SAS

Նունե, ասում են մարդը սխալական է : Մեկ էլ տեսար «ֆ»-ի փոխարեն սխալմամբ գրեց «վ» և ֆոՌում-ում հայտնվելու փոխարեն, հայտնվեց... Բարով եք եկել ֆոՐում:

Древнегреческое изречение "Инчкан лезу гитес - айнкан мард эс" в армянской интерпретации означает следующее: армянский язык или начисто изгнан из списка "инчкан", или же в этом списке ему отведена роль Золушки. Кто говорил, что армяне должны знать только армянский язык? Но тысячи людей в самой Армении не хотят, чтобы армянский язык для их детей стал РОДНЫМ языком, и отдают детей в русскую школу. Армянин НИКОГДА в своей долгой истории не был моноязычным. Вру, когда он был уже моноязычным, то уже не был армянином. Знание иностранного языка не самоцель, оно должно быть мотивировано. А знание родного языка должно быть самоцелью, без всякой мотивации.

Նունե, Սիրիր հանճարը հայ, որ դարեր շարունակ մաքառել է, Եվ որպես իր փառքը վերջին, Չարենցին է աշխարհ բերել... Նախ՝ գյոթական տողերը դեռ գյոթության ապացույց չեն: Գյոթության միակ ապացույցը... Չարենցն ինքն է, ավելի ճիշտ՝ նրա տողերը: Չարենցն ունեցել է հախուռն ու անզուսպ, արկածախնդիր և հակասական, խոլ-տարերային բնավորություն: ՉԵԿԱն Չարենցի վրա բարդեց մարդկային բոլոր մեղքերն ու հանցանքները, բայց ոչ մի խոսք նրա կարծեցյալ գյոթության մասին: Պատկերացնո՞ւմ եք, եթե Չարենցն իսկապես արվամոլ եղած լիներ( այդպիսի բան գավառական փոքր քաղաքում անհավանական է թաքուն մնար, Չարենցը Երևանում ամենահայտնի մարդն էր), ապա ամենատես և ամենազոր ՉԵԿԱյի համար դա երկնային մանանա էր, այնպիսի մի կռվան, «ծանրացուցիչ փաստ հանցանաց», որ նրանք հարմար առիթը բաց չէին թողնի նրա այդ մեղքն էլ արձանագրել «ի շարս հանցանաց»: Երկրորդ՝ Օսկար Ուայլդը, Ուոլթ Ուիթմենը, Ֆեդերիկո Գարսիա Լորկան, Չայկովսկին և տասնայակ այլ հանճարներ եղել են արվամոլներ: Դուք Չայկովսկու Առաջին սիմֆոնիան լսելիս չե՞ք հիասթափվում: Ի՞նչ է, Չարենցը սրբապատկե՞ր է: Երրորդ՝ «Բնագիրը» սովետական հասարակական զուգարանի պատ է հիշեցնում, որտեղ ամեն ոք գրում է իր ուղեղային արտադրանքը: Շատերի համար ուրիշի մեղքերի, կարծեցյալ թե իրական, տարփողումը հանդիսանում է սեփական ապաշնորհության և հիմարության արդարացում: Ի վերջո՝ մարդկային այլասերված բնությունը կարող է «գյոթության» նվագներ լսել նաև այս հրաշալի տողերում: Ի դեպ, այս բանսատեղծությունը տպագրվել է դեռ այն ժամանակ, երբ չկար ո՛չ «Բնագիր», ո՛չ էլ Համացանց: …Ճիշտ այսպիսի անգույն մի գիշեր, Զարմանալի անգույն, կարծես տիեզերքը Իբրև ուշիշ բժիշկ՝ շունչը պահած՝ Ինքն իր սրտի տրոփն էր ունկնդրում, — Ահավասիկ նման մի ինքնամփոփ գիշեր Երբ ինչ իմաստ ունի հաշվել տիեզերքի Սրտի տրոփն անդուլ համարելով զարկերը Օր, կամ տարի, կամ հազար հազարամյակ, — Ախ, էականն այն է, որ տարիներ առաջ, Այնքան առաջ, որքան հարկավոր է միայն, Որպեսզի պահն այդ արդեն անցած, Դանդաղելով՝ դառնա արդեն անցյալ, — Ուրեմն ճիշտ այսպես — մի այսպիսի գիշեր. Արթնացել է հանկարծ իր աներազ քնից Լեոնարդո դա Վինչին, — և ճիշտ այսպես, Ինչպես ինքս ահա զարմանալով մի պահ, Որ հրաշքի նման կրկին իր դեմ Բռնկվում է կյանքը, գոյությունը, կյանքի Զարմանալի հրաշքը — նայել է լուռ Իր դիմացի պատին, կամ սենյակում դրած Եռոտանուն ընտել ու հարազատ Եվ բևեռել է իր աստվածային հայացքը Ահավասիկ այս սուրբ կիսակնոջ, Այս կանացի դեմքով և պատանու Անեզրական, անհուն տխրությամբ Եվ երազով օծված հիսուսային դեմքին... Նայել է լուռ երկար, — կասկածելով մի պահ Այդ հրաշքի՝ այդ լուռ խորհրդի Անգրկելի, անձուկ գոյության Լինելիությանն անգամ...Ապա դանդաղ Բարձրացել է մի պահ, ջահը վառել, Արթնացրել է ապա եռոտանու այն կողմը, Մութ անկյունում քնած իր սիրելի, Իր պարմանի սանին՝ Բելտրաֆիոյին, — Եվ՝ բերելով ահա եռոտանու մոտիկ՝ Երկար-երկա՛ ր նայել է նրա դեմքին, — Այդ պատանու, ողորկ, կիսակլոր՝ Կիսակնոջ կույսի և պարմանու՝ Աստվածային գեղով պսակազարդ դեմքին… Նայել է լուռ, երկա՛ր, — մերթ պատկերին նրա՝ Կնոջական դեմքով այս Հիսուսին՝ Մերթ իսկական կյանքի անհունությամբ շնչող՝ Սուրբ, ձվաձև դեմքով այդ պատանուն... Հետո բռնել է նա իր դողդոջուն ձեռքով Իր սիրեցյալ սանի կնոջական, բարակ Մարմարիոնե թևը, — երկար Անագորույն սիրով ու կարոտով, Տիեզերքի տրոփը հավերժորեն իր մեջ Անհագորեն ընդմիշտ ամփոփելու Անեզրական սիրով, — նայել է աչքերին, Թափանցելով մինչև նրա հոգու հատակը, Մինչդեռ գունատ, մաքուր, ամոթխած Մի վարդագույն մշուշ էր նրա դեմքը պատել Եվ նա հառել էր իր հայացքը վար Եվ ամոթխած սիրով, և պատանու, Եվ աղջկա անեզր կարոտով… Նայել է ճիշտ այսպես — ինչպես այն Իր դիմացի պատից... Հիսուսը, — Կիսակնոջ դեմքով և պատանու մարմնի Անեզրական գեղի տրտմությամբ Եվ հանճարի սիրով ու վրձինով Անմահացած Հիսուսն այդ տխրամարմին... Այդ Լեոնարդո դա Վինչու հանճարեղ «Խորհրդավոր ընթրիքը» որմնակերտի համար Տարիներով փնտրած ու երազած Եվ վերջապես փոքրիկ մի կտավի վրա Մեզ հիշատակ թողած կնոջական Հիսուսը— Լեոնարդո դա Վինչու աշակերտը... Ջիովաննի Բելտրաֆիոն վեշտասնամյա: 1937

Матка турчанки во многом определила место и роль Турции в современном мире. Грех ради одного-двух детей занимать ... целую женщину. Так что, հո՛ւպ տվեք արգանդները:

Պարան, «սահման» նշանակում է ոչ միայն Border, այլ նաև ունի սահմանում- definition(determination) իմաստը: «Սահման տղերանց էին մաուզերքն յուրյանց» այդ համատեքստում նշանակում է, որ տղաներն իրենք էին որոշում ինչ անել, զենքը(ուժը) իրենցն էր, օրենք, դատ, դատաստան չէին ճանաչում, գործում էր զենքի(ուժի) իրավունքը: Իսկ Խորենացու «Սահման քաջաց՝ զէնն իւրեանց» նշանակում է, «Քաջերի սահմանն իրենց զենքն է,որքան կտրում է, այնքան էլ գրավում», այսինքն՝ «Սուրդ որքան հատի՝ այնքանը քոնն է»:

И действительно, "если подумать логично", то армянские диалктные слова "ИЗ= след", "ИС= копоть, сажа" являются тюркскими и не имеют никакое отношение к армянскому языку. Равно как и тюркское слово "боз = серый" не имеет никакое отношение к армянскому слову "боз = блядь" заимствованный с грузинского.

В Грузии нет арменофобии, Но зато есть сациви и лоби. Дилаооо, дилаооо, диалооо, Сакартвелос гаумарджос!

LyanGars, ни "ис(из) = след( на турецком)", ни "аба" не являются армянскими словами. Кстати, на турецком "ис" означает "сажа, копоть", что до сих пор сохранился в армянских диалектах в виде his. Snubber, а вы не могли бы привести список этих 35 слов?

В армянском языке, все основные цвета( черный, красный, белый, зеленый и т.д.), кроме желтого, заимствованные слова. Эти слова смело можно внести в "базисную лексику". И что же, неужели протоармяне были ... желтониками и кроме желтого цвета ничего не видели?

«Զինված, պատրաստված» այդ դասը շռայլում էր թալանը, ջարդում, ավերում էր: Այն տարի նրանց համար չկար ո՛չ դատ ու օրենք, ո՛չ կարգ ու կանոն: Իրենք էին որոշում ինչ անել, զենքն իրենց ձեռքին էր( = Սահման տղերանց էին մաուզերքն յուրյանց ):

yerkramas, и джавхкскийе, и ширакский диалекты... "западно-армянские". Диалекты, принадлежащие ветви -ум(-ում), считаются восточно-армянскими, а принадлежащие ветви -къ(-կը) - западно-армянскими.

Պարան, դու ճիշտ ես, դաս =դասակարգ=class: Իսկ այսպես հասկանալի՞ է` «Զինված, պատրաստված» այդ դասը շռայլում էր թալանը, ջարդում, ավերում էր: «դասն այդ» պետք է կարդալ միասին:

Лазарь Моисеевич, ляпнули глупость да еще и упорствуете.

Сообщение 1. Сообщение 2. Правое полушарие не знает чем занят левое. У вас извращенное понимание слова "Армения". Армения, без армянского языка и культуры, превратится в географическое понятие типа "Армянское нагорье", если даже там будут жить миллиард человек.

Շունն անգործությունից իր ձվերն է լիզում: Էլ խոսելու բան չունե՞ք...

Կարելի է և այդպես: Բայց... վանեցոց = վանեցիների:

Այո:

...որովհետև կենդանի վկաներ դեռ շատ կան, ովքեր ՆԱԽԿԻՆՈՒՄ վարել են հանրային գործեր և կարող են հաստատել, թե իրոք այդպես էր առաջ, պետական թատրոնի սրահում

Պարան, «Ղուրդ-ու»՝ հավանաբար աղավաղված թուրքերեն « գուրդ-->ղուրդ= գայլ» բառն է: Ըստ այդմ՝ Ղուրդու Բալա = Գայլի ձագ:

Несравненная Тереза, платоническая любовь тоже может позитивно повлиять на самочувствие человека. Но от такой любви дети не рождаются.

Феодал, предположим, что я трус, не воевал не меценат. Что из этого следует, какое это имеет отношение к теме?

У меня создается впечатление, что я попал в азерский форум. О чем вы толкуете, дамы и господа,вы с кем спорите, с Айвзяном, или с собственными комплексами?

Мтмытанц эртлис им банира = Вечером(как только потемнеет) пойду .... Софи, что такое "банира", неужели "туалет=банаран"? Артвинцы "я" говорят "е", а не "ес"?

Քվեստոր = (անգ.)questor ( լատ. quaestor, quaerere — բառացի «հարցաքննել», «հետազոտել»):

Добрый день, ayoe. Насколько мне известно(поправьте, пожалуйста, если я ошибаюсь), в клинописях Урарту выглядит как РРТ. В связи с этим у меня вопрос: по какому принципу происходит огласовка, ведь слово "арарат" в клинописях тоже имело бы запись РРТ? Или все-таки в клинописях есть еще дополнительные знаки, с помощью которых правильно восстанавливают текст. Спасибо.