SAS

Զ-զա

Ե-եչ

Դ-դա

Գ-գիմ

Բ-բեն

Հայոց քարակերտ այբուբենը: Օշական, Սուրբ Մաշտոց եկեղեցու բակ: Ա-այբ

Իսկ տարօրինակ չէ՞, որ կարելի է ասել և՛ խոսել, և՛ խոսալ, և՛ խոսիլ, և՛ խոսուշ: Եվ բոլոր ձևերն էլ ՃԻՇՏ են՝ հայերենի բարբառները վկա: Արևելահայերենում ընդունված է ԳՐԱԿԱՆ համարել խոսել ձևը, իսկ արևմտահայերենում՝ խոսիլ:

Հայրենակից, ես գիտեմ այդ կանոններից մեկը՝ հենց նոր հայտնաբերեցի: Այն բայերը, որ կարող են ունենալ երկու տարբեր՝ -ալ -ել լծորդներ, արևմտահայերենում կարող են ունենալ -իլ կամ -ուլ լծորդ: Արևելահայերեն--------------------------------------------------Արևմտահայերեն ԽոսԵԼ-խոսԱԼ(բարբառային ձև) ---------------------------------Խոսիլ ԹողԵԼ- թողԱԼ(բարբառային ձև)---------------------------------Թողուլ Իսկ խաղԵԼ ձև ոչ ի գոյ, ուստի և՛ արևելահայերենում, և՛ արևմատահայերենում՝ խաղԱԼ:

Հովհաննեսը եկավ՝ բարին հետը: Մոռացել էի ճապաղ բառը, սրանից հետո կօգտագործեմ:

Իսկ հիմա մի քանի հարց տիկին Աիդային: Դուք ինչպե՞ս եք բացատրում ձեր աշակերտներին, թե ինչո՞ւ. Ա Ի հոլովման բառերի սեռականը մի դեպքում ստանում է -Ի վերջածանց, մյուս դեպքում՝ -ՅԻ: Սեր( սերուցք) - սերի Արա - Արայի Սաքո - Սաքոյի Բ Գոյականակերտ բայերի մեջ Ե-ն դառնում է -Ի: Վեճ - վԻճել Սեր( լյուբով) - սԻրել Բայց՝ Սեր( սերուցք) - սԵրել Բեռ- բԵռնել Գ Գոյականակերտ բարդությունների մեջ Ե-ն դառնում է -Ի: Վեճ - վԻճաբանություն Վերք - վԻրաբույժ Գեր - գԻրություն Սեր - սԻրեկան Բայց՝ Գերի- գԵրություն Սեր - սԵրունդ Ծեր- ծԵրություն Դ Գոյականից՝ ածական Ծես- ծԻսական Տեր - տԻրական Բայց՝ Սեռ - սԵռական

Մի ուրիշ ֆորումում այս հարցի վերաբերյալ գրել էի: Մի բան չեմ հասկանում. ի՞նչ կապ ունի ուղղագրությունը «գրաբար-աշխարհաբար պայքարի», տառաձևերի և արաբական թվանշանների հետ:Հեղինակը ի՞նչ է, իր ընթերցողներին, կներեք, էշի տեղ է դնում: Ինչո՞ւ հեղինակը չի հիշում,ասենք, Թումանյանի և Աճառյանի անուններն ու նրանց կարծիքը:Այս երկու պատվական հայերը միասին վերցրած մի Մակինցյան կամ մի դոցենտ ու դոկտոր չարժե՞ն:Ինչո՞ւ չի հիշում Պարույր Սևակին, որի դիպուկ բնորոշմամբ Աբեղյանը մի գիշերվա մեջ մի ամբողջ ժողովրդի անգրագետ դարձրեց: Մի՞թե շատախոս, ջուր ծեծող դոցենտը ցայսօր չի հասկացել, որ ուղղագրության փոփոխումը քաղաքական որոշում էր և ոչ թե պատմական, լեզվական կամ մշակութային անհրաժեշտություն:Նոր վարդապետություն էին որդեգրել ռսացած նորօրյա Գրիգոր Պարթևները, և օրվա հրամայականն էր ու կարգախոսը՝ ոչնչացնել հինը,ավանդականը, մայրենին ու հայրենին: -Քանդե՜նք հին աշխարհը հիմքից: Ու քանդեցին... Ուղղագրությանը հետևեց վանքերի ու եկեղեցիների ջարդը, իսկ քիչ անց՝ անմեղ մարդկանց զանգավածային կոտորածը: Երևանում ես առիթ եմ ունեցել այս հարցով խոսել տարբեր մարդկանց հետ: Զարմանալի վիճակագրություն.լեզվի և գրականության հետ կապ չունեցող մարդիկ,չնչին բացառությանբ, կողմ են, իսկ դոցենտ-պրոֆեսոր՝ հայոց լեզվի մասնագետները՝ դեմ:Գուցե վախենում են, որ հին ուղղագրությունը իրենց հացի՞ց կզրկի:Թող չանհանգստանան, իրենց գրչակից «Գիտական աթեիզմի» դոցենտ-պրոֆեսորներն այսօր, հանկարծակի Պողոս դարձած, աստվածաբանության դասեր են տալիս: Եթե նոր ուղղագրությունը լուծեր բոլոր հարցերը, ապա կարելի էր աչք փակել ու համաձայնվել «նորի», միշտ «նորի» մարմաջով տարված մարդկանց հետ: Այսօր Երևանում իրեն մտավորական կարծող մարդկանց տասից ինը չգիտի, որ հոտնկայս(յՈՏՆկայս) բառը ոչ մի առնչություն չունի հոտ ու բարմունքին: Երեխաները անգիր պետք է հիշեն, որ հայկական Որոտանը գրվում է «ո»-ով, իսկ օտար Վորոշիլովը, Վոլտերը, Վոլտը՝ «վ»-ով:Իսկ եթե մեկը հարցնի, թե Որմիզդն էլ է օտար, չէ՞, ապա պատասխանը կլինի՝ ավանդորեն այդ անունն այդպես է գրվել: Չարաբաստիկ նոր ուղղագրությունը, եթե ինչ-ինչ խնդիրներ լուծեց, ապա նույն պահին և տեղում ծնեց նոր հարցեր: Կա նաև... տնտեսական խնդիր: Կարծեմ Ռ.Իշխանյանի մոտ եմ կարդացել, որ հին ուղղագրութամբ նույն տեքստը ավելի կարճ է ստացվում, քան թե նոր ուղղագրությամբ: Եթե նույնիսկ 5%-ով է կարճ, ապա 100 գրքի փոխարեն կարելի է հրատարակել 105 գիրք: Մի՞թե այնքան հարուստ ենք, որ 105 գրքից՝ 5-ը դուրս ենք գցում: Նաև հավելեմ(երբեք այսքան շատախոս չեմ եղել)... Նույնիսկ նոր ուղղագրության նախաձեռնողն ու քուրմերից մեկը՝ Պողոս Մակինցյանը(Մշակույթի նախարարը) հետագայում խոստովանեց, որ անիմաստ էր ուղղագրության փոփոխումը, քանի որ հայերենը չդարձավ ... ԼԱՏԻՆԱՏԱՌ: Պատկերացնո՞ւմ եք, թե ի՞նչ դիվային ծրագիր էին մշակել բոլշևիկները: Նոր ուղղագրությունն այնքան թերի էր, որ քսան տարվա մեջ երկու թե երեք անգամ փոփոխեցին-բարելավեցին: Եվ սրան Վահան Տերյանը նվիրել է իր լավագույն բանաստեղծություններից մեկը՝ «Սիրելի Պաոլո Մակինցյանին» Եկան օրեր ու անցան ու ինձ ոչինչ չմնաց. Հո՜ւրեր, հո՜ւրեր - ծիածան ու ինձ ոչինչ չմնաց: Գարնան անուշ ծաղկանց պես, վարդերի պես հրահրուն, Հողմով տարված հեռացան ու ինձ ոչինչ չմնաց: Ու նոքա որ սիրեցին - սիրտըս նրանց չըտվի. Գնացին ու չըդարձան է ու ինձ ոչինչ չմնաց: Եվ նոքա, ում սիրեցի իմ ցավով ու խենթությամբ - Արբեցին ու մոռացան ու ինձ ոչինչ չմնաց: Ձմեռ իջավ իմ գլխին և ցուրտ, և խոր, և անդորր, Աղբյուրներս չորացան - ոչինչ, ոչինչ չըմնաց... Հ.Գ. Ի՞նչ եք կարծում, եթե այստեղ հարցում անենք, թե ո՞վ է կողմ անցնելու լատինատառ հայերենի, ի՞նչ արդյունք կունենանք:

Harib, для того, чтобы получилось предметный разговор, надо было приводить оригинал и некоторые переводы. Почему вместо вас я должен делать эту черновую работу? А ведь и спасибо не скажете, да еще и обижаетесь. И так, " вперед, мечта, мой верный вол". Оригинал: A glooming peace this morning with it brings; The sun, for sorrow, will not show his head: Go hence, to have more talk of these sad things; Some shall be pardon'd, and some punished: For never was a story of more wOE Than this of Juliet and her RomEO. Я не знаю английский язык, но можно догадаться, что слово "wOE" рифмуется с "RomEO", а с "Juliet" ну, никак. А теперь посмотрим переводы. Б. Пастернак Сближенье ваше сумраком объято. Сквозь толщу туч не кажет солнце глаз. Пойдем, обсудим сообща утраты И обвиним иль оправдаем вас. Но повесть о Ромео и ДжульетТЕ Останется печальнейшей на свеТЕ... Другой перевод( автор не указан). Горюя, солнце спряталось в тумане. Достигнут мир, но сумрачен рассвет. Пойдем. Осталось взвесить наказанье. Одних простим, другим прощенья нет. Ведь былей всех печальнее на свеТЕ Вот эта - о Ромео и ДжульетТЕ. И в этих переводах понятно, почему "повесть о Ромео и Джульетте". Но скажу еще раз: для рифмы. Е. Савич Нам утро невеселый мир несет, И солнце не торопится всходить. Пойдем и потолкуем обо всем -- Кого предать суду, кому простить. Нет и не будет горестней напева, Чем песня о Джульетте и Ромео. Автор, видимо, считает, что "напева" лучше рифмуется с "Ромео", чем с "Джульетте" + как у Шекспира. Мне кажется, что я полностью удовлетворил ваше любопытство, хотя вовсе и не "милая". Я сущность мужицкого пола.

Я ничего не понимаю. Что написал Шекспир на титульном листе своего произведения "Джульетта и Ромео" или наоборот?

Вы за этим сюда ходите?

Harib, перекреститесь, у Шекспира написано "Romeo and Juliet". На армянском - то же самое. Rudolpf, бык не является ипостасью Зевса-Деуса.Но Зевс мог перевоплощаться то в быка, то в молнию, то в лебедя, то в змею, то пролиться золотым дождем ... Любвеобильный был, однако.

Назел,женщину не надо понять, ее надо любить...

Это очень важный факт, но гораздо важнее то, что Бог- был и есть мужчина. Это не научный факт, но тем не менее...

Napik, я не имел в виду конкретно вас... Вы как образец. А если серьезно, то любой НОРМАЛЬНЫЙ (есть и сдвинутые по фазе, речь не о них ) родитель пытается оградить своих детей от опрометчивых шагов, решений. Жизнь настолько трудная штука, что одной любовью далеко не пойдешь. Жизнь - коротка, любовь - быстротечна, а дети, родители и ... искусство- вечны. Эй, прыщавые мужики, где вы? На форуме есть девушка, которая создана для того, чтобы быть хорошей женой. Дерзайте, может у нее сердце еще никем не занято!

Napik, хотите делать свои ошибки- скатертью дорога. Скажите привет родителям и родительскому дому и живите вдоволь СВОЕЙ жизнью, сами обеспечивая себя материально. Хотите любить- пожалуйста, хотите учиться- нет проблем, хотите замуж за старика- ваш выбор. А то получается какая-то ерунда. Сидят на шее у родителей до старости лет и настолько обнаглели, что возмущаются, когда у родителей есть свое мнение по тому или иному вопросу. Кстати, забыл сказать, что своих детей будете выращивать сами, а не дедушки -бабушки. И последнее. Когда у родителей попросите очередную порцию денег, скажите что берете в долг и обязательно запишите в гроссбух, чтобы потом вернуть... с процентами!!!

չինովնիկ = պետական պաշտոնյա(ծառայող) կուրգան = բլուր

bvahan, ну что за истерика и плач? В середине 80-х годов в Ереване вышло Собрание сочинений Сарояна в 4-х томах. Тираж- 50 000 экземпляров. Население Армении тогда было меньше 5 мил. человек, т.е., одна книга на 100-80 человек. Сейчас в России население 40-50 раз больше чем в Армении. Хотите сказать, что книги Сарояна выходили в России тиражом 1 500 000 экземпляров?

:lol: Հետո էլ ասում են, թե անեկդոտներն ինչպես են ծնվում... Եթե ֆրանսերենից բառացի թարգմանենք կլինի՝ ծակփակիչ\ծակախցան.... :lol:

UrArtur, есть категория людей, которые годами сожалеют, что не знают армянский язык и занимаются попрошайничеством, :lol: вместо того, чтобы учить язык. Вот и все. А за "новую песню" Дле яман - спасибо, точнее за слова. Я обожаю Дживана Гаспаряна, но мне кажется, что здесь он немного переборщил. Мелодия Дле яман - одновременно и грустная, и трагическая, и лирическая, но и ... трудная.Надо соблюдать чувство меры, чтобы не впасть в пошлый мугам.

Общеизвестно, что русские во всех своих бедах обвиняют евреев. Грузины нашли других козлов отпущения- армян. Общеизвестно и то, что самые оголтелые армянофобы- это о(б) грузиневшие армяне. В Восточной Грузии их очень много. Перефразирую: помойте хорошенько грузина, и вы найдете под ним армянин.

zizou ну что могу делать, когда азеры копируют мои сообщения.