Satenik

ՏԱԼՎՈՐԻԿԻ ԿՏՐԻՃ Խոսք` Մ. Տամատյանի Տալվորիկի զավակ եմ ղորթ, Քաղքըցու պես չեմ թուլամորթ. Սարի զավակ, քարի որդի` Հին քաջ հայոց եմ մընացորդ: Տալվորիկի զավակ եմ քաջ, Չեմ խոնարհիր վատին առաջ, Քարոտ լեռանց եմ ազատ լաճ` Չեմ տեսներ ո'չ արոր, ո'չ մաճ: Հայ աղբրտիք, ջան, աղբրտիք, Տալվորիկի զավակ եմ քաջ, Ազատության սիրույն համար Եկեք դեպ ինձ, յառա՜ջ, յառա՜ջ: Թող այլք բնակին հովիտ ու դաշտ, Վատ անգութին հետ լինին հաշտ, Ես պիտի մնամ միշտ աննվաճ, Թեև վըրաս գա քըսան վաշտ: Իսկի չքաշեմ բանի մը կարոտ, Քանի ունիմ գնդակ, վառոդ, Ազատ ապրիմ, մեռնիմ ազատ, Սասնո որդին եմ հարազատ: Հայ աղբրտիք... Եվ իմ խելոք ջոջ պապ Հարե, (Աստված հոգին լուսավորե) Ինձ կը'սեր միշտ - "Աղքատ ապրե', Բայց մի' ծռե վիզ, հարկ մի' վճարե": Սակայն մի՞թե կրնա աղքատ Կոչվիլ այն մարդ, որ է ազատ, Մի՞թե կա բան մը ավելի թանկ`, Քան անիշխան և ազատ կյանք: Հայ աղբրտիք...

ճիշտ է, չենք հասել, բայց գնում ենք...

Ժողովուրդը գիտի երբ կանի:

Սերժ Սարգսյանը թող իրա ու ռոբիկի Հայաստանում մնալու դարդը լացի...

Разве да.

Հա ի՞նչ, ՍԱՍ, երկրորդ մասը ճիշտ է ասում:

Այ մարդ, հլա մի հատ տեսեք ի'նչ են ասելու, նորություն լինելո՞ւ է թե ոչ, հլա դեռ հայերով գլուխ հանեք էդ նորությունից, հլա մի պարզեք դա ֆորումում քննարկելու հարց է թե ոչ, հետո նոր եկեք "Կիկոսի մահ" թեմաներ բացեք....

плохо

Интересно как проявляется этот стыд?

А я первый раз пошла на работу в 16 лет.

*** Երազ տեսա. Սայաթ-Նովեն մոտս եկավ սազը ձեռին. Հրի նման վառման գինու ոսկեջրած թասը ձեռին, Նստեց, անուշ տաղեր ասավ, հին քամանչի մասը ձեռին Էնպես ասավ, ասես ուներ երկնքի ալմասը ձեռին: ՈՒ էն երգին օրոր-շորոր, ինչպես հուրի, ատլաս ու խաս, Երազիս մեջ գոզալն եկավ` ինքն էլ վառման քաղցր երազ. Նազանք արավ, Սայաթ-Նովի սիրտը լցրեց միրգ ու մուրազ, Կանգնեց-մնաց` դեմքից քաշած ոսկեկարած խասը ձեռին: Նայե՜ց-նայեց Սայաթ-Նովեն, ամպի նման տխուր մնաց. Ասավ` Չարե'նց, էս գոզալից սրտիս մի հին մրմուռ մնաց. Սիրտս վառվեց, մոխիր դարձավ` ինքը կրակ ու հուր մնաց. - Դո'ւ էլ նրա գովքը արա, որ գա` ոսկե մազը ձեռին: Էսպես ասավ Սայաթ-Նովեն ու վեր կացավ, որպես գիշեր, Գնաց նորից տխուր ու լուռ` սիրտը հազար մուրազ ու սեր. Երազն անցավ - դո'ւ մնացիր, պատկերքը քո մնաց լուսե, Մեկ էլ իմ խեղճ սիրտը մնաց` Սայաթ-Նովի սազը ձեռին:

Я знаю что значит когда человеку плохо и точно знаю, что завидуют не поэтому. Васпур прав

ճիշտ է:

Վրաստանից միշտ էլ վատ հոտ է եկել, էլի: Վատ թատրոնի հոտ:

Да ладно Вам, Breeze. Интересно, что бы Вы говорили, если бы жили в Армении среди армян и слушали их разговоры. :lol: Спасибо

Вот этим вторым вариантом сейчас наводнена российская эстрада - так жалко этих так наз. певцов, ну просто хочется им дать что-нибудь седативное, чтоб унялись наконец.

ՀԱՅԱՍՏԱՆ Խոսք.` Հ. Միրզա-Վանանդեցու, երաժշտ.` Գ. Երանյանի Հայաստա'ն, երկիր դրախտավայր, Դու մարդկայնո ցեղիս օրրան, Դու և բնիկ իմ Հայրենիք, Հայաստա'ն, Հայաստա՜ն, Հայաստա՜ն: Ի վեհ անհունդ սիրտ իմ, ո՜հ, հույժ Ոգևորի ի նոր խրա######ս, Եվ անձկայրյաց ի քեզ հուսամ, Ի քեզ, ի քեզ, հույս իմ միայն, Հայաստա՜ն, Հայաստա՜ն, Հայաստա՜ն: Հայաստա՜ն, անո'ւն փարելի, Ի քեզ հանգիստ Նոյան տապան, Եգիտ և քև ապրեցավ Նոյ, Հայաստա՜ն, Հայաստա՜ն, Հայաստա՜ն: Գետք քաջառաջք ադենաբուղխ Զհողդ բարի առնեն հուռթի, Քև ապրիմ ես, քև միշտ ցնծամ, Քև, քև պանծամ, փառք իմ միայն: Հայաստա՜ն, Հայաստա՜ն, Հայաստա՜ն: Հայաստան, ծնող դյուցազանց Եվ հրաշալյաց հանդիսարան. Քո զեփյուռին քաղցր և շնչյուն, Հայաստա՜ն, Հայաստա՜ն, Հայաստա՜ն: Հայկ, Արմենակ, Արամ, Տիգրան, Տրդատ, Սմբատ, Վարդան, Վահան, Զոր շնչեցին և զորացան, Զքեզ հիշեմ, զքեզ սիրեմ, Զքեզ, զքեզ, սեր իմ միայն Հայաստա՜ն, Հայաստա՜ն, Հայաստա՜ն:

Да уж, взгляд так взгляд... Чувствуется, что став женщиной станет еще более интересной

Какого "вдохновение" - таково и "творчество".

Точно подмечено. Я бы добавила, зависть - это безостановочное самоунижение, своего рода мазохизм.

Может быть, Wir джан, может Вы говорите о чем-то другом. Ну а зависть сама по себе действительно не ценность, ее в золотую рамку не поставишь. Зависть - такая же мерзость как воровство. Когда человек мысленно ворует у чужого чужое. Это действительно мерзко. По-моему это ужасно.

Благодарю, Breeze джан.