Jump to content

Եղիշե Չարենց


Recommended Posts

ՊԱՏԳԱՄՆոր լույս ծագեց աշխարհին. Ո՞վ այդ արևը բերեց:-հա ոսկյա մի արև՝ ճառագումով իր հրե՝ Այգաբացի պուրպուրե Նժույգների վրա հեգ՝ Նոր աշխարհին ու մարդուն Հղում է լույս զվարթուն, Նոր աշխարհին ու մարդուն Ո՜վ բերեց լույսն այս արթուն, Օ՜, ո՞ւմ ձեռքով վառվեց, ո՞ւմ, Հրակարմիր, հրավարս, Ադամանդյա լույսը այս:- Կքած կյանքի բեռի տակ, Խոր գերության ընդերքում, Իմաստության մի գետակ Հիմարության համերգում-- Քանի՜ տարի, քանի՜ դար Վկայեցիր անհերքում... Ափերին այն խավարտչին, ՈՒր հայրենիքն էր մեր հին,-- Չկա՞ր արդյոք գետ մի հորդ, Որ գերության անհաղորդ՝Լուրթ՝ հոսելով դարից-դար՝ Մթության մեջ այն համառ Այս այգաբացն էր կրում, Հո՜ւր այգաբացն այս հեռու՝ Հնուց պահած իր ջրում Օ՜, ըղձակա'ն այս հեռուն... Կքած կյանքի բեռի տակ՝ Ոգի՜, անկոր, հո՜ւր գետակ... Ահա վառվում է մեր նոր Հաղթանակի լույսը բորբ. Լվանում է նա հիմա Վառվող ոգին մեր անմահ, Չքնաղ արև'ն այդ արի, Վառված հրով աշխարհի... Չկա՜ ուրիշ արև է'լ. Նա' է միայն, որ դարեր Անմար՝ պիտի արևէ'... Լույսով վառված սակայն այդ՝ Նժարներից հիմա մենք Հիմարությամբ չթափենք Իմաստությունն այն արար.-- Մեր անցյալի խորամիտ Է'ջն այն արդար ու ռամիկ՝ Մեծահանճար ու վարար... 1933.V. 9

Link to post
Share on other sites
  • Replies 118
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Hardagoghi &ampordner enq menq yerku Yerku &ampord patarotvats shorerov: U sirel enq trtmutyun@ mer hogu` Anrjakan karotnerov u sirov: Menq sirel enq trtmutyun@ mer hogu` Anrjakan inch-vor karot, inch-vor ser: U sirum enq aravotic – irikun &ampa yertal – u havityan yerazel: Achqeris mej menq pahel enq yerknayin &ampaneri heruner@ dyutakan- U ancnum enq ughinerov yerknayin, Ur byur mardik yerazecin u chkan: Mshushi pes mer mankutyun@ ancav` Gorsh, anarev, anmxitar mankutyun: Zarancanqi pes mankutyun@ ancav- U heracanq: U chenq darna krkin tun:

Link to post
Share on other sites

Lur heracanq u qaylecinq andadrum, Yerazelov haverzhakan heruner: Kyanq@ dardzav haverzhakan mi pntrum- Mut, anhetet, tarorinak kyanq@ mer: U orerum bazmaguyn u bazmazan Varvec, varvec voghjakizvogh sirt@ mer,- Bayc achqer@ mer -arevner chtesan, U mer srter@ - lusavor heruner: U mshushot mer achqer@ havityan Voronrcin patahakan achqerum Hardagoghi ughiner@ voskeman, Nra antsir, antsayratsir ayn herun: Bayc achqerum nranq yerkinq chgtan, U srterum – aregakner voskevar: U bzktvec hayacqneric ankendan Vorb sirt@ mer` yerazoren- hogevar: Yes uzeci yergel govq@ asttsu, Yergel parq@ paytsar siro u haci. Sirts lcvec ... bayc chgitem, te inchu – Gorsh oreri taghtkutyun@ yergeci... Taghvats mnac im achqerum mi anhun, Kapuytachya yerjankutyan araspel. Mi yerknayin arnchutyan patmutyun – U kartsracav sirts` anluys u anber:

Link to post
Share on other sites

Che vor kyanqum chhaskacav voch voq mez,- U xndacin lusavor mer achqerin, But hegnecin mer karotner@ hrkez – U heracan: U voch mi luys chberin: Quyr@ xndac, barekam@ tsitsaghec, Otar mardik hayhoyecin u ancan: Miayn pornik@ mshushum hamburec Yev xelagar@ barevec kisadzayn: Hog che, vor mer orern ancan tendi pes, Kyanq@ dardzav anmxitar zarancanq. -Meqn kzhptanq, goh kzhptanq mernelis, Vor yerazum yerazecinq u ancanq... *** Menq bolors, vor gnum enq menak, trtum, Vor gnum enq xanutnerum gini u hac, Vor pntrum enq ankareli mi xndutyun, Bayc chenq gtnum` vazqov tarvats u zbaghvats.- Menq bolors, vor, hognabek, chenq nayum ver- Moranalov ashxarhayin char@ , barin` Trtum korhnenq mi irikun orer@ mer – U knayenq Hardagoghi &anaparhin... 1915-1917

Link to post
Share on other sites
  • 2 months later...

Hayer ,shnorhakalutyun :) . Artur jan, mi xndranq :blush: , es hets voch mi hayeren giirq chunem otar erkrum, ete djvar che indz hetin tvov nor trava nver ara, ,,hrajeshti xosqer,, -@ gri. arajin toghn eim achqeri mej aynqan krakner em marel es...hogechap shnorhakal klinem:) :rolleyes:

Link to post
Share on other sites
  • 6 months later...

Ես իմ անուշ Հայաստանի արևահամ բարն եմ սիրում,

Մեր հին սազի ողբանվագ, լացակումած լարն եմ սիրում,

Արնանման ծաղիկների ու վարդերի բույրը վառման

ՈՒ նաիրյան աղջիկների հեզաճկուն պարն եմ սիրում:

Սիրում եմ մեր երկինքը մուգ, ջրերը ջինջ, լիճը լուսե,

Արևն ամռան ու ձմեռվա վիշապաձայն բուքը վսեմ,

Մթում կորած խրչիթների անհյուրընկալ պատերը սև

ՈՒ հնամյա քաղաքների հազարամյա քարն եմ սիրում:

ՈՒր էլ լինեմ - չեմ մոռանա ես ողբաձայն երգերը մեր,

Չեմ մոռանա աղոթք դարձած երկաթագիր գրերը մեր,

Ինչքան էլ սուր սիրտս խոցեն արյունաքամ վերքերը մեր,

Էլի ես որբ ու արնավառ իմ Հայաստան յարն եմ սիրում:

Իմ կարոտած սրտի համար ոչ մի ուրիչ հեքիաթ չկա,

Նարեկացու, Քուչակի պես լուսապսակ ճակատ չկա,

Աշխարհ անցիր, Արարատի նման ճերմակ գագաթ չկա,

Ինչպես անհաս փարքի չամփա` ես իմ Մասիս սարն եմ սիրում:

Link to post
Share on other sites

Егише Чаренц* * * Я привкус солнца в языкеАрмении родной люблю,И саза нашего напев,его печальный строй люблю.Люблю кроваво-красных розогнеподобный аромат,И в танце наирянок стан,колеблемый зурной, люблю.Люблю родных небес лазурь,сиянье рек и блеск озер,И летний зной, и зимних бурьглухой многоголосный хор,И хижин неприютных мрак,затерянный в ущельяьх гор,И камни древних городовв дремоте вековой люблю.Где б ни был, не забуду грустьнапевов наших ни на миг,Молитвой ставшие листыжелезописных наших книг,И как бы наших ран ожогглубоко в грудь мне не проник,Мою отчизну, край отцов,скорбящий и святой, люблю.Для сердца, полного тоски,милей мечты на свете нет,Кучака и Нарекаци умовсветлей на свете нет,Горы древней, чем Арарат,вершин белей на свете нет,Как славы недоступной путь,Масис суровый мой люблю!* * *Я увидел во сне: колыхаясь, виясь, Проходил караван, сладко пели звонки.По уступам горы, громоздясь и змеясь, Проползал караван, сладко пели звонки. Посреди каравана - бесценная джан,Радость блещет в очах, подвенечный наряд...Я за нею, палимый тоской...Караван Раздавил мое сердце, поверг его в прах. И с раздавленным сердцем, в дорожной пыли, Я лежал одинокий, отчаянья полн... Караван уходил, и в далёкой дали Уходящие сладостно пели звонки.

Link to post
Share on other sites
  • 2 weeks later...
* * *

Я увидел во сне: колыхаясь, виясь,

Проходил караван, сладко пели звонки.

По уступам горы, громоздясь и змеясь,

Проползал караван, сладко пели звонки.

Посреди каравана - бесценная джан,

Радость блещет в очах, подвенечный наряд...

Я за нею, палимый тоской...

Караван Раздавил мое сердце, поверг его в прах.

И с раздавленным сердцем, в дорожной пыли,

Я лежал одинокий, отчаянья полн...

Караван уходил, и в далёкой дали

Уходящие сладостно пели звонки.

Виген,

причем Чаренц и эти строки? Вы ничего не перепутали приписывая Чаренцу стихи Исаакяна...

Link to post
Share on other sites
  • 2 weeks later...

***

Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ՝ աստվածամոր աչքերով,

Թոքախտավոր, թափանցիկ, մարմնի՜ պես երազի,

Կապո՛ւյտ աղջիկ, ակաթի ու կաթի պես հոգեթով,

Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ...

Ես ի՞նչ անեմ, ի՞նչ անեմ որ չմեռնի իմ հոգին,

Որ չմարի իմ հոգին քո ակաթե աչքերում.

Ես ի՞նչ անեմ, որ մնա ծիածանը երեքգույն,

Որ չցնդի, չմարի՜ իմ հոգու հեռուն...

Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ՝ աստվածամոր աչքերով,

Թոքախտավոր, թափանցիկ, մարմնի՜ պես երազի,

Կապո՛ւյտ աղջիկ, ակաթի ու կաթի՜ պես հոգեթով,

Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ...

Link to post
Share on other sites
SAS :flower:

ՉԱՐԵՆՑ, էս :flower::flower::flower: Սաթենիկն է ուղարկել... :)

ՍԱՍ, էս էլ իմ կողմից տուր Սաթենիկին ՝ ասա թող լաց չլինի...

ԱՆՎԵՐՆԱԳԻՐ

...................Կնոջս և բարեկամիս` Իզաբելլային

Իմ մահվան օրը կիջնի լռություն,

Ծանր կնստի քաղաքի վրա,

Ինչպես ամպ մթին կամ հին տրտմություն,

Կամ լուր աղետի` թերթերում գրած:

Ծանոթ կնոջ պես այրի կամ դժբախտ,

Բարեկամուհու նման տխրատեսք,

Լուրը կշրջի փողոցները նախ,

Ապա կմտնի դուռ-դարպասից ներս...

Իբրև ծերունի մի թերթավաճառ`

Հուշիկ քայլերով և համարյա կույր,

Կշրջի բոլոր տներն անպատճառ

Ու կհայտնվի ամեն մի բակում:

Ստվերի նման, սահած տնից-տուն,

Կկանգնի անտես հյուրի պես մռայլ,

Կկանգնի, ինչպես դժնի լռություն`

Տարածված ամբողջ քաղաքի վրա:

Եվ համր մի պահ` գիշերվա կեսին,

Բոլորի սրտում կկանգնի հանկարծ

Անհաղորդ, ինչպես հեռավոր լուսին,

Իմ դեմքը ` արդեն հավիտյան հանգած:

Եվ մարդիկ` երեկ կյանքիս անծանոթ,

Եվ երբեք, երբեք դեմքս չտեսած,

Եվ մարդիկ` միայն երբեմն ինձնով

Իրենց ֆանտաստիկ առասպելն հյուսած,

Եվ մարդիկ` անգամ երգերիս անգետ,

Մարդիկ, որ թեև կյանքիս արձագանք`

Մնացել են լոկ վկա անտարբեր

Եվ կարծել են , թե ես վաղուց չկամ,-

Այդ բոլոր մարդիկ իմ մահվան բոթից,

Որպես ընդհանուր աղետից սարսած`

Զարմացած կզգան ինձ այնքան մոտիկ

Եվ հանկարծ այնքան թանկ ու հարազատ...

Եվ երկրում, ինչպես բարձրանա փոշին,

Եվ հոգիներում , ինչպես հուշ հառնի,-

Ելնելով անցած օրերիս նաշից,

Իմ ուրվականը պիտի սավառնի:

Եվ քաղաքներում, և գյուղերում խուլ,

Անցորդներն` իրար անծանոթ անգամ,

Աչքերում իրար և հայացքներում

Պիտի միևնույն թախիծը կարդան...

Եվ դեմքով տխուր, և լուռ աչքերով

Պիտի միևնույն սուգը հաղորդեն,

Երգերիս հանդեպ անսահման ներող,

Մոռացած բոլոր հանցանքներս արդեն...

Կբանան ոմանք իմ գիրքը գուցե,

Կթերթեն դանդաղ, կկարդան տողեր,

Տարտամ շարժումով գիրքը կգոցեն,

Եվ թախիծը խոր հուշս կողողե:

Եվ գուցե միայն սենյակում մի խուլ,

Գլուխը թեքած պատկերիս վրա`

Կնայի մի կին աչքերիս տխուր,

Եվ կարցունքոտվեն աչքերը նրա:-

.................................................

Եվ ինչպես կյանքում` տարիներ առաջ,

Հուշերում հանկարծ անցյալը բուրի,

Երազանքներում գուցե իմ անցած

Եվ արդ իմ հառնած գրքում հուշերի...

Այն, որ ես էի, որ իմն էր առաջ,

Արդեն չի հառնի և ոչ մի գրքում

Եվ ոչ մի գրքում աշխարհում գրած,

Եվ ոչ մի գրքում, և ոչ մի գրքում...

15.XII.1936, գիշեր, բանտ, Երևան

Link to post
Share on other sites

Սաթենիկը Չարենցին. - Չարենց, ո՞նց չլացեմ, քեզ պես հայուհուց հասկացող, հայուհի գնահատող տղամարդիկ հիմա շատ քիչ են հայերի մեջ: Մի վե'ր կաց, տե'ս, ինչքա՜ն լացելու առիթներ ունեն հայուհիները...

Էլ չեմ ասում Հայաստանին ոնց են վերաբերվում... :cry:

Link to post
Share on other sites
***

Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ՝ աստվածամոր աչքերով,

Թոքախտավոր, թափանցիկ, մարմնի՜ պես երազի,

Կապո՛ւյտ աղջիկ, ակաթի ու կաթի պես հոգեթով,

Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ...

Ես ի՞նչ անեմ, ի՞նչ անեմ որ չմեռնի իմ հոգին,

Որ չմարի իմ հոգին քո ակաթե աչքերում.

Ես ի՞նչ անեմ, որ մնա ծիածանը երեքգույն,

Որ չցնդի, չմարի՜ իմ հոգու հեռուն...

Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ՝ աստվածամոր աչքերով,

Թոքախտավոր, թափանցիկ, մարմնի՜ պես երազի,

Կապո՛ւյտ աղջիկ, ակաթի ու կաթի՜ պես հոգեթով,

Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ...

SAS :up: :flower:

Link to post
Share on other sites
***

Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ՝ աստվածամոր աչքերով,

Թոքախտավոր, թափանցիկ, մարմնի՜ պես երազի,

Կապո՛ւյտ աղջիկ, ակաթի ու կաթի պես հոգեթով,

Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ...

Ես ի՞նչ անեմ, ի՞նչ անեմ որ չմեռնի իմ հոգին,

Որ չմարի իմ հոգին քո ակաթե աչքերում.

Ես ի՞նչ անեմ, որ մնա ծիածանը երեքգույն,

Որ չցնդի, չմարի՜ իմ հոգու հեռուն...

Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ՝ աստվածամոր աչքերով,

Թոքախտավոր, թափանցիկ, մարմնի՜ պես երազի,

Կապո՛ւյտ աղջիկ, ակաթի ու կաթի՜ պես հոգեթով,

Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ...

SAS de vor tenc e es el qez tsaghokner nvirem:flower:

Apri Charency ev SAS y vor ayd hrashali steghtsagortsutyuny kaxec aystegh :flower:

Link to post
Share on other sites
  • 2 weeks later...

Ես իմ անուշ Հայաստանի

Եղիշե Չարենց

Ես իմ անուշ Հայաստանի արևահամ բառն եմ սիրում,

Մեր հին սազի ողբանվագ, լացակումած լարն եմ սիրում,

Արնանման ծաղիկների ու վարդերի բույրը վառման,

ՈՒ նաիրյան աղջիկների հեզաճկուն պարն եմ սիրում:

Սիրում եմ մեր երկինքը մուգ, ջրերը ջինջ, լիճը լուսե,

Արևն ամռան ու ձմեռվա վիշապաձայն բուքը վսեմ,

Մթում կորած խրճիթների անհուրընկալ պատերը սև

ՈՒ հնամյա քաղաքների հազարամյա քարն եմ սիրում:

ՈՒրել լինեմ չեմ մոռանա ես ողբաձայն երգերը մեր,

Չեմ մորանա աղոթք դարձած երկաթագիր գրքերը մեր,

Ինչքան էլ սուր սիրտս խոցեն արյունաքամ վերքերը մեր,

Էլի ես որբ ու անրավառ իմ Հայաստան յարն եմ սիրում:

Իմ կարոտած սրտի համար ոչ մի ուրիշ հեքիաթ չկա,

Նարեկացու, Քուչակի պես լուսապսակ ճակատ չկա,

Աշխարհ անցիր, Արարատի նման ճերմակ գագաթ չկա,

Ինչպես անհաս փառքի չամփա ես Մասիս սարն եմ սիրում:

Link to post
Share on other sites
  • 2 months later...

***

Երազ տեսա. Սայաթ-Նովեն մոտս եկավ սազը ձեռին.

Հրի նման վառման գինու ոսկեջրած թասը ձեռին,

Նստեց, անուշ տաղեր ասավ, հին քամանչի մասը ձեռին

Էնպես ասավ, ասես ուներ երկնքի ալմասը ձեռին:

ՈՒ էն երգին օրոր-շորոր, ինչպես հուրի, ատլաս ու խաս,

Երազիս մեջ գոզալն եկավ` ինքն էլ վառման քաղցր երազ.

Նազանք արավ, Սայաթ-Նովի սիրտը լցրեց միրգ ու մուրազ,

Կանգնեց-մնաց` դեմքից քաշած ոսկեկարած խասը ձեռին:

Նայե՜ց-նայեց Սայաթ-Նովեն, ամպի նման տխուր մնաց.

Ասավ` Չարե'նց, էս գոզալից սրտիս մի հին մրմուռ մնաց.

Սիրտս վառվեց, մոխիր դարձավ` ինքը կրակ ու հուր մնաց. -

Դո'ւ էլ նրա գովքը արա, որ գա` ոսկե մազը ձեռին:

Էսպես ասավ Սայաթ-Նովեն ու վեր կացավ, որպես գիշեր,

Գնաց նորից տխուր ու լուռ` սիրտը հազար մուրազ ու սեր.

Երազն անցավ - դո'ւ մնացիր, պատկերքը քո մնաց լուսե,

Մեկ էլ իմ խեղճ սիրտը մնաց` Սայաթ-Նովի սազը ձեռին:

Link to post
Share on other sites
  • 3 months later...

***

Աշուղ Սայաթ-Նովի նման՝ ես երգ ու տաղ պիտի ասեմ,

Երգեմ պիտի գիշեր-ցերեկ - ու սրտի խաղ պիտի ասեմ.

Եվ էն սրտին, որ իր խորքում սիրո երգեր ունի ու սեր -

Ես էն սրտին դրախտային մրգերի բաղ պիտի ասեմ:

Աստղ ու նկար շորեր հագած՝ դեմս ելար երազի պես,

Էշխդ՝ կրակ՝ սիրտս էրեց անհասնելի մուրազի պես,

Անուշ հոտով սիրտս լցրիր - Վարդստանի, Շիրազի պես, -

Ինչ էլ ըլի էշխդ, գոզալ, - երգս ուրախ պիտի ասեմ:

Աշխարհը մե բաղ է, գոզալ, - նստել ես դու բաղի մեջը,

Վարդ ես բացված՝ առավոտվա դրախտային շաղի մեջը,

Ժամ ես դարձել տեսքով քո սուրբ՝ Հավլաբարի թաղի մեջը, -

Սրտիս անուշ արտասուքին երկնային շա'ղ պիտի ասեմ:

Էնքան ըլի մե-մե անգամ տեսքդ տեսնեմ՝ վարդ ես, գոզալ,

Էն փուչ կյանքում սրտիս տված անմահական զարդ ես, գոզալ, -

Էնպես արա, որ քեզ չասեմ՝ դո'ւ էլ ինձ պես մարդ ես, գոզալ, -

Թե լի մնա սիրտս քեզնով՝ ափսոս ու ախ պիտի ասեմ:

Link to post
Share on other sites
  • 2 months later...

Անքնություն

Դոփո՛ւմ են, դոփո՛ւմ են, դոփո՛ւմ են ձիերը,

Մթի մեջ դոփում են, խփում են պայտերը,

Պայտերը խփում են, խփում են հողին.--՝

Անծա՜յր է գիշերը, անհայտ է ուղին:

Գնո՜ւմ են, գնո՜ւմ են, գնո՜ւմ են, ձիերը,

Մոտիկ են, հեռու են, դոփում են պայտերը,

Պայտերը դոփում են քունքիս մեջ հիմա.--՝

Անհա՜յտ է աշխարհը՝ անցում է ու մահ...

Link to post
Share on other sites

ELISE CIARENZ

IO DELLA MIA DOLCE ARMENIA

Della mia dolce Armenia

amo la lingua sapore di sole,

la tragica voce e i lamenti dei bardi,

amo i fiori color sangue

e l'intenso profumo delle rose

e le danze gentili delle figlie del Nairi.

Amo il cielo blu profondo,

le acque chiare, il lago di luce,

il gran sole. i venti d'inverno

che soffiano con voce di drago,

i muri tristi e neri delle capanne sperdute nel buio

e le pietremillenarie delle antiche città.

Ovunque sia ho presenti

il singhiozzo grave delle canzoni,

e i libri di pergamena piena di preghiere e di pianti.

Malgrado le piaghe

che feriscono il cuore addolorato

la mia Armenia diletta,

insanguinata, io canto.

Per il mio cuore ebbro d'amore

non c'è leggenda piu' fulgida,

non vi sono fronti piu' pure

di quelle dei nostri antichi cantori.

Va per il mondo: non c'è vetta bianca

come quella dell'Ararat.

Come strada di gloria

irraggiungibile, io l'amo.

Sa el "Es im anush Hayastani" -n italeren lezvov.

Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


×
×
  • Create New...