Satenik

Դեռ բան չունեմ ասելու, կարծես թե լավ է: Հնարավոր է, որ ընթացքում մի բան կնկատեմ: Հենց նկատեցի կասեմ: Շատ-շատ շնորհակա'լ եմ, Հայաս ջան:

И во Франции так же думали несколько десятков лет назад. В результате в этом году одинокие старики повымирали тысячами, потому что некому было за ними поухаживать, дать им стакан воды. И ни пенсия им не помогла, ни демократия в стране, ни фонды, ни общества, ничего...

Մոտեցել է փողոցում տաքսու վարորդներին, հարցրել է "ազա՞տ եք", ասել են "այո", ասել է "կեցցե ազատությունը" ու գնացել:

Кой-какие знаю. Говорят был потрясающе остроумным человеком, также добрым, порядочным и глубоким...

1 сентября 85 лет со дня рождения кинорежисера Генриха Оганесяна (1918-1964). Настоящее имя — Оганес. Родился в Ереване. Окончил Ереванскую театральную студию имени Г.Сундукяна (1933-1937), режиссерский факультет ВГИКа (1954, мастерская С.Герасимова) — экстерном. С 1937 — актер Ереванского театра имени Г.Сундукяна, с 1943 — ассистент режиссера к/ст “Мосфильм” , с 1945 — ассистент режиссера ("Молодая гвардия" 1948, "Тихий Дон" 1957-58), затем режиссер киностудии имени М.Горького. "ТРИ ПЛЮС ДВА" = 35 МИЛЛИОНОВ ЗРИТЕЛЕЙ! Этот фильм Генриха Оганесяна можно смотреть и в сотый, и в тысячный раз, а все равно не приедается. От милой комедии довольно солидного возраста и сейчас веет свежестью, молодостью и удивительной романтикой. И съемки картины "ТРИ ПЛЮС ДВА" проходили необычно... http://www.chelpress.ru/LANG=ru/newspapers...00/5/PLUS.shtml

Западное общество как раз ничего и не уважает детей, равно как и родителей. Они по-моему вообще ни черта не смыслят в понятии уважение. А как относиться к детям, думаю зависит от конкретной семьи и конкретных людей. Где как эффективней для всех, так и поступают.

Դե եթե իմ մոտից է, դա ոչինչ : Ով գիտի իզուր էլ մեծացրեցիք, կարող է հենց սկբից էլ լավ էր...

Вообще, я считаю, что родителей и жену противопоставлять нельзя, это несерьезно и опасно. Родители, как правильно заметил Артур, дали тебе жизнь, посвятили себя своему чаду, ночами не спали, из кожи вон лезли, но сделали тебя человеком - все правильно, безусловно. А кто тогда жена? Жена же тот человек, которая тоже такая же мать, как и твоя, только мать ТВОИх детей, с которой ты проживешь большую часть своей жизни, с которой будешь работать над своими детьми, которая разделит с тобой все твои проблемы (не мама разделит - ее ты будешь и обязан оберегать), которая вместе с твоими детьми станет твоим лицом, репутацией, имиджем и теплом твоего собственного очага. Жена тоже человек заитересованный, как и мать. Мать рожает ребенка, а жена - та женщина, на руках которой умирают большинство мужчин. И память о человеке зависит не от матери, а от жены. Так что обе они святы, и обе незаменимы. И не надо их противопоставлять друг другу. Другое дело выбор невесты или жениха. Тут конечно я убеждена, что нельзя выбирать спутника жизни против воли родителей. Это, по моим личным наблюдениям, ни к чему хорошему не приводит.

Артур, а как ты думаешь на счет жены - для нее тоже отношения со своими родителями должны быть теснее, чем с мужем?

Համեցե'ք, Գայանե ջան: Սենտիմենտալ չենք, զգացմունքային ենք:

ԵՐԵՔՆՈՒԿ Խոսք.` Պ. Սևակի, երաժշտ. Վ. Հովսեփյանի Ա՜խ, ես գիտեմ, չէիր սիրում, Հիմա գիտեմ ես անկասկած... Վազվզում ենք մենք սեզերում, Խոտերի մեջ խոնավ ու թաց: Հետո նստում ուրախ ու գոհ, Երեքնուկի թուփ ենք խաղում Եվ այդ ծանոթ երեքնուկով "Սիրեմ-սիրեմ" անվերջ խաղում: Անուններում երեք հոգու Եվ դու կաս միշտ, և ես միշտ կամ: Քո անունն եմ ես միշտ պոկում, Իսկ դու իմը` ոչ մի անգամ: Որքան անգամ եմ ես վանել Տխուր մտքերն ինձնից հեռու Եվ վախեցել եմ միտք անել, Որ դու... որ դու ինձ չես սիրում: Չե, ինձ չէիր, չէիր սիրում... Թե չէ - ի՞նչ է, բա՞րդ է այդքան Գտնել երեք անուններում Իմ անունը գեթ մի անգամ:

Գտա՜, գտա՜ , հիմա հայ երգանիում կգրեմ:

ՔԱՄԱՆՉԱ Ամեն սազի մեչը գոված` դուն թամամ դասն իս, քամա'նչա, Նաքաս մարթ քիզ չի կանա տեսնի, դուն նրա պասն իս, քամա'նչա, Ղաստ արա` է'լ լավ օրերու էդիվը հասնիս, քամա'նչա, Քիզ ինձնից օ՞վ կանա խըլի, աշուղի բասն իս, քամա'նչա: Անգաճըդ էրծաթեն պիտի, գըլուխըդ ջավահիր քարած, Կութըդ շիրմայեմեն պիտի, փուրըդ սադափով նաղշ արած, Սիմըդ օսկեն քաշած պիտի, երկաթըդ փանջարա արած, Օչ օվ ղիմեթըդ չի գիդի, լալ ու ալմասն իս, քամա'նչա: Ճիպուտըդ վարաղնած պիտի, թահր ունենա հազար ռանգով, Ձարըդ ռաշի կուդեն պիտի, վուր դուն խոսիս քաղցըր հանգով, Շատին զարթուն կու լուսացնիս, շատին կու քընեցնիս բանգով, Անուշահամ գինով լիքը` դո'ւն օսկե թասն իս, քամա'նչա: Ածողիդ էրկու կու շինիս, առաչ շահիր ղափա գուզիս, Կու մեձըրվիս այվընումը, պարապ վախտի ռափա գուզիս, Յիփ վեր գու քաս մեջլիսումը` քաղցըր զող ու սափա գուզիս, Բոլորքըդ գոզալնիր շարած` մեջլիսի կեսն իս, քամա'նչա: Շատ տըխուր սիրտ կու խընդացնիս, կու կըտրիս հիվընդի դողը, Յիփ քաղցըր ձայնըդ վիր կոնիս, բաց կուլի հիդըդ խաղողը, Խալխին էս իլթիմազն արա'` ասին. "Ապրի քու ածողը", Քանի սաղ է Սայաթ Նովեն, շատ բան կու տեսնիս, քամա'նչա:

Норайра требую! Требую Норайраааааа!!!!!!!!!

Ух, красота-то какая!!!!

Ինչ լավն էր, Անգել ջան: Իսկապես, ո՞վ է հեղինակը:

Հայաս ջան, իսկ կարո՞ղ է միայն ինձ մոտ է այդքան փոքր ցույց տալիս: Տեսեք, այս բառի վրա կա երկարացման նշան - անո՜ւշ: Հիմա ինձ մոտ մի շատ պոքրիք կետ է երևում: Ձեզ մոտ կետ չէ՞: Հայեր, դուք էլ ասեք, ոնց եք տեսնում - երկարացման նշանը կետ է, թե՞ մեծ է, ինչպես վերևի նկարում:

Հավերժ հիշատակ զոհված հերոսներին:Աստված պահապան, օրհնության մեջ մնա մեր Արցախը:

Մեռնե՜մ, թե սուտ եմ ասում :lol: : "մեռնեմ"ի վրա տեսնու՞մ եք նշանը: Ինչ վերաբերվում է կոնֆլիկտին, շատ բանի ետևից մի ընկեք: Ոնց էլ անեք, մեկ է, կոնֆլիկտ լինելու է: Հայերեն լեզվով գրելու համար բացի Այբուբենից ուրիշ միջոց չկա, չի եղել, չի էլ լինելու:

ստուգե՜մ Հայաս ջան, էլի նույն բանն է

С днем рождения, Анаида джан!

Поздравляю, Аланис джан!

Uhum.

Ничего и не плохо.

Моего мужа большую часть суток дома не бывает. А когда он дома, то мне не до форума, если уж быть совсем честной. А вообще, муж мне позволяет делать все, что я захочу - ему нравится меня баловать. Я и балуюсь, хотя, поверьте, и меру всегда знаю...