակում են պահպանել: Մինչդեր Հայաստանում շատ ավանդույթներ վերացել են ու ձևափոխվել Եվ գիտեք ի՞նչ......էս ամենը սուտ է , հայը հայ կմնա , դրսում լինի թե Հայաստանում , նոր գնացած լինի թե 10 սերունդ հետո : Սիրեցէք զմիմեայնս հայեր

Ո´չ այդպես չենք ասում Ասում ենք ( ու արել ենք) մեր հայրենիքի ընդհամենը մի փոքրիկ հողակտորն ենք ետ վերադաձրել .....դեռ մնացածն էլ կազատագրենք !!!!!!!!!!

Ինչպես եմ բարկանում նման արտահայտություններ լսելով : Հայրենակիցների մեծամասնությունը նման՝ ուրիշից լսած ամպագորգոռ հայրենասիրական ( իրանց արևին ) արտահայտություները կրկնելով , չեն էլ հասկանում ինչ են ասում : Ստամոքսի՞ համար են հեռանում, ձեզ հույս եք տալի՞ս , թե ձեր մնալը որպես հերոսություն եք ուզո՞ւմ ներկայացնել : Ինչպե՞ս կապացուցես, որ դու Հայաստանում ապրելով ավելի շատ հայ ես , քանց ես կամ մեկ ուրիշը սփյուռքում: Երևի սփյուռքահայությունը թուրքությունից ելնելով է իր տարիների, քրտնաջան աշխատանքի մի մասը նվիրում Արցախի ճանպարհները վերկառուցելու համար, կամ էլ սեփական անվտանգությունից ելնելով է պայքարում Եղեռնի միջազգային ընդունման համար : Իմ ճանաչած ամենամեծ և իսկական հայրենասերներից ու Հայից ( այո´ մեծատառով Հայ) մեկը զոհվեց այդ նպատակի համար : Որ այսօր օրով նրան համարեն ազգային ինքնագրից հեռացող ..... Եվ որտեղի՞ց քեզ նման տեղեկություններ, որ հեռանալով հայը իր ազգային ինքնագրից հեռանում է կամ մոռանում: Մի՞թե մնալով ու նման քարոզով եք ձեզ 100% հայ համարում: Ցավում եմ այդպիսի հայերի համար , քանի որ առաջինը դո´ւք եք հեռացած հայերին օտարացնում : էլ ի՞նչ էտնոհոգեբանություն չեմ հասկանում

խնդրեմ

http://www.genocide.ru/translit/convert.htmlէստեղ կարող ես հայերեն գրել

verje poxecir? enec ei sirum qez Zlyuka asei Mudraya _Lateralis jan

voobshe to xrustalic , bayc vor shokoladov es uzum harc chka

mne kajetsya ya ugadala eto znachit' skoro mi uvidemsya v Lose , ya prinesu dlya tebya malenkiy Efelchik ( suvenire), i ti ugastish menya choklodchik s yablichnim likyorom

yabloko? a ti uverena chto eto imenno ya?

Комплекс неполноценности Неполноценность можно обнаружить только в идее о собственной полноценности. Когда есть неполноценность, у человека существует компенсационная идея о собственной полноценности, с которой он отождествляется. У него по каждому пункту есть идея о том, кто он такой, и какой он необыкновенный. И когда отражение его другими людьми не соответствует этой идее, а оно никогда не соответствует, и не может соответствовать идее, его страдания и униженность бесконечны. У такого человека существует страх быть отражённым неблагополучно. Он зависит от отражения и постоянно тревожится, беспокоясь о том, чтобы быть отраженным согласно своей собственной идее о полноценности. Если его полноценность отражена, он человечен, если нет, если кто-то отражает его не так, как он хочет, то у него возникает злость, защитная ненависть, бравада, он начинает конфликтовать. Идея неполноценности входит только тогда, когда происходит отказ от самого себя. Это случается в раннем возрасте, когда ребёнок начинает сравнивать себя с другими детьми, когда родители, учителя, воспитатели провоцируют ребенка на такое сравнение, показывая, что «Вовочка лучше, чем ты – он аккуратен, а ты неаккуратен. Он отличник, а ты троечник, он усидчив, а ты нет». Взрослые, воспитывая ребенка на сравнении и показывая ему, что «другой хороший, а он плохой», делают его невротиком. Пока его ум не навели определенным способом и не сказали, что «тот такой, а ты не такой», он сам не будет сравнивать, обязательно кто-то должен его толкнуть в эту пропасть. А толкают все кому не лень, потому что сравнивают своих детей, показывая, подчёркивая состоятельность других детей, и несостоятельность собственных. По сути, это неприятие родителями собственных детей, которое маскируется под воспитание. И вот таким образом, сверяя собственных детей с другими детьми, с достижениями других детей, ребёнка приговаривают на неполноценность. Ребенок полноценен, невинен и простодушен. Ему обязательно будут доступны все его внутренние богатства, весь его внутренний потенциал, однако для этого понадобится время. И у взрослых должно быть колоссальное терпение, любовь и уважение к детям. Дети - это будущее, и они будут жить в совершенно другом мире, в другие годы, в другом информационном пространстве. Но мы сразу делаем ребёнка невротичным, чтобы можно было им управлять, манипулировать и обладать. Однако во всем этом пропадает его уникальность, она теряется и ему никогда не узнать самого себя, свою индивидуальность, свой талант, он теперь не встретится с собой, если не начнёт свой рост в сознании, свое самопознание. Вот так теряется каждый ребёнок, потому что он мог бы совершенно мягко развиваться и раскрывать свой собственный потенциал, то, что так необходимо человечеству, но он не может этого сделать, потому что ребёнку не дают возможность развиваться согласно своей природе. Мозг человеческий, это научный факт, может вместить в себя все библиотеки мира, это не проблема для ума. И все научные умы трудятся над тем, чтобы ум ребёнка упаковать информацией так, чтобы ни один компьютер с ним не сравнился. Ценится память. Человек ценится по памяти, он не ценится по уникальности, по индивидуальности, по своей собственной неповторимой комбинации, как личность, как будущее человечества. Он ценится и оценивается просто по своей памяти. Если мы сдаём экзамен, то просто оценивают нашу память, а то, что сейчас мы выйдем и всё забудем - это ерунда. Лицемерие заключается в том, что нам ставят оценку за то, сколько мы просидели, сколько мы заучили - это очень импонирует преподавателю, потому что его предмет выучен, и он с благодарностью ставит нам пятерку за нашу память. А память наша ничего не стоит, потому что таким подходом перекрывается дорога к нашей уникальности, нашему развитию, нашему видению сути жизни, целостности, нашей чувствительности и человек прикалывается к стенке, как бабочка, в самом начале. Теперь он будет бежать за толпой, чтобы не отстать, думать о том, как он блистательно осуществит себя в мире, проявляя амбицию, тщеславие, но все это будет являться компенсацией на его ущербность. Человек, ребёнок, который развивается согласно самому себе, будет осуществлён особым способом, согласно собственной природе. Это станет его удовлетворением, он станет самой удовлетворённостью. На земле нет удовлетворенных людей только потому, что, сколько бы человек ни трудился и как бы он ни использовал свои мозги, это не затрагивает его сердце, его суть. Искажение начинается очень рано. Взгляд ребенка поворачивают так, чтобы он сравнивал, чтобы можно было им манипулировать, чтобы он жил всё время в страхе. Возникает неполноценность, а неполноценность - это страх, страх сделать что-нибудь не так, это неуверенность в себе, это робость, это смущение, это постоянная проверка, так ли мы одеты, так ли мы выглядим. Вся индустрия работает на человека, потому что у него существует неполноценность - если ты неполноценен, то для того, чтобы компенсировать свою неполноценность у тебя должно быть десять тысяч долларов, пятьдесят тысяч долларов, колье, машина, и не простая, а именно вот такая, яхта - вот так создаётся полноценность. На самом деле речь должна вестись не о полноценности, а о целостности. Нет полноценности, полноценность - это претензия. Есть целостность человека, и человек обязательно станет целостным на земле, если не сломать его в самом начале, если этот бутон не взять и не сжать в своей собственной руке. Но тогда к детям нужно будет подходить с любовью, тогда на самом деле придется любить детей, не заботиться лишь о том, как их накормить, как их одеть и обуть - их надо будет любить. Их надо будет наблюдать, быть осознанным, внимательным, направлять их движения, показывать направление. И даже не показывать, а идти следом и поправлять, но тогда мы обязательно должны быть осознанны. Если из целого выбирается лишь фрагмент, то целое пропадает и упускается. Не живя в целостности, живя только на фрагменте, мы отказываемся от своей судьбы и стараемся найти утешение, бегая к гадалкам, астрологам, чтобы у них узнать о своей судьбе. Мы ждем, чтобы нас утешили, сообщив, что на следующем перекрестке нас ждут удача, деньги и большая любовь, не понимая, что судьба наша - это целостность. Именно целостность позволяет человеку осуществить собственное предназначение на земле.

pochemu igrushechnogo? u menya i nastayashiy est' Vahei hamar lav asecir :lol: :lol:

Meliq

esli vam prisnilsya chokolad -znachit vi smally :lol:

Մոդեռատորինը իրար հետ խմեցինք էլի , արդեն հասել եմ Հայոց մեծերին :lol: հեսա ուղարկեմ

Լուրջ ես ասում? Ինչխ լավ է Գալուց առաջ անպայման տեղյակ կպահես

Հը բը , հո էլ չասիր Ես արդեն հասել եմ ֆորումի կենացին , ռազդելներով եմ խմում , թե չէ անհատական ......կարողա չդիմանամ

Լիլիթ ջան ճիշն ասած եղանակը չեմ հիշում ոնց էր ( երևի էլի անձրևոտ) , բայց տրնդեզը ՄՍՆ-ով եմ արել :lol:

ջաաաաաա՜՜՜՜ն բայց ես մի բան չհասկացա, պապան դեռ անչափահա՞ս ա

Լիլիթ ջան շատ շատ շնորհակալություն , գիտես սա ինձ ինչքան էր պետք որ հայերեն գտնես հասցեն գրի ok?

Մեկա էսօր ռաբիզ պարտի ենք անում չէ գամավոր զինվո~~ր ...լավ երգ էր

50/50 էր :lol:

դու ո՞ւմ վրա կասկածեցիր

էհհհհ ուրա Մանուշին տենց բախտ Լիլիթ ջան դու ոնց անցկացրեցիր տրնդեզը?