Karmir

Пожалуйста. Последняя ссылка очень интересна

I don't know what do you need this for. But it is not the ballistic missiles startup codes, so here's the Armenian translation:

Наши власти продолжают компанию по планомерному разрушению армянской культуры. Теперь добрались и до кинематографа. Продав чёрт знает кому "Арменфильм", чиновники-идиоты (или всё же подонки?) на этом не успокоились. Очередной жертвой стала знаменитая киностудия "Ереван". Как сообщает Аравот, своё решение правительство Армении обосновывает тем, что "в условиях выделения небольших бюджетных средств и незначительных коммерческих прибылей обеспечение нормальной деятельности студии невозможно". Короче, в переводе на обычный язык - "культура дело дорогое и мы не можем себе этого позволить". Какое государство - такое и отношение к культуре. Будут ли у нас новые пелешьяны и аскаряны если эти подонки так методично взялись за разрушение армянского кинематографа и вот-вот достигнут успеха в своём начинании? Вряд-ли. Киностудии "Ереван" существовала уже почти 40 лет. Здесь было создано более 600 художественных, документальных, музыкальных и мультипликационных фильмов, в том числе "Невеста с севера", фильм-опера "Ануш" и десятки других любимых зрителями художественных и документальных фильмов. Даже в последние трудные годы студия рассчитывалась со всеми своими долгами и выпускала новые фильмы, которые удостаивались многих международных призов на различных кинофестивалях.

Не обижайся - я не со зла Просто Готика - это арки, башенки и своды вроде тех что есть у Нотр Дам Де Пари. Модерн - это вычурный "декадентский" стиль конца XIX - начала XX века, а постмодерн - это современная интеллектуальная архитектура, например, многие небоскрёбы и прочее (конечно я тоже сглупил, разместив их под одним пунктом).

Фотки трудно найти чтобы были исчертывающими, вернее можно но искать надо. Но лучше, при желании, посмотреть отличное описание этих стилей с хорошими фотками на Wiki (лучше англоязычный вариант). А я выкладываю ещё одно, на мой взгляд очень популярное и интересное иллюстрированное описание истории возникновения и характерных особенностей этих и некоторых других стилей архитектуры: http://sapr-mgsu.by.ru/biblio/arxitekt/soderzan.htm (п.п. 12.1-12.22)

Ты сам напросился. Теперь 10 дней будешь отдыхать. Ты в армянской музыке не шаришь. Так какого... ты считаешь себя вправе высказывать подобные оскорбительные и категоричные суждения по культуре моего (не твоего, но моего) народа? Дорасти сначала (хотя это вряд-ли).

Симон, всё-таки ты неисправим. Кто же это "выдаёт грузинские сорта винограда за армянские"? Наверное, только в твоём воображении могла зародиться подобная мысль. Виноград к твоему сведению, да-да, растёт не только в Грузии. Не знал? И вино, представь себе, делают и в других странах тоже. Я тебе даже больше скажу: сортам винограда государственные границы абсолютно пофиг - они растут там где подходят природно-климатические условия. Так что, хотя я не уверен насчёт регионов происхождения сортов Саперави, Кахет и Ркацители, но все три сорта сегодня растут и широко используются для виноделия по всей Евразии, от Узбекистана до Румынии. К примеру, в Армении одноимённое вино из Саперави делали ещё в далёкие советские годы. Отличное кстати вино. Вот, армянские сорта добрались даже до Бразилии, где в одном институте собраны и выращиваются 400 сортов со всего мира. И что, теперь нам против Бразилии возмущаться я не пойму? А вот что касается Мсхали, то это эндемичный армянский сорт - остатки винограда сортов Воскеат и Мсхали были найдены при раскопках винных карасов (кувшинов) крепости Кармир Блур (VII в д.н.э.). В Армении и Грузии с древних времён существуют богатые винодельческие традиции, а на мой взгляд, хотя я практически не пью спиртного, по своим вкусовым качествам армянское вино даст 100 очков вперёд грузинскому. Короче, если ты не знал, я тебя немного просветил, прогуляйся по ссылкам и найдёшь много интересного. Если же ты открываешь темы специально чтобы нести туфту, то у тебя на этот раз явно не получилось.

Իսկ իկչպե՞ս կարելի է ձեռք բերել այդ ֆիլմերը: Հնարավո՞ր է արդյոք դրանք տեղադրել Ցանցում:

Այդ նախանձ մարդիք են ասում ով որ իմ նման շվշվացնել չի կարող Դու ավելի լավ էն ասա թե այդ ինչ մեղեդի է:

В Армении есть эти вина. Но ни о чём это не говорит кроме того что справедливо отметил Кир. Это - сорта винограда, из которых делается одноимённое вино. А сорта Саперави, Ркацители, Кахети растут в Армении и росли раньше всегда.

Բարի գալուստ

Мне кажется, Россия пошла на этот шаг в том числе, чтобы дать фору своим виноделам.

Քույրեր՝ ռիթմով. հայկական պարերի նվիրյալ հոլանդուհին աշխարհով մեկ տարածում է հայկական ավանդույթները Գայանե Աբրահամյան «ԱրմենիաՆաուի» Սերը հայկական պարարվեստի նկատմամբ ստիպել է հոլանդուհուն հայկական պարեր սովորեցնել աշխարհի տարբեր երկրների ժողովուրդների: Ձեռքերի նուրբ շարժումներով Տինիկե վան Խեյլը հայկական «Շորորա» է պարում, և թվում է, թե չարենցյան հայտնի տողը՝ «Ու նաիրյան աղջիկների հեզաճկուն պարն եմ սիրում», գրված է հենց նրա համար: «Պրոֆեսիոնալ պարի ակադեմիայի ուսանող էի և պարզապես հետաքրքրվում էի տարբեր ազգերի ժողովրդական պարերով: Լսեցի, որ ամերիկահայ երկու պարուսույց են եկել Հոլանդիա և դասընթաց են անցկացնելու, գրանցվեցի ու ինձ համար հայտնագործեցի մի նոր աշխարհ»,- ասում է վան Խեյլը: Այդպես 28 տարի առաջ ծանոթացավ հայկական պարերին: Այդ օրից պարզ հետաքրքրությունը վերածվեց մեծ սիրո: Նրա հետաքրքրությունն այնքան ուժեղ էր, որ, չնայած ակնհայտ դժվարություններին, դիմեց Խորհրդային Հայաստանի մշակույթի նախարարությանը` Հայաստան գալու խնդրանքով: «Երկար քաշքշուկներից հետո 1985 թվականին ինձ թույլ տվեցին գալ Հայաստան, բայց ընդամենը երեք շաբաթով»,- պատմում է վան Խեյլը: «Ի՞նչ եք ուզում այստեղ անել» հարցին վան Խեյլը պատասխանեց. «Ուզում եմ հայկական պար սովորել, տեսնել, թե ինչպես է ապրում այսպիսի պար ունեցող ժողովուրդը»: Վան Խեյլը պարերի դասընթացներ անցավ «Կանազ», «Ակունք», «Հայաստան» և «Մալաթիա» պարի անսամբլներում և անհատական պարապեց պարուսույցներ Սուրեն Գյանջումյանի, Ազատ Ղարիբյանի և այլոց մոտ: Առաջին այցելությանը հաջորդեց երկրորդը, երրորդը… այնքան, մինչև թույլ տվեցին Երևանում մնալ 5 ամիս: «Դա ամենավատ տարին էր` 1988-ը, ես տեսա երկրաշարժի, իսկ հետո նաև Խորհրդային Միության փլուզման հետևանքները: Իսկապես սարսափելի էր: Երբ 92-ին վերադարձա, շատ անսամբլներ արդեն չկային»,- ասում է վան Խեյլը: Հայկական պարերի գիտակ հոլանդուհին հայկական «Քոչարի», «Շորորա» ու այլ պարերի դասընթացներ է անցկացրել Հոլանդիայում, Իտալիայում, Անգլիայում, Շվեյցարիայում, Ֆրանսիայում, Բելգիայում, Հունգարիայում, Կանադայում, Ֆինլանդիայում, Ճապոնիայում և Թայվանում (տես նրա կայքը՝ http://www.tinekevangeel.nl): «Օրինակ՝ Ճապոնիայում, բացի հայկականից, կային նաև այլ ժողովուրդների պարերի ուսուցման ծրագրեր, բայց մեծ մասը` մոտ 800 հոգի, դիմել էր հենց հայկական պարերի դասընթացների համար և շատ մեծ հետաքրքրություն էր հանդես բերում»,- պատմում է վան Խեյլը: Պարեր սովորեցնելուց զատ, վան Խեյլն անպայման պատմում է Հայաստանի և հայերի մասին, ցույց տալիս նկարազարդ գրքեր ու ալբոմներ: «Չես կարող պարը զգալ առանց այդ երկրի պատմությունն իմանալու: Ես միշտ պատմում եմ Եղեռնի մասին, թե ինչու այսօր հայերն ունեն սփյուռք և ինչ տարբերություն կա նրանց պարերի միջև»: «Շատ հաճախ ընդմիջմանը դուդուկի ձայնագրություններ եմ դնում: Դա պարզապես ցնցում է նրանց: Շատերն ասում են, որ այս գործիքի, այս երաժշտության մեջ հայ ժողովրդի պատմությունն է արտացոլվում»,- ասում է վան Խեյլը: Հայկական պարերից բացի, վան Խեյլը սիրում է նաև հայկական պարային երաժշտություն, որի տարածման մեջ նույնպես մեծ ներդրում ունի: Հայաստանի համար ծանր տարիներին` 1988-1996 թվականներին, վան Խեյլը Հոլանդիա էր հրավիրում հայ երաժիշտների և կազմակերպում հայկական պարեղանակների ձայնագրությունը: «Արդյունքում ունենք 7 ձայնասկավառակ, որոնք, ի դեպ, Հայաստանում ապօրինի են վաճառվում»,- ասում է նա: Հայկական պարի, երաժշտության և պատմության նվիրյալ քարոզիչը դա «բացահայտել» է վերնիսաժում, երբ խնդրել է ձայնասկավառակ վաճառողներին ցույց տալ ժողովրդական երգերի ալբոմներ: Պարզվել է, որ մեծ մասն իր թողարկած ձայնասկավառակներն են: Հույս ունենալով ամաչեցնելու վաճառողին՝ նա հայտարարել է, որ «Տինիկե վան Խեյլ ռեքորդզը» հենց ինքն է որ կա: Սակայն պատասխանը նրա համար շատ անսպասելի է եղել: Վաճառողը խանդավառությամբ սեղմել է նրա ձեռքը և ասել, որ նրա ձայնասկավառակների երաժշտությունը պարզապես ֆանտաստիկ է: «Ասացին՝ շարունակեք ձեր հրաշալի աշխատանքը: Դե, ինձ էլ ոչինչ չի մնում, բացի աշխատանքս շարունակելուց»,- ասում է վան Խեյլը:

ԿԱՐԳԻՆ ԵՐԳԻՉ ՉՈՒՆԵ՞ՆՔ 2006-3-29 5:59:17 PM http://www.panorama.am/uploads/4294/a.asp «Ես մեր երգիչներից ոչ մեկին չեմ հավանում: Ինչ որ գավառական բան կա վրաները, մեր հումորը տեսնում եք չէ՞, ամոթ է, մեյմունություն»,-պատասխանելով մեր թղթակցի այն հարցին, թե ինչ հաջողություններ կունենա Անդրեի երգը Եվրատեսիլում, ասաց Ալ. Սպենդիարյանի անվան երաժշտական մասնագիտական դպրոցի տնօրեն Սամվել ՍԱՀԱԿՅԱՆԸ: Նրա խոսքերով, այսօր չկա մեկը, որն անընդհատ վերելք ունենա, բոլորն էլ մի երգով աստեղային ժամ են ապրում, այնուհետև ինքնագոհ ման գալիս` «իրենք են, որ կան: Սա էլ հենց խանգարում է նրանց ինքնազարգացմանը,-ասաց Ս. Սահակյանը: - Սիրոշոն այն երգը շատ լավ է կատարում (Խոսքը «Շորորա, ջեյրան» երգի մասին է-թղթ.), բայց ես համոզված եմ, որ այդ երգը սկզբից մինչև վերջ չի կարող այդպես երգել: Դա ինչքա՜ն դուբլներով են սարքել»: Դատելով Ս. Սահակյանի խոսքերից, կարելի է ասել, որ նրան դուր չի եկել Անդրեի երգը ու նա էլ Եվրատեսիլից մեծ բան չի ակնկալում: /Panorama.am/

Օրհնյալ է Հարությունը Քրիստոսի!

Мне этот Онищенко никогда не нравился, ещё с тех пор когда поливал гряью "Арменикум".

Другие фотки из Исфахана см. тут.

Предлагаю вашему вниманию фото одной из многочисленных армянских церквей Исфахана. За фото огромное спасибо la-maga. Несколько видов со внутреннего двора: Вид изнутри: Вид снаружи: Музей армянского искусства: И напоследок - Парикмахерская Ашота:

Habby BD bro!!!

Շնորհավոր Սամվել ջան

Всё ОК, фотки на своём месте. Кстати, рад видеть вас в "Архитектуре" Я просто пытаюсь предотвратить уход дальнейшей дискуссии в сторону интерьерного дизайна Не спорю. Конечно красииво и возможно с предметами быта будет уже ничего. Но я бы в таком доме не захотел бы жить - не моё это

Газ-21 - мой идеал внешнего вида автомобиля. У нас как раз такая, уже больше чем 50 лет

Называется перегрелся на работе: название темы читаю как "Уход за евреями". Подумал - "дожили, уже за евреями ухаживать надо" :lol: :lol:

Meruzhan Margaryan - Violin - 03 - Yerevanyan Mtorumner.mp3