SAS

1. Книга вышла в Москве.(Вермишев Г . Амирспасалар . М . Воениздат 1968г ) К сожалению, эта замечательная книга до сих пор не переведена на армянский язык и не переиздана на русском. 2. После выхода книги, грузинская сторона на официальном уровне, начала травлю автора. Дело дошло до того, что в библиотеках эту книгу отправили в спецхран. 3. Быть может здесь я единственный человек, который читал этот ...РОМАН. Ничего подобного о царице Тамаре там нет. В книге показана роль династии Закарянов в тот период истории Грузии НА ОСНОВЕ ИСТОРИЧЕЕСКИХ ХРОНИК. Если для грузин что-то и было обидно в этой книге, это то, что автор показывает номинальную роль царицы Тамары, т.е., царица Тамара ВЛАСТВОВАЛА, а не ЦАРИЛА. Реальную политику делали другие люди, в том числе и Амирспасалар- Главнокомандующий объединенными грузино-армянскими войсками. 4.Этот исторический роман не научный трактат,поэтому автор имеет право допускать вольности. 5. И последнее. Вы читали эту книгу? Не уверен, ибо она сейчас библиографическая редкость. Тогда зачем писать ужасы о том, как "армяне опускали царицу Тамару"?

Эй, стервы! Сотрите и мои посты. Никому не дам обижать очаровательную Пусю. Это Вам, Пуся. Только не плачьте, я теряюсь от женских слез.Они меня вгоняют в глубокий запой.

МиГ, а почему почтенный "муаллим", а не очередной азерский провокатор, который, как попугай, повторяет популярные шаблоны, культивируемые в азеро- туркской среде?

Пуся, не нервируйте меня(с).

Я всегда добрый, просто Вы дрянная девчонка и не замечаете...

Ну, значит молодая кляча. Я сегодня добрый.

О Вас, естественно...

Дрянная, неужели я уже загнал старую клячу, а? :lol:

Մանե, մարդիկ վերաբերվում են քեզ այնպես, ինչպես դու ես իրենց թույլ տալիս: Միշտ հիշի՛ր հնուց եկած այս ճշմարտությունը:

Մանե, հուսով եմ, որ այստեղի և «Գրականություն» բաժնի բոլոր արժեքավոր նյութերը տեղափոխում ես գրադարան:Վերջերս քո աշխատանքը շատ է շատացել, չնաշխարհիկ հայուհիները խենթացել են՝ տպում հա՜ տպում են: Մ և Մ կամ՝ Մա և Մա, իսկ ավելի ճիշտ՝ Մար և Մար, ծլե՜լ եք՝ ծաղկե՛ք,ծաղկե՜լ եք՝ փթթե՛ք,փթթե՜լ եք՝ ... չթառամեեե՜ք: Ապրե՛ք և շարունակեք նույն ոգով ու ավյունով:

Vahagn, это типа "еврей -дворник".

Ռոմեո, գուցե այստեղ որևէ բան տեսնես: http://www1.chessolympiad-torino2006.org/s...php?country=ARM

Gaya Kh, в фильме "Пэпо", есть замечательная сцена. Генерал с генеральшей покупают арбуз у тифлисского кинто. Кинто берет арбуз, стучит по нему, хвалит, а генеральша говорит: "Ниии звучит". Так несколько раз. Кинто надоедает все это, и он удивленно говорит: -Вуааа, дарагая, за твои три капейки надо здэс духавой аркестр поставит?! "За по-армянски" вовсе не означает " против по-русски".

Շնորհակալություն, Ռոմեո: Արամ Ղանալանյանի մոտ, իսկապես, չկան նմանատիպ պատմություններ:

:lol: Սաթենիկ, գրողին՝ գրողը չի տանի:

"Давид васстанавитель"- это круто. До сих пор я знал только "строителя".

Отари, надо иметь совесть, бичо. Предупредил бы, а то я чуть со стула не упал. Давно так не хАхАтАлся.

Модеры, какого хрена не отправляете эту дуру или дурака надолго в БАНю?

Բայց կանայք շա՜տ չար ու դաժան են,նույնիսկ՝ արյունառուշտ: Խեղճ Վահեն, իր ասելով, հայրենիքից աքսորված է:Հիմա էլ՝ ֆորումից: Շատ չէ՞ մի մարդու համար:

Пока армяне будут МЫСЛИТЬ именно так, то в России будут убывать и унижать их.

Մարիամիկ, իզո՜ւր... Ես մի հայկական անգլիագիր ֆորում գիտեմ, որտեղ Արա Բալիոզյանի համար բացել են հատուկ բաժին: Գուցե հարցի այս լուծումը լավագո՞ւյնն է:Հարկավոր է տեղափոխել Վահեի այս թեման համապատասխան բաժին(իսկ մինչ այդ՝ օֆֆթոփ) և թող մարդը հավեսին, իր համար գրի: Թող գրի՝ շուն-գել՝ հայ է:Իսկ Վահեին կցանկանայի հիշեցնել Սևակի տողերը. Լավ է չունենալ կյանքում տուն ու տեղ, Քան թե արվեստում լինել տնփեսա:

Կատրանիդե, ընդունեք հարգանացս հավաստիքն ու խորին երախտագիտությունը:

Ռոմեո, նախ՝ Ստեփան Մալխասյանց, երկրորդ՝ եթե վաթսունական թվականների հրատարակություն է, ապա շատ հավանական է, որ Արամ Ղանալանյանի «Առածանին» է կամ էլ՝ «Ավանդապատումը»: Այսօր տանը կնայեմ ու երկուշաբթի կասեմ: Ի՞նչըղ ես, մանչ, էս ո՞ւր ես կորե: Խո մեր թարաֆները չէի՞ր քնացե, ի՞նչ նորություններ ունիս, քարթոլները շա՞տ համը կը հանեն:Հա՜, էն է ըսեմ, օր շատ լավ հիշողություն ունիս:

Սաթենիկ, չասե՛ս՝ թող այդպես հարիֆ էլ մնա... :lol: Գայան, սրտիդ մոտ չնդունես խոսքերս:

Դեմիրճյան բանաստեղծը զիջում է Դեմիրճյան արձակագրին, սակայն մեկ-մեկ կարելի է հանդիպել գողտրիկ գոհարների: *** Մի՛ լար, մի՛ թացիր աչքերդ, աչքիդ լույսն ափսո՜ս է, կանցնի՜. Մի՛ տխրիր, նոր գարուն հասակդ մի օր է վառ մայիս՝ կանցնի՜, Ջա՜ն, ի՞նչ ես էդ դարդին գերվել, գիշե՜ր է, վերջ կտա՝ կանցնի՜. Աշխարհն էլ հեքիաթ է էսպես, մի՛ շտապիր, կհատնի՝ կանցնի... *** Ինչքան ծիլ ծաղիկնե՜ր ծնվեցին այս գիշեր, Ինչքան վառ ծաղիկնե՜ր զարթնեցին այս գիշեր, Ինչքան թարմ դռնակնե՜ր բացվեցին այս գիշեր, Դուրս ելան շուշաննե՜ր, անուշնե՜ր, մեղույշնե՜ր, Ինչքան զի՜լ որոտաց սիրո ձայնն այս գիշեր.- Մի ձայն էլ ինձ հասավ... աչքս թա՜ց այս գիշեր... Հ.Գ. Հեղինե, Զրադաշտ, Կատրանդինե և այլք,ինձ շատ կպարտավորեցնեիք, եթե տպեիք այստեղ «Վարդանանքից» մի հատված՝ դեպի Հայաստան հայոց այրուձիի վերադարձի հրաշալի պատկերը: Կանխավ շնորհակալ եմ: