
Unregistered - M
Hazarapet-
Posts
6,428 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Events
Profiles
Forums
Gallery
Everything posted by Unregistered - M
-
Ի. ՏԱՂ ԾՆՆԴԻ, Ի ՆԵՐՍԻՍԷ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍէ Տիրուհի սուրբ Կոյս, մայր մարմնացելոյ Բանին, Մաքուր կուսութեամբ ծընար տըղայ ըզՏէրն, Տաճար հոգեւոր թագաւորին երկնից, Առաքեցելոյն ի հայրական ծոցոյ: Րաբունին էից իմաստութիւնը Հաւր, Առ քեզ խոնարհեալ շուշանափայլ հովիտ. Րախական բայւիք երգաբանեալ գոչեմք. -Հարսն երկնից դըշխոյ, ուրախացի՛ր բերկրեալ: Ցընծութիւն կուսից աւետաբեր կանանց, Բաց լուծանելով զանիծաբեր երկունս. Ցաւղ ի Հերմոնէ վայր ի Սիոն հեղեալ, Գեղմն իմանալի ի քեզ իջեալ Հոգւոյն: Հինաւուրցն Աստուած մանուկ ի քէն յայտնեալ, Մորենի վառեալ զքեզ Մովսեսի տեսեալ, Հիւսակ հոգեւոր եաւթնարփեան շնորհաց Ջահ վառեալ լուսով Զաքարիաս ետես: Փունջ վարդից յեռեալ անուշահոտ հոգւով, Խընկաբեր հովիտ, զըմուռ եւ տաշխ հալուէ, Փառաց թագաւորն քեւ ի տաճարն եկեալ, Սիմէոն ցընծայր քառասնաւրեայ մանկամքն: Քառակերպ աթոռ սուրբ ծերունին գըտաւ` Ի գիրկս իւր բարձեալ զի քերովբէս նըստեալն: Քրիստոսի փըրկչին ընդ ծերունւոյն գոչեմք. -Արձակեա՛ եւ զմեզ ի կապանաց մեղաց:
-
Ապրի արեւդ, Հեղինե:
-
ԺԹ. ՓՈԽ Նոր թագաւորին անժամանակ ծընեալ Բանին Եկայք երկիր պագցուք եւ ընդ մոգուցն ընծայեսցուք, Րամեալ զհոգի, զմարմին, զմիտըս տացուք երրեակ անձին: Սիրով խոնարհելոյն մաքուր հոգւով տաճարասցուք, Ի սիրտըս գըգուեսցուք, որպէս ի գիրկսըն` Սիմէոն: Ստասցուք տիպ աւրինակ զանարատ կոյսըն Մարիամ Ի նոյն նըմին նըման տաճար լինել Երրորդութեանն: Երգով համաձայնեալք հոգեղինացն, որպէս հովիւքն, Րաբունաբար զիմաստ իմաստութեան Հաւր ընծայեալ` Գըլխոյն եկեղեցւոյ յաւդեալքս ի նոյն տացուք ըզփառս:
-
ԺԸ. ՏԱՂ ԾՆՆԴԵԱՆ, Ի ՆԵՐՍԻՍԷ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԷ Լոյս փառաց էին ծագողին ծագումն, Զաւրութիւն զաւրին, իմաստութեանն իմաստ, Բան բերող խորհըրդոյ Դէմ անձնաւոր կատար: Կատարումն էից յանգոյից գոյակ. Նախեղակ վեհից իմանալեացըն խումբ Ստորակայ տարրից, ը՜, քառիւք, Յորոց միութեան, ը՜, պատկեր` տիպ աննըմանոյն նըման: Նըման միայնում սկըզբնատպին գեղոյ, Խաւարին խաբմամբ փոխակերպեալ ընդ լուսոյ Պըճնից, ը՜, խաւար մերկացեալ Ըզպատմուճանն անճառ փառաց: Փառաց թագաւորն յայց ել պատկերին, Գըտեալ յարգանդի անապական Կուսի, Խանդակաթ, ը՜, սիրով գըրկեալ համբուրիւ Ըզխառնեցելոյ բնութեանն: Զբնութիւն հողանիւթ ստուերամած կերպիւ, Լուսափայլ պըճնիւք փառազարդեալ Աստուածատեսակ, ը՜, հրաշիւք ծընանի մարմնով, ը՜, Յիջավանեալ յայրին: Յայր Բեթղահեմի, ի տուն Եփրաթայ, Ի քաղաք Դաւթի հրեշտակերամ դասուց, Ստոր իջեալ պարեն ընդ հովիւսն աւետաքարոզ, ը՜. -Փա՜ռք ի բարձունս, երգով: Երագեալ մոգուցն աստեղբ նըշանաւ. Եկին ի խընդիր արեգականն արդարութեան խորհըրդեան, ը՜, Բերմամբ ոսկի եւ կընդրուկ, զըմուռ Ընծայեալ նըւէր: Ընդ նոսին եւ մեք ընծայ հոգեւոր մատուսցուք Ծնընդեան թագաւորին մերոյ Ըզհաւատս, եւ ըզյոյս, ըզսէր` Ի ձայն ցընծութեան երգել նըմա ըզփառս:
-
ԺԷ. ՓՈԽ Բարբառ աւետեաց ձայնիւ Գաբրիէլ գոչէր սըրբուհւոյն. -Առ քեզ առաքիմ, մաքուր, Պատրաստել տեղի տէրունւոյն: Նըւագ ցընծութեան երգեմք. -Ուրախ լե՛ր, բերկրեալ, Տէր ընդ քեզ: Նորոգի երկիրս այսաւր Յառաջին մեղաց հնութենէն: Երկինք երկնայնովք հանդերձ Ընդ մարդկան տան փա՜ռք ի բարձունս, Րամեալ միանան սիրով, Հաշտութեամբ Հաւր ընդ արարածս: Սարտեաւ յողջունէն սուրբ Կոյսն, Հաստատէր բանիւ հրեշտակին, Ի տուն Զաքարիայ երթայր Ի յողջոյն Եղիսաբեթին, Սիրով զլուր բանին լըւեալ, Եւ խայտայր ձայնն յորովայնին, Ի բերան ծերոյն ամլոյ Աւրհնութիւն տայր պըտղոյ Կուսին: Երգեմք ընդ մեծին ի ծնունդս. -Փըրկողիդ փա՜ռք եւ զաւրութիւն:
-
ԺԶ. ՏԱՂ [ԾՆՆԴԵԱՆ], Ի ՆԵՐՍԻՍԷ Այսաւր աւետեաց ձայն եհաս ի յունկն Եւայի, Եւա` առաջին կոյս, ցնծայր դըստերբ Կուսիւն, Կուսին խընդութեան լուր զըւարթունն իջեալ գոչէր, Գոչէր Գաբրիէլ. "Ուրախ, ը՜, լեր, բերկրեալ": Բերկրեալ ցընծայր Կոյսն աւետեաւք հրեշտակապետին, Հրեշտակըն զարհուրէր` տեսեալ ի նմա զառաքողն, Զառաքողն առաքեալն ծանեաւ յառաջ եկեալ, Եկեալ հուրն, որ ի մորենին վառեալ ոչ այրէր: Ոչ այրեալ, այլ սըրբեալ ինքեան տաճարացոյց, Տաճար հոգեւոր ի Հոգւոյն, ը՜, նախ մաքրեալ, Մաքուր խառնարան գինւոյն իմաստութեանըն Հաւր, Հաւր մըշակեալ որթն անդ տընկեալ արմատացաւ: Յարմատոյն Յեսսեայ գաւազան, ը՜, ծաղկեցաւ, Ծաղիկ կուսածին, ձըմերան հալածող գարուն, Գարուն հոգեւոր աշխարհի յայտնեալ ճըշմարիտ, Ճըշմարտութիւն յերկրէ ի Կուսէն բուսաւ պըտուղ: Պըտղոյն առաջնոյ մահ լուծաւ կենացըն պըտղով, Պըտուղ անմահին ծառոյ տուաւ մեռեալն Ադամայ, Ադամ վերըստին եմուտ ի դրախտն Եւայիւ, Եւա պարէ այսաւր ծնանելով զԱստուածորդին: Որդին, ծածկեալ առ Հաւր, այսաւր յայտնի մարմնով, Մարմնով անմարմին Բանն մարդկան փըրկող եկեալ, Եկեալ մըկըրտել Յորդանան ի Յովհաննէ, Յովհաննէս հրաժարէր. "Ինձ պարտ է ի քէն մկրտիլ, Տէ՛ր": Տէր լուսոյն լոյս զգեցեալ, որ ըզգեցոյց մեզ ըզլոյս, Լուսափայլ Հոգին գայր աղաւնակերպ յերկնից, Երկնիցըն փակեալ դրունք եղեն բացեալ այսաւր, Այսաւր զմարմնացեալ Բանն Հայր` Որդի դաւանէր: Դաւանեմք ընդ նըմին էակից Հաւր զՈրդի, ԶՈրդի եւ զՀոգի ընդ Հաւր անճառ, ը՜, միութեամբ. Միոյ տէրութեանն յաւէտ նըւագեմք ըզփառս, Փա՜ռք երից միոյ միշտ, այժմ եւ յաւիտեանս, ամէն:
-
ԺԵ. ՓՈԽ Իսկ դու ընդէ՞ր ես խռովեալ, Երուսաղէմ. Հակառակ քո փրկութեանըդ վարանիս, Զի յազգէ աբրահամեան է շառաւիղն, Եւ յարմատոյն Յեսսեայ ծաղկեալ է զաւազանն: Երանեն, քեզ երանեն, քեզ երանեն, Ամենայն ազգ եւ ազինք քեզ երանեն. Քեզ փըրկիչ եւ ազատիչ յայտնեալ այսաւր, Եւ մեզ պարտ է այնըր լուսովըն զարդարիլ: Դու խընդա եւ զուարճացիր, Երուսաղէմ. Ուրախացի՛ր բերկրեալ, ցնծա՛, մայրաքաղաք. Ձայն աւետեաց հընչեաց յերկնից առ ձեզ, մարդիկ. Ելէք տեսէք ի Բեթղահէմ` զըսքանչելիս: Հրեշտակաց իմն է բարբառս այս սոսկալի, Եւ զաւրաց երկնաւորացըն` շուրջ զայրիւն. -Աւրհնութիւն Հաւր ի բարձունս,- երգեն զուարթունք,- Եւ յերկիր խաղաղութիւն որդւոց մարդկան: Մեծարի այսաւր Կուսին մայրըն Սառա, Պայծառանայ Հայր Աբրահամ սուրբ ծերունին, Զի աւետեաց ՈՐդին եկեալ հիւր առ նմա Հաղորդս առնել ուրախութեան ընդ զաւրս երկնից: Որք էաք մեղաւք կապեալ ի յԱդամայ, Քրիստոսիւ արձակեցաք ի կապանաց, Եւայիւ դատապարտեալ ազգըն կանանց Մարիամաւ ազատեցան ի յանցանաց: Ընդ նոսին համաձայնեալ ուրախութեամբ, Երգեմք եւ մեք Տեառն Աստուծոյ. Փա՜ռք ի բարձունս:
-
Հայերեն թեմաները Երկնքից չեն թափվում, մեկը պետք է լինի, որ էտ թեմաները բացի, մեկն էլ, որ բացված թեմաներում գրի: Ո՞վ է խանգարում մտնել "Կրոնի բաժին" եւ բացել հայերեն թեմաներ: <irony> Ռուսախոս հայերին ռուսերեն պատասխանող Հայր Ղեւոնդը՞ </irony>
-
ԺԴ. ՏԱՂ [ԾՆՆԴԵԱՆ], ՏԵԱՌՆ ՆԵՐՍԻՍԻ ԱՍԱՑԵԱԼ Աստուծոյ ողորմութեանցըն ազդեցումն Յառաքումըն միածին Հաւր ի յերկիր, Համբաւ ահեղ երեւեցաւ յաշխարհի Առ ի քէն, Երուսաղէմ, քաղաք Դաւթի: Թագաւորք եկին առ քեզ ահաւորք, Եւ զաւրաւք պատեն ըզդրունըս քո, Սիոն. Աստղ ունին փայլատակող` առաջնորդ, Յարեւելից գան ի հարաւ փութապէս: Արքայի ծընիցելոյ են ի խընդիր Եւ սիրով նըշան հայցեն բերել ի մէջ. Ո՛չ կարես թաքուցանել, ո՜վ սուրբ քաղաք, Զի յերկնից է տեսութիւնըն, զոր ուսան: Փութա՜, հա՛րց ըզմարգարէն, որ եւ ասէ` Ուր ծընանի արքան հրէից կուսածին. Ի բարբարռոյ խուժադուժիցն աւետեաց Խռովեցաւ Երուսաղէմ եւ Հերովդէս: Յիրաւի դու խըռովիս, ո՜վ Հերովդէս, Զի երկնաւոր արքայն իջեալ բառնայ զթագդ. Որոյ իւր են յաւիտեանքն ըստ Յակոբայ, Նա կանգնէ զաթոռ Դաւթի յաւիտեան:
-
ԺԳ. ՓՈԽ Երգ նոր աւետեաց բարբառ այսաւր մեզ հընչեաց, Րաբունն երկնային դասուց զաւրաւք յայրն իջեալ: Գոչէր Գաբրիէլ հովուացն այսաւր,- Ցընծացէ՛ք, Նոր ծընաւ փըրկիչ աւծեալ ի քաղաք Դաւթի: Երկինք երկնայնովք տաւնեն ըզծընունդ փըրկչին, Րոպէից քառից կուսից լոյս ծաւալեցաւ: Սոսկացեալ խըմբից մոգուցն ընդ փայլումն աստեղն Ի յերկըրպագել ծնելոյն եկեալ ընծայիւք: Սարսեալ Հերովդէս դողայր ընդ լուր արքային, Ի խընդիր մահու շարժեալ կենաց տըւողին: Արեամբ անմեղաց մանկաց լընոյր զԲեթղահէմ, Յառաջեալ տըղայք վըկայք տըղայացելոյն: Սոցին համաձայն լերուք, մանկուքն Սիոնի, էին ծնիցելոյ Բանին տուք միշտ աւրհնութիւն:
-
ԺԲ. ՏԱՂ ԾՆՆԴԵԱՆ, ՏԵԱՌՆ ՆԵՐՍԻՍԻ ԿԼԱՅԵՑՒՈՅ Ծագումն յարփւոյն, ը՜, փառաց Փայլեալ, ը՜, յարարածս եւ լուսաւորեաց: Լոյսն, որ ի սկըզբանէ աշխարհի, Վերըստին հաստատի դարձեալ: Դարձեալ նոր Իսրայէլ ի Քրիստոս, ը՜, Հաւատոյ սեամբ լուսաւորի: Զլոյս մեծ գիտութեան, ը՜, տեսլին, ը՜, Ժողովուրդք, որք ի խաւարի: Խաւար ստուերին աւրինացն փոխեալ, ը՜, Տեղի ետ լուսոյն ճըշմարտի: Ճըշմարիտ Մելքիսեդեկ, անմայրն յառաջ, Այսաւր անհայր ծընանի: Ծնընդեամբն, որ ի Կուսէն, Զաւրէնըս բընութեան ելոյծ ընծելոց: Ծնեալքս յապականութիւն ցընծամըք Ծընընդեամբ անապականին: Անապական կուսածին Որդին Զանապական շնորհեաց մեզ ծընունդ: Ծընեալք աւազանաւն, Ըզծընեալն ի Կուսէն փառաւորեցէք:
-
ԺԱ. ՏԱՂ ԾՆՆԴԵԱՆ, ՏԵԱՌՆ ՆԵՐՍԻՍԻ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻ Անճառ է խորհուրդ սըրբոյ յայտնութեանն. Բանն, որ ի ծոց Հաւր ծընեալն անմարմին, Գըթացեալ ի մեզ, մարմին ըզգեցաւ` Դարձումն առնելով նախաստեղծ մարդոյն: Երանեն այսաւր մեզ ազգ եւ ազինք, Զաւրք հոգեղինացն յերկիր ծաւալին` Էմմանուելի գուշակ լինելով: Ընդ մեզ Աստըւած շըրջեցաւ մարմնով, Թագաւոր փառաց` ծառայի կերպիւ: Ժամանակ եհաս փըրկութեան մարդկան, Իջեալ ի յերկիր Որդին միածին, Լոյս փառաց ծագեաց իւր արարածոցս: Խաւար լուծանի երեւմամբ լուսոյն, Ծագի արեգակն ի Բեթղահեէ, Կոչէ զտիեզերս ի լուսաւորիլ: Հովուացն ընթացեալ ի տեսիլ լուսոյն, Ձայնակից եղեն վերին զըւարթնոցն: Ղամբար լուսափայլ յայտնեալ ի յայրին, Ճառագայթ ծագեաց աստըղն յարեւելս: Մոգուցըն տեսեալ, նըմին հետեւեալ. Յայրն իջավանեալ տեսին զարեգակն, Նըմա մատուցին զընծայս խորհրդոյ, Շարժեալ իմաստիւք զըմուռս մահացու, Ոսկի` արքայի, կընդրուկ` Աստուծոյ: Չնաշխարհիկ գոլով աճմամբ մարդկութեան, Պարագայց լրութեամբ թիւ երեսնամեայ, Ջրով Յորդանու այսաւր զմեզ սըրբեաց, Ռահ հոդեալ յերկինս որդւոց Ադամայ, Սարսէր Յովհաննէս մերձեալ ի հուրն: Վերնոց ահաւորն խոնարհի մարդկան, Տէր Հոգին իջեալ կերպիւ աղաւնոյ, Րաբունից րաբուն Հայր վըկայելով, Ցուցեալ յայտնեցաւ սուրբ Երրորդութիւն, Իիւսեալ միութեամբ անբաժանելի, Փառաց, միշտ էին փառաւորելոյն, Քահանա՛յք, երգով մատուսցուք ըզփառս:
-
Ժ. ՓՈԽ Մայր Աստուծոյ Մարիամ, Դուստըր Դաւթեան թագազարմ. Ծընար մարմնով զնորն Ադամ, Որ նորոգեաց զհինն Ադամ: Աստուածածին դաւանեմք, Զծնեալդ Աստուած քարոզեմք. Ընդ հրեշտակին քեզ գոչեմք, Զուրախութիւնն աւետեմք: Խընդա՛, խորանըդ լուսոյ, Բերկրե՛ա, տաճարդ արեւոյ. Ցընծա՛, աթոռ Աստուծոյ, Բարձող Բանին բարձրելոյ: Երկինք երկնից վեհագոյն, Քերովբէից գերագոյն. Ի սրովբէիցըն թեւոյն Ծածկեալ խորհուրդ ծնիցելոյն: Անտանելոյն կայարան, Արեգականն աւթարան. Ահեղ բոցոյն բնակարան, Աննիւթ Բանին մարմնարան: Զքեզ տեսանողքըն տեսեալ, Մովսէս` մորենի ոչ կիզեալ, Եսայիաս` կոյս յղացեալ, Եզեկիէլ` դուռն աղխեալ: Լեառն վիմածին` Դանիէլ. Բլուր կընդըրկի` Սողոմոն, Աղբիւր կընքեալ պահողին, Պարտէզ փակեալ տընկողին: Նըման գեղման` Գեդէոն, Դաւիթ` իջման անձրեւոյն, Եւ Միքիաս` ըզտեղւոյն Ի Բեթղահէմ ծնանելոյն: Նոյեան տապան կենարար, Աբրահամեան տաղաւար, Կըտակագրին տապանակ, Անճառ լուսոյն աշտարակ: Դրախտ Աստուծոյ ծաղկալի, Նարդոս բուրեալ ի յոգի, Հովիտ պայծառ շուշանի, Աղբիւր գետոց քառակի: Բուրուառ խընկոց անուշից, Քառաբուրեանըն խառնից, Զոր ծերունեացըն խըմբից Զաղաւթս խընկեն քոց բանից: Ի քէն հայցեմք, մայր կենաց, Մաքրել ըզմեզ ի մեղաց. Հայցմամբ առ Տէրն աշխարհաց, Որում պատիւ սըրբասաց:
-
Թ. ՏԱՂ ԾՆՆԴԵԱՆ. ՏԵԱՌՆ ՆԵՐՍԻՍԻ ԱՍԱՑԵԱԼ Նոր եդեմ բանաւոր տընկոյն, Նոր Ադամն ի քէն հընոյն նորոգող. Երկակի դիմառից առիթ Անքակ միութեան էին ընդեղումն: Րենական արփիւ առլըցեալ, Զմինըն մարմնապէս ծընար վերըստին. ՍԻրամարգ ոսկետիպ նըկար, Տատրակ ողջախոհ, մաքուր աղաւնի: Երեւեալ ծաղիկ գարնայնոյ, Վարդ, մանիշակ, քըրքում, շուշան վայելուչ. Սարդիոն, յակինթ, դահանակ, Յասպիս, կահկեհան, զըմրուխտ, շափիւղայ: Ի տիպ վակասին յեռեալ Կայծ եւ տըպազիոն նորն Ահարոնի. Երկնագոյն աւդամանուած շար, Բեհեզ եւ ծիրանի` նիւթ նոր խորանիդ: Րակերտեա համասեռիցս ելք, Ընդ քեզ վերաբերիլ յառ ի քէն ծագումն. Գոչելով զեռահիւսակ նուագս, Երիցն ի միումն յաւէտ միշտ ըզփառս:
-
ՍԱՍ, մյուս տարի կմտածենք այդ մասին:
-
Շարունակելու իմաստ չեմ տեսնում, ջան:
-
Ով ուզում է լինի` կանոնները ես չեմ հնարել: Արթուրին դիմի, Լիլիթ ջան: Որպեսզի թյուրիմածություն չառաջանա, վերջին գրածները նույնիսկ չեմ էլ ջնջի:
-
Քանի որ սա նրա նախավերջին, այսինքն հինգերորդ, զգուշացումն էր, ապա մեկ տարով:
-
Լավ, վերջ, պարոն Ավետյան: Ձեր կրկեսը արդեն շա՜տ ընթարձակվեց: Քանի որ թքած ունեք զգուշացումների վրա, եւ արդեն որերորդ անգամ խախտում եք ֆորումի կանոնները, այսուհետեւ ստիպված ենք ֆորումում յոլլա գնալ ( ) առանց ձեր ներկայության:
-
Ո՞ՐՆ Է, ԲԱԲՈ -Ո՞րն է, բաբո, մեր հայրենիք: -Էն, որ ունի բարձր երկինք, Էն, որ ունի կարմիր արեւ` Յուր կապուտակ գլխի վերեւ. Էն, որ ունի լեռն Ալագյազ` Հավքերն` աշուղ, ջրերը` սազ: Էն, որ տեսքով իր Սեւանի` Մազերն արձակ ու գեղանի` Նստած հարսի կնմանի: Էն, որ ունի աշխարհի թագ` Քանց թագավոր` Մասիս ճերմակ, Ճերմակ Մասիս` սիրտը մրմուռ, Գլուխը վեր` դրախտի դուռ: Էն, որ ունի Մասիսն ի վար Հին-հին բերդեր, վանքեր մթար, Որ ավերակ, բայց դեռ դարեր Լուռ կ'աղոթեն երկինքն ի վեր: Էն, որ ունի Արազ, Տղմուտ, Եւ ափերը մամռոտ ու մութ Գերեզմաններն են պապերուդ... Էն, որ Ղազբեկն ու Արագած` Արտերու մեջ` ախպեր կանգնած` Ձեռ կզարնեն գինով թասին Ու կձայնեն մեր Մասիսին, Թե` "Հե՜յ, բաբո, բավ չէ՞ մենակ Պանդուխտ մնաս ամպերու տակ..."
-
Ը. ՓՈԽ Նոցին համաձայնեալ եւ մեք ցընծութեամբ Երգեմք ընդ հովիւսն` ըզփառս ի բարձունս. Րախճանամք երկրաւորքս ցընծութեամբ երկայնոցն, Սրովբէից անտեսն այսաւր տեսանի. Ի բարձունս անհաս յերկրի երեւի, Սոսկալին քրովբէից ի գիրկըս գըգուի. Ի յայրն իջավանի որ յաթոռ ընդ Հաւր, Երկնից թագաւորն դընի ի մսուր. Եւ խանձարրաւք պատի զլոյս փառաց զգեցեալն, Րամից մարդկայնոց գայ ի փըրկութիւն: Գովեմք նոր երգով զնորածին արքայն, Սըմա միայնոն տացուք այժմ ըզփառս:
-
Է. ՏԱՂ ԾՆՆԴԵԱՆՆ ՏԵԱՌՆ, Ի ՆԵՐՍԻՍԷ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԷ Այսաւր ի սկըզբան Բանն, որ ընդ Հաւր միշտ յէութեան, Ծընանի մարմնով, անյեղապէս գոլով բնութեամբ: Այսաւր ծոցածին լոյսն, որ յառաջ քան զյաւիտեանս, Ծագեցաւ յերկրի ի կուսական յորովայնէ: Այսաւր հինաւուրցն Աստուած էակն եղականաց, Եղանի մանուկ ի զաւակէ Դաւթի ծընեալ: Այսաւր յարմատոյն Յեսսեայ բըղխեալ մեզ գաւազան, Ծաղկեցաւ ծաղիկ կենդանատու տիեզերաց: Այսաւր զլոյս փառաց, որպէս զաւթոց արկող զինքեամբ, Խանձարրաւք պատի եւ յանբանից մըսուր բազմի: Այսաւր սրովբէիւք պարածածկեալ թեւաւք խորհուրդն Յայտնեցաւ մարդկան ի սուրբ յայրին Բեթղահեմի: Այսաւր ի հրանիւթ քառակերպեան նըստեալն յաթոռ, Նըւաստացեալ բառնի ի գիրկըս հողեղինի: Այսաւր կերակրողըն համայնից կենդանութեանց, Կերակրի կաթամբ ի կուսական բըղխեալ ըստեանցն: Այսաւր մոգքն աստեղբ յարեւելից եկեալք ի յայրն, Երկիր պագին` ոսկի եւ զըմուռ, խունկ ընծայեալ: Այսաւր որ հովուէրըն զԻսրայէլ հովիւըն քաջ, Բացաւթեայ հովիւք երգեն նըմա. Փա՜ռք ի բարձունս:
-
Զ. ՓՈԽ Նոր ծաղիկ բըղխէ այսաւր յարմատոյն Յեսսեայ, Եւ որդի Դաւթի ծնանի Որդին Աստուծոյ: Րեպէից Տէրն աւծանի արքայ նոր Իսրայելի. Սրովբէից անտես բնութիւնն տեսանի մարմնով, Ի լոյսն անմատոյց բնակեալն խանձարրաւք պատի. Սա անմայր յառաջ ծընեալ, անհայր ծընանի, Ի բարձունս անբաւ վերնոցն` յայրըն պարագրի. Երեւի տղայ ծերունին, մանուկ հինաւուրցն, Անեղն եղանի այսաւր մարդ ճըշմարտապէս. Յիւր պատկերըն գայ կամաւ կերպարանըն Հաւր, Սիրով խոնարհի ի մեզ բարձրեալ թագաւորն: Եկայք զնախատաւն ծնընդեանս վերապատուեսցուք, Րամեալ մաքրութեամբ հաղորդ լիցուք ծնիցելոյն. Գոհութիւն տացուք նըմին ընդ Հաւր եւ Հոգւոյն, Սուրբ Երրորդութեանըն փա՜ռք յաւիտեանս, ամէն:
-
Ե. ՏԱՂ ՃՐԱԳԱԼՈՒՑԻ ԾՆՆԴԵԱՆ Այսաւր աւետեաց Գաբրիելի լրումն Եղանի առ կոյս Մարիամ: Այսաւր աներբին իննամսեան աճմամբ Առլըցեալ յարգանդի Կուսին: Այսաւր գայ Յովսէփ ի քաղաք Դաւթի, Ընդ կուսին յայրն իջավանի: Այսաւր երկնային արքայն մըտանէ Ընդ երկրաւոր արքային գրոյն: Այսաւր ազգ մարդկան վերագրին աշխարհագրաւն այն Յաշխարհըն վերին: Այսաւր ի Հաւրէ անմարմին ծընեալ Որդի Նոյն մարմնով ծընանի: Այսաւր Բանն աննիւթ թանձրացեալ Հիւթական կերպիւ յայտնեալ երեւի: Այսաւր լուծանի երկունք անիծից նախամաւրն Ծնընդեամբ սուրբ Կուսին: Այսաւր մեզ Դաւիթ տասնաղեաւըն տայ նըշանակ, Գըտաք յԵփրաթայ: Այսաւր ըստ Միքիայ Բեթղահէմ ցընծայ` Տուն եղեալ երկնաւոր հացին: Այսաւր ըստ Եսայեայ Կոյսն մայր լինի Սքանչելեաւք Էմմանուելի: Այսաւր հոգեղէն տան որդւոց մարդկան Աւետիս.- Ծընաւ ձեզ փըրկիչ: Այսաւր ընդ հովիւսն երգս առեալ գոչեմք Ասելով` ըզփառս ի բարձունս:
-
Հեսա ես էլ եմ դրան սպասում, դրա համար դեռ "գրողի ծոցում" չի, էստեղ է: