Satenik

:lol:

Քույրիկիս ասեմ, վըր "վունց" չի, "հունց" ա: Ոչ էլ կարողանում եմ, Գայանե ջան, ստից-մտից խոսում ունք, լի':

Счастливый!..

Дать ответ на что, Смайл джан? Ужели, ужели. Я, в отличие от Вас, не страдаю комлексом идеальной христианки, готовой менторствовать и указывать людям как лучше верить. Очень смешно, конечно, но демонстрация как раз предполагает менторство, на которое прав за собой я не вижу. Тоже в отличие от Вас.

Ա, Գայան ջան, ա քե մատաղ իլիմ, մըր Հայաստանումը բացի կարաբախսկի բարբառիցը ուրիշ բարբառ ճնաչում չունք: Ամենա ակտուալնы բարբառն ա: ՈՒզում ունք նենց անենք, վըր ամբողջ աշխարհը, է~, ամբողջ աշխհխարհը զաստավիտով կլի թա վենց, պյայց խոսի մինակ մըր բարբառովը: Որովհետավ կարաբախսկի բարբառը ամենա դեմոկրատիչնы բարբառներից մեկն ա էս աշխարհումը:

Խորհուրդ մեծ և սքանչելի, Որ յայսմ աւուր յայտնեցաւ, Հովիւքն երգեն ընդ հրեշտակս` Տան աւետիս աշխարհի: Ծնաւ նոր արքայ Ի Բեթղեհեմ քաղաքի, Որդիք մարդկան, օրհնեցէք, Զի վասն մեր մարմնացաւ: Անբաւելին երկնի և երկրի Ի խանձարուրս պատեցաւ, Ոչ մեկնելով ի հօրէ` Ի սուրբ այրին բազմեցաւ:

Ինչ էլ իսկույն ուրախացար: :lol: Ինչ էլ իսկույն հավատացիր: Էն էլ ՈՒՄ...

:lol: Ես ալ...

Հմ... Ամաչացնու՞մ եք, այո՞:

Еще-бы. :lol:

Դա կամ բարբառ է, կամ էլ օտար բառ: Ինձ թվում է օտար է: Ես էլ չգիտեմ ինչ է նշանակում, Գայանե ջան:

ՁԱՅՆ ՄԸ ՀՆՉԵՑ ժողովրդական Ձայն մը հնչեց Էրզրումի հայոց լեռներեն, Թունդ-թունդ ելան հայի սրտեր զենքի շաչյունեն: Հայ գյուղացին դարուց ի վեր սուր զենք չը տեսած, Դաշտը թողուց, սուր, հրացան բահի տեղն առավ: Քնքուշ կյանքը ծանր է թվում հայ օրիրոդին, Զենքը ձեռքին հորդորում է հայոց քաջերին: Հայ տիկինը ստիպում է ամուսնուն գնալ... Պատերազմի դաշտի վրա վերք տալ` ստանալ: Հայ ծերուկը ցուպը ձեռին լալով տենչում է, Հայրենիքի ազատություն տեսնել ու մեռնել: Լսեց թուրքը ու սառեցավ արյունը վատին, Չէր երազել հային տեսնել նա այդ վիճակին: Ցնծա', Մա'յր մեր, ո՜վ Հայաստան, որդիքդ միացան, ՈՒթ դարերու սուգ ու թախիծ քեզնից վերացան: ՈՒսումն ու լույս ազատության արդ քեզ են ընկեր, Սուր, հրացան` եռանդ ռազմի... պաշտպան անվեհեր: ՈՒրախացավ Մայր Հայաստան, ելավ կանգնեցավ, Հին դարերու սուգ, տառապանք մի քիչ մեղմացավ:

Տարագիր, Հայաս, տղաներ ջան, իսկ բացականչության (երկարացման) նշանը ինչու՞ է այդքան պուճուրիկ ստացվում: Հեչ չի երևում: Եթե հնարավորություն կունենաք, դրան էլ ուշադրություն դարձրեք, խնդրեմ:

ԱՓ ՄԸ ՄՈԽԻՐ, ՀԱՅՐԵՆԻ ՏՈՒՆ... Ա Ավա՜ղ, սպարանքի մը պես մեծ էիր և շքեղ, ՈՒ ես` երդիքներուդ սպիտակ կատարեն, Աստղածորան գիշերներու լույսին հետ, Վարեն, ահեղավազ Եփրատին կ'ունկնդրեի...: Բ Արցունքո՜վ, արցունքո՜վ լսեցի որ ավերակ առ ավերակ Քու լայնանիստ պատերդ իրարու վրա կործանեցին, Սարսափի օր մը, կոտորածի օր մը, օր մը արյունի... Զքեզ եզերող պարտեզիդ ծաղկըներուն վրա: Գ ՈՒ մոխրացա՜վ այն սենյակը կապույտ, Որուն որմերուն ետև և գորգերուն վրա Իմ երջանիկ մանկությունս կը հրճվեր, Եվ կյանքս կ'աճեր և հոգիս իր տևերը կ'առներ... Դ Փշրեցա՞վ, ուրեմն, այն հայելին ոսկեծիր, Որուն եթերային խորությանը մեջ, Երազներս, հույսերս, սերերս և կամքս կարմիր, Տարիներով, մտածումիս հետ, ցոլացին...: Ե ՈՒ բակին մեջ երգող աղբյուրը մեռա՞վ, ՈՒ կոտրտեցա՞ն պարտեզիս ուռին և թթենին. Եվ այն առվակը որ ծառերուն մեջեն կը հոսեր, Ցամքեցա՞վ, ըսե', ո՞ւր է, ցամքեցա՞վ, ցամքեցա՞վ... Զ Օ', այն վանդակին կ'երազեմ հաճախ, Որուն մեջ գորշագույն կաքավս, առավոտուն, Արևածագին հետ և վարդի թուփերուն դիմաց, Զարթնումի ժամուս` հստակորեն կը կարգճեր...: Է Հայրենի՜ տուն, հավատա' որ մահես հետո, Քու ավերակներուդ սևին վրա իմ հոգիս Պիտի գա, որպես տատրակ մը տարագիր, Իր դժբախտի երգն և արցունքը լալու...: Ը Բայց ո՜վ պիտի բերե, ո՜վ պիտի բերե, ըսե, Քու սրբազան մոխիրեդ ափ մը մոխիր, Մահվանս օրը, իմ տրտում դագաղիս մեջ, Հայրենիքս երգողի իմ աճյունին խառնելու... Թ Ափ մը մոխի՜ր աճյունիս հետ, Հայրենի տուն, Ափ մը մոխի՜ր քու մոխիրեդ, ո՜վ պիտի բերե, Քու հիշատակե'դ, քու ցավե'դ, քու անցյալե'դ, Ափ մը մոխիր... իմ սրտիս վրան ցանելու...: ГОРСТЬ ПЕПЛА - РОДНОЙ ДОМ Увы! ты, как дворец, велик был и богат, И с плоской высоты твоих беленых крыш, Звездоточивой лишь настанет ночи тишь, Внимал я, как внизу, шумя, бежит Евфрат... Я плакал, плакал я, узнав, что ныне ты - Развалина, лежат обломки лишь одни... То был день ужаса, и крови, и резни... А около тебя цвели в саду цветы. Теперь спаленная, там комната была Вся голубая. В ней я ползал на ковре, Там детство проводил в веселье и в игре, И за спиной росли два радостных крыла. Увы, то зеркало разбито, чей кристалл, Сиявший золотом, в своих лучах таил Мои мечты, любовь, и чаянья, и пыл, Где воля красная, где разум мой блистал. Ах, умер ли родник, поющий во дворе? Ах, ива сломлена ль и мой зеленый тут? И под деревьями ужели не текут Источника струи, стекая по горе? И клетку помню я, и куропатку в ней... Напротив - роз кусты... Когда горел восток, На утренней заре журчащий голосок Дремоту с глаз сгонял мне песенкой своей. О, дом мой, верь! Едва засну я вечным сном, Душа свободная к развалинам родным, Как голубь, прилетит, чтоб волю дать своим И песням, и слезам. О, верь, родимый дом! Но кто, когда умру, кто принесет с собой Святого пепла горсть от пепелищ твоих И бросит на парчу покровов гробовых И с ним смешает прах певца земли родной? Горсть пепла, отчий дом! О, с прахом горсть твоим, Горсть пепла из немой развалины твоей, Из прошлых дней твоих, от горя и скорбей Горсть пепла, - чтоб мое осыпать сердце им!.. Перевод С. Шервинского http://www.armenianhouse.org/shiraz/epics-...u/siamanto.html http://www.genocide.ru/april24.html http://www.noev-kovcheg.ru/article.asp?n=50&a=31 http://users.freenet.am/~poetry/

Ничего и не "ведь", приведенную ссылку Вы поняли или прокомментировали так, как Вам это было нужно. К тому же Вы тут так представили, будто хананеянка была армянкой. Армяне в Библии как раз представлены в самом выгодном свете. А подробностей не спрашивайте - не скажу. И вообще, по моим наблюдениям на этом форуме нет ни одного человека, о котором можно сказать - вот он действительно глубоко верующий христианин, которому ты не безразличен и который не поленится помочь тебе стать лучше в своей вере. А те, которые демонстративно пытаются представить себя христианами - они, как правило, не страдают особой любовью к ближним. На мой взгляд, было бы намного целесообразней обращаться с такими вопросами к конкретным реальным христианам, в реале, реальной жизнью своею и делами доказавшими, что им можно доверять. Неужели Вы всерьез рассчитываете получить хоть какой-то вразумительный ответ тут???

Ես էլ համաձայն չեմ Վիգենի հետ:

1. Гепард. Если не ошибаюсь гиены тоже. Таких животных на самом деле немало. А среди насекомых хоть пруд пруди. 2. Понимаете, тут дело не в мужчинах и самцах, а в том как женщины и самки реагируют на поведение супруга (это я с Джеком Лондоном разговариваю ) . С неудовольствием ловлю себя на той мысли, что общих черт у мужчин и самцов намного больше, чем у женщин и самок...

Uhum. Спасибо Васпуру. Об этом ресурсе я узнала где-то тут у нас на форуме - Васпур поместил. В первый раз, когда зашла, пребывала в полнейшем восторге. Впрочем сейчас тоже.

Այսօր "Ազատությունով" լսեցի, որ ուղարկելու են ընդամենը տասերեք հոգի - երեք բժիշկ և տաս սակրավոր: Դա էլ մեր կողմից ուղարկող զորքն է...

Вот еще. Только звук тоже включите. http://www.menq.am/tarer.htm

ԼՈՒՍՆՅԱԿ ԳԻՇԵՐ ժողովրդական Լուսնյակ գիշեր, Բոլորովին քուն չունեմ, Ինձ տեսնողը կարծում է, թե Տուն չունեմ, ա՜խ, տուն չունեմ: Ա՜խ, ի՞նչ անեմ, Ծնողներս չեն թողնում, Գեթ մի վայրկյան հանգստանամ Քո գրկում, ա՜խ, քո գրկում: Մի' լար, մի' լար, Մեռնեմ կամար ունքերիդ, Արտասուքը վընաս կուտա Աչերիդ, ա՜խ, աչերիդ: Լուսնյակ գիշեր, Բոլորովին քուն չունեմ, Ինձ տեսնողը կարծում է, թե Տուն չունեմ, ա՜խ, տուն չունեմ:

Վասպուր ջան, քթներիս տակ է: ՈՒզենք-չուզենք պիտի ներքաշվենք: Մեզ որ սկսեցին ներքաշել իրանց ուզածով, շատ ավելի տխուր կլինի: Չենք ուզում ներքաշվել - պիտի հզոր երկիր լինենք: Բայց հայերի ո՞ր մասն է այդ ուղղությամբ հոգ տանում: