Aksel.V

Նա շատ ուղիղ էր գրում, Թի՛զը - կե՛ս թզի վրա, լավ էլ նարդի՜ էր խաղում Դուշեշ, դուբեշ դուբարա

Ներկա

Մսագործները Թուրք աշխատանքի կուսակցությունը Մսագործներին ցույցի է հանել, Կեցցե գիշատիչ ազատությունը Ո՛վ - ու՛մ ուզենա, կարա հոշոտել:

Տեղադրի Անի ջան, իհա՛րկ է տեղադրի, շատ հետաքրքիր է

Դու ինձ նման էս Դու ինձ նման էս, Հե՝շտ էս լինում բարերար, Երևի ինձ պե՝ս Չգիտես ինչպե՝ս լենել չար: Ու նայու՜մ էս. Ու նայու՜մ եմ քեզ երկար, Աշխարհի չափ էս, Ընդհամենը մի նկար: Գրողը տանի, սա իմ նկա՜րն էր, չէ՝ի նկատել. А ты похож на меня, А ты похоже на меня, Легко становишься добрым, Ты тоже наверняка Не знаешь, как бывают злым. И смотришь, И долго смотрю на тебя, Ты целый мир, Всего лишь фотография. Черт побери, это же мое фотография, не заметил.

Ո՞վ է կարդացել ակադեմիկոս Սերգեյ Սարինյանի «Ի հեճուկս» գիրքը, որի շուրջ մամուլում գրականագետների մեջ գնում են թեժ ու անկոմպրոմիս դեբատներ, ահա հոդվածների լինկեր գրքի մասին, ես գիրքը չեմ կարդացել բայց հոդվածներից հաջողվում է որոշ տեղեկություններ քաղել ու մտածել այդ մասին, ի՞նչ կարծիքի էք գրքի ու քննադատների մասին. ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿԻ ՍՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ՆՈՐ ՓՈՐՁ - ՍԵՐԳԵՅ ԳԱԼՈՅԱՆ http://www.azg.am/?lang=AR&num=2006081711 ՆԱՄԱԿ «ԱԶԳԻ» ԽՄԲԱԳՐՈՒԹՅԱՆԸ - Սարինյան http://www.armtown.com/news/am/azg/20060819/2006081915/ Ակադեմիկոսի պերճանքն ու թշվառությունը - ՅՈՒՐԻ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ http://culture.azg.am/?lang=AR&num=2006093004 Ակամա պատասխան կերկերաձայն Պինկերտոնի ռեպլիկին - ՅՈՒՐԻ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ http://culture.azg.am/?lang=AR&num=2006101407

Թուշթ չունեմ, խառտոց պե՞տք է

Ուրեմն շուն է՝լ չէ Գերմանիայում լավ շներ կան, Գերմանական ավչառկաներ, Նրանց կողքին Թալեաթ փաշան Լավ շուն լինելու շանս չունե՛ր: Թափառակա՜ն, անտե՜ր շու՛ն էր, Վռնդե՛լ էին իր թաղից, Շատ անլվա ու քոսոտ էր, Վարագի բուն էր տեղից: Ըստ հետևյալ վարկածի, Որ վարագը չտարածվի, Թեհլերյանը լուծեց հարցը, Բռնե՛ց ու գյուլլե՛ց էդ շանը: Թափառական շներին Այժմ չեն գնդակահարում, Ուստի շուն Թալեաթ փաշին Ոմանք զոհ են համարում: Բայց արի տես, որ նա զոհ չե, Թեհլերյանն էլ մեղավոր չէ, Դատարանն է դա որոշել, Թեհլերյանը շուն չի՜ սպանել, Ուրեմն Թալեաթը շուն է՝լ չէ, Բորենի՛ է երևի...

Тсапик тсапик тсираник, Унем татик у папик, Папс паит е которум, Мамс тшаш е патрастум, Иск ес нстатс тсари так, Нкарум ем напасиак. Эпилог! Ай напастак, напастак, Интш эс нстел тсари так? Просто так!

Ընտանիներ Աշխարհում կան շատ էակներ, Որ կոչվում են կենդանիներ, Բայց այսպիսի հասարակ բան. Ու՞մ ենք կոչում անասուններ: Ան- ասուն. Մթամ թե չեն կարում խոսեն, Թե վարժեցնես կարան լսեն, Ու լավ էլ ընտելանում են, Իսկ թե ճիշտն ասենք, խաբվում են: Թեև մարդիկ էլ են խաբվում, Տարիներով ու դարերով, Բայց որոնում են ու գտնում Ինչպե՛ս ապրեն իրենց կամքով: Իսկ ում փորի մեջ է հոգին, Զոռ չի տալիս ուղեղին, Բա խելքը գլխին կենդանին Ընտելանու՞մ է խաբողին, Դե անասուն են է՛լի:

Глобальные частушки Век чемпион доярок Ушел безвозвратно, Ныне век астронавток, Первая, американка! Век железных занавес Разобрали на металл, Теперь заборный прогресс, Чтоб терроризм не восстал. Дружба народов махнем На свободу народов, Вперед, у кого есть лом! Против других пародов. Отменили цензуру, Теперь свобода слово, Рынок вошел в культуру, Купи, продай любого. Грядет глобализация, Кругом механизация, Не ждет амортизация, Нужна глУполизация, Для всех мозгов фиксация, Ца- ца-ца-ца-ца…

Սև ճշմարտություն Ճշմարտությունը տգեղ է, Սիրուն ճշմարտություն չկա. (Ուժեղը միշտ անմեղ է,) (Թույլը հրեշ ու ագահ) Ճշմարտությունը հին է, Հնամաշ է, բանի պետք չէ, Եվրոպական շուկայում Այն ձրի են բաժանում: Ճշմարտությունը էժան է, Ձրի՜ է, ա՛ռ չեմ ուզում, Ըստ ցանկության, զիբիլ է, Խոսի՛ր, թէ չես ալարում: Ամենաճիշտը չփնտրեք, Սև՛ է, ոչինչ չի՛ երևում, Երբ մահանա՛մ, երբ ինձ թաղե՝ք, Ինձ հագցրեք սպիտա՛կ կոստյում: ԵՎ ճշմարտությունը սև է, Ո՛չ, գիշեր չէ, ո՛չ էլ հեքիաթ, Նա՛վթ է, նա՜վթ է, վառելի՛ք, Մարդիք, մարդիք, մարդիք...

Հըբը՛ Ապա կամ բա՛ բառերի հոմանիշները, որոնք շատ մոտ են բայց տարպեր օգտագործումներ ունեն, ես բա բառինը լեննագանի բառբառօվ արդեն գրել եմ, է՞լ. խնդրեմ իմիջաիլոց, հետաքրքիր կիլնի ինքնուրույն ստեղծել բառի հոմանիշը

Վա՜յ, Հեղինե ջան, ինչու՞ էս նեղանում, ես օրինակ ափսոսում եմ, որ բառարան չունեմ, որ ունենաի գոնե մի բառ էլ կգրեի, սպասի, մի բառ էլ հիշեցի, ամենատարածված խոսքը շինարաների մասին. ԽՈՓԱՆՋԻ

Փինաջի

Դեմոկրատիաի պատը Էս աշխարհը փոքր է, Մեր բակի չափ է, Կամ մեր բակի պես մեծ է, Ինչ որա է, Մինչև դեմի պատն է: Պատից էնկոմ էլ է աշխարհ, Բայց ո՛չ բոլորի համար, Այսինքն բոլորի համար, Բոլորի՛, ով ունի դոլլար: Պատից էնկոմ շուկա է, Ասում են տերը հսկա է, Մի ոտը առ է մյուսը ծախ, Առնում ծախում է աջ ու ձախ, Շատ հարուստ է ու անվախ, Մենակ գլուխն է մի քիչ կախ: Յոլդաշ Ալոն փիղ է գնել, Խելացի բան է մտածել, Փղի հետ փիղ է պարապում Ու ինքն էլ է փիղ ձևանում, Իմիջայլոց լավ է ստացվում, Երբ կնճիթով է մտածում: Շատ բաներ կան պատից էնկոմ, Գարեջուր, ողի, վիսկի, ռոմ... Պատից էնկոմ ամեն ինչ կա, Ուզածիդ պես կյանք, ապագա: Լսել էմ ,էդ պատը արդեն Պիտի ընդմիշտ գլոբալացնեն Ու բոլորս մեկի նման Պատրաստվում ենք գլոբալացման: Մեր բակն արդեն գլոբալ բակ է, Մեր տրանսպորտը մի գլորակ է, Մի գլորակ տասը վարորդ, Էն էլ մեկը մեկից ձախորդ, Այսինքն ո՛չ, ձախորդ չեն Ուղղակի ուրիշ ճար չունեն, Մեղավորը էդ պատն է, Ի՞նչ ասես, դեմոկրատիա՛ է, Ուղղակի էդ ճամփան ազատ Տանում է ուղիղ դեպի պատ, Ո՜վ հետևի գլորակի՛ն Պիտի գնա ծեփվի պատին: Ասում էմ էդ պատը քանդե՛մ Ազատ, հպարդ շուկա հելնեմ, Ու՞մ է պետք էդ ճամփան ազատ, Որ տանում է դեպի պատ: Որ տեսնես ու գիտենաս Գլուխդ ո՛ր պատին տաս: - Դե ի՞նչ արած թող լինի պատ - Վերից խոսեց մի դեմոկրատ, Էն Վաղոն է երկրորդ հարկի, Վաղո պատուհանդ փակի՜, Նստի մի օդապարիկ Իջիր բակ, մեր հայրենիք: Վաղոն եկավ նայեց պատին, Նայեց խարաբ գլորակին, Ասաց – Մեզ գլորակ պետք չէ՛, Մեր բակը գլոՐբալ բակ չէ՛, Մեզ պետք չէ՛ գլոբալիզացիա, Մեզ պետք է փլոգալոզացիա՛, Պետք է պատը փլելիզացիա՛, Կամ պատից թռնելիզացիա՛, - Ա՜յ քեզ հիմարիզացիա՜, Բա՛ որ ընկնեսվարիզացիա, Կամ պատն ինչո՞վ փլելիզացիա, Ո՛չ մի խելամիտիզացիա, Նախ պետք է մեխանիզացիա, Չունենք բուլդոզերիզացիա, Գոնե ասեիր դեմոկրատիա՛... - Դեմոկրատիան միշտ կա ու կա՛ Պա՜տը վկա.՛

Արաքսիա ջան, շատ շնորհակալություն այս հոյակապ թեմաի համար, անհամբեր սպասում եմ հաջորդ պոստերիդ ՇՆՈՐՀԱԿԱլՈՒԹՅՈՒՆ

Այսօր վիշտը մեր դռանն է. Երկրային կյանքից հեռացավ Սիլվա Կապուտիկյանը. Երկնային արքայություն ու վաստակած անմահություն Մեծ բանաստեղծուհուն:

Շշուկներս ուրվական Խոհերիդ մեջ իրիկնային Եթե լսես շշուկներ, Դա իմ ոգի՝ն է, Որ թափառու՝մ է, Ու որոնու՝մ է Ու գտնու՜մ է քեզ, Բայց դու նրանց չլսե՜ս, Չհավատա՛ս շշուկներիս, Շշուկների՛ս ուրվական, Նրանք սա՛ռն են, Առա՝նց իմ շնչի, Որը զգում էիր երբևե...

Շերեփուկները Գլուխ, աչքեր, պոչ, բերան Ու բոլորն իրար նման, Իհարկ է մեծ ու փոքրիկ, Ինչպես և տարբեր մարդիք: Սակայն շերեփուկները Շատ արագ են զարգանում, Կորցնում են պոչերը Ու թաթեր են ձեռք բերում: Այդպես դառնում են գորտեր, Տարբեր չափսի դոդոշներ, Ինչքան շատ են գիրանում Այնքան բարձր են կռկռում, Բնակա՝ն երևույթ է:

Դե պարզ բան է, Բուշն ավելի զիլ է իսկ պառոդիան լավն է SAS

Спасибо

Если я не понимаю что такое профессиональный поэт - тогда с уверенностью скажу, что каждый, кто пишет стихи поэт, в моем понимание поэт это поющий человек, для начало, скажем… А что касается аватару, во первых - как вы додумались прицепить армянский флаг к собаке? , во вторых такое рисуют на стенах не ухоженных сортиров, а тут литературный форум , в третьих - такой поступок больше унижает достоинство армянского сотника чем кого Вы хотели потому, что сотник военный человек и если он так уж сильно ненавидит кого - то он как военный не забывает, что врага надо уважать…