Unregistered - M

Thale, Germany

У Вардана Айгекци есть одна притча о пророке Заратуштре. В ней описывается удивительное событие, произошедшее с ним в младенчестве: когда Заратуштра сделал нечто неожиданное, дэвы приняли его поступок за грех и сожгли его на огне. А в зороастрийских текстах, наоборот, рассказывается, что Заратуштра сделал это, потому что в него вошел Вохуман (символ Благой Мысли). Внимание, очень легкий вопрос: что сделал младенец Заратуштра?

Латералис пока еще в глубоких раздумиях! Вопрос будет, как только к ней придет Озарение.

Да!

А в Баку тоже стоит памятник Незами..

http://www.uni-essen.de/sesam/spug/Texte/prinz09.htm Писал он, кажется, с трудом, и то только в зрелом возрасте, но читать умел точно..

Прошу прощения, надпись на рукояти меча, а не на клинке. Так вот, вместо CHRISTVS REGNAT CHRISTVS IMPERAT написано CHRISTVS REIGNAT CHRISTVS INPERAT.

А Эйнхард в единственной прижизненной биографии Карла писал, что император сам перевел названия месяцев и ветров с латыни на франкский. Миг, а может дело в том, что в надписи на клинке этого меча есть ошибки?

Jenny, добро пожаловать на hayastan.com! Пожалуйста:

Ганджауи, Ширвани, Фердуси, Рудаки... Каких еще азербайджанских поэтов присволили эти персы? Знаменитых азербайджанцев - целая куча! Одних композиторов сколько: Полад Бюль-бюль оглы, Qара Qараев и его сын Фярядж, Фиqрят Амиров, еще какой-то, у которого, говорят, саблю украли... Гяджибеков, кажется...

Белл, тема будет, обещаю!

Народ может многое не понимать. Скажем, немцы средневековья постоянно сжигали евреев, потому что думали, что они по ночам пьют кровь христианских младенцев. А последствия гитлеровских чуд, экономические и не только, видны по сей день.. Так что лучше восхищаться более.. другими людьми.

Я же не говорю, что он был очень плохим оратором.. Но и не таким хорошим, чтобы учить своим примером кого-то; куда ему до Мартина Лютера или хотя бы Йозефа Геббельса?.. : ) Но если Вы действительно хотите научиться говорить так убедительно, опять же, могу предложить бесплатный мастер-класс по языку третьего рейха, от которого Герман почему-то отказался... : )

Вы может быть и правы, но чему именно стоило бы поучиться у Гитлера? Второй пункт улыбнул, конечно..

Миг, разве фризский и платтдойч одно и то же? В Германии ведь практически нет носителей фризского языка, ну если исключить тех несколько тысяч фризов на самом крайнем севере. А платтдойч распространен по всей северной Германии..

Мне тоже кажется, что это голландский. Un ik leebe de plattdüütsche Spraak. : )

Ես մեղավոր չեմ: Թարմացրեք նկարները... http://forum.hayastan.com/index.php?s=&amp...st&p=681097

շարունակելի

ԶԱՐԹԻՐ ԼԱՕ, ՄԸՌՆԻՄ ՔԸԶԻ (ՀԻՆ ԵՐԿՐԷՆ ՆՈՐ ՁԱՅՆԵՐ) 1970-ին, միջ-եկեղեցական ժողովի մը մասնակցելէ ետք, Լոնտոնէն Պէյրութ վերադարձի ճամբուն վրայ, օդանաւի մը մէջ պատահական ընթերցումէ մը մեր հոգիին մէջ շառաւիղած ապրումներ` խռովքներ, ընվզումներ եւ խորհրդածութիւններ: Գլուխս բռնուած է ցուրտէն: Ծանրութիւն մը, կապարանման ճնշումով, նստեր է ուսերուս; Ջիղերս ձմրան ճիւղերուն պէս սառեր էին արդէն: Լոնտոնեան մշուշը սողոսկեր էր կարծես գանկէս ներս... Օդակայանի պաշտօնեաներ կէս գործադուլի մէջ էին: Օդանաւերը կ'ուշանային: Ճամբորդներ` ջղային, զայրացկոտ, կ'երթեւեկէին սրահին մէջ, որ ինքնին մանրաշխարհն էր մեր այսօրուան աշխարհին եւ մանրանկարը ազգերու մոզայիքին: Միտքս ալ, ճամբորդներուն նման չուարուն, չէր կրնար սեւեռուիլ մտածման մէկ գիծի վրայ: Տարտամ էր պահը եւ ծանրութիւնը աւելի եւս կը ճնշէր վրաս, երբ, ի վերջոյ, բարձրախօսէն հնչող ազդ-յայտարարութիւնը, քայլերս ուղղեց դէպի օդանաւ: Կոտրտած մարմինս կազիւ հանգչեցուցած օդանաւի աթոռին մէջ, յանկարծ մօտս եկաւ եւ կողքի աթոռին մէջ ուզեց տեղաւորուիլ հսկայակազմ մարդ մը, որուն համար երբեք չէր նախատեսուած աթոռներեն որեւէ մէկը...: Հազիւ կրցաւ նստիլ, այսինքն պարփակուիլ` շարժում չընելու պայմանով: Եւ առաջին իսկ հերթին, մարդը` ինք, իր մարմնին ծանրութեան եւ լայնութեան նման տապակ թուեցաւ աչքերուս: * * * Ընթերցումն էր, խորհեցայ, միակ միջոցը գլուխիս վրայ իջած ճնշումը փարատելու: Վերցուցի աթոռին դիմաց զետեղուած թերթերէն մէկը THE ILLUSTRATED LONDON NEWS, որ ամենէն ընտիր պարբերական հրատարակութիւներէն մէկն է Անգլիոյ մամուլին, աւանդութիւն եւ նկարագիր ունեցող ամսաթերթերէն մին, 1842 թուականէն ասդին շարունակաբար լոյս տեսնող եւ առհասարակ ազնուական դասակարգի եւ մտաւորականութեան սահմանւած: Ուսանողութեանս օրերէն ծանօթ էի թերթին, բայց երկար տարիներով կտրուեր էի անկէ: Ինքնաբուխ կարօտով մը բացի զայն եւ յանկարծ աչքերուս դիմաց բացուեցաւ... Հայաստանը որ կը ճառագայթէր կեդրոնի զոյգ էջերուն վրայ: Արեւմտեա՛ն Հայաստանն էր այդ: Եւ իր լեզուն` աւերակներու անաւերակելի լեզուն, անբառ` բայց պերճախօս: Տպուած բառերէն հոսող ձայները դեռ չէին իջած հոգիիս մէջ, երբ բոլոր լուսապատկերները լեցուեցան աչքերուս մէջ` արեւէն արձակուող ճառագայթներու ուժգնութեամբ եւ լուսափայլութեամբ: Եօթը պատկերներ` եօթը խորհուրդներ անցեալէն շառաւիղող` շնորհներու առատահոսութեամբ սկսան ներթափանցել գիտակցութեանս մէջ եւ այնտեղ հայկական կերպ ու դրոշմ, գոյն ու անուն, շունչ ու մարմին զգենուլ եւ դառնալ... Վարագայ վանք, Ս. Բարթողիմէոսի վանք, Էջմիածնի վանք... Բայց ի՞նչ վանք. վանքէն բեկորներ` դրան երիզներ, մուտքի ճակատներ, կամարներու կապեր, ներքնամասի պատռուած երեսներ, ջարդուած գմբեթնէր...: Վկայութիւններ աւերակներէն` շքեղակերտ փառքերուն մասին...: Պատկերներուն վրայ, մեծատառ, հաստ ու ջինջ գիրերով բառեր, սուր գամերու պէս, յանկարծ ծակեցին աչքերս եւ մխուեցան ուղեղիս մէջ – ARMENIA'S VANISHING CHURCHES = ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԱՆՀԵՏԱՑՈՂ ԵԿԵՂԵՑԻՆԵՐԸ: * * * Յօդուած մըն էր կարդալ փորձածս: Բայց հազիւ սկսած` արդէն տագնապ մըն էր ապրածս: «ԱՆՀԵՏԱՑՈ՜Ղ...» Անո՞նք ալ, մեր աչքերուն դիմաց, օր ցերեկով, պիտի քալեն այն ճամբայէն, ուրկէ քալեցին եւ որուն մէջ խորտակւեցան, յաճախ արիւնաներկ, հազարաւորները իրենց քարեղբայրներէն` կառոյցէ դէպի աւերակ, շքեղութենէ դէպի անշքութիւն, աւերակէ դէպի փոշի, լոյսէն դէպի խաւար, կեանքէն դէպի անէութիւն, անյայտութիւն տանող սե՛ւ ճամբայէն, զոր լա՜յն բացին եւ մի՛շտ բաց պահեցին մեր թշնամիները, ե՛ւ անոնց, ե՛ւ զանոնք կերտող ժողովուրդի ճարտարաշէն զաւակներու առջեւ: Ընդվզումի ալիք մը յանկարծ կը սկսի շարժիլ ներսս, երբ աչքերուս դիմաց, ալ կարծես տժգունող վերնագիր բառերուն հանդիպակաց էջին վրայ կը կարդամ սա տողերը, հարիւրերեսնամեայ այս աւանդապաշտ թերթի ծանրախոհ խմբագրութենէն բանաձեւուած.- «Արեւելեան Թուրքիոյ շրջանը, Վանայ լիճին շուրջը, սիրտն էր Հայաստանի վաղեմի քրիստոնէական թագաւորութեան: Իր ժամանակին, հարուստ էր անիկա ճարտարապետական մեծ շահեկանութիւն ունեցող եկեղեցիներով եւ վանքերով: Երկար տարիներ այս շրջանը դժուարամատչելի էր: Այժմ ճանապարհորդներ ի յայտ կը բերեն, թէ այս կոթողներէն շատեր աւերակի վիճակին կը մատնուին կամ փաստօրէն կ'անյայտանան քանի քիւրտ գիւղացիներ զանոնք կը գործածեն իբրեւ քարանոց...»: Robert Hillenbrand իր յօդուածին մէջ կը նկարագրէ այն` ինչ որ մնացեր է այս յուշարձաններու կարեւոր երեքէն,- Վարագայ, Ս.Բարթողիմէոսի եւ Էջմիածնի երբեմնի շքեղ վանքերէն:

Уважаемый Kavkaz_sim, позвольте задать Вам несколько вопросов. С каких пор армяне стали кавказцами? Не расскажете ли нам побольше об армянских "адатах"? Вы случайно не тот парень, который написал "Конституцию армянина"? Եւ վերջապես, դուք հայերեն գիտե՞ք:

Հասիկո ջա՜՜՜՜՜՜՜՜՜՜՜՜՜՜՜ն :lol:

Гераци джан, он это свое домашнее задание выполняет просто... До серьезных текстов мы еще не дошли, но сами посмотрите, как он прогрессирует!..

Зачот, комрад, первый урок ты освоил хорошо! Особенно понравились иронические кавычки (хотя их могло бы быть больше) и упоминание низших рас в связи с нашим глобальным противником. Только вместо неубедительного "я считаю" говори "ваш фюрер считает", ибо все великие люди говорили о себе в третьем лице.

:flower: !عِيدُ مِيلاد سَعيد, أَخ

Ճիշտն ասած չափածոն ինձ ավելի դուր եկավ: Ընդհանրապես, գրականության մեջ նախընտրում եմ չափածոն: Իսկ ի՞նչ դաջվածք էր