Arm_Lionne

Вот ещё o причинах самоубийства - отрывок из книги: "17.10. Угрозы самоубийства Я полагаю, что почти всегда, когда человек говорит о самоубийстве, это-двойное послание. Одна часть говорит, что жизнь (как она есть) становится невыносимой; другая часть взывает к кому-то с целью помочь изменить ее. Даже в угрозе самоубийства может быть элемент бессознательной надежды. Следовательно, важно, что находится кто-то, способный ответить на такое заявление, как бы глубоко оно ни было запрятано, для того, чтобы сделать все, что может быть сделано по изменению того, что может быть изменено. Одним изменением могло бы быть то, что кто-то готов быть в соприкосновении с невыносимым состоянием суицидального отчаянья. Здесь кроется наиболее опасное, хотя и распространенное предположение, что человек, который говорит о самоубийстве, от самоубийства не умрет. Этот взгляд поощряет людей становиться неотзывчивыми к бессознательной надежде, что может скрываться в суицидальной мольбе о некоторой форме помощи, которая еще не пришла. Если никто не ответит на тот остающийся элемент надежды, то потом может последовать успешная попытка самоубийства - конечный акт отчаянья и возмездия миру, оказавшемуся таким невнимательным." Патрик Кейсмент / Обучение у пациента ©

ԻՆՉՈՒ ՀԻՇԵՑՐԻ Քամին սարերից Առաջին ձյունի Փոշին է բերում Եվ շաղ է տալիս Բոբիկ ոտներիս Ու փշաքաղված Մազերիս վրա: Շապիկիս փեշքից Ու թևքից կախված Մաշված, գույնզգույն, Խաշամանման Կարկատանները Պոկում է քամին, Խառնում ծառերից Թափվող խաշամին… Խաշամ, ի՜նչ խաշամ, Թեժաթուխ լավաշ, Տավարն ուտում է, Ու չի կշտանում: Ես լուռ նստել եմ Կապույտ մի քարի, Կապտել եմ ես էլ, Եվ կապույտ քարից Տարբերվում եմ ես Այնքանով միայն, Որ ես դողում եմ, Քարը չի դողում: Գյուղ տանող ճամփով Անցնում է հայրս, Ցախը շալակին: -Ցո՞ւրտ է,- հարցնում է: -Տաք է,- ասում եմ: -Քարին մի նստիր, Վեր կաց,- ասում է: -Տավարն,- ասում է,- Լույսով չբերես: Ասում է, գնում… Անցել է ուղիղ Քառասուն տարի… Հիշեցրի երեկ, Հայրս լաց եղավ: Ինչո՞ւ հիշեցրի:

ՊԱՊԸ Իմ պապը տնկել է Մեր գյուղի շիվերը, Իմ պապը պայտել է Մեր գյուղի ձիերը: Իմ պապը մեր գյուղի Պատերը շարել է Եվ բոլոր կամերը Մեն-մենակ քարել է: Ջրել է իր այգին, Ու մարգը բահել է, Եվ արդար քրտինքով Իր տունը պահել է: Իմ պապը վարել է, Իմ պապը ցանել է, Իսկ հնձի ժամանակ Ձեռքի մեջ մանգաղի Դաստակը ցավել է: Իմ պապը հողի հետ Խորհել ու խոսել է, Ամպի հետ արտասվել, Ջրի հետ հոսել է… Մի օր էլ, երբ հանկարծ Ծալվել են ծնկները, Զարմանքից քարացել, Ամոթից շիկնել է: Թողել է նա մաճը Եվ շունչը պահել է, Եվ հետո քրտինքը Ճակատին պաղել է: Եվ պապը ակոսում Պառկել ու քնել է, Խառնվել այն հողին, Որ իրեն սնել է:

Ո՞ւՐ ԵՍ ՇՏԱՊՈՒՄ ԴՈՒ ԱՅՍ ԼԵՌՆԵՐՈՎ - Ո՞ւր ես շտապում դու այս լեռներով,- Ասաց մասրենին փեշս բռնելով,- Ի՞նչ է պատահել, չե՞ս մտաբերում, Մոռացե՞լ ես ինձ հեռու ափերում: - Միայն ցավերն եմ մոռացել այն հին, Որ քո փշերն ինձ պատճառել էին, Իսկ շշուկներդ, տեսքդ ծաղկածուփ Սրտիս մեջ են միշտ, հայրենի իմ թուփ:

Մեր տան պատից մի քար լիներ, Նստեի վրան Ու պատմեի անտուն կյանքիս Հեքիաթը նրան: Պատմեի, թե այս աշխարհում Ինչեր եմ քաշել Եվ գլխիս տակ քանի՜, քանի՜ Քարեր եմ մաշել: Ու լսեի վերջին անգամ Խորհուրդը նրա Ու մեռնեի ապուպապոտ Այդ քարի վրա...

Հիանալի բանաստեղծություններ են, կարդալիս հոգիդ տակնուվրա են անում

ՆԵՂՎՈՒՄ ԵՄ... Նեղվում եմ, խփում են կրծքիս, Ես գոհ եմ, իրենք են դժգոհ, Ներում եմ, նստում են գլխիս, Ես գոհ եմ, իրենք են դժգոհ։ Առնում են ու ետ չեն տալիս, Ես գոհ եմ, իրենք են դժգոհ։ Մեռնում եմ, երբ ուշ են գալիս, Ես զոհ եմ, իրենք են դժգոհ

dear

Ի՞նչը "երբեք" չես կարող ներել

Բարով եկաք, զգացեք Ձեզ ինչպես Հայաստանում

:lol: :lol: :lol: Мечтайте! Мечтать как известно не вредно, а очень даже полезно. Вам же остается лишь мечтать

Գերման բարի վերադարձ : Հուսով ենք, որ քեզ այնքան լավ կպահես ( իսկական ավանդապահ, քաղաքավարի ու խոհեմ հայի պես), որ նորից ստիպված չես լինի լքել մեզ՝ քո սիրելի ֆորումն իր շատ սիրելի ֆորումցիներով հանդերձ Հ.Գ Ի դեպ ... քո իսկական անունն ի՞նչ է: Դու մեր ֆորումի հին մասնակիցներից ես, բայց մենք քո անունը մինչև հիմա չգիտենք

Մանե ջան, իսկ ինչո՞ւ այն մինչև հիմա տեղադրված չէ ֆորումում Անձամբ ես վաղուց օգտվում եմ այս կայքից http://www.genocide.ru/translit/convert.html, ունեմ նաև հայերեն ստեղնաշար, բայց ինչպես նշեց Аида Суреновна-ն ձեռքս արդեն այնքան է վարժվել, որ նորին սովորելու ցանկություն չկա: Դար Ակումբի ստեղնաշարը նույնպես շատ հարմար է

Հարգելի MONK շնորհակալություն, Դուք պարզապես հրաշք եք :

anyuta настояшая армянка: красивая и скромная

MONK կայքն ինձ ծանոթ չէր: Բայց ցավոք հայերեն տառերն ինձ մոտ չեն երևում, իսկ կայքում տեղադրված լինկերը, հայերեն կարդալու համար, այլևս չեն գործում: Այնուհանդերձ շնորհակալություն , գուցե ինչ-որ մեկին պետք գա

Nous pouvons jouer comme cela aussi. Il faut juste ouvrir une nouvelle theme avec cette nouvelle règle du jeu Bel ed erbvanic es sksel nexanal-mexanal de uremn es el nexaca

C'est clair maintenant et il ne faut pas s'excuser

enjoyement

Excuse-moi de vous déranger , mais j'ai une petite question. Ça veut dire quoi?

Belshka tu fais ça exprès? Tout tes mots terminés par e

Նախևառաջ բարով եկաք Հայաստան.քօմ Ինչ վերաբերվում հայ փիլիսոփաներին... անձամբ ես շատ մեծ ցանկություն ունեմ ծանոթանալու նրանց գործունեության հետ, բայց ցավոք սրտի հնարավորություն չունեմ գրքերը ձեռք բերելու, իսկ ինտերնետում հայալեզու գրադարան շատ քիչ կա, եղածն էլ բավականին աղքատ է

Yerkramas ջան շնորհավորում եմ, ամենայն բարիք ձեզ

pas des verbes s'il vous plait, sinon il ne sera pas possible de continuer le jeu égal ровный, одинаковый

Բարով եկար հայուհի ջան